Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.
You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.
Click here
அம்மா அத்தையிடம் அக்கறையுடன் பேச ஆரம்பித்தாள். நான் என் கோபம் தனியாதவனாய், அவர்கள் ஹாலில் இருந்த சோபாவில் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருக்க, அவர்களிருவரையும் ஒரு முறை கோபமாய் பார்த்துவிட்டு, வேகமாய் நடந்து சென்றேன் என் அறைக்கு. என் அறைக்கு ஹாலில் இருந்தே சென்றுவிடலாம். என் அறைக்கதவு திறந்திருந்தால், ஹாலில் பேசுவது கேட்கும். நான் என் அறைக்கதவை மூடாமல், என் கம்பியூட்டர் முன் அமர்ந்தேன். அதில் ஒரு ஹாலிவுட் திரைப்படம் பார்க்க ஆரம்பித்தேன். ஆனாலும், என் காது அம்மாவும், அத்தையும் என்ன பேசிக்கொள்கிறார்கள் என்று கவனிக்க ஆரம்பித்தது.
“ஏன் தனம்...சுதாகர் கோவமா போறான்...நீ அவன ஏதாச்சும் சொன்னியா? உன்ன கூப்படறதுக்கு அவனை நான் கேட்டப்பவே அவன் கோவமா தான் கெளம்பினான்....நீ வேற அவன் கோவத்த கிளறி விட்டியா...?”
அம்மா சற்று அக்கறையுடன் விசாரித்தாள். அத்தைக்கு அது ஒரு நல்ல பிடிமானமாய் அமைந்தது.
“நான் ஒன்னும் சொல்லல அண்ணி...எனக்கு இப்பதான் புரியுது...அவன் எங்க வீட்டுக்கு வரும்போதே கோவமா தான் இருந்தான்...நீங்க வேல கொடுத்திட்டீங்கன்னு கோவமா?”
அத்தை அவள் வீட்டில் நடந்தவற்றை மறைத்துவிட்டாள் என்பது எனக்குப் புரிந்தது.. அத்தை அம்மாவிடம் என்ன நடந்தது என்று சொல்லிவிடப்போகிறாளோ என்று என் கோபத்திலும், ஒரு வித பயத்துடன் இருந்தேன். இப்போது அத்தையின் பேச்சைக் கேட்டு அந்த பயம் தணிந்து விட்டிருந்தது.
“சரி அண்ணி...எதுக்கு வரச்சொன்னீங்க?”
அத்தை புரியாமல் அம்மாவிடம் கேட்டாள்.
“ஒன்னும் இல்ல தனம்....அடுத்தவாரம் ஞாயிற்றுக்கிழம நாம் எல்லாம் கொங்கரை போயிட்டு வரலாம்னு தோனுச்சு...அதுதான் உன் விருப்பத்த கேக்கலாம்னு தோனுச்சு...அதுக்குத்தான் உன்ன வீட்டுக்கு கூட்டியாரச் சொன்னேன்...”
அம்மா காரணத்தை சொன்னபோதுதான் எனக்கே தெரிந்தது அம்மா அத்தையை வீட்டுக்கு அழைத்துவரச்சொன்னதன் அர்த்தம். ஹ்ம்ம்..இதுக்கு என்னை அத்தை வீட்டுக்குப் போய் அத்தையை அழைத்துவரச்சொன்னாயா என்று என் மனதுக்குள் எண்ணிக்கொண்டேன். ஆனாலும் அத்தை வீட்டில் நிகழ்ந்ததை எண்ணிப் பார்த்த போது, நான் அங்கே சென்றதும் ஒரு விதத்தில் நன்றாய் தான் இருந்தது...என்ன..அத்தை இன்னும் கொஞ்ச நேரம், பெருத்த, செழுமையான தன் இரு மார்பகங்களின் மீதும் என்னை விளையாட விட்டிருக்கலாம் என்று எண்ணிக்கொண்டேன்.
“ஓ...அதுக்கென்ன...போலாம் அண்ணி...”
என்று அத்தை தன் சம்மதத்தை தெரிவித்தாள்.
“சரி தனம்...உன் பொண்ணுங்களையும் கூட்டிக்கிட்டு வா...”
அம்மா அத்தையிடம் தன் விருப்பத்தை தெரிவித்தாள்.
“தாராளமா...நானே ரொம்ப நாளா கொங்கரைக்கு போகனும்னு தான் நெனைச்சிக்கிட்டு இருந்தேன்...இப்ப நீங்களும் கூப்படறீங்க...நிச்சயமா என் ரெண்டு பொண்ணுங்களையும் கூட்டியாரேன்...”
அத்தைக்கு அது நீண்ட நாளாய் தடைப்பட்டுக் கொண்டிருந்த விஷயம் என்பது எனக்கு புரிந்தது.
“சரி அண்ணி...சுதாகர் வேலைக்கு போல?”
அத்தையின் பேச்சு இப்போது என்னைப் பற்றியதாய் மாறியது.
