రాచరికపు రహస్యం

కొంచం కాలం ఓపిక పడితే..ఆ పాల పొంగులు..తనకే సొంతం చేసుకోవచ్చని అతని నమ్మకం..

"నన్ను క్షమించమ్మా..నాన్నగారిని..కాపాడుకో లేక పోయాను..ఆయన బదులు నేను బలైపోయి వుంటే బాగుండేదనిపిస్తూంది.."అని మొసలి కన్నీరు కార్చాడు..తల్లిని అప్పటికి శాంత పరచాలని..

ఆమె అలా కన్నీరు కార్చటం అతనికి సుతరామూ ఇష్టం లేదు మరి..

"ఛా ఛా అలా అనమాకు కుమారా..విధిని ఎవ్వరు తప్పించ గలరు..? ఆయన పోయినా జంక కుండా యుద్ధం లో విజయాన్ని సంపాదించి వచ్చావు..చాలా సంతోషము..జరిగింది మనం మార్చలేము కదా.. దాన్ని వెనక్కి పెట్టి..ముందుకు సాగాలి..మీ నాన్న గారి లోటు యెవ్వరికీ లేకుండా చూసుకో వల్సింది నీ కర్తవ్యం.."అంది ఆమె కన్నీళ్ళు తుడుచు కుంటూ కొడుకు కి ధైర్యం చెబుతూ..

తల్లి మాటల్లో, కామం తో నిండిన విక్రముడి మనస్సుకి, తనకి అనువైన రెండో అర్ధం గోచరించగా.."అలాగే తల్లీ..మీ సహకారం వుంటే నా బాధ్యతలు అతి సులభం గా నెరవేర్చగలను.. "అన్నాడు మనస్సు నిండు గా తల్లి లోని కామ దేవతను నిలుపుకుంటూ..

"నా సహకారం నీకు ఎప్పుడూ వుంటుంది నాన్నా.."అని ప్రియం గా కొడుకు తల పై చేయి వేసి నిమిరిం ది..అతని మాటల్లోని ద్వంద్వార్థం పసిగట్టని రాజమాత..

"ఆ యుద్ధంలో నిన్ను నాకు మిగిల్చి విజయుడిని చేసినందుకు ఆ దేముడికి నా కృతజ్ఞతలు..చెప్పు కోవాలి.."అంది ఆమె మరోసారి రాజమాత గా..

"ఔనమ్మా..నాన్నగారు లేకపోయినా ఆయన అంశల తో నేనున్నాను..తమ్ముడూ వున్నాడు....నీ కోసం .."అన్నాడు విక్రముడు..

"ఔను..నాన్నా..మీరిద్దరూ నాకు చాలురా..వూ..నేను వెళ్ళాలి..బాబుకి..పాలిచ్చే సమయం..వస్తా నాన్నా .."అంటూ రాజామాత విక్రముడిని విడిచి వెళ్ళిపోయింది....పెద్ద కొడుకుకి తన వీపు తిప్పిన తర్వాత నిం డుగా అనిపిస్తున్న స్థనాలను అర చేతుల సర్దుకుంటూ...

విక్రముడి చూపులు ఆమె చర్యను పసిగట్టకపోలేదు..

ఆ చర్య అతని లోని కాంక్షని మరింత పెంచింది..

'వెళ్ళమ్మా..వెళ్ళు నీ పొంగుల సుఖాలను..నేనొక్కడినే అనుభవించే కాలం ఆట్టే దూరం లో లెదులే.. ' అనుకున్నాడు..విక్రముడు..

ఒక వారం రోజుల్లో విక్రముడికి పట్టాభిషేకం జరిగింది..

తను మహారాజై సింహాసనం ని యెక్కిన పక్షం రోజుల్లో అన్ని కీలకమైన స్థానాల్లో..తనకు నమ్మకమైన వారిని నియమించేసాడు..

తన వాసం రాణీ సులోచనాదేవి మందిరంకి పక్క నున్న పూర్వపు రాజూగారి మందిరానికి..మార్చేశాడు..

అది విన్న రాణీ సులోచనాదేవి కొన్ని క్షణాలు నివ్వెరపోయియింది..

అది గతించిన రాజా రవివర్మ తమ వివాహం ఐన కొత్తల్లో , తనతో స్వేచ్ఛగా రమించేందుకు తన రాణీ మందిరం పక్కగానే ఏర్పరిచుకొన్న కున్న మందిరం...

రెండు మందిరాలకూ మధ్య ఒక ద్వారం వుంది..దానిని రాజు లేదా రాణీ కావాలన్నప్పుడే..తెరుచు కుంటూ ఒకరి పక్కలోకి మరొకరు చేరుతూ..తమ తమ అక్కరలు..ఆబాలు తీర్చుకునేవారు..

రాజు తన రాచ కార్యాలలో మునిగి తేలటం మొదలైన తర్వాత ఆయన తన వాసం వేరే మందిరం కి మార్చివేశాక..ఆ రాజు గారి మందిరం మూత బడే ఉంటూ వచ్చింది..

ఇప్పుడు అదే మందిరంలో తాను వుండేందుకు విక్రముడు నిర్ణయించటం ఆమెకు కొంచం ఆతంకం కల్గిం చింది మొదట్లో..

