செல்லமே.04

அத்தியாயம் நான்கு
--------------------------------------------------------

"இன்னும் மீசை கூட முளைக்காத பயல், அவனுக்கு என்னோட படுக்கணுமாம்," காப்பியைப் பருகியபடியே காவேரி தொடர்ந்தாள். "என்ன துணிச்சல் பாரு லலிதா? ரங்கநாதன் தெருவிலே தைரியமா வந்து காதுலே கிசுகிசுத்திட்டுப் போறான்!"

"அதுக்கு நீ என்ன சொன்னே?" லலிதா குறுகுறுப்போடு கேட்டாள்.

"பதிலே சொல்லலை," என்றாள் காவேரி. "இது மாதிரி நிறைய ஆயிருச்சு! பஸ்சிலே போனா குண்டியைத் தடவறானுங்க! டிரையின் கூட்டத்திலே முலையை அமுக்குறானுங்க! வுட்டா பப்ளிக்கிலேயே படுக்கப்போட்டு சொருவிடுவானுங்க போலிருக்கு! ஏன் லலிதா, உனக்கு இது மாதிரி பிரச்சினையில்லையா?"

"ஏன் அப்படிக் கேட்கறே?" என்றாள் லலிதா.

"நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே மாதிரிப் பிரச்சினை," என்று சிரித்தாள் காவேரி. "கடவுள் பெருசு பெருசா முலையைக் கொடுத்திட்டான்."

லலிதாவும் காவேரியோடு சேர்ந்து சிரித்தாள். அதே சமயம் காவேரி தனது கொழுத்த முலைகளை ஒரு கணம் கூர்ந்து பார்த்ததையும் அவள் கவனித்தாள். வழக்கம்போல லலிதாவும் காவேரியும் கடைத்தெருவுக்குப் போய் உள்ளாடைகள் வாங்கித் திரும்பி வந்திருந்தனர். லலிதாவின் வீட்டில் காப்பி அருந்திக்கொண்டிருந்தனர்.

கணவன் இறந்தபிறகு, காவேரியும் அவள் மகன் சுரேஷும் லலிதாவின் வீட்டுக்கு எதிர்வீட்டில் வசித்து வந்தனர். சுரேஷும் மனோவும் ஒரே வயதுக்காரர்கள் என்றபோதிலும் மனோ அளவுக்கு சுரேஷ் வெளியே புழங்குகிற பழக்கமில்லாமல் இருந்தான். காவேரிக்கு முப்பத்தி எட்டு வயதாகியிருந்தும், அவள் இன்னும் மிகவும் கவர்ச்சியாகவே கட்டுக்குலையாத உடலழகோடு இருந்தாள். அடர்ந்து நீண்ட சுருள்சுருளான கூந்தல்; காண்பவர் கண்களைக் கொள்ளை கொள்ளும் பருத்த கொழுத்த முலைகள். மாதத்தில் இருமுறையேனும் இரண்டு பெண்மணிகளும் கடைத்தெருவுக்குப் போய் வந்து விட்டு, வீடு திரும்பி உரையாடுவது உண்டு. சில சமயங்களில் செக்ஸ் குறித்தும் பேசுவார்கள்.

தன் மீது அத்துமீறி கைவைக்க முயல்கிற ஆண்கள் குறித்து காவேரி எப்போதும் ஏதேனும் புகார்களைத் தெரிவித்தபடியிருப்பாள். ஆனால், உள்ளுக்குள்ளே இது போன்ற நிகழ்ச்சிகள் காவேரிக்கு ஒரு ரகசியமான சந்தோஷத்தை அளித்துக்கொண்டிருக்கிறது என்பதை லலிதா நாளடைவில் புரிந்து கொண்டாள்.

இந்த முறை, காவேரியிடம் தான் பெற்ற மகனிடமே செமத்தியாக ஓள் வாங்கியதைச் சொல்லிவிடலாமா என்று அவளுக்குத் திரும்பத் திரும்பத் தோன்றியது. அருகில் இன்னொரு பெண் இருந்த நிலையிலும், மனோவைக் குறித்து எண்ணியதுமே அவளது கூதி குறுகுறுக்கத் தொடங்கி விட்டிருந்தது. போதாக்குறைக்கு மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்ப அதிக நேரமுமில்லை.

