साहेबांच्या बायकोचा सहवास

Story Info
तगडा माणूस आहे तो! तोच तुला तृप्त करू शकतो!
5.7k words
3.8
27
2
Story does not have any tags
Share this Story

Font Size

Default Font Size

Font Spacing

Default Font Spacing

Font Face

Default Font Face

Reading Theme

Default Theme (White)
You need to Log In or Sign Up to have your customization saved in your Literotica profile.
PUBLIC BETA

Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.

You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.

Click here

मी आहे कार ड्रायव्हर... माझी स्वतःची कार नाही. पण ट्रॅव्हल्स एजंट गिऱ्हाईकाला हवी असेल तर त्यांची कार भाड्याने देऊन अथवा गिऱ्हाईकाची स्वतःची कार चालवण्यासाठी ड्रायव्हर म्हणून मला बोलावतात.‌

माझ्याबाबतीत अशीच एक कथा एकदा घडली, ती मी तुम्हाला सांगतोय...

त्या सुनसान रस्त्यातल्या प्रणयक्रिडेने साहेबांच्या बायकोचं अख्खं आयुष्य माझ्या सहवासात उजळून निघाल्याची ही कथा आहे. या कथेची पार्श्वभूमी अशी आहे --

एकदा मला अचानक फोन आला. समोरची व्यक्ती मला म्हणाला, 'आपण ड्रायव्हर आहात ना...'

मी हो म्हणालो.

ते म्हणाले,

'माझ्या बायकोला तिच्या आईच्या गावाला घेऊन जायचं आहे. हे गाव एक खेडं आहे आणि येथून जवळपास २०० किलोमीटर दूर आहे. तर तुम्ही उद्या सकाळी येऊ शकाल काय?'

मी हो म्हणालो.

ते म्हणाले, 'तुम्हाला दोन दिवस तेथे मुक्काम करावा लागेल. गाडी माझीच आहे. तुम्हाला फक्त ड्रायव्हिंग करायचं आहे. जमेल ना...?'

मी हो म्हणालो. त्यांचा पत्ता आणि सकाळी किती वाजता येऊ ते विचारून घेतलं.

दुसऱ्या दिवशी सकाळी मी साहेबांच्या घरी पोहोचलो; तेव्हा मला पाहून ते अचंबितच झाले.

'तुम्ही पहायला इतके सुंदर असाल असं वाटलं नव्हतं. तुम्ही कसे काय या ड्रायव्हिंगच्या लाईनमध्ये आलात.'

'असते साहेब, एक एकाचं नशीब. मी शिकलो नाही. म्हणून नोकरी मिळाली नाही. मग ड्रायव्हरकी शिकलो. लागलो या कामात.'

'ठीक आहे. मी येत नाही. मला जरा महत्वाचं काम आहे. माझ्या बायकोला तुम्ही व्यवस्थित घेऊन जा.'

त्यांनी कारमध्ये मागील सीटवर दाटीवाटीने सामान भरलं होतं. डिकी पण फूल भरल्याचे सांगत होते. मी डिकी उघडून बघितली तर खरंच त्यात थोडीशीही जागा उरली नव्हती.

मी साहेबांना म्हणालो. 'साहेब, सामान इतकं भरलं की, मॅडमला मागील सीटवर बसायला जागाच उरली नाही.'

'हो ना... मलाही तोच प्रश्न पडला. हे सारं सामान आमच्या सासूबाईचं आहे. किती दिवस घरी ठेवणार? म्हणून टाकल्या गाडीत. यात फुलझाडांच्या कुंड्या, घरगुती वापराचे भांडे-कुंडे, खिडक्या-दरवाजाचे पडदे आहेत. माझ्या बायकोच्या दोन बॅगा आहेत. इतकं भरल्यावर माझ्या लक्षात आलं की, बायको आता बसणार तरी कुठे? मग विचार केला की, त्या बसतील पुढे.'

मी काहीच न बोलता नुसती मान हलवली.

'चालेल ना... पुढे बसल्या तर...'

मी हो म्हणालो.

साहेबांनी त्यांच्या बायकोला हाक दिली. त्या हातात पर्स घेऊन गाडीजवळ आल्या.

साहेबांना म्हणाल्या, 'कुठे आहे ड्रायव्हर?'

माझ्याकडे पाहून साहेब म्हणाले, 'हेच आहेत की ड्रायव्हर...'

माझ्याकडे त्यांनी जरा वेगळ्याच नजरेनं पाहिलं.'

