மாங்கனி 01: புதிய வேலை

ஜெய்ராஜ்

கனி பயத்துடன் இண்டர்வியூ பண்ணுபவரைப் பார்த்தாள். அந்த ஆளுக்கு நாப்பது வயசு இருக்கும். தடித்த புருவத்தின் கீழ் அவளை சற்று சிவந்த விழிகள் உற்றுப் பார்த்தன. அந்தப் பார்வை அவள் உடைகளை உறித்து உடம்பை எடை போடுவது போல அவளுக்குத் தெரியவே உடல் கூசியது. அவரின் மொட்டையான நாக்கு தடித்த, சிகரெட் புகையில் கரிந்த உதடுகளைத் தடவி எச்சில் படுத்தின.

"இது என்ன பேரு மாங்கனின்னு? நாங்கேட்டதே இல்லையே?" என்ற அவர் பெரிய பற்களைக் காட்டி சிரித்தார்.

"அது வந்து எங்க ஊர்ல மாங்கனி அம்மன்னு ஒரு கோவில் இருக்கு. அம்மா தனக்கு பிள்ளை இல்லாம போகவே அங்க இருந்த சாமியாராண்ட வேண்டிக்கிட்டா. அவரு அம்மனுக்கு படைச்ச மாம்பழத்தைக் கொடுத்து சாப்பிடச் சொன்னாரு. அதும் பிறகு நாம் பொறந்தேனா அதுதான் மாங்கனின்னு எனக்கு பேரு வெச்சாங்க," என்று பதில் சொன்னபோது அவள் முகம் சிவந்து விட்டது.

"அடேடே, இந்தக் காலத்திலேயும் அப்படி நடக்குதா. ரொம்ப பவர்ஃபுல் மாங்கனிதாம் போல" என்றவர் கண்கள் அவளுடைய ஒல்லியான உடலுக்கும் வயதுக்கும் ஒவ்வாமல் முன்னுக்கு குத்திட்டு நின்று கொண்டிருந்த பருத்த மார்புகளைப் பார்த்தன.

"நல்ல பேரு பொருத்தமா இருக்கு. மாங்கனி!" நாவால் அவர் பெயரைச் சுவைத்துப் பார்த்துக் கொண்டே பேசினது அவளுக்கு வெட்கத்தைப் பிடுங்கியது.

"இதப் பாரு கனி. நான் ரியல் எஸ்டேட் பிசினஸ் பண்றேன். பணத்துக்கு கொறச்சல் இல்ல. எங்கிட்ட வேலை பார்க்க முக்கியமானது மூணு விசயம். லாயல்டி. எனக்காக உயிரக் கொடுக்கணும். அடுத்தது கான்ஃபிடென்ஷியாலிடி. அதாவது இங்க நாலு சுவருக்குள்ள எத்தனையோ பிசினஸ் நடக்கும் ஆனா வெளிய அது வரக்கூடாது. உங்க அம்மாவுக்குக் கூட தெரியக்கூடாது.

லாஸ்ட்டா, இது என் சொந்த பிசினஸ். இங்க எம்பேச்சுக்கு மறு பேச்சு வரக்கூடாது. இதுல ஏதாவது எனக்கு ஒத்து வரலையா நான் சீட்டைக் கிளிச்சுப்புடுவேன்.

"உனக்கு இந்த வேலை கட்டாயமா வேணுமா? அப்போ கேட்டுக்க. எங்கூட வேலை செய்றது கொஞ்சம் கஸ்டம். தினமும் குறைஞ்சத்து எட்டு பத்து மணி நேரம் வேலை பண்ணணும். நான் நல்லா வேலை வாங்கற ஆளு. வேலை சேஞ்சா உனக்கு என்னா வேணுமோ அதைத் தர நான் தயார்.

"சின்ன பொண்ணா இருக்கே உடம்பில எனர்ஜி இருக்கும். உனக்கு கம்பியூடர் தெரியுங்கற. இங்கிலீஸ் மீடியத்தில படிச்சிருக்கே. ஃபாரின் காண்டிரேக்ட் வருதா அவனுக இங்கிலீசில பேசித் தொலக்கராங்க. அதனாலதான் உன்னை வேலைக்கு வைக்கலாமான்னு யோசிக்கிறேன். உன்னைப் பார்த்ததும் பிடிச்சுப் போச்சு. லாயல்டி -- விசுவாசமா இருப்பியா? கான்ஃபிடென்ஷியாலிடி அதாவது ரகசியத்தைக் காப்பத்திட்டு இருப்பியா? அதை நான் உறுதி பண்ணினா உனக்கு வேலை பர்மெனண்ட். ஆனா அதுக்கு ஆறு மாசம் ஆகும்.

"இதுக்கு ஒத்துக்கிட்டா நாளைக்கே வேலைக்கு வா. என்ன?" என்று அவர் கேட்டதும் கனிக்கு கண்ணில் தண்ணீர் வந்து விட்டது.

"நான் தப்பா சொல்லலியே? ஏன் அளுகற" என்றவர் அவள் கண்ணீரைப் புறங்கையால் துடைத்தார். இல்லை என்று கனி தலை ஆட்டினாள்.

