Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.
You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.
Click here
माझ्या ह्या 'अनपेक्षित प्रेमाच्या' प्रदर्शनाने संगीतादिदी भांबावली आणि स्तब्ध ऊभी रहात पुटपुटली, "सागर, हे रे काय?... सोड मला!"... असे म्हणून तिने स्वत:ला माझ्या मिठीतून सोडवायचा हलकासा प्रयत्न केला. पण मी तिला अजुन माझ्या अंगाशी दाबत तिच्या कानात कुजबूजलो,
"नाही, दिदी... तुला असे ग्रिट करायचा चान्स मला नेहमीच थोडी मिळणार आहे?... आपण असे एअरपोर्टवर एकटे क्वचितच कधीतरी भेटू... तेव्हा करू दे मला... आणि मला खरोखर खुप खुप आनंद झालाय की तू शेवटी आलीस!... तेव्हा तो आनंद मला असा व्यक्त करावासा वाटला!..."
"अरे हो पण... सगळी लोक आपल्याकडे बघताहेत... मला लाज वाटतेय..." संगीतादिदी लाजेने चूर होत म्हणाली...
"बघू दे... तु माझी लाडकी दिदी आहेस... तेव्हा तुला भेटून मला खुप खुप आनंद झाला आहे... तो मी कसाही व्यक्त करेन... लोकांना काय त्याचे?... आणि तसेही लोकांना काही पडली नाही कोण कोणाला मिठी मारतय किंवा किस करून ग्रिट करतय..." मी हसून तिला म्हणालो...
"अय्या... म्हणजे तू मला किस करणार??? नको नको... काहितरीच काय??..." संगीतादिदी खरोखर खुपच भांबावली पण हसऱ्या चेहऱ्याने कोणाच्या लक्षात येणार नाही असे ती मला दूर ढकलू लागली... मग मी पण तिला जास्त लाजवले नाही आणि हळुवारपणे तिच्यापासून दूर होवू लागलो... मी जेमतेम फूटभर तिच्यापासून मागे झालो आणि मोबाईल असलेला हात मागे तिच्या नितंबाच्या वरच्या भागावर तसाच ठेवत मी बुके असलेला हात पुढे आणला आणि तिला बुके देत हसून तिला म्हणालो,
"वेलकम टू दुबई, दिदी!... तुझ्या ह्या दोन दिवसाच्या 'ॲडवेंचरस' ट्रिपमध्ये तुझे स्वागत आहे!"
"थँक्स डिअर... काय हे!... ह्या सगळ्याची गरज आहे का?..." आनंदाने हसून माझ्या हातून गुलाबांचा बुके घेत त्यातील गुलाबांचा वास घेत दिदी म्हणाली...
"दिदी, तुझ्यासाठी आणि माझ्यासाठी ही खरोखर एक अविस्मरणीय ट्रिप असणार आहे... ह्या क्षणापासून तू आणि मी एखाद्या 'हनीमून' जोडप्यासारखे एकत्र रहाणार आहोत, वेळ मजेत घालवणार आहोत आणि खुप खुप मज्जा करणार आहोत... तेव्हा त्याचा सुरुवात तुझे असे स्वागत करून व्हायलाच हवी... तु सुद्धा इतर सगळे विसरून जावून फक्त आणि फक्त ह्या ट्रिपची एखाद्या 'नवविवाहित वधु'सारखी मज्जा घे... मनापासून फूल एंजॉय कर... कसलीही लाज-शरम न बाळगता बिनधास्त पुरेपूर 'सुख' घे..." मी चावटपणे हसून तिच्या नितंबाच्या वरचा हात दाबून तिला जवळ ओढत म्हणालो...
"सागर, पुरे हं... खुपच 'प्रेम' ऊतू चालले आहे दिदीबद्दल... सगळे बघताहेत... चल निघू इथून आधी..." संगीतादिदी लाजेने लाल होत म्हणाली...
