Revenge (பழிக்குப் பழி)

பழிக்குப் பழி

ஜெயராஜ்

செல்வி அவுங்க பெரிய மாமா வீட்டுல அவுங்க மச்சான் பொண்ணு கலியாணத்துக்கு போன போது அந்த நாலு கட்டு வீட்டுல தோட்டத்துப் பக்கமா ஒதுங்கப் போனா. சுவத்து ஓரமா வாழை மரத்தை ஒட்டினாப் போல நின்னு பாவாடையைத் பின்னால தூக்கி சுவத்தோட மூத்திரம் போனப்போ, சுவத்துக்கு அந்தப் பக்கம் உங்....உங்...னு யாரோ முனகற சத்தம் கேட்டது. செல்வி கொஞ்சமா திறந்த ஜன்னல் கதவு வழியா ரூமுக்கு உள்ளே பார்த்தா.

அங்கே தீவன மூட்டைங்க அடுக்கி இருந்திச்சு. அதுக்கு மேல சின்ன அத்தை இடுப்புக் மேல புடவையத் தூக்கிட்டு சாய்ஞ்சு படுத்திருந்தா. மாராக்கு தரையில பொறள ரவிக்கை தொறந்து கிடக்கு. சைடல சரிஞ்சிருந்த முலைங்க கருப்பு காம்பை களத்தூர் மாமா கடிச்சிக்கிட்டு அத்தை மேல படுத்திருந்தாரு. சின்ன அத்தையோட வெளுப்பா தெரிஞ்ச ரெண்டு தொடைங்களையும் மாமா அகட்டி அவ கையப் பிடிச்சு தடியா கோடாலிக்காம்பு மாதிரி நின்ன பூளைப் பிடிச்ச, "அடிடி, ஒக்காள,"ன்னு உரும, அத்தை கையடிச்சா.

குனிஞ்சு அத்தை புண்டைய நாக்கால அவரு நக்கி விட, அத்தை தொடையெல்லாம் வெல வெலக்க, "உள்ள தள்ளு மாமா....சீக்கிரம்"னா. இடுப்பு ஜகா வாங்கிச்சு.

"இருடி, பூளைப் பாத்ததும் இடுப்பு ஜகா வாங்குது என் செல்லக் கழுதை. காஞ்சு கடக்க தேவடியா"ன கொஞ்சின மாமா அவ இடுப்பைக் கிள்ளி உங்கு உங்குனு அடிச்சு ஓத்தாரு.

களத்தூர் மாமாவுக்கு அம்பது வயசுக்கு கொஞ்சம் கம்மி. அம்மாவுக்கு தூரத்து உறவுக்கார்ரு. செல்வி குடும்பத்தில எந்த நல்லது கெட்டதுன்னாலும் முன்னால நிப்பாரு.

பொம்பள பிள்ளைங்க தனியா கிடைச்சா போணி போட்ருவாருன்னு பொம்பிளங்க அவரைப் பத்தி குசு குசுன்னு பேசறதக் கேட்ருக்கா செல்வி. அப்பத்தாவும் சொல்லுவா "சாமிநாதன் கிழமோ, குமரியோ புண்டையப்பாத்தா ஏத்திப்புடுவான், தூங்கும் போது மூடிக்கினு தூங்குங்கடி, சாக்கிரதை"னு பொண்ணுங்களாண்ட சொல்றதையும் கேட்ருக்கா.

மாமா அத்தையோட சைடில கொஞ்சம் சரிஞ்ச கனமான மாருங்கள்ல ஒண்ணைக் கசக்கி, இன்னொண்ணு காம்பக் கடிச்சுப்போ, அத்தை "ஏத்து ஐயா ஏத்,"னு கத்த, அவரு வாயை மூடினாரு.

"கருமம் பிடிச்சவ, ஏன் ஓத்தது போரலையா ஒக்காள, கத்தித் தொலக்கிற, நாலு சனங்களுக்குக் கேக்கப்போவுது"னு அவளை மேலும் நாலு ஏத்து ஏத்தி, பட்டுனு அவ சூத்தாமட்டையில ஒரு அடி கொடுத்துட்டு பூளை உருவிட்டு எழுந்து நின்னாரு.

எழுந்து நின்னவரு தடியா நிமிந்து நின்னு தலைய ஆட்டிட்டு இருந்த சுண்ணியைப் பிடிச்சு உதறினாரு. அத்தை அப்படியே தொறந்த மேனியா கிடக்கா.

அவ புண்டையில புதாறாட்டும் முடிக்கு நடுவிலேந்து பிசினு மாதிரி களத்தூர்காரர் வீரியம் ஒழுகி சூத்தை நனைச்சது தெரியாம அவ சோர்ந்து போயி படுத்திருந்தா.

"கரமம் பிடிச்ச களுதை, ஓத்தது போர்லியா? தேவடியா முண்டைமாதிரி தொறந்து போட்டு இருக்காத. அப்புறம் பார்க்கலாம் இப்போ இழுத்து மூடிக்கடி"னு சொல்லிட்டு களத்தூரார் கதவைத் தொறந்து கையில பூளைப் பிடிச்சுட்டே நின்னார்.