"ரொம்ப தேங்கஸ் சார். எனக்கு இப்பவே வேலை கொடுப்பீங்கன்னு நான் எதிர்பார்க்கலை அதுதான் கண்ல தண்ணி வந்திச்சு" என்று அவரை நன்றியுடன் பார்த்தாள்.

"கனி உன் ஃபேமலி பத்தி கொஞ்சம் சொல்லு" என்று அவர் கேட்க கனி தனது குடும்ப விவரத்தை அவருக்கு விளக்கினாள்.

"எங்க அப்பா நான் பொறந்த உடனே போயிட்டாரு... அம்மாதான் தனியா வளத்தாங்க. டீச்சரா இருக்காங்க..." அவள் குரல் கம்மியது.

"சாரி கனி, அப்பா செத்துட்டாரா? அம்மா டீச்சரா? அப்போ உனக்கு வேலை கட்டாயம் வேணும். வேற அண்ணன் அக்கா இருக்கா?"

"இல்லை சார் அப்பா வீட்டை விட்டு போயிட்டார் எங்கியோ போயிட்டாரு. எனக்கு நாலு வயசானப்போ போனவர்தான். என்னைவிட ஆறு வயசு குறைஞ்ச தம்பி இருக்கான் ட்வெல்த் படிக்கறான்..." என்று கனி இழுத்தாள்.

"அது எப்படி அப்பா போயிட்டாரு அதுக்குப் பொறவு ஒன்னைவிட ஆறு வயசு குறஞ்ச தம்பி இருக்காங்கற?"

"இல்லை வந்து அம்மா ஒரு...." துக்கத்தில் அவளால் பேசமுடியவில்லை.

"அதை விட்டுத்தள்ளு. அதல்லாம் அவுங்க பர்சனல் விசயம் உங்கம்மாவையா வேலைக்கு இண்டர்வியூ பண்றேன்? இதைப்பாரு. உன் அடக்கமான பேச்சு எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சுப் போச்சு. ஒன் வீக் எங்கூட ஒர்க் பண்ணு. பார்க்கலாம் ரெண்டு பேருக்கும் கெமிஸ்ட்ரி ஒர்க்கவுட் ஆவணும். செட் ஆயிட்டா அப்புறம் என் ஆபீசை உங்கிட்ட ஒப்படைச் சுட்டு நான் வெளி வேலையப் பார்த்துப்பேன்.

"சேலரி முதல் ரெண்டு மாசம் பதினஞ்சாயிரம். அந்த பீரியட்ல உன் வேலை ஓகேன்னா மேல மூணோ அஞ்சோ போட்டு தருவேன். யாரும் உம்மாதிரி இருபத்தி ரெண்டு வயசு பச்சைப் பொண்ணுக்கு அவ்வளவு கொடுக்கமாட்டான். ஆனா என்னவோ உம் பேரு என் மனசுக்கு பிடிச்சிடுச்சு. அதுவும் உன் குரல் ஆம்பிள மாதிரி கற கறன்னு இருக்கு..." என்று எட்டு மோதிரம் போட்டிருந்த இரண்டு கைகளையும் டேபிளில் தாளம் போட்டுக் கொண்டே பேசினார் சரவணன்.

"தேங்ஸ் சார். என் குரல் எப்பவுமே..." என்று இழுத்தாள் கனி.

"அட நாந்தான் அது எனக்கு பிடிச்சிருக்குங்கறேன். நீ நாளைக்கே வர்றே," என்றவர் "வெளிய நாயுடுசார் இருக்கார். அவர்தான் ஆபீசில ஆல் இன் ஆல். அபாயிண்ட்மெண்ட் லெட்டர் வாங்கிக்க, நாளைக்கி மாணிங் ஒம்பதுக்கு இங்க இருக்கணும், ஓகே" என்று சொன்னவர் மணியை அடித்து வெளியே இருந்த பியூன் கபாலியைக் கூப்பிட்டு அவனுடன் கனியை வெளியே அனுப்பினார்.

"மேடம் வேலை கிடைச்சிடுச்சா. நம்ப மொதலாளி எப்போதுமே ஃபீமேல்ஸ வேலைக்கு வெச்சதில்ல, ஆனா நீங்க அவரு மனச மாத்திட்டீங்க. ஆல் இன் ஆலப் பார்க்கச் சொன்னாரா?" என்று சிரித்துக் கொண்டே கபாலி கேட்டான்.

ஆல் இன் ஆல் படுகிழம். அவளை நிமிர்ந்து கூடப் பார்க்கவில்லை. அவளிடம் லெட்டரை மட்டும் நீட்டினார். அந்த ஆபீசில் ஆல் இன் ஆல் தவிற வேறு யாரும் இல்லை.

"இது ரியல் எஸ்டேட் பிசினஸ் மேடம். இங்க எல்லாம் ஃபீல்டுல இருப்பாங்க. ஐயாவே வெளியதான் இருப்பாரு டெய்லி..." என்று பியூன் விளக்கினான்.

கனி ஆனந்தமாக திருவல்லிக்கேணியில் பெரிய தெருவின் ஒரு சந்தின் மாடியில் இருந்த ஒண்ணரை அறை வீட்டுக்குத் திரும்பினாள். அவள் அம்மா அபாயிண்ட்மெண்ட் லெட்டரை வாங்கிப் படித்தாள்.