కొద్ది సేపటి తర్వాత అది తన పక్క మందిరము అయినా వుండబోయేది కొడుకే కదా అన్న ఆలోచన తో మనస్సుని సర్ది పుచ్చుకొంది ..

తన సింహాసనం కి ఒకే ఒక పోటీ కాగలవాడు..పసివాడు..తన తమ్ముడు..ఇప్పటికి యువరాజు..

తనని దారిలోంచి త్వరగా తప్పించేయాలని..అప్పుడు తల్లి సులోచనాదేవి కి తానొక్కడే ఆసరా తోడై ఉండ టంతో, తనని వశపర్చుకోవటం సులభం అవుతుందన్న నిర్ణయానికి..వచ్చాడు..

రెండు మూడు నెలలు గడిచాక, తన అతి సన్నిహితమైన మిత్రుడు జరాసంధుడిని పిలిచి..సామంత రాజ్యం కి అధిపతిని చేసే ఆశ చూపి..యువరాజుని అంతం చేయమని పురమాయించాడు..

రెండు రోజుల్లో ఆ పని ముగిసిపోయింది..

రాణీ సులోచనాదేవి రోదనలు విక్రముడిని కలచి వేసినా తనని ఓదార్చాడు..తన మొసలి కన్నీరు తో..

విక్రముడు మనస్సులో ఒకటి రెండు నెలల్లో తాను రాజమాతను ఎంతో కాలం గా ఆశిశిస్తున్నట్లు తన కాముక కోర్కెలను తీర్చే విధం గా చేసుకోగలనని..నమ్మకం బలపడసాగింది..

రాజామాత సులోచనాదేవి మనస్సు అంతా అల్లకల్లోలం గా వుంది..

ఎదురుచూడని భర్త చావు ఆమెను చాలా ఆలోచనా సుడిగుండాల్లోకి తోసింది..

ఆమె కు ఇంకా వయస్సు వుడగ లేదు..

భర్త ఇటీవల తన మీద చూపుతున్న ఆసక్తి, ఆమెలో, చాలా ఏళ్ళ క్రితం..తన పెళ్ళై..విక్రముడు పుట్టేదాకా ..తనని ఊపిరి తీసుకోనివ్వకుండా రేయింబవళ్ళూ..మహారాజు దెంగిన రోజులను గుర్తుకు తీసుకొచ్చాయి..

చాలా కాలం తర్వాత రాజుగారికి ఇటీవల తిరిగి తన అందాల మీద ఆబ కలగటం ఆమెకి అమిత సంతోషం కల్గించింది..

తనకి తిరిగి కడుపైందని తెలిసిన వెంటనే రాజు ముఖం లో వెలిగిన సంతోషపు రేఖలు ఆమెకి పాత వసం తాలు గుర్తుకు తెచ్చాయి..

విక్రముడు పుట్టినప్పుడు కూడా మహా రాజు..తనని అమిత ఆబ తో..మీదెక్కేవారు..

పిల్లవాడు ఖాళీ చేసేసాడు అనుకుంటున్న తన రెండు పాలిండ్లనూ కసి గా దెంగుతూ..పాలను ఊరించి.. లేగదూడలా ఎగబడి కుడిచే వారు..

అటు తర్వాత..రెట్టింపు కసి తో..రోకలి బండలా బిగిసిన తన అంగం తో..అడుగంటా కుళ్ళబొడుస్తూంటే.. ఆమెకి యెనలేని భావ ప్రాప్తులు కలుగగా..మొగుడి మొగతనం మీద అపారమైన ప్రియం..గౌరవం పెరిగి పోతూ వచ్చాయి..

తమ మధ్య వున్న పదేళ్ల వయస్సు అంతరం తన యవ్వనపు ఆకలి తీరేందుకు..ఎలాంటి లోపం కాబోద ని..సంతోష పడుతూ..మొగుడి చేత..ప్రతి రాత్రీ. మూడు నాల్గు సార్లు..కడుపు నిండా దెంగించు కొంటూ.. సుఖాలను..రాణీగా గొప్ప హోదానూ అనుభవించింది..

అయితే..గత పదిహేనేళ్ల లో..రాజు తన రాజరికపు సమస్యల తో..రాణీ శారీరిక అవసరాలను..కొంచం పరా కు చేయటం జరిగింది..

ఆమెకు అసంతృప్తిని కలగటం తో..తాను..మెల్ల మెల్లగా..సఖి తో స్వలింగరతి కి తల మొగ్గి కాస్తో కూస్తో.. తృప్తి పడటం అలవాటవటం మొదలైంది..

అలాంటి సమయంలోనే..రాజు గారు తిరిగి ఆమెను స్నానాల గదిలో తన పూర్వపు పోట్లని గుర్తుచేస్తూ.. తనని మళ్ళీ గర్భవతిని చేయటం జరిగింది..

ఆమె రాజు గారికి చనుబాలు అంటే వుండే కుతి తెలుసుకుందే కాబట్టి..ఈ విధంగా నైనా రాజుని రెచ్చ గొట్టుతూ ఆయన మళ్ళీ తన ఆడతనపు ఆకలి తీర్చేలా చేయగలనని..సంబర పడిపోయింది..

అయితే విధి మరోలా వక్రించి.. రణరంగంలో రాజు గతించి పోయాడు..

