செல்லமே.08

அத்தியாயம் எட்டு
----------------

பதற்றத்தோடு வீட்டின் குறுக்கும் நெடுக்கும் நடந்துகொண்டிருந்த காவேரி, அவ்வப்போது குறுகுறுத்துக்கொண்டிருந்த தனது கூதியை வருடிக்கொண்டிருந்தாள்.

சுரேஷ் கல்லூரிக்குச் சென்றிருந்தான். சூறாவளி போல தனக்கு மகன் மீது ஏற்பட்டிருந்த தகாத காமத்தை முற்றிலும் துடைப்பது எப்படி என்று சிந்தித்துக்கொண்டிருந்தாள் காவேரி. அவனது கவனம் சிதைந்தால், அவனது எதிர்காலத்தைத் தானே நாசமாக்கி விட்டது போலாகிவிடும் என்பதால் அவளது குற்ற உணர்ச்சி அதிகரித்தது.

இனியும் அவனைத் தனது இச்சைக்கு அடிபணிய வைக்கக் கூடாது என்று எண்ணியவளுக்கு, தனது அரிப்பை வேறு எப்படித் தணித்துக்கொள்வது என்ற கேள்வியும் எழாமல் இல்லை. உடனே அவளுக்கு லலிதாவின் வீட்டில் கழித்த அந்த மதியநேரம் நினைவுக்கு வந்தது. ஒரு யுகமே ஆகிவிட்டதுபோல எண்ண வைத்த சம்பவம் நேற்றுத்தான் நடந்தது என்பது அவளுக்கு ஆச்சரியத்தை அளித்தது. அது அவளுக்குப் பிடித்திருந்தது. சிறிது நேரம் யோசனையில் ஆழ்ந்தபிறகு, லலிதாவோடு பேச முடிவு செய்தாள். கைபேசியை எடுத்தாள்.

காவேரியின் அழைப்பு வந்த நேரம் லலிதா அம்மணமாக உறங்கிக்கொண்டிருந்தாள். காவேரியைப் போல, அவளுக்கு மகனிடம் ஓள்வாங்கியது குறித்து அப்போது எவ்விதக் குற்ற உணர்ச்சியும் ஏற்பட்டிருக்கவில்லை. மனோ எப்போது கல்லூரியிலிருந்து வருவான், அவனிடம் ஓள் வாங்கலாம் என்று அவள் துடித்துக்கொண்டிருந்தாள்.

"ஹலோ காவேரி!"

"ஹலோ லலிதா!" காவேரியின் குரலில் பதற்றம் இருந்தது. "என் வீட்டுக்கு வர முடியுமா? ப்ளீஸ்...?"

"தாராளமா வர்றேன்."

"காத்திட்டிருக்கேன்!"

லலிதாவுக்கு சற்றே எரிச்சல் ஏற்பட்டது. என்ன செய்வது, உயிர் சினேகிதி ஆயிற்றே? எதிர்வீடாகவே இருந்தாலும் கொஞ்சம் கண்ணியமாகப் போவோம் என்ற எண்ணத்தில் உடைமாற்றிக்கொண்டாள். காவேரி எது குறித்துப் பேச தன்னை அழைத்திருப்பாள் என்று யோசித்தாள்.

நேற்று அவளை உசுப்பி விட்டது குறித்துப்பேச விரும்புகிறாளா? அல்லது மீண்டும்..? இந்தக் கேள்விகளுக்கான விடை அவள் காவேரி வீட்டின் கதவைத் தட்டியதும் கிடைத்தது. கதவு திறந்தபோது, காவேரி உடம்பில் ஒட்டுத்துணி கூட இல்லாமல் நிர்வாணமாக வரவேற்றாள்.

"இது என்னடி கோலம்?" லலிதா சிரித்தாள். "அவ்வளவு அவசரமா?"

புதிய ஆர்வத்துடன் லலிதா சினேகிதியின் உடலைக் கண்களால் அளவெடுத்தாள். சற்றுக் குள்ளம் தான் என்றாலும் காவேரியின் உடல்வாகு கண்ணைப்பறித்தது. காவேரியின் பருத்த முலைகளின் மீது குத்திட்டு நின்ற இளஞ்சிவப்புக் காம்புகளைக் கண்டதும், லலிதாவின் புழையில் ஒரு ஈரமின்னல் இறங்குவது போலிருந்தது. சினேகிதியை ஆதுரமாகத் தழுவ முயன்ற லலிதாவின் கைகளை காவேரி தள்ளி விட்டாள்.