"அந்த மாங்கனி அம்மன்தான் உனக்குத் துணையா நிக்கறா. அதான் பதினஞ்சாயிரத்துக்கு வேலை கிடைச்சிருக்குடா"என்று சாமி படத்தின் முன்னால் லெட்டரை வைத்து கும்பிட்டாள் அம்மா.

கனி மறுநாள் காலை ஆறு மணிக்கு எழுந்து குளிக்கப் போனாள். உடைகளை அவிழ்த்து விட்டு தன்னைத் தானே பார்த்துக் கொண்டாள். அழகான சற்று நீளமான முகம். ரோஜா நிற உதடுகள். பெரிய பயந்த கண்கள் பட படவென்ற பட்டர்ஃபிளை இமைகளுடன் அவளைப் பார்த்தன. ஒல்லி உடம்பு ஆனால் அதற்கு சற்றும் சூட் ஆகாத குஷ்பு இட்லி முலைகள் உச்சியில் கோன் ஐஸ் நுனி மாதிரி கூறான காம்புகள்.

அவற்றைக் கைகளில் தூக்கிப் பார்த்துக் கொண்டாள். ஏன் இவ்வளவு பெரிசா வளந்து மானத்தை வாங்கறீங்க என்று பேசியவள் அவற்றின் காம்புகளைக் கிள்ளி விட்டுக்கொண்டாள். அதைத் தொடர்ந்து அவள் கை தொடைகளின் இடையே இருந்த முக்கோணமயிர் பரப்பைத் தடவிக் கொண்டன. சரவணன்சார் எதைப் பார்த்து மயங்கி வேலை கொடுத்தாருடி? என்று தனக்குத்தானே பேசிக் கொண்டு குளித்தாள்.

குளித்து முடிந்து கொஞ்சம் டைட்டாய் இருந்த அவளுடைய ஃபேவரிட் லைட் புளூ குர்த்தா சுடிதாரை அணிந்து கொண்டாள். அம்மா அவளை ஒரு பார்வை விட்டதும் "கனி, இனிமே இந்த குர்த்தாவைப் போட்டுக்காதே, நீ வளந்துட்ட, ரொம்ப டைட்டா ஆயிடுச்சு," என்று சொல்ல, கனி சிரித்தாள்.

"போம்மா, இது எனக்கு லக்கி டிரஸ். உனக்கு இப்போ இருக்கற ஸ்டைல் ஒண்ணுமே தெரியலை. இப்பல்லாம் கொஞ்சம் டைட்டாப் போட்டுகறதுதான் ஃபேஷன்" என்றது அம்மாவுக்கு பிடிக்கவில்லை.

"ஒடம்பு தெரியுதுடி அதுதான்" என்று அவள் சொன்னதை கனி கண்டு கொள்ளவில்லை.

அவள் ஆபீசை அடைந்த ஐந்து நிமிடத்தில் சரவணன் வந்தார். அதன் பிறகு கனி மெஷின் மாதிரி ஒரு மணி வரை குறைந்தது மூணு புராஜெக்ட் டீடெயில்ஸ் கம்பியூடரில் தயார் பண்ணும் வேலையில் ஈடுபட்டாள்.

அதில் ஒன்றை வாங்கி கண்ணாடி அணிந்து கொண்ட சரவணன் உற்று படித்துப்பார்த்தார். "அடங்கப்பா மிஸ்டேக் இல்லாம வேலை பண்ணிருக்கே கனி. முன்னால இதெல்லாம் கம்பியூடர் செண்டர் காரனுக்கு கொடுத்து வாங்கிப்பேன். தப்பும் தவறுமா இருக்கும். குட். வெல் டன்" என்று அவர் சொன்னபோது கனிக்கு உச்சி குளிர்ந்து விட்டது.

அப்படித்தான் இரண்டு மாசங்கள் ஆபீசிலேயே உட்கார்ந்து ஃபைல்களைப் படித்து பல்வேறு விவரங்களை புரிந்து கொண்டாள் கனி. அதன் பிறகு ஒரு நாள் சரவணன் அவளைக் கூப்பிட்டு மறுநாள் அவள் தன்னுடன் சைட் விசிட்டு போக ரெடியாக இருக்குமாறு சொன்னார்.

மறுநாள் அதன்படி காலையில் அவளை காரில் ஏற்றிக் கொண்டு மயிலையில் ராதா சில்க் கடைக்கு அழைத்துக் கொண்டு போனார்.

"இதப்பாரு கனி நான் சொல்றேனேன்னு தப்பா நெனக்காத. நீ இனிமே டெயிலி எங்கூட வெளிய சைட்டுக்குப் போவே. நாலு கஸ்டமரை மீட் பண்ணுவோம். அதுக்கு உன் டிரஸ் சரியில்லை. உனக்கு நல்ல உடம்பு அழகான முகம் எல்லாம் இருக்கு. ஆனா டிரஸ்தான் சகிக்கல. எல்லாம் பளசா இருக்கு. இங்க ஒரு அரை டஜன் நல்ல டிசைனர் டிரஸ் வாங்கிக்க. மூணு நாலு சாரி வாங்கிக்கோ. ஃபாரின் கஸ்டமர் சாரின்னா பார்த்ததுமே ஸாஃப்ட் ஆயிடுவான்.

