For my Aunt Franz sake 01

Sampung taong gulang pa lamang si Maricar nang siya ay ampunin ng kanyang tiyahin. Palibhasa'y mahirap ang naging buhay ng kanyang mga magulang sa Cebu kasama ng kanyang mga kapatid at tanging pagtatanim ng gulay at pagsasaka ang kabuhayan ay mas ninais na nilang ipaampon ang kanilang anak na si Maricar para narin sa ikagaganda ng buhay nito sa Maynila sa piling ng kanyang tiyahin. Bunso si maricar sa limang magkakapatid at nag-iisang babae. Kung kaya't ng nakiusap ang mag asawa sa kanyang magulang na ampunin nila si maricar ay di na sila nagdalawang isip lalo pa't si Auntie Franz ay maayos ang trabaho sa Maynila bilang isang Senior Team Leader ng isang kilalang Outsourcing Company sa Makati, Samantalang ang asawa naman nitong si Bob ay isang engineer. Malaki ang utang na loob ng kanyang mga magulang sa kaniyang tiyahin lalo na't isa ito sa nagbigay ng tulong pinansiyal sa panahon isa sila sa lubos naapektuhan ng bagyong Yolanda. Malaki ang naging pinsala nito sa kanilang kabuhayan at sumira sa kanilang mga pananim na noon ay malapit narin sanang anihin.Sa pagkakataong ito tanging hiling na lamang ng kanyang magulang na alagaan nilang mabuti si Maricar. At kung dumating ang panahon na siya ay magkaedad at magkaroon ng sapat na gulang at magnais na umuwi sa kanyang mga magulang ay huwag sanang pigilan. Sa mga sandaling iyon ay dama ang kalungkutan sa mag asawa at di na halos lumingon pa sa bata ng ihatid ng mag asawa sa bayan ang kanyang tiyahin at asawa nito.

Samantala, bago bumalik sa bukid ang mga magulang ni Maricar ay muli itong inabutan ng malaking halaga bilang pasasalamat at tulong narin sa kanilang kabuhayan.nakagawian na ito ni Auntie Franz lalo na't close silang magkapatid Nangako ito na patatapusin niya ng pag aaral si Maricar upang pagdating ng panahon ay makahanap ito ng magandang trabaho. Sampung taon buhat ng ikasal ang kanyang tiyahin ay hindi sila halos nabiyayaan ng anak.Kayat ang pagkakataong ito ay maituturing na isang blessing sa mag asawa ang magkaroon ng isang batang babae sa loob ng kanilang tahanan.. Binalak narin kasi nilang mag ampon sa Maynila, subalit mas pinili niyang ampunin ang anak ng kanyang kapatid. Mas mainam na raw ito dahil mas kilala niya ang pagkatao ng mga magulang ng inampong bata. Dalawang taon niya rin itong inilalambing sa kanyang kapatid na si Sita, nanay ni maricar. Sa magkakapatid ang nanay at Auntie ni Maricar ay halos ang magkalapit. Kaya't ng makatapos ng pag aaral si Franz sa Maynila bilang self-supporting student ay dito narin niyang ninais tumira at magtrabaho hanggang sa makapag asawa ito.

Masayang masaya si Auntie Franz ng mga panahong iyon lalo't ito ang unang pagkakataon na magkakaroon siya ng anak anakan sa loob ng bahay . Masaya ring tinanggap ni Bob ang pamangkin ng kanyang asawa. Naging saksi siya sa paglaki ni Maricar. Hindi nila halos itinuring na iba si Maricar sa kabila ng katototohanang pamangkin ito ng kanyang asawa. Lumaki si Maricar na magalang at masipag sa kanyang pag aaral.Matataas ang mga markang nakuha ni Maricar sa kanyang klase at hindi siya halos nawawala sa top. At habang lumalaki siya ay mas tinuturing niyang parang tunay na magulang ang kanyang nanay nanayan na si Auntie Franz. Hanggang dumating ang araw na siya ay makapagtapos ng Kolehiyo sa kursong Accountancy. Ang kanyang tiya Franz ang nagsilbi niyang gabay,kayat sa mahalagang araw na iyon ay Auntie Franz niya parin ang pinag alayan niya ng kanyang tagumpay. Hindi halos nagkulang sa suporta sa kanya ang mag asawa . Sapagkat lahat ng kanyang kailangan ay naibibigay naman itong lahat. Kayat tuwang tuwa sa kanya ang mag asawa sa tagumpay ng pamangkin.

