Parvathi's Kindness (Tamil)

பார்வதிக்கு இளகின மனசு

ஜெய்ராஜ்

நடராஜியும் பார்வதியும் பக்கத்து பிளாட் தமயந்தி திடீரென 42 வயசில திடீருன்னு செத்துப் போனதும்  ரொம்பவே கலங்கிப் போனாங்க. ஏன்னா, தமயந்தியும், அவள் புருசன் 50 வயசான ராமஜெயம் சாரும் அவங்களுக்கு ரொம்பவே க்ளோஸ். 

ஜெயம் சார், பார்வதிக்கு தாய் வழில ரெண்டு விட்ட மாமா முறையாவணம். அதனால பார்வதி அவரை மாமானுதான் கூப்பிடுவா. தமயந்தி அக்காவும் பார்வதியை சொந்த தங்கச்சி மாதிரி நடத்தினா. ஆகவே ரெண்டு குடும்பத்துக்கும் ரொம்பவே நெருக்கம் இன்னும் அதிகமாயிடுச்சு. 

நடராஜியும் பார்வதியும் எல்லா விசயத்திலும் எதிர் மாறா இருந்தாங்க. நடராஜி ரொம்பவே பயந்த சுபாவம். லேடீஸ்னா ரொம்பவே வெட்கம். அவரு பாலிடெக்னிக் படிச்சவரு. கொஞ்சம் வெளுப்பாக, ஒசரமா ஒல்லியான உடம்பு. குரலை உசத்தி பேசமாட்டார். வேலூர்ல அவுங்க அப்பா அம்மா ரெண்டு பேருமே டீச்சராக இருந்து ரிடையர் ஆனவங்க. ஆகவே பையனை அடக்கி ஒடுக்கி வளர்த்திருந்தாங்க. அவுங்க களாமங்கலம் பக்கத்தில சொந்த கிராமத்துல செட்டில் ஆயிட்டாங்க. 

ஆனா, பார்வதி கிராமத்துல வளந்தவ. பத்தாவது பெயில். அவுங்க வீட்ல பாரூனு கூப்பிடுவாங்க. அப்பா வேல்சாமி மூணு ஏக்கர் விவசாயம் பண்ணினாரு. அம்மா காமாச்சி நாலு பசு மாடு, எட்டு ஆடு வளத்து வியாபாரம் பண்ணினா. அவளுக்கு கலியாணம் கட்டி எட்டு வருசம் பொருத்துத்தான் ஒண்ணே ஒண்ணு கண்ணே கண்ணுனு பார்வதி பொறந்தா. அவ எப்படி பொறந்தாங்கறேதே கமாச்சிக்கு மட்டுமே தெரிஞ்ச கதை: சரியா சொன்னா இன்னும் ஒருத்தருக்கும் அந்த மேட்டர் தெரியும்.  ஏன்னா வெள்ளக்கார டாக்டர் கூட ஆம்பிளை இதுனாம பொம்பிளைங்க பிள்ளை பெத்துக்கற சூக்குமத்தை அப்போ கண்டுபிடிக்கல. ஆனா காமாச்சி உண்டான கதை பின்னால வரும், பொறுத்துக்கங்க. 

 அவுங்க வீட்டில காமாச்சி ராச்சியம்தான் நடந்தது. கொஞ்சம் ஒசரமா அகலமா இருப்பா. தாட்டியா நல்ல தேக்கு மர திரேகம். ரவிக்கை போடாத உடம்புல கள்ளு மொந்தைங்க மாதிரி மாரு. குண்டு மூஞ்சி கொஞ்சம் கோபமா பாக்குற முகம். சப்பை மூக்குல ரெண்டு மூக்குத்தி. சுருட்டை முடி அவ குணம் மாதிரியே அடங்காமல் நிக்கும். கழுத்துல செவப்பு கல்லு அட்டியல். எல்லாம் கூட்டி கழிச்சி பாத்தா காமாச்சி பார்க்க அம்சமாத்தான் இருந்தா. அவ வாயை தொறந்தா அதிகாரமாத்தான் பேசுவா. அதுனால ஊருல அவளுக்கு சண்டைகாரினு பேரு. 

ஒரு தபா சந்தையில கூட்டத்தில எவனோ ஒரு மைனர் பய்யன் அவ மேல மேல கைய போட்டு மாரைக் கசிக்கினான். காமாச்சி வந்த கோவத்தில அவன் வேட்டிய உருவி, அவன் பூளைப்பிடிச்சு கசக்கி, காதாண்ட"ஒக்கணுமா பேமானி"னு கத்த கூட்டம் கூடிடுச்சு. அதனால சந்தையில பொம்பிளைஙக  மேல கையப் போட்டு சுகம் தேடி வர்ற கசமாலங்களுக்கு அவளை கண்டா பயம். 

இன்னொரு தபா ஒருத்தி, காமாச்சியாண்ட, "ஏண்டி டவுனுல மாச சீட்டு நடத்தற மலையாளச்சிய உங்க வூட்டுகாரு வெச்சிருந்தாருனு பேசிக்கராங்க, மெய்யாலுமா"னு கேட்டா. காமாச்சி பதிலுக்கு "அவரு ஆம்பிள சிங்கண்டி. மலையாளச்சி முண்டத்தூக்கி புண்டைய காமிச்சா வேற என்ன செய்வாரு, ஏன் நீ துணிய தூக்கனாலும் அதான் செய்வாரு?"னு சொன்னதும் அந்த பொம்பிள வாயடைச்சுப் போனா. 