'हो का... मला वाटलं‌... ' असं अर्धवट बोलून पुढे काही बोलल्या नाही. कदाचित माझं सुंदर रूप पाहून त्याही चक्रावल्या असतील.

मी पण साहेबांच्या बायकोला पाहून चक्रावूनच गेलो होतो. साहेब रुपाने काळे ठिक्कर तर त्यांची बायको कमालीची सुंदर...

हो मी खरंच सांगतोय... साहेबांची बायको पहायला अत्यंत रुपवान होत्या.

त्यांची स्निग्ध गोरी गोरी त्वचा, रसिले ओठ, मादक डोळे, उन्मत उरोज, भरीव नितंब, पुष्ठ मांड्या, भरलेली देहयष्टी पाहून मी रोमांचितच झालो. मला वाटते मीच काय कुणीही पुरूष त्यांच्यावर आसक्त झाल्याशिवाय राहणार नाही. त्यांच्या शरीरयष्टीची ठेवणच तशी आकर्षक होती!

पुरुषांनी तिच्या सौंदर्याचा मनसोक्तपणे आस्वाद घ्यावा म्हणूनच की काय या बाईला निसर्गाने इतके सुंदर घडवले होते की काय न कळे!

त्या टवटवीत उमललेल्या फुलासारख्या दिसत होत्या. जसे फुलाचा मोहक वास घेण्याचा मोह कुणालाही आवरता येत नाही, तसंच त्यांचं सौंदर्य पाहल्याशिवाय कुणाला राहवत नव्हतं.

त्या कारजवळ येताच मागची सिट पूर्णपणे भरलेली पाहून त्या एकदम उसळून म्हणाल्या,

'मी कुठे बसू? येथे तर सगळं सामान भरलं आहे.'

'हो.ना... सामानच इतकं झालं की, तुला बसायला जागाच उरली नाही. हे सामान पण नेणं जरुरीचं आहे ना... किती दिवस आपल्याकडे ठेवणार? आता तुला ड्रायव्हर जवळच्या सिटवर बसावं लागेल...'

'मी समोर बसू? मी नाही बसत...'

त्या पुढे बसायला का-कू करायला लागल्या.

'अग, काही हरकत नाही. बस समोर...'

साहेब समजावण्याच्या सुरात त्यांना बोलले.

मी पण त्यांना धीर देत म्हणालो,

' बसा मॅडम... काही काळजी करू नका...'

शेवटी एकदाचं त्या पुढल्या सिटवर जाऊन बसल्या.

साहेब मला म्हणाले,

'गाडी सावकाश घेऊन जा. जास्त वेगानं चालवू नका. मॅडम जास्त स्पिडला घाबरतात.'

असं म्हणून त्यांनी आम्हाला निरोप दिला.

मी गाडी सुरू केली. मी गाडीचे काचं बंद करून एसी सुरू केला. एसीने लगेचच गाडीतील हवा थंडगार करून टाकली.

मॅडमने डोक्याच्या केसात मोगऱ्याचा गजराचा एक सर माळला होता. त्या गजऱ्याचा आणि त्यांनी त्यांच्या कपड्यावर फवारलेला परफ्यूमचा सुगंधित वास गाडीत दरवळला होता. मी या वासाने बेधुंद झालो होतो.

आम्ही दोघेही जरा एकमेकांना बोलायला संकोचत होतो, तरीही मी भीतभीतच त्यांना म्हणालो,

'गाडीत बाया बसल्या की हा एक फायदा होतो. त्यांच्यामुळे गाडीत मस्त सुगंध वासाचा घमघमाट दरवळतो. त्यामुळे ड्रायव्हरला गाडी चालवताना मोठा उत्साह येतो.'

'हो ना... खरं आहे...आम्ही बाया कुठेही गेलोत की केसात मोगऱ्याचा गजरा अथवा माळ गुंफतच असतो. शिवाय कपड्यावर परफ्यूम फवारत असतो. त्यामुळे आजुबाजूला घमघमाट पसरतो.' मॅडम मला दुजोरा देत म्हणाल्या.

गाडीत म्युझिक सिस्टिम पाहून मी मॅडमला म्हणालो,

'मॅडम चांगले मराठी भावगीतं असतील तर लावा ना...'

'हो. लावते...'

त्यांनी म्युझिक सिस्टीमला पेनड्राइव्ह लावून गाणे सुरू केले.

त्या गाण्यात उमटलेले सुमधुर भाव अगदी हृदयाला जाऊन भिडत होते.

तू असा जवळी रहा...

आज तू डोळ्यांत माझ्या, मिसळूनी डोळे पहा... प्रीतीचे झुळझुळ पाणी...