అది సులోచనాదేవికి పెద్ద వేటు ఐయ్యింది..

ముందెలా తన జీవనాన్ని సాగించాలో..తికమక పడసాగింది..

నలభై ఏళ్ళ ఆమె ముదిత కోరికలను..ఎలా అణుచు కోవటమా అని ఆమెకి అంతుపట్టడం లేదు..

పసిబిడ్డడు..కొంచం ఉపశమనంగా ఉండటంతో..కొద్ది నెలలు..ఎలాగో గడిచి పోయాయి..

అంతలోనే మరో ఆఘాతంగా ఆమెకి తగిలింది పసివాడి మరణం..

ఆమె ఆ విషాదం లోంచి బయటపడేందుకు నెల రోజులు పట్టింది..

అలాటి సమయంలో ఒక చెలికత్తె వచ్చి"రాజా వారు మిమ్మల్ని రమ్మంటున్నారు..ఆయనకి దాహంగా ఉం దిట..మిమ్మల్ని పాలు తీసుకు రమ్మంటున్నారు.."అని చెప్పినప్పుడు సులోచనాదేవి..తికమక పడింది..

'విక్రముడు నన్నెదుకు రమ్మంటున్నాడు..? దాహం వేస్తే.. ఎంత మంది సఖులు లేరూ?పాలు కావాలన్నా మధిర కావాలన్నా వారు తచ్చి ఇవ్వలేరా..?'అని అనుకొంది..

ఏమైనా పిలిచింది..రాజు..తాను వెళ్లక తప్పదు..

రాజా విక్రమ్..ఒంటిగా తన సువిశాలా గదిలో ఒంటిగా కూర్చొని మధిర సేవిస్తుండగా రాజమాత సులోచనా దేవి తలుపు తట్టింది..

ఆమె చేతిలో ఒక బంగారు కూజాలో పాల తో..వచ్చిందామె..రాజాజ్ఞ ప్రకారం..

విక్రముడు..మధిర పాత్ర పక్కనుంచి..మెల్లగా వెళ్లి తలుపు తీసాడు..

సేవకులనందరినీ అంతకు ముందే పంపి వేసి ఉండటం తో..తానే లేచి వెళ్లాల్సివచ్చింది..

"రండి మాతా.."సాదరంగా ఆహ్వానించాడు..తల్లిని..పక్కకి తొలగి దారినిస్తూ..

ఆమె లోపలికి రాగానే విక్రముడు తలుపు మూసి గొళ్ళెం వేసాడు..

ఆమె లోపలి ప్రవేశిస్తూ..కొడుకుని నిశితంగా చూస్తూ చేతిలోని బంగారు కూజాని అతని కేసి చాచి.."రాజా వారు దాహం గా వుంది పాలు తెమ్మని ఆదేశించారుట.."అంది సన్న గొంతు లో..

"మేం చూసాము..అది ఆ బల్ల మీదుంచి..సుఖాసీనులు కండి .."అన్నాడు తన దగ్గిరలోనే వున్నఆసనం చూపించి..

ఆమె కూర్చున్నాక విక్రముడు కూడా తన కుర్చీలో కూర్చుని.."అమ్మా..మాకు ఒంటరితనం యెక్కువని పిస్తోంది..మేము రాణీ ని చేపట్ట దలిచాము.."అన్నాడు తల్లి కళ్ళలోకి నిశితం గా చూస్తూ..

సులోచనాదేవి "హూ" అని తలను పంకించి.."మంచి ఆలోచనే..మీకు తోడు అవసరమే..యెవరినైనా యెంచుకొన్నారా..?"అడిగింది..

"హూ..యెంచుకొని కొన్ని యేళ్లవుతోంది.."అన్నాడు రాజా విక్రమ్..తల్లి ముఖం లోని కవళికలు పరి కిస్తూ..

"అలాగా..ముందెన్నడూ..మాతో మాట మాత్రమైనా చెప్పలేదే..?!" అంది రాజమాత ఆశ్చర్యంగా...

"తండ్రిగారుండగా..చెప్పలేక పోయాను.."అన్నాడు విక్రముడు..అప్రయత్నంగా..

"చిత్రంగా వుంది మీ తడబాటు..పోనీయ్..ఇపుడు ఈ అమ్మ కైనా చెప్పాలనిపించింది సంతోషం.."అంది రాజామాత..కొడుకు మనస్సులోని భావనలను..తెలుసుకోలేక తికమక పడుతూ..

"నేను ఈ రాజ్యాన్ని..వారసత్వం హక్కుగా పొందాను..అలాగే..నాకు కావాలనుకుంటున్న తోడుని కూడా అదే వారసత్వం హక్కు పైనే పొందాలని అనుకుంటున్నా.."అన్నాడు తల్లి ని మరింత తికమక పెడుతూ..

"అర్ధం కావటం లేదు..?!"

"అలా అయితే నేరుగానే చెబుతాను వినండి..నాకు పూర్వజుడైన రాజుగారి రాణీ నే, నేనూ రాణీ గా చేసు కోవాలనుకొంటున్నా.."

సులోచనాదేవి అదిరి పడింది..

ఆమె కలలో కూడా ఎదురు చూడని మాటలు అవి..