Habang bakasyon ay sinamantala ni Maricar ang kanyang oras sa pagtulong sa mga gawaing bahay. Siya ang naglilinis sa buong bahay kapag wala ang mag asawa. Siya narin ang nagluluto ng kanilang hapunan. Nauunang umuwi ang asawa ng kanyang tiyahin na si Bob. Kayat malimit nitong nakakasabay sa hapunan si Maricar. Napansin ni Bob ang Patuloy na pagdebelop ng kanyang katawan. Saksi kasi siya sa unti unting pagbabago ni Maricar mula sa simpleng pananamit hanggang sa seksing porma nito ngayon.Malaki narin ang pinagbago ng hubog ng katawan nito. Tila hinubog na ng panahon ang kaseksihang tinatamasa niya ngayon.

Matagal narin halos nung huling magsiping sila ng kanyang asawa, palibhasa parehong abala sa trabaho ang mag asawa ay di na magawang magkwentuhan sa halip ay mas nanaisin pa nilang matulog nalang pareho. Hindi naging hadlang ang di pagkakaroon ng anak sa maayos nilang pagsasama. Kayat nang Makita ni Bob ang umbok sa harapan ni Maricar ay di maiwasang sariwain niya ang unang pagsisiping nila ng kanyang asawa. Habang kumakain ay di maiwasang sulyapan ng pasikreto ni Bob si Maricar. Maganda si Maricar sa taas niyang 5'6 maputi , mayroong brace sa ngipin at medyo chubby ay di niya minsan nakitaan ng boyfriend . Masisiguro niyang sa edad niyang dalawampu ay wala pa siyang karanasan sa seks. Tinanong ni maricar si Bob,"kuya anong oras po kaya ang dating ni Auntie Franz. Gagabihin siya ngayon"Wika ni Bob. Ganito ang malimit na senaryo nila. May napili ka na bang company?I mean, na gusto mong aplayan". Nakangiting wika ni Bob. Wala pa nga po kuya,kasi balak ko sanang sa sunod na taon nalang ako magtatrabaho kung okey kay Auntie, gusto ko munang makatulong sa inyong dalawa ni Auntie sa mga gawaing bahay . Matagal nang pantasya ng kanyang tiyuhin si maricar lalo nat nasa tamang gulang narin ito. Gusto niyang samantalahin ang pagkakataong sila lamang ang malimit magkasabay kumain.

Pagkatapos kumain ay abalang niligpit ni Maricar ang kanilang pinagkanan at habang naghuhugas ng plato ay muling sinulyapan ni Bob ang hugis ng katawan at umbok ng harapan ni maricar. Napailing na lamang siya at napakagat labi. Kung maari nga lang na pagbigyan siya nito kahit sa gabing iyon lamang ay masaya na siya. Ito ang imahinasyong nagpapainit sa katawan ni Bob na waring hinahanap hanap ng kanyang katawan. Ngunit tila hanggang panagarap lamang iyon dahil sa ito ay pamangkin ng kanyang asawa.

Sa edad na limampu ay bakas parin kay Bob ang pagkakaroon ng matipunong katawan. Sa kabila kasi ng pagiging abala ay conscious parin ito sa kanyang kalusugan. Dalawang beses kada lingggo siya kung mag gym kasama ang kanyang mga katrabaho. Matutulog na naman siyang mag isa at sa umaga na sila kapwa magkikita ni Auntie Franz dahil sa gagabihin na ito ng uwi galling sa over time.

Madaling araw ng maalimpungatan si Bob at bumaba ito para uminom ng tubig nang sa di inaasahan ay masalubong niya si maricar suot ng manipis na damit. Tila nalibugan ng todo si Bob sa nakita. Ramdam niya ang paninigas ng kanyang baba. Hindi niya malaman sa sarili kung bakit siya nagkakaganito. Marahil sa isip niya ay lubha na siyang tigang sa pagmamahal ng kanyang asawa. Sabayan pa ng pagnanais na magkaroon sana sila ng anak ng kanyang asawa.Malabo nang mangyari iyon sa dahilang nasa menopausal stage na ang kanyang asawa. Kayat ang kanya sanang dalangin ay mabigyan pa sila ng pagkakataon na magkaanak kahit sa huling yugto ng kanilang mga buhay.

