அம்மாக்களும் பிள்ளைகளும்.03

”அம்மா! எப்படி இருந்திச்சு?”

கட்டிலில் கால்களை மடக்கி அமர்ந்தவாறு, கூந்தலை அள்ளி முடிந்து கொண்டிருந்த மீனாவிடம் கேட்டான் மோகன். அவனது கேள்விக்குப் பதிலளிப்பதற்காக திரும்பிய மீனாவின் கண்கள், நிர்வாணமாகப் படுத்திருந்த ஆசைமகனின் இளமை முறுக்கேறிய உடலை நோட்டமிட்டன.

”அப்படிப் பார்த்தா எப்படி?” மோகன் வினவினான்.

”கொஞ்சம் தள்ளு! என் பிராவுக்கு மேலே படுத்திட்டிருக்கே!” என்று மகனைத் தள்ளிவிட்டு, தனது பிராவை இழுக்க முயன்ற மீனாவைப் பிடித்துத் தன்மீது கிடத்தினான் மோகன். நிர்வாணமாகியிருந்த அம்மாவின் சில்லென்ற முலைகள், தனது மயிர்படர்ந்திருந்த மார்பில் அழுந்திய சுகத்தில் லயித்தவாறு, அவளது முகத்தை இரு கைகளாலும் ஏந்தியவாறு மீண்டும் கேட்டான்.

”சொன்னாத்தான் விடுவேன்,” என்று மீனாவின் வாயில் முத்தமிட்டான். “எப்படி இருந்திச்சு? நல்லாப் பண்ணினேனா? உனக்குத் திருப்தியா?”

மீனா மகனின் உதடுகளைக் கவ்வி அழுத்தமாக ஒரு முத்தத்தைக் கொடுத்துவிட்டு எழுந்தாள்.

”சூப்பர்! இவ்வளவு சந்தோஷமா நான் எப்பவுமே இருந்ததில்லை!”

”வாவ்!” மோகன் பெரிய சாதனை புரிந்தவன் போல முட்டியை வானத்தை நோக்கி உயர்த்த, மீனா தனது உடைகளை அள்ளியெடுத்துக் கொண்டு பாத்ரூமை நோக்கி நடந்தாள். அம்மாவின் குண்டி அசைகிற அழகைப் பார்த்தவாறே, சற்றுமுன் அந்த அறையில் நடந்தவற்றை மோகன் எண்ணிப் பார்க்கத் தொடங்கினான்.

தஞ்சாவூர் மருத்துவக்கல்லூரியில் படித்துவந்த மோகன், விடுமுறைக்காகச் சென்னை வந்திருந்தான். சென்னை நண்பர்களைச் சந்தித்துவிட்டு வீடு திரும்பியபோது, மின்வெட்டு காரணமாக வாசல்கதவு திறந்திருக்கவே, உள்ளே சென்று குரல் கொடுத்தான்.

”அம்மா?”

”கிச்சன்லே இருக்கேன் மோகன்!”

மீனா சமையலறையில் காய்கறிகளை நறுக்கிக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தபடியே, டைனிங் டேபிள்மீது வைக்கப்பட்டிருந்த கூஜாவிலிருந்து ஒரு தம்ளர் தண்ணீரை எடுத்துக் குடித்தான். அங்கிருந்து பார்த்தால், சமையலறை முழுக்கத் தெரியும் என்பதால், அம்மாவின் மெல்லிய நைட்டி வியர்வையில் சொட்டச்சொட்ட நனைந்திருக்க, கீழே கருப்பு நிற பிரா அணிந்திருப்பது பளிச்சென்று தெரிந்தது. அதே போல, அவளது இடுப்பில் அம்மாவின் பேண்ட்டீஸும் அரைகுறையாகத் தெரிந்தது.

நாற்பது வயதிலும் தான் எவ்வளவு அழகு என்பதை மீனா உண்மையில் உணர்ந்திருக்கவில்லை. மிகவும் எளிமையாக ஒரு காட்டன் புடவையணிந்து கொண்டால்கூட தேவதைபோல தான் காட்சியளிப்பதாக பலர் கருதுவதும் அவளுக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை. ஆங்காங்கே ஓரிரு நரை தென்பட்ட போதிலும், அதுவும் அவளுக்கு அழகூட்டுவதாகவே இருந்தது. வீட்டில் இருக்கும்போதெல்லாம் அவள் பெரும்பாலும் கூந்தலை அள்ளி முடிந்து கொண்டிருப்பதையே வழக்கமாக வைத்திருந்தாள். தோளுக்கு மேல் பிள்ளை இருக்கையில், என்ன அலங்காரம் வேண்டியிருக்கிறது என்ற அலட்சியமா அல்லது தாழ்வு மனப்பான்மையா தெரியவில்லை; மீனாவுக்குத் தனது அழகின் பெருமை சற்றும் தெரியவேயில்லை.