இதை எல்லாம் சன்னல் ஓரமா நின்னு பார்த்து செல்விக்கு பதட்டமாப் போச்சு. உடனே சுவரோட நகர்ந்து வாழை மரங்க பின்னால ஒளிஞ்சு நின்னு வேடிக்கை பார்த்தா.

அன்னைக்கித்தான் அவ மொதல் தபா ஒரு ஆம்பிள ஓக்கறதைப் பார்த்துருக்கா. அதுவும் பகல் வேளையில.

அதுக்கு முன்னால செல்வி ஆடு மேய்க்கிற பசங்க பதினாலு பதினாரு வயசு ஆம்பிளப் பசங்க சுண்ணியப் பார்த்திருக்கா. தோட்டத்துக் கிணத்தில குதிச்சு விளையாடரப்போ அவ மாதிரி பொண்ணுங்க வேடிக்கை பார்த்தா சுண்ணியக் கையில பிடிச்சு ஆட்டு வாங்க. ஆனா அதுங்களுது குச்சியாட்டம் நிக்கும். களத்தார் ஐயா சைசு இல்லை.

செல்வி பதினாலு வயசுலபெரிய மனுசி ஆயி நாலு வருசம் ஆன பிறகும் உடம்பு வளத்தி இல்லை. அவ அப்பா அவுங்களை விட்டுட்டு எங்கியோ போயிட்டாரு. சின்ன அத்தை கட்டின புருசன் ஒரு குடிகார உதவாக்கரை. களத்தூர்காரர் கிட்டத்தான் வேலை பார்க்கிறான். புருசனை உட்டுட்டு அத்தை இப்போ அப்பத்தா கூடத்தான் இருக்கிறா. இது அப்பத்தாவுக்கு தெரிஞ்சா என்னாவும்?

சின்ன அத்தை மூச்சு வாங்க தொடையத் தொறந்து போட்டு புண்டை முடிய கையால தேய்ச்சுக்கின கிடந்தா. அதைப் பார்த்த மாமாவுக்கு கோபம் வந்திச்சு.

"ஏய் எந்திருடி, எவனாவது பார்த்தா என்னத்தான் ஏசுவான்"னு களத்தூர்காரர் அவளை உலுக்கி எழுப்பி வெளிய அனுப்பினாரு. அத்தை புடவையக் கட்டிக்கினு ரெண்டாம் கட்டுக்கு போயிட்டா.

ரூமை விட்டு வெளிய வாழை மரத்தாண்ட வந்த மாமா ஒரு சிகரட்டைப் பத்த வெச்சு ஊதினாரு.

செல்வி ஒளிஞ்சிருந்த பக்கம் திரும்பி நின்னவரு, வேட்டியத் தூக்கி தடியா கருப்பா இருந்த பூளைப் பிடிச்சு சல சலனு மூத்திரம் பேஞ்சப்போ அது சூடா செல்வி தொடைய நனச்சுது. செல்விக்கு பயம் அதிகமாயி அங்கிருந்து விலகப் பார்த்தா.

"யாரு அங்க வெளிய வரியா இல்லை" என்று அவர் அதட்ட செல்வி நடுங்கிட்டே அவரு முன்னால ஒடுங்கி நின்னா.

அவரு ஒரு கையால பூளப் பிடிச்சிட்டே "யாரு பாப்பா நீ. பள்ளத்தூர்காரி பொண்ணுதானே? அதான் உங்கம்மா மாதிரி இருக்க. உங்க அம்மா மாதிரி அம்சமா வளந்துருவ. இங்க வாடா கண்ணு," அவளை கையப் பிடிச்சு நெருக்கமா இழுத்தாரு.

"ஏண்டா கண்ணு கையும் காலும் ஒதறுது. உம் பேரு என்னடா கண்ணு?"னு அவ மோவாயைத் தடவினவர் அவளைப் பார்த்து சிரிச்சார். ஆனா இன்னொரு கை பூளைப் பிடிச்சுட்டு மூத்திரம் பேஞ்சிட்டே பேசினாரு.

"நீ ஒல்லி குச்சியா இருக்க. உங்க அம்மா அப்படித்தான் இருந்தா. எந்தப் பொண்ணும் கலியாணம் கட்டி ஒரு மாசம் ஆம்பிளகூடப் படுத்து ஓத்தா அளகா ஆயிடுவா. ஏன் இப்படி பயப்டறே என்னாண்ட" அவரு கொஞ்சினாப் போல கேட்டாரு.

"இல்லை ஐயா, வந்து இங்க ஒ..ஒ...னேனா..." அதுக்கு மேல செல்விக்கு பேச்சு எழலை. அழுகை வந்திச்சு.

"ஏண்டா அழுவற. உனக்கு ஒண்ணும் ஆவாதுடா கண்ணு. பயப்படாத. உனக்கு என்ன வயசாச்சு?"னு கேட்டவர் அவ முதுகைத் தடவி விட்டாரு.

"பதினெட்டாவுது ஐயா"னு அவ தரையப் பார்த்து நின்னா.

