फक्त एकदा…

लॉकर रुममध्ये चालत आलेल्या त्या मध्यमवयीन पुरुषाकडं मार्कचं लक्ष गेलं. त्यानं आपल्या कंबरेभोवती फक्त एक टॉवेल गुंडाळला होता. थोड्या वेळापूर्वी याच माणसाला त्यानं बघितलं होतं. मार्कच्या शेजारच्या ट्रेडमिलवरच्या एका छानशा बाईशी तो बोलत होता. ते दोघं नक्कीच नवरा-बायको असावेत, कारण जिममधून लवकर निघून जाण्यावरुन ते एकमेकांशी वाद घालत होते. त्या माणसानं आपला टॉवेल सोडला तेव्हा मार्कला त्याच्या लिंगाचं दर्शन झालं. ते छोटंसं लिंग त्याच्या झाटांच्या दाट जंगलातून कसंबसं बाहेर डोकावत होतं. मार्क हसला आणि पुन्हा जिमकडे चालू लागला.

एरिननं आपला नवरा कुठं गेलाय ते शोधायचा प्रयत्न केला नाही. तिची नजर ट्रेडमिलवर लावलेल्या टीव्हीच्या छोट्या मॉनिटरवर खिळलेली होती. अजूनही ती चिडलेलीच होती. जिममध्ये येऊन एक ताससुद्धा झाला नव्हता आणि तिच्या नवऱ्याची घरी जायची गडबड सुरु झाली होती. चार महिन्यांपूर्वी त्याची नोकरी गेल्यापासून सगळ्याच गोष्टी बिघडत चालल्या होत्या. त्यात अजून भर म्हणजे, त्या दोघांचे शारीरिक संबंध अगदीच रटाळ बनले होते. टीव्हीवर दाखवला जाणारा एखादा गोल्फचा सामनादेखील त्यांच्या सेक्ससमोर जास्त इंटरेस्टींग वाटला असता.

शेजारच्या ट्रेडमिलवर कुणीतरी चढल्याचं एरिनला जाणवलं, पण तिनं तिकडं बघायची तसदी घेतली नाही. तिला हसण्याचा आवाज आला, म्हणून तिनं शेजारी एक कटाक्ष टाकला. शेजारचा देखणा तरुण तिच्याकडं बघून हसला तेव्हा तीसुद्धा हसली. तिनं आपली नजर पुन्हा मॉनिटरकडं वळवली, तरी त्याची नजर तिच्यावरच खिळलेली असल्याचं तिच्या लक्षात आलं. तिनं आपल्या शेजारी दुसऱ्या बाजूला वळून बघितलं, पण तिकडं कुणीच नव्हतं. म्हणजे त्याचं लक्ष फक्त तिच्याकडंच होतं.

"एक्सक्युज मी!" तिनं कानात घातलेल्या हेडफोनच्या आवाजापेक्षा मोठ्या आवाजात तो बोलला.

एरिननं उजव्या कानातलं हेडफोनचं बोंडुक ओढून काढलं.

"हाय... माझं नाव मार्क आहे."

त्याला आपलं नाव सांगावंसं तिला वाटलं नाही. ती नुसतंच "हाय" म्हणाली.

"हा इयर प्लग कुठं घालायचा सांगाल का प्लीज?"

तिनं तिचा इयर प्लग कुठं घातलेला आहे हे त्याला दिसलं असेलच की, असं तिला वाटलं.

"इथे घाला," तिनं मशीनला जोडलेल्या रिमोटकडं बोट दाखवत सांगितलं.

त्यानं हसून "थँक्स" म्हटलं.

ती हसली आणि त्याच्याकडं निरखून बघू लागली. त्याच्या पीळदार दंड आणि दणकट हातांनी तिचं लक्ष वेधून घेतलं. तो आपल्यावर लाईन मारायचा प्रयत्न तर करत नाही ना, असं तिला अचानक वाटून गेलं. गेल्या काही वर्षांत वाढत गेलेलं वजन आणि नुकताच चाळीशीत केलेला प्रवेश लक्षात घेता, तिच्या बाबतीत असं काही घडून वर्षं लोटली होती. शिवाय, तो वयानं बराच लहान आणि देखणाही दिसत होता.

ती पुन्हा समोर सुरु असलेल्या टीव्हीवरचा कार्यक्रम बघू लागली. पण त्याचा विचार काही तिच्या डोक्यातून गेला नाही. तिनं चोरट्या नजरेनं पुन्हा त्याच्या दिशेला बघितलं, तर तो तिच्याचकडं बघत होता. दोघं पुन्हा एकमेकांकडं बघून हसले. बऱ्याच काळानंतर तिला एक प्रकारची उत्तेजना जाणवू लागली होती.