“இல்ல தனம்...அவனுக்கு வருஷத்துக்கு முப்பது நாள் லீவு இருக்கு...அவன் இந்த வாரமும் அடுத்த வாரமும் லீவு எடுத்திக்கிட்டான்...அதுதான், சரி...இது சரியான நேரம்னுதான் கொங்கரை போயிட்டு வரலாம்னு தோனுச்சு...”
அம்மாவிடம் ஏற்கனவே என் விடுமுறை பற்றிய தகவல்களை கூறியிருந்தேன்.
“ஓ..அப்படியா...சரி...சரி...அப்ப நான் ஒன்னு கேட்டா தப்பா எடுத்துக்க மாட்டீங்களே அண்ணி?”
அத்தை எதற்கு இப்படி பீடிகை போடுகிறாள் என்று என் அம்மாவுக்கும் சரி, எனக்கும் சரி அப்போது புரியவில்லை.
“என்ன தனம்? என்ன கேக்க போற நீ...?”
அம்மா குழப்பமாய் அத்தையைக் கேட்டாள்.
“ஒன்னும் இல்ல அண்ணி...சுதாகருக்கு லீவுதான....ஒரு ரெண்டு மூணு நாளு அவன் எங்க வீட்டில இருக்கட்டுமே....என் பொண்ணுங்களும் ஊருக்கு போயிருக்காளுங்க....நானும் தனியா இருக்கேன்....அதுவும் நேத்துதான் கட்டிட வேலை செய்யும் ஆளுங்களும் வந்திருக்கானுங்க...அதான் அவன் இருந்தா ஒரு ஆம்பள தொன இருக்கிற மாதிரி இருக்கும்....”
அத்தை கேட்டது அப்போது எனக்கு ஒரு உதவியாய் கேட்டது போல் பட்டது. என் அம்மாவுக்கும் அதுதான் தோன்றியது போலும்.
“அட...இதுக்கேண்டி என்ன கேட்டுக்கிட்டு...அவன நீயே வரச்சொன்னா வராம போயிடுவானா என்ன...டேய் சுதா...டே சுதா...”
அம்மா என்னை அழைத்தாள்.
“இன்னாம்மா...?”
ஒற்றை வார்த்தையுடன், வேண்டா வெறுப்பாய் நான் என் அறையிலிருந்து ஹாலுக்கு, அவர்கள் அமர்ந்திருந்த சோபாவின் அருகே சென்றேன்.
“அத்தை சொன்னதை கேட்டுக்கினுதான இருந்த....ஒரு ரெண்டு மூணு நாளு அத்தை வீட்டில அவளுக்கு தொனயா. போய் இருடா...”
அம்மா கூறியதை என்னால் ஏற்காமல் இருக்க முடியவில்லை. அதற்கு மறுப்பு சொல்லவும் எனக்கு மனமில்லை. அத்தை உதவிதானே கேட்கிறாள்....உதவினால் என்ன என்று தோன்றியது. நானும் எங்கள் வீட்டில் உருப்படியாய் ஒன்றும் செய்யாமல் தான் பொழுதை ஒட்டிக்கொண்டிருக்கிறேன்...அதையே அத்தை வீட்டில் செய்தால் என்ன என்றே நான் யோசித்தேன்.
“சரிம்மா...”
அம்மாவைப் பார்த்து மட்டும் சொன்னேன்.
“அத உன் அத்தைய பாத்துதான் சொல்லேன்...”
அம்மாவுக்கு தெரியாதல்லவா நான் அத்தை மேல் தான் சற்று கோபமாய் இருக்கிறேன் என்பது. ஆனாலும் அம்மா முன் அதை காட்டிக் கொள்ள கூடாது என்று எண்ணியவனாய் அத்தை பக்கம் திரும்பினேன்.
“நான் வரேன் அத்தை....”
என்று மட்டும் சொன்னேன். அப்போது தான் கவனித்தேன் அத்தை என்னைப் பார்த்து ஒரு வித அர்த்தம் பொதிந்த சிரிப்பு சிரித்ததை. அம்மாவுக்கு அது அத்தைக்கு நான் சம்மதித்ததில் சந்தோஷம் என்று பட்டது. எனக்கு அப்போது புரியவில்லை...அத்தை ஏன் அப்படி என்னைப் பார்த்து சிரித்தாள் என்று. அது புரியவும் எனக்கு வெகு நேரம் ஆகவில்லை.
“அப்ப சரி அண்ணி....இன்னைக்கே வர்றதாயிருந்தாலும் சுதாகர் என் வீட்டுக்கு வரட்டும்....”
அத்தை என்னை விடுவதாயில்லை என்று எனக்கும் என் அம்மாவுக்கும் புரிந்தது.
“அதுக்கென்ன...என்ன சுதா...போறியா....?”
என் அம்மா என்னிடம் கேட்டாள்.
“சரிம்மா...”
என்று கூறிக்கொண்டே நான் என் அறைக்குள் சென்றேன்.
