எங்கிருந்தோ வந்தாள்.01

"அம்...மாடியோ...." ப்ரியங்கா முனகிக்கொண்டிருந்தாள். "சூப்பராப் பண்ணுறீங்க ரகு!"

அவள் போலியாகவோ, ரகுவை மகிழ்ச்சிப்படுத்தவோ அப்படிச் சொல்லியிருக்க மாட்டாள் என்று வீணாவுக்குப் புரிந்தது. காரணம், ப்ரியங்காவின் முகத்தில் மகிழ்ச்சியும் பரபரப்பும் முழுமையாக ஆட்கொண்டிருந்தன. ரகுவின் குத்துக்களை வாங்கியவாறே அவள் தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கியடித்துக்கொண்டிருந்த வேகம், உண்மையிலேயே ரகு அவளை அபாரமாக ஓத்துக்கொண்டிருக்கிறான் என்பதை வீணாவுக்கு உணர்த்தியது. அதற்கு அத்தாட்சியாக, ப்ரியங்காவின் புழையிலிருந்து மதனநீர் பெருக்கெடுத்து ஒழுகிக்கொண்டிருப்பதையும் வீணாவால் கவனிக்க முடிந்தது.

இவற்றையெல்லாம் பார்த்தவாறே வீணா இயலாமையினால் புலம்பிக்கொண்டிருந்தாள். அவளுக்கு அங்கேயே, தனது புழையில் விரல் போட்டு சுகம் காண வேண்டும் என்ற ஆசை அதிகரித்துக்கொண்டேயிருந்தது. ஆனால், அதை விடவும், சுய இன்பம் பெறுவதைக் காட்டிலும் தனது புழையில் ஒரு ஆண் தனது உறுப்பை நுழைத்து இன்பம் தர வேண்டும் என்ற எண்ணமே மேலோங்கியிருந்தது.

அன்றைய தினம், பிரகாஷ் திரும்பியதும் அவனை எப்படியாவது வற்புறுத்தியாவது அவனிடம் ஓள் வாங்கியே தீருவது என்று அவள் கங்கணம் கட்டிக்கொண்டாள். அவன் எவ்வளவு அயர்ச்சியோடு வந்திருந்தாலும் சரி, அவனை விட்டு விடக் கூடாது என்று அவள் முடிவு செய்தாள்.

"இன்னும்...இன்னும்...வேகமா...." ப்ரியங்கா அங்கே புலம்பிக்கொண்டிருந்தாள்.

அவளது வேண்டுகோளை ஏற்று ரகு தனது வேகத்தையும், அழுத்தத்தையும் அதிகரித்தபோது, இருவரது தொடைகளும் மோதிக்கொள்ளுகிற ஒலியை வீணாவால் கேட்க முடிந்தது. ரகுவின் சுண்ணி, ப்ரியங்காவின் புழைக்குள்ளே போய் வந்து கொண்டிருந்த சளக் புளக்கென்ற சத்தம் உரக்க உரக்கக் கேட்டது. வீணாவின் காதுகளுக்கு இனிக்கும் இன்னிசையாகக் கேட்ட அந்தக் குரல்களால் அவளது புழையில் இம்சை அதிகரித்தவண்ணமிருந்தது.

"ஆ...ஊவ்...ஆஹ்...ரகு...பண்ணு...விடாதே...ஊவ்வ்வ்!" ப்ரியங்கா அங்கே துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தாள். அவளது முலைகள் குதித்துக் குதித்து ரகுவின் மார்பின் மீது உராய்ந்து கொண்டிருந்தன. அவளது விரிந்து சுருங்கிய புழையின் அதிர்வுகளை உணர்ந்தவாறே, ரகு தனது உச்சத்தை நெருங்கினான். அவனது சுண்ணியிலிருந்து பீறிட்டுக் கிளம்பிய விந்து ப்ரியங்காவின் புழையை நிரப்பியது.

"ஓ!" என்று அவன் அனற்றினான்.

ரகுவும் ப்ரியங்காவும் அவரவர் இன்பத்தின் சிகரங்களை அடைந்து விட்டிருப்பதைப் பார்த்த வீணாவின் உடல் சிலிர்த்தது. அவளுக்கும் ஒரு சிறிய இன்பப்பெருக்கு ஏற்படுவது போலிருந்தது. ஆனால், பிரகாஷ் வீடு திரும்புகிற வரைக்கும், தனக்கு முழு ஆறுதல் கிடைப்பதற்கு இன்னும் சில மணி நேரங்கள் இருக்கின்றன என்பதை எண்ணி அவள் ஏக்கப்பெருமூச்சு விடுத்தாள்.

ரகு ப்ரியங்காவை விடுவித்துப் புரண்டு விழுந்தான். ப்ரியங்கா சூனியக்காரியைப் போல சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள்.

"பிரமாதமாப் பண்ணிட்டீங்க ரகு!" ப்ரியங்கா ரகுவின் உதட்டில் முத்தமிட்டபடி கூறினாள். "கவலையே படாதீங்க! இது நம்ம ரெண்டு பேரைத் தவிர வேற யாருக்கும் தெரியவே தெரியாது."

"அப்படீன்னு நீ நினைச்சுட்டிருக்கே!" என்று மனதுக்குள் கருவினாள் வீணா.

(தொடரும்)