Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.
You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.
Click here(" The characters in this story are all fiction! If anyone's name is mentioned in this coincidence!
Also in this story all The characters or above 18 years old, but whose age is not specified.
The story will continue for several episodes at the will of the protagonists, and the story will continue to be the epicenter of the character's feelings until someday.
If you don't like this, you should not proceed.
Important note, if you are under 18 years old, do not proceed.")
ஒருவரை ஒருவர் கட்டி அணைத்தபடி உறங்கினர்...
மரு நாள் காலை ஆனது,சூரிய உதயத்தை பல நாள் கழித்து முதல் முறையாக பார்த்தால், கண்ணில் கண்ணீர் மல்க கடவுளை வேண்டிக்கொண்டால்,
சூரிய ஒளியை விட பிராகாசமாக ஒளி சூரியனில் இருந்து வந்தது, அதில் இருந்து மூன்று பெண்கள் முகம் தெரிந்தது,
வணக்கம் என் பெயர் மோஹனா! உனக்கு தேவகட்டளையை சொல்ல வந்திருக்கிறோம்.
என் பெயர் சாதனா! நீ செய்த திருமணம், மேலோகத்தில் வழக்கம் இல்லாதது! இதனால் தேவலோகத்தில் இருந்து இன்றுடன் உன் பெயர் நிக்க படுகிறது.
என் பெயர் வந்தனா! இனி நீ கடவுளை வேண்டும் அதிகாரம் இல்லை, உன் சாபத்தை மேலும் கடுமையாக்கி விட்டனர்.
மோஹனா:உன்னை இனி உன் கணவனுக்கு அடையாளம் தெரியாது,
தேவயானி: இந்த தண்டனையில் இருந்து எனக்கு விடிவே இல்லையா! இது என்ன நியாயம்.
சாதனா: உன் வாழ்க்கை இனி உன்கையில், உன் தலை எழுத்தை இனி நீயே எழுதிக்கொள். உன்னை மீண்டும் அவன் காதலித்தால் மட்டுமே உன்னை அடையாளம் கண்டுகொள்ள முடியும்.
வந்தனா: இதற்கும் மேல் சொல்ல எங்களுக்கு அதிகாரம் இல்லை.
நில்லுங்க போகாதீர்கள் என்று கத்தினாள் கதறினாள் தேவயானி, ஆனால் எந்த பதிலும் இல்லாமல் மூவரும் மறைந்தனர்.
சூரிய ஒளி கண்ணை கூசவும், வீட்டுக்குள் சென்றால்,
தூக்கத்தில் இருந்து கண்விழித்தான் மதன், தனக்கு அருகில் இருந்த பெண்ணை பார்த்து பதறினான்,
ஓ ஓ ஓ யார் நீ? எப்பிடி உள்ள வந்த? தேவயானி யாரோ வீட்டுக்கு வந்திருக்காங்க, உடனே வா!
பயந்தாள், பதறினாள், கடவுளே இது என்ன சோதனை! என்றதும் தலையில் ஆணியை இறக்கியதுபோல வலியால் துடித்தாள், கடவுள் என்ற பெயரை உச்சரிக்கும் அதிகாரமும் இழந்து விட்டால்,
கட்டிய கணவனும் தன்னை மறந்தான் என்று பதறினாள், அழுதாள், எந்த மாற்றமும் இல்லாமல் மதன் புரியாமல் இருந்தான்.
எழுந்தான்! பக்கத்தில் வந்து! உங்க பெயர் என்ன! உங்களுக்கு என்ன வேண்டும்.(" அவன் கண்ணுக்கு தேவயானி வேறு உருவத்தில் தோன்றினால்!")
அவனின் கையை பிடித்தால்! தட்டிவிட்டான், கட்டிய மனைவியை தவிர வேறு எந்த பெண்ணையும் நான் தீண்ட மாட்டேன், என் அருகில் வராதே!
தேவயானியின் பின்னே ஒரு பெண்ணின் நிழல் வந்தது! யார் என்று திரும்பி பார்க்க அது தேவயானி உருவம் கொண்ட பெண், அதிர்ந்தாள், விதியின் விளையாட்டென்று புரிந்தது, இனி கணவனுக்கு எப்படி சொல்லி புரிய வைப்பது, என்று பயந்தாள், தனக்கு பதிலாக வந்தவள் யார்? என் வந்திருக்கிறாள், என்று அறிய முற்பட்டால். நீங்க இருங்க இவளை எனக்கு தெரியும் என்று தேவயானி உருவில் இருந்த பெண் தேவயானியை வெளியில் கூட்டி சென்றால்!.
