சின்ன பையனுக்கு சின்ன வீடான கதை

சின்ன பையனுக்கு சின்ன வீடான கதை -1

இது இணைய தளத்தில் நான் படித்த ஒரு ஆங்கில கதை. ஆனால் நிகழ்வுகள் மாற்றப்பட்டு உள்ளது. கதை நன்றாக இருந்தால் பாராட்டுகள் ஒரிஜினல் கதை ஆசிரியருக்கு செல்ல வேண்டியது. குறை இருந்தால் அது மௌனிக்கே

நன்றாக தூங்கிக் கொண்டு இருந்தேன். திடிரென்று கனவு கலைந்து விட்டது. லேசாக கண் விழித்து பார்த்தேன். நான் பார்த்தது தெரியாமல், என் தலைமாட்டில் அம்மா, என் அக்காவிடம் பேசிக் கொண்டு இருந்தாள். எனக்கு நல்ல ஜுரம். உடல் வலி வேறு, எனவே கண்ணை மூடிக் கொண்டு அவர்கள் பேசுவதை கேட்டேன். உடம்பு அடித்து போட்டாற்போல இருந்தது.

“அம்மா. மெதுவா பேசும்மா” என்றாள் என் அக்கா மாலதி. மாலதி நல்ல உயரம். அனுஷ்கா போல இருப்பாள். நல்ல கலர். அரபு நாட்டு குதிரை போல இருப்பாள்.

“ஏய். இதை பத்தி பேசுனா, உன் முகம் ஏண்டி இப்படி சிவக்குது. இதை பத்தி பேசுனா என்ன தப்பா” என்றாள் என் அம்மா. அம்மா, பார்க்க குஷ்பு போல இருப்பாள். வயது 45. திருமணமாகி, சில காலத்திலேயே விதவை ஆனவள். அக்கா ஸ்டன் ஆகி நிற்பது புரிந்தது.

“ரேவதி, உனக்கு இன்னும் 15 நாளுள்ள கல்யாணம், ஆனா இன்னும் உனக்கு ஒன்னும் தெரியவில்லை. இந்த காலத்திலே பொண்ணுங்க எப்படி எல்லாம் இருக்குங்க. உனக்கு ஒன்னும் தெரியவில்லையே? நான் சொன்னா கேக்கவும் மாட்டேங்கறே? கல்யாணம் ஏன் வேணாங்கறே? எல்லா அரேஞ்மெண்ட்டும் முடிஞ்சிடுச்சி. இப்ப வேணாம்னா” என்று அம்மா அலுத்துக் கொண்டாள். அக்கா அமைதியாக இருந்தாள்.

“ஏன் ரேவதி, உன் பிரச்சனை என்ன?” என்றாள் அம்மா.

“தெரியலம்மா. ஆண்கள்னாவே கூச்சம். செக்ஸ் பத்தி பயம்”

“என்ன பயம். இங்க பார். இருப்பது நாம மூணு பேரும்தான். இவனும் தூங்கிட்டு இருக்கான். ஃப்ராங்கா பேசு ரேவதி. செக்ஸில் என்ன பயம் வேண்டி கிடக்கு” என்று அம்மா இன்னும் குரலை உயர்த்தினாள்.

“ஆமாம், பாபு நல்லா தூங்கறான். பயம் இல்லே” என்று ரேவதி இழுப்பது புரிந்தது. நான் தூங்கவில்லை. நன்றாக தூங்குவது போல நன்றாக நடித்தேன். அதே சமயம், நான் நடிப்பது தெரிந்து விடுமோ என்றும் பயந்தேன். நிச்சயம் அம்மா கண்டுபிடித்து விடுவாள் என்றும் தோன்றியது. இப்படி என் தலைமாட்டில் அமர்ந்து இப்படி இவர்கள் செக்ஸ் பற்றி பேசிக் கொண்டு இருந்தது கிக்காக இருந்தது. லேசாக கண்ணை திறந்து பார்த்தால், அவர்கள் நீண்ட கால்கள் தெரிந்தது. அம்மா கால்கள் வலுவாக, பளபளப்பாக இருந்தது. ரேவதி காலும் பளபளப்பாக இருந்தது. அதில் ஒரு வெள்ளி கொலுசு இருந்தது பார்க்க அழகாக இருந்தது. ரேவதி வயது 22 தான் இருக்கும். அதுவும் 15 நாளில் திருமணம். ரேவதி பார்க்க, அழகாக இருந்தாள். நல்ல வெள்ளை நிறம். சற்று பூசியது போல இருந்தாள். பார்த்தால் அனுஷ்கா போல இருந்தாள். நீண்ட கூந்தல், பிட்டம் வரை இருந்தது. ஒரு லைட் கலரில் புடவை கட்டிக் கொண்டு இருந்தாள். காலை மடக்கிக் கொண்டு பேசிக் கொண்டு இருந்ததால், அவள் கணுக்கால் நன்றாக தெரிந்தது.

