ஒரு தாயின் கனவு (படுக்கையில்)

ஒரு தாயின் கனவு (படுக்கையில்)

(" In this story, the fictional characters are over 18 years old, whose name is coincidental. ")

என் பெயர் லதா! எனக்கு இப்போ வயது 40, எனக்கு கணவன் இல்லை, எனக்கு திருமணம் ஆனா இரண்டு வருடத்திலேயே வேறு ஒருவலுடன் பறந்து விட்டார், நான் ஒரு கிராமத்து பெண், பட்டணத்தில் பெரிதும் பழக்க வழக்கம் இல்லாமல், என் படிப்பை மட்டும் நம்பி என் கைக்குழந்தையுடன் வந்தேன்.

கஷ்டத்தில் நாட்கள் போனது, எனக்கும் நல்ல வேலை கிடைத்தது, என் மகனும் வளர்ந்தான், என் கனவு எல்லாம் இவன் அப்பனை போல இல்லாமல், ஒரு நல்ல வாழ்க்கை இவன் வாழ வேண்டும், இவனை நம்பி வருபவளை இவன் ஏமாத்த கூடாது.

என்றும் இல்லாமல் இன்று வெளியில் பலத்த மழை வீட்டுக்குள்ளும் வந்தது, இதுவரை நாங்கள் பார்க்காத அளவு, நாங்கள் முதல் தலத்தில் இருப்பதால், எங்களை பாதிக்க வில்லை, ஆனால் என் வீட்டுக்கு கீழ் இருந்த குடும்பம் பாதிக்க பட்டது.

மழை வெள்ளம் தீரும்வரை எங்கள் வீட்டில் தங்க சம்மதித்தோம், எங்கள் வீட்டில் இரண்டு அறையே இருக்க, ஒரு அறையில் அவர்கள் தங்கிக்கொண்டனர், நானும் என் மகனும் என் அறையில் தங்கிக்கொண்டோம் ,

என் மகனுடன் சேர்ந்து உறங்கி 10 வருசத்துக்கு மேல் ஆகின்றது, சின்ன வயசில் அவனை என் அருகில் படுக்க வைத்தால் என் மீது கையையையும் காலையும் போட்டு என்னை தூங்க விடமாட்டான், இன்னும் அதே பழக்கம் இருக்குமா என்று கொஞ்சம் சந்தேகம் இருந்தது.

எங்கள் வீட்டில் இருந்த பொருட்கள் கொண்டு சமையல் செய்து எனது விட்டு விருந்தாளிகளுடன் பகிர்ந்து உண்டோம். சென்னையில் மக்கள் யாரும் ஒன்றாக இருப்பது இல்லை, பக்கத்து விட்டாரே அருகில் இருப்பவர்களை பத்தி தெரியாமல் பலவருடம் இருப்பார்கள், என்பது உண்மைதான், இந்த வெள்ளம் வரவில்லை என்றால் எனக்கு இவர்கள் பெயர்கூட தெரிய வாய்ப்பு இல்லை. இன்று எங்களை ஒன்று சேர்த்தது இந்த வெள்ளம்,

இரவு சீக்கிரமே தூங்க சென்று விட்டோம், எப்போதும் என் மகன் அவன் அறையில் இரவு 12 மணிவரை தூங்காமல் அவனின் கம்ப்யூட்டரை பார்த்துக்கொண்டு பிறகுதான் தூங்க செல்வான், இன்று வீட்டில் மின்சாரம் இல்லை, அதுவும் அவன் இன்று என்னுடன் தூங்கவேண்டும், வீட்டில் புதிதாக தெரியாத முகங்கள் வேறு, கட்டிலில் இருவரும் படுக்க ஓரமாய் படுத்து தூக்கம் வராமல் புறண்டுகொண்டு இருந்தான்.

என்னடா இன்னும் தூங்கலையா?

இல்லைம்மா தூக்கம் வரல!

கண்ணை மூடி படு தானா வரும்.

சரிம்மா என்று சொல்லி மீண்டும் புரண்டுகொண்டிருந்தான், அவன் எனக்கு பின்னே இருந்து புரண்டுகொண்டிருக்க எனக்கும் தூக்கம் வரவில்லை,

என்னடா ஆச்சி?