मार्कनं तिच्या मशीनवर लावलेल्या वेळेच्या काउंटरमध्ये डोकावून बघितलं. तीस मिनिटं होत आलेली होती. एका मशीनवर जास्तीत जास्त तीस मिनिटंच व्यायाम करण्याचा नियम होता. त्याला तिच्या आधी व्यायाम थांबवायचा असल्यानं, आपली ट्रेडमिल बंद करुन तो लगेच खाली उतरला.

एरिननं त्याला मशीन बंद करुन खाली उतरताना बघितलं. तिनं व्यायामानंतर दोन मिनिटं जागेवर थांबून शरीर थंड होऊ देणं अपेक्षित होतं. पण तसं न करता ती अचानक थांबली आणि तिनं कानात घातलेले इयरप्लग बाहेर काढले. मागं न बघता ती खाली उतरली आणि कुणाला तरी धक्का लागला म्हणून मागं वळून पटकन "सॉरी" म्हणाली.

"तुम्हाला लागलं तर नाही ना?" तिचा पाय चुकून त्याच्या पायावर पडल्याचं लक्षात येऊन तिनं विचारलं.

"नाही बहुतेक," पाय डावीकडं आणि उजवीकडं हलवून बघत तो म्हणाला.

एरिननं त्याच्या पीळदार शरीराकडं दुर्लक्ष करण्याचा अयशस्वी प्रयत्न केला. अतिशय रेखीव सपाट पोट आणि त्याखाली नायलॉनच्या चड्डीत कसाबसा लपलेला त्याचा ऐवज तिचं लक्ष वेधून घेत होता. "सॉरी, माझ्यामुळं तुम्हाला लागलं असेल ना... तुम्हाला बरं वाटेल असं मी काही करु शकते का?"

"अं... तुम्ही व्यायाम झाल्यावर माझ्यासोबत कॉफी प्यायला आलात तर मला बरं वाटेल," तो विचार करत म्हणाला.

त्यानं तिच्यावर जाळं टाकल्याचं तिच्या लक्षात आलं.

"कॉफी पिल्यावर पाय दुखायचा थांबतो?"

"ते तुम्ही कुणासोबत कॉफी पिता त्यावर ठरतं."

तिनं डावा हात त्याच्यासमोर धरला आणि बोटातली अंगठी दाखवली. "सॉरी, माझं झालेलं आहे."

"पण फक्त कॉफी घ्यायला काय हरकत आहे?" तो उदास होत म्हणाला.

एरिननं मार्कला कॉफीसाठी होकार दिला. यामागं नवऱ्यासोबत झालेली वादावादी हे एकमेव कारण नव्हतं, पण ते एक महत्त्वाचं कारण नक्कीच होतं.

"मला वाटतं, एकदा सोबत कॉफी प्यायला काही हरकत नाही. माझं झालंच आहे, फक्त लॉकरमधून माझं सामान घेऊन येते."

वॉशरुममधल्या बेसिनमध्ये झुकत तिनं तोंडावर पाणी मारलं आणि भुवयांमधून टपकणारा घाम पुसला. आरशात बघत तिनं स्वतःला विचारलं, "तू काय करतीयेस तुला कळतंय ना?" मग तिनं स्वतःच स्वतःला उत्तर दिलं, "कुठं काय, कॉफी प्यायला तर जातेय." आपले छोटे भुरकट रंगाचे केस ठीकठाक करत तिनं ओठांवर थोडी लिपस्टीक लावली आणि अंगावर थोडा परफ्युम फवारला.

आपली सामानाची बॅग घेऊन तो बाहेर जायच्या दरवाज्याशी थांबलेला तिला दिसला. त्यानं हात हलवून तिचं लक्ष वेधून घेतलं. आपल्याला ओळखणारं कुणी आजूबाजूला नसल्याची खात्री करत ती त्याच्या दिशेनं चालत गेली. इमारतीतून बाहेर पडताना ती पुन्हा म्हणाली, "फक्त एक कॉफी, बरं का." तो फक्त हसला.

कॉफी शॉप येईपर्यंत ते दोघंही काही न बोलता चालत राहिले.

"अरेरे," मार्क अचानक म्हणाला. "हे तर बंद आहे."

आपली जिमची बॅग छातीशी कवटाळत ती म्हणाली, "ठीकाय तर मग." नाराज तर तीसुद्धा झाली होती. "पुन्हा कधीतरी."

"तुम्हाला खरंच घरी जावंसं वाटतंय का?"

