Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.
You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.
Click here
"सगळे माहीत आहे... झरदारीने कसे तुला मांडीवर बसवून तुझी विचारपूस केली... गिलानीने कसे तुला कवेत घेवून तुला दिलासा दिला... त्यावेळी तुझ्या अंगावर सुतभर कपडाही नव्हता... आणि ते पण पुर्ण नंगे होते... आपल्या देशाची इज्जत तू त्यांना निर्लज्जपणे लुटू देत होतीस..." सुदेशजी तिव्रपणे म्हणाले.
"रब्बीश्श!... ऑल रब्बीश्श!... सगळे खोटे आहे हे!..." सोनीया संतापाने उसळून म्हणाली.
"आय हॅव एविडन्स!... तुझी सिक्रेटली काढलेली सिडी..." सुदेशजी थंडपणे म्हणाले...
ते ऐकून सोनीया त्वेशाने काहितरी बोलायला गेली... पण तिच्या तोंडून शब्द बाहेर पडला नाही... तिच्या चेहऱ्यावर राग, द्वेष, संताप उमटत होता... तिचे ओठ थरथरायला लागले आणि ती काहितरी पुटपुटली पण शब्द बाहेर पडले नाहीत... हताश होवून मग ती रडायला लागली... सोफ्यावर बसकन मारत हाताच्या ओंजळीत आपले तोंड लपवत ती रडायला लागली... सुदेशजींचे बोलणे ऐकून मी पण अवाक झालो होतो! आश्चर्याने मी सुदेशजींकडे आणि सोनीयाकडे बघत होतो... सुदेशजी एकदम शांत होते... ते रडणाऱ्या सोनीयाकडे बघत होते आणि माझ्याकडे बघून किंचीत हसत होते...
थोडा वेळ सोनीया रडत राहिली आणि तिचे रडणे कमी झाले... आपल्या पर्समधून रुमाल काढून ती आपले डोळे वगैरे पुसायला लागली आणि हळु हळू ती रडायची थांबली. तिने स्वत:ला सावरले आणि मान वर करून ती आमच्याकडे पाहू लागली... तिने माझ्याकडे पाहिल्यावर मी फक्त तिच्याकडे पहात राहिलो. तिने सुदेशजींकडे पाहिले आणि ते तिच्याकडे पाहून शांतपणे हसले... मग ते तिला म्हणाले,
"डोन्ट क्राय, बेबी... आय कॅन अंडरस्टॅन्ड!... ती तुझी मजबुरी होती... हो ना?"
"हं?... येस..." सोनीया कशीबशी म्हणाली.
"आय विल नॉट ब्लेम यु... कदाचित शोएबने तुला फोर्स केला असावा... हो ना?" सुदेशजी तिच्याकडून वदवून घेत होते.
"हो..."
"नंतरही त्याने तुला काय काय करायला लावले असेल... हो ना?" सुदेशजी पुन्हा हसून म्हणाले.
"हं?.. ह... हो..." हो म्हटल्याशिवाय सोनीयाला पर्याय नव्हता बहुतेक.
"नेव्हर माईंड... फरगेट दॅट!... लेट्स टॉक अबाऊट टूडेज प्रॉब्लेम...," सुदेशजी तिला दिलासा देत म्हणाले, "तुला सीडब्लुजी मध्ये प्रवेश देण्याची जवाबदारी माझी, तुला विरोध करणाऱ्या पक्षाला, संघटनेला तू देणार त्या रुपयातून मी गप्प करेन... ह्या कामासाठी मला तुझ्याकडून रुपये नकोत... मला तुझ्याकडून सेम 'ट्रिट' हवीय... जी तू झरदारी आणि गिलानीला दिलीस... तुझ्या वहात्या गंगेत जरा मला पण डुबकी मारायला दे..."
सुदेशजींनी शांतपणे आपली मागणी तिच्यापुढे उघड केली आणि सोनीया आश्चर्याने डोळे मोठे करून त्यांच्याकडे पहायला लागली... तिला विश्वासच बसत नव्हता की सुदेशजी तिच्याकडे असे काही मागतील. इव्हन मी पण अवाक होवून त्यांच्याकडे आणि तिच्याकडे आळीपाळीने पहात होतो... सोनीया काही बोलायला गेली पण पुन्हा तिच्या तोंडातून शब्द बाहेर पडला नाही... तरी धीर करून ती म्हणाली,
"सर... व्हाट आरे यु आस्कींग??... म... मी तुमच्या मुलीसारखी आहे..."