"சூத்தையும் மாரையும் பதினாலு வயசுப் பாப்பா மாதிரி இருக்க. உன் வயசுல உன் சின்ன அத்தை என்னைப் பார்த்து துணியத்தூக்கினவ இன்னைக்கும் விடறதில்ல. ஏன் இப்படி பயப்படற. இப்போ அப்படி என்னா ஊர்ல நடக்காதது நடந்திச்சு. இப்படி வா உக்காந்து பேசலாம்"னு அவர் அவளை அணைச்சு அந்த ரூமுக்குள்ள போயி மேடையில உக்காந்தாரு.

அவளை அவருக்கு முன்னால நிக்க வெச்சாரு. அவளுடைய ரெண்டு தோளையும் உரிமையோட பிடிச்சவரு, "ஒம் பேரைச் சொல்லமாட்டியா...உங்க அம்மாவுக்கு ஒரு வழில பார்த்தா நான் மாமனாவோணம். தெரியுமா...சொல்லுடா செல்லம்;னு சொன்னவரு அவ உதட்டை தடவிவிட்டார்.

"

செல்வி ஐயா....அம்மா சொல்லிச்சு நீங்க உறவக்காரங்கனு. அதான் பெரியவங்களைப் பார்த்தா எனக்கு பயமாயிடுச்சு..."னு அவ சொல்ல, அவரு கட கடனு சிரிச்சாரு.

"உங்கம்மா கிஸ்ட் வேணி கிட்ட களத்தூர் மாமா பேரைச் சொன்னா ஒண்ணும் சொல்லமாட்டா! எங்கிட்ட ஏண்டா பயப்படறே"னு சொன்னவர் அவளை அலக்காத் தூக்கி தொடை மேல் உட்கார வைத்துக் கொண்டதும் செல்விக்கு வெட்கம் பொத்திக்கிச்சு.

அப்படியை கையால முகத்தை மூடினப்போ அவ முழங்கை அவரு வேட்டிக்கு அடில வெறச்சு நின்ன பூளைத் தட்ட பதறிப்போனவ இறங்கப் பார்த்தா.

"

உக்கும். அப்படி உட்டுடலாமா என் செல்விய'னு சொன்வர் அவள் அக்குளைப் பிடித்து இழுத்து அணைத்துக் கொண்டார். அவருடைய ஒரு கை அவளுடைய பம்பரம் சைஸூல இருந்த மாரைத் தடவிக் கொடுத்தப்போ அது காம்பு கூம்பி நின்னிச்சு.

செல்விக்கு கை கால் ஓடலை. "வேணாங்க, தப்பு. அம்மா சொல்லிருக்கு ஆம்பிளங்க கூட இப்படித் தொடறது தப்புனு...."விலகப் பார்த்தா.

"அடப்போடா கண்ணு. உங்கம்மா உங்க நயினாவாண்ட அப்படி விலகி இருந்தா நீ பொறந்தே இருக்க மாட்டே..."ன்னவரு, தாவணி விலக்கி பாவடையத் தூக்கி தொடையத் தடவினாரு.

"வேணாம் மாமா தப்பு, தப்பு"னு சொன்ன செல்வி கையால முகத்தை மூடிட்டு ஓரக்கண்ணால அவரைப் பார்த்தா. அவரு பூளு தடியா வேட்டிக்கு நடுவிலேந்து வெளிய எட்டி பார்த்திச்சு.

அவரு கை லேசா புண்டையத் தடவிச்சு. "அப்படியே சிலுக்கு மாதிரி இருக்குடா"ன்னவரு விரலை புண்டையில விட செல்விக்கு சூடேறி தண்ணி விட்டுச்சு.

அந்த விரல் உள்ள துளாவினப்போ செல்விக்கு நல்லாத்தான் இருந்திச்சு.

அவ கைய விலக்கி அவரைப் பார்த்தா. அவரு யோனில போட்ட விரலை எடுத்து சப்பினாரு. "நல்லா தேம்பாகு மாதிரி இருக்குடா" ன்னவரு பூளை வெளிய கிளப்பி பிடிச்சார்.

"

இதைப் பார்த்திருக்கியா செல்லம்"னவரு அவ தலைய அப்படியே பிடிச்சு கீழ அதுங்கிட்ட இறக்கினாரு. தடியா செகப்பு குல்லா போட்ட தலை கனமா இருக்க பூளு லேசா தலையாட்டிட்டு இருந்தது. அதுன் நுனில ஒரு சொட்டு வீரியம் தலையக்காட்டிட்டு நின்னது.

"அதை நக்குடி ஐஸ் குச்சிமாதிரி இருக்கும். ஆனா சூடா இருக்கும்"னவர் தலைய அழுத்தி அவ வாயில அதை நுழைச்சார். அது நல்லா சூடாத்தான் இருந்திச்சு.

"நக்கிவுடு"ன்ன மாமா, அவ சூத்தைத் தடவினார். முழுசா விரைச்ச புடுக்கு செல்வி நக்கி விட இன்னமும் தடியா தொண்டைய தொட செல்வி திணறினா.

"

யாரும் உன்னை ஓக்கலையே? இன்னிக்கி அத்தைக்காரி ஓக்கர பாடம் படிச்சிருக்க. நல்லதுதான்..."னு அவ சூத்துக்குள்ள விரலை விட்டாரு.

மூச்சுவிடத் திணறிய செல்வி பூளுலேந்து வாய எடுத்து அவரை நிமிந்து பார்த்தா.

