पालातली गोष्ट

टीप -

हीच कथा 'माय-लेक झाले नवरा-बायको' या शीर्षकाखाली याच वेबसाईटवर SadashivKene या नावाने २०१५ साली लिहीली होती. त्यात काही सुधारणा करायच्या होत्या. परंतु password विसरल्याने login करता आले नाही. म्हणून KeneSadashiv या नवीन नावाने कथेत सुधारणा करून ती कथा 'पालातली गोष्ट' या शीर्षकाखाली टाकली आहे. SadashivKene आणि KeneSadashiv ही दोन्हीही नावाचे लेखक एकच आहेत. वाचकांचा गैरसमज होऊ नये म्हणून हा खुलासा केला आहे.

.......................................

ही गोष्ट पूर्वीच्या जमान्यातील आहे. ज्या जमान्यात मुलां-मुलींचे लग्न तेरा ते पंधरा वर्षे वयात लागत होती. आताच्या जमान्यात मुलगा अठरा वर्षाचा व मुलगी सोळा वर्षांची झाल्याशिवाय लग्न करता येत नाही. असा कायदा आहे. तरीही कायदा डावलून बालविवाह होतातच ही वेगळी गोष्ट... म्हणून हा खुलासा आधीच केलेला बरा... नाहीतर तुम्ही बालविवाहाला प्रोत्साहन देताय की काय असा कुणी ठपका ठेवायला नको.

ही गोष्ट एका खेडूत गावातील आहे. त्या गावात एक बिर्‍हाड गावाच्या बाजूला असणाऱ्या बरडाच्या पायथ्याशी एका कोपऱ्यात पाल टाकून राहत होते. आधी आजूबाजूला पाच-सहा बिर्‍हाडे होती. पण ते दुसऱ्या गावाला गेल्याने आता एकटंच बिर्‍हाड तेथे राहिलं होतं. आई-वडील आणि मुलगा असे तिघेजण त्या पालात राहत होते. बायकोचं नाव कवडी व नवऱ्याचं नाव कवडू होतं. पूर्वी खेड्यात असेच काही जातीत तूच्छतापुर्वक नावे ठेवत असत. किंवा कुणी नवसाने जन्माला आला असेल तर त्याचे पण असेच नावे ठेवीत.

हे लोक कधी येथे तर कधी तेथे, असे भटकत राहत. त्यांना स्थायिक असं घरदार नव्हतं, कायम स्वरूपाचं गाव नव्हतं, उत्पन्नाचे साधने नव्हते. शिक्षण तर नाहीच नाही. लोकांच्या शेतीवाडीवर मोलमजुरीचे कामे करून आणि थोडेफार चोऱ्या-माऱ्या करून ते आपल्या कुटुंबाचे गुजराण करीत असत.

पारतंत्र्याच्या काळात या लोकांची फार बिकट अवस्था होती. ब्रिटिशांनी 'क्रिमिनल ट्राइब्स ॲक्ट १८७१' असा कायदा करून आदिवासी, भटक्या विमुक्त जाती--जमातींना अपराधी ठरवलं होतं. त्यांना दर आठवड्याला पोलीस ठाण्यात बोलावलं जायचं. ते स्वत: च्या इच्छेनुसार कोणतीच हालचाल करू शकत नव्हते. या लोकांना पोलीस ठाण्यात जाऊन स्वतःची नोंदणी करण्याचे आदेश देण्यात आले होते. त्यांना पोलिस परवान्याशिवाय गावाबाहेर कुठेही जाण्यास बंदी होती. जेव्हा ही व्यक्ती एका गावातून दुसऱ्या गावात जायची, तेव्हा त्याला वाटेत प्रत्येक पोलिस चौकीवर हे परवाने दाखवावे लागत होते. एवढंच नाही तर त्या जमातीतील लोकांना जर आपले राहण्याचे ठिकाण बदलायचे असले, तरीही पोलिसांच्या परवान्याची आवश्यकता होती. या जमातींची ओळख पटवण्याची, त्यांच्याकडून नोंदणी करून घेण्याची आणि त्यांना शोधण्याची जबाबदारी ब्रिटिशांनी जमीनदारांना दिली होती.

जर या गुन्हेगारी आदिवासी समाजांतील कोणतीही व्यक्ती परवान्याशिवाय आढळली तर तिला आधी समज दिला जायचा आणि जर पुन्हा हे घडलं तर ३ वर्षांपर्यंत कठोर कारावासाची तरतूद केली होती.