இப்படி இரண்டு பெண்கள் என் தலை மாட்டில் அமர்ந்து செக்ஸ் பற்றி பேசிக் கொண்டு இருப்பது கிக்காக இருந்தது. அம்மா, தன் இரண்டு கால்களும் சேர்த்து வைத்துக் கொண்டு, என் தலைமாட்டில் இருந்தாள். அருகே அமர்ந்துக் கொண்டு இருந்த, ரேவதி கால்கள் ஆடிக் கொண்டே இருந்தது. இந்த செக்ஸ் பற்றிய விவாதத்தில் ரொம்ப ஆர்வமாக இருந்தது அம்மா என்று புரிந்தது. இருவரும் அவ்வப்போது குசு, குசு என பேசுவதால், என்னால் அவர்கள் என்ன பேசிக் கொண்டு இருக்கிறார்கள் என தெரிந்துக்கொள்வது கஷ்டமாக இருந்தது. காதை தீட்டிக் கொண்டு கேட்டேன். திடிரென்று அம்மா கொல்லென்று சிரிப்பது கேட்டது.

“டி ரேவதி. அதெப்படிடி முத்தம் கொடுத்தா குழந்தை பிறக்கும். ஐயோ. ரேவதி, உன் கிட்டே பேசினா பைத்தியமே பிடித்து விடும். இந்த காலத்தில் பசங்க எப்படி இருக்காங்க. நீயும் இருக்கீயே” என்று அம்மா சிரித்தாள். ரேவதி, நெர்வஸாக சிரிப்பது தெரிந்தது,

“ரேவதி. நீ என்ன அசடா என்ன? கல்யாணம் ஆனா, ஆண், பெண் எல்லாம் ஒன்னா பிஸிக்கலா சேர்ந்தாதான் எல்லா நடக்கும்” என்று சொல்லி அம்மா சிரித்தாள். ரேவதி, ஷாக்காகி அமர்ந்து இருப்பது புரிந்தது.

“இன்னும் பச்சையா சொன்னா, ஆணும், பெண்ணும் நிர்வாணமா ஆகி, கட்டி பிடித்து குலாவணும். அப்புறம் இன்னும் என்னென்னவோ பண்ணனும், அப்பதான் குழந்தை பிறக்கும்” என்று அம்மா சொல்லி சிரித்தாள்.

“ச்சீய்”

“என்ன ச்சீய். பையனும், பொண்ணும் இறுக்கி முதல் இரவில் கட்டி பிடிச்சிப்பாங்க. முத்தம் கொடுப்பாங்க” என்றாள் அம்மா சிரித்துக் கொண்டே.

“எங்கே லிப்ஸிலா. ச்சீய்” என்றாள் ரேவதி.

“லிப்ஸில் மட்டும் அல்ல ரேவதி. உடம்பு முழுக்க. முக்கியமா, ச்சே, உனக்கு என்ன ஒரு கன்றாவியும் உனக்கு தெரியல, சரி, நானே சொல்றேன். அதுக்கு முன்னாடி, ஆண், பெண் சாமானை பத்தி உனக்கு என்ன தெரியும்” என்றாள் மாலதி.

“ச்சீ அம்மா, இதெல்லாம் என் கிட்டே பேசிட்டு” என்று ரேவதி முகம் சிவப்பதை உணர முடிந்தது.

“என்ன ச்சீ, இன்னும் 15 நாளில் கல்யாணம். இன்னும் முத்தமிட்டா, குழந்தை பொறக்குமான்னு கேக்கறே. பசங்க பூலை பார்த்து இருக்கேல்ல” என்று மாலதி பச்சையாக சொன்னதும், லேசாக கண்ணை திறந்து ரேவதி முகத்தை பார்த்தேன். அவள் முகத்தில் உண்மையான வெட்கம் தெரிந்தது. மாலதி அம்மா

“பூலை பார்த்து இருக்கேல்ல” என்று பச்சையாக கேட்டதும், ரேவதி வாயடைத்து போனாள் என்பதை உணர முடிந்தது. பூல் என்ற வார்த்தையை கேட்டதும் என் சாமான் செங்குத்தாக நின்றுக் கொண்டது. என் மூச்சை இழுத்து பிடித்துக் கொண்டேன். காலை ஆட்டிக் கொண்டு இருந்த ரேவதி, சடாரென்று காலை ஆட்டுவதை நிறுத்திக் கொண்டாள். சடாரென்று, அறையில் அமைதி நிலவியது.

“சொல்லுடி, பார்த்து இருக்கே இல்லே. இல்லை, இன்னும் நீ பார்க்கலயா?” என்று அம்மா சிரித்துக் கொண்டே கேட்க, என் அக்கா ஷெல் ஷாக்காகி நிற்பது புரிந்தது.

“அம்மா, இதெல்லாம் நீ என் கிட்டே, கேக்கற கேள்வியா?” என்றாள் அக்கா தயங்கிக் கொண்டே.

“ஏன்”

“இது தப்பில்லே?” என்றாள் ரேவதி அக்கா.

“தப்பா? இதிலே என்ன தப்பு ரேவதி. உனக்கு எல்லாமே தெரிஞ்சி இருக்கணும். சொல்லு, பசங்க சாமானை பார்த்து இருக்கியா எப்பவாது?” என்றாள் அம்மா. நான் ஷாக்காகி நின்றேன்.