“ரொம்ப சந்தோசம் அண்ணி...என் நீண்ட நாள் ஆச நிறைவேறபோகுது....அப்ப நான் கிளம்பறேன்....கட்டிட வேலை செய்ய ஆளுங்க வர்ற நேரம் ஆச்சி...”
அத்தை சற்று அவசரம் காட்டினாள்.
“சரி தனம்...இரு, சுதாகரையே உன்னை கொண்டு போய் விடசொல்றேன்...அப்படியே அவன் இன்னையிலிருந்தே உன் வீட்டில இருக்கட்டும்...”
அம்மா அப்படி கூறியது எனக்குக் கேட்டது.அவள் சொல்லும் வரை நிற்காமல், நான் எனக்குத்தேவையான உடைகளை எடுத்து ஒரு பையில் வைத்துக்கொண்டு, என் பைக் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு ஹாலுக்குச் சென்றேன்.
“இதோ...அவனே கெளம்பி ரெடியாய் இருக்கான்...”
அம்மா சிரித்துக்கொண்டே என்னையும் அத்தையையும் பார்த்துக்கூறினாள்.
நானும் அத்தையும் வீட்டை விட்டு வெளியே வந்து, என் பைக்கில் ஏறி அமரும் வரை அம்மா வாசலில் நின்று எங்களை வழியனுப்பினாள். சில நிமிடங்களில் நானும் என் அத்தையும், அத்தை வீட்டை அடைந்துவிட்டோம். அத்தை பைக்கில் இருந்து இறங்கி சென்று வீட்டின் கதவை திறந்து விட்டாள்.
“சுதா...நீ எங்கேயும் வெளியே போகலைன்னா, பைக்க எடுத்து உள்ளே விட்டுடேன்...”
அத்தை அவ்வாறு கூறியதும், அதுவும் சரிதான் என்று எனக்குப்பட்டது. அதனால் என் பைக்கை ஏற்றி அத்தையின் வீட்டினுள் நிறுத்தினேன். பின் நான் முன்னே போக, அத்தை, வீட்டு வாசல் கதவை தாழிட்டுவிட்டு, என் பின்னால் வந்தாள். நான் ஹாலிலேயே என் ஆடைகள் கொண்டு வந்த பையை வைத்துவிட்டு, சோபாவில் அமர்ந்தேன். அத்தை என்னைப் பார்த்து, எங்கள் வீட்டில் சிரித்த அதே அர்த்தம் பொதிந்த சிரிப்பு சிரித்து, என் பையை எடுத்துக்கொண்டு போய் தன் படுக்கையறையில் வைத்தாள்.
அவள் வீட்டில் ஒரேயொரு படுக்கையறை மட்டும் தான் இருந்தது.
நான் சோபாவிலிருந்த ரிமோட்டை எடுத்து டிவியை ஆன் செய்தேன். சில நிமிடங்கள் கடந்திருக்கும்.
“சுதா...இங்க வாயேன்...”
அத்தை அப்படி கூப்பிட்ட குரலில் ஒரு வித கெஞ்சல் இருந்ததை நான் உணராமல் இல்லை. ஆனாலும் எதற்கு கூப்பிடுகிறாள் என்று எண்ணிக்கொண்டே அத்தையின் படுக்கையறை நோக்கி சென்றேன். படுக்கையறை கதவு திறந்தே இருந்தது. உள்ளே நான் கண்ட காட்சி, அன்று காலை அவள் வீட்டில் நடந்ததை நினைவுபடுத்தியது. அத்தை தன் சேலையை பாதி அணிந்த நிலையில், இடுப்புக்கு மேல் வெறும் அவளின் சிவப்பு நிற பேன்சி பிரா மட்டும் அணிந்து கொண்டு, எனக்கு முதுகு காட்டிக்கொண்டு நின்றிருந்தாள். நான் கொஞ்சம் ஸ்தம்பித்தேன். ஆனால் உடனடியாய் சுதாரித்துக்கொண்டேன். இம்முறை, பயமோ, குழப்பமோ இல்லாமல் அத்தையை நெருங்கினேன்.
நான் அவளின் அருகில் வந்ததை என் அத்தை உணர்ந்துகொண்டாள்.
“சுதா...இந்த பிரா கொக்கிகளை கொஞ்சம் அவுத்துவிடேன்...”
அத்தை கூறியது மிகுதியான கொஞ்சலுடன் இருந்தது. அவள் அழைப்பதன் அர்த்தம் புரிந்த எனக்கு, என் உடலில் ஒரு வித இன்பம் பெருக்கெடுத்ததை உணர்ந்தேன். என் ரத்த நாளங்கள் விரிவடைந்து அதிகளவு ரத்தத்தை கடத்த ஆரம்பித்தது. என் இதயத் துடிப்பு இரு மடங்கானது. என்னுள் இன்பத்தீ கொழுந்து விட ஆரம்பித்தது. நான் இம்முறை அத்தையின் முதுகுப்பகுதியில் இருந்த அவளின் பிரா பட்டைகளை பிடிக்கவில்லை. மாறாக, என் இரு கைகளையும், அவள் பின்புறம் நின்றவாறே, முன்னே செலுத்தி, பிரா கப்புகள் மூடிய, அத்தையின் செழுமைகளான இரு மார்பகங்களையும் கவ்விப்பிடித்தேன்.