மோகனுக்கு போதிமரத்தின் கீழ் அமர்ந்தவன்போல, திடீரென்று அம்மாவின் அழகு குறித்த ஞானோதயம் ஏற்பட்டது. மீனா மட்டும் கொஞ்சம் கவனம் செலுத்தினால், அவளைப் பார்ப்பவர்கள் மோகனின் அக்காவென்று கூட நம்பவும் வாய்ப்பிருக்கிறது என்று எண்ணிய மோகனுக்கு லேசாகச் சிரிப்பு வந்தது.

”ம்ம்ம்ம்?” சமையலறையிலிருந்து மீனா கேட்டாள். “எதுக்குச் சிரிப்பு?”

”ஒண்ணுமில்லேம்மா!” என்று பதிலளித்தவன், தன்னையே கடிந்து கொண்டான்.

”ஒண்ணுமில்லாததுக்கா சிரிச்சே? நீயென்ன கீழ்ப்பாக்கம் ஆஸ்பத்திரியிலேயா படிக்கிறே?”

”அட நீ வேறே,” என்று ஒரு கணம் தயங்கிய மோகன், “உன்னைப் பார்த்தா மெடிக்கல் காலேஜ்லே படிக்கிற பையனோட அம்மான்னு யாராலேயும் சொல்ல முடியாதும்மா.”

சமையலறையில் நிசப்தம். மோகன் ஆர்வக்கோளாறில் எதையோ சொல்லி அம்மாவைக் கோபப்படுத்தி விட்டோமோ என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தான். ஆனால், ஓரிரு நொடிகள் கழித்து, திரும்பிப் பார்த்த மீனாவின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்து போயிருந்தது.

”உனக்கு இப்படியெல்லாம் கூட பேசத்தெரியுமா?” புன்னகைத்தபடி கேட்டாள் மீனா. “என்னைப் பார்த்து சமீபத்துலே யாரும் இப்படிச் சொன்னதில்லேடா.”

அப்பாடா! நல்ல வேளை, அம்மாவுக்கு தனது பாராட்டு பிடித்திருக்கிறதே என்று மோகன் நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டான்.

”குக்கரை வைச்சாச்சு!” என்றபடி வெளியே வந்தாள் மீனா. “துணி இஸ்திரி பண்ணனும். உனக்கு அர்ஜெண்டா ஏதாவது அயர்ன் பண்ணனுமா?”

”வேண்டாம்மா!” என்றான் மோகன். “ நானும் வர்றேன் கம்பெனிக்கு.”

சமையலறையை அடுத்திருந்த சிறிய பெட்ரூம் விருந்தாளிகள் வந்தாலொழிய பெரும்பாலும் உபயோகிக்கப்படுவதில்லை. ஆகவே, அங்கு ஒரு மேஜை போட்டு, துணிமணிகளை இஸ்திரி செய்தவாறே அங்கிருந்த சிறிய டிவியில் தனக்குப் பிடித்த தொடர்களை மீனா பார்ப்பது வழக்கம். மோகன் அந்த அறைக்குச் சென்று கட்டிலில் ஆசுவாசமாக அமர்ந்து கொண்டான். மீனா அறைக்குள் நுழைந்து, மேஜைக்குக் கீழிருந்த கூடையிலிருந்து ஒவ்வொரு துணியாக எடுத்து இஸ்திரி பண்ண ஆரம்பித்தாள். சிறிய அறையென்றாலும், பெரிய ஜன்னலிருந்ததால், உள்ளே ஊடுருவிய வெளிச்சத்தில் அம்மா அணிந்திருந்த மெல்லிய நைட்டியின் ஊடே அவளது பிராவும், பேண்ட்டீஸும் பளிச்சென்று தெரிந்து கொண்டிருப்பதை மோகன் கவனித்தான்.

”அப்படீன்னா....,” என்று இழுத்த மீனா, “ நான் பார்க்க நல்லாயிருக்கேன்னு சொல்றியா?”

”சரிதான்! நல்லாயிருக்கிறதா?” அம்மாவின் அழகைக் கண்களால் பருகியவாறே பதிலளித்தான் மோகன். “ரொம்பவே அழகாயிருக்கே!”

”உனக்கு என்னமோ காரியம் ஆகணும் போலிருக்கு!” மீனா சிரித்தாள். “அதான் அம்மாவைக் காக்கா பிடிக்கிறே!”

”போம்மா!” என்று சலித்துக்கொண்டான் மோகன். “நீ எவ்வளவு அழகுன்னு உனக்கே தெரியலே. அதான் பிரச்சினை. இன்னிக்கு, இப்போ நீ பார்க்கிறதுக்கு எப்படியிருக்கே தெரியுமா? போனவாட்டி நான் லீவுலே வந்தப்போ இருந்ததைவிட இன்னும் அழகாயிருக்கே!”

மோகன் சொன்னதைக் கேட்டதும், ஒரு கையை இடுப்பில் வைத்தவாறு, புன்னகையுடன் திரும்பி நோக்கிய மீனாவின் முகத்தில் வெட்கம் படர்ந்திருந்தது. அதே சமயம், ஜன்னல்வழியாக ஊடுருவிய வெளிச்சம்பட்டதால், மீனாவின் நைட்டிக்குக் கீழே அவளது வாளிப்பான தொடைகளின் வடிவம் தென்பட்டது. இடுப்புக்குக் கீழே, தொடைகளுக்கு மேலே நடுப்பகுதியில் அவளது கருப்பு நிற பேண்ட்டீஸ் இப்போது தெளிவாகவே தெரிந்தது. மோகனையே ஒரு சில நொடிகள் பார்த்துக்கொண்டிருந்தவளுக்கு, திடீரென்று அவனது பார்வை பயணிக்கும் திசை புரிந்ததோ என்னவோ, சட்டென்று திரும்பிக் கொண்டாள்.

