Royal Tales: Arikottai

ரத்னா ஆனந்தக்கூச்சல் போட அவளை ஏறி புணர்ந்தவன் தளர்ந்து முடித்த போது அவன் உறுப்பு வெளியே வர அது தொடர்ந்து வெள்ளிக்கம்பி போல் வீரியத்தைக் கக்குவதை வைத்த கண் வாங்காமல் ஜூபைதா பார்த்தாள்.

அவனை அமுதா அருகே அழைக்க அவன் தளர்ந்த நடையுடன் அவளை நெருங்கினான். “ஜூபைதா, இன்று நீ எனக்கு நல்ல சேவை செய்தாய். அதை மெச்சி இவனை நாவால் சுத்தம் செய் அதன் பிறகு நீ அவனை அழைத்துக் கொண்டு போய் அனுபவிக்கலாம்” என்று அமுதா கூற ஜூபேதா கை கொட்டி வரவேற்றாள்.

அவள் அவனை நெருங்கி அவன் உறுப்பை நாவால் சுத்தம் செய்து அதை விழுங்கி நாவால் அதைக் கவ்வி இழுத்து விட அது மீண்டும் நிமிர ஆரம்பித்தது. அவன் உறுமலுடன் ஜூபேதாவின் தலையைப் பிடித்துக் கொண்டான். ஆனால் அவன் பார்வை அமுதாவின் முலைகளின் மீதே இருந்தது. வீரியம் கடைவாயில் வழிய ஜூபேதா வேலையை முடித்ததும், அவன் அமுதாவை நெருங்கி சலாம் அடித்தான்.

“ஆசையைப் பாரு, நான் மகாராயர் சொத்துடா. நான் உன்னை அணைக்க முடியாது. நீயும் என்னைத் தொடக்கூடாது. நான் என்ன செய்வேன். எனக்கும் ஆசைதான்” என்று விரலால் அவன் உறுப்பை நீவி விட்டுக் கொண்டே பேசினாள் அமுதா.

“உண்மைதான் சாகிபா. அது துரோகம் ஆகும். ஆனால் கையைக் கட்டி விடுகிறேன். அவன் உருப்பு வேண்டாம், ஆனால் அவன் வாயால் மட்டும் ஏதாவது செய்யலாமே,” என்று ஜூபைதா சொன்ன யோசனை அமுதாவுக்கு ஏற்பாய் இருந்தது.

அவன் கைகளைப் பின்புறம் கட்டி அவன் செய்ய வேண்டியதை அவன் காபிரி பாஷையில் ஜூபைதா மொழி பெயர்த்தாள்.

அவன் முகம் மலர்ந்தது. அமுதாவை நெருங்கிக் குனிந்து தரையில் மண்டியிட்டு உட்கார்ந்தவன் அவள் முலைகளை வாயால் சுவைத்து, காம்புகளை மென்மையாய் கடித்து பிறகு அவள் யோனியைத் தனது நீண்ட நாக்கால் சுவைத்தான். அவன் நாக்கு அமுதாவின் யோனிப் பருப்பைத் தோண்ட,

அமுதாவின் தொடைகள் அகண்டதும், அமுதா, “ரத்னா, இவனை இழுத்துக் கொண்டு போ, இங்கே விட்டால் என்னையே மாற்றிவிடுவான்,” என்று விரட்டினாள்.

அவர்கள் போன பிறகு, அமுதாவும் ஜூபைதாவும் மறுநாள் செய்ய வேண்டிய காரியத்துக்கு திட்டமிட்டார்கள்.

மறுநாள் சூரிய உதய நேரத்தில் கோயில் குளத்தில் அமுதநாயகி சல்லாத்துணியாய் இருந்த ஒற்றைச் சீலையை மட்டும் தோளுக்குக் கீழே மார்பை மறைத்துக் கட்டிக் கொண்டு ஜூபேதா துணையுடன் நீராடப் போனாள். ஜூபைதா யோசனைப்படி, அவள் போனபோது ராஜ குரு பட்டர் கோவணத்தோடு நீராடி தனது நேம நியதிகளைச் செய்து கொண்டு இடுப்பளவு நீரில் நின்றிருந்தார்.

நீரில் முழுக்குப் போட்ட அமுதா தனது மஸ்லின் ஆடை நனைய தெளிவாய் தெரிந்த இடையின் மீதும் முலையின் பக்கம் ராஜகுருவின் பார்வை போவதைக் கவினித்தாள்.