"முதல்லே எல்லா டிரஸ்சையும் அவுத்திட்டு என்னைத் தொடு!"

லலிதா சிரித்தாள்.

"சிரிக்காதே லலிதா! என்னோட அவஸ்தை உனக்குப் புரியலே! நேத்து நீ எனக்குக் கொடுத்ததை நான் இன்னிக்குத் திருப்பிக் கொடுக்கப்போறேன்."

காவேரியின் முகம் முழுக்க காமம் மண்டிக்கிடந்தது. ஒரு கணம் சுற்றும் முற்றும் தலைதிருப்பி முகர்ந்து பார்த்த லலிதாவுக்கு ஒன்று நிச்சயமாகப் புரிந்தது. அந்த வீட்டின் காற்றில் காவேரியின் காமரசத்தின் நெடி கலந்திருந்தது.

"ஏண்டி காவேரி? காலையிலேருந்து என்னடி பண்ணிட்டிருந்தே? ஓவரா விரல் போட்டிருக்கே போலிருக்கே?"

"கரெக்ட்! இப்போ நீ உட்காரு! நான் நாக்குப் போடறேன்!"

அடுத்த சில நொடிகளில் லலிதாவும் காவேரியும் அவரவர் உடைகளைக் களைகிற ஓசை தவிர அந்த அறையில் பெருமளவு அமைதியே நிலவியது. பின்னர்...

லலிதா தோள்களைக் குலுக்கியவாறே, கட்டிலில் படர்ந்தாள். காவேரி லலிதாவின் மீது, இருவரது முலைகளும் நசுங்க, இருவரது கூதிமேடுகளும் உராயப்படுத்தாள்.

"ஒவ்வொண்ணும் எவ்ளோ பெருசு!" என்று ஏக்கப்பெருமூச்சு விடுத்தாள் காவேரி. "காம்பு ஒவ்வொண்ணும் தடித்தடியா இருக்கு."

"கா..வேரி...!"

காவேரியின் உதடுகள் தனது காம்பைக் கவ்வியதும் லலிதாவுக்கு முதலில் சிரிப்பே வந்தது. சினேகிதி தனது காம்பைப் பால்குடிக்கிற குழந்தை போல சப்பியது அவளுக்கு வினோதமாக இருந்தது.

காவேரி வெறிவந்தவளைப் போல லலிதாவின் முலையைச் சப்பிச் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தாள். இன்னொரு கையால் லலிதாவின் கூதிமேட்டை வருடிக்கொண்டிருந்தாள். ஆரம்பத்தில் சற்றே நெளிந்த லலிதா, தனது புழையிலிருந்து ஒழுக்கு ஏற்பட்டிருப்பதை உணர்ந்ததும் சிலிர்த்தாள்.

"இஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்!"

இச்சையில் நாக்கை வெளியேற்றி, உதடுகளை நக்கிக்கொண்ட லலிதா, தனது இடுப்பைத் தூக்கியபடி, தனது கூதியை காவேரியின் கூதியோடு வைத்து உராய்ந்தாள்.

"நல்லாப் பண்ணறேடீ காவேரி!"

லலிதாவின் பருத்த முலைகளை விடுவித்த காவேரி, கட்டிலின் கீழே மண்டியிட்டு அமர்ந்தாள். எதிர்பார்ப்புடன் லலிதா கால்களை விரித்துக்கொள்ள, காவேரியின் உலர்ந்துபோயிருந்த உதடுகள் சினேகிதியின் ஈரப்புழையின் மீது விழுந்து அழுந்தின.

"ஹும்ம்ம்ம்ம்!" லலிதா தலைதூக்கி, காவேரி தனது புழையுதடுகளை அவளது இதழ்களால் வருடுவதைக் கண்டு புன்னகைத்தாள். சிறிது நேரத்தில் காவேரி லலிதாவின் புழையைப் புசிக்கவே தொடங்கி விட்டிருந்தாள். காவேரியின் தலையை இறுக்கிய லலிதா அதைத் தனது கூதிமேட்டில் வைத்து அழுத்தினாள்.