मलमली तारुण्य माझे, तू पहाटे पांघरावे...

मनाच्या धुंदीत लहरीत ये ना...

दोन जिवांनी एक असावे, मस्त हो‍ऊनी धुंद फिरावे..."

असे एकाहून एक सरस भावगीते मनाच्या भावपटलावर आदळत गाडीतील वातावरण मंत्रमुग्ध व रोमांटिक करीत होते.

मी मॅडमला भीतभीतच विचारलं, 'मॅडम, तुम्ही एकट्याच कशा काय गावाला जात आहात?'

त्या म्हणाल्या, 'माझी आई एकटीच खेड्यावर राहते. तिला बरं नाही. म्हणून मी चालले. साहेबांना महत्वाचे काम निघाल्याने ते येऊ शकले नाहीत. नाहीतर तेच नेहमी कार चालवत मला घेऊन जात असतात.'

'साहेब कुठे नोकरीला आहेत का?'

'होते, पण नोकरीचा कंटाळा आला म्हणून रिटायर होण्यापूर्वीच त्यांनी स्वेच्छानिवृती घेतली..'

'मॅडम एक विचारू का? रागावणार तर नाही ना...'

'नाही रागावत. विचारा.'

'तुम्ही इतक्या सुंदर आणि आकर्षक दिसता? पण 'साहेब तुमच्या पुढे एकदम फिक्के वाटतात. ते तुम्हाला शोभले नाहीत.'

'मला वाटलंच होतं की तुम्ही तेच विचाराल म्हणून. सारेच मला असे म्हणतात. त्यात तुमचं काही चुकलं नाही. जे खरं आहे ते तुम्ही बोललात. मला आता त्यात काहीच वाईट वाटत नाही.'

'तुम्ही कसं काय त्यांच्याशी लग्न केलं?'

'माझ्या बापाने नोकरीवाला मुलगा पाहून मला दिलं.'

'तुम्ही बापाला काही बोलला नाही.'

'कसं बोलणार? माझे बाप फार कडक स्वभावाचे होते. त्यांना काही बोलता येत नव्हतं.'

मग मॅडम काही न बोलता स्तब्ध झाल्या. त्या समोर एकटक शुन्यात पाहत होत्या. त्यांचा चेहरा पडला होता. मला चुकल्यासारखं वाटलं.

'मॅडम, तुम्हाला मुलबाळ नाही का?'

'नाही.'

'मॅडम, तुम्ही मला एकेरी भाषेत बोललात तरी चालेल. कारण मला 'तुम्ही' म्हणता तेव्हा ते मला अवघडल्यासारखे वाटते.'

'मलाही तसंच वाटतं. तू माझ्यापेक्षा लहान आहेस. मलाही 'तुम्ही' म्हणताना अवघडल्यासारखं वाटतंय.'

'बरं... तुझं नाव काही का असेना... तुझी सुंदरता पाहून तुला 'हॅंडसम' म्हटलं तर चालेल का?'

मी हसलो आणि म्हटलं,

'काही हरकत नाही, मॅडम.'

'बरं... हॅंडसम, तुझं लग्न झालं का?' हॅंडसम या शब्दावर जोर देत त्या हसल्या.

मी पण हसत हसत त्यांना म्हणालो,

'हो मॅडम झालं. एक वर्ष झालं. आता माझी बायको आठ महिन्याची प्रेग्नंट आहे.'

'छान... अभिनंदन तुझं...'

आमच्या दोघांच्या बोलण्यात आता जरा मोकळेपणा आला होता.

काहीही म्हटलं तरी ड्रायव्हर जवळील सिटवर कोणीही बसलेलं असलं की, गेअर बदलवितांना नकळत दोघांचाही एकमेकांच्या हाताला स्पर्श होतोच होतो... गाडी चालवण्याच्या ओघात असा ओझरता स्पर्श सारखा आमच्या दोघांत होत होता. हा स्पर्श जेव्हा जेव्हा होत होता, तेव्हा तेव्हा आम्ही एकमेकांच्या नजरेला नजर भिडवीत होतो. त्या प्रसंगाने आम्ही अगदी रोमांचित होत होतो. मॅडम तर लाजेने चूर होत होत्या. त्यांच्या मनात तर गुदगुल्याच्या उमाळ्या फुटत असल्याचे जाणवत होते.

त्यांच्या अप्रतिम सौदर्याने मला भुरळ पाडली होती.

