Queen Sangitaadevi Pt. 01

ग्रंथातील नोंदीत राजपुत्राचे वय १२ पेक्षा कमी असे लिहीलेले तिने वाचले होते आणि तिच्याशिवाय ते फक्त राजगुरूंना माहीत पडू शकत होते. कारण राजग्रंथालयात प्रवेश करण्याची परवानगी किंवा ग्रंथ पहाण्याची मुभा फक्त त्यांनाच होती. तेव्हा त्यांना विश्वासात घेवून राज्याचे भले कशात आहे हे त्यांना पटवुन देणे राजकुमारीला फारसे कठिण नव्हते. राजकुमारी संगीता राजगुरुंची आवडती होती आणि तिच्यावरील प्रेमापोटी ते ती सांगेल तशी तिला मदत करायला तयार होतील असा तिला विश्वास होता...

रहाता राहिला प्रश्न की राजकुमार सागर तिचा पत्नी म्हणून स्वीकार करेल का? तर तोही तिला फारसा कठीण प्रश्न वाटत नव्हता. आपल्या सौंदर्याचे मायाजाल राजकुमाराभोवती फेकले तर तो आपोआप त्या जाळ्यात सापडेल ह्याची तिला खात्री होती! स्त्री-सौंदर्य, कामभावना, कामोत्तेजना, कामक्रीडा आणि कामसुख अश्या मोहजालात राजकुमार सागरला अडकवले तर तो तिचा दास होईल व ती सांगेल ते ऐकेल असा राजकुमारीला विश्वास होता! राजकुमारी संगीता अत्यंत सुंदर, सुडौल आणि आकर्षक होती.

कोठल्याही पुरुषाला कामातूर आणि कामांध गुलाम बनवेल असे तिचे भरलेले मांसल कमनीय अंग होते. तेव्हा राजकुमार सागरला ती आपल्या सौंदर्याच्या मोहजालात अडकवुन सहज वश करू शकत होती. इतर कोणाच्याही नकळत आपल्या नात्याचा आधार घेत ती आपल्या दिलखेचक अदांनी राजकुमारला मोहीत करू शकत होती आणि त्याच्याशी लैंगिक संबंध प्रस्थापित करू शकत होती...

शेवटी राजकुमारी संगीताने आपला निश्चय पक्का केला! महाराणी बनण्याची आपली महत्वकांक्षा पुरी करण्यासाठी आपल्या बंधुला आपल्या मादक सौंदर्याच्या नादी लावायचे व नंतर त्याच्याबरोबर विवाह करून या राज्याची महाराणी बनायचे. त्यासाठी वेळ पडली तर साम-दाम-दंड-भेद कोठलीही निती वापरून त्याला वश करायचे आणि आपले उद्दिष्ट पुरे करत ह्या राज्याची महाराणी बनून दाखवायचे...

आता सदानकदा राजकुमारी संगीताच्या कानात सतत हेच शब्द गुंजू लागले... 'महाराणी संगीता.... महाराणी संगीतादेवी... महाराणी संगीतादेवीचा विजय असो...'

********

राजकुमार सागर परत यायच्या आधी राजकुमारी संगीताने सर्वप्रथम राज्यावरची आणि मंत्रिमंडळावरची आपली पकड मजबुत केली. दिवस-रात्र मेहनत घेवून तिने समस्त राज्यकारभार आपल्या हातात घेतला. पित्याकडून शिकलेल्या राजकारणातील डावपेचाचा उपयोग करून तिने समस्त मंत्रिमंडळाची आणि मान्यवरांची मने जिंकून घेतली. आपल्या हुशारीने आणि कर्तबगारीने तिने सगळ्यांचा विश्वास संपादन केला. एक स्त्री असूनही ती राज्याचा कारभार व्यवस्थित सांभाळू शकते याची सगळ्यांना खात्री पटली आणि सगळे तिला मानू लागले...

जनतेसाठी तिने अनेक योजना राबवल्या ज्याच्या फायदा होवून जनेतेचे रहाणीमान उंचावले. त्यामुळे समस्त जनताही तिच्यावर खूष झाली आणि तिला मान देवू लागली... तिची किर्ती निव्वळ त्यांच्या राज्यात नाही तर आजुबाजुच्या अनेक राज्यात पसरली आणि अल्पावधीत ती प्रसिद्ध झाली! अश्या तऱ्हेने मंत्रिमंडळ, मान्यवर आणि जनतेला वश करून घेतल्यानंतर आता तिला फक्त राजकुमार सागरला वश करायचे बाकी राहिले होते...