அவள் கரை ஏறிய போது படி வழுக்க நீரில் விழ “ஐயோ காப்பாற்றுங்களேன்” என்று கூக்குரல் போட்டு நீரில் மூழ்கினாள். உடனே ராஜ குரு நீந்தி முழுகியவளை அணைத்துப் பிடித்துக் கொண்டு கரையேறினார். அப்போது சீலை அவிழ்ந்து கீழே புரள, அரைகுறை அம்மணமான அமுதா மயங்கித் துவள அவளை இறுகப் பிடித்துக் கொண்டே படியேறினார் ராஜகுரு.

அவளை மல்லாந்து கிடத்திய ராஜகுரு கோவில் கலசம் போலத் திரண்ட அவள் முலைகளையும் மேகக் கூட்டம் போல கரு முடி பரந்த அல்குல் கோணத்தையும் கண்டு கோவணத்தடியில் அவர் தண்டு விரைத்தது..

பேச்சு மூச்சுமில்லாமல் கிடந்தவளைப் பார்த்துப் பதறியவர் அவள் மார்பை அழுத்தி, அவள் விழுங்கிய நீரை வெளிப்படுத்த முயன்றார். அவள் வெற்றுடலின் ஸ்பரிசத்தில் இரும்புத் தடியாக நிமிர்ந்து நின்ற அவரது உறுப்பு அவள் தொப்புளைக் குத்துவதை அமுதா உணர்ந்தாள்.

அமுதாவின் கை அவர் கோவணத்தை விலக்க, விடுபட்ட தண்டு வெளியே தலை நீட்டியது. அதைக் கண்ட அமுதா உணர்ச்சி வசமாய் தொடை அகல அவர் உறுப்பு அவள் யோனியைத் தடத்தின் பட்டுப் போர்வையான முடிப் பரப்பைத் தடவியது.

“ஐயோ என்ன காரியம் செய்ய நினைத்தீர் குருவே, இது பொது இடமல்லவா!” என்று பதறி எழப்பார்த்த அமுதா ராஜகுருவின் காதில் “தவறொன்று மில்லை ஐயா உங்களைத் தவிக்கவிட எனக்கு மனமில்லை. ஆனால் பிறகு மறைவாக சந்திக்கிறேன்” என்று சொல்ல சுற்று முற்றும் பார்த்தவர் எழுந்து அங்கிருந்து ஓடினார்.

அந்தக் காட்சியைத் தூரத்திலிருந்து பார்த்த ஜூபைதா ஓடி வந்தாள். அமுதாவை எழுந்து நிற்கவைத்து புடவை சுற்றினாள்.

“கவலையை விடுங்க சாகிபா, அதோ பாருங்கள் குரு அவிழ்ந்த கோவணம் கீழே புரள்வது கூடத் தெரியாமல் சுண்ணி வானத்தைப் பார்த்து நிற்க ஓடுகிறார். இன்று மாலையே அவரை வளைத்து விடலாம்” என்று சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள்.

அன்று பௌர்ணமி தினம். நிலவு பாலாய் காய்ந்து கொண்டிருந்தது. மர நிழல்களின் மறைவில் அமுதாவும் ஜூபைதாவும் ராஜகுருவின் நதிக்கரை ஓரத்தில் இருந்த குடிலை அடைந்தனர்.

அவர் உள்ளே அகல் விளக்கின் ஒளியில் சப்பணமிட்டு ஓலையைப் படித்துக் கொண்டிருந்தார். பைய நடந்த அமுதா அவர் எதிரே நடன ஒய்யாரத்துடன் நின்றதை அவர் கண்டு கொள்ளவில்லை. அவள் காலால் அவர் மடித்த கால்களுக்கு இடையே இருந்த பருத்த பகுதியை நெருட அவள் காலில் அணிந்திருந்த காப்பின் மணிகள் சல சலத்தன. நிமிர்ந்து அவளைப் பார்த்தவர் கண்ணில் வியப்பும் கீழே தண்டின் தடிப்பும் அமுதாவுக்குத் தெரிந்தன.

“நீயா, ரம்பையோ ஊர்வசியோ வந்தது போல என் முன்னால் நிற்கிறாய்! எனது பிரம்மசரியத்தைக் குலைக்க கச்சை கட்டிக் கொண்டு நிற்கிறாய் போலத் தெரிகிறதே” என்ற கேட்ட ராஜகுரு வைத்த கண் வாங்கவில்லை.