"காவேரி...கா..வேரி..."

லலிதாவின் புழையின் மீது ஆவேசம் கொண்டவள் போல காவேரி அதனைத் தனது இதழ்களாலும் நாக்காலும் இம்சை செய்து கொண்டிருந்தாள். உப்பிக்கொண்டிருந்த லலிதாவின் புழையுதடுகளைப் பிரித்தவாறே, காவேரியின் நாக்கு உள்ளே புகுந்து கொண்டிருந்தது. அவளது கைகள் லலிதாவின் நிர்வாண உடலில் அவயங்களைத் தொட்டுத் தொட்டு அமுக்கி விளையாடி மகிழ்ந்தன. சினேகிதியின் மென்மையான கைகள் தனது முலைகளையும் குண்டியையும் பிடித்து வெறித்தனமாகப் பிசைந்து தந்த சுகத்தில் லலிதா மெய்மறந்து கொண்டிருந்தாள். தக்க தருணமாகப் பார்த்து, தனது இரண்டு விரல்களை லலிதாவின் புழைக்குள்ளே நுழைத்தாள் காவேரி. லலிதாவின் உடல் முன்னும் பின்னுமாக நெளிந்து வளைந்து கொடுக்க, காவேரி மெல்ல மெல்ல சினேகிதியைத் தனது மெல்லிய விரல்களால் ஓக்கத் தொடங்கினாள்.

"சண்டாளி! என்னாச்சுடீ உனக்கு இன்னிக்கு? ஹோவ்வ்வ்வ்!" என்று நெக்குருகினாள் லலிதா. காவேரி சினேகிதியின் பாராட்டால் உந்தப்பட்டவளாய், தனது உள்ளங்கை லலிதாவின் கூதிமேட்டோடு உரசுமளவுக்குத் தனது விரல்களின் மொத்த நீளத்தையும் உள்ளே இறக்கி ஏற்றி அனாயாசாமாக விளையாடிக்கொண்டிருந்தாள். காவேரியின் விரல்களை லலிதாவின் புழைத்தசைகள் இறுக்கமாகப் பிடித்து வைத்துக்கொண்டிருந்தன. இந்த விளையாட்டில் எவ்வளவு லலிதா மகிழ்ந்து கொண்டிருந்தாளோ, அதை விடவும் அதிகமாக காவேரி கிளர்ச்சியடைந்து கொண்டிருந்தாள். அதன் விளைவாக, அவளது விரல்கள் முன்னை விட வேகவேகமாக லலிதாவின் புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடின. எழும்பி நின்ற லலிதாவின் மொட்டை மெதுவாக உதடுகளால் கவ்வி அதன் மீது தனது நாக்கின் நுனியால் வருடிக்கொடுத்தாள் காவேரி. லலிதா படுக்கையின் மீது கட்டுப்பாடின்றித் துள்ளிக்குதித்துக்கொண்டிருந்தாள்.

"எனக்கு வருதுடீ! எனக்கு வருது."

லலிதாவின் புழை இப்போது அதிரடியாய்த் துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது அடிவயிற்றில் இன்பப்பெருக்கின் ஆரம்ப அதிர்வுகள் தென்படத் தொடங்கின. இந்த இளம் விதவைக்கு என்ன வந்தது என்று வியந்தபடியே, தனது உடலை அவளிடம் ஒப்படைத்து விட்டு முழுமையான பெண்சுகத்தை அவள் அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தாள். ஒரு விதத்தில், காவேரி தனது உடலை உசுப்பியிருப்பது, கல்லூரியிலிருந்து வருகிற மகனுக்குத் தான் இன்னும் சுவாரசியமான இன்பத்தைக் கொடுக்க உதவும் என்ற குறும்பான எண்ணமும் அவளுக்கு ஏற்படாமல் இல்லை.