“ஹ்ம்ம்க்...சுதா, என்ன பண்ற நீ....உன்ன என் பிரா கொக்கிகளதான அவுக்கச்சொன்னேன்...நீ என்னடான்னா என் இரண்டு மார்பகங்களையும் உன் கையால புடிச்சிகினு நிக்கறே....விடுடா...”
அத்தை விடுடா என்றாளே தவிர, என் கைகளை அவள் மார்பகங்களின் மீதிருந்து விலக்கவோ, அல்லது என்னிடமிருந்து நகரவோ முயற்சிக்கவில்லை. அதிலிருந்து எனக்கு ஒன்று நன்றாய்ப் புரிந்தது. அத்தை ஏன் என்னை இன்றே தன் வீட்டுக்கு, தனக்கு துணையாய் வரத்துரிதப்படுத்தினாள் என்பது. இதனால், என்னுள் விளைந்த இன்பத்தீ மேலும் நன்றாய் கொழுந்துவிட்டு எரிய ஆரம்பித்தது. என் நரம்புகள் ஒவ்வொன்றும் முறுக்கேறியது. என் உடலின் ரத்த ஓட்டம் இரு மடங்கு அதிகரித்தது. இதனால், என் ஆண்மை விறைத்து எழ ஆரம்பித்தது.
நான் இப்போது அத்தையை மேலும் நெருங்கி நின்று கொண்டேன். எங்களிருவருக்குமிடையில் காற்று கூட போக முடியாத அளவு நெருக்கம் அது. அதனால் என் விறைத்த ஆண்மை, என் ஆடைக்குள்ளிருந்தபடியே அத்தையின் பிருட்டத்தை குத்த ஆரம்பித்தது. நான் வசதியாய் என் இடுப்பை அசைத்து, என் ஆண்மை சரியாய் அத்தையின் சேலையின் மேல், அவளின் பிருட்டத்தின் பிளவில் குத்துமாறு நின்றேன். என் இரு கைகளையும் துரித கதியில் செயலில் இறக்கினேன். நாங்கள் இருவரும் நின்று கொண்டிருந்த நிலையில், என் வலது கை அத்தையின் வாளிப்பான வலது மார்பகத்தையும், என் இடது கை அத்தையின் வனப்பான இடது மார்பகத்தையும் பிடித்துக்கொண்டிருந்தது. அது ஒரு மோன நிலை போலிருந்தது எங்களிருவருக்கும்.
சில நிமிடங்கள் என் இரு கைகளையும் அத்தையின் இரு மார்பகங்களின் மீதும் வைத்திருந்தேன். அவ்விரு மார்பகங்களின் மென்மையை அனுபவித்தேன். பின்னர் என் விரல்களால் அவ்விரு மார்பகங்களையும் தடவினேன். பின் சிறிது நேரம் அம்மார்பகங்கள் இரண்டையும் அழுத்தி விளையாட ஆரம்பித்தேன். இப்போது அத்தை மெல்ல தன் இயல்பு நிலை கடந்து ஒரு வித மோக நிலைக்கு சென்று கொண்டிருந்தாள். அதனால் நிலையாக நிற்க முடியாமல் தடுமாறினாள். என் மேல் நன்றாக சாய்ந்து நின்று கொண்டாள். அவள் உடல் பாரம் தாங்காமல் நான் சற்றே தள்ளாட ஆரம்பித்தேன். ஆனாலும் சில நொடிகளில் நான் சுதாரித்துக்கொண்டு என் அத்தையின் முழு உடல் எடையையும் என் மேல் தாங்கிக்கொண்டு நிலையாக நிற்க ஆரம்பித்தேன்.
மேலும் சில நிமிடங்கள் என் இரு கைகளும் என் அத்தையின் செழிப்பான, வாளிப்பான, மதர்த்த, பெரிய, பிரா கப்புகள் மூடிய அவளின் இரு மார்பங்களின் மீதும் விளையாடிக்கொண்டிருந்தன.
“ஹ்ம்ம்...ஆஹ்ஹ்...ஓ..ஆஹ்ஹ்...”
அத்தை முனக ஆரம்பித்தாள். அது அத்தை மோக நிலையில் இருந்தாள் என்பதை மேலும் உறுதிப்படுத்தியது. அதனால் நான் இப்போது அவளின் மார்பகங்களை அழுத்துவதை விட்டுவிட்டு, என் இரு கைகளையும் அவள் முதுகுக்கு கொண்டு சென்று அவள் பிரா கொக்கிகளை அவிழ்க்க முயன்றேன். அத்தையின் மார்பகங்கள் அழுத்தபடுவது நின்றதால், அத்தை தன் மோக நிலையில் இருந்து மீண்டுவிட்டு இருந்தாள். நான் அவளின் பிரா கொக்கிகளை அவிழ்க்க முயல்வதை உணர்ந்தாள். அந்த சிகப்பு நிற பேன்சி பிரா புதியது என்பதால் நான் அதன் கொக்கிகளை அவிழ்க்க சற்று சிரமப்பட்டேன்.
