பாகம் 01: அறிமுகம் - உமா, ரவி கதை

வணக்கம் வாசகர்களே!

என் முதல் கதையான 'ஆயிரம் பெண்மை மலரட்டுமே'-வை படித்து ரசித்த வாசகர்களுக்கு என் நன்றியுடன் இதோ என் இரண்டாம் கதையைச் சமர்ப்பிக்கிறேன். உங்கள் விருப்பத்திற்கேற்ப இதுவும் காமத் தூண்டல் மிகுந்த மென் காமக் கதையாக படைத்திருக்கிறேன். நிச்சயமாக உங்கள் மனதை ஈர்க்குமென நம்புகிறேன். இதற்கு மேலும் நேரத்தைக் கடத்தாமல் இதோ கதையின் நாயகனையே உங்களுக்கு நேரிடையாகக் கதை சொல்ல அழைக்கிறேன்.

உங்கள் கவனத்திற்கு: இது ஒரு தகாத உறவுக் கதை, விருப்பமில்லாதவர்கள் தவிர்க்கவும்.

மாமி என் அந்தரங்க தோழி

பாகம் 01: அறிமுகம் - உமா, ரவி இணைந்த கதை

என் பெயர் ரவி. எங்கள் குடும்பம் ஒரு மிகச் சிறிய குடும்பம். அப்பா, அம்மா மற்றும் நான். அப்பா ஒரு வங்கி ஊழியர் (மேலதிகாரி), அம்மா முழு நேர இல்லத்தரசி. என் அப்பாவுக்கும், அம்மாவுக்கும் உடன் பிறப்புகள் அதிகம்.

எங்கள் உறவினர்களின் குடும்ப வாழ்க்கைத்தர நிலையை ஒப்பிடுகையில் எங்கள் குடும்பச் செல்வ மற்றும் படிப்பறிவு சற்றே கண்ணியமாகவும் கௌரவமாகவும் இருந்தது. ஆகவே எனக்கு என் உறவினரிடத்தில் எப்போதுமே நல்ல மரியாதை மற்றும் மிகச் சிறப்பான வரவேற்பு.

அப்பொழுது நான் வாலிப பருவத்தின் தொடக்க நிலையிலிருந்தேன். படிப்பு மற்றும் விளையாட்டில் படு சுட்டி. வயதில் மூத்தவர்களை எளிதில் கவரும் பணிவு, அனைவருக்கும் உதவும் நட்பான உள்ளம் போன்ற குணங்களால் ஒரு சிறந்த நல்ல பிள்ளை என்ற பெயர் பெற்றவன். என் பெற்றோர்/நெருங்கிய உறவினர்களுக்கு என்னைப் பற்றி மிகப் பெருமிதம்.

என் தோற்றத்தைப் பற்றி: சற்று மிதமான / சரியான ஆனால் தொடர்ந்து உடற்பயிற்சி செய்து பராமரிக்கப்படும் உடற்கட்டுடைய தேகம், பரந்து விரிந்த தோள்கள், 5" 9" உயரம், மற்றவர் கவனத்தைச் சற்று கவர்ந்திழுக்கும் சிரித்த முகம், கூர்மையான மற்றும் துருதுரு கண்கள்.

பதின்ம வயதின் எல்லையைக் கடந்து முதிர்ச்சி அடைந்து கொண்டிருக்கும் முகப்பரு இல்லாத சீரான தோற்றம். சற்று உற்று நோக்கினால் மட்டுமே புலப்படும் அளவுக்கு மீசை அப்போது தான் அரும்பிக் கொண்டிருந்தது.

என் மாமாவின் (என் அம்மாவின் பெரிய தம்பி) மனைவி பெயர் உமா எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும், அவளும் ஒரு வருடத்திற்கு முன்பு திருமணமானவள். அவள் நல்ல அழகு +2 மட்டுமே படித்தவள். ஆந்திராவில் வளர்ந்தவள். தமிழை கொஞ்சிக் கொஞ்சிப் பேசுவாள்.

அவள் என்னைவிட மூன்று வயது மூத்தவள். ஆகவே நான் அவளை அக்கா என்றே அழைத்து வந்தேன். அவளும் என் அம்மாவைச் சித்தி என்றே அழைத்து வந்தாள்.