"ஏண்டா கண்ணு, மூச்சு தெணறுதா? அப்போ வேணாங்கண்ணு. வேற பாடம் படிக்கலாம். அப்படியே உன் தொடை சிலுக்கு மாதிரி இருக்குடான்னு குனிஞ்சு நாக்கால தொடைய நக்கினாரு. மெதுவா அவரு நாக்கு தொடை உச்சிக்கி போயி அவ புண்டைய நக்கிச்சு.

செல்வி அவரு தலையப் பிடிச்சு, "வேணாம் ஐயா, அங்க வாய வெக்காதிங்க. தப்பு. எனக்கு கையும் காலும் என்னாவோ பண்ணுது...."ன்னு அவ சொன்னதும், களத்தூரார், சிரிச்சார்.

"மொதத்தபா அப்படித்தான் பயமா இருக்கும். சின்ன அத்தைக்காரி அப்படித்தான் முதல்ல பயப்பட்டா. இப்போ நீயே பார்த்தியே என் பூளைப் பார்த்தா தேவடியா மாதிரி தொடையத் தொறக்கறா. நல்லா இருக்கும்டா," செல்லம்னு விரலை புண்டைக்குள்ள ஃபுல்லா விட்டு துளாவினாரு. நல்லாத்தான் இருந்திச்சு.

"நல்லா இருக்கா? உங்கூதி இப்போ தயாராத்தான் இருக்கு. சீக்கிரம் கலியாணம் கட்ணும்"னுவர் அப்படிய அவளை அந்த மேஜை மேல படுக்க வெச்சு பூளை உள்ளே ஏத்தினப்போ சிவுக்குனு செல்விக்கு வலிச்சுது.

"ஐயோ மாமா வலிக்கி..."னு அவரைத் தள்ளிவிட அவரு பூளை உருவினாரு. அதுல ரெண்டு சொட்டு ரத்தம் இருந்திச்சு. அதை அவளுக்கு காட்டின மாமா சிரிச்சார்.

"உன் அதிஸ்டம் இன்னிக்கி மாமா போணி பண்ணிருக்கேன். நல்லா வாழப்போற அதிஸ்டம் உனக்கு கலியாணம் கட்ட நான் வழி பண்றேன்"னு பேசினவர் திடீருன்னு பூளை திரும்பவும் உள்ளே தள்ளி, அவ மாரு காம்பக் கடிச்சு சூத்தை விரலால நோண்ட செல்வி வலிய மறந்து நல்லா அனுபவிச்சா. அவரு ஏறி ஏறி அடிக்க அதுக்கு ஏத்த மாதிரி இடுப்பை வலிஞ்சு விட்டு.

"ஒக்காள, நல்லா இருஞ்சா? அதான் ஒரே ரவுண்டுல ஓக்க கத்துக்கிட்ட செல்லம் நீ,"னு மாமா வீரியத்தைப் பீச்சி அடிச்சு ஓஞ்சப் புறம் பூளை உருவினாரு.

அது கயிறு மாதிரி தொங்கிச்சு "தம்பிக்கி இன்னிக்கி ரொம்பவே வேலை அதான் ஓஞ்சு போயிட்டான்....ஓடி உள்ள போ. யாராண்டையும் இதப்பத்தி பேசினா உன்னத்தான் ஏசுவாங்க, சாக்கிரதை"னு சொன்ன மாமா ஒரு முழு வெள்ளி ரூபாய நீட்டினாரு.

"இது அதிஸ்டக் காசுடி. அப்படிய பத்திரமா வெச்சுக்க. பின்னால வாள்கையில கெட்ட விசயம் நடந்தா எடுத்து உன் களத்தூர் மாமாவை நெனச்சுக்க. நல்லா இரு,"னு உள்ளே போனாரு.

செல்விக்கு அன்னிக்கி நடந்தது நல்லாத்தான் இருந்திச்சு. அப்போ கலியாணம் கட்டினா நெதமும் இதைத்தான் செய்வாங்களானு நெனச்சவ, கெணத்தடில தொடையில வழிஞ்ச கஞ்சியத் தொடைச்சுட்டு உள்ளே போனா.

அவ வர்றதப் பார்த்த அவ அம்மா கிஸ்டவேணி, "எங்கடி போயிட்ட உள்ள ரூம்புல நல்ல துணி வெச்சிருக்கேன். போட்டுட்டுவா. பெரியவங்க வர்ற நேரம்"னு உள்ள துரத்தினா.

டிரஸ் மாத்திட்டு செல்வி வெளிய வந்தப்போ அப்பத்தா பக்கத்தில களத்தூர் மாமா உக்காந்திருந்தார். இன்னொரு பக்கம் அவ அம்மா பல்லைக் காட்டி சிரிச்சுட்டு குந்தி உக்காந்திருந்தா.

அவளை பார்த்த அப்பத்தா, "இங்க வாடா கண்ணு,"னு அவளை இழுத்து பக்கத்தில உக்கார வெச்சி அவ முதுகை தடவிக் கொடுத்தா.

"அடியே கிஸ்டவேணி சாமிநாதன் அவனுக்கு தெரிஞ்ச குடும்பத்தில நல்ல பையன் இருக்கானாம். செல்விக்கேத்த சோடியா இருக்கும்னு சொல்றாரு,"னு அப்பத்தா சொன்னதும் கிஸ்ட வேணி கண்ணுல தண்ணி வந்திடுச்சு.