மோகனுக்கு அம்மா தனது பார்வையைக் கவனித்தது புரிந்தது என்றாலும் ஏமாற்றமாக இருந்தது. இப்படி திரும்பியதற்கு பதிலாக, அம்மா தனது நைட்டியை சற்றே தூக்கி, தனது தொடைகளின் செழிப்பைக் காட்டியிருந்தால் எப்படியிருந்திருக்கும் என்று யோசித்தான். ஆனால், அவளது முகத்தில் தொடர்ந்து படர்ந்திருந்த வெட்கம் அவனை உற்சாகப்படுத்தியது.

கட்டிலிலிருந்து எழுந்துசென்று, அம்மாவுக்கு முன்னால் சென்று நின்ற மோகன், அவளது கையிலிருந்த இஸ்திரிப்பெட்டியை விடுவித்து குத்திட்டு நிற்க வைத்தான். புதிருடனும் புன்னகையுடனும் மகனேயே பார்த்துக் கொண்டிருந்த மீனாவின் இடுப்பில் தனது இரண்டு கைகளையும் வைத்து இழுத்து அணைத்தான். மீனா மகனின் கழுத்தை, தனது இரண்டு கைகளாலும் வளைத்துக் கொண்டதும், மோகனின் மார்பில் அம்மாவின் செழிப்பான முலைகள் அழுந்திக்கொண்டன. வியர்வையில் ஈரமாகியிருந்த தனது டி-ஷர்ட்டில், வியர்வையில் நனைந்திருந்த அம்மாவின் நைட்டி அழுந்தியதும் தீப்பற்றிக்கொண்டது போன்ற ஒரு உணர்ச்சி மோகனைத் தாக்கியது. அம்மாவின் இறுக்கமான பிராவின் முனைகள் தன் நெஞ்சின்மீது உறுத்துவதை உணர்ந்த மோகனின் ஆணுறுப்பு தன்னிச்சையாக எழுச்சி காணத்தொடங்கியது. மீனாவும் மோகனும் சில மகிழ்ச்சியான தருணங்களில் வாஞ்சையுடன் ஒருவரை ஒருவர் கட்டிக்கொள்வது வாடிக்கை என்றாலும், வழக்கமாக மகனின் தலையைத் தோளில் சாய்த்துக்கொள்ள, முகத்தை ஒருக்களிக்கிற வழக்கம் கொண்டிருந்த மீனா அன்று முகத்தை நேராகவே வைத்திருந்தாள். அவளது சூடான மூச்சு மோகனின் முகத்தில் விழத்தொடங்கியது. அம்மாவின் கூந்தலிலிருந்து கிளம்பிய ஷாம்புவின் வாசனையும், அவளது முகத்திலிருந்த ரோஜாவின் வாசமுமாகக் கலந்து மோகனின் நாசியை நிரப்பியது.

மோகனுக்கு திடீரென்று பதற்றம் ஏற்பட்டது. இதுவரை ஏற்பட்டிராத ஒரு புதிய உணர்வு காரணமாக அவனது பூல் மிகுந்த விரைப்படைந்திருந்தது. அம்மா இறுக்க அணைத்தால், தனது எழுச்சி அவளது இடுப்போடு அழுந்தி, காட்டிக் கொடுத்துவிடுமே என்ற எண்ணத்தில் சற்றே பின்வாங்க முற்பட்டபோது, “உன்னை தஞ்சாவூர்லே தவிக்க விட்டுட்டு நாங்க இங்கே சவுகரியமா இருக்கோமேடா?” என்றவாறே, மகனை இழுத்துத் தன்மீது போட்டு அணைத்துக் கொண்டாள் மீனா. அடுத்த கணமே, அவளது உடல் சிலிர்த்து, அவளது வாயிலிருந்து ‘ஹ்ஹோ’ என்ற ஒரு சிறுமுனகல் வெளிப்பட, குட்டு வெளிப்பட்ட குற்ற உணர்ச்சியில் மோகன் கூனிக்குறுகினான்.

ஆனால், மீனா அவனைத் தள்ளிவிடவோ, அவனது அணைப்பிலிருந்து விடுபடவோ, அவனது எழுச்சி த்னது புழையைத் தொடவிடாமல் விலகவோ முயலவில்லை. மாறாக, தலையைத் தூக்கியவள், மோகனே சற்றும் எதிர்பாராதவிதமாக அவனது உதட்டில் தனது இதழ்களைப் பதித்து முத்தமிட்டாள். உடலில் விஷ ஊசி இறங்கியதுபோல, மோகனின் ரத்த நாளங்கள் கொதித்தன. மகனை விடுவித்த மீனா, அவனது முகத்தைத் தாங்கியவாறே கெஞ்சலாகக் கூறினாள்.