அவளுக்குத் தன்னை அழகாக அலங்காரப் படுத்திக் கொள்வதில் மிக மிக ஆர்வம். பொதுவாக அவள் சற்றுக் கவர்ச்சியாக உடை அணிவதில் மிகுந்த விருப்பம் கொண்டவள். ஆனால் எங்கள் குடும்பத்தில் யாரும் அதனை அனுமதிப்பதில்லை.

பல சமயங்களில் வீட்டு பெருசுங்க அவள் உடை மற்றும் அலங்காரத்தைக் கண்டித்துத் திட்டியதுண்டு. அது போன்ற சில சந்தர்ப்பங்களில் அவள் முகம் வாடி வருந்திய போது நான் மற்றவர்களுக்குத் தெரியாமல் அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்வேன். அதனால் எங்களுக்குள் நெருக்கும் அதிகமானது.

அதனைத் தொடர்ந்து மற்றவர்கள் இல்லாத பல சமயங்களில் அவள் தன்னை ஸெக்ஸியாக அலங்காரம் செய்து கொண்டு கண்ணாடியில் தன்னையே அழகு பார்த்துக் கொள்வாள். மேலும் என்னிடம் காட்டி என் கருத்தைக் கேட்பாள்.

நான் சிறிது புகழ்ந்தாலும் மிகவும் உருகி உச்சி குளிர்ந்து போவாள். நான் அடிக்கடி அவளைப் பல நடிகைகளுடன் ஒப்பிட்டு அவர்களை விட மிக அழகாக/கவர்ச்சியாக இருப்பதாகக் குறிப்பிட்டால் உடனே அப்படியே மகிழ்ச்சியில் துள்ளி என்னை அணைத்து என் கன்னத்தில் முத்தமிடுவாள்.

எனவே அதற்கு நான் பல முறை உதவி செய்ததுண்டு. அதாவது தனிமை சந்தர்ப்பங்களை ஏற்படுத்திக் கொடுப்பது, உடை மற்றும் அலங்காரப் பொருட்களைத் திருட்டுத்தனமாக யாருக்கும் தெரியாமல் அவளுக்குக் கிடைக்க வழி செய்வது போன்ற பல. இதனால் எங்களுக்குள் நெருக்கமும் வளர்ந்து வந்தது.

அப்போது என் மாமாவிற்கு (அம்மாவின் இரண்டாவது தம்பி) திருமணம். பாட்டி வீட்டில் திருமண ஏற்பாடுகள் தடல் புடலாக நடந்து கொண்டிருந்தது. என் பெற்றோர் இருவரும் கல்யாண வேலைகளில் மும்முரமாக மூழ்கி இருந்தார்கள்.

இரண்டு வாரங்களாக அங்கேயே தங்கியிருந்தார்கள். நான் மட்டும் இரவில் வீட்டைப் பார்த்துக் கொள்ள வீட்டுக்கு சென்று தூங்கி விட்டு மீண்டும் காலையில் பாட்டி வீட்டுக்கு வந்து விடுவது எனது தற்காலிக தினசரி நடவடிக்கையானது.

ஒரு நாள் என் வீட்டுக்கு புறப்பட்ட போது உமாவும் என்னுடன் வருவதாகச் சொல்லிக் கிளம்பச் சில எதிர்ப்புகளுக்கு பின் அனுமதி பெற்று என்னுடன் சேர்ந்து கொண்டாள். என் பாட்டி வீடும் எங்கள் வீடும் ஒரு கிமீ தொலைவிலிருந்தது.

நான் வழக்கமாக ஒரு குறுக்கு வழியில் செல்வேன். அது சற்றே குறுகிய பாதை மேலும் அதிக ஆள் நடமாட்டம் இன்றி இளம் / பருவப் பெண்கள் செல்ல பாதுகாப்பற்ற பாதை.

அதை நினைவில் கொண்ட என் அம்மா உமாவை அழைத்துக்கொண்டு அந்தக் குறுக்கு வழியாகச் செல்ல வேண்டாம் என எச்சரித்தார். நாங்கள் புறப்படும் போது மணி 7 ஓரளவு இருட்டத் தொடங்கியது.

அவளுடன் பேசிக் கொண்டே மறந்து போய் அந்தக் குறுக்கு வழியாகச் செல்லத் தொடங்கி விட்டோம். சுற்றிலும் ஆள் நடமாட்டமில்லாமல் நாங்கள் இருவர் மட்டுமே நன்றாகச் சிரித்துப் பேசிக் கொண்டிருந்தோம்.