அம்மா நா எப்பவும் துங்கறதுக்கு முன்னாடி, அடிப்பது வழக்கம், அப்பத்தான் தூக்கம் வரும், இல்லைனா தூக்கமே வராது. ப்ளீஸ் மா,

என் மகனுக்கு வயசு 19 ஆகுது, இந்த வயதில் இளைஞ்சன் ஒருவன் கை அடிக்காமல் இருப்பது அதிசய படவேண்டிய விஷயம், என் மகன் தெளிவாக என்னிடம் சொன்னது எனக்கும் கொஞ்சம் பெருமையாக இருப்பினும், கொஞ்சம் சங்கோஜமாக இருந்தது.

அம்மா திரும்பிக்கொள்கிறேன், நீ உன் வேலையை சீக்கிரம் முடிச்சிட்டு சீக்கிரம் தூங்குன்னு சொல்லி திரும்பி படுத்தேன், கட்டில் மெல்ல அசைந்தது, என் மகன் எனக்கு பின்னே இருந்து அவனின் இளமைக்கு பசி ஆற்றிக்கொள்கிறான், எனக்கு என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை, கட்டில் அசைவு நிற்கவே இல்லை, இவ்வளவு நேரம் என்ன செய்கிறான்? இன்னும் அவன் முடிக்கவில்லையா?

என்னடா இன்னும் முடியலையா, எனக்கு தூக்கம் வருது!,

அம்மா! எப்பவும் நிகழ்ச்சியை பார்த்துக்கொண்டே செய்து பழகிவிட்டது, அதான் இப்போ எதுவும் இல்லாம செய்வது ரொம்ப நேரம் ஆகுது என்று சொன்னது, எனக்கு ஏண்டா கேட்டேன் என்று அசிங்கமாக போனது.

அதுக்கு நான் என்ன செய்யமுடியும்!,

அம்மா கொஞ்சம் திரும்பி படுங்க போதும்.

என்னை அவன் மோஹத்துக்கு தீனியிட திரும்பி படுக்க சொன்னதும், எனக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது!, இருப்பினும் வெளிப்படையான பேச்சி எனக்கு புரிந்தது. இவன் சீக்கிரம் முடிக்கலைனா என்னையும் தூங்க விடமாட்டான், அவன் வேறு ஏதாவது கேற்பதுகுள்ள படுத்திடலாம்! என்று திரும்பி படுத்தேன். எனக்குள்ளே என் மகனின் வளர்ச்சியை பார்க்கவும் ஆர்வம் இருந்தது.

இந்நாள் வரை என் மோகத்தை அடக்கி வைத்திருந்ததுக்கு சோதனையாய் என் மகன் தன் உடல் உறுப்பை மேலும் கீழும் ஆட்டிக்கொண்டு என்னையே உற்று நோக்கிக்கொண்டிருக்க! எனக்கும் எதோ மாற்றம் ஏற்பட்டது. என்னை தின்பது போன்ற அவன் பார்வை என்னை கற்பழிப்பதாக தோணியது.மேலாடை இன்றி லுங்கியை விளக்கி அவன் ஆட்ட! ஆட்டா அதன் நீளம், அகலம் என்னை ஆர்ச்சரியப்படுத்தியது மட்டும் இல்லாமல் என்னையும் அதன் வலையில் விழ வைத்தது,

நானும் என் முலையை என் மேலாடையிடன் சேர்த்து கசக்கிக்கொண்டு இருக்க! என்னை நெருங்கி வந்தான்.

என்னடா பக்கத்துல வர! உதய் விழணுமா? நீ உன் வேலையை முடி சீக்கிரம்.

அம்மா நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க!

என்னடா தூபம் போடுற! என்ன வேணும்?

மாராப்பில் மறைந்திருந்த என் முலையை அவனின் ஒரு கையால் சேர்த்து கசக்கினான், என் கையால் தட்டி விட்டேன், முகத்தை கொண்டுவந்தான் தள்ளிவிட்டேன், நெருங்கினான் இம்மூரை நான் ஏதும் செய்யாமல் இருந்தேன், என் மௌனம் சம்மதம் என்று என்னை கட்டிக்கொண்டு என் கழுத்தில் முத்தம் வைத்தான், என்னால் இதற்க்கு மேலும் அடக்க முடியாதென்று தெரிந்தது. பலநாள் அடக்கி வைத்த காதல் ரசம் என் கட்டிலில் என் மகனின் மூச்சி காற்று பட்டதில் பீறிட்டு வந்தது.