"நம்ம ஊர்காரனுங்க நீ இன்னிக்கி போட்டிருக்கியே அந்த மாதிரி சுடிதார் குர்த்தா இல்லை குட்டையா சூத்தமட்டும் இருக்குமே என்ன சொல்றாங்க குர்த்தி அதப்பார்த்து பல்லைக் காட்டுவானுங்க. அதையும் வாங்கிக்க. இப்போ வாங்கற டிரஸூக்கான பில்லை நான் கொடுக்கிறேன். அதை உன் சம்பளத்தில் கழிச்சுக்கலாம்," என்று அவர் சொன்னதும் கனி திகைத்தாள்.

இல்லை வந்து என்று அவள் சொன்னதை அவர் கண்டு கொள்ள வில்லை. அவரே டிரஸ்ஸை தேடி எடுத்துக் கொடுத்தார். முக்கால் வாசி நல்ல சாய்ஸ், ஆனால் விலைதான் அவளைத் திகைக்க வைத்தது.

"என்ன விலையப் பார்க்கிற? நல்ல பொருளுன்னா அது ஒரு இன்வெஸ்ட்மெண்ட். நாளைக்கு நமக்கு உதவும். நான்தான் சொன்னேனே. உனக்கு போனஸ் உண்டு அதுல கழிச்சுக்கலாம்" என்று அவர் சொன்ன பின்பு மறுக்க முடியவில்லை. சொன்னபடியே அவர்தான் பில்லுக்கு பணம் கொடுத்தார்.

வீட்டுக்குப் போனதும் அம்மா அசந்து போய் விட்டாள். "என்ன கனி. அவரு வாங்கிக் கொடுத்தாரா? இதுல ஏதோ இருக்குடி. அவரு ஏன் இதெல்லாம் வாங்கிக் கொடுக்கணும்? அந்த ஆளு வேற ஒண்ணும் பண்ணலையே, இன்னிக்கி துணி வாங்கிக் கொடுப்பான். நாளக்கி.." என்று ஆரம்பித்தவள் வாயைக் கனி கையால் மூடினாள்.

"ஏம்மா இப்படி உன் எக்ஸ்பீரியன்சை வெச்சு எல்லாரையும் எடை போடறே? மாடர்ன் டிரஸ் வேலைக்கு அவசியம். இனிமே அவர்கூட டெய்லி நான் போயி கஸ்டமரை பில்டிங் சைட்ல மீட் பண்றோம். வர்ற கஸ்டமர் எல்லாம் பணக்காரங்க அதுக்கு ஏத்தபடி நான் டிரஸ் பண்ண வேணாமா? ஃபாரின் கஸ்டமர் வேற. தவிர அவரு இதை ஒண்ணும் ஃபிரீயா கொடுக்கலை நான்தான் பே பண்ணணும். உனக்கு போனஸ் வரும் அதுல கழிச்சுக்கலாமுன்னு சொன்னாரு. அப்படித்தான் இதன் காஸ்ட்டை போனஸ்ல கழிக்கப் போறேன்" என்று அவள் சொன்னதும் அம்மா முகம் சிவந்தது.

"பணக்காரங்கதான் இப்படித்தான் நைஸா பேசுவானுங்க, அப்புறம் பிராப்ளம் பண்ணுவாங்க. நம்ம மாதிரி மிடில் கிளாஸ் ஏமாந்தவங்க, எனக்குத் தெரியாததா? நான் அனுபவிச்சு ஏமாந்தவடி, அதுதான்..." என்று அம்மா முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டாள்.

"அதுனாலதான் சொல்றேம்மா. உம்மாதிரி நான் ஏமார்றவ இல்லை" என்று அவள் சொன்னாலும் அம்மா கவலை குறைந்ததாகத் தெரியவில்லை.

மறுநாள் கனி வேலைக்கு வந்து மூணு மாசம் முடிந்திருந்தது. ஒரு ஃபாரின் கஸ்டமரோட மீட்டிங் என்று ஏற்கனவே சரவணன் சொல்லி இருந்தார். அதற்காக ஸ்பெஷலாக வாங்கிய எடுப்பான புடவை, சிக்கான குட்டை சோளி அணிந்து கொண்டு கனி ஆபீசுக்குப் போனாள். அவளைப் பார்த்த சரவணன், "புடவை உனக்கு சூட் ஆவுது கனி" என்று லோ ஹிப் சாரியில் கீழ் இடுப்பில் வழ வழ வயிற்றையும் சிப்பி போன்ற தொப்புளையும் பார்த்து ரசித்த படியே சொன்னார். கனி முகம் வெட்கத்தில் சிவந்தது.

அவளை வழக்கம் போலத் தன்னோடு காரில் ஏற்றிக் கொண்டார். ஆனால் டிரைவர் பாஷா அன்று வரவில்லை. ஆகவே தானே ஒட்டினார். அவர் அருகே முன்சீட்டில் கனி உட்கார்ந்து கொண்டாள். இருவரும் ஒரு ஃபவ் ஸ்டார் ஓட்டலுக்குப் போனார்கள்.

