फक्त एकदा…

"हाय, तुझा टी-शर्ट मस्त आहे," तिनं स्वतःहून बोलायला सुरुवात केली. "कुठून घेतला?"

"कपड्याच्या दुकानातून," तो हसत म्हणाला.

त्याच्या विनोदाकडं दुर्लक्ष करत तिनं आपला नाजूक हात पुढं केला, "माझं नाव हीदर."

"मी मार्क." त्यांनी हलकेच हात हलवले. ही मुलगी आज आत्ता लगेच आपल्यासोबत येऊ शकेल, हे त्याला समजलं होतं. पण त्याला तिच्यामध्ये काहीच रस वाटला नाही. "हीदर, तुला भेटून छान वाटलं, पण माझ्या आयुष्यात आधीच एक स्त्री आलेली आहे."

"अरेरे," आपल्या ऐन जवानीत तिला बहुतेक पहिल्यांदाच नकार ऐकावा लागला होता. नाराज होत ती म्हणाली, "तुझ्या नशिबातच नसेल, तर त्याला मी तरी काय करणार...?"

ती मुलगी निघून गेली तसे मार्कचे मित्र त्याची थट्टा करू लागले. पण त्याला या गोष्टीची फिकीर नव्हती. तो चालत-चालत ट्रेडमिलपर्यंत गेला आणि ट्रेडमिलवर चढत असतानाच त्यानं समोरची स्क्रीन सुरू केली. दहाएक मिनिटांनंतर शेजारच्या मशीनवर त्याला कुणाची तरी चाहूल लागली. त्यानं मान वळवून बघितलं तर, एरिन हसून त्याला विचारत होती, "हा इयर प्लग कुठं घालायचा, सांगाल का प्लीज?"

पंधरा मिनिटांनंतर मार्कनं आपल्या घराचं दार बंद केलं आणि एरिनच्या मुलायम शरीराला आपल्या अंगावर खेचून घेतलं. आपले डोळे बंद करून ती त्याच्या ओठांचं चुंबन घेण्यासाठी सरसावली, पण तो झटकन् मागं सरकला.

"मला वाटलं तुम्ही तर म्हणत होतात..."

"होय, फक्त दोनदाच," खळखळून हसत ती म्हणाली.

***** (समाप्त) *****

(Slickman यांच्या मूळ इंग्रजी कथेचा मराठी अनुवाद)