आपण 'होय' म्हणायला पाहिजे हे माहीत असूनही ती म्हणाली, "नाही."

"मी जवळच्याच कॉलनीत राहतो."

झालं. पहिल्यांदाच कुणीतरी तिला असं प्रपोज करत होतं. आणि ते कुणीतरी म्हणजे चक्क एक तगडा देखणा तरुण होता. "फक्त एक कॉफी... फक्त एकदाच!"

त्याच्या मागे-मागे गाडी चालवत जात असताना ती एकदम शांत होती. तिच्या डोक्यात कसलाही गोंधळ सुरु नव्हता. या गोष्टीचं तिला स्वतःलाच आश्चर्य वाटलं. आपण या माणसाला अजिबातच ओळखत नाही, हा एखादा खुनी असू शकतो किंवा एखादा बलात्कारी... त्याच्या घराच्या खाजगी पार्किंगमध्ये त्याच्या कारशेजारी तिनं आपली कार पार्क केली. दरवाजा उघडण्यापूर्वी एकदा आपले केस आणि मेकअप ठीकठाक असल्याचं बघून घेतलं. खाली उतरुन दरवाजा बंद करेपर्यंत तो तिच्या शेजारी येऊन उभा राहिला होता. काहीही न बोलता त्यानं एक छोटं फाटक उघडलं आणि एका छोटासा स्विमिंग पूल ओलांडून तो तिला आतमध्ये घेऊन गेला.

सी-१ अशी पाटी असलेलं दार त्यानं उघडलं खरं, पण ती मात्र पुढं जावं की नको असा विचार करत उभी राहिली.

"मी काही खाणार नाही तुम्हाला." तो हसला.

त्याच्या विनोदाकडं दुर्लक्ष करत ती आतमध्ये आली. एकट्या पुरुषाच्या घरात सहसा दिसणारा पसारा तिला इथंही अपेक्षित होता. पण इथं तिला सगळं स्वच्छ आणि जागच्या जागी दिसलं.

"खूपच छान आणि स्वच्छ ठेवलंय घर..."

"धन्यवाद, माते," तो हसत म्हणाला.

ती खोलीमध्ये फिरु लागली. "हं... तुझी आई वाटण्याएवढं आता माझं वय झालंय बहुतेक."

"माझी आई तुमच्याएवढी सुंदर कधीच नव्हती."

व्यायामामुळं विस्कटलेले आपले केस नीट करण्याचा ती प्रयत्न करत होती. "मी खूपच वेंधळी दिसत असेन ना?"

"किचन या बाजूला आहे."

तो खरंच कॉफीचाच विचार करतोय हे बघून तिला आनंदही झाला आणि वाईटही वाटलं. किचनसुद्धा अगदी लख्ख स्वच्छ दिसत होतं. तो कॉफी बनवत असताना ती त्याच्या सडपातळ पण पीळदार शरीराचं आणि कडक नितंबांचं बारकाईनं निरीक्षण करत होती.

"माझा नवरा बहुतेक माझी वाट बघत असेल. मी त्याला फोन करुन कळवू का?"

तो तिच्या दिशेनं वळला. "काय कळवणार? तुम्ही एका परपुरुषाच्या घरातून बोलताय हे कदाचित त्यांना आवडणार नाही, असं मला वाटतं."

"त्यालाही तसंच अपेक्षित असेल कदाचित," तिनं मोठा उसासा टाकला. "कदाचित त्याला काही फरकही पडणार नाही."

"त्यांचं दुर्दैव, दुसरं काय?" मार्क हसला.

"धन्यवाद."

"दूध आणि साखर?"

"नको, मला एकदम कडक-कडक घ्यायची इच्छा झालीय," आपल्या उत्तराचा दुसरा अर्थ तिच्या नंतर लक्षात आला. तो कॉफी ओतत असताना ती आपल्या फोनवर काहीतरी करत होती.

"तुम्हाला उशीर झाला तर ते काळजी नाही का करणार?"

"नाही. बहुतेक झोपला असेल तो... किंवा टीव्ही बघत असेल. त्याला भूक लागल्यावरच आठवण येईल माझी."

तिच्या हातात कप देताना, तिच्या बोटांचा ओझरता स्पर्श आपल्या बोटांना झाल्याचं त्याला जाणवलं. "...आणि तुमचं काय? तुम्हाला नाही लागली भूक?"

तो पोटाच्या भुकेबद्दल विचारत नाहीये, हे तिला माहीत होतं. "हो, लागलीय ना. पण अशा वेळीच आपल्याला स्वतःवर नियंत्रण ठेवावं लागतं."