मी 'ओके' म्हणत माझा मागचा हात काढुन घेतला आणि मोबाईल माझ्या पॅन्टच्या खिश्यात टाकला... मग त्या हाताने मी दिदीची ट्रॉली पकडुन ओढायला लागलो आणि दुसरा हात तिच्या मागून कंबरेत घालुन मी तिला किंचित ओढत तिच्याबरोबर चालायला लागलो... मी तिच्या कंबरेभोवती हात टाकला तसे ती माझ्याकडे पाहून चावटपणे हसायला लागली आणि तिला काहितरी बोलायचे होते पण ती काही बोलली नाही आणि गुपचूप चालायला लागली... चालता चालता मी हरीश जेथे ऊभा होता तेथे नजर टाकली तर तो तेथून आम्हा दोघांनाच निरखुन बघत होता... नशीब तो अश्या घोळक्यात ऊभा होता की तो आम्हालाच फक्त रोखुन बघतोय हे कोणाच्या लक्षात येवू शकत नव्हते... चालता चालता मी त्याच्याकडे कटाक्ष टाकत होतो आणि आमची नजरानजर झाली की तो हात किंचित वर करून मला अंगठा दाखवून 'गूड किंवा सही जा रहे हो' असे सुचित करत होता...
मी दिदीच्या डाव्या हाताला होतो आणि हरीश तिच्या उजव्या हाताला दहा फूटावर लोकांमध्ये होता... मी डाव्या हाताने दिदीची ट्रॉली बॅग ओढत होतो आणि माझा उजवा हात दिदीच्या उजव्या कंबरेवर पण तिच्या नितंबाच्या वरच्या गोलाईवर स्थिरावला होता... मला खात्री होती की दिदीच्या उजव्या बाजुला दूर ऊभा असलेला हरीश दिदीची उजवी बाजु स्पष्टपणे पाहू शकत होता आणि तो तिलाच निरखून बघत होता...
त्याला बोलते करायला मी हळुच त्याला म्हटले, "द... कशी दिसतेय?"
आमचे आधीच ठरले होते की त्या ट्रान्समिटरमधुन मला जेव्हा हरीशला काही सांगायचे असेल तेव्हा मी वाक्याची सुरुवात 'द' शब्दाने करावी म्हणजे त्याच्या लक्षात यावे की ते वाक्य मी त्याला उद्देशून म्हणालोय... इनकेस, जर दिदीने तो शब्द ऐकला तर 'द' म्हणजे मला 'दिदी' म्हणायचेय असे तिला सांगता आले असते... आणि तेव्हा झालेही तसेच!... माझा आवाज दिदीला ऐकू गेला पण मी काय बोललो ते तिला कळले नाही म्हणून उत्सुकतेने तिने मला विचारले,
"काय?... काही म्हणालास का तू, सागर??"
"ते... दिदी... कसे दिसतेय... म्हणजे एअरपोर्ट कसे दिसतेय ते विचारले तुला?? आता हे टर्मिनल नवीन झालेले आहे ना... म्हणून विचारले..." मी पान पलटत दिदीला म्हणालो...
"छान आहे... तुमचे दुबई काय... सगळे चकाचक... पॉश ॲन्ड लॅविश..." दिदी हसून म्हणाली...
"हां... ते तर आहेच... दुबईची खासियत हीच तर आहे... सगळे एक्स्ट्रा ऑर्डिनरी... वर्ल्ड-क्लास!... हं, द?"
आणि मग तिकडुन हरीश बोलायला लागला,
"सर... कशी दिसतेय काय?... माल आहे माल दिदी!... साईडने काय सेक्सी दिसत आहे दिदीची फिगर!!... वरचे भरलेले बॉल... मागे खाली भरलेले चुतड... तुम्ही मस्त वर वर हात लावताय... आणि तुमची दिदी चालताना तिचा तो थोडा शॉर्ट कुर्ता चांगलाच हलतोय आणि साईडला मोठा कट असल्याने व्हाईट स्लॅकवरून तिच्या नितंबाचा गोलाकार भाग आणि भरलेल्या मांड्यांचा आकार एकदम सेक्साट दिसतोय... तुम्ही कसा काय हात तेथे वरच्या गोलाईवर फक्त ठेवलाय... मी तुमच्या जागी असलो असतो तर दिदीच्या नितंबावर हात फिरवायचा मोह मला आवरता आला नसता... मस्त दाबले असते मी तिचे चुतड... आणि तिला ओठांवर किस पण केले असते मी..."