வழக்கம் போல வாங்கி வந்த உள்ளாடைகளை இரண்டு பெண்மணிகளும் அணிந்து பார்த்துக்கொள்ள விரும்பினர். மனோவைப் பற்றிய சிந்தனை ஏற்படுத்தியிருந்த கிளர்ச்சியாலோ என்னவோ, இம்முறை காவேரி எழுந்து கொண்டு நடந்தபோது, லலிதாவின் கண்கள் காவேரியின் வாளிப்பான குண்டியின் வனப்பைக் கணக்கெடுத்தன. இதே காவேரி நிர்வாணமாக இருந்தால், அவளது குண்டியும் முலைகளும் பார்க்க எப்படியிருக்கும் என்று லலிதா எண்ணத்தொடங்கினாள். மகனிடமேயே ஓள் வாங்கியவளின் மனதில் இது போன்ற விபரீதமான எண்ணங்கள் ஏற்படுவதில் என்ன வியப்பு இருக்க முடியும்?

"அடக் கண்றாவியே!" என்று சலித்துக்கொண்டிருந்தாள் காவேரி. அப்போது தான் பார்த்துப் பார்த்து வாங்கி வந்த உள்ளாடைகள் அவளுக்குப் பொருந்தவில்லை போலும். "கண்ணுலே விளக்கெண்ணையை விட்டுப் பார்த்து வாங்கினாலும் சரியா ஏமாத்திடறானுங்க!"

லலிதா காவேரியைக் கூர்ந்து நோக்கினாள். இதுவரைக்கும் பலமுறை இருவரும் அவரவரின் உள்ளாடைகள் சரியாயிருக்கிறதா என்று பார்க்க அதை அணிந்து ஒருவர் மற்றவருக்குக் காண்பித்தது உண்டு. ஆனால், இன்று காவேரி வெறும் பிராவும் பேன்ட்டீசும் அணிந்து கொண்டு நிற்பதைப் பார்ப்பது ஒரு புது அனுபவம் போலிருந்தது லலிதாவுக்கு.

"சரியாத் தானேயிருக்கு? நான் பார்க்கிறேன்," என்று படபடக்கும் மனதோடு காவேரியை நெருங்கினாள் லலிதா. காவேரியின் முன்னால் மண்டியிட்டவள் வேண்டுமென்றே தனது கைகளை சினேகிதியின் வழவழப்பான் தொடைகளோடு உரசியதும் காவேரி இழுத்து மூச்சு விடுத்தாள்.

"என்ன காவேரி? செக்ஸ் பத்தி கொஞ்சம் ஓவராப் பேசிட்டோமோ இன்னிக்கு?" என்றவாறே காவேரியின் பேன்ட்டீஸில் தென்பட்ட ஈரத்தை சுட்டிக்காட்டினாள். லலிதாவின் கேள்வியிலிருந்து குறும்பைப் புரிந்து கொண்ட காவேரி குனிந்துகொண்டு கூச்சத்தோடு புன்னகைத்தாள்.

திடீரென்று, லலிதாவுக்கு சினேகிதியின் பேன்ட்டீஸிலிருந்து கிளம்பிய பெண்மையின் வாசனை கிறுகிறுப்பை ஏற்படுத்தியது. இந்த அற்புதமான வாசத்தை அவளது மகன் எப்போதாவது முகர்ந்து பார்த்திருப்பானோ என்று விபரீதமாக யோசித்தாள். அந்த சிந்தனை லலிதாவுக்கும் ஒரு அதிரடிக் கிளர்ச்சியை உண்டாக்கியது.

"இந்த செக்ஸைப் பத்திப் பேசினாலே இப்படி ஆயிடுது," என்று சலித்துக்கொண்டாள் காவேரி.

