ஆனந்தம்.04

குழப்பமாகத் தொடங்கியது அந்த நாள்!

அனேகமாக ஆனந்தின் பூலில் அதிர்ஷ்ட மச்சம் இருந்தாலும் இருக்கும். இல்லாவிட்டால், அலுவலக வேலையாய் பெங்களூருக்கு வந்தவனுக்கு, சித்தியையும், அண்ணியையும் ஓக்கிற வாய்ப்பு கிடைக்குமா என்ன? வந்த வேலையில் கவனமின்றி, வெளியே சுற்றிக் கொண்டிருந்தபோதும், ரஞ்சிதாவையும் புஷ்பாவையும் குறித்தே யோசித்துக் கொண்டிருந்தான். அனேகமாக, மதிய உணவு நேரத்துக்குப் பிறகு அன்றைய வேலை முடிந்து விடும் என்று தெரிந்து வைத்திருந்ததால், சித்தி வீட்டுக்குத் திரும்பியதும் யாரை, எப்படி ஓப்பது என்று யோசிக்க ஆரம்பித்திருந்தான்? சித்தியையா? அண்ணியையா? அல்லது இருவரையுமா....?

அந்த நினைப்பிலேயே ஆனந்தின் பூல் நட்டுக்கொண்டு விட்டது. கட்டிலில் நடுநாயகமாய் தான் படுத்தபடி, அண்ணியின் முலைகளைச் சூப்பிக்கொண்டிருக்க, அவனது பூலின் மீது கவிழ்ந்தபடி சித்தி ஊம்பிவிட்டுக் கொண்டிருப்பதாகக் கற்பனை செய்து பார்த்தபோது அவனது உடம்பெல்லாம் நெருப்புப் பற்றவைத்தது போலக் காமம் கொழுந்து விட்டு எரியத் தொடங்கியது. அதே சமயம் இதெல்லாம் அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் தெரிந்தால் வீட்டில் கொலை விழும் என்பதையும் அவன் அறிந்தேயிருந்தான். சேல்ஸ் எக்ஸிகியூடிவாக இருந்த பாஸ்கருக்கு, தனது தாயும், மனைவியும் தான் ஊரிலில்லாத நேரத்தில் பெரியம்மா மகனுடன் உல்லாசமாக இருந்தது தெரியவந்தால் என்ன நடக்கும் என்ற பயமும் ஏற்படத்தான் செய்தது.

அம்மாவின் தங்கையென்றால் அவளையும் அம்மாவாக அல்லவா பார்க்க வேண்டும்? அண்ணனின் மனைவியென்றால், அக்காவாக அல்லவா கருத வேண்டும்? அவர்களே வலிய வந்தாலும், அவர்களிடமா காம இச்சையைத் தீர்த்துக் கொள்வது?

’ஒரு வேளை, பாஸ்கர் சென்னைக்கு வர நேர்ந்து, அங்கு தனக்குப் பெரியம்மா முறையான என் அம்மாவைப் புரட்டிப்போட்டு ஓத்தால் என்னால் பொறுத்துக் கொள்ள முடியுமா?’

ஆனந்த் அப்படியொரு நினைவு ஏற்பட்டதுமே, உடம்பெல்லாம் வியர்த்துப் போனான். தவறு, இதுவரை நடந்தது நடந்ததாகவே இருக்கட்டும்! இன்று சித்தி வீட்டிலிருந்து கிளம்பி, ஏதாவது ஒரு ஹோட்டலில் போய் தங்கிவிட வேண்டியதுதான்! இல்லாவிட்டால் இங்கு நடந்தது வெளியே கசிந்தால், குடும்பமே வெட்கித் தலைகுனிய வேண்டியதுதான்.