“ம்ம்ம், பார்த்து இருக்கேன்” என்றாள் அக்கா மெதுவாக. எனக்கு தூக்கி வாரி போட்டது. பார்த்து இருக்காளா? யாருடையது. நான் நினைத்ததை, அம்மாவும் கேட்டாள்.

“யாருடையது” என்றாள் அம்மா சிரித்துக் கொண்டே.

“இதோ, இவனுதுதான்” என்று என்னை காண்பித்தாள். நான் அதிர்ந்து போனேன். மை காட். என்னுடையதா?

அம்மா கூலாக

“ஓ. இவனுடையதா? இவன் பூலை எப்ப பார்த்தே” என்று சொல்லி சிரித்தாள். எனக்கு வெட்கம் வந்தது. இருவரும் என்னை பார்ப்பது புரிந்தது. நான் கண்ணை மூடிக் கொண்டு தூங்குவது போல பாசாங்கு செய்தேன்.

“அம்மா, இதெல்லாம் கேக்காதே. கூச்சமா இருக்கு” என்றாள்.

“இதில் என்னடி கூச்சம், சொல்லு, எப்ப பார்த்தே?” என்றாள் அம்மா தொடர்ந்து.

“ம்கூம், இதெல்லாம் நான் சொல்ல மாட்டேன்” என்றாள் ரேவதி அக்கா.

“இதெல்லாம் சொன்னா தப்பில்லடி, சொல்லு, என்கிட்டே மட்டும் சொல்லு அட் லீஸ்ட். நீ எப்ப பார்த்தே” என்றாள் அம்மா விடாப்பிடியாக.

“ஆறு மாசம் முன்னே” என்ற தயங்கிக் கொண்டே என் அக்கா ரேவதி சொன்னாள். அவள் நிலமையை நினைத்தால் சிரிப்பு வந்தது. ஆனாலும், விடாப்பிடியாக, என் அம்மா, காலை ஆட்டிக் கொண்டே பேசிக் கொண்டு இருந்தாள்.

“எப்படி பார்த்தே?” என்றாள். இதெல்லாம் தேவையேயில்லை. யோசித்து பார்த்தால், என் அக்காவை விட, என் அம்மாவிற்குதான் இதில் ஆர்வம் அதிகமாக இருப்பது போல உனர்ந்தேன். என் அக்கா திருமணம் என்றால் பயம் என்ற ஒரு சொல்லைக் கொண்டு, என் அம்மா, பிரித்து மேய்வதை உணர முடிந்தது. ஆனால், இதை என்னால் நன்றாக எஞ்ஞாய் செய்ய முடிந்தது. காரணம் செக்ஸ் அல்லவா.

“ஒரு நாள் தூங்கிக் கொண்டு இருந்தான். காலை 4. 00 மணி இருக்கும். இவன் ட்ரவுஸரை விட்டு, வெளியே அது தொங்கிக் கொண்டு இருந்தது” என்று அக்கா தயங்கிக் கொண்டே சொன்னாள். அம்மா சிரித்துக் கொண்டே

“எவ்வளவு நீளம் இருக்கும்” என்று அம்மா சொன்னதும், எனக்கு பகீரென்றது. அக்கா ஒரு லூசு என்பதை நன்றாக புரிந்துக் கொண்டு அம்மா, நன்றாக விளையாடுவது புரிந்தது. அம்மா, என் சாமான் ஸைஸு கேட்பது வியப்பாக இருந்தது.

“சொல்லு, எவ்வளவு பெருசு” என்று அம்மா தன் ஹஸ்கி குரலில் கேட்டாள்.

“ச்சீய், இதெல்லாம் நான் எப்படி சொல்றது” என்று அக்கா தயங்கினாள். ஆனால், அம்மா இன்னும் மூடில் இருக்கிறாள் என்று புரிந்தது.

“இவ்ளோ, இருக்கும்மா” என்று ரேவதி சொல்ல, நான் லேசாக கண்ணை திறந்து பார்த்தேன். அதற்குள், அவள் காட்டியதை என்னால் பார்க்க முடியவில்லை. உடனே, அவர்கள் என்னை பார்த்து விடுவார்களோ என்று கண்ணை மூடிக் கொண்டேன்.

“சேச்சே, அவ்வளவு எல்லாம் இருக்காது. பாபுக்கு நல்ல உடம்புதான். ஆனாலு, நீ காண்பிக்கறது ரொம்ப ஓவர்” என்று அம்மா சொல்லி விட்டு, தன் இரு கால்களையும் சேர்ந்த்து கட்டிலில் அமர்ந்துக் கொண்டது பார்க்க முடிந்தது. என் சாமான் இப்போது கட்டுக்கு அடங்காமல் ஆடியது. அம்மாவும், அக்காவும் இப்படி என் தலை மாட்டில் அமர்ந்துக் கொண்டு, என் சாமானை பற்றி பேசிக் கொண்டு இருப்பார்க்களா?என்று நினைத்தால் ஆச்சரியமாக இருந்தது. இவர்கள் என் சாமானை பற்றி பேசிக் கொண்டு இருந்ததால், எனக்கு என் சாமானை குலுக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது. மெல்ல அசைந்தேன். நான் அசைவதை அம்மா பார்த்து விட்டாள். சடாரென்று, அவர்கள் பேசுவது நின்றது. அம்மா, என் கழுத்தை தொட்டு பார்த்தாள். நான் ஜுர வேகத்தில் கண்ணை திறந்து பார்த்தேன்.