"அதான் பார்த்தாலே தெரியுதே," என்றாள் லலிதா."ஆனால் நீ குளிச்சிட்டு வந்திருக்கிறா மாதிரியில்லே ஈரமாயிருக்கே? உனக்கு ஒரு ஆம்பிளை தேவை காவேரி!"

பதில் சொல்லத் தெரியாமல் காவேரி தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தாள். லலிதாவின் கவனம் இப்போது காவேரியின் உள்ளாடையின் மீது இல்லை. அவளே திடீரென்று ஒரு விபரீதமான உந்துதலுக்கு ஆளாகியிருந்தாள். போதாக்குறைக்கு காவேரியின் ஒழுகலின் வாசனை அதிகரித்து விட்டிருப்பது போலிருந்தது.

திடீரென்று லலிதாவுக்கு உறைத்தது. எப்படி அவள் தன் மகனின் அபார எழுச்சியைத் தணித்தாளோ, அதே போல தனது விதவை சினேகிதிக்கு ஏற்பட்டிருந்த கிளர்ச்சியையும் தணிக்க வேண்டும் என்று அவளுக்குள்ளே ஒரு எண்ணம் ஏற்பட்டிருந்தது.

"காவேரி," லலிதா கிசுகிசுத்தாள். "அப்படியே ஒரு நிமிஷம் நில்லு!"

மண்டியிட்டிருந்த நிலையில், நிமிர்ந்து நோக்கிய லலிதாவின் கண்களில் பிராவுக்குள்ளே விம்மிக்கொண்டிருந்த சினேகிதியின் கொழுகொழுமுலைகளின் ஏற்ற இறக்கங்கள் தென்பட்டன.

ஒரு கணநேரத்தயக்கத்துக்குப் பிறகு, லலிதா மெதுவாகக் காவேரி அணிந்து கொண்டிருந்த பேன்ட்டீஸைக் கீழே இறக்கினாள். சினேகிதியின் தொடைகளை அழுத்தி வருடியபடியே ஈரமாகியிருந்த அவளது கூதிக்கு மிக அருகில் தனது விரல்களை வைத்தாள்.

"ஓ!" காவேரி தன்னிச்சையாக முனகினாள்.

"பிசுபிசுன்னு ஒட்டுது காவேரி," லலிதா உலர்ந்து போயிருந்த தனது இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டாள்.

"ஒண்ணு சொன்னா கோவிச்சுக்க மாட்டியே காவேரி? ஒரு பொண்ணை சந்தோஷப்படுத்த எப்பவும் ஒரு ஆம்பிளையாலே மட்டும்தான் முடியுமுன்னு நினைக்காதே!"

லலிதா பசியோடு காவேரியின் கூதியை வெறித்தாள். காவேரியின் கூதி கண்களைக் கவர்ந்தது. அவளது புழையின் உதடுகள் பெரிதாகவும், செக்கச்செவேலென்றும் உப்பியும்,சற்றும் தொய்வின்றியும் காணப்பட்டன. கன்னங்கரேலென்ற கருமயிர் காவேரியின் கூதிமேட்டில் அடர்த்தியாகப் படர்ந்திருந்தது. பார்க்கப் பார்க்க லலிதாவின் கூதியும் குறுகுறுக்கத் தொடங்கியது. சினேகிதியின் புழைக்குள்ளே அவள் தனது ஒருவிரலை நுழைக்க முயன்றாள்.

"ஐயோ லலிதா!" காவேரி நடுநடுங்கியபோதும், நகர முயலவில்லை. "அப்படியெல்லாம் பண்ணாதே!"

"எனக்குப் புடிச்சா நான் அப்படித்தான் பண்ணுவேன்," என்றாள் லலிதா. "உண்மையை ஒத்துக்கோ காவேரி! உனக்கு இது வேணும்."

கலகலவென்று சிரித்தபடியே லலிதா, காவேரியின் புழைக்குள்ளே விரலை விட்டுக் குடையத் தொடங்கினாள். காவேரி முனகியபடி உதடுகளைக் கடித்துக்கொண்டாள். தன்னிச்சையாக அவளது இடுப்பு முன்னும் பின்னும் அசைந்து கொண்டிருப்பதை உணர்ந்ததும் அவளது கன்னங்கள் வெட்கத்தில் சிவந்தன.

