மகனின் மன்மத அம்பு

"ஆமாம் தம்பி" போனதும் கனவில் நடந்தா மாதிரி இருந்தது. நான் என் மாரை பிடித்துக் கொண்டே தரையில் இருந்தேன்.

"ஐயோ ஸாரிம்மா" என்று சொல்லிக் கொண்டே ராகவன் வருவது தெரிந்தது.

"டெய்லி ஜிம்முக்கு போறயா. நல்லா வளர்ந்துட்டயா. அதான் வெயிட் தாங்கல" என்று சிரித்தேன்.

"உங்க மேலே விழுந்ததுக்கு என் தலையில் தட்ட போறீங்கன்னு நினைச்சேன்"

"நான் ஏண்டா காலேஜ் போற பையனை தட்டப் போறேன். ம்ம்ம்ம் நல்லா வெயிட்டாத் தான் இருக்கே. ஒன் பாடி ஷேப் கூட நல்லாதான் இருக்கு"என்று சொன்னவுடன் அவன் முகம் சிவந்தது.

"சரிம்மா நான் ரூமுக்கு போறேன்" என்று கிளம்பினான். படிக்க போறானா. இல்லை கையடிக்க போறானா? சிரிப்பு வந்தது, நேரத்தை கஷ்டப்பட்டு ஓட்டிக் கொண்டு இருந்தேன். மனமெல்லாம் அந்த கதை புத்தகம் மேலே இருந்தது. வாவ். என்ன ஒரு சூப்பர் கதைடா சாமி. அந்த கதையில் அவ பையன் அவளை எப்படி பிக்கப் பண்ண போறான்னு பார்க்கணும். இன்னிக்கு நைட்டுக்கு அவர் வேறே வர மாட்டாராம். இதுவும் நல்லதுக்குத் தான். இந்த கதை புஸ்தகத்தை இன்று இரவு படிக்க நல்ல சந்தர்ப்பம். சாப்பாட்டை முடித்து விட்டு அறை கதவை மூடிக் கொண்டு அந்த புத்தகத்தை முழுதும் படித்து விட வேண்டியது தான். சாப்பாடு. அது வேறு இருக்கல்ல. கடிகாரத்தை பார்த்தேன். மணி 8. 00. மதியம் சமைத்த சாம்பார். ரசம் எல்லாம் அப்படியே இருக்கு. சாதம் மட்டும் வைத்தால் போதும். ராகவன் டீ. வியில் அந்த கிரிக்கெட் மேட்ச் ஹைலெட் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்.

"ராகவா. நைட்டுக்கு சாதம் மட்டும் வைச்சிடவா?" என்று குரல் கொடுத்தேன்.

"என்ன சாம்பார்"

"ம் முருங்கக்காய் சாம்பார்"

"தொட்டுக்க"

"ம்ம்ம்ம் என்னைத் தான் தொட்டுக்கணும்" என்று முனகியபடியே

"அதுவும் முருங்கக்காய்" என்று சொல்ல அவன் என்னை பார்த்தான்.

"என்ன பண்றது. எல்லாம் முருங்கைக்காய் சமாச்சாரம் தான் என்னையும் பாடாய் படுத்துது" என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

"ராகவா. நான் குக்கரை வைச்சிட்டு போறேன். மூணு விசில் வந்தா குக்கரை இறக்கி வைச்சிடு" என்று சொல்லி விட்டு நான் பாத்ரூம் உள்ளே சென்றேன். அவன் பின்னால் வருவானா?நான் மெல்ல நடந்து பாத்ரூம் நுழைந்தேன். வருவானா. மாட்டானா? ஒரு தமிழ் பாட்டை ஹம்மிங் செய்துக் கொண்டே பாத்ரூம் உள்ளே சென்றேன். மெல்ல என் சேலையை கழட்டி அங்கே மாட்டினேன். என் உடலை வளைத்தேன். குழாயை நன்றாக திறக்கவே சில்லென்று தண்ணீர் வந்தது. மெல்ல பக்கெட்டை நிறப்பினேன். அவன் வருவானா. அவன் வரும் அரவமே கேட்கவில்லை. அவன் ஆர்வமாக கிரிக்கெட் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கான் போல. மெல்ல ஓரக்கண்ணால் அந்த பாத்ரூம் ஓட்டையை பார்த்தேன். மெல்ல என் உதட்டை பிதுக்கிக் கொண்டேன். அவன் இன்னும் வரவில்லை. என் முலையை ஜாக்கெட்டோடு சேர்ந்து பிசைந்து கொண்டேன். நான் பிசைந்து கொள்ள கொள்ள என் முலைகள் தெறித்து விடும் அளவுக்கு பெருகியது. மெல்ல என் ஜாக்கெட் ஊக்குகளை கழட்ட ஆரம்பித்தேன். மெல்ல ஜாக்கெட்டை கழட்டியவுடன் என் முலைகள் வெளியே வந்தது. இன்று நான் ப்ராவே போடவில்லை. நான் வீட்டில் இருந்தால் ப்ரா போடுவதில்லை. ஜாக்கெட்டில் அடைக்கப்பட்ட வெள்ளை பப்பாளிகள் வெளியே சுதந்தரமாக வந்தது.