“ஹ்ம்ம்ஹும்....சுதா...கெட்டிக்காரன்டா நீ....நீ என் மார்பகங்களை அழுத்தியபோது எனக்கு வந்த மோக மயக்கத்துல என் பிராவை அவுக்க பாக்கற...ஹ்ம்ம்...?”
அத்தை சிரித்துக்கொண்டே குறும்பாய், என்னிடம் இருந்து விலகி என்னைப் பார்த்தவாறு நின்றுகொண்டு கேட்டாள்.
“அத்தை...நீதானே உன் பிரா கொக்கிகளை அவுத்துவுட சொன்னே...?”
அத்தையின் நிர்வாணமான மார்பகங்களின் மீது என் கைகள் கொண்டு விளையாட நினைத்த என் எண்ணம் நிறைவேறாமல் போன ஏமாற்றம் என் முகத்தில் நிறைய தெரிந்தது.
“ஆமா...உன்ன என் பிரா கொக்கிகளை மட்டும் தான அவுக்க சொன்னேன்...நீ என்னென்னவோ பண்ணிட்ட...நான் கூட கொஞ்சம் மயங்கிட்டேன் நீ என் மார அழுத்துன அழுத்தல்ல...”
என்று கூறிக்கொண்டே அத்தை, கட்டிலில் இருந்த தன் ஜாக்கெட்டை எடுத்து அணிந்து கொள்ள ஆரம்பித்தாள். இது எனக்கு மேலும் ஏமாற்றமாய் இருந்தது. அந்த ஏமாற்றம் என்னை வாய்விட்டே கேட்க வைத்தது.
“ஆனா...அத்த...காலைல நீதான என் கையை புடிச்சி உன் இரண்டு மார் மேலயும் வைச்சி அழுத்திவிட்ட....அதனால தான் நீ இப்ப உன் பிரா கொக்கிகள அவுக்க சொன்னபோது நான் அப்படி பண்ணேன்...நீ என்னடான்னா....”
என்று நான் இழுத்தேன்.
“பொறுக்கி...பொறுக்கி...இன்டர்நெட்ல இதுமாதிரி நெறைய பாப்பியோ...பாத்து பாத்து ரொம்பதான் கெட்டுபோய் இருக்ற நீ...ஹ்ம்ம்...”
அத்தை தன் ஜாக்கெட்டை முழுதும் அணிந்து தன் மாராப்பை சரியாக அணிந்து, தன் சேலையை ஒழுங்குப்படுத்திக்கொண்டாள். நான் அத்தையையே வைத்த கண் வாங்காமல், குழப்பத்துடன் பார்த்துகொண்டு நின்றிருந்தேன். அத்தையே தொடர்ந்தாள்.
“டேய்....என்ன குழம்பிட்டியா....பொறுக்கிடா நீ....திருட்டுபையா...”
என்று என்னை செல்லம் கொஞ்ச ஆரம்பித்தாள் அத்தை.
“சுதாகரு..காலைல நான்தான் உன் கையை இழுத்து என் மார் மேல வைச்சு அழுத்துனன்.....ஏன்னா நான் குளிக்கும்போது நீதான் குளியலறை கதவு சாவி துவாரம் வழியா என் நிர்வாண மேனிய பாத்தேன்னு எனக்கு தெரியும்....”
“அப்பவே எனக்கு தெரிஞ்சிடுச்சு...உன் வாலிப வேகம்...உன் வயசின் ஆசைங்க...உன்ன நான் எதுக்கு என் வீட்டுக்கு கூட்டுக்கினு வந்தன்னு நெனைக்கிற....?”
அத்தை அவ்வாறு கேட்டது ஏனென்று எனக்கு புரியவில்லை.
“தெ..தெர்லையே...எதுக்கு...?”
“அட பொருக்கிப்பயலே...காலைல நான் அப்பிடி பண்ணினதுக்கப்புறமா உனக்குப் புரியல...என் செல்ல மக்குப் பயலே....”
அத்தை சிரித்துக்கொண்டே, என் அருகில் வந்து என் தலையில் மெல்ல ஒரு கொட்டு கொட்டினாள் எனக்கு வலிக்காதவாறு.
“டேய் திருட்டுப்பயலே...உன் வயசு ஆசைய நான் காலைலயே புரிஞ்சிகினேன்...ஆனா காலைல அம்மா கூப்பிட்டாங்கன்னு நீ சொன்னதால அப்ப உனக்கு நேரம் குடுக்காம உன்ன அவசரப்படுத்தி கிளம்ப வைச்சேன்...அப்புறம் நேரம் ஆயிருந்தா உங்க அம்மா போன் போட்டிருக்க மாட்டாங்க?....ஆனா நீ என்னடான்னா கோச்சிக்கின....”