சிறிது நேரத்தில் சற்றுச் சந்தேகம் கொண்ட உமா கேள்வி எழுப்ப, பேச்சுச் சுவாரசியத்தில் மறந்துவிட்டதை விளக்கி; பாதித் தூரம் கடந்து விட்டோம் அப்படியே பேசிக்கொண்டே மீதி தூரத்தையும் கடந்து விடலாம் எனப் பரிந்துரைத்தேன்.

ஆனால் அவளோ மிகவும் பயந்த நிலையில் சட்டென்று என் கைகளை இறுகப் பற்றி என்னுடன் ஒட்டிக் கொண்டு சுற்றும் முற்றும் பார்த்துப் பயந்தவாறு, "வேண்டான்டா நாம திரும்பிப் போய்விடலாம்." எனக் கெஞ்சினாள்.

நான் மீண்டும், "ஐயோ! ஏன் இப்புடி பயப் படறீங்க? நான் தான் கூடவே இருக்கிறேனே! தைரியமா வாங்க இன்னும் கொஞ்ச தூரம் தான்." என்று சமாதானம் சொல்லி என் கைகளால் அவள் இடையை ஆதரவாக லேசாக அணைத்தேன்.

மிகவும் பயந்திருந்த உமா மீண்டும் என்னை இறுகப் பற்றி என்னையும் இறுகப் பற்றுமாறு என் கையைத் தன் இடையில் அழுத்தினாள். அவள் ஸ்பரிஸம் என்னைத் தீண்டி உரசியது எனக்கு மிக இதமாக இருந்தது. அவள் மிகவும் பயந்திருந்தாள்.

நான் மீண்டும், "சரி இப்படியே என்னை இறுக்கமா பிடித்துக்கிட்டே நடங்கள் சீக்கிரம் போய்விடலாம்." நான் சற்றே கொஞ்சி கெஞ்சிச் சமாதானப்படுத்த; அவள் அரை மனதாக நடந்து கொண்டே திரும்பிப் போய் விடலாம் என் வற்புறுத்தி வந்தாள்.

அவள் இப்படி என் உடலோடு ஒட்டிக்கொண்டது என் உடலில் பல மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியது, நடக்கத் தடையாகவும் சிரமமாகவும் இருந்த போதிலும் அவள் ஸ்பரிஸத்தின் உரசலும் அழுத்தமும் எனக்கு முதல் முறையான சுகமான அனுபவத்தை அளித்தது.

நானும் நன்றாகப் பிடித்து கொள்ளும் சாக்கில் என் வலது கையால் அவள் இடையை அழுத்தி, இங்குமங்குமாக மாற்றி மாற்றிப் பிடித்து வந்தேன். அவளிடமிருந்து எந்த எதிர்ப்புமில்லாமல், மாறாக இன்னும் நன்றாகப் பிடித்துக் கொள்ளுமாறு ஊக்குவித்தாள். அவள் உண்மையில் பயந்திருந்தாள். அவள் தேகத்தின் அணைப்பும் உரசலும் என்னைப் பாடாய்ப்படுத்தின.

உமாவின் தேகத்தைப் பற்றி. உயரம் ஐந்தரை அடி, சீரான உடற்கட்டு, சாண்டில்யன் பாணியில் சொன்னால் பெருக்க வேண்டிய இடங்களில் பெருத்துச் சிறுக்க வேண்டிய இடங்களில் சிறுத்து எல்லா அம்சங்களும் செழிப்பாக பெற்றவள். எடை 55 ~ 60 கிலோவிற்குள்.

வெளிர் நிறம், நல்ல குடும்பப் பாங்கான மற்றும் குறும்பு சேர்ந்த சிரித்த / சிறுபிள்ளைத்தனமான முகம், நடிகை மீனாவைப் போல் குறுகுறுக்கும் அழகிய கண்கள், அளவான மூக்கு, நன்கு வரைந்த புருவங்கள், நன்கு பருத்த திராட்சைகள் போன்ற செழித்த உதடுகள், அதில் தேவையான அளவு பிங்க நிற உதட்டுச் சாயம் பூசி மின்னவைத்திருப்பாள்.

குறும்பாய் சிரிக்கும் போது கண்களும், புருவங்களும், உதடுகளும் சிகப்பழகாய் தோன்றும். நல்ல சீரான வெண் கழுத்து, சற்று எடுப்பான பெருத்த ரவிக்கைக்குள் அடங்காத மார்பாகு. அளவு 38-40 இருக்கும்.