तो हसला. "काही वेळेला एखादी गोष्ट किती चांगली लागते ते कळण्यासाठी एखादा तुकडा चाखायला हरकत नसावी."

ते एकमेकांशी गोल-गोल बोलत होते. "पण एकदा चव घेतल्यावर आणखी खायची इच्छा होतेच ना." तिनं हळूच त्याच्या कंबरेखाली नजर टाकली आणि त्याची उत्तेजना वाढू लागलेली बघून तिनं विषय बदलला. "मार्क, मला तुझ्याबद्दल काहीतरी सांग ना."

"काय ऐकायचंय तुम्हाला?"

"अं... एखाद्या मैत्रिणीबद्दल?"

"मैत्रिण...? होती. आता नाही. दोन महिन्यांपूर्वीच आमचं फाटलं."

ती हसली.

"मी खरंच सांगतोय."

"अच्छा, मला हे अपेक्षित नव्हतं"

"हे बघा, मी काही यात मुरलेला खेळाडू नाही. खरं सांगायचं तर, मी खूपच लाजाळू आहे."

यापुढं कॉफी संपेपर्यंत दोघांपैकी कुणीच काहीच बोललं नाही.

ती रिकाम्या कपाशी खेळत म्हणाली, "अं... मी निघते आता."

तिच्या मनात इथून ताबडतोब निघून जायचे विचार येत होते, पण तिच्या शरीरात मात्र खूप खूप दिवसांनी आग पेटली होती.

तो तिच्याकडं चालत आला आणि त्यानं आपला हात तिच्यासमोर पसरला. तिनं एकदा त्या हाताकडं बघितलं, मग त्याच्या चेहऱ्याकडं बघितलं. "कुठं जायचंय?"

"माझं पूर्ण घर दाखवलंच नाही मी तुम्हाला." तो पूर्ण घर म्हणाला तरी त्यांच्या गृहभेटीचा शेवट त्याच्या बेडरुममधेच होणार याची दोघांनाही जाणीव होती. तिनं आपला हात त्याच्या हातात दिला आणि पुन्हा एकदा दोघांनाही ती आग आणि उत्तेजित करणारं आकर्षण जाणवलं. हॉलच्या दुसऱ्या टोकाला छोटा डायनिंग एरिया होता. तो तिला तिकडं घेऊन गेला. त्यानं तिथंच त्याचं स्वतःचं ऑफीस थाटलं होतं. दरवाज्यात थांबून त्यानं तिला पुढं जायला रस्ता करुन दिला.

"छान आहे," त्याचा हात हातात धरुनच ती हळूवारपणे म्हणाली. "तू घरुनच काम करतोस का?" असं विचारत तिनं त्याच्या दिशेला चेहरा वळवला आणि त्याच्या नजरेला नजर भिडवली. त्याचे ओठ तिच्या चेहऱ्याकडं झेपावले तशी ती पूर्णपणे वळून वाट पहात राहिली. तो तिच्या नवऱ्यासारखाच तिच्यावर जबरदस्ती करेल असं तिला वाटत होतं, पण हे चुंबन तरल आणि हळूवार होतं. आता ते फक्त कॉफीसाठी इथं आले, हा बहाणा गळून पडला होता. पुढचा एक मिनीटभर त्यांचे ओठ फक्त एकमेकांना स्पर्श करत राहिले आणि एकमेकांवर घासत राहिले. त्याच्या मिठीत शिरताना तिनं त्याचा हात आपल्या हातात घट्ट दाबून धरला.

त्या दोघांची शरीरं एकमेकांना भिडली. मार्कला तिच्या डोळ्यांमधली आग स्पष्ट दिसत होती. त्याला तिच्या मऊ-मऊ स्तनांचा स्पर्श जाणवू लागला आणि तिला त्याचं आठ-इंची पौरुषत्व टोचू लागलं. शेवटी त्याची जीभ वळवळत त्याच्या तोंडातून बाहेर पडलीच आणि तिच्या ओठांच्या फटीतून सळसळत आत शिरली.

एरिनला खूपच दिवसांनी हा अनुभव मिळत होता. त्याच्या जिभेनं तिच्या मनातल्या खूप पूर्वीच्या आठवणी जाग्या केल्या होत्या. त्याची जीभ तिच्या तोंडात फिरत राहिली आणि मग तिनंही आपली जीभ फिरवायला सुरुवात केली. एक तरुण आणि एक प्रौढ अशी दोन शरीरं एकमेकांवर दाबली जात होती, घुसळली जात होती. याव्यतिरिक्त त्यांना त्यावेळी कशाचीही फिकीर वाटत नव्हती. दोघांच्याही श्वासांची गती वाढली आणि त्यानं आपल्या ओठांचा मोर्चा तिच्या ओठांवरुन तिच्या डाव्या कानाकडं वळवला.