“குருவே நான் கச்சை கட்டிக் கொண்டு வரவில்லை. கச்சை அவிழ்த்துக் கொண்டு வந்திருக்கிறேன் பாரும்” என்று தனது மார்பை அமுதா அசைக்க கச்சிலிருந்து விடுபட்ட முலைகள் இரண்டும் இறுமாப்புடன் அசைந்தன. அவற்றின் மீது சரிந்த முத்து, பவழ, தங்க மாலைகள் அதற்கேற்றாற் போல தாளம் போட ராஜகுருவுக்கு மூச்சே நின்று விடும்போலத் தோன்றியது.

எழுந்து நின்ற ராஜகுருவின் கச்ச வேட்டியின் கீழே தண்டு ஆசையுடன் தலையை வெளியே நீட்டி நிற்க, அவள் தோள்களை இறுக இரு கைகளால் பற்றினார்.

“குருவே நீங்கள் என்னைக் கன்னி கழிக்க வேண்டும் என்று நான் கனாக் கண்ட போது என் தாயார் அந்தக் கிழவனாரான இருசப்ப ராயர் மந்திரியாய் இருக்கவே என்னை அவருக்கு விற்று விட்டாள். என் தலை விதி உங்கள் அணைப்பின் நினைவில் நான் தினமும் காமத்தீயில் வேகிறேன்” என்று கண்ணில் நீர் கோர்க்க அமுதா நின்றாள்.

“உண்மையாகவா? நீ எனக்காக ஏங்குகிறாயா? அதெற்கென்ன இப்போது உன் ஆசையை நிறைவேற்ற வேண்டியது என் கடமை” என்று கரகரத்த குரலில் குரு பேசினார்.

அவர் மார்பில் விரலால் கோதிக்கொண்டே அமுதா “அதற்கு ஒரு தடை இருக்கிறது ராஜ குருவே. என்னை ஏன் என் தாயார் மகாராயருக்கு விற்றாள் தெரியுமா? ராணி அகல்யா பாயின் கட்டளையினால்தான்” என்று விசும்பினாள் அமுதா.

“ராணி அகல்யா பாயா என்னால் நம்ப முடியவில்லையே!” என்று கேட்ட குருவைப் பார்த்து அமுதா சிரித்தாள்.

“குருவே உங்கள் அழகில் மயங்கிய ராணியின் பொறாமைதான் என்னை அகற்றியது. என்னை அகற்றிய பின்பு ராணி உங்களை அனுபவிக்க வில்லையா? எனக்குத் தெரியும்” என்று அவள் சொல்ல ராஜகுரு அவள் வாயைப் பொற்றினார்.

“அதை விடுங்கள். அவள்தான் போய்விட்டாளே. நான் அப்போது ஒரு சபதம் செய்தேன். அகல்யா பாய் இந்த நாட்டு ராணியாக இல்லாத போது தான் நான் உங்களுடன் இணைவேன் என்று. உங்களுக்கு அவளைப் பற்றிய செய்தி தெரியுமா?

போலா நவாப் ராணி அகல்யாவின் அழகில் மயங்கி அவளைக் கடத்திச் சென்று ஆறு மாதம் அனுபவித்த பின்பு அவளுக்கு காமாம் ஓயாமல் இருக்கவே ஒரு வாரம் அவளை அனுபவிக்க தனது பத்து மெய்க்காப்பாளர்களிடம் விட்டு விட்டாராம்.

அதெல்லாம் நடந்த பின்பும் உங்கள் அனுமதியுடன் அவள் தொடர்ந்து கற்பின் சிகரமாக இந்நாட்டின் ராணியாகத் தான் உலவுகிறாள்,” என்று அவர் மார்பில் முத்தமிட்டுக் கொண்டே பேசினாள் அமுதா.

ராஜகுருவின் முகம் சிவந்தது. “அப்படியா நடந்தது. என்னை ஏமாற்றிவிட்டு புடுக்கு அறுந்த துருக்கர்கள் சகவாசம் கேட்கிறதா அவளுக்கு!. அவள் கொட்டத்தை அடக்க வேண்டும். இப்போதே அவளை விவாக ரத்து செய்ய அரசுக்கு ஆணையிடுகிறேன். என்ன தைரியம்? எத்தனை முறை என்னை மயக்கி எனக்கு ஆசை காட்டி மோசம் செய்திருக்கிறாள் தடிச்சிறுக்கி,” என்ற காரமாகப் பேசினார்.

“ஐயா இதைப் பேசவா நான் இங்கே ஆடை குலைந்து நிற்கிறேன்? உங்கள் அன்புக்காக ஏங்கும் என் உடலின் தீயை சற்று தணியுங்கள். அதற்கு என்னை அணையுங்கள்,” என்று அவரை இழுத்து மஞ்சத்தில் கிடத்தினாள்.