"हो करणार आहे मी दोन्ही... तू बघच..." मी हळुच त्याला म्हणालो...
"काय?" दिदीने ते पण ऐकून पटकन मला विचारले...
"नाही... करणार आहे दोन्ही एअरपोर्ट... अजुन चकाचक... तू बघच पुढच्यावेळी आलीस की..." असे काहितरी मी तिला थातूर-मातूर बोललो...
"काय बडबडतोय कुणास ठाऊक?..." दिदीने हसून म्हटले आणि पुढे तिने विचारले, "कोठे चाललोय आपण? तुझी कार कोठे आहे??"
"पार्किंगमध्ये... तिकडेच चाललोय आपण... थोडे दूर आहे... तेव्हा थोडे चालावे लागेल... हं... द, बोल..."
आणि हरीश पुढे बोलायला लागला, "यार, दिदीने डार्क ब्लू टॉप काय मस्त घातला आहे!... इतका ट्रान्सपरंट आहे की आतली काळी ब्रा स्पष्ट दिसतेय... इव्हन तिचे गोळ्यांचा आकार त्या टॉपमधुन बरोबर दिसतोय... कशी काय तिने डेअरींग केली आतमध्ये एखादी स्लिप न घालता फक्त ब्रा घालायची??" हरीशने उत्तेजनेने चेकाळत विचारले.
"मी सांगितले होते..." मी हळुच पुटपुटलो जे फक्त हरीशलाच ऐकायला गेले...
"तुम्ही सांगितले होते सर??... तरीही तिने मग खूपच मोठी डेअरींग केली... इथे दुबईमध्ये ठिक आहे... असा टॉप नॉर्मल वाटतो... पण मुंबईवरून येताना सगळे तिला बघत असतील... खासकरून तिच्या ह्या ट्रान्सपरंट टॉपमधुन दिसणारे काळ्या ब्रा मधील टप्पे..."
"शाल घेतली होती तिकडे..." मी हळुच त्याला म्हणालो...
"काय रे? शाल काय??" दिदीने मला विचारले...
"नाही... तुझी शाल कोठे आहे?... मुंबईवरून निघताना अंगावर घे म्हणून म्हटले होते ना तुला..." मी हसून तिला म्हटले...
"हो घेतली होती... प्लेनमधुन उतरताना गरम व्हायला लागलं... तेव्हा काढुन बॅगेत ठेवली... प्लेनमध्ये बरेचजण माझ्याकडे 'बघत' होते... त्यांना जे काही दिसत होते त्यांनी सगळ्यांची नजर माझ्यावरच खिळली होती... खास करून वरची बॅग मी हात वर करून काढत होते तेव्हा सगळे लाळ टपकुन माझ्या 'गोळ्या'कडे बघत होते... नालायक!... तुला म्हटले मी आत स्लिप घालते... तर नको म्हणालास... आत्ता पण तुझ्याबरोबर मी चाललेय तर अनेक जण टकामका बघताहेत माझ्याकडे..." दिदीने लटक्या तक्रारीत म्हटले...
"अग... इथे काही प्रॉब्लेम नाही... फारसे कोणी बघत नाही इथे... कारण येथे खूप वेगवेगळ्या देशाच्या बायकां-मुलींना बोल्ड ड्रेसमध्ये पहायची सवय आहे येथल्या लोकांना... खुपच आंबटशौकीन असतील तेच बघत असतात..." मी हसून तिला म्हटले...
"हो... आणि त्यात आपल्या भारतीय पुरुषांचा नंबर एक आहे... आता पण बघ आपले इंडियन पुरुषच जास्त बघत आहेत..." तिने हसून म्हटले...