"கனி இன்னிக்கி நான் பிளான் போட்ட காண்டிரேக்ட் எல்லாம் சரியா முடிஞ்சா உன் வேலையக் கன்ஃபர்ம் பண்ணப் போறேன். ஆறு மாசம் நீ வெயிட் பண்ண வேணாம். இங்கேயே அதை லஞ்ச் சாப்பிட்டு செலிபரேட் பண்ணலாமா?" என்று அவர் கேட்டதும் அவளுக்குத் தூக்கி வாரிப் போட்டது.

"தேங்க்யூ சார்..."என்று அவள் குரல் தழதழத்தது.

"ஆனால் முதலில் ஒரு கஸ்டமர் மீட் பண்ணணும். சைனாக்காரன் தைவான்லேந்து வந்திருக்கான். வா ரூம் நம்பர் 401 போகலாம்" என்று அவளை அந்த அறைக்கு அழைத்துக் கொண்டு போனார். அது வரை அந்த மாதிரி லக்சுரியான அறையை அவள் பார்த்ததே இல்லை. பாத்ரூமை எட்டிப் பார்த்தாள். தரையில் உட்கார்ந்து சாப்பிடலாம். அவ்வளவு சுத்தம்.

அவர்கள் போய் உட்கார்ந்த பத்து நிமிடத்தில் அந்த சைனாக்காரர் வந்தார். மிஸ்டர் வாங். அவர்தான் அடுத்த ஃபைவ் மிலியன் டாலர் மால் புராஜெக்ட்ல இன்வெஸ்டர் என்று கனிக்குத் தெரியும். அதற்கான ஃபைலை அவள்தான் தயாரித்து சரவணனிடம் கொடுத்திருந்தாள்.

ஐம்பது வயசான மிஸ்டர் வாங், சரவணன் சொன்னதைக் கூர்ந்து கேட்டார். அவருக்கு சரவணன் விளக்கம் புரியவில்லை என்று அவர் முகம் காட்டியது. தானாகவே கனி, சிம்பிள் இங்கிலிஷில் அந்த புராஜெக்டை விவரித்த பின் அவர் எக்சலெண்ட் என்று சொன்னதும் அதுவரை சிறுத்திருந்த சரவணன் முகம் மலர்ந்தது.

திக்கித்திணறி இங்லீஷ் பேசிய வாங், கனியைப் பாராட்டினார். "ப்ரைட் கேர்ள். சார்மிங்" என்றவர் அந்த புராஜெக்டில் பார்ட்னர் ஆக முடிவு செய்ததாகச் சொன்னார். அவர் போனபின்பு சரவணன் சோபாவில் சாய்ந்து கொண்டார். ரூம் சர்வீசுக்கு சொல்லி ஷாம்பேன் ஆர்டர் பண்ணினார்.

"இப்படி பக்கத்தில உக்காருடா, நீ இன்னிக்கி பண்ணின அதிகப்பிரசங்கித்தனம் எனக்கு நார்மலா பிடிக்காது. என் பர்மிஷன் இல்லாம என் பேச்சுக்கு குறுக்கே யாரும் பேசக்கூடாது ஆனா நீ இங்லீசில தஸ் புஸ்னு வெளுத்துட்டே" என்று அவள் தொடையத் தட்டி அவர் பேசிய போது கனி பயந்து விட்டாள். கண்ணில் நீர் தளிர்த்தது.

"இல்லை சார். வாங்-சார் புரியாம திணறினப்போ புராஜெக்ட் கைய விட்டுப் போகப்படாதுன்னு அப்படிப் பண்ணினேன், உங்களைக் கேட்காம பண்ணினது தப்புதான், சாரிங்க," என்று அவள் சொல்லி முடித்த போது அவள் தொண்டை அடைத்துக் கொண்டது.

"அந்த சைனாக்காரன் பார்வை உன் டிட்ஸ் மேலேயும் தொப்புள் மேலேயும்தான் இருந்திச்சு பார்த்தியா. அதுக்குத்தான் நான் ஃபாரினர்னா புடவை கட்டணும்னு சொன்னேன். ஏண்டா அழுகறே, நீ எதைக் காட்டினா எனக்கு என்ன? இல்லை அவன் எதை ரசிச்சா எனக்கு என்ன? நீ திறந்து காட்ற, அவனுக்கு நல்லா இருக்கு அவன் பார்க்கிறான். ஸோ பிளடி வாட்? பிராஜெக்ட் நமக்கு வந்துடுச்சு. அதுதான் முக்கியம், லைஃப்ல எண்ட்ஸ் ஆர் மோர் இம்பார்டெண்ட் தேன் மீன்ஸ்" என்றவர் தன்னிச்சையாக அவள் தோளைப் பற்றி அணைத்துக் கொண்டு கர்சீபால் கண்ணீரைத் துடைத்தார்.