"ओह कम ऑन!... माझ्या मुलीसारखी आहे पण मुलगी नाही...," सुदेशजी छद्मीपणे हसत म्हणाले, "आणि तुझ्यासारखी माझी मुलगी असती... आणि तिने जर का तसे कोणा परदेशाबरोबर लग्न करायची गोष्ट केली असती... तर मी तिला तिथेच गोळी घातली असती... त्या देशातील नालायक मुलाबरोबर लग्न लावून देण्यापेक्षा मी तिला मारून टाकणे पसंत केले असते... नाऊ!... डोन्ट मेक मी इमोशनली ब्लॅकमेल... जे मी मागतोय ते दे म्हणजे तुझे काम झाले म्हणून समज!..."
"अहो पण... तुम्हीच मला ब्लॅकमेल करत आहात..." सोनीयाने विषन्नपणे म्हटले.
"ते काहीही असेल... मला हवय ते दे... आणि तुझे काम करून घे... आणि उगाच सतीसावित्री बनू नकोस... मी मागतोय ते तुला देणे अजिबात अवघड नाही... लग्नानंतर तुला शोएबने कोणाबरोबर काय काय करायला लावले... आणि तू ते किती आवडीने केलेस ते आम्हाला सगळे माहीत आहे... सुदेशजींनी चावटपणे हसत म्हटले.
"आणि मी नाही म्हटले तर?... तुमच्या ह्या घाणेरड्या मागणीला नकार दिला तर??" सोनीया त्वेशाने म्हणाली.
"निर्णय तुलाच घ्यायचा आहे... मान्य केलेस आणि मला हवे ते दिलेस तर फायदा तुझाच आहे... तुला ह्या गेममध्ये पार्टिसिपेट करायला मिळेल... नकार दिलास तर तुला खेळायला मिळणार नाही... तू खेळली नाहीस तर तुझे नाक कापले जाईल... तू मोठ्या तोऱ्यात घोषणा केली होतीस की मी आपल्या ह्या देशाच्या बाजुने खेळून दाखवेल... तुझा तो तोरा उतरून जाईल... बिसाईड्स... मी तुझी वेगळीच बदनामी करेन!..." सुदेशजी छद्मीपणे म्हणाले.
"बदनामी? का? कशी?" सोनीयाने अविश्वासाने त्यांच्याकडे पहात विचारले.
"तू माझ्याकडे तुझी मागणी घेवून आली होतीस असे मी सगळ्यांना सांगेन... मला काही करता येणार नाही असे मी सांगितले तर तू मला तुझे 'शरीर' ऑफर केले असे सांगेन... तू माझ्या मुलीसारखी आहेस असे बोलून मी तुला नकार दिला तर तू माझ्या अंगचटीला आलीस आणि कामूक चाळे करून तू मला पटवण्याचा प्रयत्न केला असे मी सगळ्यांना सांगेन... तुझ्या ह्या लगटीला 'अभिलव' साक्षीदार आहे असे मी सगळ्यांना सांगेन..." असे बोलून सुदेशजी पुन्हा छद्मीपणे हसत सोनीयाकडे पाहू लागले...
सोनीया त्यांच्या बोलण्याने पुन्हा अवाक झाली! तिला काय बोलावे ते कळेना... ती अविश्वासाने कधी त्यांच्याकडे तर कधी माझ्याकडे पहात होती... माझ्याकडे बघताना तिच्या नजरेत अगतिकता दिसत होती... तिच्या ह्या अवस्थेत मी काहीच बोलत नव्हतो आणि स्वस्थ बसून होतो ह्याचे आश्चर्य तिच्या नजरेत मला दिसत होते.
खरे तर सुदेशजींच्या मागणीने मी पण सर्द झालो होतो! त्या क्षणी मी तेथे हजर होतो आणि जे चाललेय ते माझ्यासमोर घडत होते... तेव्हा त्या क्षणीच्या सोनीयाच्या परिस्थितीचा आपण पण फायदा घ्यावा असा विचार माझ्या मनात घोळत होता... जसे सुदेशजी म्हणाले की 'वहात्या गंगेत डुबकी मारणे' तसे मला पण डुबकी मारायचा चान्स मला दिसत होता... सुदेशजींनी सोनीयाबद्दल जे सांगितले ते जर खरे असेल तर सोनीयाला सुदेशजींची मागणी पुरवण्यास काही प्रॉब्लेम नव्हता... आणि ते करायची तिची तयारी झाली तर मग सुदेशजींबरोबर मला पण तिच्याबरोबर चान्स मिळणार होता...