"களத்தூரார் சொன்னா சரியாத்தான் இருக்கும்மா. இதுக்கும் வயசு ஆவுது. கட்டித்தான் வெக்கோணம். ஆனா பணம்தான் ஏற்பாடு பண்ண ணும்...."னு அம்மாகாரி இழுத்தா.

களத்தூர் மாமா செல்வியப் பார்த்து கண் அடிச்சார். செல்விக்கு வெக்கமாப் போச்சு. "அக்கா, கிஸ்டவேணி பணத்தப் பத்தி பேசுது. நான் யாரு வெளி மனுசனா. எல்லோம் ஒண்ணுக்குள்ள ஒண்ணா பழகறோம். பின்ன என்ன நானே மின்னால நின்னு செல்விக்கு ஆக வேண்டியதை செலவு பண்ணி பொன்னுச்சாமிக்கு கட்டி வெக்கிறேன்"னு சொன்னதும் அப்பத்தாவும் கிஸ்டவேணியும் வாயடைச்சு நின்னாங்க.

"ஏண்டா சாமிநாதா, உன்னை என்னமோனு நினச்சேன். என் வவுத்தில பாலை வாத்த. அவனை வுழுந்து கும்புடுறி கிஸ்டவேணி. நீயுந்தாண்டி செல்வி"னு சொல்ல அவுங்க ரெண்டு பேரும் அப்பத்தாவையும் மாமனையும் கீழ விழுந்து கும்புட்டாங்க.

"அக்கா இதெல்லாம் ஓவரு. கிஸ்டவேணி நீயுந்தான் எந்திரு. ஏதோ அம்மாவையும் பொண்ணையும் சோடியாப் பார்த்தேன். பொன்னுச்சாமிக்கு ஏத்த சோடினு தோணிச்சு. அவ்ளோதான்..."னு களத்தூர் மாமா சொன்னப்போ அப்பத்தா சிரிச்சா.

"டேய் சாமிநாதா, உன்னப்பத்தி சொல்லிக்கிறாங்களே, எல்லாப் பொண்ணுங்களையும் இதுன்றியா"முனு அப்பத்தா சொல்ல மாமா சிரிச்சார்.

"அக்கா, எவளாவது கம்ளெயின் பண்றாங்களா என்ன பத்தி? அதுலேந்து என்னா தெரியுது? ஏதோ எப்பனாச்சும் ஆம்புள பண்றங்க தப்பை நான் பண்ணி இருப்பேன். ஆனா எவளும் ஏங் கம்ளெயின் பண்ல. கிஸ்ட வேணி, என்னா நான் சொல்றது.."னு அவரு கேட்டதும் அவ அம்மா முகம் சிவப்பாயிடுச்சு.

"போங்க மாமா, இதெல்லாம் ஆம்பிளங்க சமாச்சசாரம், அப்பத்தாவைக் கேளு, எனக்கு என்னா தெரியும். நீங்க எம் பொண்ணுக்கு வாள்கை கொடுக்கப் போறீங்க உங்களப் போயி"னு அம்மா சொன்னா.

"சாமிநாதா, நீ பெரிய கில்லாடிடா. பேசியே மயக்கற...வேணி போய் வெல்லப் பணியாரம் எடுத்தா"னு அப்பத்தா அவ அம்மாவைத் துரத்தினா. அங்கே அப்பத்தா பக்கத்தில நின்ன செல்வி இதை எல்லாம் பர்த்து திகைச்சு நின்னா.

களத்தூராரைப் பாத்து அப்பத்தா குரலைக் குறைச்சு, "டேய் சாமிநாதா இங்க ஏதும் செய்யலியே, ரெம்ப தப்புடா, படுவா"ங்க அவரு சிரிச்சாரு.

குனிஞ்சு அப்பத்தா காதாண்ட அவரு ரகசியமா, "அக்கா, ஆண்டவன் பூளைக் கொடுத்து பொண்ணுக்கு புண்டைய ஏங் கொடுத்தான். அது தேடுது. இறை போடுதுனு தேடுது. உன் பொண்ணு வளர்மதி இருக்கே புருசனை விட்டு ஓடியாந்துட்டா. அவனானா என் தோட்டத்தில குடிச்சுப் புரண்டுட்டு இருக்கான். அதனால உன் கூட இருக்கற வளர்மதி எப்படி இருக்கா, நல்லா இருக்காளானு விசாரிக்கரது எங் கடமை. அதைத் தான் சேஞ்சேன்..."னு சொன்னதும் அப்பத்தாவுக்கு கோபம் வரும்னு செல்வி நினச்சா.

"ஏண்டா சாமிநாதா, ஓக்கரதையும் ஓத்துட்டு என்னாண்டையே சொல்றியே என்னா தகிரியம். நீ உங்கப்பன் மாதிரியே இருக்கடா. அவரு என் அக்கா முறையக் கட்டி இருந்தாரு. அது கலியாணம் ஆயி ஒரே வருசத்தில செத்துடுச்சு. இருந்தாலும் அவரு ஊருக்கு வந்தா எங்க வீட்ல தங்குவாரு. எவளையாவது மோப்பம் பிடிச்சு நைட்ல இதுனுடுவாரு. நீ படுவா அதே வேலையச் செய்ற"னு செல்லமா அவரு கன்னத்தை கிள்ளினா.