"பயந்துட்டியா? என்னை கிராஸ் பண்ணாத இனிமே. எனக்கு பிடிக்காது. நீ இடையில பேசணுன்னா எனக்கு சிக்னல் பண்ணு. கண்ணை அடி புரிஞ்சுக்குவேன். எனிவே இன்னிக்கி டபுள் சக்சஸ். லெட்டஸ் ஸெலிபரேட்" என்ற சரவணன் அவளுக்கு ஒரு கிளாசை வாயில் வைக்க ஷாம்பேன் அவள் வாயில் புளித்தது. சோடா மாதிரி பப்பிள் விட்டது.

"இது கெட்ட டிரிங்கா சார்? ஒண்ணும் ஆவாதே"என்றவளை சரவணன் கன்னத்தில் கிள்ளினார்.

"ஒண்ணும் ஆவாதுடா, நல்ல தெம்பா இருக்கும்" என்றவர் அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டார். பக்கத்தில் தட்டில் இருந்த சிக்கன் டிக்காவை அவள் வாயில் அடைத்தார். அதை அவள் ரசித்துத் தின்னும் போது அவர் கை அவள் மார்பில் பதிந்ததும் கனி பயந்து விட்டாள்.

"சார் வேணாம் சார். நான் அப்படி இல்லை சார். எனக்கு ஒண்ணுமே பழக்கம் இல்லை" என்று விலகப் பார்த்தவளை அவர் அணைப்பு விடவில்லை.

"கனி. நீ ஏன் நான் கெட்டது பண்றதா நினைக்கிறே. எல்லாத்துக்கும் ஒரு பாசிடிவ் சைட் இருக்கு. அதை நாம உபயோகிச்சக்கணும். உங்க அம்மாவையே எடுத்துக்கோ. உங்கப்பா கம்பவுண்டரா இருந்தார்,

ஒரு கிறிஸ்டியன் நர்ஸ் கூட ஓடிப் போயிட்டாரு. உங்க அம்மா எப்படி உன்னைக் காலேஜூக்கு அனுப்பற அளவுக்கு வளர்த்தா? தெரியுமா?" என்று அவர் கேட்டதும் கனி பதில் பேசவில்லை.

"அவுங்க வேலை செய்ற ஸ்கூல் கரெஸ்பாண்டெண்ட் கைலாசம் எங்க ஃபேமிலிக்கு நல்லாத் தெரியும். அவர் பையன் இண்டஸ்டிரியலிஸ்ட் நான் ஒரு புராஜெக்ட் அவருக்கு பண்ணி இருக்கேன். கைலாசம் ஃபெல் இன் லவ் வித் யூவர் மதர். ஆனா அவர் ஏற்கனவே மேரீட். பையன் பொண்ணு எல்லாம் வளர்ந்தவங்க. ஆகவே யுவர் மதர் அவருடைய சின்ன வீடாயிட்டான்னு சொன்னா உனக்கு கோபம் வரும். உங்கம்மா புத்திசாலி. ஒரு வேளை கைலாசத்தை லவ் பண்ணினாளோ என்னாவோ, அவர் கூட இருந்த ரிலேஷன்ஷிப்பை அப்படியே வளர்த்துக்கிட்டா. உன் தம்பி அப்படித்தான் பிறந்தான். அது தப்புன்னு நீ நினைப்பே. நான் அப்படி நினைக்கலை.

"ஏன் தெரியுமா? அதுக்கு பாசிடிவ் சைட் இருக்கு. உன் காலேஜ் ஃபீஸ் கைலாசபதி டிரஸ்ட்தான் கட்டிச்சு...அதுனால உங்க அம்மா குறைஞ்சு போயிட்டாளா? இல்லவே இல்லை. இதல்லாம் செய்ய ஒரு தனியா இருக்கற பொண்ணுக்கு மனோ தகிரியம் இருக்கணும். உங்கம்மாகிட்ட அது இருக்கு. அதை நீ ரெஸ்பெக்ட் பண்ணணும். ஐ அப்ரிஷியேட் ஹர் கரேஜ். எனக்கு அவுங்க மேல பெரிய மதிப்பு..." என்றவர் கையின் விஷமம் அதிகரித்தது.

அந்தக் கை இறங்கி அவள் தொப்புளுக்கு கீழே இருந்த மென்மையான பகுதியை தடவி விட்ட போது கனிக்கு கைகால் ஓடவில்லை.

"பயமா இருக்கா?" அவர் கேட்டதும் கனி தலையை ஆட்டினாள். அவள் உடல் நடுங்கியது.

"வேண்டாம் சார். வேண்டாம். ஐ ஆம் இன்னொசெண்ட் கேர்ள். இன்னும் எனக்கு..." என்று எழுந்து நிற்கப் பார்த்தவளை அவர் தடுக்க வில்லை.

"கனி ஐ ஆம் நாட் எ ரேபிஸ்ட். வேணான்னா விட்டுடு. இதுக்கும் வேலைக்கும் சம்பந்தமில்லை. ஐ ஆம் ஹாப்பி டுடே.. அதுதான் கை மீறிடுச்சு. அவ்வளவுதான்,"என்று கையை உயர்த்தித் தலைக்குப் பின்னால் வைத்துக் கொண்டு பேசிய சரவணனை என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் விழித்தாள் கனி.

