Travel Tales: Ranjini

“உனக்காக நானே வண்டி ஓட்டிட்டு வந்திருக்கேன் கண்ணு,” என்று திகைத்து நின்ற ரஞ்சனியிடம் அவர் சொன்ன போது, நைட்டியில் இருந்த ரஞ்சனி அவரைக் கட்டி அணைத்துக் கொண்டு மார்பில் முகத்தைப் புதைத்துக் கொண்டு கண்ணீர் விட்டாள்.

அவளை ஒரு கையால் அணைத்து இன்னொரு கையால் தாடையைத் தூக்கி, “அழப்படாதுடா, உன்னைப் பார்க்காம எனக்கும் கை கால் ஓடலை, கண்ணு” என்று அவர் சொன்னதும் அவள் நிமிர்ந்து புன்னகைத்தாள்.

“என்ன மாமா, என் நினைப்பில உங்களுக்கு ஏன் கை கால் ஓடலை. லவ் ஆயிடுச்சா?” என்று அவள் கொஞ்சியதும் வேலு திகைத்தார்.

“தப்புடா கண்ணு, அப்படி பேசாத, தப்புடா. என் வயசு என்னா? உன் வயசு என்னா? ஊரில சிதிப்பாங்க. உன்னையும் ஏசுவாங்க. இதெல்லாம் ஒத்து வராதுடா கண்ணு,” என்று அவர் சொன்னதும் அவள் கேலிச்சிரிப்பு சிரித்தாள்.

“அது சரி. ஆனா எனக்கு உங்க மேல லவ் வந்திடுச்சு மாமா. உங்க நினப்புல எனக்கு இடுப்பில துணி நழுவுது மாமா, தூக்கம் வரலே” என்று நிமிர்ந்து அவர் உதட்டைக் கடித்து முத்த மிட்டாள்.

“வேண்டாண்டா கண்ணு ஏதோ ஒரு தபா பண்ணின தப்பை இன்னும் பண்ணலாமா,” என்று உண்மையிலேய துயரத்துடன் சொன்னார் வேலு.

“ஏன் வேணாம் இப்போ? அன்னிக்கி கடிச்சுத் துண்ணாத கொறையா அனுபவிச்சீங்க. இப்போ என்னா ஆயிடுச்சு? அந்த சக்காளத்தி விஜயா வந்து இதுனுப்புட்டாளா? இனிமே அதெல்லாம் ஆவாது. எனக்கு நீங்க இப்போவே வேணும் மாமா. இல்ல நான் பொல்லாதவளாயிடுவேன்,” என்று பொய் கோபத்துடன் அவர் தண்டை கையால் பிடித்து உருவி விட்டாள்.

“என்ன மாமா எங்கிட்டியே விளையாடற, நீ ரெடியாத்தான் வந்திருக்க, ஜட்டிகூடப் போடலியே?” என்று அவள் கேட்க, “அட போ புள்ள, அவசரமா வந்தேன்” என்றவர் கை அவள் குண்டியைக் கெட்டியாகப் பிடித்துக் கொண்டது.
இருவரும் அப்படியே ஒருவரை ஒருவர் அணைத்தபடி, கட்டிலில் சாய்ந்தார்கள். அதன் பிறகு வாய் பேச்சே இல்லை. அதற்கு பதிலாக அவர்கள் உடல்கள் பேசின. கையால் அவர் விதைப் பையைத் தடவினாள்.

“நல்ல கனமா இருக்கு மாமா” என்றவள் விரலால் அவர் உருப்பில் புடைத்து ஓடிய ரத்தக் குழாய்களைத் தடவினாள். உருப்பின் உறையை மேலுங்கீழுமாக அடிக்க தண்டு அடி வயிறு வரை நிமிர்ந்தது. அவள் உருப்பை வாயால் கவ்வி நாவால் சுருட்டித் தடவிக் கொடுத்தாள். வேலு இடுப்பு முன்னுக்கும் பின்னுக்கும் தள்ள அவள் வெல்வெட் உதடுகள் சுண்ணியை வரவேற்றன.