செல்வி அங்க நிக்கறதப் பார்த்த அப்பத்தா, ஏண்டி இதெல்லாம் உனக்கு இல்லை இங்க நிக்காதனு அதட்ட, களத்தூரார் சிரிச்சாரு.

களத்தூரார் "அக்கா இன்னும் மூணு மாசத்தில அது பொன்னுசாமியக் கட்டப் போகுது. இந்த விசயம் தெரிஞ்சா நல்லதுதானே"னு செல்வியப் பாத்து கண்ணடிக்க செல்வி அங்கேந்து ஓடிட்டா.

அப்படித்தான் செல்விக்கு பொன்னுசாமிய களத்தூராரே முன்னால நின்னு கட்டி வெச்சாரு. அவ அம்மா கிஸ்டவேணிக்கு சந்தோசத்தில முகம் மலர்ந்து நின்னா. அப்போ அங்க வந்த சாமிநாதன், "என்ன கிஸ்ட வேணி இப்போ சந்தோசம்தானே. உன்னப் பார்த்தா நீயே கலியாணப் பொண்ணு கணக்கா இருக்கே...."னு கண்ண்டிக்கறத செல்வி பார்த்தா.

"போங்க மாமா, பொய் பேசறீங்க. ஆனா உங்க நல்ல மனசுக்கு நான் என்னா சொல்லுவேன்"னு கண்ணால அவ அம்மா தண்ணிவுட அவரு வேணிய அணைச்சு முதுகத்தடவி "அழுவாத இந்த வேளையில நான் என்னா அப்படிப் பண்ணிட்டேன். வயசுப் பொண்ணு நிக்க உன் புருசன் அம்போனு உன்னை விட்டுட்டு எவளோ தேவடியா பின்னால போயிட்டான். நான் எதுக்கு இருக்கேன்...."னு அவரு அம்மாவை அணைச்சுப் பேசறதப் பார்த்து செல்விக்கு எரிச்சலா இருந்திச்சு.

செல்விக்கு சாந்தி கழிக்கற ஈவினிங் மாமா அவளைத் தனியாப் பார்த்தாரு. "ஏண்டா செல்லம், நீ படிச்ச பாடமெல்லாம் நினப்பு இருக்கா. பொன்னுச்சாமி நல்ல பையன். அறப்புக்க வர்ற கூலி பொம்பிளைகளை ஓத்துத்தான் அவனுக்கு பழக்கம். அவனாண்ட சொல்லிருக்கேன். டேய் செல்வி என் செல்லம். அத அழுவாம பார்த்துக்க வேண்டியது உன் கடமைனு சொல்லிருக்கேன். பயப்படாம போ. ஆனா இந்த மாமனை மறக்காதே"னு ஆசீர்வாதம் பண்ணினாரு.

பொன்னுசாமி உண்மையிலியே செல்விகிட்ட ஆசையா இருந்தான். முதல் இரவுல அவளாண்ட, பொன்னுசாமி, "களத்தூரார் என்னாண்ட சொன்னாரு. செல்வி என் செல்லம் அதை அழுவாம நீ பார்த்துக்கணும்னாரு, நீ ஏண்டா அழுவணம்னு செல்விய அணைச்சு பேசினான்.

"ஆமாங்க அவரு என்னாண்ட சொன்னாரு. அதோட இன்னு ஒண்ணும் சொன்னாரு. ஆனா நீங்க கோபிப்பீங்க எனக்கு பயமா இருக்கு"னு திக்கித் திக்கி செல்வி பேசினா.

"என்னத்தை சொல்லிருப்பாரு. பரவாயில்ல அவரு சொன்னதுக்கு நான் ஒன்னாண்ட கோபப் பட மாட்டேன், சொல்லுடா"னு அவ மாரைப் பிசிஞ்சிட்டே கேட்டான் பொன்னுசாமி.

"உங்களுக்கு அறப்புக்கு வர்ற பொண்ணுங்கள இதுனு பழக்கமாம்"னு அவ பயத்தோட சொல்ல, பொன்னுசாமி சிரிச்சான்.

"ஏண்டி எனக்கு இருபத்திநாலு வயசாச்சு. அறப்பு களை பிடுங்கனு அஞ்சாரு பொம்பளைங்க வேலைக்கு வரும். நாள் மொத்தம் வயக்காட்டல அதுங்கள மேய்ச்சு வேலை வாங்கணும். அது முடியச்சே கிணத்தில பம்படில எல்லாரும் குளிப்பம். அந்த டையத்தில அந்த பொட்டச்சிங்களும் குளிக்கும். மாரையும் சூத்தையும் காட்டி கண்ணடிக்குங்க. அதனால அப்படி இப்படினு கையப் போட்டிருக்கேன். சிலதுங்க கையப்பிடிச்சு இழுக்கும். ஆம்பிளப் பிள்ளக்கி பொம்பிள சூத்தையும் மாரையும் காட்டினா உடம்பு ஊரும். அதனால தப்பு பண்ணிருக்கேன். இல்லேங்கல அது தப்புதான். இப்போ உன்னை கட்டிட்டேனா இனிமே நான் தப்பு பண்ணலை உம் மேல சத்தியம்"னு சொன்னது செல்விக்கு இதமா இருந்திச்சு.