காவேரியின் ஒரு கை எழும்பிக்கொண்டிருந்த லலிதாவின் குண்டிக்குக் கீழே சென்று, அதன் பருத்த இரண்டு கோளங்களையும் பிரித்தது. சினேகிதியின் ஒரு விரல் தனது குண்டித்துளைக்குள்ளே நுழைய எத்தனிப்பதை உணர்ந்த லலிதாவின் உடல் குலுங்கியது. ஒரு கையால் தன் புழையில் இரண்டு விரல்களாலும் மற்றொரு கையால் தனது சூத்தை ஒரு விரலாலும் காவேரி ஓக்க ஆரம்பித்ததில் லலிதா நிலகொள்ளாமல் தவித்தாள்.

"ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹா!"

லலிதா காவேரியின் தலைமயிற்றை வெறித்தனமாகப் பற்றி இழுத்தாள். தனது இடுப்பால் சினேகிதியின் முகத்தில் மோதினாள்.

"உறிஞ்சுடீ, வெறிபுடிச்சவளே! உறிஞ்சு!"

காவேரி வேண்டாம் என்றா சொல்லப்போகிறாள்? சினேகிதியின் புழையில் வாய்வைத்து, அவளது மொட்டை நாக்கால் சீண்டிச் சீண்டி விளையாடினாள். லலிதாவின் புழையுதடுகளும் குண்டித்துளையும் துடிதுடித்துக்கொண்டிருப்பதை காவேரியால் உணர முடிந்தது. சினேகிதி எந்த நேரமும் இன்பப்பெருக்கு எடுத்து விடுவாள் என்பதை உணர்ந்த காவேரி, தனது இதழ்களால் லலிதாவின் மொட்டைக் கவ்வி மெதுவாக உறிஞ்சினாள். ஆனால், அவளது இரண்டு கைகளும் சுறுசுறுப்பாக இயங்கியபடியே லலிதாவின் புழையிலும் சூத்திலும் தொடர்ந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தன.

"ஊஹ்ஹ்ஹ்! வந்திரிச்சுடீ!"

லலிதா படுக்கையில் வளைந்து நெளிந்து உடலை முன்னோக்கித் தள்ளினாள். இதழ்களைக் கடித்துக்கொண்டு உரக்க முனகினாள். கடுத்த காம்புகள் விடைத்து நிற்க, கொழுத்த முலைகள் குலுங்க அவளது உடல் இன்பப்பெருக்கை நெருங்கியபடி துள்ளித்துடித்தது. அவளது புழையிலிருந்து இன்பநீரூற்று வெளிப்பட்டபோது, அவள் கட்டுப்பாட்டை முற்றும் இழந்துவிட்டவளாக, அவளது உடல் அதிரடிவேகத்தில் குலுங்கிச் சிலிர்த்தது. காவேரியின் முகத்தின் மீது தனது காமத்திரவம் பீச்சியடித்ததை அவள் உணர்ந்து ஒரு கணம் கூசினாள். காவேரி சற்றும் தயக்கமின்றி சினேகிதியின் இன்பரசத்தை உண்டுகளித்தாள். பிறகு, அவளது நாக்கு மீண்டும் லலிதாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்து கொண்டு துழாவ ஆரம்பித்தது. சினேகிதியின் உடல் முழுக்கக் குலுங்கி அடங்கும்வரையிலும் காவேரி நிறுத்தவேயில்லை.

"யெம்மாடியோ!" என்று லலிதா பெருமூச்செரிந்தபடியே தன் அன்புத்தோழியைப் பெருமிதத்தோடு பார்த்தாள். "அமர்க்களம் பண்ணிட்டே காவேரி! உனக்கு இன்னிக்கு என்னவோ ஆயிடுச்சு! என்ன விஷயம்?"

"வேறென்ன? ஒரே குறுகுறுப்புத்தான்," என்றாள் காவேரி. "வாயேன், என்னையும் கொஞ்சம் நக்கி விடேன்."

காவேரி அப்படியே தரையில் மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு, தனது கால்களை அகலவிரித்துக்கொண்டாள்.