கண்ணில் கண்ணீருடன் சென்ற பெண்ணை பார்த்ததும் மதனின் மனதில் ஒரு வலி! ஒரு சோகம், சொல்ல முடியாத வருத்தம் கொண்டான்.
தேவயானி: இது உங்களுக்கே அடுக்குமா. எனக்கு பதிலாக வந்த நீ யார்? என் கணவனை பங்கிட மட்டும் கடவுள் ஒப்புக்கொண்டாரா?(" மீண்டும் கடவுள் என்ற வார்த்தையை உச்சரித்ததும் தலையில் அடித்ததை போல வலியால் துடித்தாள்.")
என் பெயர் தேவயானி, நான் உன் பிம்பம், பிறக்கவும் இல்லை, இறப்பும் இல்லை எனக்கு. உன் திருமணம் கடவுளால் தடை செய்ய பட்டாலும் உன் திருமணம் நடந்து விட்டது, ஆகையால் உன்னை போல என்னை உருவாக்கி இங்கே பூமியில் உன் கணவனுடன் வாழ அனுப்பி வைத்தனர்.
உன் தண்டனை காலம் முழுக்க நீ என்னை பார்த்து பார்த்து வறுத்த படவேண்டும், இது போன்ற காரியத்தில் இனி எந்த தேவ கன்னியின் செய்ய கூடாதென்று அறிவிக்க உனக்கு இந்த அளவு கடுமையான தண்டனை கொடுக்க பட்டுள்ளது என்று சொன்னால்.
தேவயானி: நீ என் இடத்தில என் கணவனை கவனித்து கொள்ள வந்திருக்கிறாயா? உன்னால் அவருக்கு எந்த பாதிப்பும் வராதா? இனி என் காலம் முழுக்க இப்படியே இருக்க வேண்டியதுதானா?
இனி அவருடன் சேர்ந்து வாழ முடியாதா?
பிம்பம்: முடியும் இந்த ஆயிசு காலம் முடித்ததும்!, மதனின் ஐந்தாவது ஜென்மத்தில் நீங்கள் ஒன்றிணையலாம், அதுவரை நீ இப்படித்தான் வாழவேண்டும் என்று சொல்லி வீட்டுக்குள் சென்றால் பிம்ப தேவையாணி.
தலையில் இடி விழுந்தவள் போல நின்றாள் தேவயானி.
நாட்கள் ஓடியது, கணவன் அருகிலேயே இருந்து மதனின் வாழ்க்கையை பார்த்து பார்த்து வருத்தப்பட்டால் , சில மாதத்தில் தன் வயிறு பெரிதாக மாறியது, கருவுற்றாள் என்று அறிந்தால், தேவதை கருவை சுமந்தாள், கரு வளர! வளர மனம் பித்து பிடித்தது, பைத்திய காரி போல மாறினால்,
கோவில் மண்டபத்தில் தங்கினால்,தன்னை சுற்றி இருப்பவர்கள் யாரென்று அறியாமல் கணவனையே நினைத்து இருந்தால்.
கருவை சுமந்துகொண்டு மண்டபத்தில் இருக்கும் பெண்யார் என்று அறிய? ஊர் மக்கள் கூடினர்.
. . . . . . .?
யார் நீ? உன் பெயர் என்ன? எங்கிருந்து வருகிறாய்? உன் கணவன் எங்கே?
மற்றவர்கள் பேச்சி ஏதும் காதில் விழவில்லை, கர்பவதியாக மண்டபத்தில் அனாதையாக படுத்திருந்தாள், கிழிந்த ஆடையுடன் கலைந்த கூந்தலுடன் பிச்சைக்காரிபோல தோன்றம் பெற்றால்.
அவ் வழியே வந்தான் மதன்! தன் பொய்யான மனைவியுடன்.
எழுந்து செல்ல முடியாத நிலையில் தனக்கு கிடைத்த தண்டனையை நினைத்து நினைத்து அங்கேயே உயிர்துறக்க, வயிற்றில் இருந்த கரு வெளியேறியது,
சுற்றி இருந்த மக்கள் தூரம் செல்ல, இறந்த அன்னையின் வயிற்றில் இருந்து வந்தது பச்சிளம் குழந்தை, பதறினான் மதன், ஓடி சென்று குழந்தையை எடுத்தான், தன் குழந்தை என்று அறியாமல் அதை தன்னோடு அணைத்துக்கொண்டான், பெட்ர தாயை பிரிந்த குழந்தையின் அழு குரல் ஏழு உலகத்திலும் எதிரொலித்தது, கடவுள்களின் பார்வை அக்குழந்தையின் மீது பட்டது.