மெல்ல ஒரமாக அந்த ஓட்டையை பார்த்தேன். அடப்பாவி. இன்னும் ஆளைக் காணோம். மெல்ல பாவாடையை தூக்கி கட்டிக் கொண்டேன். மெல்ல என் தொப்புளை தடவிக் கொடுத்தேன். நன்றாக ஆழமாக இருந்தது. கொஞ்சம் வயசானதில் வயிறு தான். மெல்ல என் இடுப்பை தடவிக் கொண்டேன். மூணு டயர் போட்டு விட்டது. ஆனால் வெள்ளை வெளீரென்று வெண்ணெய் போல இருந்தது. மெல்ல குழாயை நிறுத்தி குளிக்க ஆரம்பித்தேன். மெல்ல கழுத்துக்கு சோப்பு போட்டுக் கொண்டேன். நான் காலை அருகே இருந்த மேடை மீது வைத்துக் கொண்டு என் கால்களுக்கு சோப்பு போட்டுக் கொண்டேன். மனம் மீண்டும் ராகவனிடம் போனது. இன்னும் ஆளை காணவில்லை. சட். வர மாட்டான் போல. காம உணர்ச்சியில் சோப்பை என் பருத்த தொடைகளுக்கு போட்டுக் கொண்டேன். மெல்ல என் கைகள் என் மன்மத முக்கோணத்திற்கு சென்றது/ என் கணவன் மேல் கோபம் கோபமாக வந்தது. எப்போதும் வேலை தான். பாவம் அவனை சொல்லிக் குற்றமில்லை. ஒரு ஐந்து நிமிடம் என் முக்கோணத்தை நன்றாக நோண்டி சுத்தப்படுத்தினேன். என் உடம்பு உணர்ச்சியில் தவித்தது. தவித்தேன். நேரம் ஓடிக் கொண்டே இருந்தது. இதுதான் உணர்ச்சி வேகமோ? மெல்ல குளித்து முடித்தேன். அப்போதுதான் பார்த்தேன். இந்த உணர்ச்சி பெருக்கில் நான் டவல் கூட கொண்டு வரவில்லை.

"ஐய்யோடா ராகவா. ராகவா" குரலொ கொடுத்தேன். பதிலே வரவில்லை. ஆனால் டீவியில் கிரிக்கெட் சத்தம் மட்டும் வந்தது. மீண்டும் குரல் கொடுத்தேன். மறுபடியும் பதில் இல்லை. எவ்வளவு நேரம் தான் இப்படி இருப்பது. ஜில்லென்று தண்ணீரில் நனைந்ததால் லேசாக குளிரும் வந்தது. அப்புறம் ஜலதோஷம் பிடித்துக்கும். அதற்குள் ப்ரஷர் குக்கர் விசில் வேறு அடிக்கவே நான் மெல்ல நான் ஈரப் பாவாடையில் பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்தேன்.

"ராகவா"

ஆளையே காணோம். எங்கே ஒழிந்தான் டிவியை போட்டுட்டு. நான் வேகமாக கிச்சன் உள்ளே சென்று குக்கரை இறக்கினேன். வீட்டிற்குள்ளே வந்தேன். ராகவன் ஆளைக் காணோம். எங்கே போனான். நான் என் அறையில் உள்ள பெரிய நிலைக் கண்ணாடி முன் நின்றேன். மெல்ல என் கூந்தலை அள்ளி கோடாலி முடிச்சு போட்டுக் கொண்டேன். எங்கே போயிருப்பான் அதற்குள்ளே. ஒரு பக்கமாக திரும்பி என் பாவாடையை லூசாக்கி வாயில் கவ்விக் கொண்டு புதிய பாவாடையை எடுத்து போட்டிக் கொண்டேன். மெல்ல என் ப்ராவை எடுத்து போடும் போது எங்கிருந்தோ ராகவன் வேகமாக வந்தான்.

"அம்மா சாப்பாடு ரெடியாடிச்சா" என்று வந்தவன் திகைத்தான். நானும் சற்று நேரம் திகைத்தேன்.

"எங்கேடா போயிருந்தே இந்நேரம்" என் வார்த்தைகள் குளறியது.

"திடிரென்று பாலா வந்து கூப்பிட்டான்"

நான் அதற்குள்ளே என் இரு மார்பகங்களையும் உள்ளே திணித்து வேகமாக என் மார்பகங்களை உள்ளே திணித்தேன்.

"ஸாரிம்மா" என்று அவனும் திணறினான். அவன் கண்கள் அந்த பிதுங்கிய மார்பு முலையை வெறித்து பார்த்த்து. நான் என் கையை விட்டு நன்றாக அந்த பிதுங்கிய முலையை ப்ரா உள்ளே தள்ளினேன்.