"बघू दे... तु कोठे इथे जास्त वेळ थांबणार आहेस?... येथून आपण बाहेर पडलो की झालं... तू पण अजिबात लाजू वगैरे नकोस, बिनधास रहा... उलट अजुन छाती ताणून पुर्ण गोळे दाखव... जे कोणी बघताहेत त्यांना फक्त काही क्षणाचे नेत्रसुख मिळेल... त्यांचा विचार करून आपण आपला आनंद मिस नाही करायचा... मला खात्री आहे तुलाही असे थोडे फार अंग प्रदर्शन करण्यात एक वेगळी उत्तेजना वाटत असेल... मला तर काय एकदम एक्सायटेड वाटतेय!... की अशी सुंदर आणि सेक्सी लेडी, जी माझी बहिण आहे, जी माझ्या बरोबर चालतेय आणि सगळे माझ्याकडे पाहून माझा हेवा करत असतील..." मी चावटपणे हसून तिला म्हणालो...
"हो... तुला एक्सायटेड वाटणारच... तू एक नंबरचा नालायक आहेस!... तुला काय... तू तर मला सगळ्यांसमोर नागडी पण नेशील..." पुन्हा दिदीने हसून लटकी तक्रार करत म्हटले...
"एकदम पुर्ण नागडी नाही... पण तुला अर्ध-नग्न न्यायला मला काहीही वाटणार नाही..." मी हसून तिला डोळा मारत म्हटले...
"बघितलस... कसा बेशरमासारखा बोलतोस तू..." दिदीने मला चापट मारत हसून म्हटले आणि ती पुढे बोलली, "अरे कोठे आहे पार्कींग?? अजुन किती चालायचेय??"
"अग... पार्कींग रोडच्या पलिकडे आहे... आपण आता एअरपोर्टमधुन बाहेर पडू... नंतर ब्रिजवरील पॅसेजमधुन पलीकडे जावू... मग तेथील ग्लास लिफ्टमधुन खालच्या लेवलला जावू आणि मग तेथे पार्कींगमध्ये आपली कार आहे तेथे आपण पोहचू..."
मी मुद्दाम दिदीला ते डिटेलमध्ये सांगितले जेणेकरून हरीशलाही ते कळावे आणि त्याप्रमाणे तो थोडे अंतर ठेवून आमच्या मागे मागे येईल... तसे मी त्याला ऑलरेडी सगळे सांगितले होते की दिदीला रिसिव्ह केल्यानंतर कोठून आणि कसे मी तिला घेवून जाईन आणि त्याने आमच्या मागे येवून कसे आणि कोठून आम्हाला पहायचे ते... पण एक रिमाईंडर म्हणून मी पुन्हा तसे सांगितले... मध्ये मध्ये मी मान वळवुन हळुच पहात होतो की हरीश आमच्यापासून किती अंतरावर आहे आणि कोठे आहे... आमच्यातले अंतर जास्त वाढले किंवा एखाद्या वळणानंतर माझ्या लक्षात आले की हरीशला आम्ही दिसणार नाही तेव्हा मी आमच्या चालण्याचा स्पीड थोडा कमी करत होतो किंवा दिदीला काहितरी चावट बोलत होतो जेणेकरून ती किंचित थांबून मला लटकेपणे मारायची किंवा मला चिमटा काढायची...
आम्ही चावट बोलत, मस्करी करत एअरपोर्टच्या बाहेर पडलो आणि ब्रिजवरील पॅसेजने रोडच्या पलीकडे गेलो... तेथे कोपऱ्याला भली मोठी काचेची लिफ्ट होती जिच्यातून पॅसेंजर आपल्या लगेजच्या ट्रॉल्या घेवून खाली-वर जावू शकत होते... आम्ही लिफ्टजवळ पोहचलो तेव्हा आधीच तेथे असलेले सगळे पॅसेंजर आत घुसले होते आणि लिफ्टचा दरवाजा बंद व्हायच्या बेतात होता... आम्हाला पाहून आतील पॅसेंजरनी लिफ्टचा दरवाजा पुन्हा उघडलाही पण आम्ही त्यांना जायला सांगितले... तो दरवाजा पुन्हा बंद झाला आणि आम्ही तेथे ऊभे राहून लिफ्ट परत वर यायची वाट पाहू लागलो...
