பாகம்-03: பாலர்களுடன் கண்ணாமூச்சு

மாமி என் அந்தரங்க தோழி

பாகம்-03: பாலர்களுடன் கண்ணாமூச்சு ஆடிய வாலிபர்கள்.

வெளியே வந்தோம், அவள் என் மீது படுத்துக் கசக்கியதில் என் லுங்கியும் தளர்ந்திருந்தது, அதைச் சரி செய்ய வேண்டும், ஆனால் எனக்கு அதை விட முக்கியமான வேளையிருந்தது, என் வலது கை விரல் திரட்டிய பொக்கிஷம்.

ஆம் சற்று முன் அது ஒரு அமுத கிண்ணத்தில் வழிந்திருந்ததை. ஆம் என் கையை அவளுக்குத் தெரியாமல் சற்று முகர்ந்தேன் ம்ம்ம். தம்பி டண்டணக்கா, ஐயோ என் லுங்கி அவிழப் போனது.

இடது கையில் பிடித்து, மறக்காமல் என் வலது கை முழுவதையும் நக்கிச்சுவைத்தேன். அதற்குள் சிறுவர் கூட்டத்தில் கலந்தோம். மீண்டும் அடுத்த ஆட்டம், எங்கு ஒளிந்து கொள்வது என்று யோசிக்கும் முன் தொடங்கி விட்டது.

மீண்டும் அவளை இழுத்துக் கொண்டு ஓடினேன், தேடினேன் நல்ல இடம், ம்ஹூம் நல்ல இடமே அமையவில்லை. நேரம் வீணானது. "ம்ம்ம். (சற்றுச் சந்தோஷம், ஆனால்) ஐயோ கொஞ்சம் ரிஸ்க்." நானாகவே பேசிக்கொள்ள

"என்னடா? சீக்கிரம்டா!"

எங்கள் வீட்டு ஜன்னலின் சன் ஷேடு-ஐ (Sun Shade) சுட்டி, "இது மேலே ஏறிட்டா போதும் ஆனால் மேலே போய்ச் சுருண்டு படுத்துக்கனும் இரண்டு பேருக்கு இடம் போதாது; கொஞ்சம் சிரமம்தான் வாங்க முயற்சி செய்யலாம்."

"சரி சரி சீக்கிரம்டா! நான் எப்படி மேல! என்னைக் கொஞ்சம் தூக்கி விடுவியா?"

நான் சுற்றும் முற்றும் பார்க்க, "இருட்டில் என்ன தேடுற? சீக்கிரம்டா!"

அருகில் கிடைத்த ஒரு பெரிய மரப்பலகைத் துண்டு எடுத்துச் சுவரில் சாய்த்து, "இதோ இதிலே கால வைத்துக் கொஞ்சம் ஏறுங்கள் அதுக்கு மேலே நான் மேலே தூக்கி விடுறேன்."

சிறிது தயங்கி / பயந்து பின், "டேய் என் கால் வழுக்கப் போகுதுடா கொஞ்சம் நல்லா பிடிச்சிக்கோடா!"

சொல்லி ஏற ஆயத்தமானவளைத் தடுத்து, "நீங்க முதலில் துணிய தூக்குங்க." அவசரத்தில் கொஞ்சமும் யோசிக்காமல், சொன்னது மட்டுமில்லாமல் அதி வேகமாக ஒரே மூச்சில் குனிந்து அவள் புடவை மற்றும் பாவாடையை அவள் பாதத்திலிருந்து வழித்து, வேட்டி மடித்துக் கட்டுவது போல் மடித்துக் கிட்டத்தட்ட அவள் வயிற்றுக்கு மேல் ரவிக்கைக்கு அருகில் வரும் வரை தூக்கி நானே கட்ட முனைந்தேன்.

அதை உணர்ந்த உமா என் கையிலிருந்து வாங்கித் தானே கட்டிக் கொள்ள முயற்சி செய்ய, நான் விடாமல், "விடுங்கக்கா நேரமில்ல." சொல்லி நன்றாக இறுக்கக் கட்டினேன்.

"ஐயோ எவ்வளவு தூக்கிக் கட்டிட்டான் பாரு! டேய்! ரொம்ப இறுக்காதேடா!" அவள் சொன்ன பிறகுதான் கவனித்தேன். சற்றே அளவுக்கு அதிகமாகத்தான் தூக்கிவிட்டேன், ஓரளவு முழுத் தொடையும் தெரிந்து லேசாகப் புட்டங்களும் தெரியுமளவுக்கு இருக்கும் என நினைக்கிறேன்.