"சரி அது எடு" என்று சுதாரித்தேன்.

"எதும்மா"

"அந்த கறுப்பு ஜாக்கெட்" என்றவுடம் அவன் அந்த ஜாக்கெட்டை எடுத்தான். அவன் கைகள் தடுமாறியது. மெல்ல அவன் கைகளில் இருந்து ஜாக்கெட்டை வாங்கினேன். மெல்ல அந்த குழப்பான கணங்களில் வேகமாக என் ஜாக்கெட்டை போட்டேன். அவன் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கும் போதே வேகமாக புடவையை எடுத்து சுற்றிக் கொண்டேன்.

"நீ இல்லேன்னுதான் நான் இப்படி" என்று சால்ஜாப்பு சொன்னாலும் மனதில் சற்று சந்தோஷம். ராகவன் நிச்சயம் என் முலையை பார்த்து இருப்பான். பார்க்கலாம் நாளை டைரியில் என்ன எழுதி இருக்கான்னு.

தொடரும்

மௌனிமகனின் மன்மத அம்பு - 4

காலை எழுந்தவுடன் சோம்பல் முறித்தேன். மறுபடியும் என்னுடல் மிஷின் போல ஓடத் துவங்கியது. ராகவனை காலேஜ் அனுப்பி விட்டு வேகம் வேகமாக அவன் அறையை நோக்கி ஓடினேன். என் அனுமானம் சரியாக இருக்குமானால் நிச்சயம் அவன் நேற்று அனுபவங்களை பற்றி அவன் டைரியில் நிச்சயம் எழுதி இருக்க வேண்டும். முதலில் நான் அந்த பலான புத்தகத்தை அவன் ட்ராயரில் வைத்தேன். பின் வேக வேகமாக அந்த டைரியை எடுத்தேன். நேற்று விட்ட இடத்திலிருந்து படிக்க ஆரம்பிக்கவில்லை. நான் அவன் போன வருடம் என்ன எழுதி இருக்கிறான் என்று தெரிந்து என்ன ஆகப் போகிறது. நான் நேற்று தேதியை தேட ஆரம்பித்தேன். ஆஹா கிடைச்சிடுச்சி.

செப்டம்பர், 2010

என்னையே நான் கிள்ளிக் கொண்டேன். காரணம் இன்று நடந்த நிகழ்ச்சிகள். இன்று மாலை காலேஜ் விட்டு வந்ததும் ஏனோ அம்மா சற்று பதட்டத்தோடு இருப்பதை உணர முடிந்தது. ஆனால் என்ன காரணம் என்று கேட்க தைரியம் இல்லை. ஆனால் என்னவோ ஒன்று நடந்து இருக்கிறது என்று மட்டும் மனதுக்கு புரிந்தது. அம்மா முகத்தை உற்று பார்த்தேன். முகத்தில் முத்து முத்தாக வியற்வை? எதையோ மறைக்கிறாள். உடல் முழுதும் வியர்வையால் நனைந்து இருந்தது. மெல்ல அந்த அகன்ற தேகம் லேசாக ஆடியதை உணர முடிந்தது. அவள் கூந்தல் லேசாக கலைந்து இருந்தது. அவள் மார்புகள் கொங்கைகள் இரண்டும் ஜாக்கெட்டுக்குள் அடங்காமல் இருக்க அந்த மார்பகங்கள் நடுவே புடவை பூணுல் போல இருந்தது. மெல்ல என் பார்வையை அவள் அக்குளுக்கு கொண்டு சென்றேன். அங்கேயும் ஈரம். நான் உற்று பார்ப்பதாலோ என்னிடம் தப்பிப்பது போல அவள் வேகவேகமாக கிச்சனுக்கு போனாள். நான் என் அறைக்கு சென்றேன். எல்லாமே சற்று வித்தியாசமாக இருந்தது. அதற்கு தகுந்தாற் போல மூன்று நிகழ்ச்சிகள் நான் நம்பாமலே நடந்தது. முதலில் அப்பா அந்த லேத் மேனுவலை எடுக்க சொன்னது. யப்பா. அந்த ஸ்டூல் கீழே விழும் போது பயமாகத் தான் இருந்தது. ஆனால் ஐயோ ஐயோ அப்படியே அம்மா மேல் விழுவேன் என்று நான் கனவு கூட நினைக்கவில்லை. என் மோவாய் டம்மென்று அவள் பஞ்சு பொதி மேல் விழுந்தது. ஐயோ என்று நான் கத்தினாலும் மனதிற்கு என்னவோ கிளுகிளு என்று இருந்தது. அம்மா சத்தம் போடுவாங்கன்னு நினைச்சேன். ஆனா அப்படி எதுவும் போடாம என் பாடி ஷேப்பா இருக்குன்னு கமெண்ட் அடிச்சப்பா எனக்கு சந்தோஷம் தாங்காம குதிக்கணும் போல இருந்தது.