”உன் படிப்பு முடியுற வரைக்கும் மாசம் ரெண்டு தடவையாவது வந்திட்டுப்போடா! ப்ளீஸ்!”

”சரிம்மா!” என்ற மோகன், அம்மா முத்தமிட்ட தனது உதடுகளை, நாக்கால் வருடியவாறே அவளைப் பார்த்தபோது, மீனாவின் முகத்தில் மீண்டும் வெட்கத்தின் சாயம் படர்ந்தது.

மோகனின் கைகள் பரபரத்தன. ஆனால், தன்னைக் கட்டுப்படுத்தியவாறு, இனியும் அங்கே இருந்தால் ரசாபாசமாகி விடும் என்று எண்ணியபடி அவன் அந்த அறையிலிருந்து வெளியேறினான். என்றைக்கும் இல்லாமல், இன்று ஏன் அம்மாவின் அழகைப் பற்றி சிந்தித்திருக்க வேண்டும்? அதை அவளிடமே சொல்லி, அவளை வெட்கப்பட வைத்து, அவள் மேலும் அழகாய்த் தெரிந்ததை ஏன் பார்த்திருக்க வேண்டும்? எப்போதும்போல தன்னை அணைத்த அம்மாவின் ஸ்பரிசத்தில் தனக்கு ஏன் எழுச்சி ஏற்பட வேண்டும்? எல்லாவற்றையும் விட, அம்மா தனது வாயில் ஏன் முத்தமிட்டிருக்க வேண்டும்?

கேள்விகள் மூளையைக் குடைய, அறைக்குச் சென்று படுத்தவன், தன்னையுமறியாமல் தனது பூலைப் பிடித்துத் தடவிக்கொள்ளத் தொடங்கினான். ‘ நான் தடவி விடட்டுமாடா?’ என்று கேட்டவாறு மீனாவே தனது பூலைத்தடவுவது போன்றதொரு காட்சி விரிய, தாளமுடியாதவனாய் பாத்ரூமுக்குள் சென்று கையடித்துவிட்டுத் திரும்பிய மோகன் குப்பையாக கட்டிலில் விழுந்து உறங்கிப் போனான்.

மோகன் உறக்கத்திலிருந்து கண்விழித்தபோது, மதியம் ஒரு மணியாகியிருந்தது. அன்றிரவு தனியார் பேருந்து பிடித்து தஞ்சாவூருக்குக் கிளம்ப வேண்டும். எந்த அசம்பாவிதமும் நடந்தேறாமல், நல்ல பிள்ளையாய் ஊருக்குக் கிளம்ப வேண்டும் என்று முடிவெடுத்தவன் முகத்தைக் கழுவிக்கொண்டு ஹாலுக்குத் திரும்பியபோது சோபாவில் மீனா கால்நீட்டி அமர்ந்திருந்தாள். அவளது கால்கள் டீப்பாயின் மீது வைக்கப்பட்டிருந்தன.

”முழிச்சிட்டியா?” என்று எழுந்தாள் மீனா. “வா, சாப்பிடலாம்!”

”ஏம்மா குரல் ஒருமாதிரியிருக்கு?”

”லேசாக் கால்வலிக்குதுடா!” என்றவள் பக்கத்திலிருந்த டப்பாவைக் காட்டினாள். “ஒரு மாத்திரை போட்டா சரியாயிடும்.”

மோகன் அமர்ந்து அந்த டப்பாவிலிருந்த மாத்திரைகளை ஆராய்ந்தான்.

”எல்லாம் ஹெவி ஆன்ட்டி பயாடிக்! எந்த டாக்டர் எழுதிக்கொடுத்தாரும்மா?”

”மோகன்!” சிரித்தாள் மீனா. “நீ முதல்லே டாக்டரானதுக்கப்புறம் மத்த டாக்டருங்களைத் திட்டுடா!”

”சும்மாயிரும்மா!” அதட்டினான் மோகன். “இதெல்லாம் ஸ்டெராயிட்! உடம்புலே இருக்கிற எலும்பைப் பொடிப்பொடியாக்கிடும். காலை நீவிவிட்டா சரியாயிடும்.”

”சரி, நீவி விடு!” என்று சிரித்தாள் மீனா. அதிர்ந்தான் மோகன்.

”என்னடா முழிக்கிறே? டாக்டருக்குத்தானே படிக்கிறே? நீவி விடேண்டா!”

”சரி!”

”லிவிங் ரூமிலேயா?” மீண்டும் சிரித்தாள் மீனா. “ரூமுக்குள்ளே போகலாம் வா!”

மீனா மீண்டும் காலையில் இஸ்திரி செய்த அதே அறைக்குள் செல்ல, அன்று நிகழ்ந்தவைகளை எண்ணி இதயம் படபடத்தவாறு சென்ற மோகன் வாசலில் தயங்கியபடி நின்றான்.

”உள்ளே வாங்க டாக்டர் சார்!” என்று மீனா மகனைப் பார்த்துக் கண்சிமிட்டினாள்.

