பால்காரிகள்

PUBLIC BETA

Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.

You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.

Click here

டீ. வியில் ஒரு ப்ளூ படம் ஓடிக் கொண்டு இருந்தது. ஒரு வெள்ளைக்காரன் இரண்டு கறுப்பு பெண்களை ஓட்டிக் கொண்டு இருந்தான். அந்த இரண்டு பெண்களும் அவனுக்கு ஈடு கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். மெல்ல என் அம்மாவையும், டீவியும் மாறி மாறி பார்த்தேன். விஸ்கி அடித்துக் கொண்டு நீல படத்தை பார்க்கும் வித்தியாசமான அம்மா மீனாட்சியை பார்த்தேன். மெல்ல என் கண்கள் என் அம்மா மாறின் மேல் போனதை தவிர்க்க முடியவில்லை. இந்த வயதிலும் அம்மா கும்மென்று இருந்தாள். மாறி, மாறி டீ. வி மற்றும் அவளை பார்த்துக் கொண்டு இருந்ததில் ஒரு கால்மணி நேரம் ஓடி இருக்கும். அப்போதுதான் அந்த தவறு நடந்தது. அடாடா என்று நீல படத்தை ரசித்து சைடில் பார்க்கும்போது அவள் பார்வை என் மேல் பட்டது. என் பார்வையும் அவள் பார்வையும் ஒரு கணம் கலந்தது. நான் அதிர்ச்சி அடைந்தேன். என் இதயம் பட படவென அடித்துக் கொண்டது. வேகம், வேகமாக வந்து வீட்டுக்கு வெளியே வந்து ஆஃபீஸ் வந்து விட்டேன். மை காட். ஒரு தவறு செய்து விட்டேன் என்று தோன்றிய வேளையில் என் அம்மாவின் மறுபக்கத்தை பார்த்த இன்பத்தையும் என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. இவ்வளவு காலம் என் தாயாக நினைத்துக் கொண்டு இருந்த என் அம்மா திடீரென்று எனக்கு வேறு மாதிரியாக தோன்றினாள். இதை என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. திடிரென்று அவள் எனக்கு தேவதையாக தோன்றினாள். நேரே ஆஃபீஸுக்கு வந்து விட்டேன். அன்று முழுதும் செக்ஸ் ஞாபகம் வரும் பொதெல்லாம் வசந்தி மற்றும் என் அம்மா இருவரும் நினைவுக்கு வந்ததை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.

அன்று வீட்டுக்கு இரவு 10. 00 மணிக்குதான் வந்தேன்.

“சரவணா, சாப்பிட வாடா?" என்று அம்மா அழைத்தாள். அம்மா என்னை குறுகுறுவென பார்க்க ஏனோ என்னால் தான் அவளை தைரியமாக பார்க்க என்னால் முடியவில்லை.

“பசி இல்லேம்மா?" என்றேன் தயங்கி தயங்கி.

“ஏன் எங்கயாவது சாப்டயா. வீட்டு சாப்பாடு தான் பெஸ்ட்" என்று சொல்லி அம்மா சிரித்ததை வசந்தி அதிசயமாக பார்த்தாள்.

“பசி இல்லயா? அத்தே. இவரை முதலில் சாப்பிட சொல்லுங்க" என்றாள் வசந்தி. இப்போது தான் சாப்பாடு செய்திருப்பாள் போல.

“காலையில் எங்கே போயிருந்தே" என்றேன்.

“எங்கம்மாவை பார்க்க போயிருந்தேன் ஐயா" என்று ஐயாவை கொஞ்சம் தூக்கி பணிவு காட்டினாள். ஐயோ. எல்லாரும் நல்லா நடிக்கறாங்க என்று நினைத்துக் கொண்டேன். வசந்தி சமையல் கட்டில் இருந்து வெளியே வந்ததால் அவள் முகத்தில் முத்து முத்தாக வியற்வை. அவள் புடவையை பாவாடையோடு தூக்கி கட்டிக் கொண்டு இருந்ததால் அந்த பள பள மாநிற தொடை நன்றாக தெரிந்தது. அபப்டியே என் கவனம் வசந்தி குண்டி மீது சென்றது. அவள் சமையல் செய்ய அசைய அசைய ஆடும் அந்த குண்டியை பார்க்க போதை ஏறியது. அப்படியே அவளை சாய்த்து ஏற்ற வேண்டும் போலிருந்தது. இவளை அனுபவிப்பதில் என்ன ஒரு சுகம்.

“ஏன் பசிக்கல? டிஃபன் என்ன வேணும்னு வசந்திக்கு சொல்லு. பண்ணி தர சொல்றேன்" என்றாள் அம்மா.

“எனக்கு ஒண்ணும் வேணாம்மா? வசந்தியை சூடா பால் தர சொல்லு" என்று சொன்னவுடன் என் நாக்கை கடித்துக் கொண்டேன்.