இருந்தாலும் காமாட்சி மனசுல அந்த பொம்பள சொன்னது உறுத்திட்டு இருந்துச்சு. ஏன்னா, வேல்சாமி காமாட்சியாண்ட ஒரு புருஷன் பொண்சாதிக்கு ராவுல படுக்கையில் செய்ய வேண்டிய கடமைய, அதாங்க பச்சையா சொன்னா ஓக்கறது, கல்யாணம் ஆனதுலேந்தே சரியா செய்றது இல்ல. பாதி டைம் பூளு விறைக்காம துவளும். இல்லியா, அவ துணியைத்  தூக்கரத்துக்கு மின்னாலியே தொடைல பீய்ச்சி அடிச்சுடும். அதனால அவரு மலையாளச்சிய வெச்சிருந்தாருன்னு காமாச்சியால நம்ப முடியல. 

காமாட்சி சம்போகம் சரி இல்லாம இருக்கவே கலியாணம் கட்டி எட்டு வருசம் ஆனாலும் அவ வயத்துல ஒரு புழு, பூச்சி கூட பொறக்கல. 

அதனால ஒரு நல்ல நாளாகப் பார்த்து காமாட்சி சிவன் கோயில் தெருவுல இருந்த மலையாள சோசியர் பாலக்காடு ராமேந்திர குருப்பாண்ட  ஆரூடம் பார்க்க போனா. அவளை குந்தி உக்கார வெச்சு சோழியப் போட்டு பார்த்து, குட்டிச் சாத்தானை கும்புட்டு சோசியர் ஐயா, "அம்மணி, சொல்றேனேன்னு தப்பா நெனக்காதீங்க. நிங்கள்ட மனுஷ்யனுக்கு நிங்கள் ஸ்வீகரிக்க தெரியல. அதனால புத்திர பொறப்புக்கான கடமையை அவரு செய்ற நிவர்த்தி இல்லை. ஏன்னா ஜோசிசயத்துல முக்கியமான யோனிப் பொருத்தம் உங்க ஸ்த்ரீ புருஷ சம்பந்தத்துல இல்லயாக்கம்.

" பக்ஷே உங்க ஜாதகப்படி நிங்களுக்கு புத்திர பாக்கியம் உண்டடாக்கம்.  கிழக்கு திசேலேந்து முத்து கருப்பசாமி ரூபத்தில் அரிவாள் மீசையோட நீ பசுவை மேய்க்கும் போது உம் முன்னால எதிர்ல நிப்பாரு. அவருக்கு கருவாடும் குவாட்டரும் மூணு சனிக்கிழமை படையல் வெச்சு பரிகாரம் பண்ணு எல்லாம் நிவர்த்தி கிட்டும்னு சொன்னாரு. காமாட்சிக்கு அந்த அறைகுறை பேச்சுல அதிகம் நம்பிக்க பொறக்கலை. 

காமாச்சி ஒரு நாள் பசுவுக்கு பொலி போட, பழனி நாயக்கர் பண்ணைக்கு போனா. நாயக்கர் நல்ல கலரு. உசரமா, முருக்கின மீசையும் முண்டாசுமா, உடம்புல சட்டை இல்லாம, இடுப்புல வேட்டி கீழ்பாச்சு கட்டிமுருக்கின அரிவாளால இளநீர் வெட்டிட்டு இருந்தாரு. 

இவளை பார்த்தது சிரிச்சாரு. "வா அம்மணி, பசுவை கன்ட்ரோல்ல வை. இப்பவே மச்சக்காளையப்  பார்த்து, பசு வாலைத் தூக்கி எம்பி குதிக்குது. அதை நீ சமாளிப்பையா"னு கேட்டதும் காமாட்சிக்கு கடுப்பு ஏறிச்சு. புடவையை தூக்கி இடுப்புல  சொருகிட்டு பசுவை இழுத்து பிடிச்சா. 

"பொட்டச்சின்னா எளப்பமா இருக்கா. உட்டு பாரு நாய்க்கரே எல்லாம் சமாளிப்பேன்"னு சவால் விட்டா. அவரு காளையை லூசா விட பசுவாண்ட வந்த மச்சக்காளை தலையை தூக்கி பசு வாலை மோப்பம் பிடிச்சது. அது தலைய திருப்பி அவளை பார்த்தப்போ அதுனடைய உருப்பு கத்தி மாதிரி செவப்பா வெளிய நீட்டிச்சு. 

நாயக்கர், "காமாச்சி, பார்த்து உம்மேலியே ஏறிடப்போறான், பசுவை வாலை பிடிச்சு இழுத்து விலக்கு" னு அதட்ட அவ நாய்க்கரை முறச்சா. அவ பசு வாலை விலக்கி பிடிச்சப்போ, காளை புண்டைய நாக்கால் நக்கிவிட்டு குபீர்னு பசு மேல ஏறி அடிக்கப் பார்த்தப்போ, பசு மிரண்டு நகந்துச்சு. ஆனூ காமாச்சி டக்னு தகிரியமா கைய நீட்டி காளை சாமானை பிடிச்சு பசுவுக்கு உள்ளார ஏத்தினா.  