டிவியை முடுக்கிவிட்டு கட்டிலில் சுவற்றோடு ஒரு தலையணையை வைத்துவிட்டு, அதில் முதுகைச் சாய்த்தபடி மீனா உட்கார்ந்துகொண்டு, கால்களை நீட்டிக் கொண்டாள். பிறகு, தனது நைட்டியை மெதுவாக முழங்காலுக்கு மேல், இன்னும் மேலேற்றி, ஏறத்தாழ தனது தொடைகளின் நடுப்பகுதி வரைக்கும் தூக்கிச் சுருட்டிவிட்டுக் கொண்டாள். எச்சில் விழுங்கியவாறு மோகன் அம்மாவை ஏறிட்டபோது, அவள் நைட்டியின் கொக்கிகளைக் கழற்றியிருந்ததால், அவளது முலைகள் பிதுங்கித் தெரிவதைப் பார்த்தான். அன்று நைட்டிக்குக் கீழே அரைகுறையாய்ப் பார்க்க முடிந்த அம்மாவின் பளபளப்பான தொடைகள் இப்போது மோகனின் கண்களைப் பளிச்சென்று பறித்துக் கொண்டிருந்தன.

கால்களைத் தூக்கி, கட்டிலின் ஓரத்தில் அமர்ந்த மோகனின் மடியின்மீது மீனா போட்டதும், அவனது பூல் மீண்டும் விரைக்கத் தொடங்கியது. நீவி விடுவதற்கு வசதியாக, அம்மாவின் கால்களை நீட்ட எண்ணிய மோகன், மடியிலிருந்த அம்மாவின் கால்களைத் தூக்கியபோது, ஒரு மின்னலடிக்கும் நேரத்துக்கு அவனது கண்களுக்கு அம்மாவின் புழை தெரிந்தது. நடுங்கிய விரல்களை இறுக்கிக்கொண்ட மோகன், மெதுவாக அம்மாவின் கால்களை நீவிவிடத் தொடங்கினான். எண்ணை தடவியிருந்தவை போல, அம்மாவின் கால்களில் அவனது கை வழுக்கின. சில நொடிகள் தடுமாற்றத்துக்குப் பிறகு, மோகன் மீனாவின் கால்களை வருடி, நீவி, அமுத்தி அவளுக்கு இதமளிக்கத் தொடங்கினான்.

”ஹும்ம்ம்ம்!” டிவியைப் பார்த்தவாறே மீனா முணுமுணுத்தாள். “இதமா இருக்குடா!”

அம்மாவின் கண்கள் டிவியையே வெறித்துக்கொண்டிருக்க, மோகன் அவளது கால்களை நீவிவிட்டபடியே எழும்பியெழும்பித் தாழும் அவளது முலைகளின் வனப்பைக் கண்களால் விழுங்கிக் கொண்டிருந்தான். ஒரு கணம், அந்த நைட்டியை முழுமையாகத் தூக்கி, அம்மாவின் புழை எப்படியிருக்கிறது என்று பார்க்கலாமா என்று ஒரு யோசனை தோன்ற, ‘சே’ என்று கடிந்துகொண்டபடி, தொடர்ந்து அவளது கால்களைத் தடவ ஆரம்பித்தான். சதைப்பிடிப்பான அவளது முழங்கால்களை அமுத்தியபோது அவனுக்கு என்னவோ செய்தது. பிறகு, அம்மாவின் கால்விரல்களுக்கு மோகன் சொடுக்கு எடுக்கத் தொடங்கினான். ஒவ்வொரு சொடுக்குக்கும் ‘ஆவ்வ்வ்வ்!’ என்று கீழுதட்டைக் கடித்தவாறே முனகினாள் மீனா. பிறகு, தனது உள்ளங்கையால் அம்மாவின் பாதங்களைத் தேய்த்து விட்டான் மோகன்.

டிவியில் ஏதோ ஒரு முக்கியமான காட்சி வரவே, அம்மா சற்று நிமிர்ந்து உட்காரவும், மோகன்மீது அவளது மூச்சு விழுந்தது. அவளது பார்வை டிவியிலே நிலைத்திருக்க, அவளது கால்கள் அசைந்ததால், அது எழுச்சியுற்றிருந்த தனது பூலோடு உராய்ந்ததால், மோகனின் உடலில் மின்னலைகள் பாய்ந்தது போலிருந்தது. அந்தக் காட்சி முடிந்து, விளம்பர இடைவேளை வந்ததும், அம்மா மீண்டும் தலையணையில் சாய்ந்து கொள்ளவும், மோகன் மீண்டும் காலை அமுக்கத் தொடங்கினான்.

”போதும்டா!”

”சரி,” ஏமாற்றத்துடன் சொன்னான் மோகன். “நல்லாயிருந்திச்சா?”

”ஓ.கே!” என்றாள் அம்மா.

”வெறும் ஓ.கே.தானா?”

”கண்ணு! எதையுமே அரைகுறையாச் செய்யக்கூடாது!” என்று புன்னகைத்தாள் மீனா.