“நான் மாட்டேன்" என்றாள் வசந்தி உடனடியாக.

“ஏண்டி. பால் தான் கேக்கறான்ல கொடேன்" என்றாள் அம்மா சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள். அம்மாவுக்கும் புரிந்து விட்டதோ?

“ஆமாம். வசந்தி சூடா பால் வேணும்" என்றேன்.

“சரிடி. அவன் கேக்கறதை சட்டு புட்டுன்னு கொடு. நான் உள்ளே படுக்க போறேன். அடுக்களையை கழுவிட்டு வா" என்று சொல்லி அம்மா அவள் ரூம் உள்ளே போக. நான் வசந்தியை சுற்று முற்றும் பார்த்து இறுக்கமாக கட்டிக் கொண்டேன்.

“என்ன வேணும்னு கேட்டீங்க" என்றாள் வசந்தி குறும்பாக.

“பால். பால்"

“எல்லாம் அந்த சரவணன் ஏற்கனவே குடிச்சிட்டான்"

“படவே. எனக்கும் கொஞ்சம் வைக்க சொன்னேனே" என்று சொல்லி சிரித்தேன்.

“ஐயாவுக்கு ஒரே மூடு போல" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“காலையில் இருந்தே படக் படக்குன்னு துள்ளறான்"

“அதான் இன்னிக்கு காலையிலேயே வந்தீங்களா?"

“எங்க போனே?"

“சொன்னேனே. எங்கம்மாவை பாக்க போனேன்"

“சரி கழட்டு"

“ம்ஹும். இப்படியே தூக்கறேன். செஞ்சுக்கோங்க"

“அட் லீஸ்ட் புடவையை அவுத்துடேன்"

“ம்ஹும். உள்ளே அம்மா இருக்காங்க. குழந்தை அழுவான். புடவை எல்லாம் அவுக்க மாட்டேன்" என்றாள்.

“அம்மா இப்ப தூங்கி இருப்பாங்க?" என்றேன். அவள் போய் பார்த்து விட்டு வந்தாள்.

“ஆமா தூங்கிட்டாங்க"

உடனே எனக்கு விஸ்கி நினைவுக்கு வந்தது. தண்ணி தூக்கமா?வச்ந்தியை பார்த்து

“பசிக்குதேடி. நான் பால் குடிக்கணும்"

“இப்பதானே பசிக்கலன்னீங்க. சரி. பால் மட்டும் தான் குடிக்கணும். வேறு எதுவும் கிடையாது" என்றாள் கறாராக.

“சரி”

அவள் ஹாலில் இருந்த சோஃபா மேல் சாய்ந்து தன் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக பட் பட் என்று அவிழ்க்க, என் மனம் பட் பட் என்று அடித்துக் கொண்டது. விடுதலை பெற்ற முயல் குட்டிகளை தல தளவென வெழுத்த நிறத்தில் விம்மிக் கொண்டு வெளியே வந்தது. வசந்தி மார்பு காம்பை கவ்வி சுவைத்தேன். சுவைத்துக் கொண்டே அவள் மார்பை கசக்கினேன்.

“என்னங்க இப்படி கசக்கறிங்க"

“இன்னும் வாய் வச்சு பால் குடிக்கலை. அதுக்குள்ளே இப்படின்னா எப்படி?"

“இப்படி உறிஞ்சனீங்கனா அவ்வளவுதான். வெறியில காம்பை கடிச்சதால் பல் பட்டு வலிக்குது"

“சரி. மெதுவா பால் குடிக்கறேன்"

“ஐயோ மெதுவாங்க ம்ம்ம்ம்ம்ம் அப்படித்தாங்க"

மெல்ல பால் குடிக்க ஆரம்பித்தேன். சொட்டு சொட்டாக பால் முழுதும் குடித்து காலி செய்தேன். மெல்ல அவள் இடுப்புக்கு கொண்டு சென்றேன்.

“ஐயோ வேணாம்" என்று அவள் தன் இடுப்பில் இருந்து புடவை அவிழாதவாறு பிடித்துக்கொள்ள, நான் அவள் சேலையை உறுவி விட்டேன். வசந்தி இப்போது வெறும் பட்டன் அவிழ்க்கப்பட்ட ஜாக்கெட்டுடன், கருப்பு நிற பாவாடையில் நின்று கொண்டு இருந்தாள். அவளை அணைத்து நான் அவள் இரு கன்னங்களிலும் முத்தமிட்டேன்.

“ஐயே. ஏன் இப்படி அலையறிங்க. இங்க உங்கம்மா தூங்கறாங்க?"

“அடியே. என் கஷ்டம் எனக்குதான் தெரியும்" என்று சொல்லிக் கொண்டு அவளை அப்படியே அணைத்துக் கொண்டேன். அவள் பாவாடையை சுருட்டி அவள் சூத்து மேடுகளை அள்ளி ஒரு பிசை பிசைந்து, பாவாடை நாடாவை தேடிப் பிடித்து உருவி விட. அது அவிழ்ந்து அவள் காலடியில் விழுந்தது.