அடுத்த விஷயம் அம்மா குளிக்கப் போனது. அம்மா குளிக்கப் போன போது ஆஹா. அடுத்த ஸீனுக்கு ரெடியானேன். சற்று நேரம் கழித்து அங்கே போன போது வெள்ளையா ஏதோ தெரிந்தது. லேசாக உஷாரானேன். அதாவது தினமும் பார்க்கும் இடைவெளி இல்லாமல் அம்மா அருகாமையால் இருப்பது தெரிந்தது. நல்ல காலம் நான் உஷாரானது தான் என்னை காப்பாத்துச்சு. நான் ஏற்கனவே பாத்ரூமில் உள்ள ஓட்டை தவிர இன்னொரு ஓட்டையும் போட்டு அதை மறைக்க நான் ஒரு பாதி செங்கல்லும் வைத்திருக்கிறேன். எங்க வீடு இன்னும் முழுமையாக கட்டாமல் இருப்பதால் இது வசதியா போனது. மெல்ல நான் அந்த ஓட்டைக்கு போய் பார்க்கும் போது தான். அதிர்ச்சி. அம்மா அந்த ஓட்டை வழியா அடிக்கடி பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாங்க. அடங் கொய்யாலே. எப்படியோ விஷயம் லீக் ஆகி இருக்கு. எப்படி தெரிந்து இருக்கும் என்று யோசித்துக் கொண்டே அந்த குளியல் ஸீனை பார்த்தேன். அடேங்கப்பா. இந்த ஓட்டை வழியாக பார்க்கும் போது அம்மா மெல்ல தன் புடவையை எடுத்து தூரப் போட்டார்கள். பின் பாவாடையை லூஸ் செய்து வாயால் கவ்விக் கொண்டு ஜாக்கெட், ப்ராவை கழட்டினாள். சட். மறுபடியும் பாவாடை தரிசனம் தான். பின் அம்மா திரும்ப சந்தன நிறத்தில் இருந்த அந்த பெரிய ஸ்கிரீனை பார்த்து அதிசயித்தேன். பின் மெல்ல மெல்ல தண்ணீரை சொம்பால் எடுத்து தன் மேல் ஊற்றிக் கொண்டார்கள். பின் தன் பொன்னிற மேனியில் சொம்பு சொம்பாக தண்ணீர் ஊற்ற அந்த பாவாடை வழியாக கண்ணாடி போல உள்ளே இருந்ததெல்லாம் அப்படியே தெரிந்தது. ஜம்பு படத்தில் வருவது போல பாவாடை அம்மா மேனியை பற்றிக் கொள்ள அந்த இரண்டு காம்புகள் புடைத்துக் கொண்டு இருந்தது.

அம்மா காம்பு வட்டமாக கரேல் என்று தெரிந்தது. என்ன காட்டு முலைடா என்று அதிசயித்தேன். மெல்ல அம்மாவின் அழகை ரசிக்க ஆரம்பித்தேன். அக்குளை பார்த்தேன். வாவ். புசு புசுவென்று மயிர்கள். நன்றாக ஷேவ் செய்தால். அப்படியே நக்கலாம். என் வாயில் எச்சில் ஊறியது. அம்மா தொப்பூளுக்கு என் பார்வை சென்றது. அம்மாவை அங்கேயே சாய்த்து அதிலேயே ஓக்கலாம் போல. அவ்வளவு பெரிய ஓட்டை. அப்போதுதான் அம்மா அடிக்கடி குனிந்து ஓட்டையை பார்ப்பது தெரிந்தது. அவள் அப்படி பார்க்கும் போதெல்லாம் அம்மா குண்டி. அதன் குண்டி பிளவு தெரிந்தது. தோள் அழகும். அந்த மயிர் அடர்ந்த அக்குளும். எனக்கு வெறியூட்ட. அம்மாவின் வயிற்றோடு ஒட்டி. உப்பிய அம்மாவின் தொப்புள் தெரிய. பார்வையை கீழே இறக்க. கவட்டைகிடையில் பாவாடை உள்ளிழுக்க பட்டு. கரு கரு கூதி முடி தெரிந்தது. பின் அம்மா திரும்ப. அம்மாவின் கொழுத்த குண்டியும் ஈரத்தில் அப்பட்டமாக தெறிந்தது. பாவாடை அம்மாவுடைய குண்டியிடுக்கில் புகுந்ததால். அம்மாவின் சூத்து பிளவு தெரிந்தது.