தேவயானி செய்த தவறு மன்னிக்க பட்டது, ஆனால் அவளின் சாபம் இன்னும் விமோச்சனம் அடையவில்லை, அதனால் அதே இடத்தில சிலையானால்! சிலையான மறுகணமே பிம்பம் மறைந்தது,
அதிர்ந்தான் மதன், சிலையின் உருவம் தேவயானியின் உருவம், அப்படியென்றால் தன்னுடன் இந்நாள் வரை வாழ்ந்தது யார்? என்று திரும்பி பார்க்க! பின்னே இருந்த தன் மனைவி காணவில்லை, கையில் இருந்தது தன்னுடைய குழந்தை என்று அறிந்தான்,
காதலால் ஏற்பட்ட வலி! காதலி என்று இந்நாள் வரை ஒரு பொய்யான வாழ்க்கையை வாழ்ந்திருக்கிறோமே! என்று கோபத்துடன் தன் குழந்தையை எடுத்து கொண்டு சென்றான்.
Part-2
காலம் மெல்ல நகர்ந்தது, மதன் தன்மனைவியின் பிரிவால் வருத்திக்கொண்டு இருந்தான், குழந்தையை கவனிக்க மறந்தான், குடி போதை என்று பழக்கத்துக்கு ஆளாகினான், மகள் கமலி வயது 8 பள்ளிக்கு சென்று வந்தால்! தந்தை போதையில் வீட்டு ஓரத்தில் படுத்திருக்க வீட்டு வேலையை செய்வாள், அவளின் முகம், தேவதையின் முகத்தை அவனுக்கு நியாபக படுத்தியது, தன் மனைவியை மறந்து பொய்யான வாழ்க்கையை வாழ்ந்தது அவனுக்கு தினம் தினம் நியாபகப்படுத்தியது.
ஒரு நாள் வெளியில் மழை, வீட்டில் தந்தைக்காக காத்திருந்தாள் கமலி, இரவு முழுக்க வரவில்லை, காலை போதை தெளிந்ததும் வீட்டுக்கு வந்தான், மகள் கமலி கதவின் வாசலில் சுருண்டு படுத்திருந்தாள், 8 வயது சிறுமி தந்தைக்காக காத்திருந்து காய்ச்சலில் மயங்கி இருந்தால், மகள் காச்சலில் இருக்கிறாள் என்றும் அறியாமல் உள்ளே சென்று.
கமலி சாப்பாடு செய்தாட்சா? எதுவும் பேசமாட்டியா? எழுந்து வா? வாடி! ("மிரட்டும் குரலில் தன் மகளை அழைத்தும் எந்த பதிலும் வரவில்லை, கோவமாக எழுந்து சென்று அவளின் முடியை பிடித்து தூக்கினான் மதன்,")
காய்ச்சலில் மயங்கிய நிலையில், பெட்ர மகள் உடல் சூட்டில் கொதித்தது, இந்த நிலையில் எந்த குழந்தையாக இருப்பினும், இறந்து போய் இருக்கும், ஆனால் இவளோ இன்னும் தன் உயிரை கையில் பிடித்து இருந்தால், பதறினான், பெட்ர மகள் என்ற பாசம் வந்தது, பார்ப்பதற்கு தேவதை இறப்பதற்கு முன் எப்படி இருந்தாலோ அதே போல காட்சி அளித்தால்.
கையில் தூக்கிக்கொண்டு ஓடினான், மருத்துவமனையில் கொண்டு சென்றால் அதிகாலை எந்த மருத்துவரும் இல்லாமல் தவித்தான்,தன் மகளின் உயிரை காப்பாற்ற அலைந்தான்.
மோஹனா: என்ன ஆச்சி?
மதன்: என் மகள் உடம்பு நெருப்பாக கொதிக்குது! கொஞ்சம் பாருங்க! என்று கண்ணில் நீர்த்தழும்ப கெஞ்சினான்.
மோஹனா: என்னிடம் கொடுங்க! உங்க குழந்தைக்கு ஒன்னும் ஆகாதென்று வாங்கிகொண்டாள்.