रंगारुपाने मुसमुसलेली व कामातूर स्त्री जवळच बसली असेल तर पुरूषांच्या कामवासना चाळविल्या जाणे नैसर्गिकच होते. त्यांचं अलौकिक लावण्य बघून मी अक्षरशः वेडापिसा झालो होतो. माझ्या मनात कालवाकालव सुरू झाली. स्त्रीयांपेक्षा पुरूषांच्या कामवासना फार प्रबळ असते, असे म्हणतात. म्हणून मी किती वेळ माझ्या मनात उचंबळलेल्या कामूक भावना दाबून ठेवू? शेवटी मी पण एक माणूसच आहे... आता मला अधिक वेळ स्वस्थ बसून राहवत नव्हतं. माझा संयम तुटत चालला होता. माझ्या ह्रदयाची स्पंदनं वाढत चालली होती.

शेवटी माझ्या मनाचा बांध फुटला.

मॅडमला कसे पटवायचे याचा विचार मी मनातल्या मनात करु लागलो.

संवादातून मॅडमच्या मनाचा कौल घेऊन पहावा असे मी ठरविले.

मी म्हणालो,

'मॅडम, तुम्हाला एक सांगू का? मला रागावू नका.'

'बरं सांग. नाही रागावत...'

'तुम्ही किती खुबसुरत दिसताय...! तुमचा चेहरा अन् डोळे अतिशय बोलके आणि मोहक आहेत... पुरूषांना खेचण्याची त्यात शक्ती आहे... तुमचा कमनीय बांधा

इतका आकर्षक आहे की कोणीही पुरूष तुम्हाला पाहून पाघळून जाईल... खरंच मॅडम, मी तुमची तारिफ करायचं म्हणून करत नाही, पण माझ्या भावना व्यक्त केल्याशिवाय मला राहवत नाही.'

माझ्या स्तुतीमूळे त्या सुखावून गेल्याचं जाणवलं.

'हो का... तू पण तेवढाच खुबसुरत दिसतोस, हॅंडसम... म्हणूनच तुझं नाव मी 'हॅंडसम' ठेवलं. खरं म्हणजे तुझ्यासारखे देखणे पुरूष मला भारी आवडतात... तुझी शरीरयष्टी, भरदार छाती, तजेलदार चेहरा, गोरागोमटा रंग, रेखीव नाक पाहून तर बाई मी कमालीची भारावून गेली...' हे म्हणत असताना त्यांचं लाजत लाजत बोलणं मला फार आवडलं.

हे ऐकून मी चमकून गेलो. मारलेला बान अगदी ह्रदयात जाऊन रुतला याची मला बेहद्द खूषी झाली.

मग मॅडमला आणखी आजमावण्याच्या दृष्टीने मुद्दामच मी मॅडमच्या मांडीवर माझा हात ठेवण्याची हिंमत केली.

'साॅरी, मॅडम... माझ्या ध्यानीमानी नसताना माझा हात तुमच्या मांडीवर पडला. माझी बायको तुमच्यासारखीच जवळ बसून असली की, तिच्या मांडीवर हात ठेवायची मला सवय जडली. त्यामुळे असं घडलं.'

खरं म्हणजे मला असं करून मॅडमच्या प्रतिक्रीयेचा अंदाज घ्यायचा होता. पण चुकून हात पडल्याचा बहाणा मी केला.

'काही हरकत नाही. होते असं कधीकधी... खरं सांगायचं म्हणजे तुझा नकळत का होईना झालेला स्पर्श मला खरंच आवडला.'

हे ऐकून मी कमालीचा हबकून गेलो. स्वर्ग आता दोन बोटावर उरल्याचा मला भास झाला. त्यामुळे माझा आनंद गगनात मावत नव्हता.

त्या आनंदात मी म्हणालो,

'हो का... मला वाटलं तुम्ही रागावणार... खरं म्हणजे तुमच्या मुलायम हाताला स्पर्श करण्याचा तुम्ही बसल्यापासून मला खूप मोह होत होता. पण हिंमत होत नव्हती.'

त्यांच्या चेह-यावर हसू उमटलं. त्या म्हणाल्या,

'खरं का?'

'हो मॅडम, मी खरंच सांगतोय.'

'खरं म्हणजे मी पण तुझ्या सुंदरतेवर कमालीची भाळली आहे.'

त्यांच्या बोलण्याने मला आणखी स्फूरण चढलं.

'मॅडम, आपण येथे दोघेच आहोत. तुमच्या सोबत मोकळेपणाने वागलं तर चालेल ना?'

मी त्यांना लाडिकपणे म्हणालो.