கண்ணு? அம்மா தன்னை ஒருபோதும் இப்படி அழைத்ததில்லையே!

”அரைகுறையா? என்ன சொல்றேம்மா?” குழம்பினான் மோகன்.

”கீழே கவனிச்ச மாதிரி, கொஞ்சம் மேலேயும் கவனிக்க வேண்டாமா கண்ணு?” என்று மீனா தனது ஆட்காட்டி விரலை, இடுப்புக்குக் கீழே, தொடைகளுக்கு நடுவே சுட்டிக் காட்டினாள்.

”அம்மா...?”

”புரியலையா கண்ணு?” என்ற மீனா, தனது நைட்டியைத் தூக்கி, மகனுக்குத் தனது புழையைக் காட்டினாள். “இதுக்கு என்ன பண்ணப்போறேடா?”

மோகன் மீனாவின் கண்களை ஊடுருவியபோது, அதில் மிகுந்திருந்த காமத்தைக் கண்டுகொண்டான். இவ்வளவு வேட்கையை அவன் ஒருபோதும் அவளது கண்களில் பார்த்ததேயில்லை.

”புரியுதும்மா!” என்று பரபரத்த மோகன் எழுந்து, தனது டிரவுசரைக் கழற்ற முயன்றான்.

”ஊஹும்!” சிணுங்கினாள் மீனா. “அதெல்லாம் பண்ணக்கூடாதுடா. தப்பு!”

”பின்னே?”

”முத்தம் கொடுக்கிறதுக்கு மட்டும்தான் வாய்னு நினைச்சிட்டியா கண்ணு?”

மோகனுக்குப் புரிந்துகொள்ள அதிக நேரம் பிடிக்கவில்லை. முதல்முறையாக ஒரு பெண்ணின் புழையை ருசிக்கப்போகிறோம்; அதுவும் அம்மாவின் புழைக்கு தனது வாயால் சுகமளிக்கப்போகிறோம் என்ற பரபரப்பு அவனை ஆட்கொண்டது. கட்டிலிலிருந்து கீழே இறங்கியவன், மண்டியிட்டு உட்கார்ந்து கொண்டபோது, மீனா தலையைத் தூக்கி, மகன் என்ன செய்யப்போகிறான் என்ற ஆர்வத்தில் பார்த்தாள். தான் கட்டிலின் மீது படுத்திருக்க, தரையில் மண்டியிட்டு அமர்ந்தவாறு மகன் தனது புழையை ருசிபார்க்கப்போகிறான் என்ற எண்ணமே அவளுக்குக் குறுகுறுப்பை ஏற்படுத்தி விட்டிருந்தது. மோகனின் முகத்துக்கு நேர்கோட்டில் படுத்துக்கொண்டவள், தனது கால்களை விரித்துக் கொடுத்தாள். அவள் மகனைப் பார்த்த பார்வையில் மிதமிஞ்சிய தாபமும் காமமும் கலந்திருந்தன.

மோகன் அம்மாவின் முழங்காலிலிருந்து முத்தமிட்டுத் தொடங்கி, மெல்ல மெல்ல தனது வாயை அவளது தொடைகளுக்குக் கொண்டு சென்றான். அவனது இரண்டு கைகளும் கட்டிலுக்குக் கீழே சென்று, அம்மாவின் குண்டிக்கோளங்களைப் பற்றி இறுக்கின. அவனது நாக்கு வாயிலிருந்து விருட்டென்று வெளிப்பட்டு, அம்மாவின் தொடையின் உட்பக்கத்தை நக்கத் தொடங்கியது. அவளது புழையை அவனது முகம் நெருங்கியபோது, அதிலிருந்து கிளம்பிய ஈரம்கலந்த பெண்மையின் வாசனை அவனது நாசியை நிரப்பியது. மோகன் தனது வேகத்தைத் தானே கட்டுப்படுத்தியவாறு, நிதானமாக அம்மாவின் தொடைகளை மாற்றி மாற்றி வாயால் வருடியும் நாக்கால் நக்கியும் நகர்ந்து கொண்டிருந்தான். அவளது தொடைகள் இரண்டும் சந்திக்குமிடத்தில் முகத்தைப் புதைத்து மேலும் கீழும் அசைத்து அம்மாவின் புழையைச் சீண்டி விளையாடிவிட்டு, நாக்கால் அவளது புழையை மேலிருந்து கீழாக வருட ஆரம்பித்தான்.