மோஹனா குழந்தையை சோதித்து, மழையில் நினைத்திருக்கிறாள், அதனால் ஏற்பட்ட காச்சல், என் நீங்க இவளை வெளியில் விட்டீங்க,?
மதன் பதறினான், மகள் தன்னை தேடி வெளியில் அலைந்திருக்கிறாள் என்று அறிந்தான், குடி பழக்கத்தால் பெட்ர மகளை மறந்து போதைக்கு அடிமையாகி பச்சை குழந்தையை இந்த நிலைக்கு ஆளாக்கி விட்டேனே என்று பதறினான்.
மோஹனா: உங்க கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும் என்று மதனை தனியாக அழைத்து சென்றால், உங்க பொண்ணு இப்போ பரவா இல்லை, ஆனால் ஆனால் என்று இழுத்தாள்,
மதன் பயந்தான்,
இனிமேல் நீங்க அவளை பத்திரமாக பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும், அவளுக்கு காச்சல் தலைக்கு ஏறியதால்! மூளை சூடாகி விட்டது, இதனால் ஏற்படும் விளைவு என்ன என்று தெரியாது, இப்போதைக்கு அவள் உடல் தாங்கிக்கொண்டு இருப்பதே அதிசயம், ஆனால், நீங்க இனிமேல் அவளை தனியாக விடாதீங்க, மீண்டும் இதுபோல காச்சல் அவளுக்கு வந்தால், யாராலும் காப்பாற்ற முடியாதென்று சொல்லி சென்றால்.
மகளின் அருகே அமர்ந்தான், மயக்கத்தில் இருந்த மகளின் முகம் அவன் கண்ணில் நீர் வெள்ளமாக மாறியது, கண்களை துடைத்தான், மகளுக்காக வாழ முடிவெடுத்தான்.
மறுநாள் காலை கண்விழித்தால் கமலி, தன் அருகே இருந்த தகப்பனை பார்த்ததும் மகிழ்ந்தாள்,தனக்கு ஏற்பட்ட காச்சல் அவளுக்கு தெரியாமல் எழுந்து கட்டிக்கொண்டாள்.
தாயின்றி வளர்ந்தவள், தகப்பன் பாசம் இல்லாமல் இருந்தவள், பெற்றோரின் பாசத்துக்காக ஏங்கியவள் இந்த காய்ச்சலால் எல்லாம் மாறியதென்று மகிழ்ந்தாள்,
மகளை இறுக்கி கட்டிக்கொண்டான்,அன்றில் இருந்து மகளுக்காக வாழ துடித்தான், வீட்டில் எந்த வேலையையும் அவளை செய்ய விடாமல், தானே எல்லா வேலையையும் செய்தான், பாசமழையை அவளுக்கு அல்லி தந்தான்,
அவளும் பெரியவளானால், திருமண வயதானது, நல்ல மாப்பிள்ளை பார்த்தான், அதனால் வீட்டுக்கு வருவது நேரமானது, விட்டு வாசல் வந்ததும் வாசல் கதவு திறந்தே இருந்தது,
பயந்தான் பதறினான், உள்ளே சென்றால் மகள் குளித்துவிட்டு ஒரு தூண்டுமட்டும் கட்டிக்கொண்டு குளியல் அறையில் இருந்து வெளியில் வந்தால்,
அதிர்ந்தான், மகளும் பதறினாள்,!, துண்டு நழுவ திறந்த மேனியை ஒரு நொடி காட்டி பதறி தன் உடலை மூடிக்கொண்டாள், மதனும் திரும்பி நின்றான்.
மனதுக்குள்ளே பல குழப்பம், இவள் யாரென்று, மகளின் உடல் அங்க அடையாளங்கள் எல்லாம் தேவதையின் உடலோடு கட்சிதமாக பொருந்தியது, தேவதையா? இல்லை அவள் வயிற்றில் பிறந்ததால் வந்ததா! என்று குழம்பினான்.
கட்டு குலையா மாங்கனிகள், ஈட்டி போன்ற கூர்மையான முலை காம்புகள், கோடியா இல்லை இடுப்பா?, மத்தளம் போல இருந்த இடை, பளிங்கு போன்ற உடல் தேகம், பலநாள் மனைவி இல்லாமல் தனிமையில் இருந்த மதனுக்கு! தன் மகளின் உருவில் இருப்பது தன் மனைவியா? என்ற சந்தேகம் ஏற்பட்டது, இருப்பினும் பெற்றமகள் என்று! உள்மனது சொல்லி சொல்லி காட்டியது.