या जमाती मधील लोकांकडून छोटीशी जरी चूक झाली तर कमीतकमी ६ महिने कारावास तसेच दंडाची तरतूद होती.

हा कायदा भारतीय संविधानाचे उल्लंघन करतोय. म्हणून स्वातंत्र्यानंतर हा कायदा रद्द करण्यात येऊन या जमातींवर आणलेली बंधने दूर झालीत. तथापि त्यांच्या सामाजिक आणि आर्थिक परिस्थितीत मात्र काहीही सुधारणा झाली नाही. म्हणून त्यांना स्वातंत्र्याच्या काळातही पोटापाण्यासाठी भटकंती करावी लागत होती. त्यांच्या बायका जेव्हा गरोदर राहत, तेव्हा त्या मुद्दामच चोऱ्या करून जेलमध्ये जात. त्यामुळे त्यांच्या बाळंतपणाची सोय जेलमध्ये होत होती.

कवडू एका शेतमालकाकडे कामाला लागला होता. एकदा त्याच्या वावरातील कोणीतरी ज्वारीचे काही कणसं खूडून नेल्याने शेतमालकाने कवडूवर चोरीचा आळ घेतला. त्याने कवडूच्या विरोधात पोलीस पाटलाकडे रिपोर्ट केला. पोलीस पाटलाने पोलिसाला कळविले. पोलिस कवडूला पकडून पोलिस ठाण्यात घेऊन गेलेत.

त्याला तेथे जबर मारहाण केल्याने तो मेला. गरीब बिचारी कवडी... तिने ओरडून ओरडून आकांत मांडला. पण तिची दाद-फिर्यात कोण घेणार? त्याचं प्रेत पण तिनं घेतलं नाही. पोलिसांनीच बेवारस म्हणून त्याची विल्हेवाट लावली. त्याचं प्रेत घेऊन तरी ती काय करणार होती? तिच्याकडे नव्हते पैसे, नाही कोणी नात्यागोत्यातील माणसं होती. त्यामुळे त्याच्या मरणाची उत्तरक्रिया ती करू शकत नव्हती.

नवरा मेल्यावर ती पोराला घेऊन त्याच गावातल्या पालात राहत होती. ती गावात जाऊन भीक मागत होती. शिळेपाके अन्न तिला मिळत होतं. पोरगा दुसऱ्या एका कास्तकाराकडे कामावर लागला होता.

ती अगदी तरुण म्हणजे साधारणतः तीसेक वर्ष वयाची होती. होती काळसावळी पण नाकी डोळी तरतरीत होती. चवळीच्या शेंगेसारखी सडपातळ होती. तिची कंबर व छाती उठून दिसत होती. त्यामुळे गावातील वखवखलेल्या माणसांच्या नजरा तिच्यावर सारख्या रोखलेल्या असत. पण तिचा पोरगा एखाद्या धिप्पाड माणसासारखा दिसत होता. त्यामुळे त्याच्या आईकडे वाकड्या नजरेने पाहण्याची कुणाची हिंमत होत नव्हती.

ते दोघेही मायलेक त्या पालात राहात व रात्रीला त्या पालातच एका कडेला ती, तर दुसऱ्या कडेला तो झोपत होता.

एका रात्री तिला झोपच येत नव्हती. सारखी नवऱ्याच्या सहवासाची तिला जोरात आठवण झाली होती. नवरा मरून दोनक महिने झाले होते. तिच्या मनात एकाएकी कामवासना पेटल्या होत्या. तिचा नवरा असताना तो तिच्याशी रोजच म्हणाना संभोग करायचा. तेव्हा ती कमालीची सुखावून जायची. त्या प्रसंगाची तिला आठवण झाली की मग तीची कामवासनेनं तीव्रतेने तडफड व्हायची.

तिचा पोरगाही आता वयात आला होता. त्याचं नाव मधू... पण ती त्याला मध्या म्हणायची. त्याला मिशीची कोर फुटली होती. त्यांच्या अंडात पाणी आलं होतं. मिसरूड फुटली की पोरगा जवान झाला असं समजल्या जात होतं. मग आई-बाप त्याच्या लग्नाच्या तयारीला लागत.‌ तो अंगात बनियान व गुढग्यापर्यंत चड्डी घालत होता. त्याकाळात मुलगी पण तेरा-चवदा वर्षाची झाली की, तिच्या लग्नाची तयारी करत. कारण या वयात तिची पाळी जाण्याची सुरवात होत असे. पाळीच्या दिवसापासून ते संपेपर्यंत ती विटाळशी राहत असायची. तिला कुणाला अथवा कोणत्याही वस्तूला स्पर्श करता येत नव्हतं, अशी ती प्रथा होती. विटाळशीमुळे पोरीची पाळी सुरू आहे असे समजल्या जात असे. अशा अल्पवयीन मुलां-मुलींचे बालविवाह त्यावेळी सर्रास होत असे.