'हो. चालेल ना... माझी काही हरकत नाही. मोकळं बोललेलं मला पण आवडतंय. शिवाय घरी पोहचेपर्यंत आपला टाईमपास पण होईल. आपल्याला काही घाई नाही. रमतगमत गेलो तरी काही हरकत नाही.'

असं त्या म्हणाल्या.

'मस्त मॅडम... आपण खरंच दोघेही सुंदर आहोत, नाही का?'

'हो ना... हा एक योगायोगच म्हणावा लागेल. माझ्या गाडीचा ड्रायव्हर सुंदर निघावा हि खरोखरच मोठी योगायोगाची गोष्ट आहे.'

'मला की नाही हॅंडसम, यावरून 'आशिकी' या सिनेमातला डायलॉग आठवला. त्यात 'रिश्ता वही सफल हो सकता है, जिसमें दो लोगों के बीच बराबरी हो!' असा तो डायलॉग अगदी चपखलपणे आपल्याला लागू होत आहे. नाही का?'

'मॅडम, आता तुम्ही खऱ्याखुऱ्या रसिक वाटता... अन् तुम्ही म्हणता ते अगदी खरंच आहे, म्हणा...'

'दोघांमधील नातं तेव्हाच सफल होतं, जेव्हा दोघांमध्ये बरोबरी असते. मग जीवनात खरी मज्जा येते.'

'मॅडम आणखी एक विचारू का? तुमचा नवरा तुमच्या तोडीचा नसल्याने तुमचा नवऱ्याशी संबंध फारसा राहिला नसेल.'

'हो. आता तुझ्यापासुन काय लपवून ठेवू? खरं आहे तू म्हणतोस ते.'

'पण माणूस बाईशिवाय नाही राहू शकत ना... माझा अनुभव सांगतोय.'

'हो. तेही खरं आहे. पण त्यांनी शोधली त्यांच्या काॅलेजमधील एक विधवा मैत्रीण.'

आम्हा दोघात संभाषण सुरू असतानाच नकळत एकमेकांच्या हाताला हाताचा स्पर्श होऊ लागला.

एक क्षण असा आला की, माझा हात गेअरवर असल्याचे पाहून त्यांनी आपला कोमल हात माझ्या हातावर ठेवला. हे पाहून तर मला आकाश ठेंगणं झाल्यासारखं वाटलं. त्यांच्या हातात मला गरम उब जाणवली. याचा अर्थ त्या आमच्यातील संभाषणाने गरम झाल्या असाव्यात असा मी अंदाज बांधला.

माझी सुंदरता आणि गाण्यांतील कामूकतेचा भाव ऐकून मॅडम रोमँटीक मूडमध्ये आल्या होत्या. त्याचा परिणाम म्हणून त्या माझ्यावर बेहद्द मोहीत झाल्या होत्या. माझ्या मोहनीने त्यांच्यावर जादू केली होती. म्हणून माझ्या स्पर्शाला अनुकूल प्रतिसाद देण्याचा मोह त्यांना पण आवरता आला नाही.

मॅडम इतक्या रोमँटीक असतील याची मला कल्पना आली नव्हती...

मॅडमचा प्रतिसाद पाहून माझी भीड चेपून गेली. मग मी नेमका याचा फायदा घेण्याचे ठरविले. मग मी पण मॅडमचा हात धरून दाबून पाहीला. मॅडमने काहीही विरोध केला नाही. उलट त्यांनी स्मित हास्य करून मनमोकळेपणाने प्रतिसाद दिला. मीही त्यांच्या स्मित हास्याला तेवढाच प्रतिसाद देऊन त्यांना दाद दिली. मॅडम इतक्या लवकर पटतील असं मला वाटलं नव्हतं. त्यांच्या सौंदर्याने मला वेड लावलं होतं. त्यांचा मादकपणा मला स्वस्थ बसू देत नव्हतं.

मग डोळे आणि स्पर्शाने आमच्यात प्रेमालाप सुरू झाला. आमच्यात नकळत प्रेम भावना उमलत चालल्या होत्या.

प्रकरण इतके पुढे पुढे सरकत गेलं की, त्यांच्या उन्नत स्तनाला हात लावण्यापर्यंत माझी मजल गेली. त्यांची साडी आणि ब्लाॅऊजवरून मी त्यांच्या भरदार स्तनाला हात लावून हळूवारपणे कुरवाळू लागलो. माझ्या कुरवाळण्यामुळे मॅडम क्षणभर शहारून गेल्या. मॅडमला माझा स्पर्श हवाहवासा वाटू लागला. माझ्या अंगात कामूकतेची धुंदी चढत चालली होती. गाण्यातील मर्मभेदी शब्द आमच्या कामुक भावना भडकवण्याचे कार्य करीत होते.

