Lockdown Stories Ch. 02 - बाप-लेक

"गार्गी, जेवण तयार आहे..." किचनमधल्या डायनिंग टेबलवर नाश्त्यासाठी प्लेट्स ठेवता ठेवता लोकेशने हाक मारली. पण गार्गीचं उत्तर आलं नाही. त्याने नुसताच एक दीर्घ उसासा सोडला आणि तो खुर्चीत बसला. समोर त्यानेच बनवलेलं जेवण होतं. पण त्याने त्याला हात लावला नाही. आपल्या राखाडी होऊ लागलेल्या दाढीवरून हात फिरवत खोलवर विचारांत तो गुंतला होता. जवळपास आठवडा झाला आता पण तो त्याची मुलगी गार्गी यांच्यातलं भांडण संपलं नव्हतं. खरंतर नुसतं हे भांडण हा विषय नव्हता. लोकेशला पालकत्वाची सवयच नव्हती. आणि आता अचानक ही जबाबदारी अंगावर आल्यावर ती निभवायची कशी हे कळत नव्हतं. अखेर त्याने सारे विचार बाजूला सारले आणि जेवायला सुरुवात केली. जेवण संपवून प्लेट्स ओट्याशेजारच्या सिंकमध्ये धुवायला सुरुवात केली तोवर गार्गी किचनमध्ये आली.

"जेवण वाढू? छान झाली आहे थाई करी..." त्याने उत्साहात विचारलं. पण तिने उत्तर दिलं नाही. न बोलताच फ्रीजमधून ज्यूसचा कॅन काढला, त्यातला ज्यूस एका ग्लासमध्ये ओतून घेतला.

"मी काय विचारतोय..." लोकेशने विचारलं, "जेवण देऊ का?"

"मला भूक नाही." त्रोटक उत्तर देऊन ज्यूसचा ग्लास घेऊन गार्गी तिथून निघून गेली. पाठोपाठ तिच्या खोलीचा दरवाजा लागल्याचा मोठा आवाज आला. पुन्हा एकदा लोकेशने उसासा सोडला. या मुलीचं नेमकं करायचं काय त्याला समजत नव्हतं. तो स्वतः जे वागला ते त्याला मुळीच चुकीचं वाटत नव्हतं. पण त्यावरून बापलेकीमध्ये चांगलाच बेबनाव झाला होता.

गेल्या आठवड्यात घडलं असं की एकदा रात्रीच्या वेळेस पाणी प्यायला उठलेला लोकेश पाणी पिऊन किचनमधून पुन्हा आपल्या खोलीत जात असताना गार्गीच्या खोलीतून कसलातरी आवाज आला. त्याने हलकेच दरवाजा वाजवला पण उत्तर आलं नाही. त्याने नॉब फिरवून दरवाजा उघडला आणि जे दृश्य दिसलं त्यामुळे अवाक झाला. गार्गी संपूर्ण नग्नावस्थेत बेडवर बसली होती. कानाला हेडफोन्स लावलेले होते म्हणूनच कदाचित दरवाजा वाजवलेला तिला ऐकू गेला नसावा. तिच्या पुढ्यात लॅपटॉप होता आणि ती कोणाशीतरी व्हिडीओ चॅट करत होती.

"येस...येस... इट फिल्स सो हॉट...फक मी..." गार्गी हे बोलत बोलत स्वतःच्या योनीत रबरी लिंग- डील्डो खुपसत होती.

"हे काय चाललंय?" लोकेश संतापून ओरडला तेव्हा गार्गीची ही काम समाधी भंग पावली.

"डॅडी, तू काय करतोयस इथे?" लॅपटॉप बंद करून गार्गीने अंगावर चादर घेत स्वतःचं अंग झाकून घेतलं.

"तू काय करतीयेस हे?" लोकेशने पुन्हा एकदा प्रश्न केला.

"म..मी..." काय बोलावं ते गार्गीला सुचेना.

"कोण होता तो मुलगा?" लोकेशने विचारलं. गार्गी काहीच बोलली नाही. त्यावर लोकेशचा आवाज चढला, " गार्गी, उत्तर हवंय मला... कोण होता तो मुलगा?"

"म..म.. माझा बॉयफ्रेंड..."

"बॉयफ्रेंड?" लोकेशने विचारलं, "तुला कधीपासून बॉयफ्रेंड आहे?" गार्गी काहीच बोलली नाही.

"गार्गी उत्तर दे." लोकेश ओरडला.

"तीन महिने झाले... " गार्गी चाचरत म्हणाली.

"नाव काय त्याचं?" लोकेशचा अजून कडक स्वरांत प्रश्न आला.

"रॉनी नाव आहे..."