ஒரு கையால் அவர் வேட்டியை விலக்க தடித்த ஆனால் குட்டையான ஆண்குறி நிமிர்ந்து அவளை ஆவலுடன் பார்த்தது. அவள் குனிந்து அவர் உதடுகளில் முத்தமிட அவர் பெருமூச்சு விட்டு, அவளை இழுத்து அணைத்தார். அவள் உதட்டில் ஆரம்பித்த அவர் முத்தங்கள் கீழே நெஞ்சு, முலைகள், தொப்புள், இடை, தொடை, அல்குல், முழங்கால், ஆடுசதை, குதிகால், விரல்கள் எனத் தொடர்ந்து முடிந்தன.

முறுக்கேறிய அவர் லிங்கம் அவள் தொடையைத் தேய்க்க அவள் அதைக் கையால் பிடித்து, “ஐயா இது என்ன இந்திரன் வீசிய வஜ்ராயுதமா,” என்று முத்தமிட, “போதுமடி உன் கொஞ்சல், எனக்கு உன்னைக் கடித்து, அடித்து அனுபவிக்க வேணுமடி” என்றவர் இரண்டே எட்டில் யோனியைத் தாக்கி சுண்ணியை ஏற்றினார்.

“இதற்காகத்தான் என் உடல் ஏங்கியது ஐயா” என்று விக்கித்த அமுதா இரு கால்களையும் அகற்றி அவர் இடுப்பை வளைத்து ஆக்கிரமிப்பை வரவேற்றாள். உண்மையிலேயே குருவின் தாக்குதல் மகாராயரின் தளர்ந்த புணர்ச்சிகளால் ஏமாற்றமடைந்த அமுதாவுக்குப் புத்துயிர் அளித்தது.

அந்தக் காட்சியை வாசலில் இருந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஜூபைதா அவர் உறுப்பின் வடிவைப் பார்த்துப் பெருமூச்சு விட்டாள். அவர் தாக்குதலின் வேகம் அதிகரிக்க அமுதா ஊ ஊ என்று கிரீச்சிட அவர் வீரியம் சுடு வெள்ளமாக அவள் யோனியில் பீச்சியடித்தது.

களைத்திருந்தாலும் குருவின் காமம் குறையவில்லை. அவளை இழுத்து அணைக்க முற்பட்ட போது, அவள் அவரை விலக்கி எழுந்து நின்றாள்.

அவர் “வாடி இங்கே, பசிக்கு முழுத்தீனி காட்டாமல் ஏமாற்றாதே” என்று அவளை இழுத்த போது அவள் “ஐயா நான் மகாராயர் சொத்து என்பது நினைவிருக்கட்டும். உங்கள் மீது எனக்கு இருந்த நெடுங்கால ஆசையால் நான் வெட்கம் கெட்டு வந்தேன். நேரம் அதிகமாயிற்று.

நான் திரும்பவில்லை என்றால் பலரும் சந்தேகிப்பார்கள். நாளை என் சபதம் நிறைவேறியதும் முழு இரவையும் உம்முடன் கழிப்பேன் சத்தியம்” என்று அவள் வெளிய கிளம்பினாள்.

அவள் பின்னால் தொடர்ந்த ஜூபைதா, “சாகிபா, எல்லாம் நல்லா முடிஞ்சாப் போல இருக்கே?” என்று கேட்டதும் அவளை விரக்தியுடன் பார்த்தாள் அமுதா

“ஆமாண்டி எல்லாத்தையும் எட்டிப் பார்த்துட்டு கேளு. இன்னிக்கி அந்த குரு என் மீது ஏறி விளையாடி, உலக்கை போன்ற லிங்கத்தால் குத்திய பிறகுதான் என் உடலுக்கு புதுத் தெம்பு வந்திருக்கு. அந்த ராயர் கிழவரின் கயிறு போன்ற உறுப்பை எழுப்பி அலுத்துப்போன எனக்கு ரொம்ப நாள் கழித்து உண்மையான ஒரு ஆம்பிளயோட இன்னிக்கித்தாண்டி அனுபவிச்சிருக்கேன்,” என்று தணிந்த குரலில் பேசினாள்.

அப்போது திடீரென்று இருட்டிலிருந்த வந்த ஒரு உருவம் அவர்களைத் தடுத்து நிறுத்தியது.
அதைக் கண்டு திடுக்கிட்ட அமுதா, “என்ன கார்க்கோடகரே இந்த இரவில் சதிராடும் பெண்களை தடுத்து நிறுத்துகிறீர்கள்,” என்று அவரை நெருங்கிக் கேட்டாள்.