“அத்தான். விடுங்க. அவங்க முழிச்சுக்க போறாங்க" என்று வசந்தி என்னை தள்ள முயற்சிக்க. நான் அருகே இருந்த மேசையை தட்டி விட்டேன்.

“என்னடா அங்கே சத்தம்" என்றது அம்மா மீனாட்சி குரல் வந்தது அதட்டலாக.

“ஐயோ முழிச்சிகிட்டாங்க" என்று எல்லா துணியையும் எடுத்து வாயை மூடிக் கொண்டு சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.

“ஒன்னும் இல்லேம்மா. ஏதோ ஒரு பூனை" என்று சொல்லி மழுப்பினேன்.

“எந்த பூனை" என்று வசந்தி என் காதை பிடித்து நன்றாக திருப்பினாள்.

“ஐயோ வலிக்குதுடி. என்னால தாங்க முடியலடி” என்றேன் சிரித்துக் கொண்டே.

“எல்லாம் நாளைக்கு பார்த்துக்கலாம்” என்று என்னை கேள்வியாக பார்த்தாள்.

“அவ்வளவு நேரம் தாங்க முடியாதுடி" என்றேன்.

“சரி வாங்க. உங்க ரூம் போகலாம்” என்றாள் என் காதில் கிசுகிசுப்பாக.

“சரி இப்ப வா"

“இப்ப வேணா. ஒரு அரை மணி நேரம் கழிச்சு வறேன். உங்கம்மா நல்லா தூங்கிட்டாங்களான்னு நிச்சயம் பண்ணிட்டு வறேன்" என்று சொல்ல நான் என் ரூமுக்கு வந்தேன். அந்த அரை மணி நேரம் எனக்கு அரை யுகமாக போனது. அப்புறம் அவள் வந்தாள்.

“ஐய்யய்யோ. இப்படி லேட்டா வந்தா என்னால் தாங்க முடியாது" என்றேன் அவள் கையை பிடித்தப்படி.

“அப்ப நீங்க இங்க உக்காருங்க" என்றாள் வசந்தி.

“என்ன பண்ண போறே" என்றேன்.

“ஊம்பட்டுமா?" என்று என்னை ஏக்கத்துடன் பார்த்தாள். நான் தலையாட்டினேன். மெல்ல நான் என் வேட்டியை நீக்க அந்த தண்டாயுதம் வெளியே வந்தது.

“அத்தான். உங்களுது அவருது விட பெருசா இருக்கு" என்றேன்.

“எவருது விட" என்று சிரித்தேன்.

“அதான். அவருதான்" என்றாள் வசந்தி வெறுப்பாக.

“பெருசா இருந்தா பிடிக்காதா என்ன?" என்று சொல்லிக் கொண்டே நான் என் சாமானை அவள் வாயில் திணித்தேன்.

“எவளுக்கு பெருசா இருந்தா பிடிக்காது" என்று என் தடியை பார்த்தபடியே அந்த பிஸ்டன் நுனி பகுதியிலிருந்த தோல் திரை பின்னுக்கு விலக்கினாள். என் சிவந்த பிஸ்டனின் சிவந்த மொட்டை பார்த்ததும் அலறியே விட்டாள்.

“அத்தான். என்னாது இது கோலி மாதிரி எட்டி பார்க்குது.”

என்று சொல்லிக் கொண்டே என் சுன்னி மேல் வாயை வைத்து மெல்ல ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். என் தடியின் பிஸ்டன் மொட்டை வெறியோடு முத்தமிட்டாள். அந்த கோலிக்குண்டு அவள் உதட்டால் கசங்கியது.

“வச்ந்தி குட்டி. உனக்கு என் மேலே இவ்வளவு ஆசையா? நீ நல்லா ஊம்பறியே” என்றேன்.

“உங்க விருப்பம் தான் அத்தான் முக்கியம்" என்று மகிழ்ச்சியோடு சொன்னாள். என்னால் தாங்க முடியவில்லை. அவளை எழுப்பினேன். மெல்ல அவள் எல்லா உடைகளையும் களைந்தேன். மெல்ல குனிந்து அவள் வயிற்றில் என் முகத்தை வைத்து அவள் தொப்புளுக்கு முத்தம் கொடுத்தேன். மெல்ல என் கையை மேலே தூக்கி அவள் மார்பகங்களை கசக்க ஆரம்பித்தேன். மெல்ல அந்த பால் குடங்களை கசக்க ஆரம்பித்தேன். அவள் வியற்வை மிக்க அக்குளை கூட விட்டு வைக்கவில்லை. அக்குளையும் சப்ப ஆரம்பித்தேன். தாங்க முடியவில்லை. மெல்ல குனிந்து என் சட்டையை முழுதுமாக கழட்டி விட்டேன். மெல்ல என் கறுப்பு தடியை மெல்ல அவள் கூதியில் மெதுவாக வைத்து அழுத்தினேன். மெல்ல மெல்ல தன் இடுப்பை அசைத்து நான் தடியால் குத்த அவள் தன் இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி கஷ்டப்பட்டு என் தடியை உள்ளுக்கு வாங்கினாள். சிறிது நேரத்தில் என் தடி அவள் மன்மத ஓட்டையில் சென்று மறைந்தது. மெல்ல முனகிக் கொண்டே ஓக்க ஆரம்பித்தேன். முதலில் மெதுவாக ஆரம்பித்த நான் அவள் மார்பகங்களை பிசைந்துக் கொண்டே ஓக்க ஆரம்பித்தேன்.