एखाद्यावेळी सुनसान रस्ता पाहून मी गाडी थांबवत होतो. मग आम्ही स्पर्शसुखाच्या खेळात तल्लीन होऊन जात होतो. गाडीचे काचं लावले असल्याने आतील दृश्य बाहेरच्यांना दिसत नव्हते. म्हणून आमचे कामूक चाळे बिनदिक्कतपणे चालू होते. त्यामुळे मी पेटून उठलो होतो. माझ्या शरीराच्या हालचाली वाढत चालल्या होत्या. त्याचाच परिणाम म्हणून माझ्या इन केलेल्या पँटमध्ये हालचाल सुरू झाली होती. मॅडम त्याकडे चोरट्या नजरेने पाहत होत्या. माझी अवघडलेली अवस्था पाहून त्या गालातल्या गालात हसत होत्या. मला ओशाळल्यासारखं होत होतं.

ड्रायव्हरला सहसा माहिती असते की, गाडीत एकटी बाई असली की, तिचा विनयभंग जरी केला अथवा तिच्यावर अतीप्रसंग जरी केला तरीही घरंदाज बाया त्याची वाच्यता कुणाजवळ करीत नाहीत. म्हणून मी निश्चींत झालो होतो.

खेड्याच्या जवळपास गाडी पोहचली; तेव्हा अंधार पडू लागला होता. नऊ वाजल्यानंतर तिकडील रस्ता सुनसान होऊन जात असते. मग रस्त्यात चिटपाखरूही दिसत नाही. चांदण्याच्या मधूर प्रकाशात आजुबाजुचा परिसर उजळून निघाला होता. गाडीचा हेडलाईट बंद करूनही मला रस्ता दिसत होता.

दोन गावाच्या मधून शेतांना पाणीपुरवठा करणारा मोठा कालवा गेला होता. पुलाच्या दोन्हीही बाजुला संरक्षक कठडे उभारलेले व सिमेंटने प्लास्टर केलेला विस्तीर्ण पूल मला दिसला. ही जागा गाडी लावण्यासाठी चांगली असल्याचे मी घेरले. मग मी थोडंसं अंतर ठेवून गाडी कठड्याजवळ थांबवली.

'आपण येथे थांबू या...'

असे म्हणून मी मॅडमला खाली उतरण्याची खून केली. मॅडम निमुटपणे माझ्या इशारावर खाली उतरून माझ्या जवळ येऊन उभ्या राहिल्या. मी त्यांच्याकडे पाहून हसलो. मी त्यांच्या स्तनाला हलकेच धरून माझी खूशी जाहीर केली.

मी त्यांच्या डोळ्यात डोळा घालून प्रेम व्यक्त केलं. त्यांच्या चेह-यावरची खूशी मी टिपली. त्यांच्यावर मी कमालीची जादू केली होती. त्या बेधुंद झाल्या होत्या.

मॅडमचा हात माझ्या हातात घेऊन हळूच दाबला. मॅडम तशा कमालीच्या मोहरून गेल्या.

एखाद्या नवयौवनेला लाजवेल असा लज्जाभाव मॅडमच्या सुंदर चेहर्‍यावर उमटल्याचं मला दिसलं. मी त्यांच्या गोर्‍या गोबऱ्या गालावर आलेल्या काळ्या केसाची बट हळूच बाजूला सरकवली. त्यांच्या थरथरणार्‍या ओठांवर मी बोट फिरवून हळूच मिटवले. एक गोड शिरशिरी त्यांच्या अंगात चमकून गेल्याचं जाणवलं. त्यांनी मला एकदम मिठी मारली. मी हाताचा विळखा घालून त्यांना जवळ ओढलं. माझ्या पहिल्यावहिल्या मिठीत त्या कमालीच्या मोहरून गेल्या. त्यांच्या गरम उसास्यांनी मी वेडापिसा झालो होतो. त्या बावरून थरथरू लागल्या. त्यांच्या हृदयाची धडधड वाढू लागली. त्यांचे डोळे लाजून आपसूकच मिटले. पापण्या उचलून माझ्याकडे बघायची त्यांना भीड होईना. जसे डोळे त्यांनी किलकिले केले, तसे मी त्यांच्या डोळ्याच्या कडेला हलक्या बोटाने स्पर्श केला. त्यांच्या टपोर्‍या डोळ्यात मला आसुसलेली भावना दिसली. प्राजक्ताची फुलं वेचावीत तितक्याच अधीरतेनं पण हळुवारपणे त्यांच्या डोळ्यातले मोती मी वेचू लागलो. मी त्यांचा एक हात हातात घेऊन त्यांच्या मुलायम तळव्यावर ओठ टेकवले. जशी सतारीची तार झंकारावी, तसं त्यांचं सर्वांग झंकारत गेलं. माझ्या हळुवार स्पर्शाने त्यांच्या आयुष्यातला तो क्षण सोनेरी झाल्यासारखा त्यांना वाटला असेल. क्षणभर त्या नवऱ्याला व जगाला विसरल्या असतील.