காளை ஏறி அடிக்க, அதை பார்த்து அசந்து போனாரு நாயக்கர். "காமாச்சி நீ  மெய்யாலுமே இதுன்ற வெவகாரம் தெரிஞ்சவ போல. அதான் அதும் பூளப் பிடிச்சு அப்படியே உள்ளார ஏத்திட்டன்னாரு..." னு எகத்தாளமா சிரிச்சாரு. 

காமாட்சி முகம் சிவந்துடுச்சு. "நாய்க்கரே நீ ரொம்ப ஓவரா போரே...ஏன் உன் காளைக்கு லெச்சுமிய ஆளத் தெரியலேன்னா, அதை நீ கத்துக் கொடு.  எனக்கு பிடிக்க தெரிஞ்சதை அப்புறம் பேசு"னு முறைச்சா. 

அந்த டைம் பார்த்து திடீர்னு பசு மாடு விலக, காளை  சாமான் உருவிட்டு வெளியே வந்து சவுக்கு மாதிரி வீச்சி அடிக்க அதிலேந்து சளி மாதிரி வீரியம் காமாட்சி மாருலையும் தொடையிலையம் பீச்சி அடிச்சுது. காமாட்சி எறிச்சலொட புடவையத் தூக்கி தொடையையும் மாரையும் தொடச்சு விட்டா. அப்போ மோப்பம் பிடிச்ச பொலி எருது நாக்கால அவ இடுப்பயும் தொடையையும் நக்கிவிட்டு உதட்டை தூக்கி ஈனு பல்லை காமிச்சுது. 

அதை பார்த்து நாயக்கர் சிரிச்சாரு. "காமாச்சி, விட்டா கம்னாட்டி அவனே உம்மேல ஏறிடுவான் போல. அவன் மேல தப்பில்ல, அம்மணி துணியத் தூக்கி தளதளனு முலயை புண்டையை காமிச்சா அவன் என்ன பண்ணுவான், அதைப் பார்த்த எனக்கே தப்பு பண்ண தோணுது"னு செல்லி வாய்விட்டு சிரிச்சாரு. 

"நாய்க்கரே, வேற எவனாவது என்னாண்ட தகிரியமா இந்த பேச்சு பேசி இருந்தா நடக்கிறதே வேற. ஏன் இவ்ளோ பேசர நீ என்னாண்ட பண்ணித்தான் பாரு. இல்லியா அப்படி நீ பேசறது, தப்பு..."னு அவரை நெருங்கி முறச்சா காமாட்சி.

அதுக்கு நாயக்கர், "ரொம்ப கோபம் காட்ற அம்மணி. பொசுக்குனு கோபம் வருது. நானா துணியை தூக்கினேன்? நீதான் ஊருக்கே புண்டைய காட்டின.. அதுல எந்தப்பு என்னா கண்ணு? ஆக மொத்தம் உன் பசு பொலிய வீணாக்கிடுச்சு, ஓணும்னா ஒரு அவர் உள்ள உக்காரு. அவன் தயாராயிடுவான் இன்னும் ஒரு ரவுண்டு உட்டு பார்க்கலாம்" என்று சொன்னாரு. 

சரின்னு காமாடசி அங்க இருந்த அவரு கொட்டகைல கோணி மேல குந்திட்டு உக்காந்தா. அவர் பக்கத்தில கயித்து கட்டில் மேல உக்காந்து கட்டு சோத்தை எடுத்தார்.

"காமாச்சி. இப்படி உக்காரு இருக்கற சோத்தை ரெண்டு பேரும் துண்ணலாம்னு" நாய்க்கர் பக்கத்துல கட்டில தட்டிக் காமிச்சாரு. 

"அதெல்லாம் வேணாம் ஐயா, நான் ஒதுங்கிட்டு வர்றேன்"னு காமாச்சி வெளியே போனா. நாய்க்கர் கட்டிலுக்கு அடிலேந்து சரக்கு பாட்டிலை எடுத்து அரை டம்ளர் விட்டு ஒரு வாய் குடிச்சப்போ வெளியே சலசலனு சத்தம் கேட்டு எட்டிப் பார்த்தாரு. அங்கே புதர் ஓரமா நின்ன காமாச்சி புடவையை தூக்கி முழு சூத்து ஆகசத்துக்கு தூக்கி காட்டி மூத்திரம் போயிட்டு இருந்தா. 

பொண்டாட்டி செத்து எட்டு வருசம் ஆன நாய்க்கருக்கு அவ சூத்தை பார்த்ததும் சுண்ணி முறுக்கிட்டு நின்னுச்சு. திரும்பி வந்தவை கூப்பிட்டு "உக்காரு இங்க, கிராக்கி பண்ணாம சோத்தை துண்ணு" என்று அவர் சொன்னதும் சற்று விலகி காமாட்சி கட்டில் ஓரத்தில உக்காந்தா. 