"ராகவா" என்று அம்மா குரல் கொடுத்ததும் நான் சுய நினைவுக்கு வந்தேன். ஐயோ. மாட்டிப்போம் என்று நினைத்து விட்டேன். சட். யோசிப்பதற்கு வேறு நேரமே இல்லை. உடனே கட்டிலின் கீழே போய் புகுந்துக் கொண்டேன். வெளியே வந்த அம்மா போய் நான் கட்டிலின் கீழே இருந்த அறையின் கதவை தாழிட்டாள். இப்போது நான் நினைத்தாலும் வெளியே போக முடியாது. வேறு வழியேயில்லை. நான் கட்டிலின் கீழே இருக்க வேண்டியதுதான். அம்மா ஈர ஜாக்கெட்டுடனும், உள்ளங்காலை மறைத்த பாவாடையுடனும் நடந்து அறையின் ஜன்னலை எல்லாம் மூடி விட்டு ஜன்னல் சீலைகளை மூடினாள். என் இதயமே வெடித்து விடும் போலிருந்தது. மூடிவிட்டு தலையில் கட்டியிருந்த டவலை எடுத்தாள். அப்பா. எவ்வளவு தலைமுடி கருகருவென்று அடர்த்தியாக அவள் புட்டம் வரை நீண்டு இருந்தது. பெரிய புட்டங்கள். அதை பார்த்தவுடன் என் தடி படமெடுத்து ஆட ஆரம்பித்தது. மேலும் குனிந்து பார்த்தேன். கண்ணாடியின் முன்னால் நின்றுக் கொண்டு இருந்தாள். என்னால் அவளை பின்னால் இருந்து தான் பார்க்க முடிந்தது. தன் ஒரு கையால் ஈர ஜாக்கெட்டின் ஹூக்கை கழட்டினாள். கழட்டிய ஜாக்கெட் ஒரு புறம் தொங்கியது. அவள் முதுகில் இருந்த முதுகு தண்டு ஆண்களுக்கு இருப்பது போல இல்லை. சதை நிறைந்து சந்தன நிறத்தில் அது அவள் முதுகிலிருந்து அவள் புட்டம் வரை மெல்லிய அந்த எலும்பு கோடு தெரிந்தது. அவள் முதுகை பார்த்தவுடன் அப்படியே கையடிக்க வேண்டும் போலிருந்தது. என் கையால் என் தடியை தடவிக் கொண்டேன். தன் ஈர தலையை நிதானமாக துவட்டிக் கொண்டாள். ஆனாலும் அவள் மார்பகங்களை மறைத்துக் கொண்டு இருந்ததால் என்னால் அவள் மார்பகங்களை சரியாக பார்க்க முடியவில்லை. அவள் அரை நிர்வாண பின்புறத்தைத் தான் பார்க்க முடிந்தது. அவள் என் அம்மா என்பது எல்லாம் மறந்து போனது.

"கலா. திரும்புடி கண்ணே" என்று என் மனம் ஏங்கியது. அப்போது அவள் தன் கையால் ஈர ஜாக்கெட்டை முழுதுமாக கழட்டி கட்டிலின் மீது போட்டாள். இப்போது அவள் அரை நிர்வாணமாக இருந்தாலும் அவள் மார்பகங்கள் என்னால் பார்க்க முடியவில்லை. அவள் தன் தலையை நன்றாக வார ஆரம்பித்தாள். பின் சீப்பில் இருந்த தன் தலைமுடி சிக்கை எடுத்து சுருட்டி தூர போட முயன்ற போது தான் அவள் பெருந்த மாங்கனிகளை பார்த்தேன், எவ்வளவு பெரிய மார்பகங்கள். அவள் மார்பின் முலைகள் திராட்சைப் பழம் போல இருந்தது. அதை சுற்றி கருவளையம் மட்டும் இரண்டு இன்ச் இருக்கும். இப்போது டவலை எடுத்து அதை துடைத்துக் கொண்டாள். அவள் டவலை எடுத்து துடைத்ததும் அழுத்தப்பட்ட மார்புகள் அழுத்தப்பட்ட பலூன் போல பொங்கியது. என் தடி விறைக்க ஆரம்பித்தது. என்னை பார்த்து அம்மாவின் சொர்க்கவாசல் தரிசனத்திற்காக கெஞ்ச ஆரம்பித்தது.