Isang araw sa unang pagkakataon ay nasaksihan ni Maricar ang pagaaway ng kanyang Auntie Franz at Kuya Bob ng minsang mapadaan siya sa kwarto ng mag asawa. Nakita niyang umiiyak ang kanyang tiyahin samantalang si Bob ay pasigaw na nagpapaliwanag sa kaniyang tiya. Ang gusto ko lang naman sana ay magkaanak ako, tayo"pero ayokong mag ampon. Wika ni Bob. Alam kung baog ako at hindi ko kayang ibigay ang anak na gusto mo pero hindi ako makapapayag na iwanan mo nalang ako ng ganito, Bob"wika ng Auntie Franz niya habang umiiyak. Alam mo na mahal kita at buong buhay ko ay inilaan ko sayo. Sana maintindihan mo rin ako na hindi lang ito ang nais ko sa buhay"Pagsusumamo ni Bob. Gusto ko talagang magkaanak 'walang halaga ang lahat ng sakripisyo nating dalawa kung hindi tayo magkakaanak".Nagpagtanto ni Maricar na serryoso ang kanilang pinagtatalunan at ang kanilang pag aaway ay dahil sa pagnanais ni kuya Bob na magka anak kahit na sa ibang babae. Bagay na lubhang makakaapekto sa kanilang relasyon sapagkat hindi makapapayag sa pagkakataong ito ang kanyang tiyahin.

Kinagabihan, hindi nakatulog si Maricar sa kaiisip ng paraan sa kung papaano siya makatututlong sa kanyang tiyahing itinuring na niya halos na kanyang ina sa mahabang panahon. Ayaw niyang ang kanilang paghihiwalay ang maging sanhi ng pagkasira ng matagal na nilang pagsasama. Hindi lang miminsan niyang nakitang magkasagutan ang dalawa at habang tumatagal ay patuloy ang kanilang pagtatalo.At para matapos na ang kanilang pag aaway ay minabuti ni Maricar na lakasan ang loob niyang kausapin ang dalawa at ihain ang kanyang naiisip na solusyon. Labag man sa kanyang kalooban ang gagawin niyang hakbang ay mas mabuti na ito kaysa masira ang pagsasama ng mga taong naging bahagi ng kanyang buhay. Marahil kung wala sila ay hindi rin siya makakapagtapos sa pag aaral. At sa pagkakataong ito, ito naman ang paraang naiisip ni maricar para maibalik ang mga kabutihang nagawa sa kanya at ng kanyang tunay na pamilya ng mag asawa sa panahong hirap sila ng kanyang mga magulang.

Ilang araw ding halos hindi nagpakita si Bob at minabuti nitong magcheck in nalang muna sa isang hotel. At nang mapagpasiyahan nitong umuwi ay agad naman siyang sinalubong ni Maricar." Kuya Bob, maari kopo ba kayong kausapin parehas ni Auntie Franz? Alam kong wala ako sa posisyon para pakialaman kayo ngunit nais ko sanang makatulong kahit na sa maliit kong paraan. Gusto ko sanang manatili kayo ni Auntie". Mahal na mahal kopo siya at ramdam ko ang hirap na kinikimkim niya ngayon". Hindi rin kita masisisi sa inyo pong desisyon pero sana ....dumating si Auntie Franz at diretso sana itong tutungo sa kwarto nilang mag asawa ngunit bigla siyang kinausap ni Maricar ng masinsinan. "Tita, maari kopo ba kayong dalawa makausap? Malumanay na wika ni Maricar kay Auntie Franz. Hinila niya ang kamay ng kanyang tiyahin patungo sa sofa. Tinawag niya rin si Bob na medyo umiiwas pa. Nang tatlo na silang nakaupo ay agad niyang binuksan ang pag uusap. "Kuya Bob , Tita ang problema niyo po ang pagkakaroon ng isang anak ay hayaan niyo pong ipagamit ko ang aking katawan". Alam kong hindi na maari pang magkaanak si tita pero maari kong ipagamit kay Kuya Bob ang katawan ko. Sustentuhan nyo na lamang ang mga pangangailangan ko kung sakaling magbuntis ako. Ang ipagbubuntis ko ay handa kung ibigay sa inyo tita. Atleast hindi ibang tao ang magiging anak nyo malapit na kadugo mo parin. Kaya kung papayag ka Auntie bigyan mo ko ng sapat na panahon para sipingan ni kuya Bob."Pagkabanggit nito ay parang tumahimik na bigla ang dalawa. Hindi agad nakakibo si Auntie Franz. Hanggang sa si Maricar na mismo ang nagdesisyong sa lalong madaling panahon ay pagisipan ng mag asawa kung kalian niya pwedeng isasakatuparan ang nais niya. Samantala, hindi makapaniwala si Bob na gagawin ito ni Maricar lalo pat isa talaga ito sa pinakahihintay niyang pagkakataon. Pakunwari itong di makadesisyon sa balak ni Maricar upang hindi mag isip ng masama ang kanyang asawa.