काही झाले तरी सुदेशजींनी माझ्या साक्षीची धमकी तिला दिली आहे... म्हणजे आता सोनीयाने त्यांना नकार दिला तरी मी नंतर ह्या प्रकरणाचा वापर करून तिला मला चोदायला द्यायला भाग पाडू शकत होतो... आणि तिने सुदेशजींना होकार दिला तर त्यांच्याबरोबर मला पण तिला चोदायला मिळणार होते... दोन्ही ऑप्शनमध्ये माझा फायदा होता... तेव्हा आपण सोनीयाला सपोर्ट करण्यापेक्षा सुदेशजींना सपोर्ट करुया...
एनी वे! सोनीयाबद्दल आता मला काही सॉफ्ट कॉर्नर नव्हता आणि तिच्याबद्दल माझ्या मनात काडी इतकेही प्रेम नव्हते... तेव्हा तिला चोदायचा चान्स मिळातोय तर कशाला सोडा... बरे सुदेशजींना विरोध करून सोनीयाला मदत करायला जावे तर तिचा आपल्याला पुढे काय फायदा? ती गांड हलवत त्या शोएबबरोबर निघून जाईल... पण पुढे सुदेशजींबरोबर मला निस्तरावे लागणार होते... पुढे माझ्या करिअरमध्ये मला ते त्रास देवू शकत होते... तेव्हा बेटर! आपण आपले गप्प रहावे आणि 'वाहत्या गंगेत डुबकी मारून घ्यावी'...
असा विचार करून मी शांत बसून राहिलो... सोनीयाच्या मनातही विचारांचे वादळ उठले असावे... तिचा चिंतातूर चेहरा सांगत होता की ती मोठ्या प्रश्नात पडली होती... तिची अवस्था पाहून सुदेशजींना काय वाटले कोणास ठाऊक ते उठून उभे राहिले आणि ठामपणे तिला म्हणाले,
"सोनीया बेबी... मी जरा टॉयलेटमध्ये जावून फ्रेश होवून येतो... तू विचार कर... चांगला अजून दहा/पंधरा मिनीटे विचार कर... आणि तुझे उत्तर मला दे... आणि तुझे उत्तर दिल्याशिवाय येथून जायचा विचार करू नकोस...," असे बोलून ते माझ्याकडे बघून म्हणाले, "अभिलव, सोनीयावर जरा लक्ष ठेव... मी येईपर्यंत तिला जावू देवू नकोस... आणि जमलेच तर तुझ्या भाषेत तिला समजावून सांग की माझी मागणी मान्य करणे कसे तिच्या फायद्याचे आहे ते..."
असे बोलून सुदेशजी हसत हसत बाजुलाच अटॅच्ड असलेल्या टॉयलेटमध्ये गेले...
टॉयलेटचा दरवाजा बंद झाला तरी सोनीया आपल्या जागेवर स्तब्ध बसून होती आणि शुन्यात पाहिल्यासारखे खाली बघत होती... नंतर ती भानावर आली आणि तिने माझ्याकडे अगतिकपणे पाहिले... मी पण असाह्य असल्यासारखे तिच्याकडे पाहिले... मग ती बोलायला लागली... हे जे काही माझ्यासमोर चालले होते ते मी गप्प बसून कसे काय ऐकत होतो आणि काही कसे बोलत नव्हतो ह्याबद्दल ती मला बोलायला लागली... मी माझ्या परीने माझी गप्प बसायची मजबुरी तिला पटवून द्यायला लागलो... झालेच तर सुदेशजी जसे मला म्हणाले तसे मी तिला पटवून द्यायला लागलो की त्यांची मागणी मान्य करण्याशिवाय तिच्याकडे दुसरा पर्याय नव्हता... त्यांचे म्हणणे मान्य करण्यातच कसे तिचे भले आहे हे मी तिला समजवायला लागलो...
सोनीयाला खरे तर आश्चर्य वाटत होते की मी तिला सपोर्ट करण्याऐवजी सुदेशजींना सपोर्ट करत होतो आणि तिला ते करण्यास भाग पाडत होतो... पण जसा ती माझ्या बोलण्याचा विचार करायला लागली तसे तिच्या लक्षात येवू लागले की तिला खरे तर दुसरा चॉईस नव्हता... काय करावे आणि काय निर्णय घ्यावा हेच तिला कळत नव्हते... ती सोफ्यावर मागे रेलून हताशपणे बसली होती... त्यातच दहा बारा मिनीटे निघून गेली आणि सुदेशजी टॉयलेटमधून बाहेर आले...