தனக்கு ஏற்பட்ட ஆசை தவறானதுஎன்று, புரிந்து கொண்டான், சீக்கிரம் மகளுக்கு கல்யாணம் செய்ய முடிவெடுத்தான், கல்யாணம் ஆனது அவளும் சந்தோசமாக திருமணம் செய்துகொண்டால், தன் வாழ்க்கையில் மகளுக்கு செய்ய வேண்டிய கடமையை செய்த சந்தோஷத்தில், படுத்தான், மறுநாள் எழுந்திரிக்க வில்லை, மரணம் அவனை தழுவியது, முகத்தில் சந்தோசமான சிரிப்புடன் கண்மூடி இருந்தான்.
கமலியின் வாழ்க்கை தொடங்கியது, இனி கமலி தன் குடும்பத்தை பார்க்க வேண்டியதுதான்,
அவளுக்கு இரண்டு குழந்தை பிறந்தது, குடும்ப வாழ்க்கையில் சந்தோசமாக இருந்தால், கொஞ்சம் கொஞ்சம்மாக அவளின் வாழ்க்கை சலிப்பை தட்டியது,
தேவதையின் உடல் கொண்டவள், இளமை குறையாமல் இருந்தால், கணவனுக்கோ வயது ஏறிக்கொண்டே இருந்தது, இவளுக்கோ இளமை அப்படியே மெதுவாக நகர்ந்தது, இல்லற வாழ்க்கை குறைய தொடங்கவே, உடல் பசியை தீர்க்க முடியாமல் தவித்தாள், வீட்டில் அனைத்தும் இருந்தும் ஏதும் இல்லாதது போல உணர்ந்தால்.
வழி தவறினால்,சேகருடன் கள்ள உறவில் ஒருநாள் ஈடுபட்டால், அதன் விளைவாக ஹோட்டலில் தன் மகனென்று அறிந்தும் உடல் பசிக்கு இணங்கி, இச்சைக்கு அடிமையானாள்,
தேவதையின் வாழ்க்கை காதல் கதையில்! புதிய அத்யாயம் தொடங்கியது, மகளின் வாழ்க்கை தேவதையின் வாழ்க்கையுடன் ஒன்றிணைந்து, கமலியின் வயிற்றில் பிறந்தது (துரை)மதன்! தேவதையின் வயின்றில் பிறந்த கமலி! உறவுக்குள் இருக்கும் உன்னதமான அன்பை, காமத்தால் இருவரும் சேதப்படுத்தினர்,
கடவுளுக்கே இது பொறுக்காது, நடந்ததை மேலும் மேலும் கடுமையாக்க, கடவுள் கணக்கில் ஒரு புதிய குழப்பத்தை கொண்டுவந்தால், கமலி.
கடவுள் கொடுத்த தண்டனையால் கடவுளின் படைப்பில் இருக்கும் தலை எழுத்து எனும் கடவுளின் ஈடுபாடு, தேவதை வயிற்றில் பிறந்த குழந்தையான கமலியை பாதிக்க வில்லை, அதனாலேயே சிறிய வயதில் கடுமையான காச்சல் இருப்பினும் எந்த வித பாதிப்பும் இல்லாமல்! அவள் உயிர்பிழைத்தால், காலன் கணக்கு புத்தகத்தில் கமலியின் பெயர் விடப்பட்டு இருந்தது, கடவுளின் அதிகாரம் கமலியின் மீது இல்லை, ஆகையால் அவள் இந்த உலகில் எதை செய்தாலும் அது கடவுளுக்கே பாதிப்பே தவிர, அவளுக்கு இல்லை.
சாஸ்திரங்கள் சம்ரதாயங்கள் எலாம் இவள் பார்க்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை, அதை சோதிக்கவே மோஹனா சிறிய வயதில் மருத்துவர் வேடத்தில் கமலியைசோதிக்க வந்திருந்தாள், அவள் சோதித்ததில் எந்த வித விடையின் கிடைக்காத காரணத்தால், அவளும் தோல்வியடைந்தால்.
இனி என்ன நடக்கும்! எல்லாம் கமளியின் கையில்.
மழை பெய்தது, வீட்டுக்கு நடந்து சென்றால் கமலி! மகனின் முகத்தில் எப்படி முழிப்பது. அவனுக்கு அடையாளம் தெரிந்திருக்குமா? அப்படி என்றால் என்ன செய்வது...
தொடரும்...