“நல்ல ஜுரம். கொதிக்குது” என்றாள் அம்மா. என் சாமானை விட, அது கம்மிதான் என்று சொல்ல நாக்கு வந்தது. ஆனாலும், கஷ்டப்பட்டு, என் நாக்கை அடக்கிக் கொண்டேன்.

“ரேவதி, ரோஸ் வாட்டர் எடுத்து வா?” என்று அம்மா சொன்னதும், ரேவதி பக்கத்து அறைக்கு சென்றாள்.

“ஷர்ட்டை கழட்டுடா. ரோஸ் வாட்டரில் ஒத்தி எடுக்கறேன்” என்றாள் அம்மா.

“வேணாம்மா” என்றேன்.

“தொலைச்சிடுவேன், கழட்டு சட்டையை” என்று சொல்லிக் கொண்டே என் சட்டையை கழட்டினாள். நான் வெறும் ட்ரவுஸரை போட்டுக் கொண்டு படுத்துக் கொண்டு இருந்தேன்.

“வேணாம்மா” என்றேன் ஜுரத்தில்.

“ஜுரம் அதிகமாக இருக்குது. ரோஸ்வாட்டரில் ஒத்தி எடுக்கணும்” என்றாள் அம்மா அதட்டலாக.

“ஐயோ, அம்மா, ஜுரம் எல்லாம் இல்லே”

“வாயை மூடு” என்று அம்மா அதட்டியபோது ரேவதி, ரோஸ் வாட்டரை கொண்டு வந்தாள். அம்மா, ஒரு துணியால் ரோஸ் வாட்டரை எடுத்து என் உடலை துடைத்து விட்டாள். லேசாக, சில் என்று தண்ணீர் பட்டதும், என் உடம்பு நடுங்கியது. அவள் தொடர்ந்து என் உடலை துடைத்து விட்டாள். அவள் முகத்தை பார்த்தேன். உணர்ச்சிகளை காட்டிக்கொள்ளாமல் இருந்தாள். அம்மா, என் இடுப்பு பகுதியில் அமர்ந்துக் கொண்டு, என் கை, கால்களை துடைத்து விட்டாள். இப்போது எனக்கு கூச்சமாக இருந்தது, வெறும் ட்ரவுஸரை மட்டும் போட்டுக் கொண்டு படுத்துக் கொண்டு இருந்தேன். அப்படியே தூங்கியும் போனேன். ஜுர வேகத்தில் ஏதேதோ கனவுகள். திடிரென்று யாரோ இருவர் பேசிக் கொண்டது கேட்டது. ஜுர வேகத்தில் கண்ணை திறந்துக்கூட பார்க்க முடியவில்லை.

“பாபு. பாபு” என்று என் அக்கா கூப்பிடுவது கேட்டது. என்னால் கண்ணை திறந்து பார்க்கமுடியவில்லை. அக்கா, தன் குரலை உயர்த்தினாள்.

“பாபு, பாபு”

அக்கா குரலில் நடுக்கம். நான் ஜுரத்துடன் போராடிக் கொண்டு இருந்தேன்.

“பார்த்தியாம்மா, நான் சொன்னேனே. வா இப்படி” என்றாள் அக்கா.

“வேணாம்டி, முழிச்சிக்க போறான்” என்றாள் அம்மா.

“இவனை பத்தி உங்களுக்கு தெரியாதாம்மா. தூங்கனா, இவன் கும்பக்கர்ணந்தான். இப்ப எழுந்துக்க மாட்டான்” என்று அக்கா சொல்லி சிரிக்க, நான் இறுக்க என் கண்ணை மூடிக் கொண்டேன். திடிரென்று, கண்ணாடி வளையல்கள் குலுங்குவது கேட்டது,

“ஆமாண்டி. இப்படியா ட்ரவுஸரை விட்டுட்டு வெளியே தொங்கும்” என்று அம்மா லேசாக என் சாமானை தொடுவதை உணர முடிந்தது.

“அம்மா, அந்த கன்றாவி எல்லாம் தொடாதே. முழிச்சிக்க போறான்” என்று என் அக்கா அலறுவது கேட்டது.

“நீதானே சொன்னே, அவன் கும்பகர்ணன், எழுந்துக்க மாட்டான்ன்”

“அப்ப என்ன பண்ன போறே?” என்று அக்கா அதிர்ச்சியாக கேட்டாள்.

“ஒன்னும் பண்ணல, ஒரு முத்தம் கொடுத்துக்கறேன்” என்று சொல்லி அம்மா, ஆசையாக என் சாமானுக்கு முத்தம் கொடுக்க, என் சாமான் நீண்டது.