"విక్రమా..నువ్వనే మాటలకి అర్ధం తెలిసే మాట్లాడావా..?"అంది ఆమె మాటల్లో..కొంచం కరుకుదనం కోపం ప్రతిధ్వనిస్తూంటే..

"మాతా నేను ఇప్పుడు రాజుని..అర్ధం తెలియకుండా మాట్లాడను..తెలిసే మాట్లాడుతున్నా..నా తల్లే నాకు రాణిగా, నాకు వాదోడు చేదోడుగా వుండాలన్నదే మా ఆశ.."అన్నాడు రాజా విక్రముడు..కొంచం స్థిరమైన స్వరంలో..

రాజమాత తెల్ల బోయింది..

ఏమనాలో ఆమెకి అంతుబట్టటం లేదు..

ఆమె మనస్సులో వున్న నీతి నియమాల జ్ఞానం, కొడుకు వాలకం హీనాయమని తిరస్కరించ వల్సిందని ఆమెకి గట్టి గా చెప్పసాగింది..

"కానీ మీ ఆశ చాలా తప్పైనది..నేను మీకు జన్మనిచ్చిన తల్లిని..మీకు రాణీ గా..ఎలా.."ముందు మాట లు అనలేక పోయింది..

విక్రముడు..వంకరగా నవ్వాడు.."చెప్పండి.. ఎలా పక్కలో పడుకొని..వూ..చెప్పండి.."రెట్టించాడు..

"విక్రమా..నీకు మతి పోయినట్లుంది..మీకు ఈడు జోడైన పిల్లని ఎంచుకొని రాణీ గా చేయటం సమంజసం ..నేను మీకు సలహాలివ్వటానికి చేతనైన సహాయం చేయటానికి ఎప్పుడూ తోడుగానే వుంటానుగా.."అని అంటున్న తల్లి మాటలను మధ్యలో ఆపేస్తూ.."రాణీ వారు అడిగినప్పుడు మాత్రం సలహా ఇస్తే చాలు.. అనవసరంగా శక్తిని వృధా చేయనవసరం..లేదు.."అంటూ తన ఆసనంలోంచి లేచి తన తల్లి కూర్చున్న ఆసనం వైపు వచ్చాడు..

ఆమె వెనుకగా వెళ్లి, ఆమె పక్క పీఠం మీదుంచిన పాల పాత్ర అందుకొన్నాడు..

అతని మాటలకు నిరుత్తరురాలైన రాజమాత అతని చర్యలనూ ఆశ్చర్యంగా..చూడ సాగింది..

ఆమె గుండె వేగంగా కొట్టుకో సాగింది..

యెద మీది పాలిండ్లు..బరువుగా యెగిరి పడసాగాయి..

విక్రముడు ఆ పొంగుల వంక చూసే చూపుల్లో ఏదో వింత అర్ధాలు కాన వస్తూంటే..ఆమె రొమ్ములు భారం గా ఆడసాగాయ్..

అంతక మునుపు ఆమె మనస్సులో స్థిరంగా వున్న నీతి నియమాల జ్ఞానం, కొంచం అస్థిరం అవుతూ, ఆమెలో నివురు కప్పిన నిప్పులా అణిగి వున్న శారీరిక వాంఛలు కొంచం కొంచం గా తలెత్త సాగాయి...

విక్రముడు కుడి చేయి తల్లి భుజం మీదేసి నిమురుతూ, ఎడం చేతి లో వున్న పాల పాత్రను వంచుతూ ఆ పాలను నేలపై జార్చ సాగాడు..

సులోచనాదేవి అతని చర్యని ఆశ్చర్యం గా చూస్తూ, చూపుల్ని కొడుకు వైపు తిప్పి.."ఇదేమి పని..? పాలు కావాలనే కదా కబురు పంపారు..ఇప్పుడు..?"అని అంటూంటే, విక్రమ్ మర్మగర్భంగా నవ్వుతూ"పిచ్చి మాతా..నాకు ఆవుపాలు కావాలంటే..తెచ్చి యివ్వటానికి సేవకులెంత మంది లేరూ..? అయినా అసలు పొదుగుల్లో పాలను వదిలి, నేను ఆవు పాలను ఎందుకు తాగుతాను..వూ..?"అంటూ ఆమె భుజం మీది తన చేతిని క్రిందికి జార్చి..ఆమె పాలిండ్ల పై నునుపులను వేళ్ళతో రాయ సాగాడు..

సులోచనాదేవి వొళ్ళు వణికింది..ఆ స్పర్శకి..

అతని మాటల్లో దాగిన కామ పూరిత వాంఛకి పాలిండ్లు..పొంగాయి..

పాలు మరింత వూరుతున్నట్లై..భారంగా అల్లాడాయి..

" విక్రమా..ఏంటిరా నీ మాటలకర్ధం..?"అంది ఆమె వణికే గొంతు తో..

"అవును అమ్మా..నాకు..నీ బాయిల్లోని పాలు కావాలి.."అన్నాడు..చేతిని మరింత క్రిందికి జార్చి ఆమె చనుకట్టు వస్త్రంలో చొప్పిస్తూ, పాల వూటతో నిండి పొంగారుతున్న స్థనాన్ని వేళ్ళతో నొక్క సాగాడు..