त्यांना पाहून ती भानावर आली आणि सावरून सरळ बसली... सुदेशजी जावून पुन्हा आपल्या सोफ्यावर मध्ये बसले आणि त्यांनी हसून सोनीयाला विचारले,
"मग सोनीया... केलास विचार?... काय ठरवलेस मग तू?"
"सर... दुसरा काही पर्याय नाही का?... आय मीन! ह्या ऐवजी तुम्ही रुपये वगैरे घेवून माझे काम नाही करू शकत का?... मी तुम्हाला फॉरेन करन्सी मध्ये पेमेंट करेन... अगदी डायरेक्ट स्वीस बॅन्केत..." सोनीयाने दुसरा पर्याय बोलून दाखवला.
"अरे व्वा! डायरेक्ट स्वीस बॅन्क!... शोएबने आणि तू बरीच परदेशी माया जमवलेली दिसतेय... इंटरनॅशनल ऑफर घेता वाटत तुम्ही... एनी वे! बट आय ॲम नायदर इंटरेस्टेड इन मनी... नॉर इन एनी फॉरेन करन्सी... मला हा 'देसी माल' हवाय... ज्याची कितीतरी इंटरनॅशनल हस्तींनी चव घेतलीय तो हा 'इंटरनॅशनल' झालेला देसी माल हवाय..." सोनीयाच्या अंगाकडे निर्देश करत सुदेशजी ठामपणे म्हणाले...
सोनीयाला आता कळून चुकले की तिच्याकडे दुसरा कोठलाही चॉईस नव्हता स्वत:ला सुदेशजींच्या स्वाधीन करण्या व्यतिरीक्त... शेवटी ती नाईलाजाने म्हणाली,
"ठिक आहे मग... मी तुमची मागणी मान्य करते... कधी आणि कोठे हवेय ते फक्त आता सांगा..."
तिचा होकार ऐकून सुदेशजी एकदम खूष झाले! आनंदाने सावरून बसत ते तिला म्हणाले,
"गूड! गूड!... मला माहीत होते की तू तयार होणार... आता राहिला प्रश्न कधी आणि कोठे... तर असे म्हणतात ना 'नेक काम में देरी क्यो?'... तर मग आत्ता... येथेच आपण हे 'नेक' काम पुरे करून टाकूया..." सुदेशजी आनंदाने म्हणाले.
"आत्ता?... येथे??.." सोनीयाने आश्चर्याने ओरडत म्हटले...
"हो मग... त्यात काय झाल?... असे म्हणतात ना... कोठलेही काम करताना 'ॲडवान्स' द्यायचा असतो म्हणजे काम नक्की होणार ह्याची शाश्वती असते... तू आत्ता मला खूष करून टाक... म्हणजे तुझे काम झाल्याची तुला शाश्वती मिळेल..." सुदेशजी म्हणाले.
"अहो पण... येथे... असे..." असे बोलून सोनीयाची नजर आपसूक माझ्यावर गेली...
सोनीयाला काय म्हणायचेय ते सुदेशजींच्या लक्षात आले... ते हसून तिला म्हणाले,
"ओह... अभिलव येथे आहे ह्याची तुला लाज वाटतेय का?... असू देत ना... माझ्याबरोबर तो पण 'गंगेत डुबकी' मारेल... एकसे भले दो... तुला पण मजा वाटेल... माझ्या वयस्कर 'रॅकेट'पेक्षा अभिलवची तरुण 'रायफल' तुला मस्त तृप्त करेन... शेवटी काही झाले तरी तुला दोन दोन जणांची सवय आहेच... झरदारी आणि गिलानी दोघांनी तुला एकत्रच घेतली होती ना..." असे बोलून सुदेशजी मोठ्याने हसले...
सोनीयाला मेल्याहून मेल्यासारखे झाले आणि शरमेने तिची मान खाली गेली... काही क्षण असेच शांत गेले आणि कोणीही काही बोलले नाही... शेवटी सुदेशजी घसा खाकरत तिला म्हणाले,
"हां तर सोनीया... तयार आहेस ना तू?... मग वेळ कशाला वाया घालवतेस?... लेट्स स्टार्ट!..."