"இருடா கண்ணா. இன்னும் நானே பார்க்கல" என்று விறைத்த தடியின் தலை மேலே தட்டினேன். என் தட்டலையும் மீறி படமெடுத்து ஆட ஆரம்பித்தான். அம்மா தன் பாவாடை முடிச்சை தளர்த்தியதும் அவள் பாவாடை அவள் காலில் தஞ்சமானது. அவள் கீழே குனிந்து எடுக்க பார்த்தால் நிச்சயம் நான் மாட்டிக் கொள்வேன். நான் கட்டிலின் உள்ளே நகர முயற்சித்தேன். குனிந்து அவளை முழுவதுமாக பார்க்க முயற்சித்தேன். ஆனாலும் அவள் இரு தந்தம் போன்ற இரு கால்களும் நன்றாக தெரிந்தது. அவள் கால்கள் முழுதும் மிக மிக லேசான பூனை முடிகள் மட்டுமே இருந்தது. சுண்ணாம்பை தடவிய போது இவ்வளவு துல்லியமாக இவற்றையெல்லாம் பார்க்க முடியவில்லை. ஈர பாவாடையை உதறிவிட்டு நடந்து போய் புது பாவாடையை எடுத்துக் கொண்டு மீண்டும் கண்ணாடி அருகில் வரும்போது அவள் காலில் இருந்த கொலுசு இனிமையான சத்தத்தை எழுப்பியது. இப்போது நிர்வாணமாக கண்ணாடி முன்னால் நின்றுக் கொண்டு இருந்தாள். அவள் பருத்த தொடைகளை அவள் புட்டம் வரையிலும் பார்த்தேன். கண்ணாடி முன் இருந்த சந்தன பவுடரை எடுத்து அவள் மேல் தெளித்துக் கொண்டாள். நிறைய பவுடரை எடுத்து தன் அக்குள், கழுத்து, வயிறு, தொப்புள் என்று எல்லா இடத்திலும் பவுடரை அப்பிக் கொண்டாள். நிறைய பவுடரை தாராளமாக எடுத்து தன் அக்குளில் தேய்த்துக் கொண்டாள். அவள் தன் சொர்க்கவாசல் முடியை நன்றாக கத்திரியால் ட்ரிம் செய்துக் கொண்டாளே ஒழிய அக்குளில் இருந்த முடி என்னவோ அடர்ந்த காடு மாதிரிதான் இருந்தது. அப்போது அவள் திரும்பியதில் அவள் முன்னால் இருந்த பருத்த பலாக்கனியை கண்டேன். நிச்சயமாக சங்கரனுக்கு ஒவ்வொரு முலையையும் தாங்க இரண்டு கைகள் வேண்டும். மச்சக்காரன்.

மார்பகங்கள் மிகவும் கம்பீரமாகவே நின்றுக் கொண்டு இருந்தது. ப்ரா போடாவில்லாலும் இந்த கிராமத்து அழகிகள் முலைகள் கிண்ணென்று நின்றுக் கொண்டு இருந்தது. அந்த அக்குளை பார்க்க பார்க்க எனக்கு போதை ஏறியது. அதுவே விலாசினியின் சொர்க்க இடம் போல இருந்தது. அவள் சருமம் பார்க்க மிகவும் கவர்ச்சியாக இருந்தது. மெல்ல தன் காலை நான் ஒளிந்து இருந்த கட்டிலின் மேல் வைத்து டவலால் தன் இரு குண்டி மலைகளின் நடுவே இருந்த பள்ளத்தையும், அந்த கவர்ச்சி ஓடையையும் நன்றாக தேய்த்துக் கொண்டாள். அவள் சொர்க்க வாசல் எனக்கு தெரியவில்லை. ஆனாலும் நான் எந்த முயற்சியும் எடுக்கவில்லை. காரணம் என்னுடைய அசைவுகள் இருந்தால் நிச்சயம் கண்டுபிடிக்கப்படுவேன் என்பதால் தான். பின் அந்த ஈர டவலை கீழே என்னருகில் தூக்கி போட்டாள். அந்த டவலில் இருந்து ஒரு விதமான மிருக வாசனை வந்தது. மிருக வாசனை, பவுடர் வாசனை, சோப்பு வாசனை எல்லாம் கலந்து ஒருவிதமான மயக்கமான வாசனை வந்தது. உண்மையாகவே ஒரு நாயை போல அந்த வாசனையை முகர்ந்தேன். அவள் கண்ணாடியை நோக்கி நகர்ந்து புது பாவாடையை எடுத்து போர்த்திக் கொண்டாள். பாவாடை முடிச்சை போடும் போது அவ்வளவு தான் முடிந்தது என்று நினைத்தேன். ஆனால் முடியவில்லை. அரை நிர்வாணமாகவே கண்ணாடி முன்னால் நின்றுக் கொண்டு இருந்தாள். பின் ஒரு கையால் தன் முலையை தூக்கி அதன் நுனியில் அவள் முத்தமிடுவதை பார்க்க என்னால் நம்பவே முடியவில்லை. அவள் முலை ஒரு ரூபாய் அளவிற்கு இருந்தது. காம்புகள் பார்க்க கரும் திராட்சை போல இருந்தது. உடனே வேகவேகமாக உள்ளே போக அம்மாவும்

"ராகவா ராகவா" என்று குரல் கொடுக்கவே நான் செய்ததில் பெரிய காரியம் இது தான். வேகவேகமாக நான் அம்மா அறைக்கு சென்றேன். அம்மா பாத்ரூம் விட்டு வெளியே வரும்போது ப்ரஷர் குக்கர் விஸில் கேட்டது. மாட்டினேன் என்று நினைத்துக் கொண்டே அம்மா கட்டிலுக்கு கீழே மறைந்து கொண்டேன்.