அத்தை சிரித்துக்கொண்டே பேசிக்கொண்டு படுக்கையறையை விட்டு வெளியே சென்று, சமையலறைக்குள்ளே சென்றாள். நான் அவளை பின் தொடர்ந்து நடந்து சமையலறைக்குள் சென்றேன். அட ஆமாம். அதனால்தான் காலையில் அத்தை என்னை அதிக நேரம் தன் மார்பகங்களின் மீது விளையாட விடவில்லையா...இது புரியாமல் போனதே எனக்கு எனக்குள் யோசித்துக்கொண்டே.
“ஆமா அத்த...நீ சொல்றது சரிதான்....”
“பரவால்லையே...புரிஞ்சிக்கின...அப்ப இன்னொன்னும் தெரிஞ்சிக்கோ....எனக்கு தொன கின எதுவும் வேணாம்....”
அர்த்தமாய் சிரித்தாள் அத்தை.
“அப்ப...உனக்கு தொனையா என்ன வரச்சொன்னது....”
என்று நான் இப்போது சற்று குழப்பத்துடன் அத்தையைக் கேட்டேன். அத்தையே தொடர்ந்து பேசினாள்.
“இருடா...நான் பேசிக்கினு தான இருக்கறேன்....அதுக்குள்ள அவசரம்....”
என்று என்னிடம் பேசிக்கொண்டே அத்தை, சமையல் வேலையை கவனிக்க ஆரம்பித்திருந்தாள். அத்தையின் சமையலின் சுவை நானறிந்த ஒன்று.
“ஒன்ன தொனையா வரச்சொன்னதுக்கு காரணம் என்ன தெரியுமா....உனக்கு உன் ஆசைக்கி தீனி போடறதுக்குத்தான்....”
அவ்வாறு சொன்னபோது அத்தை என்னைப் பார்த்து குறும்பாய் சிரித்து தன் வலது கண்ணை ஒரு முறை சிமிட்டினாள். அதுவே எனக்குப்போதுமானதாய் இருந்தது அத்தை என்ன சொல்ல வருகிறாள் என்று புரிந்துகொள்வதற்கு. அந்த நொடியே மீண்டும் என் உடலில் பல மாற்றங்களை நிகழ்த்த ஆரம்பித்திருந்தது.
“ஒன்ன மூணு நாளைக்கி என் வீட்டுல தங்க சொன்னதுக்கு காரணமே அது தான்...அதுவுமில்லாம உனக்கு வாய்க்கு ருசியாவும் சமைச்சு போடறதுக்கும் தான்....வாய்க்கு மட்டுமில்ல...உன் ஆசைக்கும் தான்....”
என்று மீண்டும் ஒரு முறை தன் கண்ணை சிமிட்டி குறும்புடன் என்னைப் பார்த்து சிரித்தாள் அத்தை.
“அப்ப ஏன் கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி உன் மார அழுத்தி, உன் பிரா கொக்கிய கழட்ட ட்ரை செஞ்சப்ப விலகின...?”
“சுதாகரு...அவசரப்படாத...இது அவசரப்படற விஷயமும் இல்ல...இது உனக்கு புதுசு...எனக்கு இத பல தடவ உன் மாமாகிட்ட பழகனது....சொல்லப்போனா, இதெல்லாம் சொல்லித்தரக்கூடிய விஷயமும் இல்ல...ஆனா உன் வயசு வேகத்த கட்டுப்படுத்த முடியாம நீ கஷ்டப்படறன்னு எனக்கு தெரியுது....”
அத்தை நிறுத்தாமல், அதே நேரத்தில் தன் சமையல் வேலைகளையும் நிறுத்தாமல் தொடர்ந்தாள்.
“இந்த வயசுல இருக்கற உன்ன மாதிரி ஆம்பள பசங்களுக்கு வர்ற வேகந்தான் உனக்கு இருக்கு...நல்ல வேள....நீ வெளில எங்கியாச்சும் போய் பிரச்னைல மாட்டாம உன் சொந்த அத்தைகிட்டையே உன் வயசுப் பசிய தீத்துக்க முயற்சி செஞ்ச....என்னால என்ன முடியுமோ அந்த அளவுக்கு உன் வயசுப் பசிய தீக்க ட்ரை பண்றேன்....”
“ஆனா அதுக்காக, உன் அத்தை ஆம்பள சொகம் இல்லாம ஏங்கி கெடக்கிற ஒரு பொம்பள தான...அதனால அவள ஈசியா மடக்கி உன் உடம்பு சொகத்த தீத்துக்கலாம்னு தப்பு கணக்கு பண்ணாத....நான் உனக்கு உன் வயசு பசிக்கு தீனி போடறதே உன் மேல இருக்கற அக்கறைனால....உனக்கு இன்னும் வயசிருக்கு....கல்யாணமானா உனக்கு இதெல்லாம் உன் பொண்டாட்டியே தருவா....”