"ஓ.கே காவேரி! கட்டிலுக்கு வா," என்று கட்டளையிட்டாள் லலிதா. காவேரி மந்திரத்தில் கட்டுண்டவள் போல லலிதாவின் ஆணையை நிறைவேற்றினாள். ஆனால், வெட்கம் காரணமாக அவளால் லலிதாவை ஏறெடுத்துப் பார்க்க முடியவில்லை. இடுப்புக்குக் கீழே அம்மணமாகி விட்டிருந்தவள், மெத்தையின் மீது கால்களை விரித்துப் படுத்தாள். சினேகிதியின் தொடைகளுக்கு நடுவே ஊர்ந்த லலிதா, அவளது கூதிமேட்டை நோக்கிக் குனிந்தாள்.

"ஓவ்! வேண்டாம் லலிதா! அதுலே வாய் வைக்காதே!"

லலிதா சிரித்துக்கொண்டாள். காவேரி அவளை மறைமுகமாக, அவள் செய்து கொண்டிருப்பதை நிறுத்தக்கூடாது என்று கெஞ்சுகிறாள் என்பதைப் புரிந்து கொண்டாள். அவளது விரல்கள் காவேரியின் மொழுக்மொழுக்கென்ற தொடைகளின் வழவழப்பான சருமத்தை வருடிக்கொடுத்தன. தனது நாக்கை வெளியேற்றியவள், காவேரியின் புழைக்குள்ளே அதைத் திறமையாக நுழைத்தாள். செய்வதறியாது திகைத்துப்போயிருந்த அந்த இளம் விதவையோ, உடலை முன்னோக்கி வளைத்து நெளித்து முனகத் தொடங்கினாள்.

"வே..வேண்...வேண்டாம்....!"

காவேரியின் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த புழையின் மீது லலிதா தனது நாக்கால் வளைத்து வளைத்து நக்கிக்கொடுத்தாள். சினேகிதியின் புழையிலிருந்து வெளிப்பட்ட பெண்மையின் வாசத்தை முகர்ந்து அனுபவித்தாள். காமவேட்கை தூண்டிவிடப் பட்ட நிலையில் மிகவும் உப்பியிருந்த காவேரியின் புழையுதடுகள் பிளந்து கொடுக்க, அவளது மொட்டு வீரியத்தோடு நிமிர்ந்து எழும்பி நின்று கொண்டிருந்தது. லலிதாவின் நாக்கு காவேரியின் உணர்ச்சிமிகுந்த மொட்டையும் அவ்வப்போது வேண்டுமென்றே சீண்டி வெறியேற்றிக்கொண்டிருந்தது.

"ஹூம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்! ல..லிதா....!"

காவேரி மெத்தையின் மீது தத்தளித்துத் தத்தளித்து, அவளது கொழுத்த முலைகள் துள்ளிக் குதித்துக்கொண்டிருந்தன. லலிதா சினேகிதியின் புழைக்குள்ளே தனது நாக்கை மிக மிக ஆழமாக இறக்கினாள். பிறகு, ஒரு சுவையான விருந்தை ருசிப்பவள் போல காவேரியின் புழையைக் கவ்விக் கவ்விச் சுவைக்கத் தொடங்கினாள். அவளது நாக்கும் இதழ்களும் சின்னச் சின்ன சிருங்கார ஒலிகளுடன் காவேரியின் கூதியின் மீது கூட்டணி அமைத்துக் குதூகலம் கண்டு கொண்டிருந்தன.

"லலி..தா! பண்ணுடீ! பண்ணு....!"

பெண்ணுக்குப் பெண் தரக்கூடிய பேரானந்தத்தில் காவேரி திளைக்க ஆரம்பித்து விட்டிருந்தாள்.அவளது கைகள் லலிதாவின் தலையைப் பிடித்து இறுக்கிக்கொண்டன. அவளது துள்ளல்கள் சிறிது நேரத்தில் சீரான வேகத்தை அடையத் தொடங்கவே, அவளது கூதி அவ்வப்போது லலிதாவின் முகத்தோடு மோதியவண்ணம் இருந்தது.