மீனா கட்டிலின்மீது மெத்தையை இரண்டு கைகளாலும் பிடித்துக் கசக்கியவாறு, மகனின் நாக்கு தனது புழையை நக்கியளித்த சுகத்தில் திளைத்தபடி முனக ஆரம்பித்திருந்தாள். மோகனின் நாக்கு மீனாவின் புழைக்கு மிக அருகில் மீண்டும் வந்தபோது, அது சுரீரென்று கத்தியைப் போல அவளது ஈரமான புழைக்குள் குபுக்கென்று நுழைந்தது. உரக்க முனகிய மீனா, கட்டிலின் மீது தரையில் போட்ட மீனாகத் துடித்தாள். அவளது புழையிலிருந்து கனிரசம் வெளியேறிக் கொண்டிருந்தது. ஒவ்வொருமுறை மோகனின் நாக்கு அவளது புழைக்குள் சென்றபோதும், அம்மாவின் புண்டைரசத்தில் குளித்து வெளியேறியது. ருசிகண்ட பூனையாக, மோகன் தனது நாக்கை அம்மாவின் புண்டைக்குள் மென்மேலும் நுழைக்க முற்பட்டான். அவளது புழையுதடுகளின் மடிப்புகளை அவனது நாக்கின் நுனி துழாவிச் சுவைத்தது. பிரசவ வலியில் துடிக்கிற பெண்ணைப் போல, அம்மா படுக்கையில் தலையை இப்புறம் அப்புறமாக ஆட்டி ஆட்டி உரத்து உரத்து அனற்றத் தொடங்கினாள்.

”அப்படித்தாண்டா என் கண்ணு,” என்று அலறியவாறே, மகனின் தலையை இரண்டுகைகளாலும் இறுக்கி, தனது புழையின்மீது வைத்து அழுத்திக்கொண்டாள். அவளது விரல்களில் சிக்குண்ட மோகனின் தலைமயிர் இழுக்கப்பட்டபோதும் அவனுக்கு அதுவும் இன்பமாகவேயிருக்க, துழாவிய நாக்கில் அகப்பட்ட அம்மாவின் மொட்டைக் கண்டுபிடித்து உதடுகளால் கவ்விக்கொண்டான். பாதாளத்திலிருந்து வெளிப்பட்ட ராட்சசன்போல எழுந்துநின்ற அம்மாவின் பருப்பை நாக்கால் வளைத்து மோகன் வருடியபோது, மீனா இன்பத்தின் எல்லைக்கே சென்று விட்டிருந்தாள். மகனின் தலையை மிருகத்தனமாகப் பிடித்துத் தள்ளியவள், அவன் மல்லாந்து தரையில் விழுந்து எழுவதற்குள், கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் கட்டிலிலிருந்து கீழேயிறங்கி, தனது தொடைகளை விரித்துக்கொண்டு, மகனின்மீது அமர்ந்துகொண்டாள். சரட்டென்ற சத்தத்துடன் அவள் தனது நைட்டியைக் கழற்றியெறிந்தாள். அம்மாவின் முகத்தைப் போலவே, அவளது கனமுலைகளும் மலர்ந்து காணப்படுவதை மோகன் பார்த்தான். அவளது காம்புகள் சுவற்றில் அடிக்கப்பட்ட தடித்த இரண்டு ஆணிகளைப் போலக் காட்சியளித்தன. மோகன் பார்த்துக் கொண்டேயிருக்கையில், மீனா அவன்மீது நகர்ந்து, எழுந்து, தனது கூதியை மகனின் முகத்தின்மீது வைத்து அழுத்தி அமர்ந்தாள்.

ஒரு கணம் மூச்சுத் திணறிய மோகன், சுதாரித்துக் கொண்டதும், மீனா தனது இடுப்பை அசைக்க அசைக்க, அவளது புழையும் மகனின் வாயும் மீண்டும் உராய்ந்து கொண்டன. சற்றுத் திணறினாலும், மோகன் தனது நாக்கை வெளியேற்றி அம்மாவின் புண்டைக்குள் செலுத்தி விளையாட ஆரம்பித்தான். மீனா தனது இடுப்பை முன்னும் பின்னும் அசைத்தவாறு, தனது மகனின் நாக்குக்குத் தனது புழையை இரையாக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

அதுவரை பொறுமையாய்க் காத்திருந்த மோகன், கைகளை உயர்த்தி, அம்மாவின் உடம்பைத் தடவி, அவளது முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்கத் தொடங்கினான். மகனின் உள்ளங்கைகள் தனது முலைக்காம்புகளின் மீது பட்டதும் மீனா மீண்டும் முனகினாள். அம்மாவை மென்மேலும் துள்ளத் துடிக்க முனக வைக்க வேண்டும் என்று மோகனுக்கு ஒரு வெறி ஏற்படவே, அவன் அவளது புழைக்குள் நாக்கை நுழைத்து, அவளது மொட்டைத் துழாவியெடுத்து, வாய்க்குள் இழுத்து உறிஞ்சினான்.

”யெம்மா....ஆஆஆவ்வ்வ்வ்!”

மோகனின் பூலை இதற்குமேலும் கட்டுப்படுத்தி வைத்திருப்பது அவனுக்கே கடினமாக இருக்கவே, ஒரு கையை அம்மாவின் முலையிலிருந்து விடுவித்து, தனது டிரவுசரின் ஜிப்பை இறக்கி, பூலை வெளியேற்றினான். விடுபட்ட தனது பூலை மோகன் தொட்டபோது, தன் வாழ்க்கையில் தனது பூல் இவ்வளவு தடிமனாக, இவ்வளவு நீளமாக, இவ்வளவு துடிதுடிப்போடு இருந்ததேயில்லை என்பது புரிந்தது.