காமத்தை மீறி மனசாட்சியின் குரல் உரக்க ஒலிக்கவே, வேலை முடிந்ததும், சித்தி வீட்டுக்குக் கிளம்பினான். இப்பொழுதும் கதவைத் திறந்தவள் புஷ்பாதான். அவளை ஏறிட்டும் பார்க்காமல் உள்ளே நுழைந்தவன், கொஞ்ச நேரத்துக்குப் பிறகு, ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாய் தனது துணிமணிகளை எடுத்துப் பையில் திணிக்க ஆரம்பித்தான்.

’டக்!’

சத்தம் கேட்டுத் திரும்பினான். கதவைச் சாத்தி, அதன் மீது சாய்ந்து நின்றவாறே புன்னகையோடு நின்றிருந்தாள் புஷ்பா.

”என்ன கொழுந்தனாரே? மூடு சரியில்லையா?” கண் சிமிட்டினாள்.

”புஷ்...” என்று ஆரம்பித்தவன் சுதாரித்துக்கொண்டான். “அண்ணி, நான் பண்ணினது பெரிய தப்பு! இதுக்கு மேலேயும் இங்கே இருந்தா அது பெரிய பிரச்சினையாயிடும்! உடனே கிளம்பறேன்.”

”விளையாடறீங்களா?” சிரித்தாள் புஷ்பா. “சும்மாக் கிடந்தவளை உசுப்பேத்திட்டு ஜூட் விடலாம்னா பார்க்கறீங்க? சித்தி வந்து கேட்டா நான் என்ன பதில் சொல்ல?”

”சித்தியைப் பத்தி ஞாபகப்படுத்தாதீங்க!” என்று காதுகளைப் பொத்திக் கொண்டான் ஆனந்த். முந்தைய நாளிரவில், சித்தி கால்களை விரித்துக் கிடந்திருக்க, தனது பூல் அவளது புண்டையை நிரப்பிய காட்சி அவனது கண்களுக்குள் விரிந்தது. “உடம்பெல்லாம் கூசுது அண்ணி!”

”உங்களுக்கு உடம்பெல்லாம் கூசுது; எனக்கு வேறே என்னமோ பண்ணுது,” என்று கூறியவாறு அவனை நெருங்கினாள் புஷ்பா. முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டு நின்றிருந்தவனைப் பின்பக்கமாக வந்து வளைத்துக் கொண்டாள். அவளது முலைகள் ஆனந்தின் முதுகில் அழுந்தின. அவளது மெல்லிய உதடுகள் ஆனந்தின் பின்கழுத்தில் பதிந்தன. அவளது உடம்பிலிருந்து கிளம்பிய வாசனை சோப்பின் நறுமணம் அவனது நாசியை நிரப்பியது. அவளது ஒரு கை அவனது சட்டைக்குள் நுழைந்து, புசுபுசுவென்று நெஞ்சில் படர்ந்திருந்த மயிற்றை அளைய, இன்னொரு கை அவனது இடுப்புக்குக் கீழே இறங்கி, அவனது பூலை வருட ஆரம்பித்தது.

”என்ன கொழுந்தனாரே? தொட்டதும் துடிக்குதே?”

”ப்ளீஸ் அண்ணி,” என்று அவளைத் தள்ள முயன்றான் ஆனந்த். ஆனால், அவளது கிடுக்கிப்பிடியும், பூலைப் பற்றியிருந்த இறுக்கமும் அவனை அசையவிட்டால் தானே?

‘கடவுளே, வீட்டில் சித்தியில்லை என்றதும் ஒரு கணம் நிம்மதி ஏற்பட்டதே! அவள் வருவதற்கு முன்னர் கிளம்பி விடலாம் என்று திட்டமிட்டிருந்தேனே? ஆனால், இந்தக் கூதியரிப்பு எடுத்த அண்ணியிடம் சிக்கிக்கொண்டு விட்டேனே? பழையகுருடி கதவைத் திறடி கதைதானோ?’ என்று ஆனந்த் எண்ணிக் கொண்டிருந்த அதே நேரத்தில்......