सोनीयाने शरमेने माझ्याकडे पाहिले आणि हताशपणे सुदेशजींकडे पहात म्हटले,
"एक्सक्युज मी, सर... मी टॉयलेटमध्ये जावून थोडी फ्रेश होवून येवू का?... आय नीड टू गो!..."
"ओह श्युअर!... व्हाय नॉट?... गो अहेड... थोडी काय... चांगली फ्रेश होवून ये... इन फॅक्ट! टॉयलेटमध्ये शॉवरची पण सोय आहे... पाहिजे तर शॉवर घेवून फ्रेश हो... आम्हाला तुला 'ओलेती' घ्यायला खूप मजा वाटेल! हाऽऽऽ हाऽऽऽ हाऽऽऽ..." असे बोलून सुदेशजी खदाखदा हसू लागले...
सोनीया लाजेने चूरचूर झाली आणि पटकन सोफ्यावरून उठत टॉयलेटकडे चालत गेली... सुदेशजी आणि माझी दोघांची नजर तिच्या मुसमुसलेल्या अंगावर खिळली होती... तिची हिंदळणारी भरगच्च छाती आणि मटकणारे भरीव नितंब आम्ही नजरेनेच खावून टाकत होतो... ती टॉयलेटमध्ये शिरली आणि तिने दरवाजा लावून घेतला तेव्हाच आम्ही नजर फिरवली... सुदेशजी आणि माझी नजरानजर झाली तसे ते मला हसून म्हणाले,
"काय मग, अभिलव... कसे काय वाटतेय?... मनातल्या मनात उकळ्या फुटत असतील ना?"
त्यांचे बोलणे ऐकून मी कसेनुसे हसलो की त्यांनी ते बरोबर ओळखले होते... खदाखदा हसून ते पुढे म्हणाले,
"बघितलस... तू थांबला म्हणून तुझा हा फायदा होतोय..."
"पण सर... मला एक प्रश्न पडलाय..." मी शंकेने त्यांना विचारले," तुम्ही माझ्या हजेरीत कसे काय तिला हे सांगितले?.. आय मीन! मला जायला सांगून तुम्ही एकटेच तिच्याशी बोलू शकला असता... मला तुमच्यात घ्यायचा विचार तुमच्या मनात का आला?"
"वेल!... खरे तर मी तसे काही आधी ठरवले नव्हते... सोनीयाकडे ते पैसे घेवून तिचे काम करून टाकावे असा आधी मी विचार करत होतो... पण मग माझ्या मनात विचार आला... हिने त्या पाकड्याबरोबर लग्न करून आपली इज्जत घालवलीच आहे... तर मग हिला अशी का सोडा?... आपण पण हिच्या इज्जतीबरोबर खेळुया... असा विचार मनात आला तेव्हा मी तिच्या समोर हे प्रपोजल ठेवले... आता तू येथे होतास तर म्हटले तुला पण सामील करून घेवुया... हिला मी एकट्याने चोदण्यापेक्षा आपण दोघांनी चोदून 'डिग्रेड' करुया... तुला पण मजा वाटेल आणि ह्या चुदाईचा तु पण भागीदार/साक्षीदार असल्याने पुढे ही कधी काही प्रॉब्लेम करायची नाही..."
"तशी पण ही रांड झालीच आहे... तर मग मी एकट्याने घेतली काय किंवा आपण दोघांनी घेतली काय... रांडेला रंडीसारखीच दोघांनी चोदण्यात मजा... आणि नाही म्हटले तरी तुला पण मजा वाटेल ना हिला चोदण्यात... तू हिला पहिल्यापासून ओळखतोस... तुझ्या मनात पण हिला कधीतरी चोदायचा विचार आला असेल ना... खरे सांग... हिला पाहून कितीवेळा तू मुच्चुमुच्चू केले आहेस?... मरत असशील ना तू हिच्यावर पहिल्यापासून?..."