இருட்டில் சரியாகத் தெரியவில்லை. ஆனால் கொஞ்சமும் தாமதிக்காமல் அவளை அந்த மரத்துண்டில் ஏற்றி, அவள் பூசனி குண்டிப் புட்டங்களை என் தலை மற்றும் கைகளைக் கொண்டு முட்டுக் கொடுத்துத் தூக்கி விட, உமாவும் படு வேகமாக ஏறி விட்டாள்.

உடனே நானும் அதே பலகையின் உதவியுடன் ஏறி விட்டேன். உடனடியாக அவளை அவசரப்படுத்தித் தீவிர நடவடிக்கையில் இறங்கினேன், "ம்ம்ம் சீக்கிரம் நீங்க செவுத்தோரமா சுருண்டுக்கோங்க, கீழே இருந்து பார்த்தா தெரியக் கூடாது, சீக்கிரம்!"

நான் கட்டளை பிறப்பிக்க அவளும் செய்து முடிக்க, ம்ம்ஹூம் நான் சுருண்டு கொள்ள இடமேயில்லை.

அதே சமயம் உமா, "டேய் குத்துதுடா!" அந்த இடம் கரடுமுரடாக இருப்பதைக் குறிப்பிட்டாள்.

"ம்ம். வாயேன் அடுத்த வாட்டி மெத்தப் போட்டு வெக்கறேன்! அட கம்னு படுக்கா!" நான் சிறிதும் கண்டு கொள்ளாமல் அலுத்துக் கொண்டேன், எனக்கு என் கவலை நான் எப்படி மறைவது என்று தெரியாமல் தவித்தேன்.

ஒரு யோசனை உதித்தது, "சரிக்கா (சரி அக்கா) நீ இப்படி வா, நான் முதலில் படுத்துக்கறேன், நீ என் மேலே கட்டிக்கிட்டு சுருண்டுக்கோ."

"நீயே என் மேலே படுத்துக்கோயேன்டா? ம்ம், சீக்கரம்டா!"

"நீங்கதான் குத்துது குடையுதுங்கறிங்களே என் எடையை எப்படித் தாங்குவீர்கள்? நேரமில்லை!!" என அவசரப்படுத்தி நான் சுவற்றோரம் மல்லாந்து படுத்துக் கொண்டு கால்களை மடக்கிச் செங்குத்தாக வைத்துக் கொண்டேன்.

உமா என் மேல் உட்கார இருபுறமும் கால் போட்டு, அடடா ஒரே இருட்டு, வெளிச்சம் மட்டமிருந்திருந்தால் தூக்கிக் கட்டிய பாவாடை குடை போல விரிந்து நிற்க ஆகா படு ஸ்ஸெக்ஸியான காட்சி. ம்ம்ம்ம் என்ன செய்ய அதிர்ஷ்டமில்லை.

உமா என் வயிற்றுக்கும் மார்புக்கும் இடைப்பட்ட பகுதியில் உட்கார்ந்திருந்தாள். அவள் பருத்த புட்டங்கள் என் வயிற்றில் நன்கு பதிந்திருந்தது. அவள் அந்தரங்கம் என் வயிற்றில் அழுந்தியிருந்தது அந்தப் பகுதி நல்ல சூடாகவும் ஈரமாகவும் இருந்தது.

என் உடலில் ஏதேதோ வேதியியல் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தின. அவள் அந்தரங்கத்திலிருந்து பேண்ட்டீஸையும் தாண்டி வழிந்து கொண்டிருந்த தேனமுது நல்ல வாசம் பரப்பி அந்த வேதியியல் மாற்றங்களை வினையூக்கியாக (Catalyst) ஊக்குவித்தன.

அந்தத் தேனமுதைச் சற்று முன் ருசித்துச் சுவைத்த நான் அது மீண்டும் என் வாயின் வெகு அருகில் இருப்பதை நினைக்கையில் என் வாய்த் தானாகப் பிளந்து ஜொல்லு விட்டேன்.

உமா தன் தலை மறைப்பதற்காக மிகச் சிரமத்துடன் முன்னோக்கி என் முகத்தருகே குனிந்திருந்தாள். அவள் செழித்த உதடுகள் என் வாயின் வெகு அருகில் இருப்பதை எண்ணி என் உதடுகள் ஏங்கின. சற்றே எல்லை மீறி அவள் உதடுகளைக் கவ்விக்கொள்ள மனம் துடித்தது.

குறைந்தது அந்த உதடுகளை லேசாக உரசி விட வேண்டி சஞ்சலப் படுத்தின, செய்தும் முடித்தன, உமாவிடமிருந்து எதிர்ப்பு இல்லை ஆனால் தன் தலையைச் சற்றுப் பின் வாங்கினாள்.