यथावकाश सहा मासानंतर राजकुमार सागर आपले आश्रमातील प्रशिक्षण संपवून राजधानीत परत आला. आल्या आल्या त्याने राजकारणात सक्रीय व्हायची इच्छा आपल्या भगिनीजवळ व्यक्त केली. आश्रमात असताना आपल्या भगिनीची किर्ती त्याच्याही कानावर आली होती आणि त्यामुळे तिच्याकडुन राजकारणाचे डावपेच शिकायला तो आतूर झाला होता...

पण राजकुमारी संगीताने त्याला सांगितले की इतक्यात त्याला राजकारणात सक्रिय व्हायची आवश्यकता नाही तेव्हा काही काळ त्याने आराम करावा. त्याने राज्यात फिरावे, जनतेशी संवाद साधावा आणि त्यांच्याबद्दल जाणून घ्यावे असे तिने त्याला सुचवले.

तसेच बराच काळ राजगृहापासून दूर राहिल्यामुळे काही काळ त्याने राजघराण्याच्या ऐषो-आरामाचा आस्वाद घ्यावा असे तिने त्याला सांगितले. आणि मग नंतर जेव्हा योग्य वेळ येईल तेव्हा ती त्याला राज्यकारभारात सामील करून घेईल असे तिने त्याला आश्वासन दिले! तसेही बराच काळ आश्रमातील खडतर जीवनात राहिल्यानंतर राजकुमार सागरला थोडया फार ऐषो-आरामाची गरज होती तेव्हा अगदी आनंदात त्याने आपल्या भगिनीची सुचना मान्य केली!

मग राजकुमार सागर राजवैभवातील सुखसोयी आणि मनोरंजनाचा आस्वाद घेवू लागला आणि लवकरच त्यात गुरफटून गेला. मनात आले तर कधी तरी तो प्रात:कालच्या सदरात दरबारात हजेरी लावायचा व आपली भगिनी कश्या तऱ्हेने दरबाराचे कामकाज हातळत असते त्याचे निरीक्षण करायचा. दिवसभरातला इतर वेळ तो राज्यातील नगरात फेरफटका मारत असे आणि जनतेचे रहाणीमान जवळुन पहात असे...

सायंकाळच्यावेळी तो नाच-गाण्याच्या मैफिली आयोजित करू लागला आणि त्यात मग्न राहू लागला. राज्यातल्या सुंदर सुंदर कलाकर तरुणींच्या सान्निध्यात राजकुमार सागर सतत राहील याची राजकुमारी संगीताने चोख व्यवस्था केली होती. त्यामुळे राजकुमार सागरला हळु हळु स्त्री-सौंदर्याची जाणीव होवू लागली... त्याला स्त्री-सौंदर्याची निव्वळ जाणीव झाली नाही तर त्यांचा आस्वाद कसा घ्यावा ह्याचेही त्याला शिक्षण मिळू लागले...

********

एके रात्री राजकुमारी संगीता आपली जिवलग दासी आणि सखी, 'मृण्मयी'बरोबर आपल्या दालनात होती. मॄण्मयी राजकुमारीपेक्षा वयाने बरीच मोठी होती आणि अनुभवी होती... पुर्वी ती दिव्यंगत महाराणीच्या सेवेत होती आणि तिची हुशारी पाहूनच महाराणीने तिला राजकुमारी संगीताच्या सेवेत रुजू केले होते कारण तिच्या हुशारी आणि अनुभवाचा राजकुमारीला फायदा व्हावा. सखी मृण्मयी पुर्णवेळ राजकुमारी बरोबर असायची व बऱ्याच गोष्टीत ती राजकुमारीला मदत करत असायची.

सदा सर्वकाळ मृण्मयी तिच्याबरोबर असल्याने राजकुमारी तिला आपल्या मनातील सगळे विचार, भावना आणि योजना निसंकोचपणे सांगायची. प्रसंगी ती मृण्मयीचा सल्ला घ्यायची किंवा तिची मदत घ्यायची. त्यामुळे राजकुमारी तिला मान द्यायची आणि म्हणून दोघींमध्ये सख्ख्या भगिनीसारखे नाते होते.