"కానీ..అదెలా..?తప్పురా..ఆ వయస్సులో..ఉహూ.. తప్పు.."అంటూ అతని చేయిని నెట్టి వేయ బోయిం ది అన్య మనస్కం గా..

విక్రముడు..తల్లి ముందుకొచ్చి మోకాళ్ళ మీద వొరుగుతూ..రెండు చేతులా ఆమె రొమ్ములను పమిటని తప్పించి రాస్తూ.."తప్పెందుకమ్మా..నేనూ నీ కొడుకునేగా..ఇరవై ఏళ్ళ క్రితం నువ్వీ బాయలను నాకు తరి పి తరిపి చేపింది మర్చేపోయావా..?ఇప్పుడిస్తే..తప్పేమిటీ..?"అంటూ లావుగా పొడుగ్గా ఉబికి వస్తున్న ముచ్చికలను వేళ్ళతో పుణుకుతూ ఆమె కళ్ళ లోకి ఆకలి గా చూసాడు..

ఆ చూపులకి ఆమె మనస్సు చలించి పోయింది..

ఆమెలో పేరుకు పోయిన మాతృ వాత్సల్యం..ఓ పక్కాగా పొంగి వస్తూండగానే..కొడుకు స్పర్శ కి ఆమె స్తనా లు పురుష స్పర్శకి పులకించే స్త్ర్రీ తనాలుగా పెట్రేగిపోసాగాయి..

ఆమెకి తన గతించిన భర్త, విక్రముడిలో అవుపించసాగాడు..

ఆమె మనస్సు లో మిగిలి వున్న విచక్షణా జ్ఞానం ఆమెను అదిలించి లేపింది..

"అప్పుడంటే వేరు..ఇప్పుడు నువ్వు పెరిగి పెద్దయిన మొగాడివిరా..తప్పు కదురా..వద్దు.."అంటూ అతడి ని వారించ బోయింది.. విక్రముడు ఆమె చనుకట్టు వస్త్రాన్ని విప్పబోతూంటే..

విక్రముడు ఓ చేత్తో అడ్డగించబోయే తల్లి చేతిని మృదువుగా ఆపివేస్తూ.."దీనిలో తప్పేముంటుంది..తల్లీ .. అదీ కాక నేనిప్పుడు ఈ రాజ్యానికి రాజుని..నాకేమి కావాలన్నా..కాదనరాదు.. ఎవ్వరూనూ.. "అంటూ ఆమె వస్త్రాన్ని..విప్పటం కొనసాగించాడు..

అతని చేతి తాకుళ్లకి ఆమె రొమ్ముల్లో విపరీతమైన సుఖ తరంగాలు రేగుతూంటే..ఆమె లో వ్యతిరేకిత జావ కారిపోసాగింది..

విక్రముడు వణికే వేళ్ళ తో ఆమె వస్త్రాన్ని లాగేస్తూంటే సులోచనాదేవి అవాక్కైపోయింది..

ఆమె పాలిండ్లు..పెద్ద తాటిపళ్ళ ప్రమాణం లో..యెగిరి బయట కి వూరుకుతూంటే..విక్రముడు వాటిని కళ్ళు పత్తి కాయల్లా విచ్చదీసుకొని..చూడ సాగాడు..

అతని ఆ చూపుల కి ఆమె లో నరాలు జివ్వుమన్నాయి..

ఎదురుచూడని..పులకింతలు వొళ్ళంతా ప్రాకాయి ..

ముఖం సిగ్గు తో యెర్ర బారిపోయింది..

రెండు చేతుల తో..తన నగ్న పొంగులని కప్పేసుకొనే ప్రయత్నంచేస్తూ.."వొద్దు..విక్రమా..ఇక్కడితో.. ఆపే య్.. ఎవరికైనా.."అని ఆమె ఏదో అనబోతూంటే..విక్రముడు తలను తటాల్న పైకెత్తి..ఆమె అదిరే అడ్డు పెదాల్ని ముద్దాడి..చప్పరించాడు..

అతని చేతులు ఆమె పొంగుల్ని కప్పేసి..మెత్తగా వొత్తుతూ రుద్ద సాగాయి..

ఆమె అతడి ముద్దుని వదిలించుకోవాలని ఒక పక్క బలహీనమౌతున్న మనస్సు అంటున్నది వినాల నుకొన్నా..ఆమెలో చాలా నెలలు గా తీర కుండా పేరుకుపోయి వస్తున్న ఆడతనపు వాంఛ లు పురులు విప్పుకోవటం మొదలైంది..

విక్రముడు ఆమెలో వ్యతిరేకిత చల్లబడుతూ వుండటం గ్రహించి..మనస్సులో సంతోషపడుతూ..ఆమె అపారమైన పాలిండ్ల కేసి తిరిగి తన ఆకలి చూపులు సారించాడు..

ఆ పొదుగులు, పాల తో నిండు గా బరువు గా ఆమె ఎద మీద కొంచం గా క్రిందికి జారుతూండగా వాటి మీద వెడల్పాటి నున్నటి నల్లటి చనుమూతి మచ్చలు అవ్వాటి మధ్య ఉబికి పొడుగ్గా సాగి, ఆవు ముచ్చికల్లా ఠీవి గా ఎగిరిపడే చూచుకాలు..విక్రముడికి ఈ జగత్తు లోనే అతి సుందరాతి సుందరమైన సృష్టి లాగా అవు పించ సాగాయి..