யோசித்தேன், அவளோ மிகச் சிரமத்துடன் குனிந்தவாறு இருக்கிறாள், அவளுக்கு அசௌகரியத்தைப் போக்கவும் அதே சமயம் எனக்கும் வசதியாக அவள் நிலையை மாற்றத் திட்டமிட்டேன்.

"அக்கா. நீங்க நிறைய நேரம் இப்படியே உக்கார முடியாது, அதனால் இதை (அவள் பருத்த புட்டங்களை என் இரு கைகளால் அழுத்திச் சுட்டி) முன்னாடி என் மாரில், கழுத்துக்கிட்டே வைத்து, அப்படியே உங்கள் முதுகை என் கால் தொடையில் சாய்த்து நல்லா சௌகரியமா சாஞ்சி உட்காருங்க."

உன் மேல் உதட்டை தராவிட்டால் உன் கீழுதட்டையாவது (கீழ் உதடு அதாவது கூதி உதடுகளைத்தான் அப்படி குறிப்பிடுகிறேன்) எனக்குத் தா எனச் சொல்லாமல் சொன்னேன்.

அது புரிந்தோ புரியாமலோ மறுத்த உமா, "பரவாயில்லடா கொஞ்ச நேரந்தானே!" என்று சற்றே சங்கடத்தை வெளிப்படுத்தினாள்.

நான், "ஐயோ அக்கா நான் சொல்வதைக் கேளுங்கள், நம்பள தேடிப் பிடிக்கிறச் சின்னப்பையன் யாரையாவது கண்டு பிடிச்சி அவுட் ஆக்கனும் அதுக்கு ரொம்ப நேரம் ஆகும், அது வரைக்கும் நாம இப்படியே தான் இருக்கனும். அது ரொம்பச் சிரமம், உங்களால் முடியாது வேண்டாம்."

அவள் மிகச் சிரமத்திலிருந்ததால் நான் சற்று வற்புறுத்தியதும் உடனே ஒத்துக் கொண்டு செயலில் இறங்கினாள். சற்று நிமிர்ந்து உட்கார்ந்து பின் மெல்லப் பின்னோக்கி சாய்ந்து தன் இரு பக்கமும் கைகளை ஊன்றி லேசாகத் தன் பூசனி குண்டிகளை உயர்த்தி முன்னோக்கி (என் வாயை நோக்கி) நகர்த்தினாள்.

அடடா இந்த நிலையை (pose) சிறிது கற்பனை செய்து பாருங்கள். 'இந்தாடா என் அப்பத்தை நல்லா ருசிப் பார்' என்பது போலிருந்தது. என் மனக் குறையெல்லாம் போதிய வெளிச்சமில்லாததுதான்.

அந்தத் தேனருவி என் வாயருகே வந்து கொண்டிருக்க என் மனம் மகிழ்ந்து 'நிலா நிலா ஓடிவா' எனப் பாடியது. அவளால் தன் இடுப்பைச் சுலபமாக நகர்த்த முடியாமல் சிரமப்பட்டு நகர்த்த, அவள் குண்டிப்பகுதி நன்றாக ஈரமாக இருந்ததினால் சட்டென வழுக்கி விட அவள் தன் இடுப்புக்குக் கொடுத்த உந்தம் சற்று மிகையாகி அவள் சொர்க பூமி என் வாயில் (முகவாய்க் கட்டையில்) முட்டி நின்றது.

என் தலையில் சிறிது அடி பட்டு வலிக்க, "ஆவ் ம்மா!" என்று நான் லேசாக அலறினேன்.

அவள் தேன் கூடு என் வாயருகே.

சற்று பரிதவித்த உமா, "ஐயோ! சாரிடா வழுக்கிடுச்சிடா, இருடா இதோ," அவள் எனக்களித்த தன் பொக்கிஷத்தை மீட்டுக் கொள்ளப் போகிறாள் என்று உணர்ந்த நான், எங்கே கைக்கெட்டியது வாய்க்கெட்டாமல் போய் விடுமோ! இல்லை இல்லை வாய்க்கெட்டியது விலகிப் போய் விடுமோ என ஏங்கிப் பயந்தேன்.

உடனடியாக என் இரு கைகளால் அவள் புட்டம் / தொடைகளைச் சிறிதும் நகர விடாமல் நன்றாக அழுந்த பிடித்துக் கொண்டு, "ஒண்ணுமில்ல! லேசாத் தான் இடிச்சிக்கிட்டேன்; அப்படியே இருக்கட்டும், (அவள் இடுப்பை இழுப்பதை நிறுத்தினாள்). நீங்க நல்லா சாஞ்சிக்கோங்க."