அவளுடன் இருந்த பல சந்தர்ப்பங்களில் அதன் முழுப் பரிமாணத்தையும் ஓரளவு வெளிக் காட்டியதை நான் கண்டு மகிழ்ந்திருக்கிறேன். நன்கு செழித்துச் சற்று உள்ளவாங்கிய வயிறு, அதிலும் உள்ளிழுத்து நிற்கும் அழகிய தொப்புள்.

எப்போதும் தொப்புள் தெரியும் படிதான் சேலை கட்டுவாள். சற்றே குறுகிய இடை 26-28 இருக்கும். அதிலிருந்து சட்டென்று விரிந்த இடுப்பு 38-க்கு வந்துவிடும். அதைவிட நன்கு பெருத்த பின்னழகு ஆகா அதுவே அவள் உடலின் மிகப் பெரிய பரிமாணமான பகுதி.

மலையாள காமத் திரைப்படங்களில் பிரசித்தி பெற்ற கேரள ஜெயலலிதாவைப் போன்ற மிக எடுப்பான / செழிப்பான மலை போன்ற பின்னழகு சருமம் மற்றும் தழும்பு / குறிகளற்ற பளீர் என்று இருக்கும் முதுகு.

புதிதாகப் பிரித்தெடுத்த வாழைத்தண்டு போன்ற பளிச்சென்று நீண்டிருக்கும் கை, கால்கள். மிக அழகாக வடிக்கப்பட்ட விரல்கள். அளவான ஓரளவு சதைப் பற்றுக் கொண்ட தொடையாகு.

சீராக/நேராக நிற்கும் அழகிய கால்கள். அழகிய மென்மையான பாதங்கள், கொலுசும் மெட்டியும் மேலும் அழகு சேர்க்கும். நிச்சயமாக ஒரு நல்ல மாடலிங் உடற்கட்டு. 'ம்ம்ம். பெருமூச்சு விட்டீர்களா?'

நான் மீண்டும் மெல்லப் பேச ஆரம்பித்தேன், "என்னக்கா இவ்ளோ பயப் படறீங்க? நீங்க இவ்ளோ பயப்படுவீங்கன்னு... நான் எதிர்பார்க்கல, என்னை மன்னிச்சிடுக்கா!" சற்றே மனம் வருந்தி பவ்யமாக மன்னிப்புக் கேட்டேன்.

உமா பயத்திலிருந்தாலும் என்னை முழுவதும் புரிந்தவளாக, "பரவாயில்லைடா என்னை நல்லா பிடித்துக்கோ வா சீக்கிரமா போய்விடலாம்." அவளிடத்தில் இருந்த மகிழ்ச்சி / குறும்பு எல்லாம் மறைந்து பயத்தில் பேசாமல் நடந்து வந்தாள்.

சிறிது நேரத்தில் அந்தக் குறுக்குப் பாதை முடிந்து சற்றுத் தொலைவில் பிரதான சாலையில் ஆட்கள் நடமாட்டத்தைக் கண்ட பின்பே உமாவிற்குப் பயம் நீங்கியது மகிழ்ச்சி திரும்பியது.

அந்தக் குறுக்கு வழியிலிருந்து அடுத்த சாலைக்குச் செல்ல ஒரு பெரிய கழிவு நீர் கால்வாயைக் கடக்க வேண்டும், அதில் செல்லும் நீரின் அளவு/ஆழம் மிக மிகக் குறைவே; பாதங்கள் மட்டுமே நனையும் அளவு தானிருக்கும்.

ஆனால் அந்தக் கழிவு நீரில் கால் வைக்காமல் அந்தக் கால்வாயைக் கடக்கக் கிட்டத்தட்ட இரு சதுர அடி அளவுள்ள பாறைகள் இரண்டு அடி இடைவெளியில் போடப் பட்டிருக்கும் அவற்றின் மேல் பகுதி நீர்ப்பரப்பிலிருந்து சற்று மேல் இருக்கும்.

அதன் மீது கால் வைத்து நடந்து / கடந்து செல்வது மிக இயல்பான செயல். நான் என் கைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு நடக்குமாறு அழைக்க உமாவோ வாய் பிளந்து பேய் அறைந்தால் போல் என்னைப் பார்த்தாள்.

"என்ன அக்கா திரும்பவும் ஏன் இப்படிப் பயப்படறீங்க?" என்றேன்.

"என்னடா? இதத் தாண்டனுமா?"

"ஆமாம்! ஏன் கஷ்டமா?"