"रॉनी...हे कसलं नाव?"

"रोहन आहे नाव... सगळेजण त्याला रॉनी म्हणतात..."

"आणि काय करतो हा रॉनी?"

"...." गार्गी काहीतरी पुटपुटली.

"मोठ्याने बोल.." लोकेश कडाडला, "आणि वर तोंड करून नीट माझ्याकडे बघून माझ्याशी बोल.."

"डीजे आहे आणि गिटार वाजवतो." उत्तर देताना गार्गी घाबरली होती हे दिसत होतं. आपल्या बापाला तिने असं चिडलेलं कधीच बघितलं नव्हतं.

"तो तुझ्याएवढा दिसत नव्हता..."

"नाही... मोठा आहे..."

"किती मोठा?"

"३४ वर्षांचा आहे." गार्गीने उत्तर दिलं. तिची नजर पुन्हा जमिनीवर खिळली होती.

"गार्गी...." आपल्या डोक्याला हात लावून घेत लोकेश बेडवर बसला. त्याचा रागावण्याचा स्वर आता बदलला, "गार्गी, अगं तू फक्त १९ वर्षांची आहेस... हा कोण कुठला रॉनी... आत्ता काही महिन्यांपूर्वी भेटलेला..."

"डॅडी, आय लव्ह हिम..." गार्गी मध्येच म्हणाली.

"लव्ह? अगं गेले अडीच महिने तर आपण लॉकडाऊनमध्ये आहोत. म्हणजे तीन महिन्यांच्या तुमच्या ओळखीतले पहिले काही दिवस सोडले तर तुमची भेटही झाली नसणार..."

"पण त्याचं खूप प्रेम आहे माझ्यावर..." गार्गी काहीशी अधीरपणे आणि निरागसपणे म्हणाली, "माझ्यासाठी तो स्वतःच्या बायकोला पण सोडायला तयार आहे..."

"बायको???" लोकेशला अजून एक आश्चर्याचा धक्का बसला, "लग्न झालं आहे या रॉनीचं?"

"हो. तो ज्या पबमध्ये डीजे आहे तिथे ती वेट्रेस आहे."

"मी जगभर फिरलोय. अनेक लोक बघितलेत... आणि या सगळ्या अनुभवातून मी तुला सांगतो, हा रॉनी तुला वाटतो तसा चांगला माणूस नाहीये..."

"डॅडी तू त्याला एकदाही न भेटता हे म्हणतोयस..." गार्गी काहीशी रागवून म्हणाली.

"चल ठीक आहे... असेल प्रेम... पण मी म्हणतो हे असं आत्ता भेटलेल्या मुलाबरोबर व्हिडीओ कॉलवर कपडे उतरवणं..."

"तू आता म्हातारा झालायस... आमच्या जनरेशनमध्ये हे नॉर्मल आहे." टिपिकल टीनेज मुलीच्या बोलण्यात असावा तसा बेफिकीर स्वर गार्गीच्या बोलण्यात आला. लोकेश स्वतःशीच हसला.

"पोरी, हे जग तुला वाटतं तेवढं सरळ असतं तर किती बरं झालं असतं. पण हे त्याचं प्रेम बिम नाही.. नुसती भूक आहे. तरुण शरीराची भूक..."

"डॅडी...बास आता हे..." गार्गी रागवून म्हणाली, "मी रॉनीच्या विरोधात काही ऐकणार नाहीये. तुम्हाला त्याचं प्रेम समजत नसेल तर राहू देत. डोन्ट डिस्टर्ब मी..."

"ऐक अगं माझं... हे असं इंटरनेटवर व्हिडिओ कॉल रेकॉर्ड करून गैरवापर केला जाऊ शकतो..."

"रॉनी तसला मुलगा नाहीये." गार्गी आपल्या बापावर भसकन ओरडली, "ही लव्हज् मी. मी व्हिडीओ कॉलवरचं हे बंद केलं तरी त्याचं प्रेम कमी होणार नाहीये..." तिच्या ओरडण्यावर लोकेश संतापला. आपण आपल्या मुलीला परोपरी समजावयाचा प्रयत्न करतोय पण तिला समजतच नाही हे बघून वैतागला. त्याने तिचा लॅपटॉप आणि स्मार्ट फोन काढून घेतला. आणि त्या ऐवजी एक साधा फोन दिला फक्त.

"नुसता फोन करायचा तर कर... पण हे असले धंदे मी माझ्या घरात सहन करणार नाही." लोकेशने तिच्या खोलीतून बाहेर पडताना निक्षून सांगितलं.