"சாப்பிடுடீ அதை! லலிதா, சாப்பிடுடீ!"

சினேகிதிக்குச் சுகமளித்துக் கொண்டிருந்த அதே சமயத்தில் தனது தொடைகளை ஒன்றோடொன்று உரசியபடி, தனக்குள் கொழுந்து விட்டு எரியத் தொடங்கியிருந்த காமத்தைக் கட்டுப்படுத்த லலிதா முயன்று கொண்டிருந்தாள். ஒரு பெண்ணின் உறுப்பின் வாசத்தின் மீது தனக்கு இவ்வளவு வேட்கை ஏற்படும் என்று அவள் கனவு கூடக் கண்டிருக்க முடியாது. அதுவரைக்கும், அவளைப் பொறுத்தவரையில் வாயில் சுகமளிக்கக் கூடியது வாட்டசாட்டமான சுண்ணி மட்டும் தான் என்று எண்ணியிருந்தாள்.

இப்போதோ, காவேரியின் புழையைப் புசித்துக்கொண்டிருந்தபோது அவளுக்கும் வேட்கை ஏற்பட்டு, ஒவ்வொரு நொடியும் அது அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது. நெருங்கி அழுந்தியவாறே, காவேரியின் புழைக்குள் மீண்டும் விரல்களை நுழைத்தாள் லலிதா. விரல்கள் உள்ளே புதைந்திருக்க, காவேரியின் புழையைக் கவ்வி உறிஞ்சிக்கொண்டிருந்தாள்.

"ஹும்ம்ம்ம்ம்ம்!" சினேகிதி அளித்த சுகத்திற்கு அடிமையாகிவிட்டிருந்த காவேரியோ மெத்தையின் மீது கட்டுப்பாடின்றித் துள்ளிக் குதித்துக்கொண்டிருந்தாள். லலிதாவின் கூந்தலை அள்ளியபடி, உடலை வளைத்து நெளித்துக்கொண்டு அவள் முனகவே, லலிதாவுக்கு காவேரியின் புழைக்குள்ளே நாக்கை வைத்திருப்பதே கடினமாகிக்கொண்டிருந்தது.

"ரொம்ப...ஈரமாயிடுச்சு! வரப்போவுதே!" அனற்றினாள் காவேரி.

லலிதா சளைக்காமல் காவேரியின் புழைக்குள்ளே மீண்டும் நாக்கை நுழைத்து, அவளது மொட்டை மேலும் கீழுமாக நக்கிக்கொடுத்தாள். லலிதாவின் நாக்கின் அழுத்தம் காரணமாக காவேரியின் மொட்டு சூறாவளியில் சிக்கிய மரம்போல திசைதெரியாமல் நாலாபுறமும் சாய்ந்து கொண்டிருந்தது.

"ஊஹ்!" காவேரி மிருகவெறி ஏற்பட்டவள் போல, லலிதாவின் தலைமயிற்றைக் கொத்தாகப் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கி மெத்தை மீது மளார் மளார் என்று அடிக்க ஆரம்பித்தாள்.

"சாப்பிடுடீ! சாப்பிடு!"

இப்போது லலிதா சினேகிதியின் புழைக்குள்ளே இரண்டாவது விரலையும் நுழைத்தாள். காவேரியின் புழையிலிருந்த இறுக்கம் அவளை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியது. இரண்டு விரல்களாலும் காவேரியின் புழையை அழுத்தி அழுத்தி வேகவேகமாகக் குத்திக்கொண்டே போனாள் லலிதா. அதே சமயம் அவளது நாக்கும் வேகத்தை அதிகரித்தபடி காவேரியின் கூதியை நக்கிக்கொண்டுதானிருந்தது.

"ல..லலிதா! உன்னோட விரலை என்னோட சூத்திலே விடு!"