“நீ சொன்ன ஸைஸை விட பெருசு போல” என்று அம்மா சிரிக்க, ரேவதியும் சிரித்தாள் நெர்வஸாக. நான் மீண்டும் கண்ணை மூடிக் கொண்டு தூங்குவது போல பாசாங்கு காட்ட ஆரம்பித்தேன்.

தொடரும் மௌனிசின்ன பையனுக்கு சின்ன வீடான கதை -2

//இது இணைய தளத்தில் நான் படித்த ஒரு ஆங்கில கதை. ஆனால் நிகழ்வுகள் மாற்றப்பட்டு உள்ளது. கதை நன்றாக இருந்தால் பாராட்டுகள் ஒரிஜினல் கதை ஆசிரியருக்கு செல்ல வேண்டியது. குறை இருந்தால் அது மௌனிக்கே//

“அம்மா எழுந்துக்க போறான்மா?” என்று அக்கா மெதுவாக சொன்னாள்.

“பாபு, பாபு” என்று அம்மா குரல் கொடுக்க, நான் இன்னமும் தூங்குவது போல பாசாங்கு செய்தேன்.

“நல்லா தூங்கறான் போல” என்றாள் ரேவதி அக்கா மெதுவாக. அம்மா, நான் போர்த்தி இருந்த பெட்ஷீட்டை மெதுவாக எடுத்தாள். உள்ளே, நான் அரை நிர்வாணமாக தூங்கிக் கொண்டு இருந்தேன். வெறும் காக்கி கலரில் ஷார்ட்ஸ் மட்டும் போட்டுகொண்டு இருந்தேன். அடுத்து அம்மா, என்ன செய்யப்போகிறாள் என்று தெரியவில்லை. இப்போதைக்கு தூங்குவது போல நடிப்பதுதான் நல்லது. மெல்ல, என் பெட்ஷீட்டை அம்மா எடுத்ததும், ஃபேன் காற்று சில்லென்று பட்டது. நல்ல ஜுரம். எனவே குளிர ஆரம்பித்தது. மெல்ல என் உடம்பை இருவரும் பார்ப்பது புரிந்தது.

“அம்மா, முழிச்சிக்க போறான்மா” என்று அக்கா அலறியது கேட்டது.

“ஏண்டி கத்தற, மெதுவா பேசு. ஒன்னும் ஆகாது, நான் பாத்துக்கறேன்” என்று சொல்லிக் கொண்டே அம்மா என் அடி வயிற்றில் கை வைத்தாள். அவள் கை வைத்த இடம் மிகவும் சென்ஸிட்டிவ் ஆன இடம். எனக்கு கிசுகிசு என்று இருந்தது. மெல்ல, என் பொஸிஷனை மாற்றினேன். பொஸிஷனை மாற்றியதுதான் தாமதம். மெல்ல, தன் கையை எடுத்துக் கொண்டாள். அம்மாவின் செய்கை, அக்கா ரேவதிக்கு கவலை கொடுத்து இருக்கும் போல.

“வேணாம்மா, விட்டுடு” என்றாள் மெதுவாக. ஆனாலும், அம்மா செக்ஸுவலா சார்ஜ் ஆகி இருக்காள் என்று தெரிந்தது. மெல்ல, அம்மா மாலதி, தன் கையை என் இடுப்பில் வைத்தாள். இது பரவாயில்லை. நான் இன்னும் தூங்குவது போல பாசாங்கு செய்துக் கொண்டு இருந்தேன். மெல்ல, தன் விரலால், என் ஷார்ட்ஸ் உள்ளே நகர்த்தி, என் ஷார்ட்ஸை கீழே இறக்க ஆரம்பித்தாள். கனவு போல இருந்தது. இது போல எல்லாம் நடக்குமா? நிஜ வாழ்க்கையில் என்று ஆச்சரியமாக இருந்தது. ஒரு பெண், இன்னொரு பெண்ணின் செக்ஸ் கவலைகளை போக்க, என்னை நிர்வாணமாக்க முயல்வாளா? அதுவும் என் சொந்த அம்மாவே? இல்லை, ஜுர வேகத்தில் ஏதாவது இது கற்பனையா என்றெல்லாம் தோன்றியது. சரி என்னதான் நடக்குது பார்ப்போம் என அமைதியாக இருந்தேன். என் ஷார்ட்ஸ் ஒரு 2 இன்ச்சுகள் கீழே இறக்கப்பட்டது. ஷார்ட்ஸின் இன்னொரு பக்கத்திலும் ஒரு விரலை வைத்து கீழே இறக்க, சில்லென்று காற்று என் சாமான் மேலே பட்டது. சில்லென்று காற்று பட, என் உடல் எல்லாம் தூக்கி போட்டது. இப்போது அம்மா, தன் இரு விரலாலும் என் ஷார்ட்ஸை கீழே இறக்கினாள். அப்படி செய்யும் போது, தன் விரல்கள் ஏன் தோலில் படாதவாறு பார்த்துக் கொண்டாள். என் சாமான் வேறு பத்து இன்ச்சில் தூக்கிக் கொண்டு நிற்கவே, ஜட்டியை இறக்க சிரமமாக இருந்தது. ஜட்டையை இறக்கி விட, அது தடையாக இருந்தது. இருந்தாலும், தன் இரண்டு விரலால், என் ஜட்டியை கீழே இறக்க முனைந்தாள்.