Sabik na sabik na may halong pangamba si Bob sa hinihintay nitong magiging desisyon ng asawa. Posible kasing hindi ito pumayag lalo pat bata pa si Maricar para tanggapin ang hamon ng pagbubuntis.Ngunit patuloy siyang umaasa lalo pat isang bagong karanasan ang kanyang matitikman kung sakaling pumayag ang kanyang asawa. Iniisip na ni Bob ang ibat ibang posisyon nakapaloob sa kanilang magiging kasunduan.Samantala sa kwarto ni Maricar ay di siya halos makapaniwala na nasabi iyon sa kanyang tiyahin, ngunit anuman ang magiging desisyon niya ay handang tanggapin nito para sa ikabubuti ng kanyang itinuring na magulang.

Tatlong araw ang naifile na leave ng kanyang tiyahin at sa mga oras na iyon ay sarilinan siyang kinausap ng kanyang tiyahin. Maricar bakit mo naman naisipan ang bagay na yun gayung alam mong pwede kang mapahamak". Tita, kayo ang iniisip ko at ito lamang ang paraang alam ko na maari kong ibahagi sa inyo, wag po kayong mag alala nasa tamang edad naman na ako". Maliit na bagay kumpara sa napakalaking tulong po ninyo sa amin ng aking pamilya."Niyakap siya ng mahigpit ng kanyang tiyahin sabay sabing. Ayoko sanang gawin mo ito ngunit alam kong magiging makasarili ako kung sasabihin kung oo kung magiging maluwag sa iyong kalooban ang gagawin mong ito".maraming salamat sa gagawin mong ito"...Pagkatapos noon ay agad na ipinaalam ni Auntie Franz sa kanyang asawa ang kanyang desisyon at maging ni maricar. Tanging hiling lamang ng kanyang auntie sa kanyang asawa ay maging maingat at marahan lamang sa gagawin nitong pakikipagtalik sa pamangkin. Batid niyang mahirap tanggapin ang katotohanang hindi niya kayang ibigay ang bagay na kayang ibigay ng kanyang pamangkin. Tatlong buwan ang binigay na panahon para sa gagawin nilang pagsisiping ni Bob at nakatakdang mangyari iyon sa araw din na iyon.

Masayang tinanggap ito ni Bob,at ang kwarto para sa mga bisita ang kanilang gagamiting kwarto sa loob ng tatlong buwan gayon ito ay mas maluwag at magiging komportable ang isat isa kung sakali.Si Auntie naman ay pansamantalang lilipat muna ng titirahan sa loob ng tatlong buwan.Sa mga oras na iyon ay agad nag impake ang kanyang tiyahin para pansamantalang manuluyan sa kanyang kaibigan sa Makati.

Kinagabihan, ito ang gabi na unang gabing isasakatuparan ang nakatakdang plano ni Maricar. Bagamat ito ang unang pagkakataong makikipagtalik si Maricar sa isang taong tinuring na niyang pamilya ay di parin maiwasang mailing. Maaga palang ay naghihintay na pala sa kanya sa kwarto ang noo'y sabik na sabik na si Bob. Maaga palang kasi ay naligo na ito at naglagay ng pabango.Pumasok si Maricar sa kwarto na medyo ilang at nahihiya. Kaliligo rin lang niya ng siya ay pumasok. Kayat' agad siyang tinanong ni Bob kung handa na ba siya. Tumango lamang si Maricar at lumapit sa higaan ni Bob. Kuya, ito po ang unang pagkakataon na gagawin ko ito, maari po bang dahan dahanin niyo lang po ako".mahinang bigkas ni Maricar. Huwag kang mag alala Maricar gagawin ko ang gusto mo... Abangan