“ஆனா உன் வேகத்த நான் காலைல பார்த்ததுக்கப்புறம் தான் புரிஞ்சிகினேன்....உன்னை இப்படியே விட்டா நீ தப்பான வழில போய்டுவேன்னு....அத தடுக்க எனக்கு தெரிஞ்ச ஒரே வழி உன் வயசுப் பசிக்கு நானே, என் உடம்பால தீனி போடறதுதான்னு....”
“ஒன்னு நல்லா புரிஞ்சிக்கனும் நீ....இது நிரந்தரம் இல்ல....இப்போதைக்கி...அதாவது உனக்கு கல்யாணம் ஆகற வரைக்கும் தான் நான் உனக்கு என் உடம்ப தர முடியும்....உனக்குன்னு ஒரு கல்யாணம் ஆன பிறகு, உன் பொண்டாட்டிகிட்ட மட்டும்தான் உன் உடல்பசிக்கு நீ தீனி தேடனும்...சரியா?”
அப்பப்பா...ஒரு பெரிய புத்திமதியை கேட்டது போல் இருந்தது எனக்கு....ஆனாலும் அத்தை சொல்வதின் அர்த்தம், அதிலிருந்த அத்தையின் பாசம், அத்தைக்கு என் மேலிருந்த அக்கறை, எல்லாமே அந்த புத்திமதியில் அடங்கியிருந்தது எனக்குப் புரிந்தது....
“சரி அத்தை....”
“அது நல்ல பையனுக்கு அழகு...டக்குனு புடிச்சிக்கின....இன்னொன்னு...நான் உன் அம்மாகிட்டயோ, அப்பாகிட்டயோ, வேற யார்கிட்டயோ இத பத்தி சொல்ல மாட்டேன்....நீயும் சொல்ல மாட்டேன்னு எனக்குத் தெரியும்....”
அத்தை என்னை ஆழம் பார்ப்பது போல் பட்டது எனக்கு.
“அத்தை....நீ நினைச்சிருந்தா எங்க வீட்டுக்கு போனப்பவே எங்க அம்மாகிட்ட நான் உன்னை குளியலறை கதவு சாவி துவாரத்தின் வழியா, நீ குளிக்கறப்ப பார்த்தத சொல்லியிருக்கலாம்....அது மட்டும் இல்ல...காலைலேயே நீ என் கையை உன் மார் மேல வைச்சு அழுத்தாம இருந்திருக்கவும் முடியும்....நீ எங்க அம்மாகிட்ட இதெல்லாம் சொல்லல... இப்ப நீ சொன்னதையும், நீ எனக்கு உன் உடம்ப தரப் போறதையும் யார்கிட்டயும் நானும் சொல்ல மாட்டேன்....”
நான் சற்று உறுதியான குரலில் அவ்வாறு கூறினேன்.
“அது போதுண்டா....”
என்றாள் அத்தை. என்னைப் பார்த்து மெல்லிய ஒரு புன்னகையை வீசினாள்.
“சரி...நீ இப்ப என்ன பண்ற...உன் அத்தைய சமையல் செய்ய விடறே....என்ன?”
என்றாள் மீண்டும் அந்த குறும்புப் பார்வை பார்த்தவாறு.
“சரி....கட்டட வேல செய்ய ஆளுங்க எப்ப வருவாங்க?”
நான் சற்று அக்கறையுடன் அத்தையை கேட்டேன்.
“ரொம்ப அக்கறடா உனக்கு....அவங்க நாளைக்கி தான் வராங்க....”
அத்தை மீண்டும் ஒரு முறை என்னைப் பார்த்து கண்ணடித்து குறும்புச்சிரிப்புடன் கூறினாள். அவள் அவ்வாறு சொன்னபோதுதான் என் அத்தைக்கு என் மேலிருந்த உண்மையான பாசமும் அக்கறையும் மேலும் நிரூபணமானது. நானும் அத்தையைப்பார்த்து ஒரு அர்த்தம் கலந்த சிரிப்பொன்றை உதிர்த்துவிட்டு, ஹாலை நோக்கி நடந்து சென்று, சோபாவில் அமர்ந்து அமைதியாய் டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தேன். அப்போது என் உடல் முற்றிலும் இயல்பு நிலைக்கு திரும்பி இருந்தது.
நான் சோபாவில் அமர்ந்து டிவி பார்த்துக்கொண்டே உறங்கிவிட்டிருந்தேன். அத்தை தன் சமையல் வேலையை முடித்துவிட்டு வந்து என்னை எழுப்பியபோதுதான் நான் என்னையறியாமல் தூங்கிவிட்டிருந்தேன் என்று எனக்கு புரிந்தது. என் கண்கள் ஹாலில் இருந்த சுவர் கடிகாரத்தைப் பார்த்தது. அது மணி இரண்டரை என்று காட்டிக்கொண்டிருந்தது.
“நல்ல தூக்கமா...?”
அத்தை சிரித்துக்கொண்டே என்னை பார்த்துக் கேட்டாள்.
“ம்ம்...ஆமா அத்தை....நல்லா தூங்கிட்டேன்...”
நானும் அத்தையைப் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டே பதிலளித்தேன்.