“பார்த்தும்மா, அவன் முழிச்சிக்க போறான்” என்று அக்கா கத்தினாள்.

“அதையே ஏண்டி தேய்ந்து போன ரெக்கார்ட் போல கத்தறே. இவன் இப்ப எழுந்துக்க மாட்டான்” என்று அம்மா ஷார்ட்ஸை இறக்கி விட, என் ஷார்ட்ஸ் என் முட்டி வரை இறங்கியது. என் சாமான் வெளியே நீட்டிக் கொண்டு இருந்தது புரிந்தது. இரு ஜோடி கண்கள் அதை இருளில் உற்று பார்ப்பது புரிந்தது.

“பாருடி” என்று அம்மா கிசுகிசுப்பது புரிந்தது. நான் மெதுவாக கண்ணை திறந்து பார்த்தேன். அவர்கள் இருவரும் என் சாமானை பார்த்துக் கொண்டு இருப்பது புரிந்தது. இருவரிடமும் பேச்சே வரவில்லை. இதுதான் என் வாழ்க்கையின் அருமையான கட்டம். இப்படி நடக்கும் என நான் கற்பனையிலும் நினைக்கவில்லை. அம்மாவை லேசாக பார்த்தேன். முட்டி போட்டுக் கொண்டு படுக்கையின் மேலே, ஒரு கையால் ஷார்ட்ஸின் நுனியை பற்றிக் கொண்டு இருந்தாள். மற்றொரு கை, படுக்கையின் மேலே ஊன்றிக் கொண்டு இருந்தது. ஆனால், இரு கண்களும் என் சாமானை பார்த்துக் கொண்டு இருந்தது. ரேவதி அக்கா, ஒரு கையை தன் இடுப்பின் மேலே வைத்துக் கொண்டு இருந்தாள். இன்னொரு கை, அம்மா தோளின் மேலே வைத்துக் கொண்டு இருந்தாள். அவள் முகம், இருளில் ஜொலித்தது. அவள் உதடுகள் துடிப்பது, நைட் பல்பில் நன்றாக தெரிந்தது. அவள் மார்பகங்கள் ஏறி, இறங்குவது நன்றாக தெரிந்தது. அவளுக்கு லேசாக மூச்சு வாங்குவது புரிந்தது. வைத்த கண் வாங்காமல், அம்மாவையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். அவசரமாக, என் கண்ணை மூடிக் கொண்டேன். எங்கே மாட்டிக் கொண்டு விடுவோமே என்று நினைத்தேன். அதற்கு பதில் இப்படியே போய்க் கொண்டு இருந்தால் சுகம் என நினைத்தேன். இரு நிமிடங்கள் என் சாமான் வளைந்து அவர்களை செங்குத்தாக பார்த்துக் கொண்டு இருந்தது புரிந்தது.

“அம்மா, அதை மூடும்மா தயவு செய்து” என்று மயக்கத்தில் இருந்து மீண்டவள் போல சொன்னாள்.

“இருடி கொஞ்ச நேரம் இருக்கட்டும்” என அம்மா சிரித்தாள்.

“அம்மா” என்று சொல்லிக் கொண்டே பெட்ஷீட்டை எடுத்து என் சாமான் போலே போட்டு ஒரு நொடியில் என் சாமானை மறைத்தாள். என் ஷார்ட்ஸை கழட்டுவதற்கு எடுத்த எல்லா முயற்சியும், ஒரு நொடியில் என் பெட்ஷீட்டை போட்டு மறைப்பதில் முடிந்தது வருத்தமே. ஆனாலும், இருவரும் மீண்டும் சாய்ந்துக் கொண்டு பேச ஆரம்பித்தது சுகமாக இருந்தது. சட்டென்று பெட்ஷீட் போர்த்தப்பட்டதால், குளிர் சற்று மட்டுப்பட்டது.

“பார்த்தே இல்லேம்மா? எவ்ளோ பெருசுன்னு. நல்ல நீளம்” என்று அக்கா மெதுவாக சொன்னாள்.

“உண்மைதாண்டி. நீ சொன்னது கரெக்ட்தான். பெருசுதான். சரி, தொட்டு பார்த்தீயா?” என்றாள் அம்மா. இப்போது அவள் குரல் தடுமாறியது. நன்றாக காலை சப்பணம் போட்டு அமர்ந்துக் கொண்டாள்.

“ச்சீய், அதை போய் தொடுவாங்களா. அசிங்கமா இருக்கு” என்று அக்கா தலையில் அடித்துக் கொண்டாள்.

“ஏண்டி தலையில் அடிச்சிக்கறே. சரி, இதை பார்த்ததை யார் கிட்டேயும் சொல்ல மாட்டேன்னு சத்தியம் பண்ணு. முக்கியமா, நீ கல்யாணம் பண்ணிக்கற பையன்கிட்டே. அப்புறம், நீ எப்படி உன் தம்பி சாமானை பார்த்தேன்னு நினைப்பாங்க, சரியா” என்றாள் அம்மா.