सुदेशजींनी असे विचारले तर मला एकदम लाजल्यासारखे झाले... मी लाजून हसायला लागलो... माझे लाजणे पाहून ते खळखळून हसले आणि मिश्किलपणे ते मला म्हणाले,
"बघितल... मी कसे बरोबर ओळखले!... मरत होतास की नाही तू तिच्यावर... आता बाकी हिला सोडू नकोस... मस्त चान्स तुला देत आहे... चांगली चोद तिला... तिच्या चूतचा भोसडा बनवून टाक... आपल्या देशाचा अपमान केला आहे ह्या रांडेने... हिचा दाणा खूप उठत होता... आपल्या देशी लंडाने हिची खाज भागेल की नाही अशी हिला शंका होती म्हणून तो परदेशी लंड हिने निवडला... आता तिला देशी लंडाची पॉवर दाखवून देवुया... चोदून चोदून हिचा कचूमर करून टाकुया... रांडेला चोदतात तसे... रांडेला चोदले असशील ना तू कधी?"
"हं?... हो... चोदलेय...," मी थोडे लाजत आधी उत्तर दिले पण पुढे बिनधास्त म्हणालो, "अनेक वेगवेगळ्या देशातील... आम्ही गेमच्या निमित्ताने वेगवेगळ्या देशात जातो तेव्हा तेथे हॉटेलमध्ये रात्री बऱ्याच मुली अवेलेबल असतात... मग घेतो कधी कधी आम्ही त्यांच्याबरोबर मजा..."
"हांऽऽऽ... शाब्बास बहाद्दर!... मग त्या रांडा कशा मस्त चोदायला देतात... त्या दाखवतात की त्या पण मजा घेत आहेत, त्या पण उत्तेजीत होत आहेत... पण त्या ॲक्टींग करत असतात... ते तर तुला माहीत असेलच... तर तसे रांडेसारखे सोनीयाला चोदायचे... आपण पुर्ण मजा घ्यायची पण तिला मजा घेवून द्यायची नाही... ती उत्तेजीत झाली तरी तिची खाज भागवायची नाही... फक्त आपण आपली मजा घ्यायची... अजिबात हिची पर्वा करू नकोस... एकदम कचकचून चोद...
सुदेशजी त्वेशाने हे सगळे बोलत होते आणि ते ऐकून माझा लंड एकदम टाईट झाला होता...
'सोनीया, माझी स्वप्नसुंदरी, देशातील तमाम तरुणांची धडकन... मला चोदायला मिळणार होती... तिची ती मदमस्त छाती मला दाबायला मिळणार होती, मला कुस्करायला मिळणार होती... तिचे ते भरीव नितंब मला हातळायला मिळणार होते, त्यांना मागून चोदायला मिळणार होते... तिची ती शॉर्ट स्कर्टच्या आत लपलेली चूत मला चोदायला मिळणार होती... उफ!... माझ्या लंडाची खाज तिच्या चूतमधील पाण्याने मिटणार होती... हाय! कधी एकदा ती बाहेर येतेय आणि मी तिला चोदतोय असे वाटतेय'...
थोड्याफार फरकाने सुदेशजींची अवस्था माझ्यासारखीच असावी... कारण सोनीयाबद्दल माझ्याशी तसे घाण घाण बोलताना ते पण उत्तेजीत वाटत होते... तिची बाहेर यायची वाट बघत ते पण अस्वस्थपणे चुळबूळ करत होते... शेवटी एकदाचा टॉयलेटचा दरवाजा उघडला आणि सोनीया बाहेर आली...
अर्थात! सुदेशजींनी तिला आत जाण्यापुर्वी सुचवले होते तसे ती काही शॉवर घेवून किंवा ओलेती बाहेर आली नाही... ती आहे तशीच होती फक्त तिचा चेहरा थोडा फ्रेश वाटत होता... बहुतेक आत फ्रेश होत असताना तिने आपल्या मनाची पुर्ण तयारी केली असावी त्यामुळेच तिच्या चेहऱ्यावर फारसे दडपण आता दिसत नव्हते... ते पाहून मनातल्या मनात मी खूष झालो की ती जर अशीच थोड्या चांगल्या मूड मध्ये राहिली तर आम्हाला बऱ्यापैकी मजा देईल...
सोनीया थोडी संकोचत चालत पुढे आली आणि ती आधी बसली होती त्या सोफ्याजवळ जायला लागली... ते पाहून सुदेशजी हसून तिला म्हणाले,
"अग सोनीया... तिकडे कोठे चाललीस?... इतक्या लांबून तू कसे काय आम्हाला मजा देणार?... जरा अशी माझ्याजवळ येवून बस..."