பொன்னுசாமி வீடு சின்னதா களத்தூரார் வீட்டுக்கு பின்னாலியே தோட்டத்தில இருந்திச்சு. ரெண்டு ரூம்தான். மூணு மாசம் ஆனந்தமா கழிய உண்மையிலேயே செல்வி வளத்தி அதிகமாச்சு.

மூணு நாள் பொன்னுசாமிய கடலூர் போயி பண வசூல் பண்ண களத்தூரார் அனுப்பிட்டாரு. சாயங்காலம் வேலை முடிஞ்சதும் கிணத்தடில குளிச்சிட்டு ஈரப் புடவையோட வீட்ல செல்வி நுழஞ்சப்போ அங்க உள்ள இருந்த ஒரே நாற்காலில சாமிநாதன் உக்காந்திருந்தாரு.

செல்வி உடல் தெரிய ஈரப்புடவையை சுத்திட்டு இருக்கவே அவரைப் பார்த்து பதறி, "இருங்க ஐயா, இதோ புடவையக் கட்டிட்டு வர்றேன். உக்காரு ஐயா. அவரு இல்லை.."னு இழுத்திட்டே உள் ரூமுக்கு ஓடினா.

அங்கே லைட்டை போடாம சன்னல் வழியா வந்த நிலா வெளிச்சத்தில செல்வி ஈரப்புடவைய அவுத்துப் போட்டு, கொடில இருந்த புடவைய உருவ கைய ஓங்கினப்போ பின்னாலேந்து சாமிநாதன் அவளை இடுப்போட அணைச்சார்.

"ஏண்டா செல்லம் உனக்கு எதுக்குடா புடவை. இதைப் பாக்கத்தான் இங்க வந்தேன்"னு அவரு கைங்க அவ முலையப் பிடிச்சு கசக்க அவரு சூடா காதாண்ட மூச்சு விட்டுட்டே பேசினாரு.

செல்விக்கு பயத்தில மூச்சு நிக்கும் போல தொண்டைய அடைக்க, "ஐயா இது தப்பு ஐயா, நான் கலியாணம் ஆனவ. இப்படி செய்றது உங்க மாதிரி பெரிய மனுசன் இப்படி..."னு அதுக்கு மேல அவளால பேச முடியல, அழுகையா வந்திச்சு.

"எனக்கு எப்பவும் கலியாணம் ஆன பொண்ணுங்கதான் பிடிக்கும். அதுங்க விவரம் தெரிஞ்சவங்க. அதனால நீ ஏன் பயப்படற. பொன்னுச்சாமி என் சொத்து மாதிரிடி. அவனே சில டயம்ல பொண்ணுங்கள இட்டாந்து எனக்கு விட்ருக்கான். அவனைப் பத்தி உனக்கு தெரியாது. அவன் சாக்கடையில கிடந்தவனை இன்னிக்கி படிக்க வெச்ச மரியாதையா நடக்க வெச்சிருக்கேன்.

"உன்னை ஏன் அவனுக்கு கட்டி கொடுக்க வெச்சேன் தெரியுமா. இதுக்குத் தான்"னவரு அவளை அப்படியே அலாக்கா தூக்கி கவுத்து கட்டில்ல மல்லாக்க போட்டாரு.

"செல்லம். நல்லா புரிஞ்சுக்க. இந்த வேலைக்காகவே பொன்னுசாமிய நான்தான் மூணு நாளு அனுப்பினேன். மூணு நாளு நான் இங்க வந்தா எனக்கு படுக்கைத் துணை கொடுக்கணும். ஒரு சத்தம் வரக்கூடாது. அப்படி ஆச்சு அப்புறம் நடக்கறதே வேற...."ன்னவரு அவ கைய எடுத்து நிமிந்து நின்ன பூள் மேல வெச்சாரு.

"பாருடி உனக்காக வெந்து வேலா நிக்கறான்." என்ற அவரு அப்படியே அவள் காலைப் பிரித்து பூளை ஏற்றினார். முதலில் அதை அவள் தடுக்கப் பார்த்தாலும் அவர் கைகள் அவளை அழுத்திப்பிடுக்க அவள் முலைக்காம்புகளை கடிக்க அவளுக்கு கீழே நீர் விட்டது வெட்கமாயிடுச்சு..

அதோடு அவள் உடல் நெகிழ, "பாத்தியா புத்தி வந்திச்சா. உனக்கு முன்னால உன் புண்டைக்கு புத்தி வந்துடுச்சுடா செல்லம்" என்று அவர் அடிக்க அவள் உடலும் தன்னை அறியாமல் ஒத்துழைத்தது செல்விக்கு வெட்க கேடாச்சு.

அதைத் தொடர்ந்து அவளை அணைத்து அம்மணமாகவே ஒரு சிகரட் பிடித்த சாமி நாதன், அவளை பக்கத்தில உக்கார வெச்சு, அவ தொடைய தடவிட்டே பேசினார்.