"அடியேய்! செமத்தியா ஒழுகியிருக்குடீ உனக்கு," என்றாள் லலிதா. தரையில் இறங்கியவள், காவேரியின் கால்களுக்கு நடுவே ஊர்ந்தாள். சினேகிதியின் புழையை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தாள். ஒரு புழை இவ்வளவு ஈரமாகவும் இருக்க முடியுமா? மயிர்படர்ந்திருந்த காவேரியின் புழையில் நுரைபொங்கியது போலிருந்தது. அதிலிருந்து ஒழுகியிருந்த நீரால், காவேரியின் தொடைகளும் முன்னை விட அதிகமாகப் பளபளத்துக்கொண்டிருந்தன. இந்த வீடெங்கும் காவேரியின் புழையின் நெடி வீசுவதில் ஆச்சரியப்படுவதற்கு ஒன்றும் இல்லை என்று எண்ணிக்கொண்டாள் காவேரி. அதிலும், காவேரியின் மொட்டு வலுக்கட்டாயமாக அவளது புழையுதடுகளிலிருந்து விடுபட்டு எழும்பி நிற்பதைப் பார்த்த லலிதாவால், தான் காண்பதையே நம்ப முடியவில்லை.

"நக்குடீ!" என்று கிசுகிசுத்தாள் காவேரி. அவளது கைகள் கீழிறங்கி அவள் புழையுதடுகளைப் பிரித்து விரித்துக் காட்டின. லலிதாவின் கைகள் தரைக்கும் காவேரியின் உடலுக்கும் இடையே சென்று, காவேரியின் வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களைப் பிடித்துக்கொண்டன. பிறகு, லலிதாவின் தலை தாழ்ந்து காவேரியின் புழையின் மீது இதழ்களைப் பதித்தாள். முதலில் காவேரி தனது மொட்டை உறுஞ்சுவதையே விரும்புவாள் என்பதை ஊகித்தபின்னும், லலிதாவுக்கு காவேரியின் புழையில் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த திரவத்தை நக்கிச் சுவைக்க வேண்டும் போலிருந்தது. காவேரியின் புழைக்குள்ளே தனது நாக்கைத் துருத்திய லலிதா, அதில் வடிந்து கொண்டிருந்த காமரசத்தைப் பருகத் தொடங்கினாள். எவ்வளவு பருகியும் காவேரியின் புழையிலிருந்து வெளிவந்து கொண்டிருந்த நீரூற்று நிற்கவே நிற்காது போலிருந்தது.

இறுதியாக, காவேரியின் மொட்டை இதழ்களால் கவ்விய லலிதா அதை இழுத்து உறிஞ்சியதும், காவேரி தரையில் போட்ட மீனாய்த் தத்தளித்தாள். லலிதாவின் உதடுகளுக்கு இடையே அழுந்தியிருந்த காவேரியின் மொட்டு மென்மேலும் விடைத்தது. அதே சமயம் காவேரியின் உடலில் நாடிநரம்புகளெலாம் முறுக்கேற, அவளது உடல் இறுகி, குலுங்கித் தளர்ந்தது. ஒரு கையை சினேகிதியின் குண்டியிலிருந்து அகற்றி, இரண்டு விரல்களை காவேரியின் புழையில் நுழைத்த லலிதா அதை வேகவேகமாக இயக்கவே, கட்டுப்படுத்த முடியாத நிலையில் ஒரு அபாரமான இன்பப்பெருக்கு ஏற்பட்டு காவேரி அலறினாள். லலிதாவின் முகம் குளிப்பாட்டப்பட்டது போலானது. அவளது வாய்க்குள்ளே சினேகிதியின் காமரசம் நிரம்பி வழிந்தது. தொடர்ந்து லலிதாவின் விரல்களும் நாக்கும் இயங்கிக்கொண்டேயிருக்க, காவேரியின் கண்கள் இருண்டன. அவளது இன்பப்பெருக்கு ஆயுள்வரைக்கும் நீடிப்பது போலிருந்தது. அதன் வெள்ளோட்டத்தில் நனைந்து கொண்டிருந்த லலிதாவின் மனதில் ஒரு வித்தியாசமான, விபரீதமான எண்ணம் தோன்றியது.

இன்று மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்பியதும், தனது திட்டத்திற்கு முழுவடிவம் கொடுத்து விட வேண்டியது தான் என்று எண்ணியபடியே, காவேரியின் காமத்திரவத்தை அவள் அள்ளி அள்ளிப் பருகினாள்.