மேலும் அவளைத் தொடர்ந்து சாய்ந்தபடியே இருக்கச் சொல்லி என் கைகளால் தள்ளுவதைப் போல் லேசாக அவள் மார்பில் தொட அது சரியாக இரு கனிகளையும் தொட்டது, அதே சமயம் அவள் தன் இரு கைகளால் என் இரு கைகளின் மணிக்கட்டைப் பற்றிக் கொண்டாள்.

விலக்கித் தள்ளி விடுவாளென நினைத்தேன் ஆனால் அவள் என் கைகளை அப்படியே தன் கனிகள் மீது இருக்க விட்டாள். வேறேதும் செய்யவில்லை. அதனைச் சாதமாகப் பயன்படுத்திச் சில வினாடிகள் வேசாக வருடி மகிழ்ந்தேன்.

ஆனால் எனக்கு என் கைகள் மிக அவசியமாகத் தேவைப்பட்டது. ஆம் என் தலையைச் சிறிது முன்னோக்கி வளைத்தால் என் வாய் அவள் தேனருவியில் வழியும் தேனைப் பருக முடியும். என் கைகளை என் தலைக்குக் கீழே முட்டுக் கொடுத்துத் தூக்க எனக்கு என் கைகள் தேவைப்பட்டன.

நான் என் கைகளை லேசாக அவள் கைகளிலிருந்து உருவ முயன்றேன், உடனே அவள் என் மணிக்கட்டுகளை லேசாகத் தன் மீது அழுத்த என் கைகள் அவள் முலைகளை அழுத்திட, "அப்படியே இரேன்டா?" தேவையில்லாமல் செல்லமாகக் கடிந்துகொண்டாள்.

"இலக்கா என் தலை... இப்போ கொஞ்சம் நேரத்துக்கு முன்ன நீங்க வழுக்கி இடிச்சது வலிக்குது... கொஞ்சம் கீழே குத்துது என் கைய வெச்சிக்கப் போகிறேன்."

ஏதேதோ சாக்குகள் சொல்லி என் கைகளால் என் தலையைத் தடவும் விதமாக முயன்று என் வாயை அவள் அந்தரங்கத்திலும், தொடையிலும் ப்ரஷ் செய்தேன் வர்ணம் அடிப்பது போல்.

அடா! அடா! அடா! என்ன ஆச்சரியம்! அவள் பேண்டீஸிலிருந்து திரவம் முன்பைவிடப் பெருமளவு வழிந்திருந்தது. அவற்றை என் மூக்கு, வாய் மற்றும் கன்னம் முழுவதும் அப்பிக் கொண்டேன்.

மேலும் நான் சற்றும் தாமதிக்காமல் என் நாக்கை மெல்ல வெளியிட்டு அவள் உணர முடியாத அளவுக்கு மேலோட்டமாக நக்கினேன். தொடர்ந்து நக்கிச்சுவைத்தேன்.

ஆனால் ஒரு சில சமயங்களில் என் நாக்கு சற்று அஜாக்கிரதையாகத் தீண்டி விட அவள் தன் விரித்த தொடைகளை அனிச்சையாய் இறுக்கிச் சேர்த்துக் கொண்டு சற்று முனகினாள்.

"ஸ்ஸ்ஸப்பா ம்ம். (சற்று சந்தேகத்துடன்) டேய்! ஐயோ என்னடா பண்ற? தலையை ரொம்ப அசைக்காதேடா ம்ஹும் (சிணுங்கினாள்) எனக்கு ஒரு மாதிரியா ஆவுதுடா, ரொம்பக் கூசுதுடா."

அவ்வளவு தான் அதிர்ஷ்டம் அதற்குள் யாரோ பிடிபட்டு அடுத்த ஆட்டத்தைத் தொடங்க சிறுவர்கள் எங்களைத் தேடி குரல் கொடுக்க, நாங்கள் அங்கிருந்து கிளம்பினோம்.

மறக்காமல் அவள் எழுந்து கொள்ளும் போது என் முகத்தை அவள் மன்மதப் பீடத்தில் என் வாயை ஒரு முக்கு முக்கி முடிந்த வரை அந்த அதிசய திரவத்தை அப்பிக் கொண்டேன்.

பிறகு நான் கீழே குதித்துப் பின் உமாவை என் தோளில் தாங்கியபடி கீழே இறக்கினேன். இப்போது என் கழுத்து / முதுகில் அவள் அழகிய அப்பம் அழுந்தி அந்தப் பகுதி முழுவதும் பிசுபிசுவென ஒட்டியிருந்தது.