கடைத்தெருவுக்குச் சென்றிருந்த சித்தி ரஞ்சிதா வீடு திரும்பினாள். வாசலில் கழற்றப்பட்டிருந்த ஷூவைப் பார்த்தவள், படுக்கையறையின் கதவு சாத்தப்பட்டிருப்பதைக் கவனித்துத் திடுக்கிட்டவளாய், அடிமேல் அடிவைத்து நடந்துபோய், கதவில் காதுவைத்து உள்ளே நடந்த சம்பாஷனையைக் கூர்ந்து கேட்டாள்.

”பிகு பண்ணாதீங்க ஆனந்த்! உங்களுக்கு என்ன வேண்ணாலும் பண்ண இந்த அண்ணி காத்திட்டிருக்கா. வாயிலே வைச்சுச் சூப்பட்டுமா?”
ரஞ்சிதா அதிர்ந்தாள். ‘அடிப்பாவி! மாமியார் இல்லாத தைரியத்தில் கொழுந்தனை வளைத்துக் கொண்டிருக்கிறாளே! என்ன துணிச்சல் இவளுக்கு?’

”அண்ணி! கையை எடுங்க அண்ணி! அப்புறம் என்னாலே கண்ட்ரோல் பண்ண முடியாது. ஏதாவது பண்ணிடுவேன்.”

”என்ன வேண்ணா பண்ணுங்க ஆனந்த்! அண்ணன் பொண்டாட்டி அரைப்பொண்டாட்டின்னு தெரியாதா உங்களுக்கு?”

உள்ளே என்ன நடந்து கொண்டிருக்கிறது என்பதை ரஞ்சிதாவால் ஊகிக்க முடிந்தது. கொழுந்தனை மயக்க மருமகள் முயன்று கொண்டிருக்கிறாள்; அவன் பயம் காரணமாகவோ, தயக்கம் காரணமாகவோ அவளைத் தவிர்க்கப் பார்க்கிறான். ஒரு வேளை சித்தியிடம் கண்ட சுகமே போதும் என்று கருதுகிறானோ?

ஆனந்தின் மனசாட்சியின் குரலை புஷ்பா தடவித் தடவியே அமைதிப்படுத்திக் கொண்டிருந்தாள். அவளது மெல்லிய விரல்கள் பேண்ட்டை அழுத்தி, பூலை வருட வருட, அவன் கட்டுப்படுத்தி வைத்திருந்த காமம் வீறுகொள்ளத் தொடங்கியிருந்தது. தனது முதுகில் அண்ணியின் முலைக்காம்புகள் உறுத்துவதை உணர்ந்தவன், நீண்ட நேரம் தன்னால் தாக்குப்பிடிக்க முடியாது என்று எண்ணிக்கொண்டிருந்தபோதே, அவனை விருட்டென்று திருப்பிய புஷ்பா தனது பூப்போன்ற இதழ்களால் அவனது உதடுகளைக் கவ்விக்கொண்டாள். அவளது நாக்கு அவனது வாய்க்குள் புகுந்து வளைய வரத்தொடங்கியதும், ஆனந்த் திக்குமுக்காடிப்போனான். அத்தோடு ஏற்கனவே தடவித் தடவி உசுப்பேற்றப்பட்டிருந்த தனது பூலை, புஷ்பா தனது தொடைகளுக்கு மத்தியில் வைத்து அழுத்தியபோது, அவனது கட்டுப்பாடும் தயக்கமும் காற்றில் பறந்தது.

தனது வாய்க்குள் துழாவிக்கொண்டிருந்த புஷ்பாவின் நாக்கை உறிஞ்சினான். அவளை இறுக்க அணைத்து அவளது குண்டிக்கோளங்களைப் பிடித்துத் தூக்கினான். தனது பூலின் எழுச்சியை அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே வைத்து உராய்ந்தான். பிறகு, தாளமுடியாத காமத்தால் இரண்டு கைகளாலும் அண்ணியின் முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்கினான்.