आम्ही दोघेही रोमान्स करण्यासाठी आतूर झालो होतो. आतापर्यंत आम्ही फक्त स्पर्शसुखाचा आनंद घेत होतो. पण प्रत्यक्ष शय्यासोबत करण्याचा मोका कधी मिळालाच नव्हता. आता या रात्रीच्या सुनसान रस्त्यात तसा मोका चालून आला होता. तो दवडायला नको, म्हणून याच संधीचा फायदा घ्यावा असे मी ठरविले.

असं म्हणतात की, बाईचं सौदर्य माणसाला केवळ बघण्यासाठी नसून त्याचा भोग घेण्यातच खरी मजा असते. म्हणून या सौंदर्यवतीचा भोग घेण्यासाठी मी अगदी उतावीळ झालो होतो.

ओशो रजनिशच्या सिद्धांतानूसार 'संभोगातून समाधीकडे' जायचा मार्ग मला सापडला होता. समाधी लावण्यासाठी जे एक लक्ष पाहिजे असते, ते मला गवसलं होतं. खरं म्हणजे अशा कामात नरालाच पुढाकार घ्यावा लागतो हे मला माहीत होतं.

स्त्री ही निसर्गतःच संथ प्रतिसाद देणारी असल्यामुळे प्रणयाची आराधना प्रामुख्याने पुरुषांकडूनच केली जाते.

मला माझ्या बायकोच्या सहवासात या गोष्टीचा दांडगा अनुभव आला होता. निसर्गात पण पशू-पक्ष्यातला नर, मादीच्या भोवती गोंडा घालत फिरत असतो. मग कुठे मादी त्याच्या स्वाधीन होते. म्हणून मी पुढाकार घेतला.

मी पडद्याचा गठ्ठा सोडला. कठडा आणि गाडीच्या मधोमध असलेल्या सपाट आणि गुळगुळीत जागेवर एकावर एक असे पडदे अंथरून चांगला गादीसारखा मऊमऊ बिछाना तयार केला. बिछाना गुलाबफुलाच्या मखमली गालीच्या सारखा दिसत होता.

अचानक कोणी येऊन विचारलेच तर गाडी गरम झाल्याने थंड होईपर्यंत आम्ही बसलोत असे म्हणता येईल. म्हणून मी अशी व्यवस्था केली होती.

ही सर्व लगबग पाहून कसली तयारी चालू आहे हे मॅडमच्या लगेच ध्यानात आलं असावं. त्या कल्पनेने त्या आणखीनच रोमांचित झाल्या असाव्यात. त्यांनाही माझ्या सुंदरतेने आकर्षण निर्माण केलं होतंच. माझ्या दिमाखदार व डौलदार शरिराच्या सहवासाचा आस्वाद घेण्याची उर्मी त्यांच्यातही निर्माण झाली असावी. बाई म्हणजे आग आणि माणूस म्हणजे तूप असं जे दोघात नातं असतं, तेच आता येथं घडत होतं. मी बाईच्या आगीच्या धगीने विरघळून गेलो होतो. परत कधी अशी सोनेरी वेळ येईल की नाही, ते सागणं कठीण होतं.

ही सारी तयारी पाहून त्या जरा बावरल्यासारख्या दिसत होत्या. मॅडम एका जागेवर पुतळ्यासाख्या स्तब्ध उभ्या होत्या.