झालं तेव्हापासून बाप-लेकीमध्ये एका शब्दाचाही संवाद झाला नाही. खरंतर व्हिडीओ कॉल बंद झाल्यानंतर अवघ्या दोनच दिवसात त्या रॉनीने ब्रेक अप केलं होतं. लोकेश म्हणाला होता तसं त्याचं प्रेम बिम नव्हतं, त्याच्या त्या वयात एकोणीस वर्षांची एक मुलगी त्याला भाव देतीये बघून त्याची वासना चेतवली गेली होती इतकंच. लॉकडाऊन संपताच तिचा उपभोग घेऊन सोडून द्यायचाच त्याचा विचार होता. हे सगळं गार्गीला समजलं तेव्हा तिला धक्का बसला होता. आपल्या वडिलांना वाटत होतं तसाच हा मुलगा निघाला याबद्दल तिला अपराधीही वाटत होतं. पण कोणत्याही किशोरवयीन मुलीप्रमाणे ती बंडखोर होती, स्वतःची चूक स्वतःच्या पालकांसमोर मान्य कशी करणार हा प्रश्न होता. आणि त्यातही आपला लॅपटॉप आणि स्मार्ट फोन काढून घेण्याच्या कृतीवरचा तिचा राग अजून गेला नव्हता. त्यामुळे अबोला अजून कायम होता.

या घटनेच्या आधीही दोघांचं नातं फार छान होतं अशातला भाग नाही पण आता तर नातं पार बिघडलं होतं. त्यांचं नातं कधी छान बहरूच शकलं नाही कारण लोकेशचं काम. अगदी तरुण असतानाच आवश्यक ते शिक्षण पूर्ण करून तो मर्चंट नेव्हीमध्ये रुजू झाला. मर्चंट नेव्हीमध्ये गेली जवळपास सत्तावीस वर्षं अथांग समुद्रात बोटीवर जगभर भटकत जगला. प्रचंड पैसाही कमावला. पण कुटुंबाला द्यायला हवा तसा वेळ काही त्याला देता आला नाही. वयाच्या सत्ताविसाव्या वर्षी त्याचं स्मिताशी लग्न झालं. दोन वर्षांनी त्यांना गार्गी ही मुलगी झाली. तो सहा-सहा महिने बोटीवर असायचा तेव्हा गार्गी आणि स्मिता दोघीच घरी असायच्या. दोन असाईनमेंटच्या मध्ये महिना-दोन महिने जे मिळायचे तेवढाच काय तो लोकेशला आपली बायको आणि मुलीबरोबर सहवास मिळे. सहा महिन्यांपूर्वी मात्र यात बदल झाला जेव्हा लोकेशच्या बायकोला कॅन्सर झाला आणि त्यातच ती गेली. लोकेश त्यावेळी बोटीवर होता. तो परत येईपर्यंत दोन आठवडे उलटले. तेव्हापासून गार्गीशी जुळवून घ्यायचा त्याचा झगडा चालूच आहे. त्या दोघांना जोडणारी व्यक्तीच अचानक आयुष्यातून निघून गेल्याने एक चमत्कारिक पोकळी दोघांनाही जाणवत होती. पुन्हा बोटीवर जायचं असं लोकेशच्या मनात आलंही. पण त्या दिशेने प्रयत्न करण्याआधीच करोनाचा जगभर हाहाकार सुरू झाला आणि जग ठप्प झालं.

दोघांना एकमेकांच्या सहवासाची सवय नव्हती आणि आता अचानक सतत २४ तास दोघं एकत्र होते. साहजिकच एक अवघडलेपणा होता. त्यात गार्गी आत्ता या अशा वयात- जेमतेम २०. आणि समोर ४८ वर्षांचा लोकेश. आईची लाडकी गार्गी फार शिस्तप्रिय व्यक्ती नव्हती. उशिरापर्यंत जागरण, सकाळी उशिरा उठणे, हवं तेव्हा हवं ते खाणेपिणे असं स्वच्छंदी आयुष्य. तर त्या उलट अगदी लोकेशचा स्वभाव. बोटीवर राहण्याची सवय असल्याने अतिशय स्वावलंबी. लवकर झोपून पहाटे पाचला उठायची सवय. मग भरपूर व्यायाम करून ठरल्यावेळी ठरलेला नाश्ता, जेवण असं अगदी काटेकोर आयुष्य. दोघांची वेव्हलेंग्थच जमत नव्हती.