तेव्हा राजकुमार सागरच्या बाबतीत राजकुमारीने जे ठरवले होते त्याची कल्पना त्या रात्री तिने मृण्मयीला द्यायला सुरुवात केली... त्या कामात आता राजकुमारीला मॄण्मयीच्या मदतीची गरज होती म्हणून तिने तिला आपली योजना सांगायला सुरुवात केली... राजकुमारीला खात्री होती की ह्या कामात तिला सखी मॄण्मयीचीच मदत होईल. तिला तशी खात्री असायचे एक कारण होते...

गुपीताची गोष्ट सांगायची म्हणजे सखी मृण्मयीला कामशास्त्राचे संपुर्ण ज्ञान होते. ती विवाहित असल्याने आपल्या पतीकडुन तिने कामशास्त्राचे धडे घेतले होते आणि त्यात ती पारंगत झाली होती. राजकुमारी संगीताची पट्टदासी झाल्यानंतर मृण्मयी सदानकदा तिच्याबरोबर रहात होती आणि राजकुमारीची अनेक बाबतीत सेवा करता करता तिला कामसुखाच्या अदभूत आनंदाची अनुभुतीही मॄण्मयी तिला आपल्या परीने करून देत होती...

आणि म्हणूनच राजकुमारी संगीताला असा विश्वास होता की सखी मृण्मयीच्या कामक्रिडेतील अनुभवाचा वापर करून राजकुमार सागरशी लैंगिक जवळीक साधता येईल. आत्ताही राजकुमारी संगीता आपल्या शयनगृहातील गोलाकार प्रशस्त शय्येवर निर्वस्त्र पहुडली होती आणि दोन्ही बाजुला असलेल्या मखमली मऊशार लोडावर तिचे फाकवलेले पाय विसावले होते.

राजकुमारी संगीतासारखीच सखी मृण्मयी संपुर्ण निर्वस्त्र होती आणि तिचे नग्न अंग राजकुमारीच्या नग्न अंगावर पहुडले होते. दोघींचाही चेहरा एकमेका समीप होता आणि मृण्मयीचे कामातूर होठ राजकुमारीच्या अधीर ओठांवर हलकेच दाबले गेले होते... आपल्या जीव्हेने राजकुमारीच्या टपोऱ्या ओठांची चव घेत सखी मृण्मयीने मादक स्वरात तिला विचारले,

"तर मग राजकुमारीला आपल्या बंधुला स्वत:च्या मादक सौंदर्याने घायाळ करून कामसुखाचा आस्वाद देवून वश करायची इच्छा आहे तर??"

"होय सखी..." त्या कल्पनेचा विचार करताच लज्जेचा ओसंडणारा झरा राजकुमारीच्या चेहऱ्यावरून वाहू लागला आणि शरमेने तिचे गाल आरक्त होवू लागले...

अर्थात, त्या शयनगृहातील भिंतीवरील तळपत्या मशालीच्या उजेडात राजकुमारी संगीताचा लज्जेने लालचूर झालेला चेहरा सखी मॄण्मयीला दिसत होता... आपल्या मालकिनीचा लज्जेने ओथंबून गेलेला चेहरा पाहून तिचेही मन उचंबळुन येत होते आणि तिच्या तोंडातली सळसळणारी जीभ राजकुमारीच्या ओठांवर त्याच उत्साहाने फिरत होती...

काही क्षण राजकुमारीच्या ओठांचा आस्वाद घेतल्यानंतर सखी मृण्मयी खाली सरकू लागली आणि तिचे कामातूर ओठ राजकुमारीच्या हनुवटीवरून खाली गळ्याकडे आणि मग तेथे काही क्षण चुंबून झाल्यावर खाली तिच्या उन्नत वक्षाच्या घळीत शिरले... आपल्या जीव्हेने प्रथम राजकुमारीच्या भरीव उभारांची घळी चाटल्यावर तिच्या जीव्हेने राजकुमारीच्या डाव्या उभाराच्या टेकडीवरील ताठरलेल्या बोंडुसाकडे कुच केली...