“ங்க்காஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" என்று அவள் முனக ஆரம்பித்தாள்.

“ஐயோ அத்தான். நல்லா குத்துங்க குத்துங்க. ஆனா சீக்கிரம் முடிங்க" என்று கத்த ஆரம்பித்தாள் வசந்தி.

“பொறுமையா இருடி" என்று குத்து குத்துன்னு குத்த ஆரம்பித்தேன்,

“ஐயோ. அத்தான் வேகமா குத்துங்க. அப்படித்தான். ஆனா ஒண்ணு இப்படி நீங்க குத்தனீங்க என்னால் நாளைக்கு நடக்க முடியாது. ஆமாம். ஆ ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" என்று பிதற்ற ஆரம்பித்தாள். நான் அவள் இடுப்பை நன்றாக பிடித்துக் கொண்டே குத்து குத்து என்று குத்தி என் விந்தை அவளுள் பீச்சி அடித்தேன். சோர்வாக மேலே பார்த்தபோது என் இரண்டாம் தவறு நிகழ்ந்தது. அம்மா என் பூலை வெறிக்க பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். என் பார்வையும், அவள் பார்வையும் ஒன்றாக மீண்டும் கலந்தது. ஐயோ. நல்லா மாட்டிக்கிட்டேன்.

தொடரும் மௌனி
__________________பால்காரிகள் - 4


நேற்று இரவு ஆட்டத்தில் நான் அசந்து போய் தூங்கினேன். பெரும்பாலும் காலையில் சீக்கிரம் எழுந்துக்கொள்ளும் நான், இன்று காலை 7. 00 மணிக்குதான் எழுந்துக் கொண்டேன். எழுந்ததும் எனக்கு நேற்று இரவு நடந்த ஆட்டம், அம்மா ப்ளஸ் விஸ்கி, அம்மா எங்கள் ஓழாட்டத்தை பார்த்தது எல்லாம் நினைவுக்கு வந்தது. எனக்கு கிளுகிளுப்பாகவும் இருந்தது. சற்று கூச்சமாகவும் இருந்தது. என் அறை கதவை திறந்து அம்மா காஃபி கொண்டு வந்தாள்.

“வசந்தி எங்கம்மா?"

“ஏதோ. அவங்கம்மாவை பாக்க போனா?"

“குழந்தை"

“அதுவும் தான்"

அம்மா என்னை குறுகுறுப்பாக பார்ப்பது புரிந்தது. சட்டென்று என் லுங்கியை அட்ஜெஸ்ட் செய்துக் கொண்டேன்.

“சரிம்மா. நீ கஷ்டப்படவேண்டாம். நான் வெளியே சாப்பிட்டுக்கொள்கிறேன்" என்றேன்.

“வீட்டு சாப்பாடு தான்டா நல்லது" என்று அம்மா சொல்லி சிரிக்க நான் மேலும் குழம்பினேன். அவள் பேச்சு எல்லாம் ஒரு தினுசாக இருந்தது. பதில் சொல்லாமல் இருந்தேன்.

“செல்லம். இன்னிக்கு என்னென்னு மறந்துட்டயா?" என்று அம்மா சொன்னபோதுதான் லேசாக அதிர்ந்தேன். அம்மா என்னை எப்போதும் செல்லம்னு சொன்னதில்லை. இன்று என்ன? திடிரென்று எனக்கு நினைவுக்கு வந்தது. எங்கள் தூரத்து சொந்தக்கார வீட்டு பூஜை இன்று ஹோஸுரில் இருப்பது.

“ஆமாம்மா" என்றேன்.

“நாம போய்டு வந்துடலாம்?"

“ஆஃபீஸ்"

“அதை மூட்டை கட்டு.”

“சரிம்மா" என்றேன்.