त्या कोपऱ्यात फक्त आम्हीच होतो आणि काही पॅसेंजर दूरवरून तिकडे येत होते... तेवढ्यात त्या एकांताचा फायदा घेवून मी दिदीच्या कंबरेवर ठेवलेला हात खाली सरकवून तिच्या नितंबावर नेला आणि तो हलकेच दाबला... तिची पाठ बाजुच्या भिंतीकडे होती आणि मी तिला ऑलमोस्ट चिटकुन ऊभा होता त्यामुळे तिच्या नितंबावर असलेला माझा हात दूरवरून येणाऱ्या पॅसेंजरला दिसण्याची शक्यता नव्हती... जसे मी दिदीचा नितंबा दाबायला लागलो तसे दिदीने एक चावट कटाक्ष माझ्यावर टाकला आणि लाडात मला म्हटले,
"चालु झाले का तुझे चाळे... काय करतोय तू??"
"काही नाही... चेक करतोय तुझ्या नितंबाच्या साईजमध्ये काही फरक पडला आहे का ते..." मी चावटपणे हसून म्हणालो...
"मग... कळला का फरक??" तिने पण चावटपणे विचारले.
"अग इतक्यात कसा कळेल... चांगले नीट चाचपून पहायला पाहिजे... तेव्हाच कळेल..."
"आणि कोणी पाहिले तर??"
"कोणी नाही पहाणार... आपल्या जवळ कोणीच नाही..." मी हसून म्हणालो...
"कोणी नाही जवळ... पण सीसी टिव्ही कॅमेरा असेल ना इथे...," असे बोलून दिदीने वर इकडे-तिकडे नजर टाकली आणि मला म्हणाली, "बघ त्या कोपऱ्यात वर आहे कॅमेरा... आपल्याला बघत असतील कोणी..."
"माहितीय मला... म्हणजे मला माहितीय तो कॅमेरा... पण त्यात तुझी 'मागची' बाजु कव्हर होत नाही... तेव्हा बिनधास्त रहा..." मी परत चावटपणे हसून म्हणालो आणि दिदीचा नितंब अजुन जोरात दाबला...
तेवढ्यात लिफ्ट वर आली आणि तिचा दरवाजा उघडला... दिदीच्या नितंबावरचा हात तसाच ठेवून मी दिदीबरोबर लिफ्टमध्ये शिरलो... आत शिरताना दिदी म्हणाली,
"आता आपली पाठ कॅमेऱ्याकडे झाली होती... तेव्हा त्यांनी पाहिले असणार तुझा हात कुठे आहे ते..."
"पाहू दे... लगेच कोणी आपल्याला हटकायला येणार नाही... आणि कोणी आले तर तोपर्यंत आपण एअरपोर्टमधुन बाहेर पडलेलो असू..." मी हसून तिला म्हणालो...
लिफ्टमध्ये आम्ही आत शिरलो तसे आम्ही वळुन ऊभे राहिलो आणि मी खालच्या मजल्याचे बटण दाबले... दरवाजा बंद व्हायला लागणार तेवढ्यात अजुन काही पॅसेंजर लिफ्टजवळ पोहचलो आणि त्यांनी बाहेरून बटण दाबले म्हणून दरवाजा बंद झाला नाही... जे पॅसेंजर आत शिरले त्यांच्याजवळ लगेजची ट्रॉली होती त्यामुळे मी आणि दिदी मागे सरकलो आणि मागच्या काचेच्या भिंतीला टेकू ऊभे राहिलो... लिफ्टची भिंत म्हणजे पुर्ण क्लिअर काच होती आणि त्याच्या बाहेरील लिफ्टचा शाफ्टही पुर्ण क्लिअर काचेचा होता... त्यामुळे बाहेरून कोणालाही लिफ्टच्या आतील सगळे दिसू शकत होते... बाहेर तसाही अंधार होता पण लिफ्टच्या आत फूल लाईट असल्याने बाहेरून लिफ्टच्या आतले सगळे स्पष्ट दिसू शकत होते... आम्ही त्या काचेला टेकुन ऊभे राहिलो आणि एका मागोमाग एक पॅसेंजर ट्रॉली वगैरे घेवून आत येत राहिले, जोपर्यंत लिफ्ट पुर्ण भरून जात नव्हती तोपर्यंत... आम्ही शेवटी होतो आणि सगळे पॅसेंजर आमच्याकडे पाठ करून पुढे पहात ऊभे होते...