பாசமா! காதலா! மோகமா என்று தெரியவில்லை நானும் இறுக்கி கட்டிகொண்டேன், இருவரும் கட்டிலில் ஒருவர் உடலை ஒருவர் தழுவிக்கொண்டு உருண்டு புரண்டோம், என் சேலை விளக்கி என் முலையை கசக்கிக்கொண்டு அவனும் முன்னேற முன்னேற நானும் அவனின் பூளை என் கரங்களால் பிடிக்க நேர்ந்தது, என் ஒரு கை போதாது, இரண்டு கரங்களும் தேவை, துடித்து கொண்டிருந்த அவனின் ஆணுறுப்பு என்னை மேலும் மேலும் இறுக்கி பிடிக்க சொல்லியது.

ஈரமான என் புண்டையோ அதை வேணும் வேணும் என்று சொல்லியது.

போதாது! கூடாது, எங்கள் அறைக்கு வெளியில் எங்கள் விருந்தாளிகள் இருக்கின்றனர், தாயும் சேயும் செய்கின்ற வேலையா இது, என்று என் மனம் சொல்லியும், அவனின் ஆணுறுப்பை விடாமல் என் கரங்கள் பிடித்து இருந்தது. மனம் மாறியது. மோகம் கூடியது.

என் ஜாக்கெட் கொக்கியை அவிழ்க்கும் முயற்சியில் இறங்கினான், தாய் பால் குடித்த இடத்தை இன்று காமத்துப்பால் குடிக்க முன்னேறும் என் மகனின் செயல்,என்னை திணறடித்து. இதயம் படபடத்தது.

இன்றுவரை நான் கட்டி காப்பாத்திய என் கற்பு இன்று என் மகனால் திறக்க படப்போகிறது, இன்று முதல் என் தாய்மை என்னும் வெளி எங்களை காக்குமா! இல்லை அதுவே எங்கள் உறவுக்கு வலுவூட்டுமா?

ஆண்மையை அவன் காட்டா , நாணத்தால் என் பெண்மை திறந்து இருவரும் ஒருவராக கட்டிலில் கிடக்க, வெளியில் சத்தம் கேட்டு அதிர்த்தோம்,

கோபமான வார்த்தை, மென்மையான முனகல் என்று கலந்திருந்தது, என் விருந்தாளிகள் குளிருக்கு, உடலுறவில் ஈடுபட்டு கொண்டிருக்கின்றனர் என்று அறிந்து, எங்கள் காதுக்கு அவர்கள் சத்தத்தை விருதாக வைத்துக்கொண்டு,

என் அழகு மகனை என் உள்ளே வாங்கி கொண்டேன், தாய்மையால் ஏற்பட்ட முழுமை இன்று இன்னும் அதிகமாக மாறியது,

இருவரும் மென்மையாகவும் அழகாகவும் உறவில் ஈடுபட்டோம், அவனும் என்னை மரியாதையுடன் மகிழ்வித்தான், எனக்கு ஆனந்தம் பீறிட்டுவர என் நகங்கள் அவன் முதுகில் கோலம் போடா! என் பால்குடங்களை பற்களால் சேதப்படுத்தி, கீழ் குடத்தை நிரப்பினான். இருவரும் களைப்பில் அப்படியே உறங்கினோம், அதிகாலையிலேயே எழுந்தேன், என்றும் இல்லா புத்துணர்ச்சி, உடல் எங்கும் பரவி இருந்தது, என் மகனே என்னை பார்க்கும் பார்வை என்னை மீண்டும் வேண்டும் என்று சொல்லியது.

மழை இன்னும் விட வில்லை, இன்னும் மின்சாரம் வரவில்லை, வெளியில் செல்ல முடியாது, வேலைக்கு போகமுடியாது. இன்னும் 2 நாள் ஆகும் போலிருக்கு. அதுவரை என் மகனுடன் நான் இருக்க வேண்டும் என்றதும் என் மனம் உற்சாகத்தில் துள்ளிக்குதிக்க, என்னை அடக்கி கொண்டேன்.

இன்று இரவு என்ன நடக்கும், என் கனவு மீண்டும் தொடருமா!

(" Your best comments are welcome, and write your comments. ")

உங்களின் மேலான கருத்துகள் வரவேற்க படுகிறது, மேலும் எழுத உங்களின் கருத்துகளை சொல்லுங்க