“ஐயோ, நான் சொல்ல மாட்டேன்மா, சின்ன வயசில், நான் நிறைய பார்த்து இருக்கேன் இவன் சாமானை, இது தப்பா என்ன?” என்றாள் அக்கா.

“சின்ன வயசில் பார்க்கலாம்டி. ஆனா, வயசான அப்புறம் எப்படி பார்த்தா எப்படி. சத்தியம் பண்ணு, யாருக்கும் சொல்ல மாட்டேன்ன்” என்றாள் அம்மா. அக்கா, மேலும் கன்ஃபுயூஸ் ஆன மாதிரி தெரிந்தது.

“ஏன்மா, அவருக்கு கூட சொல்லக் கூடாது?” என்றாள் அப்பாவியாக. அவளை பார்த்து சற்று சிரிப்புதான் வந்தது.

“சொன்னா, கல்யாணம் நிறுத்துவாங்க” என்றாள் அம்மா. அக்கா ஷாக்கானாள்.

“அப்படியா?”

“ம்ம்ம்”

“சரி, நான் சொல்லல” என்றாள் அக்கா தயங்கிக் கொண்டே.

“நல்ல பொண்ணு” என்று அம்மா, அக்கா கையை பிடித்து அழுத்துவது புரிந்தது.

“சரிம்மா, இப்ப சொல்லு, எப்படி குழந்தை பிறக்கும்” என்றாள் அக்கா. நான் கண்ணை திறந்து அம்மாவை பார்த்தேன். அவள் பெட்ஷீட்டையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். விட்டால், மீண்டும் பெட்ஷீட்டை தூக்கி என் சாமானை பார்ப்பாள் போல. அக்கா, மீண்டும் கேட்க, சற்று சுதாரித்துக் கொண்டாள்.

“என்னடி கேட்டே.”

“குழந்தை எப்படி பிறக்கும்” என்றாள் அக்கா மீண்டும் மெதுவாக.

“இவன் சாமானை பார்த்தே இல்லே. சரி, அப்புறம் உன்னை நீ கண்ணாடியில் பார்த்து இருக்கியா/” என்றாள் அம்மா.

“நிறைய தடவை” என்றாள் அக்கா.

“அறிவு கெட்டவளே. நிர்வாணமா?” என்று சொல்லி அம்மா சிரித்தாள்.

“ம்ம்ம்”

“எல்லா பெண்ணுக்கும்” என்று ஆரம்பித்த அம்மா, சற்று தொண்டையை கனைத்துக் கொண்டு, மெதுவாக

“கூதி இருக்கும்டி” என்றாள்.

“ச்சீய்” என்றாள் அக்கா.

“இதிலே என்னடி கூச்சம். எல்லாருக்கும் இருக்கு. எனக்கும் இருக்கு, தெரியுமா?” என்றாள் அம்மா.

“ம்ம்ம், தெரியும், மூத்தா போவமே”

“அறிவு கெட்டவளே, என்னடி நீ, ஒன்னும் தெரியாம இருக்கே” என்று அம்மா சொன்னவுடனே அக்கா சட்டென்று அடங்கி போனாள். அவள் முகம் வாடியது. அம்மா, இப்படி திடிரென்று திட்டுவாள் என நினைக்கவில்லை. அம்மா, உடனே நிலமையை புரிந்துக் கொண்டாள்.

“ஏண்டி, உன் முகம் வாடுது. சரி, விடு, உனக்கு நான் எல்லாம் சொல்லி தறேன்” என்று அக்கா தோளில் கை வைத்து தேற்றினாள். அக்காவிற்கு இது புது நியூஸ். அவள் முகம் மீண்டும் மலர்ந்தது. அம்மாவை பார்த்தாள்.

“சொல்லுமா, அந்த ஓட்டை இல்லையா?” என்றாள்.

“அது இல்லேடி செல்லம். அதுக்கும் மேலே” என்று அம்மா சொல்லும்போது, அவளும் வெட்கப்படுவது தெரிந்தது.

“அதை தொட்டு பார்த்து இருக்கியா?” என்றாள் அம்மா.

“ஓ. தினமும்” என்றாள் அக்கா,

“தினமுமா? உண்மையாவா?”

“ம்ம்ம், தினமும் குளிக்கும்போது, தினமும் தொடு பார்ப்பேன்” என்றாள் அக்கா.

“நான் சொல்றது, அப்படி இல்லே”

“அப்போ எப்படி?” என்றாள் அக்கா.

“சொல்றது கஷ்டம்” என்று அம்மா சலித்துக் கொண்டாள்.

“சொல்லுமா”

“ஐயோ”

“சொல்லுமா”

“தொட்டா போதுமா? விரலை விட்டு ஆட்டி இருக்கியா” என்று அம்மா சொன்னதும், அங்கே நிசப்தம்.

“என் புண்டையில், உன் விரலை விட்டு ஆட்டறயா?” என்று அம்மா சொன்னதும், அக்கா மட்டும் இல்லை, நானும் ஷாக்கானேன்.