पण दोघांनाही देशपरदेशातले उत्तमोत्तम सिनेमे बघायची आवड आहे याचा त्यांना शोध लागला. रोज रात्री जेवण झाल्यार नेटफ्लिक्स किंवा मुबीसारखं अप्लिकेशन लावून चांगले चांगले सिनेमे बघायचे असं ठरूनच गेलं होतं जणू. आणि हळूहळू त्यांचं नातं सुधारू लागलं होतं. पण तेवढ्यात हे व्हिडीओ कॉलवालं प्रकरण घडलं आणि नातं बिनसलं. पण गेले आठवडाभर संवाद नसला तरी रात्रीचा सिनेमा दोघंही चुकवत नसत. एक दिवस त्याने सिनेमा निवडायचा एक दिवस तिने असं ठरून गेलेलं होतं तेही तसंच चालू होतं.

आज जेवायला थाई करी राईस करायचा बेत त्याने आदल्या दिवशीच केला होता. सगळी तयारीही केली होतीच. गार्गीला फार आवडायची थाई करी. छान जेवण करता करता भांडण मिटेल अशी त्याला आशा होती. पण तसं काही घडलं नाही. ओटा आणि किचन आवरून लोकेश हॉलमध्ये आला. तेवढ्यात गार्गीपण सिनेमा बघायला आली. आज लोकेशने वूडी अॅलनची 'व्हॉटएव्हर वर्क्स' नावाची फिल्म बघायचं ठरवलं होतं. वूडी अॅलन त्याचा लाडका फिल्म डायरेक्टर होता.

हलकी-फुलकी विनोदी फिल्म असल्याने फिल्म सुरू होताना दोघांमध्ये असणारा ताण हळूहळू कमी झाला. दोघं हसत एकमेकांकडे बघून प्रतिसाद देत फिल्म बघत होते. स्वतःच्याही नकळतपणे सोफ्यावर थोडं अंतर सोडून बसलेली गार्गी आपल्या डॅडीकडे सरकली होती आणि काही वेळाने तिने आपलं डोकं त्याच्या खांद्यावर ठेवलं. लोकेशला बरं वाटलं. थोड्या वेळाने फिल्म बघताबघताच गार्गी सोफ्यावर आडवी झाली आणि तिने आपलं डोकं लोकेशच्या मांडीत ठेवलं. तो तिच्या मुलायम केसांतून अलगदपणे हात फिरवत होता. गार्गीचे केस तिच्या आईसारखेच-स्मितासारखेच होते. स्मिताच्या सुंदर केसांकडे बघून लोकेश तिच्याकडे पहिल्यांदा आकर्षित झाला होता.

गार्गीने आपले काही केस हिरवे रंगवले होते. कायम शिस्तीत आयुष्य जगलेल्या लोकेशला हे असलं केस रंगवणं वगैरे खरंतर मंजूर नव्हतं. पहिल्यांदा तिने ते रंगवले होते तेव्हा त्याने त्याची नाराजी व्यक्त केली होती. "डॅडी, तू म्हातारा होतोयस..." असं म्हणत खिदळली होती. लोकेशनेही ते ताणलं नव्हतं. पण आज आपल्या मांडीत आडव्या झालेल्या गार्गीच्या केसातून हात फिरवताना त्याला ते रंगवलेले केस आवडले. आज का कुणास ठाऊक, त्याला गार्गीच्या पिढीचं कौतुक वाटलं. 'किती छान स्वच्छंदी जगते ही पिढी...' त्याने विचार केला.

लावलेल्या फिल्ममध्ये स्क्रीनवर एक वयस्कार माणूस आणि तरुणी यांच्यात प्रेमप्रकरण सुरू झालं होतं आणि त्यांच्यातल्या प्रेमाचा उत्तेजित करणारा सेक्स सीन होता. साहजिकच लोकेशच्या लिंगाने चुळबुळ केली. त्याच्या मांडीवर असणारं गार्गीचं डोकं त्या लिंगापासून जवळच होतं. ते बघून तो अजूनच उत्तेजित झाला. आपण आपल्या मुलीकडे बघून उत्तेजित होणं हे चुकीचं आहे हे त्याला जाणवत होतं पण त्याचा स्वतःवर ताबा नव्हता. उन्हाळ्याचे दिवस असल्याने गार्गीने ढगळ टीशर्ट घातला होता आणि त्या खाली अगदी मांड्या उघड्या टाकणारीआखूड शॉर्ट्स घातली होती. तिच्या त्या उघड्या गोऱ्या मांड्या बघून आता तर लिंग पूर्ण ताठर झालं होतं. आणि ते ताठर लिंग मोठं झाल्याने गार्गीच्या डोक्याला स्पर्श करू लागलं होतं. लोकेशला दरदरून घाम फुटला होता. आत्ता कुठे त्याचं आपल्या मुलीबरोबर नातं बरं होत होतं. आपण तिच्याकडे बघून आकर्षित होतोय, आपलं लिंग ताठरतंय हे समजलं तर गार्गी काय म्हणेल? एका बाजूला हे विचार असतानाच तिच्या उघड्या मांड्या, तिचं सळसळतं तारुण्य, ढगळ टीशर्टमधून दिसणारे तिच्या कोवळ्या छोट्या स्तनांचे उभार हे बघून तो उत्तेजितही होत होता. आपल्या मनात असे गैरविचार येत आहेत यामुळेही एक वेगळीच किक जणू त्याला बसत होती आणि ते ताठर लिंग चुळबुळ करत होतं.