சோத்தை மென்றவள் ஓரக்கண்ணால் நாய்க்கரை பார்த்தா. முறுக்கின மீசை இழுத்து முடிஞ்ச தலையுமா நாய்க்கர் கம்பீரமா தெரிஞ்சாரு. அந்த நினப்புல பொறையேறவே காமாச்சி சரக்கு கிளாசை எடுத்து மடக்குனு குடிச்சா. 

"அடப்பாவி பகல்ல சரக்கடிக்கறயே," தூனு துப்பிட்டு அவர் பக்கம் திரும்பி புடவை தலைப்பா வாயை தொடைச்சு அவரை பார்த்தா. 

அவ கூச்சலை கேட்டு எழுந்து நின்ன நாயக்கர் கண்ணுல புடவை விலகி முழுசா வெளியே தெரிஞ்ச முலைதான் பட்டுச்சு. அவர் வேட்டி நெகிழ விறைச்சு நின்ன அவர் பூள் வெளிய காமாச்சி பக்கம் தலைய ஆட்டி நின்னுச்சு. 

அவர் பார்வையை பாத்து பதறின காமாச்சி "வேணாம் ஐயா, வேணாம் தப்பு பண்ணாதிங்க"னு காலை கட்டில் மேல ஊனி விலகப் பார்த்தா. அப்போ சேலை தொடைக்கு மேல ஏற அவரு கண்ணுல புண்டை தெரிய அவருக்கு இன்னும் ரவுஸ் ஆயி சூடேறிச்சு. 

"ஏண்டி, ஒக்காள, நானும் பார்க்கறேன் முதல்ல புண்டைய காட்டின அப்புறம் சூத்தை காட்டின இப்போ முலைய காட்டி கூதிய காமிச்சு சூடேத்தற, ஒக்காள ஒன்னை இன்னிக்கி பொலிபோடப் போறேன் "னு பேசினவர் அவ தோளைப் பிடிச்சு கட்டில்ல மல்லாக்க தள்ளினார். 

காமாச்சி வெக்கத்தில முகத்தை மூடிட்டு அவரை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தா. பொறந்த மேனியா  நின்ன அவரு கருப்பசாமி மாதிரியே அவளுக்கு தெரிஞ்சுது. ஒரு கையால தொடையை தடவி அவ சேலையை இடுப்புக்கு மேல இழுத்த கை புண்டைய தடவிச்சு. அதுல தண்ணி ஊத்த குனிஞ்சு அவரு மூக்கை புண்டையில தேய்ச்சவர், "ஏன் கண்ணு பூளைப் பாத்து இப்படி தண்ணி விடுது...." என்று கரகரத்த குரலில் பேசினார்.

 நாய்க்கர் நாக்கு யோனி பருப்பை  நக்க, காமாச்சிக்கு அவள் உடம்பு மேல கண்ட்ரோல் இல்லாம போயி இடுப்பும் தடையும் உதறிச்சு. அவ காலை அகட்டி அவரை மேல இழுக்க கடப்பாரை கணக்கா இருந்த சுண்ணி சதக்னு அவளுக்கு உள்ளே புகுந்து தாக்க ஆரம்பிச்சது. 

ரெண்டு பேரும் வேத்து விருவிருக்க ஒத்து முடிஞ்சதும் அவரை விலக்கி காமாச்சி எழுந்து நின்னு கலைஞ்ச புடவையை கட்ட ஆரம்பிச்சா. அப்போ அவளை பின்னாலேந்து பிடிச்ச நாய்க்கர் அவள் முலையை கசக்கி பின்னாலேந்து சூத்தை நீவி விட்டு பூளை ஏத்தப் பார்த்தார். 

"அடப்பாவி, இன்னும் ஓணுமா..."னு அவரை விலக்க பார்த்தாலும் காமாச்சி உடம்பு சூத்தை பின்னுக்கு தள்ளி அவரை அனுபவிச்சுது. 

ரெண்டு பேரும் வேலையை முடிச்சு வெளியே வந்த போது, நாய்க்கர் "ரெம்ப டேங்ஸ், காமாச்சி நாளைக்கி பசுவை இட்டாரியா, நாம வேலையை முடிச்சுடலாம்," னு அவரு சொன்னப்போ காமாச்சிக்கு வெக்கத்துல நிமிந்து பார்க்காம தலைய ஆட்டினா.

அன்றிலிருந்து நாய்க்கருக்கு காமாச்சிதான் ஒரு சோறு ஆக்கி போடுவா. ரெண்டு பேரும் ஆம்பிளை பொம்பிள சேந்து செய்யற வேலையையும் முடிச்சுப்பாங்க. அப்படி ஆக்கி போட்டு பொறந்தவதான் பார்வதி.  அம்மாகாரி போல பார்வதிக்கு வயசவிட உடம்பு முன்னும் பின்னும் வளத்தி அதிகம். அவளுக்கு படிப்பு அதிகம் ஏறலை. 17வயசில பத்தாவது ஒரு தபா பெயிலாயி அதுக்கப்புறம் திக்கித் திணறி அவ பாஸ் பண்ண முடியாம விட்டுட்டா.  