தொடரும் மௌனிசின்ன பையனுக்கு சின்ன வீடான கதை -3

//இது இணைய தளத்தில் நான் படித்த ஒரு ஆங்கில கதை. ஆனால் நிகழ்வுகள் மாற்றப்பட்டு உள்ளது. கதை நன்றாக இருந்தால் பாராட்டுகள் ஒரிஜினல் கதை ஆசிரியருக்கு செல்ல வேண்டியது. குறை இருந்தால் அது மௌனிக்கே//

“ம்ஹூம். நான் மாட்டேன்” என்றாள் என் அக்கா. அவள் முகத்தில் ஓராயிரம் கவலைகள் இருப்பதை பார்த்தேன்.

“சரி விடு. நானே ஆட்டிக்கறேன்” என்று சொல்லிவிட்டு, தன் சேலையை மேலே தூக்கிக் கொண்டு, அம்மா தன் விரலால் தன் பிளவை தடவிக் கொண்டாள். உற்று பார்த்தேன். இருள் போல கருமையாக இருந்தது அந்த பிரதேசம். ஏராளமான முடி புதர்கள். ஒன்றும் தெளிவாக தெரியவில்லை.

“ஐயோ அம்மா, இறக்கி விடு அதை சீக்கிரமா. அசிங்கம். எனக்கு பார்க்க கூச்சமா இருக்குது” என்று என் அக்கா கத்த ஆரம்பித்தாள். பின் சொல்லிக் கொண்டே, கட்டிலை விட்டு கீழே இறங்கி படுத்துக் கொண்டாள். சற்று நேரம் அறையே அமைதியாக இருந்தது. அக்கா, கீழே சென்று படுத்துக் கொள்வாள் என நானும் நினைக்கவில்லை. என் அம்மாவும் அப்படியே நினைத்தார்கள் என நினைக்கிறேன்.

“ஏய், ரேவதி, தூங்கிட்டயாடி” என்று அம்மா குரல் கொடுத்தாள். ஆனால், என் அக்கா, எந்த பதிலும் சொல்லவில்லை. அவள் உடம்பு ஷாக் ஆனது தெரிந்தது. அவள் என்ன? நானே அப்படித் தானே ஆனேன். நிச்சயமாக இதை நான் என் அம்மாவிடம் இருந்து எதிர்பார்க்கவில்லை. அம்மா புடவையை இடுப்பு வரை தூக்கிக் கொண்டு சாமானை காட்டுவாள் என நினைக்கவில்லை. இன்று அம்மாவின் போக்கு காமத்தின் உச்சக்கட்டமாக இருந்தது. இல்லை, எப்போதும் அப்படித் தானா? அறையே ஒரு ஐந்து நிமிடம் அமைதியாக இருந்தது. கடிகாரம் மெதுவாக ஓடும் சத்தம் மட்டும் கேட்டுக் கொண்டு இருந்தது. மணி ஒரு 12. 30 இருக்கும் என நினைக்கிறேன்.

“பாபு” என்று என்னை மெல்ல கூப்பிட்டாள் அம்மா. நான் தூங்குவதாக இன்னும் பாசாங்கு செய்து கொண்டு இருந்தேன்.

“பாபு” என்று மெலிதாக குரல் மீண்டும் அம்மா கூப்பிட்டாள்.

“நீயும் நல்லா தூங்கிட்டயா?” என்று அம்மா சொல்லிக் கொண்டே, தன் காலை நீட்டிக் கொண்டு ஏறக்குறைய என் பக்கத்தில் படுத்துக் கொண்டாள். படுத்துக் கொண்டு, மெல்ல, என் கையை எடுத்து அவள் மேலே வைத்துக் கொண்டாள். எனக்கு 1000 வாட்ஸ் வோல்டேஜ் அடிப்பது போல இருந்தது. அம்மா மாலதி அவ்வளவு ஸாஃப்டாக இருந்தாள். பஞ்சு மெத்தையின் மேல் என் கை பட்டது போல இருந்தது. மெல்ல, என் விரலை எடுத்துக் கொண்டாள். துணை பெட்ஷீட் கவசம்தான். கவசத்தின் கீழே, மெல்ல, என் கை விரல்களை தடவிக்கொடுத்தாள். எனக்கு காமம் கட்டுக்கு அடங்காமல் போனது. மெல்ல, தன் விரல்களால் என் கை விரல்களை நசுக்கினாள். பெட்ஷீட் இருந்ததால் என் அக்காவிற்கு தெரியவில்லை. அம்மா போக்கு எனக்கு புதிதாக இருந்தது. எனக்கு வயது 18. இவ்வளவு காலம் இப்படி நடந்தது இல்லை. ஆனால் இன்று, எல்லாம் வித்தியாசம். அந்த ஈர முத்தம் என்னை கட்டுப்பாடு இழக்க வைத்தது. அப்படியே திரும்பி அம்மா மேல் படுக்கலாமா என்று நினைத்தேன். திடிரென்று அக்கா குரல் என்னை கட்டுப்படுத்தியது.