असे बोलून सुदेशजी थ्री-सीटर सोफ्यावर मध्ये बसले होते ते बाजुला सरकले आणि मधल्या जागेवर हाताने थोपटत त्यांनी तिला तेथे येवून बसण्याबद्दल सुचवले... सोनीयाने शरमत त्यांच्याकडे आणि सोफ्याकडे पाहिले... मग तिने एक लाजरा कटाक्ष माझ्याकडे टाकला. ते पाहून सुदेशजी मिश्किलपणे हसत पुन्हा म्हणाले,
"अग... आधी तू तर येवून बस... इतक्यात कशाला अभिलवला बोलावतेस... तो थोडा वेळ लांबून मजा बघेल... आपण चालू केले की मग येईल तो आपोआप तुझ्याजवळ... एकदा आपण चुम्माचुम्मीला सुरुवात केली की मग त्याला पण रहावणार नाही... शेवटी तो पण बेताब आहे तुझ्यावर चढायला... हो ना रे, अभिलव?..."
असे बोलून सुदेशजी खदाखदा हसायला लागले... ते ऐकून मी थोडा लाजलो! त्यांच्या बोलण्याने सोनीयाला पुन्हा मेल्याहून मेल्यासारखे झाले!... लाजत लाजत ती चालत सुदेशजींजवळ गेली. संकोचत ती त्यांच्या बाजुला सोफ्यावर बसली, त्यांच्या पासून सहा इंचाचे अंतर ठेवून... ती त्यांच्यापासून अंतर ठेवून बसली होती पण त्यांना रहावले नाही... ते पटकन तिच्या जवळ सरकले आणि तिला चिकटून बसले... निसते बसून ते थांबले नाही तर तिच्या पाठीवरून तिच्या खांद्यावर हात टाकून त्यांनी तिला आपल्या छातीला भिडवली...
आता खरी गेमला सुरुवात झाली होती. मी माझ्या सोफ्यावर थोडा सावरून बसलो... माझे दोन्ही हात माझ्या मांड्यांमध्ये मी घेतले होते जेणेकरून हाताखाली माझ्या लंडाचा कडकपणा थोडा झाकला जावा... नाही म्हटले तरी माझा स्वभाव थोडा शाय असल्याने मला थोडा संकोच वाटत होता... पण बाजुला सुदेशजींनी सोनीयाबरोबर बिनधास्त सुरुवात केली होती... माझा सिंगल सीटर सोफा ते बसलेल्या थ्री-सीटर सोफ्याला लागून काटकोनात होता आणि ते पलीकडच्या कोपऱ्याला ४ फुटावर बसले होते... सोफ्याच्या त्या कडेला सुदेशजी बसले होते आणि त्यांच्या डाव्या हाताला सोनीया होती...
आपल्या डाव्या हाताने सोनीयाला आपल्या डाव्या छातीवर दाबून घेतल्यामुळे तिचे डोके थोडे त्यांच्या खांद्यावर विसावले होते. तेव्हा त्यांनी आपला उजवा हात वर केला आणि तिच्या हनुवटीला धरून तिचा खाली झुकलेला चेहरा वर केला... सोनीयाने लाजेने आपले डोळे मिटून घेतले होते... काही क्षण सुदेशजी सोनीयाचा मोहक चेहरा बघत राहिले... मग न रहावून त्यांने आपले तोंड पुढे केले आणि आपले ओठ तिच्या ओठांवर टेकवले...
आई ग!... सुदेशजी किती भाग्यवान! सोनीयाचे ते नाजूक मांसल ओठ त्यांना चुंबायला मिळत होते... ते बहुतेक अधीर झाले होते कारण नुसते ओठ टेकवून ते थांबले नाही तर अधाश्यासारखे तिचे ओठ चुंबायला लागले... सोनीया डोळे मिटून घेवून स्तब्ध बसली होती आणि अजिबात त्यांना साथ देत नव्हती... सुदेशजी आता तिच्या चेहऱ्यावर तुटून पडले... तिचे ओठ, तिचे गाल, तिची हनुवटी... सगळीकडे त्यांनी चुंबनाचा वर्षाव केला!... त्यांच्या चेहऱ्यावरील दाढी तिच्या नाजूक चेहऱ्यावर घासली जात होती आणि त्याने होणाऱ्या त्रासाने तिचा चेहरा किंचीत त्रासिक दिसत होता... पण सुदेशजी त्याची पर्वा करत नव्हते आणि हपापल्यासारखे तिच्या चेहऱ्यावर चुंबन घेत होते...