கொஞ்சம் அயிட்டு கம்மியா, வளத்தி கனமா இருந்தாலும், குழி விழற கன்னமும், ரவுண்டு மூஞ்சில சின்ன மூக்குமா இருந்த பார்வதி அம்சமாஇருந்தா. அவ வா வானு சூத்தை ஆட்டிட்டு நடக்கறதப் பார்த்த கதிர்வேல் பையன் நெல்லு மூட்டைய இறக்கி வெச்சு வேட்டில கைய விட்டு விரைச்சு நின்ன பூளை தடவினான். 

அதைப் பார்த்து அப்பத்தா "டேய், கதிரு இங்க வாடா" னு கூப்பிட, அவ மின்னால கூனிக் குறுகி அவன் நின்னான். "மடில என்னடா கட்டிட்டு போறே"னு அதட்டிய அப்பத்தா, மடிச்சுக் கட்டின வேட்டியய தூக்கினா. அடில நீளமான பூளு கோவணத்தடில முடிச்சுப் போட்டு நிக்கறத பார்த்து அதை விரலால் சுண்டி விட்ட அப்பத்தாவுக்கு சிரிப்பு வந்துச்சு. 

உடனே அப்பத்தா தன் பிள்ளைய, "ஏண்டா வேல்சாமி, இங்க கதிரு கிளப்பிட்டு நிக்கறத பாருடா. அவனச் சொல்லி குத்தமில்லை. உம் பொண்ணு உடம்பு தேரிடிச்சு, அது சூத்த ஆட்டி தெருல போனா ஆம்பளப் பசங்க எதாச்சும் பண்ண தோணாதா"னு  சொன்னா.

அவ காலுல விழுந்த கதிர் பையனை எந்திருடா கம்னாட்டின திட்டி அனுப்பினா. 

அங்க அவ குரல் கேட்டு வந்த வேல்சாமியாண்ட "சீக்கிரம் அதை கட்டி வெச்சுட்டு வேற வேலையப் பாரு"ன்னு அப்பத்தா சொன்னபடி அவரு மச்சான் முறைப் பையன் நடராஜிய பாரூவுக்கு கட்டி வச்சாரு. அப்போ அவளுக்கு 18 வயசு. 

பார்வதி முதல் குழந்த பெத்துக்க நாலு வருசமாச்சு. உண்டாயிருந்தப்போ தமயந்திதான் அவளுக்கு அக்கா மாதிரி கூட இருந்து உதவினா. அந்த டைம்ல ரெண்டு பேரும் ரொம்பவே குளோசாயிட்டாங்க. தினசரி தமு அக்கா, பாரூ கூட உக்காந்து கதை பேசுவா. ரெண்டு பேரும் ரகசியம் பேசிக்குவாங்க. அதுல பெட்ரூம் விஷயமும் அதிகமா அடங்கும். 

தமு அக்கா நல்லா கதை சொல்லுவா. "நான் சின்னப் பொண்ணா இருக்கச்சே கமல்சார் மேல லவ்வு. நைட்ல அவர் போட்டோவை பார்த்திட்டு விரலால் என்னை தேய்சுக்குவேன். மாரை பிசிஞ்சிப்பேன். ஸ்கூல்ல பத்தாவது படிக்கச்சே கரீம்னு சிவப்பா வளர்ந்த ராவுத்தர் வீட்டு பையன். என்னை தனியா பிடிச்சு மாரை கக்குவான் சூத்தை தடவுவான். ஒரு நாள் அவன் மொட்டை பூளை கையில எடுத்துக் காட்ட நான் பயந்துட்டேன். 

"ஏன் தமு பயப்படற, தொட்டு பாருன்னு என் கையப் பிடிச்சு அதை பிடிக்க வெச்சான். அது பாம்பு மாதிரி தலைய தூக்கிச்சு. அதுக்கு பதிலா என் பாவாடையத் தூக்கி, நான் புண்டைய காட்ட அவன் குனிஞ்சு மூக்கை தேய்ச்சான். சிலுக்கு மாதிரி இருக்குடினு விரலால தடவினானே தவிர அதுக்கு மேல தப்பு செய்யல. 

"உங்க மாமாதான் என்னை போணி பண்ணினது. அவருக்கு என்னை ஒரு உறவுக்கார கல்யணத்துல பார்த்து பிடுச்சுப் போச்சு. பஸ்ட் நைட்ல லைட்டை அணைக்காம என் துணி எல்லாத்தியும் கழட்டி கடாசிட்டு எம் மேல கையையும் வாயையும் போட்டப்போ எனக்கு மானம் போச்சு. இன்னைக்கும் நான் அவர் பக்கத்தில படுத்தா, லைட் அணைக்காதடினு அதட்டுவாரு. அவருக்கு என் துணி முச்சுடும் அவுக்கற நெனப்புதான் இதுன்றதுக்கு முதல்ல வரும். அவரு திரேகத்தில ரொம்பவே பவரு. நான் மட்டும்னு இல்லை, பொம்பிள வாடை பட்டாலே அவருக்கு இதுனுக்கும். 