“சரி இருடா. நான் குளிச்சிட்டு வந்திடறேன்" என்று தன் தலை முடியை சிலுப்பிக் கொண்டு நான் பார்க்க பாத்ரூம் உள்ளே சென்றாள். அம்மா இது போல என்னிடம் நடந்துக் கொண்டது கிடையாது. இதுதான் முதல் தடவை. இன்று அவள் நடவடிக்கை எல்லாமே வித்தியாசமாக இருந்தது. இதுவரை என்னை தோடாமலே பேசிக் கொண்டு இருந்த அவள் இன்று என்னை அடிக்கடி தொட்டு பேசியது புதிதாக இருந்தது. மனம் குழம்பியது. அவள் பாத்ரூம் உள்ளே போவதை ஆசையாக பார்த்தேன். தான் குளிக்க போகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு ஏன் போகிறாள்? அவள் வேகமாக பாத்ரூம் உள்ளே சென்று தாளிட்டுக் கொண்டாள். என் வயிற்றுக்குள் பட்டாம்பூச்சி. பாத்ரூமில் அம்மா குளிக்கும் சத்தம் கேட்டது. மெல்ல என் அம்மா பற்றிய என் எண்ணம் மாறியது. அவளுடைய செக்ஸி உடம்பை ஏனோ எனக்கு உடனே பாக்கணும்னு தோன்றியது. நான் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கும் போதே பாத்ரூம் உள்ளே இருந்து அவள் ஜாக்கெட் வந்து விழுந்தது. என்னால் தாங்க முடியல. மெல்ல பாத்ரூம் நோக்கி சென்றேன். மெல்ல குனிந்து அந்த ஓட்டை வழியாக பார்த்தேன். படபடவென இருந்தது. ஓட்டை வழியா உள்ளே பார்த்தேன். ஐயோ. அந்த ஸீனை விவரிக்க முடியாது. அம்மா உடம்பு கண் கூசும் வெள்ளை நிறத்தில் இருந்தது. அந்த முதுகு பரந்த சினிமா ஸ்கிரீனை போல இருந்தது. அவள் அழகுக்கு அழகு சேர்க்கிறாற் போல அவள் கறுப்பு ப்ரா இருந்தது. என்ன ஒரு அழகு. என் உடம்பெல்லாம் ரத்தம் ஜிவ்வுனு ஏறியது. வெள்ளையா முதுகுல எங்க பாத்தாலும் வெண்ணை மாதிரி சதை. ப்ரா பட்டை அமுக்குனதில நல்லா பிதுங்கி வழிந்தது அவள் இடை. பாவாடையை தூக்கி கட்டிக் கொண்டு குளித்துக் கொண்டு இருந்தாள். சற்று பயமாகவும் இருந்தது. மெல்ல என் அறைக்கு போக முயற்சித்தேன்.

“சரவணா? வந்த அவசரத்தில் மாத்து பாவாடை கொண்டு வரல. அங்க இருக்க பாவாடை கொண்டு வா" என்றாள்.

“ஐயோ. பாவாடையா?" என்று நான் பாவாடையை கொண்டு பாத்ரூம் செல்ல, அப்போது பாத்ரூம் உள்ளே இருந்து ஒரு கை நீண்டது. ஒரு வெண்மையான கைகள். வழ வழ என்று பளிங்கு போல. தொட்டு பார்க்கலாமா? பாத்ரூம் வெளியே சற்று நேரம் அந்த கரம், பாவாடையை வாங்கிக் கொண்டு உள்ளே போனது. சற்று நேரம் கழித்து அம்மா பாவாடையை தூக்கி கட்டிக் கொண்டு மேலே டவலை போர்த்தியபடி வெளியே வந்தாள். அவள் ஈர உடம்பில் பாவாடை மேலோட்டமாக உடுத்தி இருந்ததால் அவளின் அங்கங்கள் தெளிவாக தெரிந்தது. ஜாக்கெட் இல்லாத உடம்பின் ஊடே அவளது பால் கனிகள் சற்று உப்பலாக தெரிய அதையே கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். அவள் பார்வை என் மேல் பட்டபோது நான் சற்று திரும்பிக் கொண்டேன். சற்று நேரம் கழித்து அம்மா வெளியே வந்தாள். பட்டு புடவை ஜொலிக்க வெளியே வந்தாள். அவளை பார்த்து அசந்து விட்டேன். அந்த பிரமிப்பில் நானும் ஹோஸுருக்கு கிளம்பினேன். காரில் வழக்கத்துக்கு மாறாக காரில் என் முன்னால் அமர்ந்துக் கொண்டாள். ஒரு அரை மணி நேரம் ஓடியது.

“ராத்திரி சரியா தூங்கல" என்று தூங்க ஆரம்பித்தாள். உண்மையில் தூங்க ஆரம்பித்தாளோ இல்லையோ மெல்ல தூக்கத்தில் சாய்வது போல என் மேல் சாய்ந்தாள். காரை ஓட்டிக் கொண்டு இது கொஞ்சம் கஷ்டமாகத்தான் இருந்தது. சற்று நேரம் கழித்து மெல்ல அவள் தன் காலால் என் காலை நோண்டினாள். அம்மாவை பார்த்தால் கண் மூடிக் கொண்டு இருந்தது. மெல்ல அவள் காலை தள்ளி விட்டேன். சற்று நேரத்தில் மீண்டும் அவள் கால். ஹோஸூர் போகும் வரை இது தொடர்ந்தது. சொந்தகாரனின் பூஜை எல்லாம் அமர்களமாக முடிந்தது. இரவு எல்லாம் சாப்பாட்டு கூடையும் முடிய 11. 00 மணி ஆனது. நாங்கள் திரும்பவும் பெங்களுருக்கு கிளம்பினோம். இப்போது ஹோண்டா வேகமாக திரும்ப பெங்களூருக்கு போய்க் கொண்டு இருந்தது.