అతనికి తల్లి స్తనాలు పెద్దవని ముందు నించే తెలిసినా, ఇప్పుడవి నగ్నం గా అలా కళ్ళ నిండు గా అవుపి స్తూంటే..పాల తో నిండిన అవి..తాను అనుకున్నదాని కంటే మరింత పెద్దవి గా..మోహకంగానూ అనిపించ సాగాయి..

తాను ఇన్నాళ్లుగా లోలోనే అణుచుకొన్న కుతులను తీర్చుకొనే సమయం దగ్గిరౌతోందని..వయస్సు ఉరక లు వేయటం మొదలెట్టింది..

ఆ పాలిండ్ల లో నిండి వున్న పాలు కడుపు నిండా కుడవ వచ్చునని..అతని మనస్సు గంతులు వేయ సా గింది..

తాను ఆ పొదుగు ల్లోని అమృతాన్ని ఎవ్వరి పోటీ అడ్డంకు లేకుండా తాగుతూనే వుండొచ్చు అన్న భావన రాగానే అతనికి వొళ్లంతా ఆలమేఘాల మీద తేలుతున్నంత హాయి కల్గింది..

రెండు చెతులా ఆమె కుడి రొమ్ము దోసిళ్ళ పట్టినట్లు పడుతూ..ఆ లావు..నునుపు..మెరుపుల కలబోత లా వున్న, విభిన్న రంగుల గుబ్బల నిబ్బరం చూస్తూ.."ఏమందంమ్.."అన్నాడు వేళ్ళ తో పొడుచుకొస్తు న్న ముచ్చికను ఆడిస్తూ..

"ఉష్హ్..మ్మ్..వద్దు విక్రమా..ఎవరికైనా తెలిస్తే.."సన్నగా మూల్గింది..రాణీ సులోచనాదేవి..

"ఆ భయమే లేదు..తల్లీ.. ఇది మన ఆంతరంగిక మందిరం..ఎవ్వరూ రారు..నా అనుమతి లేనిదే.. నిర్భయంగా మనం ఆడుకుందామ్..సుఖిద్దామ్.."అన్నాడు విక్రముడు..తల్లి రెండు రొమ్ములనూ ఒకటి మార్చి మరొకటి గా చేతుల్లో ఆడిస్తూ బరువులను చూస్తూ..ఆమె కళ్ళ లోకి మొహం నిండిన చూపులు సారిస్తూ..

ఆ చూపుల్లో ఏం మహిముందో గానీ అతని లో పెల్లుబికివున్న కామం ఆమె కళ్ళ లోకి..మనస్సు లోకి.. చొచ్చుకు పోతున్నట్లవుతూ, రాజమాత కళ్ళు బరువై సగం వాలిపోయాయి..

"మొదటి సారిగా..ఆమె చేయి కొడుకు తలను తడిమింది.."చెబితే వినవా..?" మాదక స్వరం లో అడిగిం ది..

ఆమె కళ్ళ లో పొంగుతున్న ప్రేమ అతడికి ప్రోత్సాహం ఇచ్చింది..

విక్రముడు తల్లి మరి వద్దనదని గ్రహించి, తన ముఖాన్ని ఆ పాలిండ్ల వైపు వంచుతుంటే..రాణీ"ఇక్కడ కాదు తల్పం..మీది కెళదాం.."అంది.

విక్రముడు సంతోషం గా లేచి, తల్లి ని తూలికా తల్పం వద్దకు నడిపించాడు ఓ చేత్తో..రొమ్ముల పక్కల రుద్దుతూనే..

అతని చేతలకి సులోచనాదేవి మరింత కామోద్దీపిత అవుతూ విక్రముడి భుజం మీద వూనుతూ..తల్పం చేరింది..

తాను తల్పాన్ని అధిరోహించి..ఎత్తైన తల దిండ్ల మీద వాలుతూ..అతనికేసి వోరగా తిరిగి పడుకొని..కుడి చేత్తో రొమ్ముని ముందుకు సాగిస్తూ.."రాజా వారు..రావచ్చు.."అంది అరమోడ్పు కన్నులతో..

విక్రముడు ఆమె శృంగార హేలను చూస్తూ, మరింత సంతోషం గా పక్క లోకి చేరాడు..

ఆమెను వెల్లకిలా సర్దుతూ, ఆమె ఎత్తి చూపిన స్థనాన్ని రెండు చేతులా అందుకొని..నోరు తెరిచి..చను మూతిని..దోపుకున్నాడు..

"అమ్మా.. ఆహ్.. మ్మ్.."సులోచనాదేవి పులకింతల తో కళ్ళు మూసుకుంటూ..కొడుకు తలని రొమ్ము కి అదిమేసుకుంది..

విక్రముడు పెదాల తో చన్ను మూతిని బిగించి నాలిక చాచి నోటిలో బిర్రు గా అల్లాడే ఆమె లావాటి పొడుగై న ముచ్చికను..అదిలించాడు..

"హా.. మ్మ్.. హు.. హుం.."అని నోటి పెదాల్ని బిగించి మూల్గుతూ కొడుకు తల నిమిరింది రాజమాత సులోచనాదేవి..

పరవశంగా"చీకు.."అంటూ రొమ్ముని మరింత నోటిలోకి తోసింది..