" ஒரு தபா நாங்க எல்லாம் கிராமத்தில  எங்க அக்கா வீட்ல ஒரு விசேசத்துக்கு போய் தங்கினோம். நாங்க எல்லாம் லைனா முத்ததுல படுத்து தூங்கினோம். எம் பக்கத்தில என் அக்கா தூங்கரா. ஆம்பிளங்க சைண்ட் ஷோ பாக்க போயிட்டாங்க. ராத்திரி பக்கத்தில சத்தம் கேக்க நான் திரும்பி பாத்தா, இவரு அக்கா துணியை  மேல தூக்கிட்டு ஏறி ஓட்டிட்டு இருக்காரு. நான் வாய தொறக்காம தூங்கிட்டேன். 

"காலையில கிணத்தடில நானும் அக்கா ரேவதியும் குளிக்க பாவாடைய தூக்கி அக்குள்ள கட்டிக்கிட்டு நிக்கிறோம். அவ என்னை உத்துப்பார்த்து, 'ஏண்டி மாப்ளைய நீ எப்பட சமாளிக்கற, அம்மாம் பவரு அந்த ஆளுக்குனு சொன்னா. அவ பேச்சை கேட்டு எனக்கு எரிச்சலாக வந்துச்சு. ஏங்க்கா, தங்கச்சி புருசனை ஓத்துட்டு ஏம் பேசமாட்ட"னு, கோபப்பட்டு ஊருக்கு திரும்பிட்டேன். 

"அன்னி நைட் மாமானோட படுத்தப்போ, அவரு என்னை அணைச்சு, ஏண்டி நீதான்னு நெனச்சு நேத்து தவறிப் போயி உங்க அக்கா மேல கையப் போட நான் விலகப் பார்ததா,  அவளானா என் பூளப் பிடிச்சு உள்ள ஏத்திக்கறா. நான் பதறி விலகப்பாத்தேன். 

"அது வனா, பரவா இல்லை மாப்ள,  இம்மந்தூரம் நொழச்சுட்டீங்க. எல்லாம் ஒண்ணுக்குள்ள ஒண்ணுன்னு பண்ணிட்டீங்கனுட்டா. அதும் புண்டை கெட்டியா பிடிச்ச பூளை என்னால விலக்க முடியலை. வேலை முடிஞ்சதும்,  அவளானா எங்க போற, மாப்ள, எல்லாம் பேமலிக்குள்ளதான்னு சூத்தக் தூக்கி காட்டுறா"னு பேசனாரு. அவராண்ட நான் எப்படி கோவப்படறது?"னு தமயந்தி சொன்னப்போ ரெண்டு பேரும் சிரிச்சாங்க. 

அவ்வளவு நெருக்கமான பிறகு, தமு அக்கா பாரூ அனுபவத்தை கேட்க, தயங்கி தயங்கி அவ தன் கதைய சொன்னா. 

"நான் பத்தாவது பெயிலாயிடவே, டூஷன் படிக்க ஒரு மாசம் சேலத்தில எங்க தூரத்து உறவுக்கார அக்கா வீட்டுல தங்கினேன். அவ மகா கருவக்காரி. ஒல்லி குச்சி, சொப்பு மாதிரி மாரும் சூத்தும். அந்த அக்கா அழகு இல்லை. அதனால கல்யணமே கட்டலையா அதுனால கடுப்பா இருப்பா. என்னை அடக்கமா புடவைதான்  கட்டணம்னு கண்டிசன் போடுவா. அந்த வீட்டு ஆயாவுக்கு நல்ல மனசு.  அதான் எனக்கு சப்போர்ட். 

"அந்த அக்கா ஒரு பணக்கார செட்டியார் வீட்டு பின்னால குடி இருந்தா. அவரு சம்சாரத்துக்கு உடம்பு சரியில்ல, அதைப் பார்த்துக்க அக்கா சமைக்கணும், அதை குளிப்பாட்டணும்னு நாள்முச்சூடும் வேலை. 

"வாரத்தில் ரெண்டு மூணு நாள் நைட்ல அங்கேயே அக்கா தங்க வேண்டி வரும். ஒரு நாள் அக்காவுக்கு உடம்பு சரியில்லாம போகவே என்னை அவுங்க வீட்டுக்கு சீக்காளி அம்மாளுக்கு துணை இருக்க அனுப்பினா. வீட்டுல அந்த அம்மாவுக்கு கவனமா சோறு ஊட்டி டைம்ல மருந்து கொடுத்துட்டு, நைட் அங்கேயே தூங்கிட்டு காலையில திரும்புனு என்னை அக்கா அனுப்பிச்சு. நானும் போனேன். வேலை முடிஞ்சு அக்கா நைட்டிய மாட்டிட்டு, அங்க ஒரு ஓரமா அக்கா படுக்கையில் சுருண்டு தூங்கனேன். இருட்டுல யாரோ பின்னாலேந்து துணியத்தூக்கி மாரைப் பிசிஞ்சு சூத்தில கை போட்டு, புண்டைய தடவவே நான் முழிச்சேன். 

"என்னடி கோமு (அது என் அக்கா கோமதி செல்ல பேரு), மாரு கும்முன்னு இருக்கு. சூத்து பெரிசா.. னு என் காதுல சொன்ன செட்டியார் பின்னாலேந்து சாமனை உள்ள ஏத்த, எனக்கு விசுக்குனு வலி. 