"आहऽऽ... काय करतोयस..." ती विव्हळली. "नको ना."

त्याला वाटलं की तिला विषय इथंच संपवायचा आहे. "बास, एवढंच?"

तिनं त्याचा हात हातात घेतला आणि त्याला घेऊन पुढं चालू लागली. पहिल्याच दरवाज्याशी थांबून तिनं आत डोकावून बघितलं, पण तिथं बरीच खोकी ठेवलेली दिसली.

"इथं नाही, या बाजूला पुढं आहे," मार्क हसत म्हणाला. तो तिच्या हाताला धरुन ओढू लागला, पण तीच त्याच्या पुढं चालत गेली आणि तिला त्या बेडरुममधला मोठ्ठा राजेशाही बेड दिसला. बेडरुममध्ये शिरत तिनं आतल्या अटॅच्ड बाथरुममध्ये डोकावून बघितलं.

"मी आंघोळ करुन घेतली तर चालेल का? मला व्यायाम करुन खूप घाम आलाय."

"मीपण तुमच्यासोबत येऊ शकतो का?"

ती पुन्हा त्याच्या मिठीत शिरली आणि आता फक्त कोरड्या चुंबनावर न थांबता त्याचे ओठ चाटू लागली, चोखू लागली. दहाएक सेकंदांनंतर ती मागं सरकली. "अं...," ती म्हणाली. "मला वाटतंय मी एकटीनंच आंघोळ करुन घ्यावी."

"टॉवेल स्वच्छ आहेत," बाथरुमकडं चालत जाताना दिसलेल्या तिच्या कमनीय नितंबांकडं बघत तो म्हणाला.

एरिननं बाथरुमच्या भिंतीवर लावलेल्या पूर्णाकृती आरशावरचे दिवे लावले आणि दार बंद करुन दाराला टेकून उभी राहिली. डोळे बंद करुन स्वतःलाच म्हणाली, "हे काय करतियेस एरिन? वेड-बिड तर लागलं नाही ना तुला?"

पाण्याचं तपमान सेट करुन झाल्यावर तिनं डोक्यावरुन टी शर्ट आणि पायातून काळी लेगिंग्ज काढून टाकली. पाठोपाठ तिची ब्रा निघाली आणि शेवटी तिची ओलीकच्च पॅन्टी. आपले केस भिजणार नाहीत अशा पध्दतीनं तिनं शॉवरचं तोंड खाली केलं.

मार्कनं आपला शर्ट अंगातून उपसला आणि आपल्या काखेतला आणि छातीवरचा घाम पुसून घेतला. खूप घामेघूम होण्याएवढा व्यायाम त्यानं आज केलाच नव्हता. शॉवरखाली निर्वस्त्र उभी असलेली एरिन कशी दिसत असेल, याची कल्पना करुन त्याचा गुलाबी टॉवर उभा राहू लागला. खोलीतला उजेड मंद होईल अशा पद्धतीनं त्यानं पडदे ओढून घेतले आणि मग आपला आयपॉड स्टिरीओ सुरु करुन त्यावर हळुवार संगीत लावलं. एखाद्या मोठ्या वयाच्या बाईसोबत हा त्याचा पहिलाच अनुभव होता आणि मार्टीसोबत त्याचं फाटल्यापासून आपण कुठल्या बाईसोबत शेवटचं झोपलो होतो हेसुद्धा त्याला आता आठवत नव्हतं. तो उघड्या छातीनं तिथं बसून राहिला. शॉवरचा आवाज बंद झाला तसा तो थोडा सावरुन बसला.

काही मिनिटांतच बाथरुमचं दार किलकिलं झालं. "डोळे बंद कर!" ती आतून ओरडली.

तो हसला आणि त्यानं तिच्या आज्ञेचं पालन केलं. तिच्या हसण्याचा आवाज त्याच्या कानावर आला आणि त्यानं आपल्या डोळ्यांवर धरलेल्या बोटांमधून चोरुन तिच्याकडं बघितलं. तिचं गोरं-गुलाबी शरीर उड्या मारत त्याच्या बेडवरच्या पांघरुणाखाली शिरत असलेलं त्याला दिसलं. तिनं पूर्ण शरीराभोवती पांघरुण लपेटून घ्यायच्या आधीच त्यानं तिच्या छातीवरचे तपकिरी निपल्स आणि मांड्यांमधलं बारीक-बारीक केसांचं झुडुप बघून घेतलं होतं.