सुदेशजींनी आपला उजवा हात सोनीयाच्या डाव्या उभारावर नेला आणि त्यांनी तिचा तो भरगच्च उभार दाबला!... 'आईईईई आई ग!... किती मस्त!... सोनीयाची ती 'वर्ल्ड फेमस' मदमस्त छाती त्यांनी दाबली!... मला कधी दाबायला मिळणार?...' अक्षरश: त्या क्षणी मला सुदेशजींचा हेवा वाटला!... जरी नंतर मला सोनीयाबरोबर हेच सगळे करायला मिळणार होते तरी मला त्यांचा हेवा वाटला की त्यांना ही मजा माझ्या आधी घ्यायला मिळाली... सुदेशजी आता चेकळायला लागले... तिच्या पुर्ण चेहऱ्याचे चुंबन घेत घेत ते तिच्या डाव्या छातीचा उभार कुस्करायला लागले... नुसता डावा उभार चिवडून ते थांबले नाही तर त्यांनी उजवा उभारही चिवडायला सुरुवात केली...
माझ्या लंडातील उत्तेजना वाढायला लागली... माझ्या पॅन्टमध्ये माझा लंड सडकून ताठला होता... जे समोर घडत होते ते अविश्वसनीय होते... सोनीया, लाखो दिलो की धडकन, हिला सुदेशजी रांडेसारखे चोंबाळत होते... नकळत माझा एक हात वर आला आणि माझ्या कडक लंडावर वर-खाली व्हायला लागला... माझ्या हालचाली एकदम चोरट्या होत्या पण सुदेशजीच्या नजरेतून त्या सुटल्या नाहीत... तिच्या तोंडावरून तोंड बाजुला घेत ते हसून सोनीयाला म्हणाले,
"बघितलस... नुसते इतके बघून अभिलव उत्तेजीत व्हायला लागलाय... मी म्हटल नव्हत तुला... आपण चालु झाले की तो पण येईल स्वत:हून... अभिलव बेटा!... आता वाट बघू नकोस... ये लवकर इकडे... आणि शेअर कर ही 'डिश' माझ्याबरोबर... एकदम 'डिलिशस' आहे ही..."
असे बोलून ते खदाखदा हसायला लागले... त्यांचे आमंत्रण स्विकारायला मी बेताब होतो... तेव्हा जराही वेळ वाया न घालवता मी माझ्या जागेवरून उठलो आणि त्यांच्या जवळ गेलो... सोनीयाच्या डाव्या हाताला असलेल्या जागेवर मी सोफ्यावर हळुच बसलो... तरीही मी तिच्यापासून २/३ इंचाचे अंतर ठेवून बसलो होतो तेव्हा ते पाहून सुदेशजी हसत म्हणाले,
"अरे असा लाजत अंतर ठेवून काय बसलाय?... सटून बस तिला... नाहीतर कशी चोंबाळशील तिला?.. बिनधास्त चिकट..."
त्यांच्या प्रोत्साहनाने माझी डेअरींग वाढली आणि मी सरकून सोनीयाला चिकटलो... मग मी अजून डेअरींग दाखवली आणि तिच्या पाठीमागून माझा उजवा हात घालून मी तिला कंबरेला पकडली आणि माझ्या अंगावर खेचली... ते पाहून सुदेशजी मागे झाले आणि खूष होत म्हणाले,
"अरे वा रे बहाद्दर... मस्त घेतोयस की हिला... घे घे... चोंबाळ चांगली..."
मी सोनीयाला माझ्या अंगावर दाबून घेतले आणि तिचा चेहरा माझ्याकडे फिरवत तिच्या मांसल ओठांवर माझे ओठ भिडवले... माय गॉड! काय लुसलुशीत होते तिचे ओठ!... एकदम मख्खन सारखे!... मी अधाश्यासारखा तिचे ओठ चुंबायला लागलो... तिचा खालचा ओठ माझ्या ओठात पकडून मी चोखायला लागलो... ती आपले ओठ एकमेकांवर दाबून धरत होती जेणेकरून तिचे तोंड उघडू नये... पण मी जोर लावून तिचा खालचा ओठ माझ्या ओठांमध्ये ओढून घेत होतो... लाजेने तिने आपले डोळे घटट मिटून घेतले होते... तिला एकच दिलासा होता की माझ्या चेहऱ्यावर अजिबात दाढी-मिशी नव्हती तेव्हा तिला ती सल नव्हती. नशीब मी सकाळी मस्त दाढी केलेली होती तेव्हा माझा चेहरा तुळतुळीत होता...