இரவு 11. 30 மணி.

ஹோண்டா ஹோஸுரில் இருந்து பெங்களூருக்கு பறந்துக் கொண்டு இருந்தது. சற்று நேரத்தில் மீண்டும் அவள் தொடுதல் ஆரம்பமாகியது. இருளில் என்னால் தாங்க முடியவில்லை. மெல்ல நான் கையை கொண்டு அவள் தோளை பிடித்தேன். எதிர்ப்பு எதுவும் வரவில்லை. ஆச்சர்யம். அவள் சேலை முழுதும் முட்டிக்காலுக்கு மேல் இருந்தது. இந்த சூட்டில் ஒரு அரைமணி நேரம் ட்ரைவ் செய்தேன். திடிரென்று நா வறட்சி. காரின் சுற்றி முற்றும் பார்த்தால் கடை எதுவும் இல்லை. வெறுத்து போனேன்.

“அம்மா குடிக்க தண்ணீர் இருக்கா?" என்றேன். பதிலேயில்லை. அம்மா கண்ணை மூடிக் கொண்டு இருந்ததால் அவள் தூங்குகிறாளா இல்லையா என்றே தெரியவில்லை. அவள் கையில் ஒரு பை வைத்திருந்தாள். பையில் இருந்த ஒரு பெப்ஸி அந்த சிப்பை நீட்டிக் கொண்டு இருந்தது தெரிந்தது. மெல்ல அதை எடுக்கும்போது

“டேய். அதை எடுக்காதே" என்றாள் அம்மா குரல்.

“ஏம்மா. இதுக்கு போய் இப்படி கத்தறே" என்று சொல்லும்போது அவள் பதிலுக்கு சிரிக்க. நான் பட்டென்று தாவி என் கையால் அந்த பெப்ஸியை எடுத்தேன்.

“வேண்டாண்டா" என்று அவள் கெஞ்ச கெஞ்ச நான் பாட்டிலை திறந்து வாயில் விட்டதும் எனக்கு உடனே புரிந்து விட்டது ஏன் அவள் தயங்கினாள் என்று தெரிந்தது. அது பெப்ஸி. ஆம். கூட விஸ்கியும் கலந்து இருந்தது.

“அம்மா. இது. விஸ்கி" என்றேன்.

“விஸ்கி தான். வண்டி ஓட்ற இல்லே. அதான் தர மாட்டேன்னு சொன்னேன். எங்கயாவது மரத்து மேல மோதினா?" என்று அம்மா தலையடித்துக் கொண்டாள்.

“ஓ. அதானா?" என்று அம்மாவை ஓரக்கண்ணில் பார்த்தேன். திடிரென்று காமம் என் மனதில் பொத்துக் கொண்டு வந்தது.

“அது என்ன பெப்ஸ் ப்ளஸ் விஸ்கி காம்பினேஷன்"

“ம்ம்ம்ம் எந்த பொம்பளயாவது விஸ்கி பாட்டில் வைத்து பப்ளிக்கா குடித்துக் கொண்டு போவாளா. அதான் இந்த பெப்ஸி டெக்னிக்" என்று சொன்னதும் இல்லாமல் என்னை பார்த்து கண்ணும் அடித்தாள். நான் அதிர்ச்சியால் உறைந்து போனேன்.

“என்னடா அதிர்ச்சியா இருக்கா" என்றாள் அம்மா.

“அதானே. இதெல்லாம் உனக்கு எப்படி சரக்கடிக்கற புத்தி வந்தது" என்று ஒரு கால் பாட்டிலை காலி செய்து விட்டு அவளிடம் கொடுக்க அவள் இப்போது என் பக்கத்திலியே குடிக்க ஆரம்பித்தாள்.

“எவ்ளோ நாளா இந்த பழக்கம்?"

“ரொம்ப நாளா இருக்கு. உங்கப்பா போனபிறகு இதுதான் என் ஒரே பொழுதுபோக்கு"

“அப்புறம். நீலபடம் பாக்குறது" என்றேன்.

“அதுவும் தான் அப்ப தான் வந்தது" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“ஆச்சரியமா இருக்கு?" என்றேன்.

“எனக்கும் நீ அந்த பெண்ணை வீட்டுக்கு கூட்டி வந்தது ஆச்சரியமாகத் தான் இருக்கு" என்றாள்.

“அம்மா” என்று இழுத்தேன்.