அம்மை வடுக்கள் நிறைந்த முகத்துடன் தொங்கு மீசையும் உரல் போன்ற உடல் அமைப்பும் உள்ள கார்க்கோடகன் “என்ன மகாராயர் அலுத்து விட்டாரா? அல்லது ராஜகுருவுடன் சூழ்ச்சியா? எங்கே இந்த நேரத்தில் உலவுகிறாய்?” என்று அதட்டியதும் அமுதா திடுக்கிட்டாள்.

“இல்லை வந்து, நான் ஒரு” என்று அவள் திக்கித் திணறியபோது ஜூபைதா முன்னே வந்து “கூஃபியா (உளவுத்) தலைவரே சலாம். இன்னிக்கி நான் கறுப்பர் நாட்டு கன்னி கழியாத இளம் அடிமைப் பெண் கம்பாலாவைக் கொண்டு வந்திருக்கிறேன். அவள் சொப்புப் போன்ற முலைகள் தேங்காய் பூவைப் போல...மென்மையா இருக்கு, நல்ல கருங்காலி உடம்பில் கள்ளு மொந்தை போன்ற குண்டிகள் உங்கள் புணர்ச்சிக்காக ஏங்குது.

“உங்களுக்கு கறுப்பர் நாட்டு கன்னிப் பொண்ணு பிடிக்குமாமே. உங்களோடு சேர்ந்து அனுபவிக்க அனுப்பட்டமா ஹூஜூர்?” என்று அவரைக் கேட்டதும் அந்த மனிதன் சிணுங்கினார்.

“ஏய் யார் நீ? அமுதவேணி இதென்ன விளையாட்டு? இவள் யார் என்ன உளறுகிறாள்?” என்று அதட்டினார்.
ஜூபைதா தைரியமாக கையை நீட்டி அவர் தடிக்கும் உறுப்பைத் தடவிக் கொடுத்து, “சாகிபாவுக்கு ஒண்ணும் தெரியாது. நாங்க குரு கிட்ட ஜாதகம் பார்க்கப் போனோம். என்னைக் கோபியுங்க நான்தான் பேசினேன்” என்று கொஞ்சினாள்.

“சீ கையை எடுடி” என்றவரைத் தோளால் இடித்தாள் ஜூபைதா. “அப்போ ஏன் நான் கறுப்புக் கன்னி பத்திப் பேசினா சுண்ணி ஏன் தடிக்குது ஹூஜூர்?” என்று கேட்டதும் அவர் ரகசியமாக, “உண்மையிலேயே அப்படி இருந்தால் நீல மாளிகைக்கு உடனே அந்தப் பெண்ணை அனுப்பி வை,” என்றவர் உரத்த குரலில்

“அம்மணி, என்னை மன்னியுங்கள். நீங்கள் போகலாம்,” என்று அமுதாவை அனுப்பினார்.
வீடு திரும்பியதும் ஒரு காவலன் துணையுடன் கம்பாலாவை கார்க்கோடகன் வீட்டுக்கு அனுப்பினாள் ஜூபைதா. கவலையின்றி அன்றிரவு மன நிறைவுடன் தூங்கினாள் அமுதா. ஜூபைதா அரீஃபுடன் படுக்கையில் களியாட்டத்தில் களைத்துத் தூங்கினாள்.

மறுநாள் ராஜ சபையில் ராஜகுரு மகாராணி அகல்யாவின் நடத்தையில் ஏற்பட்டுள்ள களங்கத்தால் உடனுக்குடன் அவளை விவாகரத்து செய்ய மன்னருக்கு முழு உரிமை அளித்தார். அடுத்த அரை மணி நேரத்தில் விவாகரத்து முடிவடைந்தது.

அன்றிரவை தான் வாக்களித்தபடி அமுத வேணி ராஜகுருவுடன் கழித்தாள். இருவரும் உடல் தளரும் வரை வாத்சாயன எழுதிய 64 புணர்ச்சி நிலைகளில் பெரும்பாலானவற்றை செய்து முடித்துக் களைத்தார்கள். களித்தார்கள்.

மகா ராஜா பூபதியுடன் அந்த நாலு இளவரசிகள் திருமணம் நடந்ததா இல்லையா? அதற்கு அமுதவேணியும் ஜூபைதாவும் எவ்வாறு உதவினார்கள்? அது வேறு கதை.