रात्रीला झोपताना दिवा मालवत असल्याने पालात अंधार पसरला होता. तरीही बाहेरील चंद्र व चमचमणारे ताऱ्यांचा अंधुकसा प्रकाश पालात येत होता.

ती कामवासना शमविण्यासाठी पोराजवळ जावे का असा विचार तिच्या डोक्यात चमकून गेला. पण पोराशी असे शरीरसंबंध करणे बरे नाही. म्हणून तो विचार तिने झटकून टाकला. ती कशीतरी या कुशीवरून त्या कुशीवर होत ती रात्र काढली.

दुसऱ्या दिवशीच्या रात्रीला परत तीच गत झाली. तिने डोळे उघडून पाहिले तर चंद्र-ताऱ्यांच्या मंद प्रकाशात तिचा पोरगा - मध्या सताड, सरळ-उताणा झोपलेला तिला दिसला. आता तिची नजर त्याच्यावरच खिळली होती. क्षणात तो तिला नवऱ्यासारखाच दिसला. तो तिला खुनावत असल्याचे तिला भास होत होता. आता मात्र तिला क्षणभर राहवले जात नव्हते. ती कामवासनेने जळत होती. पेटली होती. ही आग विझल्याशीवाय तिचं शरीर व मन काही शांत होणार नव्हतं.

एखाद्यी माजावर आलेली गाय प्रसंगी आपणच जन्म दिलेल्या गोर्‍ह्याला कामवासना शमविण्यासाठी आवाहन देते, तशीच काहिशी अवस्था तिची झाली होती. ती मग आपल्या गोधडीवरून सरकत सरकत मध्याच्या गोधडीत गेली. तिने आधी आपला हात त्याच्या पोटावर हळूच ठेवला. मग त्याची बनियान वर करून त्याची छाती मोठ्या प्रेमाने थोपटली. त्याची छाती एखाद्या दणकट माणसासारखी तिला भरदार वाटली. आताही तिला नवराच असल्याचा भास झाला. मग ती त्याची चड्डी थोडी वर सरकवून त्याच्या उघड्या मांड्यावर हात फिरवायला लागली. त्यावेळी मध्या तिच्या स्पर्शाने जागा झाला.. पण झोपेचे सोग घेतल्यासारखे तो पडून राहिला. त्याची आई काय काय करते हे मोठ्या कुतूहलाने तो अनुभवत होता.

त्याची आई कधीकधी तो लहान असताना त्याचा मोठा लाड करायची; तेव्हा ती त्याच्या अंगावर अशीच प्रेमाने हात फिरवायची. पण आताचा तिचा स्पर्श काही वेगळाच वाटत होता. त्या कामुक स्पर्शाने तो मनापासून सुखावून गेला होता. त्यामुळे त्याच्या अंगात वीज संचारल्यासारखे त्याला वाटत होते. तो कामोत्तेजिक होत चालला होता. त्यामुळे त्याचा नकळत लवडा फुगत चालल्याचे त्याला जाणवत होते. असं का होतंय, ते त्याला त्याच्या कोवळ्या वयात काही उमगत नव्हतं. तिचा हात आता त्याच्या मांड्यावरून वरवर येताना त्याच्या चड्डीत घुसला व आतमधल्या लवड्याला तिने हात लावला. त्याचक्षणी ती भानावर आली अन् हा नवऱ्याचा लवडा नसून मध्याचा असल्याचे तिला उमगले.

इकडे मध्याला विजेचा झटका बसल्यासारखे झाले. तिला मध्याचा लवडा नवऱ्यासारखाच मोठा असल्याचे जाणवले. तिला खरं म्हणजे त्याचा लवडा असा मोठा आणि ताठ असेल याची मुळीच कल्पना नव्हती. त्याच्या लवड्याला हाताने चाचपडत ती त्याचा आकार व ताठरपणा न्याहाळीत होती. इकडे तिचा हात त्याच्या लवड्यावर असल्याने त्याचा लवडा झटके मारत आणखी आणखी मोठा आणि कडक होत चालला होता. ज्याअर्थी त्याचा लवडा असा टणक आहे, त्याअर्थी पोरगा झोपला नाही, तो जागाच असला पाहिजे असे तिच्या लक्षात आले. तिने त्याच्या कानाजवळ तोंड नेऊन हळूच त्याला आवाज दिला.