"ஒண்ணும் ஆயிடலை. ஏன் அழுவற. அவனுக்கு பதிலா நான் ஓத்தேன். சொல்லப்போனா அவனை விட நல்லா ஓத்தேன், சரியா"என்று அவள் தாடையைப் பிடிச்சு கேட்டாரு.

செல்விக்கு கண்ணுல நீர் கோத்துச்சு, ஏன்னா அவரு சொன்னது உண்மைதான்.

"ஏண்டா செல்லம் அழுவற. எனக்கு அழுகை பிடிக்காது"னு அவ தொடையக்கிள்ளினவர், "நீ அவனாண்ட சொன்னா அவன் உன்னை நம்புவான். அப்படி சொன்னே நான் அவனாண்ட நீதான் என்னை படுக்கைக்கு இழுத்தேனு சொன்னா யாரை நம்புவான் அவன்? மூணு மாசம் முன்னால வந்த உன்னையா? இல்லை பதினஞ்சு வருசம் அவனை வளத்து ஆளாக்கின என்னையா?

"அதனால எனக்கு எப்போ ஓணுமோ நீ கொஞ்சம் அஜஸ்ட் பண்ணிக்க. எங்கிட்ட வேலை செய்ற பாதி பொம்பிளங்க உங்க அயித்தை மாதிரிதான். பக்கத்தில போனாலே புடவைய தூக்கிட்டு புண்டையக் காமிச்சு படுக்குங்க. அவுங்க புருசனுங்களுக்கும் இது தெரியும்.. அவனுங்க இது வரைக்கும் ஒரு மசிரக்கூடப் பிடுங்கல, வாடா, இப்படி அணைச்சிட்டு படு"னு அவளை இழுத்து பக்கத்தில படுக்க வெச்சு இன்னொரு ரவுண்டு விட்டாரு.

அதே மாதிரி அடுத்த ரெண்டு நைட் அவரு வந்தாரு. அவர் சொன்ன மாதிரியே குளிச்சு கறிக் குழம்பு வெச்சு அவருக்கு சாப்பாடு போட்டு அதுக்கு பிறகு அவரு படுப்பாரு.

செல்வி வேண்டா வெறுப்போட ஏதோ மெஷின் மாதிரி அவர் செய்த வேலைக்கு ஒத்துழைச்சா. அவரும் "இப்போ நமக்கு நல்லா செட் ஆயிடுச்சுடா செல்லம். நீ புத்திசாலி"னு ஒவ்வொரு தபாவும் ஓத்துட்டு சிரிப்பாரு.

ரெண்டு நாளுக்கு அப்புறம், அவரு இன்னும் இருக்குடா செல்லம் நீ நான் குடுத்த ஒரு ரூபா கடனைக் கழிக்கணும்"னு சொன்னப்போ செல்விக்கு வ்வுரு எறிஞ்சுது.

வெளியூர் வேலைய முடிச்சுட்டு வந்த பொன்னுசாமி களத்து வேலையில பிசியாயிடவே அவளுடன் தனியாக பேச டைம் கிடைக்கலை.

இருந்தாலும், அவனை "ஏண்டி முகம் வாடி இருக்கு. நான் மூணு நாள்தானே போனேன். என்ன ஆயிடுச்சு"னு வெள்ளந்தியா அவன் கேட்டப்போ அவளுக்கு அழுகை வந்துச்சு. அவன் அவளை கட்டியணைத்து கண்ணைத் துடைச்சப்புறம் அவ மனசை தேர்த்திட்டா

அப்படியே ஒரு வாரம் ஆச்சு. ஒரு நாள் தோட்டத்தில அவ தனியா இருந்தப்போ சாமிநாதன் அங்கே வந்தார். அவரு பின்னாலியே செல்வி அம்மா வந்தா.

அவர் "என்ன கண்ணு நல்லா இருக்கியா?. நான் உங்க ஊருக்கு போனேன். அங்க உங்க அப்பத்தா ஏங்கூட தங்குடான்னா. அங்கதான் ரெண்டு நாள் தங்கினேன். நான் பிள்ளை வீட்டுக்காரன் இல்லியா நாட்டுக் கோழி அவிச்சு போட்டு விருந்து வெச்சா உங்கம்மா. அது மட்டுமில்லை. ஐயா, எங்க செல்வி எப்படி இருக்கா ஐயா? அதைப் பார்க்கணும் போல இருக்குனு உங்கம்மா சொல்ல நான்தான் வாடி எங்கூட ரெண்டு நாள் தங்கிட்டு போனு இட்டாந்தேன்,"னு சொல்ல கிஸ்ட வேணி வாயெல்லாம் பல்லாச்சு. ஏண்டி நல்லா இருக்கியானு கேட்டவ அப்படியே செல்விய அணைச்சுக்கிட்டா.

அதுக்கப்புறம் அம்மா வெளிய இருந்த குழாய் அடில குளிக்கப் போனா. அப்போ சாமிநாதன் செல்வி கிட்ட, "அந்தக் காலத்தில உங்க அம்மா அழகான வயசுப் பொண்ணு. அப்பேர் கொந்த பொண்ணை அந்த போடுகால் அதான் உங்கப்பன் வுட்டுட்டு வேற ஒருத்தியோட ஓடிட்டான். அப்போ அவங்களுக்கு உதவினதே நான்தான்.