आत्तापर्यंत आपल्या डॅडीचं लिंग ताठरलं आहे हे गार्गीला समजलं नसणं अशक्यच होतं. पण ती काहीच बोलली नाही. फिल्म संपली तेव्हा ती शांतपणे उठली.

"गुड नाईट, डॅडी" असं म्हणून तिने लोकेशला मिठी मारली आणि ती झोपायला आपल्या खोलीत निघून गेली. जाता जाता का कुणास ठाऊक पण तिने मान वळवून एकदा बघितलं तेव्हा तिने आपल्या पँटचा जो तंबू झाला होता त्याकडे बघितलं असं लोकेशला वाटलं. आणि ते बघताना तिच्या नजरेत चावट भाव होते असंही त्याला वाटलं. पण लगेच, हा आपला भास असणार असं त्याने स्वतःला समजावलं. आपल्या मनातले हे गैरविचार तिच्या निरागस मनात नसतील असं त्याने स्वतःला निक्षून सांगितलं. पण तेवढ्यात दुसरं मन म्हणालं की गार्गी वाटते तेवढी निरागस कुठे आहे? गेल्या आठवड्यात त्याला दिसलेलं दृश्य त्याच्या डोळ्यासमोर उभं राहिलं. संपूर्ण नग्नावस्थेत स्वतःच्या योनीत डील्डो खुपसणारी गार्गी. तिने तिच्या योनीभोवती जराही केस ठेवले नव्हते हे त्याला आठवलं. तिची ती गुलाबी कोवळी योनी आठवून पुन्हा त्याच्या लिंगात नव्याने जान आली. आता थांबणं कठीण होतं. लोकेश पटकन आपल्या बाथरूममध्ये गेला आणि त्याने यथेच्छ हस्तमैथुन केलं. लिंग स्वच्छ करून तो नग्नावस्थेतच आपल्या बेडवर आडवा झाला आणि लगेचच त्याचा डोळाही लागला.

बंद डोळ्याआड त्याला दिवस उजाडल्याची जाणीव झाली. त्याने डोळे किलकिले करून खिडकीकडे बघितलं. सूर्य उगवून उन्हाची तिरीप खोलीत येत होती. आदल्या दिवशी अलार्म लावला नसल्याने नेहमीप्रमाणे पहाटे जागच आली नाही. आळसावून त्याने मस्त अंग ताणलं आणि डोळे पूर्ण उघडले आणि मग दुसऱ्या बाजूला त्याची नजर गेली. खोलीच्या दरात गार्गी उभी होती.

"ओह..गुड मॉर्निंग!" लोकेश म्हणाला. पण ती काहीच बोलली नाही. ती अक्षरशः आपल्या जागी थिजली होती. आणि तिच्या चेहऱ्यावर प्रचंड आश्चर्य, कुतूहल हे भाव होते. तिची नजर कुठे खिळली आहे हे लक्षात यायला नुकत्याच उठलेल्या लोकेशला वेळ लागला. सकाळी उठायच्या वेळेला कोणाचंही नेहमी होतं तेच झालं होतं- त्याचं लिंग ताठर होऊन सरळ उभं होतं. आपण आदल्या रात्री नग्नावस्थेत झोपलो होतो हे त्याला आठवलं आणि त्याची तारांबळ उडाली. पटकन चादर ओढून घेऊन त्याने आपलं नग्न शरीर झाकायचा प्रयत्न केला. पण गार्गीने बघायचं ते बघितलं होतं. त्याची ती उडालेली गडबड बघून गार्गीने आपला खालचा ओठ चावला आणि तिच्या चेहऱ्यावर एक बारीक हसू उमटलं.

"त...तू... इथे माझ्या रूममध्ये काय करतीएस?" लोकेशने विचारलं.

"मी ब्रेकफास्ट केलाय... ये खाली..." ती हलकेच म्हणाली.

"तू? तू ब्रेकफास्ट केलायस???" प्रचंड आश्चर्याने त्याने विचारलं. रोज दहा वाजल्याशिवाय न उठणारी आणि कधीही स्वतःच्या हाताने काहीही खाणं न बनवणारी गार्गी आज ८ वाजताच ब्रेकफास्ट केलाय म्हणतीए?