“தெரியுது....சரி போய் முகம் கழுவிட்டு வா...சாப்பிடலாம்....எனக்கு பசிக்குது....”
அத்தை சொல்லிவிட்டு டைனிங் டேபிள் நோக்கி நடந்தாள். நான் எழுந்து குளியலறை சென்று முகம் கழுவிவிட்டு டைனிங் டேபிளுக்கு வந்து அமர்ந்தேன். அத்தை சூடாக இருந்த உணவைப் பரிமாற, நானும் அத்தையும், பேசிக்கொண்டே சாப்பிட்டு முடித்தோம். பின்னர் அத்தை சாப்பிட்ட தட்டுகளை எடுத்துக்கொண்டு சமையலறை சென்று கழுவி வைத்துவிட்டு வந்தாள். நான் அதற்குள் மீண்டும் ஹாலுக்கு வந்து சோபாவில் அமர்ந்து டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தேன். அத்தையும் சோபாவில் என் பக்கத்தில் அமர்ந்து கொண்டு டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தாள்.
நாங்களிருவரும் ஒரு மணி நேரம் பல விஷயம் பேசிக்கொண்டு, டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம். ஒரு மணி நேரத்துக்குப்பிறகு, அத்தை சோபாவில் இருந்து எழுந்தாள். நான் என்ன என்பது போல அவளைப் பார்த்தேன்.
“நான் போய் தூங்கப் போறேண்டா....”
என்றாள் அத்தை சோம்பல் முறித்தவாறு.
“எனக்கும் தூக்கம் வருது....”
என்று நான் கூறிக்கொண்டே, சோபாவில் காலை நீட்டி படுத்துக்கொள்ள முயன்றேன்.
“டேய்....இப்பத்தான நல்லா ஒரு தூக்கம் தூங்கி எழுந்த....மறுபடியுமா? அது சரி...சாப்ட்டு சாப்ட்டு தூங்கறதால தான் உனக்கு உடம்பு குண்டாயிருச்சு....சரி வா...என் கட்டிலிலேயே நீயும் வந்து படுத்துக்க...என் கட்டில் பெருசுதான்...சோபால படுத்தா உடம்பு வலிக்கும்....”
அப்போது நான் இயல்பான நிலையில் இருந்ததால் அத்தை என்னை தன் கட்டிலில் தன்னுடன் வந்து படுத்துக்கொள் என்று கூறியபோது சற்று கூச்சப்பட்டேன்.
“இல்...இல்ல அத்த...நான் இங்கயே படுத்துகிறேன்....”
“டேய்...நான் சொல்லிக்கினே இருக்கிறேன்...நீ கேக்க மாட்ட...சோபால படுத்தா உடம்பு வலிக்குண்டா...வா...வா...எழுந்து வா....”
என்று என் கையைபிடித்திழுத்தாள் என் அத்தை. நானும் சரி என்று சற்று நெளிந்து கொண்டே எழுந்து அத்தையுடன் நடந்தேன். அவளின் படுக்கையறை செல்லும்வரை அத்தை என் கையை விடவேயில்லை. படுக்கையறைக்குள் நுழைந்து படுக்கையறை கதவை, நான் உள்ளே வந்த பின் தாளிடும் போதுதான் என் கையை என் அத்தை விட்டாள்.
“சரி அத்தை...நான் படுக்கறேன்...”
என்று கூறிக்கொண்டே நான் கட்டிலுக்கருகில் சென்றேன். அப்போது அத்தை கட்டிலின் வலப்புறம் இருந்த மேஜைக்கண்ணாடி முன் நின்று கொண்டு தன் சேலையை தன் உடம்பிலிருந்து அவிழ்க்க ஆரம்பித்தாள்.
“சுதா...இருடா...”
என்று அத்தை கூறியபோதுதான் நான் நின்று அவளை திரும்பி பார்த்தேன். அப்போதுதான் அவள் தன் சேலையை அவிழ்க்கிறாள் என்பது தெரிந்தது. படுக்கையறை.....தாளிடப்பட்ட படுக்கையறைக்கதவுகள்....படுக்கையறையில் .நானும் அத்தையும் மட்டும்....என் உடலின் உஷ்ணம் மீண்டும் ஏற ஆரம்பித்தது. இதயத்துடிப்பு வேகமானது. அத்தை கூச்சப்படாமல், சேலையை முழுதும் தன் உடம்பிலிருந்து உருவி, தன் ஜாக்கெட்டையும் கழற்றிவிட்டாள். இப்போது அத்தையின் உடம்பில் அவள் அணிந்திருந்த சிகப்பு நிற பேன்சி பிராவும், அவள் அணிந்திருந்த சிகப்பு நிற லாங் ஸ்கர்ட்டும் மட்டும். அப்போது அத்தை எனக்கு முதுகு காட்டிக்கொண்டு நின்றிருந்தாலும், அந்த மேஜை கண்ணாடியில் அத்தையின் முன்புறம் பிரதிபலித்தது. அவள் என்னை பார்க்கிறாள் என்பதை அக்கண்ணாடி காட்டியது.