“உங்கப்பா கூட வெளியே போவாரு. ஆனா வீட்டுக்கு எல்லாம் கூட்டிட்டு வர மாட்டாரு" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“வெளியே கூட்டிட்டு போகாம வீட்டுக்கு வந்தது நல்லது தானே" என்றேன்.

“அது சரிதான். ஆனா ஒரு குழந்தையும் கூட்டிட்டு வந்திருக்கயே" என்று சொல்லி அவள் சிரிக்கும் போது எனக்கு லேசா வெட்கம் வந்தது.

“அது உன் குழந்தையா?" என்றாள்.

“இல்லேம்மா"

“நல்லா பால் கொடுக்கறா" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“அம்மா"

“ரெண்டு சரவணனுக்கும்" என்று சொல்லி கொல்லென்று சிரித்தாள். பதிலுக்கு நானும் சிரித்தேன்.

“பால் பிடிக்கும்"

“எந்த பால்" என்றாள் கிண்டலாக.

“எல்லா பாலும் தான். அதுவும் முலை பால் ஸ்பெஷல்" என்றேன். முலை என்று சொல்லும்போது அம்மா கண்ணை பார்த்தேன்.

“முலைப்பால் ஸ்பெஷல், கொடுக்கற வசந்தியும் ஸ்பெஷலா?" என்று சிரித்தாள்.

“ஆமாம்மா. முலைப்பால் ஸ்பெஷல். யார் கொடுத்தாலும் ஓக்கே" என்று சொன்னேன்.

“நான் தரட்டுமா?" என்று சொன்ன அம்மா கை வேகமாக என் பேண்ட் சிப்பின் மேல் பட்டது.

“நான் ரெடிம்மா" என்றேன்.

“நானும் ரெடி தான்" என்று சொல்லி அவள் கை என் பேண்ட் சிப்பை தொட்டது. நான் அட்ஜெஸ்ட் செய்து அமர்ந்து கொண்டு அதை எடுத்து அவள் கையில் கொடுத்தேன்.

“இது ரொம்ப சாது. தொட்டு தான் பாரூங்களேன்” என்றேன்.

“ச்சீய். பயமா இருக்கு” என்று அம்மா கொஞ்சம் பிகு செய்தாள்.

“ஒங்களுக்கா. பயமா. ம்ஹும். நம்ப மாட்டேன்" என்றேன். மெல்ல என் தடியை தொட்டாள்.

“ம்ம்ம்ம். இப்படி உனக்கு துடிக்குதே? துள்ளுதே?” என்றாள் அம்மா வெட்கத்துடன். நான் மெல்ல சிரித்துக் கொண்டு அவள் கூந்தலை விரல்களால் கோதி பின்புறம் தள்ளிவிட்டேன். அவள் சிரித்தாள். ஆளை கொல்லும் சிரிப்பு.

“ஏன் சிரிக்கறே" என்று சொல்லிக் கொண்டே மெல்ல அவள் கையை பற்றினேன். மல்லிகை போல இருந்தது. மெல்ல அவள் கையை பற்றி என் மடியில் உட்கார வைத்துக் கொண்டேன். என் கை மெல்ல அவள் காது மடல்களை தடவ ஆரம்பிக்க. அவள் சிலிர்த்தாள். மெல்ல சாய்ந்தவளை இழுத்து பச்சக் என்று முத்தமிட்டேன். அவள் பருத்த முலைகளை அவள் ஜாக்கெட்டோட லேசாக அழுத்தினேன். பஞ்சு மெத்தை போல கும்மென்று இருந்தது.

“வீட்டுக்கு போலாம்"

“வசந்தி"

“ராத்திரி வர மாட்டா?"

அடுத்து கார் 120 கி. மீ வெகத்தில் பறக்க வீடு வந்து சேர்ந்தோம். என்னை கட்டிபிடித்துகொண்டு வீட்டுக்குள் நுழைந்தாள். வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும் முதலில் நாங்கள் கொண்டு சென்ற பையை பிரித்தேன். உள்ளே இருந்த எல்லாவற்றையும் கொட்டினேன்.

“இப்ப எதுக்குடா இதெல்லாம்" என்றாள் சலிப்பாக. உள்ளே இருந்த ஒரு பத்து முழம் பூவை எடுத்தேன். அந்த குங்கும சிமிழை எடுத்தேன்.

“டேய் என்ன பண்றே"

“பள பளவென்று வச்சிக்கம்மா" என்றேன். அந்த மல்லிகையை அவள் தலையில் சூட்டினேன்.

“என்னடா பண்றே?" என்றாள் கிறக்கத்துடன்.

“இனிமேல்”டா" போடாதே அத்தானை எல்லாம்" என்றேன்.

“சரி அத்தான்" என்றாள் வெட்கத்துடன்.

“இது நல்லாருக்கு மீனாட்சி" என்றேன்.