"हो... आय वॉंटेड टू मेक यू हॅपी." ती हसून म्हणाली. तिचं हसणं मोहक होतं. केस मोकळे विस्कटलेले. आदल्या रात्रीच्याच मांड्या उघड्या टाकणाऱ्या आखूड शॉर्ट्समध्ये ती होती. ढगळ टीशर्टच्या जागी मात्र तिने एक पातळ कॉटनची काळी स्पगेटी घातली होती. काळ्या रंगामुळे उघडी मान आणि दंडावरचा तिचा गोरा रंग अधिकच उठून दिसत होता. आणि तिची तलम मऊ त्वचा डोळ्यालाही जाणवत होती. स्पगेटीच्या आत ब्रा नव्हती त्यामुळे तिची उत्तेजित झालेली स्तनाग्रे त्या कापडाच्या आकारावरून सहज जाणवत होती. आणि हे असं विशीच्या उंबरठ्यावरचं मादक सौंदर्य आणि सोबत तिचा चावट आवाज. लोकेशवर याचा परिणाम नसता झाला तरच नवल.

चादरीच्या खाली लपवलेलं त्याचं अर्धवट लुळं पडलेलं लिंग पुन्हा एकदम कडक झालं. चादरीखाली झालेली ती हालचाल गार्गीच्या नजरेतून सुटली नाही. आणि सुटणं कठीणच होतं. एकतर तिची नजर वारंवार तिकडेच जात होती आणि दुसरं म्हणजे एवढं भलंमोठं ताठर लिंग साध्या चादरीने लपणार तरी कसं?!

खोलीतून बाहेर पडता पडता मान वळवून ती थांबली आणि अत्यंत चावट स्वरांत म्हणाली,

"लवकर ये... डोन्ट स्पेंड टू मच टाईम इन द बाथरूम..."

लोकेश थिजल्यासारखा झाला. डोकं चालेनासं झालं. आणि चालणार तरी कसं? सगळा रक्तपुरवठा मेंदू ऐवजी लिंगाकडे गेला होता. दगडासारखं कडक झालं होतं लिंग. कसबसं त्याने ते आपल्या चड्डीत कोंबलं. दात वगैरे घासून तो किचनमध्ये आला. ती त्याचीच वाट बघत डायनिंग टेबलवर बसली होती. एका बाजूने तिने आपले केस पुढे घेतले होते. त्यामुळे तिच्या मागे असणाऱ्या खिडकीतून येणारं ऊन थेट तिच्या एका बाजूच्या मोकळ्या मानेवर आणि खांद्यावर पडत होतं. लोकेशच्या पँटचा असलेला तंबू तिच्या नजरेतून सुटला नव्हता. पण ती काहीच म्हणाली नाही. शांतपणे तिने ऑम्लेट्सची डिश आणि कॉफीचा मग पुढे सरकवला. काही न बोलता अवघडलेपणात दिवस पुढे सरकला. अधूनमधून चोरट्या नजरा एकमेकांकडे वळत होत्या. गार्गीच्या चेहऱ्यावरचे चावट हावभाव जराही कमी झाले नव्हते. किंबहुना, लोकेशच्या चेहऱ्यावरचे गोंधळलेले भाव बघून तिला अजूनच हसू येत होतं आणि ती अजूनच उत्तेजित होत होती. दुपारच्या जेवणानंतर दोघं आपापल्या खोलीत गेले. नेहमीप्रमाणे साडेचार-पाचच्या सुमारास लोकेश चहा करायला उठला तेव्हा गार्गीच्या खोलीचा दरवाजा अर्धवट उघडा होता. खरंतर गेल्या वेळेस अचानक खोलीत गेल्यावर जे सगळं रामायण घडलं तेव्हापासून त्याने तिच्या खोलीत जायचं किंवा तिकडे बघणंही कटाक्षाने टाळलं होतं. पण आजचा दिवस वेगळाच होता. आज त्याला राहवलं नाही. त्याने आत डोकवून बघितलं आणि त्याचे डोळे विस्फारले. पूर्ण नग्नावस्थेत गार्गी आपले पाय फाकवून बेडवर आडवी पडली होती. तिचे डोळे बंद होते. एका हाताने ती आपले स्तन चुरडत होती तर दुसऱ्या हातातला डील्डो तिने स्वतःच्या योनीत खुपसला होता. आणि वेगाने ती तो हलवत होती.

"ओह गॉड...येस!" तिच्या तोंडून विव्हळण्याचे आवाज बाहेर पडले. हे दृश्य बघणाऱ्या लोकेशचं लिंग कडक झालं. घातलेल्या ट्रॅकपँटवरूनच तो स्वतःचं लिंग हलवू लागला.