"வாடா, நீ முறைச்சுப் பார்த்தா எனக்கு கீழ எக்ஸைட்மெண்ட் அதிகமாறது. லெட்டஸ் என்ஜாய்,"என்று அவர் இழுக்க கனி அவர் பக்கத்தில் சாய்ந்தாள்.

"திஸ் ஈஸ் மை ஹேப்பியஸ்ட் டே கனி. ஃபைவ் மிலியன் டாலர் புராஜெக்ட்! எல்லாம் உன்னால! அப்படியே உன்னை சாப்பிடணும் போல இருக்குடா," என்றவர் அவள் முகத்தைக் கையால் பற்றி முத்தம் கொடுத்தார். கனி உடல் நடுங்கியது.

"பயந்துட்டியா? கவலைய விடு. உன்னை வீட்டுக்குக் கொண்டுபோய் விடப்போறேன் அவ்வளவுதான்" என்றவர் அவள் இடுப்பை அணைத்துக் கொண்டே எழுந்தார். அவர் தலையை சாய்த்து கழுத்தில் முத்தமிட்டார்.

"பயப்படாதடா. லவ்வரா இல்லேன்னா என்ன, ஃபிரெண்ட்ஸா இருக்கலாம்," என்று அவள் காதில் ரகசியம் பேசியவர் அவளை அணைத்தார் போல சாய்ந்த போது அவர் தடித்த உருப்பின தாக்கம் அவள் தொடையில் பட்டது.

"சரி நீ ரொம்பவே பயப்படற. நான் உன்னை தொடல. வா போலாம்" என்றவர், "கனி டார்லிங். நான் கேர்ள்ஸை மதிக்கறவன். அதனால உன்னை கம்பெல் பண்ண மாட்டேன். உன் இன்னொசெண்ட் ஃபேஸ், நல்ல ஃபிகர், கொயட் பிஹேவியர் நல்ல மூளை, குறிப்பறிதல்னு சொல்லுவாங்க அது, எல்லாம் சேர்ந்து உம் மேல ஒரு அட்ரேக்ஷன். இட் ஈஸ் நாட் ஸ்கின் டீப். ஓகே" என்று பேசிக் கொண்டே காரில் ஏறியவர் அவள் உட்கார்ந்ததும் கதவை இழுத்து மூடிய போது அவள் முலையின் மீது தற்செயலாக அவர் கை பட்டதும் கனி பயத்தில் உடலைப் பின்னுக்கு இழுத்துக் கொண்டாள்.

திடீரென்று காரை கிளப்பியவர் பதினைந்து நிமிடத்தில் அவள் வீட்டு வாசலை அடைந்தார். காரிலிருந்து இறங்கிய கனியைப் பார்த்தார். "கனி என்னை உங்க வீட்டுக்கு இன்வைட் பண்ணி ஒரு கப் காபி கொடுக்க மாட்டியா?" என்று அவர் கேட்ட போது அவளால் மறுக்க முடியவில்லை.

கனிக்கு அவரை தன் வீட்டுக்கு அழைத்துக் கொண்டு போக வெட்கம் பிடுங்கியது. இருவரும் வீட்டினுள் நுழைந்ததும் அங்கே அம்மா வெயில் தாங்காமல் வேர்த்து விருவிருத்து ஃபேன் அடியில் ஒரு பழைய நைட்டியில் உட்கார்ந்து கொண்டு டிவி சீரியல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அவர்களைப் பார்த்ததும் வாங்க வாங்க என்று அவள் பதறி எழுந்தவள், "நீங்க உக்காருங்க. நான் போய் டிரஸ் மாத்திக்கிட்டு வர்றேன்" என்று அவள் சொன்னதும் சரவணன் சிரிச்சார்.

"மேடம், அதெல்லாம் விடுங்க. இந்த டிரஸ்லேயே நீங்க அளகா இருக்கீங்க. கனி தனக்கு சிஸ்டர் இருக்கறதா சொல்லவே இல்லையே" என்று அவர் சொன்னதும் அம்மாவின் முகம் சிவந்தது.

"நீங்க டூ மச் சார். நான் கமலா, கனியோட மதர், மேத்ஸ் டீச்சரா இருக்கேன்" என்று வெட்கப்பட்டு சொல்ல அவர் சிரித்தார்.

"இல்லை மேடம். சத்தியமா சொல்றேன். உண்மையிலேயே நான் நீங்க இவ்வளவு யங்கா பியூடிஃபுல்லா இருப்பீங்கன்னு நினைக்கல. அதனால சின்ன கன்ஃபியூஷன். கனி அம்மா பேரு கமலா அதுவும் உங்க கலருக்கு மேச்சிங்கா இருக்கு" என்றவர் கண் அவள் திறந்திருந்த நைட்டி வழியே தெரியே தெரிந்த முலைப் பிளவை அளவு எடுத்தது. அங்கிருந்த இன்னொரு பிளாஸ்டிக் நாற்காலியை இழுத்துப் போட்டுக் கொண்டு நெருங்கி உட்கார கமலா வெட்கத்தில் நெளிந்தாள்.