அவர் சுண்ணியில் நீர் கோத்ததும் அவள் தலையை விலக்கினார். அப்படியே மேலுக்கு ஏறி சுண்ணியை உள்ளே தள்ளினார். ஆனால் அவரை உருட்டித் தள்ளிய ரஞ்சனி அவர் மீது ஏறிப் படுக்க அவர் சுண்ணி அவசரத்துடன் யோனியைக் கழுவேற்ற அந்தப் புதிய அனுபவத்தை இருவரும் ரசித்தார்கள்.

“என் ரூம் மேட் சொன்னா, மலயாளப் பொண்ணுங்க இப்படித்தாம் பண்ணுவாங்களாம் மாமா,” என்று சிரித்தவள் மேலுங்கீழுமாகக் குதித்தாள்.

“ஆமாண்டி மெதுவாடி, இல்லைன்னா நான் அவுட் ஆயிடுவேன்,” என்று அவர் வேகத்தைக் குறைக்க முயற்சித்த போதே வீரியம் பீச்சியடிக்க அப்படியே இருவரும் அணைத்துக் கொண்டார்கள்.

“ஏண்டா கண்ணு, மாப்பிளை பாத்தியே என்னாச்சு, பிடிக்கலையா?” என்று தலையைக் கோதிக் கொண்டே வேலு கேட்டார்.

“சாரி மாமா, அவரு நல்லாத்தான் இருக்காரு. கட்டிக்கலாம். நான்தான் முடிவு பண்ணலை. உங்க நினப்பு வாட்டுது மாமா,” என்று அவள் சொன்னதும் பதறிய மாமா அவளை விலக்கித் தள்ளிவிட்டு எழுந்து உட்கார்ந்தார்.

“என்ன காரியம் பண்ணின. இப்பவே உங்கம்மாவுக்கு செல்-ல ஒரு கால் போடற, அம்மாவுக்கு மனசு குளிர உனக்கு மாப்பிளையப் பிடிக்குதுன்னு சொல்ற, இல்லை உன்னை என் ஆயசு பூரா மன்னிக்க மாட்டேன்,” என்று கோபம் தெரிக்க பேசி வேலு மொபைல் ஃபோனை நீட்டினார்.

“ரொம்ப டயலாக் பேசாத மாமா, இதோ சொல்லிடறேன், ஓகேயா” என்று ஃபோனை வாங்கி அம்மாவைக் கூப்பிட்டாள் ரஞ்சனி.

“மம்மி மாப்பிள்ள வீட்டுக் காரங்களுக்கு ஓகே சொல்லிடு. இங்க வேலு மாமாவைப் பார்த்தேன். அவருதான் உடனே உனக்கு ஃபோன் போட்டு சொல்லணுமுன்னு நிக்கறாரு,” என்று அம்மாவிடம் சொன்னாள் அவள்.

“நல்ல காரியம் பண்ணினார் அண்ணன். அவருக்கு ஒரு டாங்ஸ் சொல்லுடி. அவரை கல்யாணத்துக்கு கட்டாயம் கூப்பிடணும்” என்று அம்மா ஆனந்தத்துடன் சொன்னாள்.

அப்படித்தான் ரஞ்சனி கலியாணம் அடுத்த மாதமே நடந்தது. வேலாயுதம் முன்னால் நின்று எல்லா ஏற்பாட்டையும் கவனித்துக் கொண்டார்.

ரஞ்சனி புருசனுடன் அமெரிக்கா கிளம்பியபோது அவர்தான் ஏர்போர்ட்டில் அவளை வழியனுப்ப வந்திருந்தார்.

கிளம்பும் போது உணர்ச்சி வசப்பட்ட ரஞ்சனி அவரைக் கட்டி அணைத்த போது அவர் கண்ணில் நீர் வழிந்தது. “ஏன் மாமா அழுவரீங்க? நீங்க மறந்தாலும், உங்க இது இப்போ கூட குத்திட்டு நிக்குது. அது மறக்காது,” என்று அவர் காதருகில் ரகசியமாக விடை பெற்றுக் கொண்டாள்.

“உங்க மாமா உனக்கு ரொம்ப குளோசா” என்று அவளுடன் விமானத்தை நோக்க நடந்த சரவணன் கேட்க, “நாட் ஒன்லி தட், அவர் மட்டும் இல்லைன்னா நம்ம கலியாணமே நடந்திருக்காது” என்ற ரஞ்சனிக்கு கண்ணில் நீர் கோர்த்தது.
.