విక్రముడు చను మూతిని అదిమి పట్టు పీలుస్తూ చీక సాగాడు..

వెచ్చటి..పాల ధారలు అతని అంగిటిలోకి జర్రున చిమ్మాయి..

ఆ తియ్యటి స్థన్యాన్ని గుటకలు వేస్తూ మరింత చీకాడు..

ఆమె పరిసరాలు, పరిస్థితి, మరిచిపోతూ..విక్రముడు తలను భద్రం గా తన రొమ్ము కి అదిమేసుకుంటూ.. "చీకరా..కన్నా..హాయి గా వుంది..శ్..యెంతకావాలన్నా చేపుతారా..బంగారం..నా కుండల్ని..ఖాళీ గా చీపుకో..పసివాడు పోయాక..ఈ పొదుగుల్ని ఎలా ఖాళీ చేసుకోవాలిరా దేముడా అని తికమక పడే నాకు నువ్వు దేముడిలా దొరికావురా..కడుపారా చీపుకో..నా బంగారు కొండా.."అని పలవరిస్తూ పరవశం గా.. బాయి చేపసాగింది..నరాలన్నీ సళ్ళిచ్చి తియ్యగా మూల్గుతుంటే..

ఎప్పుడూ గంభీరంగా వుండే తల్లి అలా మనసు విప్పి కసి గా మాట్లాడటం విక్రముడి కి కొంచం ఆశ్చర్యం అనిపించినా..యెనలేని ఆనందాన్ని కూడా కల్గించింది..

కట్టి విప్పబడ్డ లేగదూడ తల్లావు పొదుగుని ఏగ కుడిచినట్లు..తల్లి రొమ్ముని మెత్త గా యెగ కుమ్ముతూ.. బాయి కుడవ సాగాడు..

రాజమాత కట్టుబాట్లను గాలికి వదిలేస్తూ కొడుకు ని మీదికి మీదికి సర్దుకుంటూ చనుబాలను చేపింది..

అతడు పదినిముషాల పాటు కుడి రొమ్ముని పూర్తిగా కుడిచేసాక..ఆమె తన రెండో రొమ్ముని నోట దోపు తూ.."ఇదీ చీకరా .."అంటూ ఆదమరచి ఆ చన్నునూ కుడిపింది..

విక్రముడు అమితానందం తో రెండు రొమ్ములూ ఖాళీ చేసాడు....

సులోచనాదేవి వెనక్కి సర్దుకుంటూ తల్పం మీద చోటు యివ్వగా, విక్రముడు ఆమె పక్కలో సావధానం గా వెల్లకిలా పరుండి పోయాడు..తృప్తిగా కళ్ళు మూసుకుంటూ..

సులోచనాదేవి..కొడుకుని దగ్గిరగా పొదువుకుంది..

"కడుపు నిండిందా..రాజా గారికి..?" చిలిపిగా అడిగింది..ఓ చేత్తో అతని పొట్టను నీవుతూ..

"అమ్మా..నాకు మళ్ళీ మళ్ళీ కావాలి మరి.."అన్నాడు విక్రముడు మెత్తగా ముఖాన్ని తల్లి పాలిండ్లకి అది మి రుద్దుతూ..

"రాజు తలచుకొంటే..నేను కాదనగలనా..కబురు చెయ్యండి చాలు మీ పక్కలో వాలుతాను.."అంది పరవ శంగా లావులతో కొడుకు ముఖాన్ని ప్రియం గా అముకుతూ....

"రాజామాతగా మీరూ ఈ మందిరంలోనే ఉండిపోవచ్చు కదా..?"అన్నాడు విక్రముడు తల్లి కళ్ళలోకి ఆశ గా చూస్తూ..

"తమరి ఆజ్ఞ అయితే తప్పుతుందా.."అంది వినయం చూపుతూ..నవ్వుతూనే..

"రాజా వారి ఆకలి తీరిందనుకొంటాను..అనుమతి యిస్తే నేను వెళ్ళొస్తాను..తమరు తిరిగి కావాలంటే.. వస్తా.."అంది రాజమాత..మెల్లగా లేచి తల్పం దిగేందుకు తయ్యారవుతూ ..

ఆమె పాలిండ్లు, పాలన్నీ విక్రముడికి చెపేసినా ఇంకా నిండు బంతుల్లా..ఆడాయి విక్రముడికి.. నోరూరిస్తూ.

ఆమె ఓర కంట కొడుకు ఆబ చూపులు కనిపెట్టినా.. తన స్తనాలు ఆ చూపుల వేడికి తిరిగి పురెక్కి పోసా గినా తను వెంటనే విక్రముడికి లోనైపోతే చులకనైపోగలనని అనుకుంటూ మనస్సును బిగ పట్టుకుంది..

'ఏంటా చూపులు.. పోకిరోడా..?!' అన్నట్లు ఓ చిరునవ్వు చూపు కొడుకు వైపు విసురుతూ వేస్తూ..తాను తల్పం దిగిపోయి..వస్త్రాలను..ధరించ సాగింది..

తల్లి తన అందాల ప్రదర్శన తో తనని రెచ్చగొడుతోందా అన్న భావన కలుగుతున్నా, విక్రముడు తొందర పడ దలచుకోలేదు..