"आता बघू शकतो का मी?"

"तू चोरुन बघितलंस ते मला कळालंय," ती त्या अंधाऱ्या खोलीवर नजर फिरवत आणि ते हळुवार संगीत ऐकत, हसत म्हणाली. "मग आता मलापण काहीतरी चोरुन बघायला मिळालं पाहिजे."

"अजिबात नाही. डोळे बंद करा," असं म्हणत तो हसला. त्यानं पांघरुण ओढून पुन्हा तिच्या नग्न शरीराचं दर्शन घ्यायचा प्रयत्न केला, पण तिनं ते घट्ट धरुन ठेवलं होतं. मग त्यानं पांघरुणाचं टोक वर धरलं, आपली शॉर्ट आणि अंडरवेअर खाली सरकवली, आणि तसाच नागड्यानं तिच्या शेजारी अंथरुणात शिरला.

"मी कधीच असलं काही केलेलं..."

त्यानं तिचं वाक्य अर्ध्यातच तोडलं. "माहित्येय मला. तुम्हाला वाटत नसेल तर..."

"मला वाटतंय... पण फक्त एकदाच... मी... तिथं... हात लावून बघू का?"

"हं, बघा ना." तो पाठीवर पडून राहिला आणि ती त्याच्या जवळ सरकू लागली. तिच्या थरथरणाऱ्या बोटांचा स्पर्श त्याच्या दंडावर जाणवला तसे त्यानं डोळे मिटून घेतले. सुरुवातीला ती लाजत-बुजत त्याच्या दंडावरुन आपली मऊसूत बोटं वर-खाली फिरवत राहिली. तिथून ती त्याच्या मजबूत खांद्यांपर्यंत पोहोचली आणि तिनं त्याचा रुंद मानेचा भाग हातांनी दाबला. त्याच्या बेंबीपर्यंत पोहोचायला तिला खूपच वेळ लागला, पण शेवटी ती तिथपर्यंत पोहोचलीच. तिथून खाली सरकायला तिला फारसा वेळ लागला नाही आणि मग त्याच्या लिंगाच्या टोकावर जमा झालेल्या चिकट-चिकट द्रवाचा स्पर्श झाल्यावरच ती थांबली. त्याच्या शरीरानं एक झटका दिला आणि तिला खुदकन हसूच आलं.

"बाप्रे, काय आहे हे!" त्याच्या लांबसडक जाडजूड लिंगाचा बोटांनीच अंदाज घेत ती बोलून गेली. आपल्या नवऱ्याचं शिश्न छोटं आहे हे तिला माहिती होतं. पण नेमकं किती छोटं होतं ते तिला आत्ताच कळालं होतं.

तिचा अनावृत्त स्तन आणि कडक निप्पल मार्कच्या दंडावर खुपसले जात होते. तिच्या बाजूला कुशीवर वळून तिला मिठीत घ्यायच्या जबरदस्त इच्छेवर त्यानं मोठ्या कष्टानं नियंत्रण ठेवलं होतं. तिची बोटं आता त्याच्या लिंगाच्या घेराभोवती फेर धरुन नाचत होती, त्यामुळं त्यानंही तिला खेळू द्यायचं ठरवलं. दोनच मिनिटांनंतर तिनं आपले ओठ त्याच्या खांद्याजवळ आणले. "मार्क."

आता ती वेळ आलेली आहे हे त्याला समजलं होतं. "तुम्ही तयार आहात का?"

"होय."

तो तिच्या दिशेने कुशीवर वळला आणि त्याच वेळी त्याला तिची बोटं त्याच्या कडक दांडूवरून बाजूला झालेली जाणवली. तिने त्याचं शरीर स्वतःच्या अंगावर खेचुन घेतलं आणि मग त्याचे ओठ स्वतःच्या ओठांमध्ये कैद केले. दोघांचेही हात एकमेकांच्या पाठींवरून घरंगळत पृष्ठभागांवर जाऊन पोहोचले, आणि तो तिच्या मानेची चुंबनं घेत तिच्या अप्रतिम सौंदर्याच्या खजिन्यापर्यंत, तिच्या उघड्या उरोजांपर्यंत जाऊन पोहोचला.

"आऽऽ माऽऽऽर्क!" ती विव्हळली. आयुष्यात पहिल्यांदाच तिच्या नवऱ्याव्यतिरिक्त कोणी पुरुष तिचे निप्पल्स चोखत आणि चाटत होता. "असंच.. असंच करत रहा, थांबू नकोस." अजून त्याने तिच्या योनीला स्पर्शदेखील केला नव्हता आणि तिला चांगलं माहिती होतं की, त्याचा स्पर्श होताच तिचा बांध ताबडतोब फुटणार आहे. आता हाती घेतलेलं काम पूर्ण करेपर्यंत त्यांना दुसऱ्या कुठल्याही गोष्टीचा विचार करायची गरज वाटत नव्हती.