क्षणार्धात सखी मॄण्मयीच्या जीव्हेने राजकुमारीच्या उभारावरील बोंडुसावर आक्रमण करत त्यावर कब्जा केला आणि आपल्या कामातूर ओठांच्या चंबुने तिचा बोंडुस गिळुन त्यावर आपल्या मुखकमलाचे आवरण टाकले. आतल्या आत मुखातील जीव्हेने आता ती त्या बोंडुसाशी छेडखानी करू लागली आणि राजकुमारीच्या भरगच्च उभाराचा जास्तीत जास्त कब्जा आपल्या ओठात ती करू लागली... उन्मादाने राजकुमारी संगीताच्या तोंडातुन हुंकार बाहेर पडू लागले आणि सखी मृण्मयीच्या मानेवर आपला हात नेवून ती तिचे मुख आपल्या उभारावर दाबू लागली... काही क्षणानंतर सखी मृण्मयी पुन्हा पुटपुटली,

"म्हणजे राजकुमारीला आपल्या ह्या उन्नत वक्षाचा ताबा राजकुमार सागरच्या मुखात देवून त्याला ह्या वक्षद्वयीवर राज्य करायला लावायचे आहे तर..."

"ओहहहऽऽऽ होय सखीऽऽऽ... माझ्या ह्या उरोजाची भरगच्च दौलत मला त्याच्या हातात आणि मुखात सुपुर्द करायची आहे..."

"हंम्म्म्म... उरातली दौलत होय..." मिश्किलपणे हसून सखी मृण्मयीने राजकुमारीच्या उभारावर अजुन जोर दिला आणि ती हपापल्यासारखी तिचे दोन्ही उरोज चोखायला लागली आणि दाबायला लागली...

पुढे काही क्षण तिच्या दोन्ही उरोजांना जवळ जवळ सारखेच प्रेम दिल्यानंतर सखी मृण्मयीच्या कामातूर ओठाचा आणि मुखाचा प्रवास खाली राजकुमारीच्या सपाट मुलायम पोटावरून खाली तिच्या जांघेतल्या खोल गुढ गुहेकडे चालु झाला... मृण्मयी आपले नग्न अंग मुद्दामहून राजकुमारीच्या नग्न अंगावर जास्तीत जास्त घासून खाली सरकत होती, ज्याने राजकुमारीच्या कामवासनेचा अजुन भडका होत होता...

शेवटी एकदाचे सखी मॄण्मयीचे मुख राजकुमारी संगीताच्या पाझरणाऱ्या योनीवर पोहचले आणि जसे तिच्या मुखाचे अन राजकुमारीच्या योनीचे मिलन झाले तसे राजकुमारीची बारीक नाजुक कंबर वर उचलली गेली आणि ती एक मादक सुस्कारा सोडत उदगारली,

"ओहहह सखीऽऽऽ... किती स्वर्गीय आहे तुझ्या मुखाचे हे सुख..."

'हंम्म्म्म' असे हुंकारत सखी मृण्मयीने राजकुमारीच्या संपुर्ण योनीमुखावर आपल्या ओठांची सैर चालु केली... आपल्या ओठांचा हलकेच कधी दाब देत तर कधी नुसतेच ओझरता स्पर्श करत सखी मॄण्मयीने राजकुमारीच्या पुर्ण योनीची खालुन वरपर्यंत अनेकदा रपेट केली आणि राजकुमारीला अजुन कामातूर केले... सरतेशेवटी आपल्या जीव्हारसाने ती राजकुमारीची योनीपटले ओली करू लागली आणि त्यांना आपुलकीने चाटू लागली...

त्याने अर्थात राजकुमारीच्या कामरसाच्या आगीचा डोंब अजुन उसळला आणि तिची कंबर हलायला लागली... राजकुमारीच्या फाकलेल्या पायाच्या मध्ये पालथी पडुन ती राजकुमारीच्या नाजुक मुलायम योनीच्या तारा आपल्या जादुई जीभेने झणकारू लागली... राजकुमारीच्या डाव्या योनीपटलावर आपल्या जीभेचा शेंडा घासत तिने हळुच तिला विचारले,

"आणि राजकुमारीला आपल्या ह्या रसाळ योनीपटलावर राजकुमारचे मुसळासारखे लिंग फिरवून घेवून ह्या योनीकुंडातील कामवासनेच्या आगीत त्यांचे मुसळ सामावून घ्यायचे आहे तर..."

"हंम्म्म... होय सखे... हवेय मला माझ्या कनिष्ठ बंधुचे लिंग तेथे..." अर्धोन्मिलित कामातूर नयनाने राजकुमारी संगीता पुटपुटली... राजकुमारीच्या कबुलीने सखी मृण्मयी अजुन चेकाळली आणि तिची योनीपटले अजुन चाटत तिने पुढे म्हटले,

"आणि कामरसाने पाझरणारी आपली ही योनी राजकुमारच्या उधळलेल्या वारू लिंगाने राजकुमारीला कुटून घ्यायची आहे तर... त्याच्या पिसाळलेल्या लिंगाश्वाची घोडदौड ह्या मदमस्त योनीच्या पटांगणावर करून घ्यायची आहे तर..."