"मध्या, तू झोपला नाहीस कारे."

"नाही वं माय. तू माह्या अंगावर हात ठेवल्याने मला जाग आली." मधू म्हणाला.

"काय करू, मध्या. तुया जागी तुवा बाप झोपला असल्याचा मला भास झाला. तुया बापाची मला फार आठवण येते रे... म्हणून मी तुया जवळ आली."

"हो वं माय. मला पण बाची खूप आठवण येतेय."

"तुवा एवढा मोठा लवडा पाहून मला खूप मजा वाटतेय रे... त्याला किती धरू नि किती नाय असे वाटतेय. तुझ्या बाचा लवडा पण असाच मोठा होता."

"धर वं माय, तुला बरं वाटते नं मग धरत जा. मी काही म्हणणार नाही."

बराच वेळपर्यंत ती त्याचा लवडा हाताने हालवत, वर-खाली करत चापलत होती. पण त्यापुढे जायची तिची हिंमत होत नव्हती. कारण त्यामुळे गरोदर राहण्याची तिला फार भीती वाटत होती. समजा आपण पोटुशी राहिलो, तर लोक म्हणतील नवऱ्याशिवाय या बाईच पोट वर आलं कसं?

खरं म्हणजे मध्याला यातलं काहीच कळत नव्हतं. तरीसुध्दा या वयात मायसोबत झोपायला त्याला लाज वाटत होती. आधी तो मायसोबत तिच्या अंगावर हात टाकून झोपत होता. पण आता कसंतरीच वाटत होतं.

मग तो आईला म्हणाला,

"माय आता झोप जा. बाची जास्त आठवण काढत जाऊ नकोस, नाहीतर झोप येत नाही. तुला जास्तच आठवण आली की येत जा माह्याजवळ." तिच्या समोर जेवणाचं भरलेलं ताट होतं पण तिला खाता येत नव्हतं, अशी तिची बिकट परिस्थिती झाली होती. शेवटी मनाला समजावीत भरकटनाऱ्या मनाला काबूत आणण्याचं काम करत ती आपल्या जागेवर जाऊन मुकाट्याने झोपली.

या प्रकारानं मध्याचं वीर्य झोपेत केव्हातरी पडले ते त्याची चड्डी ओली झाल्यावरच त्याला कळलं.

नंतर दोन दिवस कशीतरी तिने कळ काढली. पण त्या रात्री मात्र तिची वासना अनावर झाली. तिला आठवण आल्याबरोबर तिच्या पुदीतून पाणी सुटायला लागलं. मग ती स्वतःशी मनातल्या मनात म्हणाली, जे होईल ते होईल, आता मला राहवत नाही. त्याला मी काय करू? पोरगा झाला म्हणून काय झालं? मीच लावलेल्या झाडाचं फळ आहे ते! मी खाल्ले म्हणून काय झालं? तो नर आहे व मी मादी आहे. विस्तवाजवळ लोणी असलं तर अशीच गत होतेय. गाई-बैल कुठे नातं पाहतात. तिचंच गोर्‍ह तिच्यावर चढत नाही काय? तिचंच बोकड मोठं झाल्यावर तिच्यावर चढत नाही काय? तिचंच पिल्लू-कुत्रा मोठं झाल्यावर तिच्यावर चढत नाही काय? पाखरं पण असेच करतात. त्यांना कुठे आले पाप? मग आम्हीच का यात पाप मानावे? निसर्गात जे चालतंय, ते आपल्याला का चालू नये? आपल्यावरच का बंधन? समजा मी त्याच्या लेडाने गर्भार राहिलीच तर झाड-पत्तीच्या औषधाने पाडून टाकीन. असे नानातर्‍हेचे विचार तिच्या डोक्यात थैमान घालत होते. देवा मी काय करू? अशी ती काकुळतीला येत स्वता:लाच म्हणत होती.