"அவரை திரும்ப பாக்குறேன். அவரு சாரிடா கண்ணு கோமதினு நெனச்சுட்டேண்டா, தப்புத்தான். ஆனா இவ்வளவு நடந்ததாச்சு அதை முடிச்சுடலாங்கறாரு. எனக்கு அதான் பஸ்ட் டைம், இருந்தாலும் நல்லா இருக்கவே அனுபவிச்சேன். நல்ல சந்தோச பட்ட அவரு, இன்னொரு தபா ஓட்டினதையும் அனுபவிச்சேன், இதை யாரண்டையுமே சொன்னதில்லை அக்கா, எனக்கு வெக்கமா இருக்கு"னு பாரூ தயங்கினா.  "அதுக்கு அப்பால அவர் நடத்தற சிட்டி பண்டு ஆபீசுல பார்ட் டைம் வேலை தந்தாரு. கூடவே கர்ப்பம் ஆகாம இருக்க மாத்திரை தந்தார். ஆபீஸ்லயும் விடமாட்டார். தனியா சிக்கினா டேபிள்ல கவுத்து வெச்சு பின்னாலேந்து ஏத்திடுவாரு. நான் இந்த ரோதனைய முடிக்க, அம்மாவுக்கு லெட்டர் போட்டு ஊருக்கு திரும்பி, அவளாண்ட விவரத்தை சொல்லி அழுதேன். அவ உடனே நடராஜிக்கு என்னை கட்டி வெச்சுட்டுச்சு,"னு சொல்லி முடிச்சா. 

அதுக்கப்புறம், பாரூ நடராஜிய பத்தி சொன்னா. "பொம்பிளைங்கள பார்த்தா  இவருக்கு பயம். தங்கமானவரு நல்ல மனசு, ஆனா மீதி புருசன் செய்ய வேண்டிய டிபார்ட்மென்ட் விசயம் சுமார்தான். அவருக்கு என் உடம்பை முழுசா பாக்கவே ரெம்ப வெக்கம். அவரு இதுனும்போது கண்ணை மூடிப்பாரு நான்தான் கையப் போட்டு அந்த கரமத்தை இதுனு உடணும். 

"என் மாமியார் எங்களுக்கு குழந்தை இல்லியேனு குறைப்பட்டா. நல்ல காலம் லேகியம் பஸ்ம வைத்தியம் பண்ணி விஜய் பொறந்துட்டான். ஆனா அவுரு படுக்கையில கம்மினு நான் கொறை படல அக்கா. அவரு என்னை எதுத்து பேச மாட்டாரு.. நல்ல மனசு. வீட்ல நான் வெச்சதுதான் சட்டம், வேற என்னா ஓணும் ஒரு பொண்ணுக்கு"னு கதைய முடிச்சா.   குழந்தை விஜய்க்கு ஒரு வயசானப்போ தமயந்தி அக்காதான் அவளை விட அதிகம் கொண்டாடினா. அக்கா  பவுன் கலரு. கொஞ்சம் பாரி உடம்பு. இருந்தாலும் அழகா சுருட்டை முடி அடத்தியா இருப்பாங்க. எப்போதும் சிரிச்சுட்டே இருப்பா. ஆனா பாரூவுக்கு அக்கா கலரு தனக்கு இல்லியேனு குறை. 

அதைப் பத்தி பாரூ சொன்னதும், அக்கா, "அடியே உனக்கு மாரு கலயம் மாதிரி. சூத்து பெரிசா வடிவா இருக்கு, நல்ல காலம் இவரு உன்னை துணியில்லாம பாக்கல, பாத்துருந்தா இப்படி உட்டு வச்சிருக்க மாட்டாரு. நீயேன் குறைப்படற. ஆம்பிளைக்கு பொம்பிள கலரு முக்கியமில்லை, இருட்டுல எல்லாம் ஒண்ணுதான்"னு அக்கா சொல்ல பாரூவுக்கு வெக்கமாயிடுச்சு. 

அப்படி இருந்த தமயந்தி அக்கா நெஞ்சு வலினு படுத்த ரெண்டே நாள்ல போயிட்டதும், பாரூவால நம்ப முடியல. மூணு நாள் அழுதா. ஜெயம் சார் ரொம்பவே ஒடிஞ்சு போயிட்டாரு. 

அவரு சொந்த ஓல் சேல் துணி பிசினஸ் வித்துட்டு, கிராமத்தோட போகலாம்னு புருசனும் பொண்சாதியும் முடிவு பண்ணி கடைய மூடிட்டாரு. அவுங்க பிளாட்டையும் விற்க விலை பேசி முடிக்கற டயலத்துல அது அவரை தனியா உட்டுட்டு போயிடடுச்சு. அதைச் சொல்லி அவரு அழுதது, பாரூ மனசை கலக்கிடுச்சு. 

தமயந்தி அக்கா காரியம் எல்லாம் முடிச்ச பிறகு, நடராஜி, ஜெயம் சாரை வீட்டுக்கு அழைச்சிட்டு வந்தான். 