टरारुन फुगलेल्या तिच्या बोंडांना चुरपत असतानाच मार्क आपली बोटं तिच्या कुरळ्या झाटांमधून फिरवत होता. तिने त्याच्या स्वागतासाठी आधीच आपले नितंब वर उचलून आणि आपल्या मांड्या बाजूला करून आपली गरज व्यक्त केली होती. तरी, त्याला मात्र सर्वात आधी तिच्या प्रेमरसाची चव घ्यायची इच्छा होती.

"प्लीऽऽऽज," ती विनवून म्हणाली. "प्लीऽऽज... आता नाही राहवत...!"

त्याच्या ओठांचा स्पर्श तिच्या कुरळ्या केसांवर जाणवला, तशी तिनं अंगावरची चादर मुठीत घट्ट आवळली आणि क्षणभर तिचा श्वासच थांबला. तिच्या तोंडाचा 'आ' वासलेलाच राहिला. तेवढ्यात तिला तिच्या उतावळ्या योनीवर त्याच्या ओलसर जिभेचं टोक जाणवलं. "आऽऽह.. आईग्गंऽऽऽ...!"

त्याचा नेम अचूक लागला होता, कारण त्या पहिल्याच स्पर्शाने तिचा कडेलोट झाला आणि उत्तेजनेच्या सर्वोच्च टोकावर पोहोचून ती थरथरू लागली.

"आईग्गंऽऽ... मेले रे ऽऽ... देवा ऽऽ... आऽऽह आऽऽह आऽऽऽह!!"

त्याला वाटलं की ती आता थंड पडेल, पण झालं उलटंच. तिनं पूर्णपणे फाकवलेल्या आपल्या पायांमधून त्याला वर खेचून घेतलं. त्याच्या लिंगाचं टोक तिच्या धबधब्याच्या मुखाशी पोहोचलं, तसं तिने स्वतःच्या बोटांनी त्याचं टम्म फुगलेलं लिंगमुख आपल्या खालच्या ओठांमध्ये घुसवलं.

"मार्क... झव मला... ठोकून काढ!!"

त्याला आणखी कसल्या परवानगीची गरज नव्हती. तो हळू-हळू आत घुसायचा प्रयत्न करू लागला, पण हा रस्ता भलताच अरुंद होता. तिला त्रास होईल म्हणून तो थांबला, पण तिने त्याला अजिबात थांबू दिलं नाही. आपल्या लांबसडक बोटांनी तिने त्याच्या नितंबांना विळखा घालत, त्याचं आठ इंची हत्यार स्वतःमध्ये पूर्णपणे गाडून घेतलं. त्यानं तिच्या डोळ्यांमध्ये रोखून बघितलं आणि त्याला क्षणभर भीतीच वाटली. तिची बुबुळं पूर्ण वर जाऊन टेकली होती आणि डोळे पांढरे पडलेले दिसत होते. तिचं तोंड सताड उघडं पडलं होतं. बहुतेक आयुष्यात पहिल्यांदाच तिला पूर्णपणे भरून जाण्याचा अनुभव मिळाला होता.

"तुम्ही ठीक आहात ना?"

तिने त्याच्याकडं नजर वळवली आणि हसून म्हणाली, "आजच्या एवढी ठीक तर मी कधीच नव्हते. मला एवढं ठीक वाटू शकतं, हेसुद्धा माहिती नव्हतं."

त्यानं आपली कंबर हलवायला सुरुवात केली, तसा तिचा श्वास पुन्हा अडकला. मग त्यानं तिला खरोखर झवायला सुरुवात केली, सुरुवातीला हळुवारपणे आणि मग एकदम जोरात.

"आऽऽह आऽऽह आऽऽऽह... अजून... जोरात... जोरात... आईईई..." याआधी तिला एकदा झडणंसुद्धा मुश्किल वाटत होतं आणि आता मात्र ती सलग दुसऱ्यांदा झडण्याच्या तयारीत होती. " आऽऽह आऽऽह आऽऽऽह... ऊंऽऽ ऊंऽऽ... आई.. आई... आईऽऽऽ... मेले... आऽऽह ओह!!" तो तिच्या आत खोलवर रुतत गेला आणि ती त्याच्या प्रत्येक धक्क्याला किंचाळत राहिली. "आऽऽह आऽऽह आऽऽऽह...!!"