त्या सिच्युएशनचा फायदा घेत मी पुन्हा चान्स मारला आणि दिदीच्या नितंबावरचा हात अजुन खाली नेला... हात खाली नेवून मी दिदीच्या तोकड्या कुर्त्याच्या आत घालुन पुन्हा तिच्या नितंबावर ठेवला आणि आता आळीपाळीने मी दिदीचे दोन्ही नितंब तिच्या स्लॅकवरून दाबू लागलो, कुरवाळू लागलो... दिदीने हळुच आपले तोंड माझ्या कानाजवळ आणले आणि ती कुजबूजली,
"नालायका... मागच्या काचेतून बाहेरच्यांना दिसत असेल तू कोठे हात फिरवतोय ते... हात काढ..."
"नाही ग कोणाच्या लक्षात येणार... आणि दिसले तर दिसू दे... कशाला काळजी करतेय?... आत्ता आपण खाली पोहचू आणि बाहेर पडू..." मी पण हळुच तिला म्हणालो...
आमचे ते बोलणे हरीश ऐकत होता आणि तो पटकन मला कानातल्या स्पिकरमध्ये म्हणाला,
"सर... मी बाहेरून वरच्या पॅसेजमधुन तुम्हाला बघतोय... अगदी स्पष्ट मला दिसतेय की तुमचा हात दिदीच्या कुर्त्याखाली आहे आणि तुम्ही तिचे चुतड दाबताय... तुम्ही सॉलिड डेअरींग करताय राव..."
माझ्या दुसऱ्या कानातील स्पिकरमधुन हरीश ते बोललेला मी ऐकले आणि मी प्रचंड उत्तेजित झालो आणि अजुन जोमाने दिदीच्या दोन्ही नितंबावर माझा हात फिरवू लागलो... मध्ये मध्ये मी हात तिच्या नितंबाच्या फटीत फिरवून तिच्या नितंबाच्या मधली घळ खाली तिच्या बोच्याच्या भोकापर्यंत चाचपत होतो... माझे मधले बोट मी तिच्या फटीत अजुन घुसवून तो भाग जास्तच चाचपून पहात होतो... दिदी अस्वस्थपणे हालचाल करत माझी 'चाचपणी' सहन करत होती... पुढच्या पॅसेंजरला कल्पनाच नव्हती की मागे आम्ही काय करतोय ते... अर्थात, बाहेर वरून हरीश आम्हाला बघत होता आणि त्याला काय दिसतेय ते मला सांगत होता...
शेवटी आम्ही खाली पोहचलो आणि लिफ्टचा दरवाजा उघडला... एक एक करत सगळे पॅसेंजर बाहेर पडू लागले तसे मी दिदीच्या कुर्त्याखालील हात बाहेर काढला आणि पुन्हा तिच्या कंबरेवर पण नितंबाच्या वरच्या भागावर ठेवला... मग सरते शेवटी आम्ही दोघे लिफ्टमधुन बाहेर पडलो... ती लिफ्ट परत वर गेली की त्यातून हरीश खाली येणार होता... त्याला खाली यायला थोडा वेळ लागणार होता तेव्हा मी दिदीला थोडे हळुच पार्कींगमधील माझ्या कारकडे घेवून चाललो होतो... दिदीबरोबर मी चावट आणि घाण बोलत होतो आणि ते ऐकून दिदी एक तर लटकेपणे मला दटावत मारत होती नाहीतर माझ्या बोलण्याला तितक्याच चावट आणि घाण शब्दात उत्तर देत होती... माझी खात्री होती की आमचे बोलणे हरीश व्यवस्थित ऐकत होता आणि आमच्यातले ते घाण घाण बोलणे ऐकून तो सुद्धा उत्तेजित होत असावा...