ती कामविकाराने इतकी वेडी-पीसी झाली की तिला काहीच सुचत नव्हते. मग मागचा पुढचा काहीही विचार न करता ती परत पोराजवळ सरकत जावून जाऊन झोपली. तिने आधीसारखा तोच प्रकार केला. मध्याला जाग आली. तोही आता त्यात रस घेऊ लागला. तो नाहीतरी ठरला नराची जात! निसर्गाला कळत नाही, माय-लेकराचं नातं. मग तो मागे थोडाच राहणार?

त्याचा लवडा लोखंडासारखा कडक होवून ताडताड उसळ्या मारत होता.

"माय, तू माहा लवडा धरतंय नं मले खूप बरं वाटतेय. पण एक सांगू का? मला काय होतंय का, पण तुवा माऊ धरावासा वाटतोय. धरू काय?."

खेड्यात अशीच भाषा आहे. स्त्रीच्या स्तन-वक्षस्थळ-ब्रेस्टला माऊ म्हणतात. माणसाच्या लिंग-लंड-पेनिस-कॉकला लवडा म्हणतात. बाईच्या योनी-चुत-पुस्सीला पुदी म्हणतात. माणसाच्या विर्य-सीमेनला लेड म्हणतात.

"हो रे पोरा. तुला माहा माऊ गोड वाटतेय नं धरत जा. मला पण गोड वाटेल." असं म्हणून तिने तिच्या चोळीची गाठ सोडली. चोळीच्या आत शहरातल्या बायांसारखी ब्रेसियर थोडीच होती? मग तिची छाती उघडी झाल्याने मध्याने तिचे दोन्ही माऊ पटकन हातात धरले. तिचे ते गोलगोल गरगरीत व टणक माऊ दाबताच त्याला मोठी मजा येऊ लागली.

मग तिने मध्याला म्हटले,

"मध्या, तुया अंगातली बन्यान काढून माह्या अंगावर झोप, तुला आणखी बरं वाटेल"

मग मध्याने अंगातली बनियान बाहेर काढली. ती सांगत होती तसा तो करीत होता. कारण त्याला या गोष्टीचा काहीच अनुभव नव्हता. मध्या मग उताणी झोपलेल्या आईच्या अंगावर ओणवा झाला. त्याने त्याचे दोन्ही पाय तिच्या पायावर, मांड्या तिच्या मांड्यांवर ठेवल्या. तो त्याच्या हात तिच्या मांड्यावर, भरीव नितंबावर, पाठीवर फिरवू लागला. किती कोमल आणि नाजूक वाटत होत्या, त्याच्या आईच्या मांड्या आणि तिचे सारेच अंग! अगदी रेशमावरुन हात फिरवल्यासारखा! त्याला तिच्या शरीराशी खेळायला खूप खूप आनंद मिळत होता. पहिल्यांदाच ह्या गोष्टी तो अनुभवत होता.

मग त्याने त्याची भरदार छाती तिच्या छातीला भिडवली. तिचे दोन्हीही भरलेले माऊ त्याच्या छातीने दाबल्या गेल्या. तिने त्याचे डोके हातात धरून त्याच्या गालाचा, कपाळाचा मुका घेतला. त्याच्या लहानपणी ती अशीच त्याचा मुका घ्यायची. त्याच्या ओठावर तिने आपले ओठ टेकवले. तेव्हा त्यांचे अंग क्षणभर थरथरले. त्याच्या तोंडात तिने आपली जीभ घालून त्याच्या जीभेला चोखू लागली.

मग तिने कंबर थोडी वर करून लुगड्याचा काष्टा सोडला. तिचं लुगडं आता ढिलं झालं. शहरातल्या बायांसारखी तिला चड्डी थोडीच होती? त्यामुळे लुगडं कमरेपर्यंत वर ओढल्याबरोबर तिची पुदी सताड उघडी पडली. त्याने तिच्या पुदिकडे पाहिलं, तेव्हा तिची पुदी आतुर होवून चांगलीच फुललेली व पुदीचे मुख आपोआप गुलाबाच्या पाखळ्यांसारखी उघडलेली दिसली. तिच्या पुदीतुन पाझरणारा रस चमकत असल्याचे त्याला वाटत होते. तिच्या पुदीतून पुदीरस बाहेर पडत होता. त्या मादक रसाने मध्या दारू अंगात आल्यासारखा बेधुंद झाला होता.

तिने त्याच्या चड्डीचा नाडा सोडून पायातून सरकवून बाहेर काढला. तेव्हा त्याचा टर्र फुगलेला लवडा एकदम मोकळा झाला. आता मध्या पूर्णपणे उघडा झाला होता.