உமா தன் உடைகளைச் சரி செய்து கொண்டே நடக்க, நான் என் வாயை மற்றும் மூக்கைச் சுற்றிச் சேமித்து வைத்த அந்த அதிசய திரவத்தை ஒரு சொட்டும் வீணாக்காமல் அவளுக்குத் தெரியாமல் வழித்து நக்கினேன்.

'ம்ம்ம்ம்ம்ம் ஆஹாஆஹா' எனக்குள்ளே ரசித்து ருசித்துக் கொண்டு பிறகு என் கழுத்துப் பகுதியிலிருந்ததையும் வழித்துச் சுவைத்தேன். இப்போது வாசம் சும்மா கும்மென என்னைச்சுற்றிப் பரவியிருந்தது.

அதனால் சற்று தொலைவிலிருந்தவாறே அவர்களைத் துரிதப்படுத்தி மீண்டும் மறைந்து கொள்ள இடம் தேடும் படலத்தைத் தொடங்க முயன்றேன். நான் சந்தோஷத்தில் உச்சத்திலிருக்க உமா திடீரெனப் பெரும் குண்டைத் தூக்கிப் போட்டாள், "போதும்டா விளையாடினது உள்ள போகலாம் வா." என்றாள். எனக்குப் பெருத்த ஏமாற்றம், மனமொடிந்து போனேன்

"ஏன்க்கா இன்னும் கொஞ்ச நேரம் விளையாடலாமே!" நான் மிகவும் உருக்கமாகக் கெஞ்சினேன். மேலும் உமா தீர்க்கதரிசி என்றே சொல்ல வேண்டும், ஏனென்றால் அவள் சொன்ன சில வினாடிக்குள் மற்ற சிலருக்கும் அவரவர் வீட்டிலிருந்து அழைப்பு (மிரட்டல் / திட்டுகளுடன்) வந்தது.

"பாத்தியா நான் சொன்னேனில்ல? நேரமாச்சி, இன்னிக்கி போதும்." ஆட்டம் முடிந்து வீட்டுக்குள் சென்றோம்.

"அப்பாடா! நல்ல ஜாலியாயிருந்துச்சில்ல, உங்களுக்கும் சின்னப் பசங்கள் கூட விளையாடப் பிடிக்குமாக்கா?"

"ம்ம்ம் எனக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும் ஆனால் எங்கப்பா பார்த்தா தோலை உறிச்சுடுவாரு எங்கம்மா கொஞ்சம் திட்டிட்டு விட்டுடுவாங்க."

"அட! அப்படியா! சரி என்னென்ன விளையாட்டு விளையாடுவீங்க?"

"கோலி, கில்லி, பம்பரம், கொம்பாட்டம்."

"ஐய்யய்யோ! என்னாக்கா எல்லாம் ஆம்பலைப் பசங்கள் விளையாட்டா சொல்கிறீர்கள் ஏன் பொம்பளை ஆட்டமே பிடிக்காதா?"

"இதுல இன்னா ஆம்பலை ஆட்டம், பொம்பளை ஆட்டம் எல்லாம் விளையாட்டு தான் சரி அப்படிப் பார்த்தா பல்லாங்குழி, கல்லாங்காய், நொண்டி எல்லாம் கூட ஆடுவோம். அப்புறம் கபடி ஆங் கபடி ரொம்பப் பிடிக்கும்!"

அதைக் கேட்டதும் ஆச்சரிய அதிர்ச்சியில், "என்ன கபடி ஆடுவீர்களா!! என்ன ட்ரஸ்ல? இப்படிப் புடவை / பாவாடை கட்டிக்கிட்டா?"

"ஏன் முடியாதா? என்ன கஷ்டம்?" என விந்தையாக வினவினாள் உமா. நான் வாயடைத்துப் போனேன், அதை விட அவளுடன் கபடி ஆடினாள் எப்படியிருக்குமெனக் கற்பனை செய்து கனவு காணத் தொடங்கினேன்.

தொடர்ந்த உமா, "என்ன சத்தத்தையே காணோம்?"

"சரிக்கா நாளைக்கு முடிந்தால் கபடி ஆடுவோம், நீங்க எப்படி ஆடுவீங்கன்னு, உங்க கூட ஆட ஆசையாயிருக்கு." என்றேன்.

"அதெல்லாம் இங்க வேண்டாம், யாராச்சும் ஏதாச்சும் சொன்னால்? அப்புறம் பிரச்சினையாகிடும் வேண்டாண்டா." எனக்குச் சற்று ஏமாற்றம்.

தொடரும்