"பாரூ, மாமா நாம எல்லாம் உறவு காரங்க. அவரை தனியா விட எங்களுக்கு மனசு இல்லை. ஆக இனிம இங்கதான் நம்ம கூட தங்கப் போறாரு, அவரு மனசு நொந்து போயிருக்காரு. இப்போ கிராமத்துக்கு போனா ஏதாவது ஏடாகூட சமாயிடும்னு நாந்தான் இட்டாந்தேண்டி. அவரு மனசு நோகாம பாத்துக்க வேண்டியது இனிமே உம் பொருப்பு"னு நடராஜன் சொன்னதுக்கு பார்வதி தலையாட்டினா. 

நடராஜன் சொந்தமா ஒரு கார் ஒர்க் ஷாப் வெச்சிருந்தான். அது சுமாரா ஓடிச்சு. அவன் காலைல ஒம்பது மணிக்கு போனா ராவுக்கி வீட்டுக்கு வர பத்து மணியாவும். 

ஜெயம் மாமா அப்படித்தான் அவுங்க வீட்டுக்கு வந்தார். அந்த பிளாட்ல இருந்த ரெண்டாவது ரூம்ல அவரு டபுள் பெட் போட்டுதங்க வெச்சாங்க. ரெண்டு நாள் சோறு, காப்பிகூட வேணாம்னு படுக்கையிலேயே கிடந்த அவரை, பாரூ அதட்டி எழுப்பி உக்கார வெச்சு சோறு ஊட்டி விட்டா. 

மூணாம் நாள், அவராண்ட பாரூ "மாமா, நீங்க மூணு நாளா குளிக்காம வாடை அடிக்குது. வாங்க வெந்நீ போட்ருக்கேன் குளிங்கனு"  கூப்பிட்டப்போ அவர் விக்கி விக்கி அழுதார். 

" தமி ஒம் மாதிரி இப்படித்தான் குளிங்கனு சத்தாய்பா, என்னை இழுத்தும் போயி உக்கார வெச்சு முதுகு தேய்ச்சு குளிக்க வெப்பா, இப்போ அவளே போயிட்ட பிறகு... "னு அவரு தலையில அடிச்சுகிட்டு அழுதாரு. 

பாரூ மனசு அதைப் பார்த்து ரொம்ப பீல் ஆயிடுச்சு. "வாங்க மாமா, எனக்கு மனசு ரொம்ப பீலிங் ஆவுது. அக்கா இல்லேன்னா, நான் மச்சினச்சசி வுட்ருவேனா" னு நைட்டியையை தூக்கி முழங்காலுக்கு மேல கட்டிட்டு, அவரை இழுத்துட்டு போயி ஒரு துண்டை கட்டிக்க வெச்சு, மணையில உக்கார வெச்சா. வெந்நீரை காய்ச்சி தலையில தண்ணீ ஊத்தி அவர் முதுகை தேய்ச்சு விட்டா. 

அவரு அவ கையப்புடிச்சு டவலுக்கு அடில பூளுமேல வெக்க, "உக்கும், ஆசையப் பாரு, அக்கா சொல்லிச்சு, மாமாவாண்ட கொஞ்சம் விலகியே இரு, கிட்டப் போனா டேஞ்சர்"னு கையால வாயை பொத்தி சிரிச்சா. 

அவரு குளிச்சு முடிஞ்சுப்போ அவ நீட்டின வேட்டிய அவரு மாத்திக் கட்டினப்போ, தடியா நிமிந்து நின்ன பெரிய உருப்பு வெளியே தலைய நீட்ட, பாரூவுக்கு மூஞ்சி செவந்திச்சு. கைய உள்ள விட்டு சொறிஞ்சிட்டு இருந்த அவர், அதை கண்டுக்கல. 

ரெண்டு நாள் கழிச்சு, அவர் பிளாட்டை புது ஓனருக்கு வித்த பிறகு, அவர் பிரிஜ், கலர் டிவி ரெண்டும் பாரூ வீட்டு ஹாலுக்கு வந்து சேந்துச்சு. டிவிக்கு முன்னால சோபாவும் வந்துச்சு. 

"நான் இதெல்லாம் வெச்சு இனிமே என்ன சொத்து சேர்க்கணும். நீதான் அக்கா அக்கானு தமிய சுத்துவ. அவ மாதிரி என்னை சாப்பிடு குளினு துரத்தர. நாள் மொத்தம் வீட்டு வேலை பாக்கிற, ஆகவே இனிமே என் மச்சினச்சிக் குத்தான் இதெல்லாம், சரிதானே நடராஜி"னு அவர் சொன்னதும், பாரூவுக்கு சந்தோசம் தாங்கல. 

"நீ டூ மச், மாமா"னு அவரை முழங்கையால இடிச்சா. 

அப்படியே அவரு வீட்டுல தங்கின ஒரு மாசத்துல எல்லாருக்கும் பழகிப் போச்சு. விஜய் கூட பாதி டைம் அவர்கூடத்தான் இருந்தான். ஒரு நாள் சாயங்காலம், திடீருன்னு அவர் கடைக்கு போயி அவளுக்கு ஒரு பட்டு சேலை, குழந்தைக்கு விளையாட்டு பொம்மை, நடராஜூக்கு நல்ல ஜீன்ஸ்னு, சர்ட்டு, கூட பிரியாணி மூணு பேக்கட், ஐஸ்கிரீம் எல்லாம் வாங்கிட்டு வந்தாரு.