கனி உள்ளே காபி போடப் போனாள். சரவணன் குரலைத் தாழ்த்திக் கொண்டு, "இதைப் பாருங்க. நான் கனி கிட்ட சொன்னேன். உங்க அம்மா தனியா உன்னை என்னமா வளர்த்திருக்காங்க. எத்தனையோ பொண்ணுங்க அழகா இருக்காங்க, ஆனால் புத்தி இல்லை. புத்தி இருந்தா வேலையில திறமை இருக்காது. ஆனா கனிக்கு எல்லாம் இருக்கு. இதை ஒரு உண்மையான தமிழ் தாய்தான் உருவாக்க முடியும்," என்று புகழ் பாட கனியின் அம்மாவுக்கு உச்சி குளிர்ந்து விட்டது.

"நீங்கதான் என்னைப் பாராட்டரீங்க சார். புருசன் இல்லாம நான் இவுங்கள வளர்க்க பாடு பட்ட போது, எங்க உறவுக்காரங்க எவ்வளவு கெடுதல், தடங்கல் பண்ண முடியுமோ அவ்வளவு பண்ணிப் பார்த்தாங்க. அதனால எம் புள்ளைங்கள வளர்க்க நான் பட்ட கஸ்டம் கனிக்கு அது புரியலை, அது வயசுக் கோளாறு, நீங்கதான் அதுக்கு கொஞ்சம் உலகம் என்னன்னு சொல்லணும்" என்றவள் உணர்ச்சி வசப்பட்டு முகம் சிவக்க கையைத் தூக்கி வேர்வையைத் துடைத்துக் கொண்டு பேசினாள்.

"ஐ அண்டர்ஸ்டேண்ட். இது சொந்த ஃபிளாட்டா?" என்று அவர் கேட்க, "அதுக்கு ஏது சார் பணம். இந்த வீட்டிலியே கனி வளந்திருக்கா. இப்போ வீட்டுக்காரங்க மனசு மாறிடிச்சு காலி பண்ணிடுங்கறாங்க. இந்த லொகேஷன் எனக்கு எல்லா வேலைக்கும் கன்வீனியண்ட். ஸ்கூலுக்கு நடந்தே போயிடுவேன். கடை இதே ரோடில இருக்கு. பத்து டியூஷன் பிள்ளைங்க நான் தூரம் போயிட்டா வர்ற மாட்டாங்க" என்று அலுத்துக் கொண்டாள்.

அதற்குள் கனி வரவே பேச்சு மாறியது. காபியை குடித்த சரவணன் எழுந்து விடை பெற்றுக் கொண்டு போனதும் அம்மா கனியைப் பார்த்தாள்.

அவர் போனதும், கனி "ஏம்மா, நீ கொஞ்சம் நல்ல டிரஸ் போட்டுக்க கூடாதா. உடம்பு தெரியுது. மிஸஸ் கமலா, யாராவது உங்களை அழகுன்னு சொல்லிட்டாப் போருமே உனக்கு ஒண்ணுமே தெரியாது அந்த ஆளு முழிச்சுப் பார்க்கறாரு. எனக்கு மானம் போவுது' என்று அலுத்துக் கொண்டாள்.

"கனி அவரை அப்படி சொல்லாதடி. அந்த ஆளு கோடிசுவரர். இருந்தாலும் எவ்வளவு மரியாதையாப் பேசினாரு தெரியுமா. நல்ல காலம் உனக்கு, மாங்கனி அம்மன் கருணை இருக்கு, அதனாலதான் அந்த மாதிரி முதலாளி கிடைச்சிருக்காரு," என்று அவள் பாராட்ட கனி சிரித்தாள்.

"பார்த்த பத்து நிமிசம் ஆவலை, உடனே அவரை சப்போர்ட் பண்ண ஆரம்பிச்சூடுவீங்க, அம்மா டார்லிங்! இன்னிக்கி என்னால அஞ்சு மிலியன் டாலர் ப்ராஜெக்ட் கிடைச்சிருக்கு. பாஸ் உடனே வேலைய கன்ஃபர்ம் பண்ணிட்டார். நாளைலேந்து பதினெட்டாயிரம் சம்பளம் ஃபார் யுவர் டாட்டர் மாங்கனி" என்று அவள் அம்மாவை அணைத்துக் கொண்டு கிஸ் அடித்தாள்.

மாலையில் கமலா கனியையும், தம்பி ரமேஷையும் கோயிலுக்குப் அழைத்துக் கொண்டு போய் கனி பெயரில் அர்ச்சனை செய்தாள். பிறகு சரவண பவன் போய் சாப்பிட்டார்கள். அதன் பிறகு குவாலிடி ஐஸ் கிரீம்.

மறு நாள் காலையில் எழுந்ததும் உலகமே குதூகலமாக இருப்பது போல கனிக்குத் தோன்றியது. காபி ஆத்திக் கொண்டிருந்த அம்மாவைக் கட்டி அணைத்து கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். அம்மா ஆச்சரியத்துடன் "என்ன ஆச்சுடா, உடம்பு சரிதானே" என்று தொட்டுப் பார்த்ததும் கனி சிரித்தாள். "அம்மா ரொம்ப சிம்பிள், ஐ லவ் யு" என்று குளித்து டிபன் சாப்பிட்டு பஸ் பிடிக்க ஓடினாள்.