तसाच तिने थोडाही वेळ न गमावता तो लवडा हातात धरून आपल्या ओल्या पुदीच्या काठावर आणला.

तिने त्याचा कडक लवडा आपल्या हातात धरून आपल्या पुदीच्या भोकावर बरोबर ठेवताना काही क्षण ती त्याला तिच्या पुदीच्या चिरेवर वर खाली घासला. नंतर पुन्हा तिने त्याला तिच्या पुदीच्या बाहेरील पटलाच्या थोडा आत ढकलून पुदिच्या भोकावर ठेवला. तिने तिच्या गांडीचा भाग वर उचलून मध्याला खुणावले. त्याची मुक संमती पाहून ती हळु हळू त्याचा लवडा तिच्या पुदीत घालून घ्यायला सुरुवात केली. जसा लवडा आत ढकलत गेला, तसतशी तिची पुदी फुलाच्या पाकळ्यासारखी उघडत गेली. त्याचा लवडा तिच्या पुदीत लोण्यात सुरी चालवल्यासारखा आत आत जाऊ लागला. अचानक तिने खालून धक्का दिला व त्याचा लवडा सरळ तिच्या पुदीत मुळापर्यंत खोल घुसला. बापरे...! या क्षणासाठी ती खूप आसुसलेली होती. शेवटी इच्छेप्रमाणे घडलंच. तेव्हा काहीतरी मोलाचा खजिना गवसल्यासारखी खूष व आनंदित झाली.

"मध्या, मी खूप खूष झाली रे.... केव्हापासून मी या सुखाला पारखी झाली होती. तू ते मला दिलंस. मी तुला काय ओवाळून टाकू नि काय नाही असं मला झालंय."

त्याला पण वेगळाच आनंद मिळत होता. पहिल्यांदा तो असं स्वर्गीय सुख अनुभवत होता. मग खुषीत येऊन तिच्या दोन्ही स्तनाला आलटून पालटून कुरवाळत म्हणाला,.

"हो वं माय, मला पण खूप बरं वाटतेय. तुवा मलूल दिसणारा चेहरा आता उजळलेला दिसत आहे."

"हो रे पोरा. खरं आहे."

त्याच्या गरम श्वासाने जोर पकडला होता. त्याचं लक्ष परत तिच्या स्तनाकडे गेलं. तिचे माऊ इतके मोठे की ते त्याच्या एका हातात मावत नव्हते. दोन्ही हाताने एक एक धरुन तो दाबत होता. तिच्या ताठ व कडक झालेल्या स्तनाच्या बोंडशीला धरून तोंडाने चोखत होता. लहान असताना तो तिचे माऊ तोंडात धरून दुध प्यायचा. आता तिच्या स्तनात दुधच नव्हते; तरीही उत्तेजित होवून तिचे माऊ तोंडात धरत चोखत होता. त्यात त्याला खूप मजा येत होती. त्याचे आंड तिच्या पुदीच्या खालच्या भागाला स्पर्श करीत होते.

"माय तुझं हे लुगडं काढून घेणं. त्याचा अडथळा होत आहे ना...."

"हो रे मध्या... आताच्या पोराला बाई पूर्ण उघडीच पाहिजे असते हेपायाला, नाही का...? आमच्यावेळेस आम्ही असेच लुगडं वर कमरेपर्यंत करत होतो. माणसं पण त्यांचे धोतर वर करून कमरेला गुंडाळत व मुक्यामुक्याने व घाईगडबडीत हेपाहेपी सुरु करत." असे म्हणून तिने लुगडं तर सोडलंच. त्याशिवाय छातीवरची चोळी पण काढून घेतली. आता ती पुर्णपणे नग्न झाली होती.

एखाद्या स्त्रीचे नग्न शरीर तो पहिल्यांदाच पाहत होता. आता तर तो त्याच्या आईचंच उघडं शरीर तो डोळे फाडून फाडून पाहत होता.

"पोरा, तू किती चांगला -- उजळल्यासारखा दिसत आहेस रे...? बाईचं पाणी लागलं की असं होतंय म्हणतात. आता तुला तुया मायचंच पाणी लागलं नं!"

"होवं माय, तुवं पाणी खूप चांगलं आहे. तू पण खूप चांगली दिसतेस? तुवा चेहरा आता हेपन्याने मस्त उजळला. मला खूप मजा येत आहे.. आपण असंच रोज करत जाऊ. होय ना!"