”ம்ம்ம்ம்ம்! மனசுக்குள்ளே இவ்வளவு ஆசையை வச்சுக்கிட்டு என்ன பிகு பண்ணினீங்க கொழுந்தனாரே?” புஷ்பா கொஞ்சலாய்க் கேட்டாள். “ஆனா, அண்ணனும் தம்பியும் சும்மா முலையையே போட்டுக் கசக்கறீங்க! குடும்பப்பழக்கம் போலிருக்குது!”

ஆனந்தும் புஷ்பாவும் சிரிக்கிற சத்தம் ரஞ்சிதாவின் காதுகளில் ஈயத்தைக் காய்ச்சி ஊற்றியது போலிருந்தது. ஆனால், அதைவிடப் பெரிய அதிர்ச்சியை, அடுத்து புஷ்பா சொன்னதைக் கேட்டு ரஞ்சிதா அடைந்தாள்.

”ஒண்ணு சொல்லட்டுமா கொழுந்தனாரே? உங்க அண்ணனை விட உங்க பூலுதான் பெருசு! உங்க அண்ணனை விட உங்க கிட்டே ஓள்வாங்குறதுதான் சந்தோஷமாயிருக்கு!”

திடுக்கிட்டாள் ரஞ்சிதா! அடுத்து அவள் என்ன செய்ய வேண்டும்? கதவைத் தள்ளித் திறந்து கொண்டு உள்ளே போய் இருவரையும் கண்டிப்பதா? ‘ நேத்து ராத்திரி நீங்க மட்டும் என் கிட்டே ஓள் வாங்கினீங்களே சித்தி?’ என்று ஆனந்த் கேட்டால், முகத்தை எங்கு கொண்டு போய் வைத்துக் கொள்வது? அப்புறம், மருமகளை எப்படி ஏறிட்டுப் பார்ப்பது?

அதற்குப்பிறகு, அறைக்குள் பேச்சு நின்றது. குழப்பமான கிசுகிசுப்பான சத்தங்களும், மெல்லிய சிரிப்புகளும் மட்டுமே கேட்டன. வெறுமனே சாத்தியிருந்த கதவின் இடுக்கு வழியாக ரஞ்சிதா உள்ளே உற்று நோக்கினாள்.

புஷ்பா ரவிக்கை, பிராவை அவிழ்த்துவிட்டுக் கொண்டு கட்டிலில் அமர்ந்தபடி, ஆனந்தின் பூலைக் கையில் பிடித்து வருடிக்கொண்டிருந்தாள். முந்தைய தினம் இதே பூல் தனது புண்டைக்குள் புகுந்து விளையாடியது என்பதை ரஞ்சிதா ஞாபகப்படுத்திக் கொண்டாள். அரையிருட்டில் தொட்டுப் பார்த்து, அவனது பூலின் அளவையும் பருமனையும் ஓரளவு அறிந்திருந்தாலும், வெளிச்சத்தில் பார்த்தபோது அக்காள் மகனின் பூல் அட்டகாசமாகக் காட்சியளித்தது. அடுத்த கணமே, அவளது நாக்கில் எச்சில் ஊற, புண்டையில் குறுகுறுப்பு மிகுந்து ஒழுக்கு ஏற்படத் தொடங்கியது.

”அண்ணி! பூலாட்டுறதுலே பெரிய எக்ஸ்பர்ட்டா இருப்பீங்க போலிருக்குதே?”

ஆனந்த் கேட்க மீண்டும் புஷ்பா சிரிப்பதை ரஞ்சிதாவால் பார்க்க முடிந்தது. ஆனால், அதற்கு மருமகள் கொடுத்த பதில் அவளை நிலைகுலைய வைத்தது.

”கொழுந்தனாரே, உங்க பூலென்ன சாதாரணமான பூலா? என் மாமியாரையே மயக்கிப்போட்ட பூலாச்சே!”