తమ శృంగార హేల మెల్ల మెల్లగా సాగితేనే, రసవత్తరం గా పదికాలాల పాటు వుంటుందని అనుకొంటూ.. తల్లిని మరి బలవంతం చేయకుండా వెళ్లనిచ్చాడు..

స్వ మందిరం చేరిన సులోచనాదేవి మనస్సు గందర గోళంగా వుంది..

ఆమె అంతరాత్మలో బలహీనమై, నోరు నొక్కేసుకున్న విచక్షణా జ్ఞానం, మరొక్క సారి తలెత్తుతూ..ఆమె ను ఆవరించిన శారీరిక కామ వాంఛల మైకాన్ని వెనక్కి తోసేసేందుకు ప్రయత్నించ సాగింది..

దానినించే ఆమె లో గందరగోళం ఎక్కువ గా వుంది..

కొడుకు కొద్ది క్షణాల క్రితమే తన స్థనాలని కుడుస్తూ ఇచ్చిన సుఖం ఆమె మరువ లేకుండా వుంది..

తను నోటి నిండా రొమ్ముని కరిచి పట్టి..పెదాలు దవడ తో సుతి మెత్త గా కండరాన్ని వత్తుతూ నాలిక చాచి ఉబికిన ముచ్చికను మెలేసి లాగుతూ పాల నాళాల లోంచి వెచ్చటి పాల ధారను గుంజుతోంటే చమ్మ గా నరాలన్నీ మూల్గటమే కాక తొడల మధ్య కూడా పులకింతలు రేగటం ఆమె మరవలేకుండా వుంది..... అలనాడు..తన భర్త తన మీద ఎగబడి పాలిండ్లు కుడుస్తూ అదిరే పూకు కండరాలను కుళ్ళ బొడిచి అందిం చిన సుఖాలను గుర్తుకు వస్తూంటే, మళ్ళీ ఆ రకమైన ఆనందాలకై ఆమె ఆడతనం అర్రులు జాచసాగింది..

కొడుకు కనక తనని వదలకుండా మభ్య పెట్టి మళ్ళీ చెలరేగి వుంటే తనే అన్నింటినీ పరిచి అందించేసి..ఆ కామ హేళీ సుఖాలను జుర్రుకొని వుండేదేమో..

అనూహ్యం గా..విక్రముడు తన మీద పడలేదు..

తానూ, తన హోదా అభిమానం ఇంకా అడ్డు వస్తూండగా అతడ్ని నోరు తెరిచి ఆహ్వానించ లేక పోయింది వెంటనే తనని దున్నేయమని..

కొంచం వేచి చూడాలని, విక్రముడే తనంత తానే శృంగార కేళికి వురికి రావాలని, అప్పుడు తను కొంచం బెట్టు చేయటం..తిరస్కారం చూపటం చేస్తే, తాను మరింత రెచ్చిపోయి తనని ఆక్రమించేసుకొని..వావ్.. తలచుకుంటేనే పుష్పం నిండా జలాలు ఊర సాగాయి రాణీ సులోచనాదేవికి..

అవును..

తను విక్రముడికి రాణీ..తామిద్దరే ఉండేటప్పుడు..

రాజమాత..సర్వజనాల ముందు..

ఈ రెండు పాత్రలలోనూ తనకు దొరికే సుఖాలను తలచుకుంటూ..కొడుకు..తనకి మళ్ళీ యెప్పుడు కబురంపుతాడా అని ఎదురు చూడ సాగింది..

III

ఆమె ఎంతో కాలం ఆ ఎదురు చూపులు కొనసాగించాల్సిన అవసరం లేకుండా తొందరగానే ముగిసి పోయా యి..

మరునాడు మధ్యాహ్నం,భోజనం చేసి నడుం వాల్చిన సులోచనాదేవి విక్రముడి దాసి రాక తో లేచి కూర్చుంది..

ఆమె ఏమీ చెప్పక ముందే.."రాజా వారు రమ్మన్నారా..?వస్తున్నానని.. చెప్పు..ఆయన తో.."అనేసింది.. ఆశల తో వుప్పొంగే మనసుని అదుపులో పెట్టుకొనేందుకు ప్రయత్నిస్తూ..ముఖంలో గంభీరత చూపిస్తూ..

తను విక్రముడు ముందు ఎంత బెట్టు.. చెయ్యాలి..ఎంత అసమ్మతిని ప్రదర్శించాలి..ఎలా అతనికి ఆవేశం పెంచి..తన ని చమ్మగా దెంగేలా చెయ్యాలో..మనసులోనే తీర్మానించుకుంటూ..రాజు గారి మందిరం వైపు వెళ్ళింది..

ముఖాన్ని గంభీరంగా పెట్టుకొని..మందిరంలోకి ప్రవేశించిన సులోచనాదేవి, విక్రముడు.. తూలికా తల్పం మీద అర్ధనగ్నం గా..అతి తక్కువ బట్టల తో..విలాసం గా కూర్చుని వున్నది చూ,సి తాను ఎదురు చూసే క్షణాలు దగ్గిరే వున్నాయని మనసు యెగిరి పడుతోంటే ఆ ఆవేశాన్ని బయటకు పడనీయకుండా ముఖం ని మరింత గంభీరం గా చేసుకుంది..