मी त्यांचा हात धरून म्हणालो,

'मॅडम, तुम्ही कुठे हरवल्या आहात...? मी ओळखलं, तुमच्या मनात काय चाललंय ते... तुमच्या मनात द्वंद सुरू होतं ना... कदाचित आपण जे करतो आहे ते बरोबर नाही असं तुम्हाला वाटत असावं. हे सारं चुकीचं आहे असाही विचार तुमच्या मनाला चाटून गेला असावा. पण तुमचं दुसरं मन तुम्हाला समजावत असावं की, आता तू खूपच पुढे चालून आली आहेस... आता माघारी फिरणं अवघड आहे. कारण समजा तू ऐनवेळी नकार दिला तर हॅंडसमच्या मनाची काय अवस्था होईल याचाही विचार कर... कदाचित त्याचे भयंकर परिणाम घडू शकतील. एकटी बाई पाहून तो तुझ्यावर बळजबरी करू शकतो. कारण तो कामाग्नीने भडकलेला आहे. पुरूषांची कामवासना ही प्रबळ असते. ते भागवण्यासाठी तो कुठल्याही थराला जाऊ शकतो. समजा त्याने तुझ्यावर बलात्कार केला तर तू काय करू शकशील? नाही तू कुणाला सांगू शकशील, नाही पोलिसांकडे जाऊ शकशील. शेवटी तुझीच बदनामी होईल, ना... शेवटी त्याच्या जबरदस्तीला तू बळी पडशील. ऐकवेळ त्याला आसुरी आनंद मिळेल. पण तुला काय मिळणार...? नाही समाधान नि आनंद...! त्यापेक्षा तू मनमोकळेपणाने आपलं शरीर त्याच्या हवाली कर... त्यातच खरी मजा आहे. त्यातच खरा शहाणपणा आहे. तू गोडीगुलाबीने व राजीखुषीने त्याला समर्पित होशील तर तुलाही स्वर्गीय आनंद मिळेल... त्यात मजा घे ना... तो तुला नक्कीच खूश करेल... तो तरणाबांड आहे. उमदा व पिळदार गडी आहे. तोच तुला स्वर्गसुख देऊ शकतो. त्याच्या सहवासात तू उजळून निघशील. खूप दिवसांपासून तुझी उपासमार होत आहे. तु नव-याशी संबंध तोडले आहेस... किती दिवस तू आणखी स्वतःचा कोंडमारा करून घेशील? तगडा माणूस आहे तो! तोच तुला तृप्त करू शकतो. पंचपक्वानाचं ताट तुझ्यापुढे आलं आहे. त्याला अव्हेरू नको... त्याचा मनमुरादपणे आस्वाद घे... एकदाची भूक भागवून घे... काय वाईट आहे त्यात? एखाद्या वेळी परपुरूषाची चव पण चाखून पाहीली पाहिजे...! पुरूष नाही का... घरच्या चविला कंटाळला की बाहेरची चव घेतात. मग बायांनीच का घेऊ नये? त्यात काहीही वावगं नाही. नीति-अनीती, योनीसुचीता हे सारं झुट आहे. माणसानं आपलं सुख पहावं. तेच भोगण्यात जीवनाचं खरं सार्थक आहे. सर्व पुरूषांचं शिस्न हे सारखंच असतं. मग तो नवरा असो की परपुरूष असो... परपुरूषाचं शिस्न आपल्या योनीत घातलं म्हणून काहीही बिघडत नाही. कोणतंही सुख हे आपोआप मिळत नाही. ते मिळवून घ्यावं लागतं. मिळालेल्या संधीचा उपयोग करून घ्यावं लागतं... इतकं सविस्तरपणे एका मनाने तुमच्या दुसऱ्या मनाला समजावलं असेल.

मॅडम, असंच तुमच्या मनात चाललं होतं ना... खरं आहे ना... सांगा न मॅडम... मी तुमच्या इच्छेविरुद्ध काहीही करणार नाही. तुमची इच्छा नसेल तर मी हे अंथरलेले पडदे गाडीत टाकतो. आपण निघून जाऊ या.'

मॅडम काहीच बोलत नव्हत्या. अजुनही त्या तशाच पुतळ्यासाख्या स्तब्धच उभ्या होत्या.

मीच त्यांना हलवत पुन्हा विचारलं.

'सांगा ना मॅडम...'

आता त्यांनी मौन सोडत मला म्हणाल्या,

'हॅडसम, तू काय मनकवडा आहेस की काय? अगदी माझ्या मनात काय चाललं होतं ते तू जसंच्या तसं सांगितलं. खरं आहे. माझ्या मनात द्वंद्व सुरू झालं होतं. माणसाचं जमतं रे... तो करूनसरून मोकळा राहतो. पण बाईच्या जातीला मात्र दहा वेळा विचार करावा लागतो. म्हणून माझ्या मनात कालवाकालव सुरू झाली होती. मी जरी नवऱ्याशी संबंध तोडले तरी मी दुसऱ्या माणसाशी अद्याप तरी शरीरसंबंध केला नाही. मी आता शांत झाले आहे. तुझ्याशी मी सहकार्य करण्याचा मनसुबा बनविला आहे.'

12