"ஹுஹூம் என்னால் முடியாது."

"ஐயோ ரொம்பச் சுலபம் அக்கா, அப்படியே கல்லு மேல் கால வைத்து நடக்க வேண்டியது தான்."

"ஹுஹூம் என்னால முடியாதுப்பா, நான் வேண்டுமானால் தண்ணியில கால வெச்சே நடந்துடறேன்."

"ஐய்யய்யே! இதுலயா? வ்வேக் த்தூ, இது காவாத் தண்ணிக்கா!"

"பரவாயில்லை வீட்டில் போய்க் காலக் கழுவிக்கலாம்." திட்டவட்டமாகச் சொல்லி அடியெடுத்து வைக்கப் போனாள்.

"ஐய்யய்யோ!! தயவுசெய்து வேண்டாம் இருங்கள்!"

"வேற எப்புடி?"

"சரி நான் உங்களைத் தூக்கிட்டு போகிறேன்."

"டேய் உன்னால முடியாதுடா! என்ன கீழ போட்டுடுவே, அப்புறம் நான் இந்தக் காவத்தண்ணில பொரலனுமா?"

எனக்குச் சவாலாகவுமிருந்தது; சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன், ஆள் நடமாட்டமிருந்தது. சற்றுப் பொறுக்கச் சொன்னேன். வெகு அருகில் யாருமில்லாத போது, "ம்ம் என் முதுகில், உப்பு மூட்ட மாதிரி,"

நான் சொல்வதற்காகவே காத்திருந்தவளாகச் சிறிதும் கூச்சப்படாமல் தன் புடவையை நன்கு உயர்த்தி செருக்கிக்கொண்டு சட்டென என் முதுகில் தொற்றிக் கொண்ட உமா, என் கழுத்தைச் சுற்றி தன் இரு கைகளால் இறுக்கி அனைத்துக் கொண்டு தன் இருகால்களால் என் உடலைப் பின்னிக்கொண்டாள்.

வாவ், பருத்த கொங்கைகள் மிக மிருதுவான பந்துகளாக இரண்டும் என் முதுகில் அழுத்த அவளுடைய இரண்டு பூசனி குண்டிகளை இரு கைகளால் அழுந்த பிடித்துக் கடந்தேன்.

ஒவ்வொரு கல்லைக் கடக்கும் போது அவளின் மிருதுவான பந்துகள் அழுந்தி அழுந்தி என் ஸ்பரிஸத்தில் பல கிளர்ச்சிகளை ஏற்படுத்தின அதனை அனுபவித்தபடி; தாண்டிய பிறகும் இறக்கி விடாமல் நடக்க, "போதும்டா எறக்கிவிடு!" எனச் சொல்லி இறங்கி விட்டாள்.

உடனே, "ரொம்பத் தேங்ஸ்டா!" எனச் சொல்லி நான் சற்றும் எதிர்பாராத போது என் கன்னத்தில் ஒரு முத்தமிட்டாள். பிறகு இருவரும் வீடு வந்து சேர்ந்தோம். இருவரும் கை கால்களைக் கழுவி சுத்தம் செய்து கொண்டு பின்னர் நான் தொலைக்காட்சியை முடுக்கினேன்.

உமாவும் மின் விசிறியை முடுக்கி விட்டு வந்து என் பக்கத்தில் அமர்ந்தாள்.

"அப்பாடி!! ஒரே புழுக்கமாயில்லை?" சொல்லி தன் மாராப்பை விலக்கித் தன் மாங்கனிகளுக்குத் தன் வாயால் காற்று ஊதினாள்.

நான் கண் கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, "அந்தப் பேன (Fan) கொஞ்சம் வேகமாக ஓடவிடுடா." நான் அதிகப்படுத்தி விட்டு உட்கார, உடனே, ஓவ்வ்வ். உமா சற்று அலறலுடன், "என்னடா ஆச்சி?"

மின்சாரம் துண்டிப்பு. உடனே வெளியிலிருந்தும், அக்கம் பக்கத்திலிருந்தும் அனைவரும் வெளியில் வந்து பேசிக் கொள்ளும் சத்தம் கேட்டது. நான் எழுந்து மெழுகு வர்த்தியை எடுக்கச் சமையலறைக்குச் செல்ல எத்தனிக்க, உடனே பயந்த உமா, "டேய் என்னை விட்டு எங்கேயும் போகாதே!" என்று பயத்தில் தேடி அலறினாள்.