स्वतःच्याच कामरसात न्हाऊन निघालेला डील्डो आता गार्गीने स्वतःच्या तोंडात घेतलला.

"ह्म्म्म...." कामरसाची ती चव घेऊन ती पार बेधुंद झाली होती. खरंतर नेहमी खोलीचं बंद असणारं दार आज उघडं कसं होतं? की गार्गीने मुद्दामूनच उघडं ठेवलं होतं? लोकेशला समजेना. पण तिने खरंच आपल्याला हे सगळं दिसावं म्हणून असं केलं असेल? छे छे.. 'हे आपल्या मनाचे खेळ आहेत,' लोकेश स्वतःला समजावलं. तेवढ्यात त्याच्या कानावर तिचे शब्द पडले,

"येस डॅडी... डू इट हार्ड... मला हवंय हे..." लोकेश दचकला. त्याला वाटलं गार्गीने त्याला तिच्याकडे बघून लिंग हलवताना बघितलं. पण तिच्याकडे बघतो तर काय? डील्डो स्वतःच्या योनीत खुपसून ती स्वतःला सुख देता देता डोळे बंद ठेवूनच हे विव्हळत होती.

"येस..फक मी.. फक युअर लिट्ल गर्ल डॅडी..." गार्गी विव्हळली. 'आपली मुलगी आपलाच विचार करून कामसुख घेते आहे?. याचा अर्थ दरवाजा चुकून उघडा नसावा. गार्गीला आपण तिच्याकडे बघायला हवं आहे. तिचं नग्न शरीर, तिचं ते स्वतःच्या योनीत डील्डो घालणं हे सगळं तिला आपल्याला दिसायला हवंय' हे सगळे इचार लोकेशच्या डोक्यात वेगाने येऊन गेले.

लोकेशचं लिंग आता फुटेल की काय असं त्याला वाटत होतं इतकं ते कडक झालं होतं. आता ते ट्रॅकपँटच्या आत कोंडून ठेवणं शक्य नव्हतं. लोकेशने आपली ट्रॅकपँट खाली सरकवली आणि आपलं भलंमोठं ताठर लिंग घेऊन तो वेगाने हलवू लागला. खोलीच्या आत गार्गीने देखील डील्डो जोराने योनीच्या आतबाहेर करायला सुरुवात केली होती.

"आह...येस...येस.. येस्स..." तिच्या या अत्यानंदाने विव्हळण्यावरून ती किती कामसुख घेते आहे याचा अंदाज येत होता. आपल्या मुलीच्या त्या आनंदाकडे बघून आणि अर्थातच तिच्या कोवळ्या मादक नग्न शरीराकडे बघून लोकेश अजून अजून उत्तेजित होत होता. आता स्वतःला रोखून धरणं केवळ अशक्य होतं. खोलीच्या आत गार्गीचंही कामसुख टिपेला पोहोचलं होतं आणि जवळपास एकाचवेळी दोघांनाही कामपूर्ती झाली. लोकेशने आपल्या वीर्याची पिचकारी खोलीच्या बाहेरच्या भिंतीवर सोडली. कामसुखाच्या त्या क्षणी भिंत खराब होण्याची त्याने चिंता केली नाही.

रात्रीची जेवणं झाली तेव्हा कोणीच काही बोललं नाही. अजूनही वातावरणात अवघडलेपण होतं. दिवसाच्या अखेरीला नेहमीच्या शिरस्त्याप्रमाणे दोघं फिल्म बघायला एकत्र जमले. आज गार्गीने फिल्म निवडायची होती. तिने निवडली होती १९९७ मधली 'लोलिता'. एक प्रोफेसर टीनेज मुलीच्या प्रेमात पडतो आणि तिच्या जवळ राहता यावं म्हणून तिच्या विधवा आईशी लग्न करतो असं कथानक. साहजिकच सिनेमा सुरू होऊन काही काळ झाल्यावर लोकेश अस्वस्थ झाला. टीव्हीच्या स्क्रीनवर आपल्या मुलीच्या उघड्या त्वचेकडे, खुल्या केसांकडे बघून उत्तेजित होणारा बाप बघून त्याची चोरटी नजर गार्गीकडे वळत होती. गार्गीचे लांब मुलायम दाट केस, त्यातल्या हिरव्या बटा, तिच्या उघड्या मांड्या आणि ब्रा घातली नसल्याने ढगळ टीशर्टमधून दिसणारी स्तनाग्रे. त्याच्या लिंगाने चुळबुळ केली. पडद्यावर आता बाप आणि लेकीमध्ये शारीरिक घसट दिसत होती. त्याचं लिंग वेगाने ताठरलं. एवढ्यात त्याला जाणवलं की आपल्या या ताठरलेल्या लिंगावर एक हात आहे. अर्थातच गार्गी आपल्या बापाचं लिंग अलगदपणे कुरवाळत होती. लोकेशचा श्वास थोडा वेगाने होऊ लागला. तिची नजर अजूनही स्क्रीनवर होती. तिकडे बघतच तिने लोकेशचा हात हातात घेऊन स्वतःच्या उघड्या मांड्यांवर ठेवला. त्याच्या लिंगात अजूनच कडकपणा आला असणार. तिच्या ओठांवर हलकी स्मितरेषा उमटली. त्याचा हात अलगदपणे तिच्या मांड्यांच्या मध्ये गेला आणि हलकेच तो योनीच्या बाहेच्या बाजूवरून बोट फिरवू लागला.