ஒரு கணம் நிறுத்திய லலிதா சினேகிதியை ஏறிட்டு நோக்கினாள். காமவயப்பட்ட அந்த இளம்விதவையின் முகத்தில் இப்போது அளப்பரிய வேட்கை மாத்திரமே காணப்பட்டது. அதே சமயம் தனது அந்தரங்கமான ஆசையை வெளிப்படுத்தி விட்டதால் ஏற்பட்டிருந்த கூச்சத்தின் அறிகுறியும் சற்றே தென்பட்டது. ஆனால், அவளுக்கு இன்பப்பெருக்கு தேவைப்பட்டது. எனவே கூச்சத்தை விட்டு சொல்ல வேண்டிய கட்டாயம்.

"ப்ளீஸ் லலிதா...ப்ளீஸ்," காவேரி கெஞ்சினாள்."சூத்திலே விரல் போடுடீ!"

"அம்மாடியோ! அடியே காவேரி! உனக்கு இவ்வளவு வெறியிருக்கா?"

மனதுக்குள் சிரித்தபடி லலிதா தனது கவனத்தை ஒழுகிக்கொண்டிருந்த காவேரியின் புழைக்குத் திருப்பினாள். காவேரியின் எழும்பியிருந்த மொட்டைத் தனது இதழ்களால் கவ்வியபடி, அதை அவள் உறிஞ்சினாள். அதே சமயம் அவளது இரண்டு விரல்கள் முன்போலவே, காவேரியின் புழைக்குள்ளே ஆழமாக இறங்கிக்கொண்டன.

"ஐயோ கடவுளே! என்னைச் சித்திரவதை பண்ணாதேடீ! சூத்துலே விரல் போடுடீ!" காவேரி கதறினாள்.

ஒருவழியாக, சினேகிதியை இன்பத்தின் எல்லைக்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டிய தருணம் வந்து விட்டதை உணர்ந்த லலிதா, காவேரியின் குண்டிக்கோளங்களைப் பிரித்து, ஒரு விரலை மெல்ல மெல்ல நுழைத்தாள். அடுத்த கணமே...

"வந்திருச்சு..வந்திருச்சு..சாப்பிடுடீ...!" என்று கூவினாள் காவேரி. அவளது குண்டித்துளை சுருங்கி லலிதாவின் விரலை இறுக்கிக்கொண்டது. லலிதாவின் முகத்தின் மீது காவேரியின் கூதி துடிதுடித்து இறுகிய மறுகணமே, அவளது புழையிலிருந்து பெருக்கெடுத்த காமரசம் லலிதாவின் முகத்தைக் குளிப்பாட்டியது. லலிதாவின் இதழ்களுக்கு நடுவே அகப்பட்டிருந்த காவேரியின் மொட்டு வீக்கமுற்று துடிதுடித்தது.

காவேரி மெத்தை மீது துள்ளிய துள்ளலில் கிட்டத்தட்ட கீழே விழுந்து விடுவாள் போலிருந்தது. லலிதா அவளது கூதியைச் சுத்தமாக நக்கியபடியே, அடங்கும்வரைக்கும் முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு ஆசுவாசப்படுத்தினாள்.

சில நிமிடங்கள் கழித்து, காவேரி கிளம்பியபோது, லலிதாவுக்கு மிகுந்த வேட்கை ஏற்பட்டிருந்தது. இன்னும் கொஞ்சம் அவகாசம் கிடைத்திருந்தால், அவள் காவேரியிடம் சொல்லி, தனது புழையிலும் நாக்குப் போட்டுக்கொண்டிருக்கலாம். ஆனால், நேரம் மிக மிகக் குறைவாகவே இருந்ததால் முடியவில்லை. எந்த நேரமும் மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்பி வரலாம். அவனுக்காகக் கதவின் மீது கண்களைப் பதித்துக் காத்துக்கொண்டிருந்தவளின் கூதி அடுப்பைப் போலக் கொதித்துக்கொண்டிருந்தது.

மனோ வந்தவுடன், அவனிடம் ஒரு ஓள் வாங்கி விட வேண்டியது தான் என்று அவள் முடிவு செய்திருந்தாள்.