"டேய். அடுப்புல இருக்கிற பாலை இறக்கிட்டியா" உள்ளே நுளைந்து மீண்டும் கதவை சாத்தினாள். அம்மா உள்ளே நுழைந்தவுடன். திரும் பவும் பாத்-ரூம் அருகில் மண்டி பொட்டு. என் லுங்கியை கழட்டி தோளில் போட்டு கொண்டு. என் சுன்னியை கையில் பிடித்து கொண்டு. கதவின் துவாரம் வழியாக உள்ளே நோட்டம் விட்டேன். நல்ல மறைவிடம். நான் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கும் போது அம்மா நேரா அந்த கண்ணாடி முன்னால் நின்றாள். அம்மா கோடாலி முடிச்சாக கூந்தலை அள்ளி முடித்தது தெரிந்தது. அவள் மறுபடியும் ஈர பாவாடையை கழட்டி வீசும் போது என் பக்கத்தில் வந்து விழுந்தது. ஆனாலும் நான் திகைத்து தான் நிற்க முடிந்தது. அந்த ஈரப் பாவாடையை கழட்டி மறுபடியும் நல்ல பாவாடையை போட்டுக் கொண்டாள். பின் ப்ராவை எடுத்து போட்டுக் கொண்டாள். அந்த ப்ராவுக்குள் அவள் அம்மாவின் பப்பாளி முலைகள் இரண்டும் உருண்டு திரண்டு முட்டிக் கொண்டு வெளியே வரப்பார்த்தது. மெல்ல மெல்ல ப்ரா கொக்கி போட்டு ராகவா என்று மறுபடியும் கூப்பிட எனக்கு பயம் வந்தது. நல்ல காலம் என்று மெதுவாக தவழ்ந்து ஹாலுக்கு போனேன். அம்மா கண்ணாடியில் தன்னை பார்த்துக் கொண்டு இருக்கும்போது நான் எப்படியோ செய்தேன். ஒரு 20 அடி தவழ்ந்தது எனக்கு 10 கிலோமீட்டர் போல தெரிந்தது. மெல்ல நான் ஹாலுக்கு வர

"ராகவா" என்று சத்தம். சரி எல்லாம் முடிந்து இருக்கும் என்று நினைத்து நான் உள்ளே வரும் போது தான் வாவ். அம்மா வெறும் நாயுடு ஹால் சமாச்சாரத்தோடு நின்றுக் கொண்டு இருந்தாள். அவள் ஒரு மார் அந்த ப்ராவுக்கு கீழே பிதுங்கிக் கொண்டு இருந்தது. நான் என்னையும் அறியாமல் அதை பார்க்க. அவளும் அதை பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். யம்மா. அம்மா முலைகள் இரண்டும் திமிறிக் கொண்டு இருந்தது"ராகவா ஜாக்கெட்" என்று சொல்ல நான் மந்திரித்து விட்டாற் போல நான் அவற்றை எடுத்துக் கொடுக்க வாவ். இரண்டாவது இன்ப சம்பவம் நிகழ்தது. என் உணர்ச்சிகளை என்னால் அடக்க முடியவில்லை. மெல்ல என் அறைக்கு ஓடி வந்தேன். என் இதயம் லப் டப்பென்று அடித்துக் கொண்டது. உடம்பெல்லாம் வியர்வை. மெல்ல கட்டிலில் படுத்து அரை மணி நேரம் கழித்துத் தான் சுய நினைவுக்கு வந்தேன். ஆனால் நேற்று இன்பத்தின் ஆரவாரம் அடங்கவில்லை. நேற்று இரவு. வழக்கம் போல தூக்கம் வரவில்லை. படுக்கையில் புரண்டு கொண்டு இருந்தேன். தினமும் அந்த பலான கதையை படித்தால் தான் எனக்கு தூக்கம் வரும். எத்தனையோ கதை படித்தாலும் இந்த கதை ஸ்பெஷல். என் புஸ்தக ட்ராயரை திறந்தேன். புஸ்தகத்தை காணவில்லை. மீண்டும் என் முகத்தில் வியர்வை. ஒரு வேளை. மெல்ல ஹாலுக்கு வந்தேன். அம்மா அறையில் லைட் எரிந்தது எனக்கு ஆச்சரியம். காரணம் அம்மா எப்போதும் சீக்கிரமாக தூங்கிடுவாங்க. இந்த நேரத்தில் என்ன செய்துக் கொண்டு இருக்கிறார்கள் என்று பார்க்க ஆர்வமாக இருந்தது. மெல்ல ஓட்டை வழியாக பார்த்தேன். அம்மா படுக்கையில் அமர்ந்து கொண்டு இருந்தார்கள். அவர்கள் சேலை அவள் கணுக்கால் மேலே இருந்தது. மெல்ல அம்மா தன் பாவாடை முடிச்சை அவிழ்த்து. தன் கையால் தன் மன்மத மேடையை தடவிக் கொண்டு ஒரு புஸ்தகத்தை படிப்பது தெரிந்தது. ஐயோ. நான் தேடிய புஸ்தகம். அதே புஸ்தகம்.