"स्स..." गार्गीच्या तोंडून अस्फुट हुंकार बाहेर पडला. 'आपण हे काय करतोय?' लोकेशच्या मनात विचार आला. आपलीच ही मुलगी. आणि तिच्याबरोबर हे करणं योग्य तरी आहे का? या विचाराबरोबर साहजिकच रक्तप्रवाह मेंदूकडे गेला आणि त्याचं लिंग लुळं पडू लागलं. गार्गीला ते जाणवलं असणार. तिने रोखून लोकेशकडे बघितलं. तो तिची नजर टाळत होता.

"गार्गी...मला वाटतं..." तो काहीतरी बोलायचा प्रयत्न करणार तोवर ती पुढे झुकली आणि पँटवरूनच त्या अर्धवट लुळ्या लिंगाला तोंड लावलं.

"ह्म्म्म...." त्या लिंगाला ओठांनी छेडताना तिच्या तोंडून उद्गार निघाले. तिने एका हाताने लोकेशचा हात स्वतःच्या टीशर्टच्या आत सरकवला. तिच्या मुलायम त्वचेच्या स्पर्शाने लोकेशला अगदी बेभान व्हायला झालं होतं. त्याचा हात त्याच्याही नकळत वर सरकला आणि त्याने तिच्या कोवळ्या लुसलुशीत स्तनांना स्पर्श केला. आतापर्यंत त्याच्या लिंगाला पुन्हा व्यवस्थित ताठरता आली हे काय वेगळं सांगायला नकोच! गार्गीने त्याची पँट खाली सरकवली. आपली कंबर उचलून लोकेशनेही तिला मदत केली. त्याबरोबर त्याचं मोठं आणि कडक लिंग सरळ उभं राहिलं.

"ओह डॅडी... धिस इस सो ब्युटीफुल..." क्षणाचाही विलंब न करता गर्गीये आपल्या वडिलांच्या लिंगाला जीभ लावली. वरपासून खालपर्यंत चाटून आपल्या लाळेत ते लिंग माखून काढलं. तिने त्याचं लिंग तोंडात घेतलं तेव्हा तिचे मुलायम केस लोकेशने हातात धरले. कितीतरी दिवसांनी लोकेश शरीरसुख अनुभवत होता. बोटीवर असायचा तेव्हा अनेक दिवस स्पर्श तर सोडा पण एखादी स्त्री बघायलाही मिळायची नाही. पण त्याची भरपाई व्हायची जेव्हा बोट किनाऱ्याला लागायची. जगभरच्या वेगवेगळ्या डॉक्स जवळ वेश्यागृह होती. सगळ्याच खलाशांची सोय व्हायची. डर्बनची स्टेला आणि हॉंगकॉंगची किम या तर लोकेशच्या आवडत्या वेश्या ठरलेल्या होत्या. साहजिकच घरापासून दूर राहिला तरी शरीरसुखापासून फार जास्त काळ तो वंचित नसे. त्याच्या बायकोला स्मिताला त्याच्या आयुष्याच्या या बाजूबद्दल स्पष्ट कल्पना होती. पण ती कधीच काही बोलली नाही. शरीरसुखाची गरज तिला समजत नव्हती असं थोडीच? तो इथे नसताना तिनेही अनेकांकडून उपभोगलेल्या सुखाबद्दल लोकेशही कधी तिला काही बोलला नाही. पण ती गेल्यापासून आणि इकडे कोविड लॉकडाऊनमध्ये अडकल्यापासून लोकेशने स्त्रीसहवास अनुभवला नव्हता. आणि आज त्याचं ताठर लिंग स्वतःच्या विशीच्या उंबरठ्यावर असणाऱ्या मुलीच्या तोंडात आतबाहेर करत होतं.