मी मुद्दाम माझी कार सगळ्यात शेवटच्या पार्कींग लॉटमध्ये पार्क केली होती जेथे प्रत्येक लाईनमध्ये एखाद दुसरी कार पार्क केलेली होती... त्यामुळे तेथे कोणीही दिसत नव्हते आणि म्हटले तर फक्त मी अन दिदीच त्या भागात होतो... पार्कींग एरियात लाईट होती पण ती अंधुकच होती त्यामुळे दिदीच्या कंबरेला धरून तिला माझ्या अंगावर ओढत, तिच्याशी चावट गप्पा मारत मी बिनधास्त चालत होतो आणि दिदीही तितक्याच मोकळेपणे मला साथ देत होती... आम्ही तेथून चालत असताना हरीशने गुपचूप मागून कोठल्या बाजुने यायचे आणि आम्हाला पहात रहायचे हे त्याला मी सांगितलेले होते... त्याप्रमाणे तो आम्हाला बघत होता ह्याची मला खात्री होती तेव्हा मी त्याला जास्तीत जास्त शो देत होतो...
शेवटी आम्ही माझ्या कारजवळ पोहचलो... रिमोटने कार अनलॉक करून मी दिदीची बॅग मागच्या सीटवर टाकली आणि शोफरसारखे नाटकीपणे पुढच्या पॅसेंजर सीटचा दरवाजा उघडुन मी दिदीला आत बसायला सांगितले... खूषीत माझ्या गालाला धरुन मला थँक्स म्हणत दिदी आत बसली... कारच्या पुढच्या बाजुने मी ड्रायव्हिंग सीटवर जायला निघालो... तेवढ्यात माझ्या समोरील लाईनच्या मागील एका झुडप्यावर मी नजर टाकली आणि नोटीस केले की हरीश त्या झुडप्यामागे येवून ऊभा होता... तेथून त्याला माझ्या कारचा पुढचा भाग स्पष्ट दिसत होता पण कारमध्ये बसलेल्या दिदीला किंवा मला झुडपामागे तो आहे हे दिसणार नव्हते... जेव्हा मी त्या भागात कार पार्क करायला आलो तेव्हाच मी मार्क केले होते की त्या झुडपासमोर कार पार्क केली तर त्याच्या मागून माझ्या कारचा पुढचा भाग दिसू शकत होता आणि तसे मी हरीशला ऑलरेडी सांगितलेले होते...
फिरून मी ड्रायव्हिंग सीटवर येत असताना हळुच मी हरीशला विचारले होते की 'तू बघतोयस ना रे आम्हाला?' आणि त्याने मला रिप्लाय केला होता की 'व्यवस्थित' म्हणून... मी खुषीत दरवाजा उघडुन आत बसलो आणि दरवाजा लावून घेतला... मग वळुन मी हसत दिदीकडे पाहिले आणि तिनेही स्मित हास्य करत माझ्याकडे पाहिले... हात पुढे करून मी दिदीचा हात पकडला आणि माझ्या हातात घेतला... प्रेमाने तो कुरवाळत मी दिदीला म्हणालो,
"ओह दिदी, शेवटी तू आलीस येथे... तु अशी एकटी आलीस आणि आता माझ्याबरोबर आहेस तर मला इतका आनंद झाला आहे, इतका आनंद झाला आहे की मी तो शब्दात सांगू शकत नाही... तो आनंद मी फक्त असाच व्यक्त करू शकतो..."
असे बोलून मी पटकन दिदीला माझ्या जवळ ओढलो आणि पुढे झुकून मी माझे ओठ तिच्या ओठांवर ठेवले!... माझ्या त्या अनपेक्षित चुंबनाने दिदी भांबावली आणि पटकन तिने तिचे तोंड माझ्या तोंडापासून दूर केले... आश्चर्याने बाहेर आजुबाजूला पहात ती पटकन म्हणाली,
"नालायक... कोणी बघेल ना आपल्याला... थोडा कंट्रोल ठेव..."
"अग कोणी नाही इथे आपल्याला बघायला... जास्त उजेडही नाही येथे..."