"तुला चांगलं वाटते ना. मग रोज करत जाऊ." असं म्हणत तीने त्याला घट्ट पकडून त्याचे मुके पटापट घेवू लागली. तिने फाकवलेल्या तोंडात त्याने त्याची टोकदार जीभ सरळ आत घातली. त्यांच्या जिभा एकमेकांच्या तोंडात नाच करू लागल्या.

मग त्याने त्याचे तोंड तिच्या स्तनावर सरकवला. स्तनावरचे रबरासारखी ताठ झालेले निप्पल तोंडात घेवून पुन्हा चोखण्याचा मोह त्याला आवरता आला नाही. तिच्या तोंडातून उन्मादाने चित्कार बाहेर पडत होते.

तिच्या पुदीने त्याचा लवडा पक्कडीत आवरून धरल्यासारखा वाटत होता.

मग तो तिच्या पुदीत त्याचा लवडा आत बाहेर करत तिला आवेशाने झवू लागला. तिच्या पुदीरसाने त्याचा लवडा ओलागच्च झाला होता. झवण्याचा कृतीत पच पच आवज उमटत होता. ती त्याला खालून धक्के देत त्याला साथ देवू लागली. हेपता हेपता मधातच ती त्याचा लवडा आपल्या पुदीत घट्ट पकडीत होती. त्यामुळे तिच्या पुदीचे स्नायु खर्‍या अर्थाने त्याला संभोगाची अनुभुती देत होते.

तो तिच्या स्तनाला परत परत तोंडात धरून अधीरतेने चोखत होता. मधामधात तो तिचे ताठरलेले निप्पल जिभेने दुध पिल्यासारखे ओढत होता.. तिचे माऊ कोरडे असल्याने त्यातून दुघ निघत नव्हते, ती वेगळी गोष्ट!

तिच्या पुदीत त्याचा लवडा आत बाहेर होवू लागला. तो तिला मजेत झवायला लागला. प्रत्येक हिसक्याला तिचे शरीर तालबद्धरीत्या हलत होते. तिचे माऊ पण हिंदकळत होते. त्याच्या आत-बाहेर करण्यामुळे त्याचा लवडा तिच्या पुदीरसाने पूर्ण ओला झाला होता. लवडा आत-बाहेर करताना पुदीच्या काठाला घासणारा लवडा त्याला आणखी आणखी उत्तेजीत करत होता. ते घर्षण दोघांनाही कमालीचे सुखद वाटत होते. त्याच्या प्रत्येक हिसक्याने ती आनंदाने विव्हळत होती. त्याला प्रत्यक्ष म्हणजे आपल्या सख्ख्या जन्म देणाऱ्या मायलाच हेपायाला खूप मजा वाटत होती.

निसर्गाच्या सानिध्यात, पालात चोरुन घुसणार्‍या चंद्र-तार्‍यांच्या मंद प्रकाशात व मोकळ्या हवेची येणाऱ्या झुळकीत त्यांचा हा प्रणयक्रिडा मस्त रंगात आला होता.

"मध्या तू किती मस्त हेपतो रे...? अरे तू याच पुदीतून जन्म घेतलास. आता त्याच पुदित तुझा लवडा घातला आहेस, आहे की नाही गंमत!"

खरेच आहे, ज्या पुदीतून त्याने जन्म घेतला त्याच पुदीत तो आपला लवडा घालून त्याच्या आईला हेपत होता, ही गोष्ट किती विचीत्र आणि जगावेगळी होती. नाही का?

"माय, तुला आवडले ना असं हेपणं?"

"हो ना! खरच पोरा, मला फारच आवडलंय."

काही वेळ हिसके मारीत झवल्यानंतर तिचे शरीर अचानक ताठ झाल्याचे त्याला जाणवले. मग तिने त्याच्या कमरेला पायांनी घट्ट पकडले. त्याला जाणवले की, त्याच्या लवड्याभोवती तिच्या पुदीची पकड घट्ट झाली.. बहुदा ती कामतृप्त झाली असावी. त्याचा लवडा तिच्या पुदीत प्रमाणाच्या बाहेर कडक झाला होता.