திடீரென்று மீனா நிலைகுலைந்தாள். அவளது தலை பின்னுக்குச் சாய்ந்தது. அவளது முகம் முழுக்க அளவில்லாக் காமம் படர்ந்திருந்தது. தனது புழையை மகனின் முகத்தின்மீது துணி துவைப்பதுபோல ஓங்கி ஓங்கி அடிக்கத் தொடங்கினாள். அவளது கண்கள் வெறித்தனமாக அகன்றிருக்க, வாய் பிளந்து நாக்கு வெளியேறியிருக்க, வலிப்பு வந்தவள் போன்ற வெறியுடன் அவள் அவன்மீது அதிவேகமாகத் துடித்தாள்.

”ஆ...ஆஆ...ஐ...யை..யோ....ஆஆஆஆஆஆஆஆ!

மீனாவின் உடல் சிலிர்த்துக் குலுங்கி விரைத்து, தளர்ந்து விழுந்தது. மகனின் வாயின்மீது அவளது புழை பலமுறை துடித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது முனகல் சத்தம் அறை முழுக்க ஆக்கிரமித்தது. தன் அம்மாவின் புண்டையை நக்கி, தனது வாயிலும் முகத்திலும் அவளை இன்பப்பெருக்கெடுக்க வைத்த நினைப்பே மோகனுக்கு மிகுந்த கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தியிருந்தது. அவளது புழைக்குள் அவன் மூச்சை விட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவனது உதடுகள் அம்மாவின் புழையை விடவிரும்பாமல் தொடர்ந்து வருடியபடி இருந்தன.

”கண்ணு மோகன்!” ஒருவழியாக மீனா இரைக்க இரைக்கப் பேசினாள். “ நீ ஒருத்தன் இருக்கேன்னு நான் எப்படிடா மறந்தேன் என் செல்லக்குட்டி?”

மகனின் முகத்தை விடுவித்துவிட்டு அவனது உடலிலிருந்து இறங்கிய மீனா, மோகனின் முகத்தைப் பார்த்து தனது புழை செய்த அட்டகாசத்தைப் புரிந்து புன்னகை செய்தாள்.

” நல்லா இருந்திச்சாம்மா?”

”ம்? ஓ.கே!”

”வெறும் ஓ.கே.தானா?”

”டாக்டருக்கு அசுத்தம்னா பிடிக்காதில்லே? வா, வந்து அம்மாவை சுத்தம் பண்ணு.”

”அதுக்கு முன்னாலே நான் செய்ய வேண்டிய காரியம் இருக்கு!” என்று கூறிய மோகன் எழுந்து, அம்மாவை எழுப்பி அப்படியே கட்டிலில் சாய்த்தான். அவளது கால்களை விரித்தவன், தனது பூலை மெதுவாக அவளது புழையில் நுழைத்தான்.

”ஹையோ!” கூவிய மீனா முகத்தை இருகைகளாலும் பொத்திக் கொண்டாள். மோகன் எதிர்பார்த்ததுபோலவே, இத்தனை காமக்களியாட்டங்களுக்குப் பிறகு, அம்மாவின் புண்டை தனது பூலை உள்வாங்கத் தயாராகி விட்டிருந்தது. அப்படியே அவள்மீது அழுந்தியவன், குண்டியைத் தூக்கி மீண்டும் ஒருமுறை தனது பூலை இறக்கியதும், அது சரேலென்று அம்மாவின் புண்டையின் ஆழத்துக்குள் மாயமாக மறைந்துபோனது.

”உள்ளே போயிடுச்சும்மா!” என்ற மோகன் அம்மாவின் கைகளை அப்புறப்படுத்தி, அவளது அழகுமுகத்தைப் பார்த்தபடியே இடுப்பை இயக்க ஆரம்பித்தான். மீனா மகனின் கழுத்தை வளைத்து இழுத்துக்கொள்ள, அவளது கால்கள் அவனது இடுப்பை வளைத்துக்கொள்ள, இருவரது இடுப்புகளும் சம்மட்டிகள் மோதுவது போல மோதிக்கொள்ளத் தொடங்கின. ஒவ்வொரு மோதலிலும் மோகனின் பூல், மீனாவின் புண்டைக்குள் அனாயாசமாக இறங்கி ஏறி விளையாடிக்கொண்டிருந்தது. மோகனின் கைகள் ஆர்வத்தைக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் அம்மாவின் முலைகளை அள்ளின. அவனது வாய் அம்மாவின் முலைகளைக் கவ்வின. அவனது விரல்கள் அம்மாவின் காம்புகளைப் பிடித்துத் திருகின. மீனா இன்பத்தில் முனக முனக, மோகன் வேகத்தில் துள்ளிக்குதிக்க கட்டிலின் ஸ்ப்ரிங்குகள் கதறத்தொடங்கின. இப்போது மீனாவும் மகனின் குத்துக்களைப்பெறுவதற்காக, தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுக்க, மோகனின் பூல் அவளது காமக்கணவாயைத் தூரெடுத்துக் கொண்டிருந்தது. பருத்த அவனது பூல், அவளது பருப்போடு உரசியவாறு அவளது புண்டைக்குள் புகுந்து விளையாடியது.