“இது பரவாயில்லையா" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“பெண்டாட்டி பேரு எல்லாம் வைச்சு புருஷன் கூப்பிடலாம்" என்றவுடன் குழைந்த அவளை நான் கட்டிக் கொண்டு அருகே இருந்த கட்டிலில் சாய்ந்தேன். அவளை இழுத்து பச்சக் என்று முத்தமிட்டேன். அவள் புடவையை உறுவி தூரே போட்டேன். புடவை கடைசியை அவள் பாவாடையில் சொருகி இருந்தாள். பாவாடைக்குள் கையை விட்டு அதையும் உறுவி விட்டேன். அவள் பருத்த முலைகளை அவள் ஜாக்கெட்டோட லேசாக அழுத்தினேன். பஞ்சு மெத்தை போல கும்மென்று இருந்தது. லேசாக அவள் ஜாக்கெட்டை சப்பாத்தி மாவு போல பிசைந்தேன். நெற்றி, கன்னம், உதடுகள் எல்லாவற்ருக்கும் முத்தமிட்டாள். நான் அவள் ஜாக்கெட் ஹூக்கை கழட்டி உள்ளே கைவிட்டு அந்த பால் குடங்களை எடுத்து வெளியே விட்டேன். அந்த 42 இன்ச் மார்புகள் அந்த ப்ராவை புதுங்கி வழிந்துக் கொண்டு இருந்ததை ரசித்தேன். அவள் ப்ரா கொக்கியையும் கழட்டினேன். ப்ளக் என்று அவள் மார்புகள் வெளியே வந்து விழுந்தது. என் இரண்டு கையாலும் அவள் மார்பை நன்றாக பிசைந்தேன். நான் அவள் கால்களை பிரித்தேன். நான் அவள் கால்களை நன்றாக அகட்டி உள்ளேயிருந்த சிவப்பு கூதியை பார்த்தேன்.

“சீக்கிரம் அத்தான்"

“இதோ.”

என் பூலை அவள் கூதியில் வைத்து ஆட்டினேன். இரண்டு இடித்தலில் என் சுன்னி உள்ளே புளக் என்று உள்ளே போனது. நான் அவள் அடி வயிறு வரை என் பூலை தள்ளினேன். வெளியே சிறுது எடுத்து மீண்டும் குத்தினேன். ஒவ்வொரு குத்தலுக்கும் அய்யோ, அம்மா என்று கத்த ஆரம்பித்தாள். மீண்டும் குத்தினேன். நான் குத்த குத்த அவள் புண்டை சுரக்க ஆரம்பித்தது. நான் குத்திக் கொண்டே இருந்தேன். அவள் மார்பகத்தை பிடித்துக் கொண்டே குத்தியதால் அவள் மார்புகள் எல்லாம் சிவந்து போனது. ஒரு ஐந்து நிமிட குத்தலில் என் சுன்னி விண், விண் என்று விந்து பாய்ச்சியது.

“ரொம்ப ஸபீட்" என்றாள்.

“ஆனா இது ஆரம்பம்தான்"

“முடிவு என்ன?" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“இன்னொரு 10 மாசத்தில் ஒரு குழந்தை பெத்து குடுக்கறே" என்றேன்.

“அப்புறம்?" என்றாள்.

“அப்புறம் உங்க ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே ஒரு வேலைதான்"

“வேலையா?"

“ஆமாம். குழந்தை பெத்துக்கிட்டு எனக்கு பால் கொடுக்கறது" என்று சொல்லிக் கொண்டே மீண்டும் என் ஓழ் வேலையை துவங்கினேன்.

தொடரும் மௌனி
__________________பால்காரிகள் - 5

அன்று மீனாட்சியுடன் ஆரம்பித்த ஓழ், அன்று இரவு மூன்று நான்கு தடவை தொடர்ந்தது. கடைசியில் நாங்கள் இருவருமே களைத்து தூங்க ஆரம்பித்தோம். எவ்வளவு நேரம் தூங்கி இருப்பேனோ தெரியாது. திடிரென்று தட தடவென்று சத்தம். நாலைஞ்சு பாத்திரங்கள், தட்டு எல்லாம் தரையில் விழுந்து நொறுங்கிய சத்தம். அதிர்ந்து எழுந்தேன். திடிரென்று கண் முழித்ததில் சுற்றி என்ன நடந்தது என்றே தெரியவில்லை. சுற்று குழப்பமாக இருந்தது. நடு தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்ததால் கண் எல்லாம் எரிந்தது. கண்ணை கஷ்டப்பட்டு திறந்ததில் அங்கே வசந்தி பத்ரகாளி போல நின்றுக் கொண்டு இருந்தது தெரிந்தது. பிரச்சனை இதுதான், நாளை வர வேண்டிய இவள் இரவே வந்து விட்டாள். மேலும் அவளிடம் டூப்ளிகேட் கீ இருந்ததால் அவளே உள்ளே வந்து எங்கள் கோலத்தை பார்த்து விட்டாள்.