त्याने हेपण्याचा आणखी वेग वाढवला. तो तिला हमसून हमसून झवू लागला. दोघांच्या हुंकाराने व झवण्याच्या आवाजाने पालातला आसमंत भारावून गेला होता. काही क्षणातच सुखाच्या परमोच्च बिंदुला पोहचण्याचे संकेत मिळाल्यावर तो तिच्या पुदीत अगदी खोलवर फक्त एक जोराचा धक्का देवून त्याने त्याच्या आईच्या पुदीत गरमा-गरम वीर्याचे फवारे उडविले. तिची पुदी पोराच्या गरम गरम चिकट वीर्याने भरून गेली... त्याच्या लवड्यातून इतके विर्य तिच्या पुदीत पडले की ते तिच्या पुदीत पूर्णपणे सामावले नाहीत. त्यामुळे ते तिच्या पुदीच्या बाहेर पडून ओघळत होते.

तिच्या ओठाचे चुंबन घेत व तिच्या स्तनाशी खेळत मग त्याने लवडा काही वेळाने हळुवार तिच्या पुदीतून बाहेर काढला. तिची तृप्त पुदी आता त्याच्या वीर्याने पूर्णपणे माखली होती. त्याचा लवडा पुदीतील रसाने न्हाऊन चमकत होता.

मग ते दोघेही तसेच एकमेकाला कुशीत घेऊन पडून राहिले. थोड्यावेळाने दिवस उजाडला. पालाच्या आत सूर्याचे किरणे घुसली. तेव्हा दोघांनी एकमेकांचे पटापट मुके घेतले व कपडे घालत नाईलाजाने उठले.

त्यांनी दोघांनीही ही रात्र खूप मजेत व नवरा-बायको सारखी घालवली. ही पहिली रात्र ते जीवनात कधी विसरू शकत नव्हते. एवढी त्यांच्या आठवणीत होती.

दुसऱ्या दिवशीची रात्र पण अशीच मस्त मजेत गेली. आता तर ती चोळी आणि लुगडं काढून पूर्णपणे नागडी होवून त्याच्या अंगावर झोपली. त्याने पण आधीच बनियान व चड्डी सोडून उताणा झोपला होता. त्याने तिला घट्ट आपल्या छातीवर धरले. तिचे गरगरीत गोल असलेले दोन्ही माऊ त्याच्या छातीवर घासत होते. तो मग दोन्हीही हाताने तिच्या स्तनाला कुरवाळयाला लागला.

मग तिने त्याच्या ताठ झालेल्या लवड्याजवळ तिने तिचा पुदीचा भाग आणला. त्याच्या डोळ्यात ती खोलवर पाहू लागली. त्याने ओठावर हसू आणून तिच्या कृत्याला मूक संमती दिली.

मग तिने आणखी वेळ न दवडता त्याच्या सरळ उभा झालेल्या लवड्यावर तिची पुदी अलगदपणे टेकवली. त्याचक्षणी त्याचा लवडा आतमध्ये हळूहळू पुदीत सरकत गेला. त्याचा लवडा तिच्या पुदीमध्ये मस्तपैकी घुसत असल्याचे त्याला जाणवत होते. असे करत करत तीने त्याचा लवडा पूर्णपणे पुदित घालून घेतला.

तिचे माऊ दाबत मध्या मायला म्हणाला,

" माय, काल मी तुला हेपत होतो. आज तू मला हेपत आहेस. तू पण खूप छान हेपतेस वं माय! तुही पुदी किती मस्त आहे! तुहे माऊ पण मस्त आहेत. मला आवडली तुही पुदी व तुहे माऊ पण!"

"माही पुदी आवडली... मी नाही आवडली, कारे लबाडा?" अशी ती लटक्या रागात म्हणाली.

मग तो तिच्या स्तनाला कुरवाळत म्हणाला,

"तसं नाही वं माय. तू मला खूप आवडतेस. बा तुयावर खूप प्रेम करायचा. म्हणून तुला तो हेपत होता ना? मी पण तुयावर खूप प्रेम करतो. म्हणूनच तुला सुख देण्यासाठी मी तुला हेपत आहे..."

"अरे, पण तो माहा नवरा होता म्हणून हेपत होता."

"मग मी पण तुवा नवरा झालो असं समज नं..."

"त्यासाठी लगीन करावं लागतंय, मगच तो नवरा बनतो."

"मी पण तुह्यासंग लगीन करतो. मग तर मी तुहा नवरा बनीन नं...!"

पोरासंग लग्न करायची कल्पना? नाही नाही...! काहीतरीच...! ती मनातच हसली आणि त्याच्या लवड्यावर आपली पुदी आणखी दाबत म्हणाली.