ती पुन्हा एकदा उत्तेजनेच्या परमोच्च टोकावर जाऊन पोहोचली, तरी मार्कनं मात्र स्वतःचा बांध रोखून धरला होता.

"आई ऽऽऽऽऽ" ती किंचाळली.

"मीपण आलो ऽऽऽ" तो ओरडला.

हळू-हळू दोघांची शरीरं थंड होत गेली आणि थोड्याच वेळात मार्क गाढ झोपी गेला. तिने त्याच्या खांद्याला धरुन हलवलं, तेव्हाच त्याला जाग आली.

"निघालात तुम्ही?" एरिन आपले जिमचे कपडे पुन्हा अंगात चढवत असलेली त्याला दिसली.

"होय. दोन तास झाले मी इथेच आहे."

"तुम्हाला नक्की इथून जावंसं वाटतंय का?"

तिने त्याच्या अनावृत्त पीळदार शरीरावरून एकदा नजर फिरवली आणि फक्त "थँक्यू" एवढंच म्हणाली.

त्यानं पुढं होऊन तिचा हात हातात घ्यायचा प्रयत्न केला, पण ती चटकन मागं सरकली. "तुम्हाला अजून खूप काही द्यायचं आहे... तुम्हाला खूप काही मिळालं पाहिजे..."

"गुडबाय मार्क."

**********

एरिननं पर्समधून आपला फोन बाहेर काढून बघितला. तिच्या नवऱ्याकडून एकही मेसेज आलेला नव्हता. त्यानं तिला मार्कसोबत जिममधून बाहेर पडताना बघितलं तर नसेल ना, असं तिला वाटून गेलं. घरी परतताना या विचारानं तिला धडकीच भरली. त्याची कार पार्कींगमध्येच होती. सावकाश घरामध्ये प्रवेश करत तिनं जिमची बॅग नेहमीच्या जागेवर ठेवली आणि पुढं निघाली.

पावलांचा आवाज न करता ती किचनमध्ये पोहोचली, तेव्हा तिला बाहेरच्या खोलीतून नेहमीप्रमाणे त्याच्या घोरण्याचा आवाज ऐकू आला. तो सोफ्यावरच झोपला होता. तिथून हळूच जिन्यावर चढत असताना त्यानं अचानक डोळे उघडले.

"कुठं उंडारत होतीस एवढा वेळ?"

तिनं काही उत्तर द्यायच्या आतच त्यानं रिमोट हातात घेतला आणि टीव्ही सुरू केला. एकामागून एक चॅनेल्स पार करत, शेवटी एका चॅनेलवर बेसबॉलची मॅच सुरू असलेली दिसली, तेव्हा तो थांबला.

"भुकेनं पोटात कावळे कोकलतायत माझ्या..."

तिथं उभी राहून विचार करताना एरिनच्या लक्षात आलं की, फक्त त्याला भूक लागल्यामुळंच तिच्या दोन तास उशिरा येण्याचा त्याला राग आला होता.

"मी.. मी सँडविच बनवून देते." त्याचं तिच्याकडं अजिबात लक्ष नव्हतं. "बाय द वे, मी दुसऱ्या एका तरुण मुलासोबत बाहेर गेले होते."

"काय म्हणालीस? हे बघ... माझ्यासाठी पटकन काहीतरी खायला आण."

एरिनचा नवरा तिला रोज एखाद्या मोलकरणीसारखं वागवत होता, ज्याचा तिला खूप राग येई. पण आज तिला राग आला नाही. ती पटकन आत गेली आणि त्याच्यासाठी एक सॅंडविच बनवून आणलं. किचनमधून येताना सॅंडविचसोबत तिनं न सांगता एक बिअरची बाटलीसुद्धा आणली.

"मी आंघोळीला चाललेय." तिच्या बोलण्यातला एक शब्ददेखील त्यानं ऐकला नसणार, याची तिला खात्री होती.

दहा मिनिटांनंतर तिनं आपलं ठसठसणारं, पण पूर्णपणे तृप्त झालेलं शरीर गरम पाण्यात बुडवून घेतलं. मार्कचे स्पर्श आणि चुंबनं आठवत तिने डोळे मिटून घेतले.

**********

काही दिवसांनंतर मार्क आपल्या काही मित्रांसोबत जिममध्ये व्यायाम करत होता. एक देखणी तरुण मुलगी त्याच्याकडं चालत आली. तिच्या कमनीय आणि बांधेसूद शरीराकडं निरखून बघितल्यावर त्याच्या लक्षात आलं की, ही नक्कीच कुणीतरी कॉलेज कुमारी आहे.