"ओऽऽऽहोय होय होय... सखे... मला राजकुमारचे लिंग माझ्या योनीत घेवून त्याला माझ्या योनीच्या गुहेत लपवून ठेवायचे आहे... जेणेकरून तो आयुष्यभर माझ्या योनीच्या कुंडात गटांगळ्या खात राहिल, माझ्या योनीचा गुलाम होईल आणि माझ्या योनीचा दास होईल..." आपली कंबर उसळुन कामवासनेचा डोंब उसळलेली आपली योनी सखी मृण्मयीच्या तोंडावर दाबत राजकुमारी म्हणाली...

त्यावर सखी मॄण्मयीने आपली जिव्हा राजकुमारीच्या योनीच्या छेदात खुपसली आणि योनीच्या अग्रावरील टपोरे योनीलिंग वरच्या ओठाखाली घेवून त्याचे कसून प्राशन करू लागली... तिच्या ह्या हल्ल्याने राजकुमारीच्या योनीतील राज्यात हाहाकार माजला आणि ज्वालामुखी झाल्यासारखा तिच्या योनीतून कामरस पाझरायला लागला...

राजकुमारीच्या योनीरसाची सखी मुण्मयीच्या मुखाला पुरेपूर चव मिळू लागली आणि तिचा योनीरस प्राशन करत ती उत्साहाने आपल्या मालकिनीला कामशिखरावर घेवून जावू लागली... ती आपल्या ओठांचा आणि जिव्हेचा वापर करून राजकुमारीची कामवासना चेतवत तर होतीच पण मुखाने कामूक भाषेत बोलून ती राजकुमार सागरबरोबर राजकुमारी कामरत झाली तर तिला कसे स्वर्गीय कामसुख मिळेल ह्याचे काल्पनिक चित्र राजकुमारीच्या नजरेसमोर उभे करत होती...

तिच्या अपेक्षेप्रमाणे राजकुमारी बेभान होवून काही क्षणातच कामतृप्तीच्या शिखरावर पोहचली आणि तिच्या कामवासनेचा कडेलोट होवून ती कामरत व्हायला लागली... सखी मॄण्मयीचे रेशमासारखे मुलायम केस गच्च धरून राजकुमारी तिच्या मुखावर आपली योनी दाबून धरून कामरत होत पुर्णपणे झडली... कामतृप्तीचा भर ओसरल्यानंतर राजकुमारीने सखी मृण्मयीला वर ओढले आणि तिला आपल्या अंगावर ओढून घेत तिच्या ओलसर अधरावर आपले अधर दाबून त्यावरील स्वत:च्या योनीरसाची ती चव घेवू लागली आणि पुटपुटत तिला सांगू लागली...

"सखी मृण्मयी... आता जास्त विलंब नको... लवकरात लवकर तु काहितरी कर आणि राजकुमार सागरला माझ्या नादी लाव... मी त्याची जेष्ठ भगिनी आहे तेव्हा सरळ सरळ मी त्याला माझ्या प्रेमजालात फसवू शकत नाही... कोठेतरी वेगळी ठिणगी पडायला हवी आणि राजकुमार सागरच्या मनात माझ्याबद्दलची कामलालसा निर्माण व्हायला हवे..."

"राजकुमारी... काही चिंता नसावी... आपण निश्चिंत रहा... हे काम माझ्यावर सोपवा... काही दिवसातच तुम्हाला राजकुमारच्या वागण्यातला फरक जाणवेल... आणि मग ती वेळ फार दूर नाही जेव्हा तुम्ही राजकुमार सागरच्या बाहुपाशात असाल आणि तो तुमच्या मादक सौदर्याचा आस्वाद घेत असेल..."

सखी मृण्मयीच्या ह्या आश्वासनाने राजकुमारी संगीता प्रचंड सुखावली आणि तिला प्रेमाने बिलगुन तिने आपले नयन मिटुन घेतले... आपण राजकुमार सागरच्या मिठीत आहोत अशी कल्पना करत ती निद्रेच्या आधीन झाली...

भाग १ समाप्त!

पुढे सुरू...