என்னது? – ரஞ்சிதா அதிர்ந்தாள். அப்படியென்றால், ஆனந்திடம் தான் ஓள் வாங்கியது புஷ்பாவுக்குத் தெரிந்து விட்டதா? எப்படி? ஒரு கணம் குழப்பம், பயம், அதிர்ச்சி என்று பல்வேறு உணர்ச்சிகளுக்கு ஆட்பட்டவளுக்கு, திடீரென்று உறைத்தது. தனது வண்டவாளம் மருமகளுக்குத் தெரிந்துவிட்டாலும், இப்போது அவள் செய்து கொண்டிருப்பதையும் தான் பார்த்துக் கொண்டுதானே இருக்கிறோம்? முழுக்க நனைந்தபிறகு முக்காடு எதற்கு?

அடுத்த கணமே கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தாள் ரஞ்சிதா. புஷ்பாவும் ஆனந்தும் அதிர்ந்தனர். ஆனந்த் விருட்டென்று தனது பூலை உள்ளே தள்ளி விட்டுக் கொண்டான். புஷ்பா குனிந்து தரையில் விழுந்திருந்த தனது பிளவுஸையும், பிராவையும் அள்ளிக்கொண்டாள்.

”புஷ்பா, என் கூட வா,” என்ற ரஞ்சிதா ஹாலுக்குத் திரும்ப, கலவரத்தோடு மாமியாரைப் பின் தொடர்ந்து போனாள் புஷ்பா. சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டு, பிராவையும் பிளவுசையும் அணிந்து கொண்டிருக்கும்போதே, ரஞ்சிதா மருமகளிடம் பேச்சுக் கொடுத்தாள்.

”புஷ்பா, இங்கே என்ன நடக்குது?”

புஷ்பாவுக்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியவில்லை. மவுனம் சாதித்தாள்.

”உனக்கு நேத்து ராத்திரி நடந்தது தெரிஞ்சிடுச்சுன்னு நினைக்கிறேன்,” ரஞ்சிதா தலைகுனிந்தவாறே சொன்னாள். “ஆனா, என் கதை வேற. ஆம்பிளைத் துணையில்லாம வாழ்ந்திட்டிருக்கேன். உனக்குத்தான் ராஜா மாதிரி புருஷன் இருக்கானே? ஏன் இப்படிப் பண்ணினே?”

புஷ்பா இதற்கும் பதிலளிக்கவில்லை.

”கொழுந்தனோட இப்படிக் கொஞ்சி விளையாடுறது தப்புன்னு தோணலியா?”

”இல்லை!” ஒருவழியாக பதிலளித்தாள் புஷ்பா. “ஆனந்தை எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்சிருக்கு! அதுவும் உங்களை மாதிரி அனுபவசாலியான பொம்பளையையே ஒரே நாளிலே மடக்கினதாலே இன்னும் பிடிச்சிருக்கு! அவர் கொடுத்த சந்தோசத்தை உங்க பிள்ளை ஒரு நாளும் எனக்குக் கொடுத்ததில்லை.”

” நான் வரலேன்னா இதுக்குள்ளே ஒரு தப்புப் பண்ணியிருப்பே புஷ்பா!”

”ஆமாம்! ஒரே நாளிலே ரெண்டாவது வாட்டியா தப்புப் பண்ணியிருப்பேன்.”

ரஞ்சிதா அதிர்ந்தாள். அப்படியென்றால், ஏற்கனவே ஒருவாட்டி கொழுந்தனிடம் ஓள் வாங்கிவிட்டாளா? எழுந்து நின்றாள் ரஞ்சிதா.

”இங்கேயே இரு!” என்று மருமகளிடம் கண்டிப்பாகச் சொல்லிவிட்டு, மீண்டும் ஆனந்த் இருந்த அறையை நோக்கி நடந்தாள். அவன் கட்டிலின் விளிம்பில் அமர்ந்திருந்தான். அவனது பூலின் எழுச்சி இன்னும் முழுமையாகக் குறைந்திருக்கவில்லை.

”என்னடா ஆனந்த்? ஏண்டா அண்ணியையும் மடக்கிப்போட்டே?”

” நான் ஒண்ணும் பண்ணலே சித்தி,” தடுமாறினான் ஆனந்த். “அவங்க தான்....என்னாலே ஒண்ணும் பண்ண முடியலே! பிடிச்சிருந்தது சித்தி...!”