असे बोलून मी परत तिला माझ्या जवळ ओढले आणि पुन्हा तिच्या ओठांवर ओठ दाबून तिचे चुंबन घेवू लागलो... पुन्हा दिदी भांबावली आणि माझ्यापासून दूर व्हायला लागली... पण मी तिला जखडून पकडले होते तेव्हा ती मागे होवू शकली नाही... शेवटी नाईलाजास्तव ती मला चुंबनात साथ देवू लागली... सात-आठ सेकंद फक्त ओठांवर ओठ दाबून मी चुंबन घेत राहिलो आणि नंतर मी हळुच माझी जीभ तिच्या ओठांमध्ये सारली... तिने आपले ओठ विलग केले आणि माझी जीभ आपल्या तोंडात घेतली... मग मी माझ्या जीभेने तिच्या जीभेशी खेळायला लागलो आणि ती माझी जीभ चोखायला लागली...
दुबई एअरपोर्टच्या पार्कींगमध्ये कारमध्ये बसून मी माझ्या बहिणीला फ्रेंच किसिंग करत होतो आणि काही अंतरावरून एक परका माणूस ते पहात होता... माझ्यासाठी ती अनोखी उत्तेजक गोष्ट होती आणि ते पहाणाऱ्या हरीशसाठीही ती भन्नाट गोष्ट होती की एक भाऊ-बहिण किसिंग करताहेत... पण तसे पब्लिक जागेत किसिंग करणे खुपच धोकादायक होते!! पण माझ्यावर कामवासनेचा इतका जबरदस्त इफेक्ट होता की तो धोका मी जाणून-बुजून पत्करत होतो... दिदीला चुंबायच्या उत्तेजनेत आपसूक माझा हात तिच्या भरीव उभारांवर गेला आणि मी ते दाबायला लागलो... त्यावर पहिले संगीतादिदी भानावर आली आणि तिने माझा हात धरला...
आणि मग तिने आपले तोंड मागे घेतले आणि एक दिर्घ श्वास सोडत म्हणाली, 'पुरे झाले आता'... तिने तोंड मागे घेतले तसे मी पण सरळ झालो आणि मी पण एक दिर्घ श्वास घेवून उसासा सोडला... मी सरळ त्या झुडपाकडे पाहिले तर त्याच्या मागून हरीश आम्हाला पहातच होता... मी त्याच्याकडेच पहातोय हे पाहून तो माझ्या कानातील स्पिकरमध्ये म्हणाला,
"पहातोय मी, सर... वाऊऽऽऽ काय सेक्साट वाटत होते सर तुम्हा तुमच्या बहिणीला तसे किसिंग करताना... नक्कीच तुम्ही तिच्या तोंडात जीभ घालुन चोखत होता... आणि शेवटी मला वाटतं तुम्ही तिचे बॉल दाबायला लागलात ना?..."
"हं!..." मी अनाहुतपणे म्हणालो...
"काय रे?... काय 'हं'??" दिदीने पटकन मला विचारले...
"हं... काही नाही... चल... घरी जाऊया... आपली ही अनोखी ट्रिप आणि आगळीवेगळी मजा ह्या क्षणापासून चालु होतेय..."
मी कारचे इंजिन चालु केले आणि सीट बेल्ट ओढून लावला... दिदीलाही मी सीट बेल्ट लावायला सांगितला आणि मी कार पार्कींगमधुन बाहेर काढायला लागलो... हरीश सगळे पहात होताच आणि मी पार्कींगमधुन बाहेर पडतोय हे पाहून तो मला म्हणाला,
"ओके, सर... ऑल द बेस्ट!... एंजॉय करा... आणि मला पण 'मजा' द्या... कॉल करा नंतर मला चान्स मिळेल तसा..."
मी फक्त 'हं' म्हणून त्याला उत्तर दिले आणि हरीश लपलेल्या झुडप्याला क्रॉस करून कार पुढे नेली... हरीश पलीकडुन माझ्याशी अजुन काय काय बोलत होता पण आम्ही वापरत असलेल्या ट्रान्समिटरची रेंज क्रॉस झाली तसे आमच्यातला संपर्क तुटला!
भाग ४ समाप्त
पुढे सुरू...
- COMMENTS