சாயங்காலம் நடந்த விஷயங்களை ஓரளவிற்கு புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. அதாவது இந்த புஸ்தகம் தான் எல்லாவற்றிற்கும் ஸ்டார்ட் போல. அம்மா தொடைகள் பளிங்கு போல இருந்தது. மெல்ல அந்த புஸ்தகத்தை பிரித்து படித்துக் கொண்டே தன் நீண்ட விரல்களை அந்த மன்மத புழைக்குள் விட்டு நோண்டிக் கொண்டு இருந்தது தெரிந்தது. வாவ். நான் கையடிப்பது போல இவளும் கையடிக்கிறாள். அவள் விரல்கள் தையல் மிஷினை போல தடதடவென்று அந்த ஓட்டையை தூர் வாரிக் கொண்டு இருந்தது. சரியாக அந்த ஓட்டையை பார்க்க முடியவில்லை என்றாலும் அந்த கூத்து நடந்துக் கொண்டு இருந்தது. ஒரு பத்து நிமிஷம் பார்த்து என் அறைக்கு திரும்பினேன். சரி தம்பி களைச்சிட்டான். படுக்கணும். நாளை பாலா அவங்க வீட்டுக்கு கூப்பிட்டு இருக்கான். நிச்சயமா சாயங்காலம் போகனும். பாலாவுக்கு நன்றி.

நீண்ட டையரி குறிப்பு. படித்தவுடன் நான் உணர்ச்சி வசப்பட்டேன். அப்போ ஒருவழியாக அரசல் புரசலாக அப்போ அவனுக்கும் தெரிந்து தான் இருக்கு. ராகவன் டையரி முழுதும் பாலா பேர் இருக்கு? பாலா யாரு. எப்படியாவது இன்னைக்கு அவனையும் பார்த்திடனும்.

தொடரும்

மௌனிமகனின் மன்மத அம்பு - 5

யார் அந்த பாலா? என்ற கேள்விக்கு பதில் கிடைத்தது.

"வாங்க ஆண்ட்டி. உங்களை பற்றி ராகவன் நிறைய சொல்லி இருக்கான்"

எங்களை வரவேற்றவனை உற்று பார்த்தேன். பார்க்க மோகன்லாலை போல இருந்தான். சின்ன வயது என்றாலும் 30 வயது மதிக்கத்தக்கவான இருந்தான். இவனா என் மகனுடன் படிக்கிறான்? மெல்ல நான் ராகவன் பின்னால் பாலா வீட்டிற்கு சென்றேன்.

"மஞ்சு. யாரு வந்துருக்காங்கன்னு பாரு" என்று உள் நோக்கி குரல் கொடுத்தான்.

"இதோ வந்துட்டேன்" என்று தெளிவான தமிழில் ஒரு குரல் கேட்டது. சற்று நேரத்தில் எனக்கு இன்ப அதிர்ச்சி. என் முன்னால் மலையாள கோலத்தில் ஒரு தமிழ் பெண். வெண்ணிலாவை துடைத்து வைத்தாற்போல ஒரு உருவம். பால் முகம். மெலிதாக தீட்டப்பட்ட அழகிய கண்கள், சற்றே நீண்ட அழகான மூக்கு, கோவை செவ்வாய், அதில் அழகான புன்னகை, அழகான உதடு, பட்டுக்கூந்தல், சங்கு போல அழகான கழுத்து, அளவான மாங்கனிகள், மெல்லிய இடை, பெரிய பிட்டம், நீண்ட வாழை தொடைகள், அளவான பாதம். மலையாள முண்டில் வந்து நின்ற அந்த பெண்ணை பார்த்து நானே அசந்து விட்டேன்.

"கலாக்கா என்ன அசந்து போய் பார்க்கறீங்க" என்று சிரித்தாள். எடுத்த உடனே நட்பாகி விட்ட மாதிரி உணர்வு. ஏதோ என்னை காலம் காலமாக தெரிந்தவள் போல இருந்தது அவள் குரல்.

"இல்லே, ஒரு மலையாள பெண் இவ்வளவு அழகா தமிழ் பேசறது நினைச்சா?"

"ச்சீய். நான் தமிழ் தான். பாலாக்கு மலையாள பெண் என்றால் கிக். அதான் மலையாள கோலம்" என்று அவனை பார்த்து கண்ணடித்தாள்.

"சிறுக்கி. என்னை மயக்க இப்படி ட்ரஸ் பண்ணிட்டு என்னை கிண்டல் பண்றியா?" என்று சொல்லி பாலா சிரிக்க நாங்கள் எல்லாரும் சிரித்தோம். எல்லாரும் சகஜமாக இருந்தார்கள். இந்த சூழ்நிலை எனக்கு மிகவும் புதிது.

"என்ன சாப்பிடறீங்க. ஹாட் ஆர் கோல்ட்"

"நம்மா ராகவனுக்கு பீர். எனக்கு விஸ்கி. உங்களுக்கு ஆண்ட்டி"