”ஓ! நீ சொல்றதை நான் நம்பறேன்” ரஞ்சிதா அர்த்தபுஷ்டியோடு சிரித்துவிட்டுப் பின் குரல் கொடுத்தாள். “புஷ்பா, உள்ளே வாயேன்.”

புஷ்பா கூச்சத்துடன் உள்ளே நுழைந்தாள். தலைகுனிந்தவாறு நின்றாள்.

”புஷ்பா! ஆனந்த் பக்கத்துலே உட்காரு!”

புஷ்பா அமர்ந்ததும், ரஞ்சிதா மீண்டும் பேசினாள். “இதுவரைக்கும் நடந்த எதுவும் நம்ம மூணு பேரைத் தவிர யாருக்கும் தெரியக்கூடாது.”

புஷ்பா, ஆனந்த் இருவரும் தலையாட்டினார்கள்.

”அப்புறம், இனிமே இந்த மாதிரி விளையாடுறதா இருந்தா....” என்று சொல்லி நிறுத்திய ரஞ்சிதா, “என்னையும் ஆட்டத்துலே சேர்ந்துக்குங்க...” என்று முடித்தாள்.

புஷ்பாவும் ஆனந்தும் இன்ப அதிர்ச்சியுடன் ஏறிட்டபோது, ரஞ்சிதா கலகலவென்று சிரித்தாள்.

”பயந்திட்டீங்களா? சொல்லு புஷ்பா, இப்போ உனக்கு என்ன வேணும்?”

புஷ்பா அமைதியாக அமர்ந்திருக்க, ‘தேங்க் யூ சித்தி!’ என்று கூவிய ஆனந்த், அண்ணியை இறுக்கத் தழுவிக்கொண்டான். அவனது உதடுகள் அவளது இதழ்களைக் கவ்விக்கொண்டன. அவனது கைகள் அவளது முலைகளைப் பிடித்து அமுக்கத் தொடங்கின. அதைப் பார்த்த ரஞ்சிதாவின் புண்டை குறுகுறுத்தது.

”டேய் ஆனந்த், என் புள்ளைக்கும் கொஞ்சம் மிச்சம் வைடா!”

ரஞ்சிதா சொல்லிச் சிரிக்கவும், ஆனந்த் புஷ்பாவை விடுவித்தான். பிறகு சித்தியை ஏறிட்டுப் பார்த்துக் குறும்பாய்ச் சிரித்தான். மீண்டும் புஷ்பாவைத் திரும்பிப் பார்த்துவிட்டுக் கண் சிமிட்டினான். பிறகு கட்டிலிலிருந்து எழுந்தவன், சட்டைப் பொத்தானைக் கழற்றியபடியே ரஞ்சிதாவை நோக்கி நடந்தான்.

”சித்தி, நீங்களும் ஒரு ரவுண்டு ஆட்டத்திலே சேர்ந்துக்கோங்க!” என்றவாறே பேண்ட்டைக் கழற்றி எறிந்தான். சித்தியின் இரண்டு முலைகளையும் இரண்டு கைகளாலும் பிடித்து இறுக்கினான். அவளது வாயில் முத்தமிட்டவன், அவளைத் தழுவியபடியே கட்டிலுக்கு அழைத்துச் சென்று, புஷ்பாவின் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து மறுபக்கத்தில் சித்தியை உட்கார்த்தினான். இப்போது இரண்டு பெண்களும் அவனது இரண்டு பக்கங்களிலும்...!

வலதுகையால் அண்ணியின் தோளையும், இடதுகையால் சித்தியின் தோளையும் வளைத்துத் தன்னோடு இறுக்கியவன், கைக்கொரு முலையாகப் பிடித்துக் கசக்கினான். புஷ்பா, ரஞ்சிதா இருவருமே வெட்கத்தில் முகம் பொத்திக் கொண்டனர்.

(தொடரும்)