Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.
You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.
Click here
"அம்மாடி...இந்த பூனையும் பால் குடிக்கும்னு எனக்கு இப்பத்தான் புரியுது..." என்றாள் என் அத்தை அர்த்தபுஷ்டியாய் சிரித்துக்கொண்டே.
"சரி...சரி...யாராவது வர்றாங்களான்னு நான் பார்த்துக்கிறேன்...ஆனால் நான் உன் கைகள தட்டிவிட்டேன்னா அதோட நீ நிறுத்திக்கனும்...யாரோ வந்துட்டாங்கன்னு புரிஞ்சிக்கனும்...என்ன சரியா?" என்று தன் இடது கையால் என் தலை முடியை சிலுப்பிக்கொண்டே சொன்னாள் அத்தை.
"ஓ...சரி...சரி...அத்த..." என்று நான் அவளின் தினவெடுத்த, என் கண்களைப் பறித்த, வாளிப்பான இரு மார்பகங்களிலும் என்னை விளையாட அனுமதித்துவிட்டாள் என்ற சந்தோஷத்தில் ஒரு முறை சற்றே என் வாலிப வயதின் முரட்டுத்தனத்துடன் அவ்விரு மார்பகங்களையும் என் விரல்களால் அழுத்திவிட்டேன்.
"டேய்...மெல்லடா...நான் உன் அத்தடா திருட்டு படவா..." என்று செல்லமாக கடிந்துகொண்டாள் அத்தை.
"ம...மன்னிச்சிடு அத்த...நீ ஒத்துக்கமாட்டன்னு நெனச்சிருத்தேன்...ஆனா நீயே ஒத்துக்கனதால, கொஞ்சம் ஓவரா அழுத்திட்டேன் உன் ரெண்டு மார்பகங்களயும்..." என்று புன்னகைத்தேன்.
அத்தை சிரித்திக்கொண்டே சற்றே நகர்ந்து எனக்கு வசதியாய் சோபாவில் அமர்ந்துகொண்டாள்.
அவ்வளவுதான்...அதற்குப்பிறகு என் கைகளும், அதிலிருந்த பத்து விரல்களும் ஒரு நொடிப்பொழுதைக்கூட விட்டுவைக்கவில்லை. அப்போதுதான் பத்து விரல்களும், இரு கைகளும் போதவில்லை என்பது போல் தோன்றியது.
"அத்த...அத்த...உன் சேல மாராப்ப கீழ இறக்கிவிட்ரட்டுமா...ப்ளீஸ்..." என்று கெஞ்சினேன்.
"சரிதான்டா...சரிதான்...ஒரு திட்டத்தோடதான் இருக்க போல...ஹ்ம்ம்...என் மார்பகங்கள் என் சுதாவ என்கிட்ட இழுக்குதுன்னா அது எனக்கு சந்தோஷம் தான்டா...ஆனா ஒன்னு...மாராப்ப மட்டும்தான் இப்ப இறக்குவேன்...ஏன்னா, ஜாக்கெட்ட நீ அவுக்க சொன்னா, திடீர்னு யாராவது வந்துட்டா அப்புறம் தர்மசங்கடமாயிடுன்டா..." என்று எனக்கு சூழ்நிலையையும் உணர்த்தினாள் அத்தை.
"புரியுது அத்த...இப்போதைக்கி உன் ஜாக்கெட் மூடுன மார்பகங்கள் மேல மட்டும் விளயாடறேன்..." என்று குழைந்தேன்.
"திருட்டு ராஸ்கல்டா நீ..." என்று அத்தை செல்லமாய் என் கன்னத்தைக் கிள்ளினாள். அவள் தன் மாராப்பை விலக்கப்போகிறாள் எனத்தெரிந்து நான் என் இரு கைகளையும் அவள் மார்பகங்களிலிருந்து எடுத்தேன். தன் மாராப்பை சற்றே தளர்த்தி, தன் இடது தோள் மேலிருந்து முழுதாய் விலக்கி, தினவெடுத்திருந்த அவ்விரு மார்பகங்களின் மீதிருந்தும் எடுத்து அவளருகில் சோபாவில் போட்டாள் அவள் சேலைத்தலைப்பை.
"ஹ்ம்மாஹ்...அத்த...இவ்ளோ பெர்சா...என்ன சைஸ் அத்த உன்னோட மார்பகங்க..." என்று அதிசயித்தேன்.
அவ்விரண்டு பருத்த, செழித்த, வனப்பான, வாளிப்பான மார்பகங்களும் ஜாக்கெட் மூடி இருந்தாலும் என்னை முறைப்பது போல் விம்மி நின்றிருந்தது. பொதுவாக பெண்களுக்கு வயது ஆக ஆக, மார்பகம் இளகிவிடும், அல்லது வனப்பு குறைந்துவிடும் என்று நான் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன். ஆனால் என் அத்தையின் இரு மார்பகங்களும் அவள் வயதிற்கு மீறிய மதர்ப்பும், வனப்பும் கொண்டு, மப்பும், மந்தாரமுமாய், கொப்பும் குலையுமாய், இன்றைய இளம்பெண்களுடைய மார்பகங்களை அழகில், வனப்பில் தோற்றுப்போகச்செய்தது.
இன்னும் ஏன்டா சும்மா இருக்கிறாய்...புகுந்து விளையாடிப்பார்...நீ விரைவில் சோர்வடைகிறாயா அல்லது நாங்கள் தினவிழக்கிறோமா என்று பார்ப்போம் வா என்று வரிந்து கட்டிக்கொண்டு அத்தையின் ஜாக்கெட் மூடிய இரு மார்பகங்களும் என்னை வம்புக்கிழுப்பது போலத் தோன்றியது.
"டேய்...போதுன்டா...ரொம்ப கண்ணு வைக்காதடா...அது ரெண்டும் E-கப் தான்..." என்று பொய்க்கோபம் காட்டி என்னை உசுப்பேற்றினாள் என் அத்தை.
"அத்த...நான் இண்டர்நெட்லகூட இவ்ளோ பெருசா பாத்திருக்கனான்னு தெரியலத்த...அம்மாடியோவ்...நீ ஒரு மார்பழகிதான் அத்த..." என்று அத்தைக்கு மணிமகுடம் சூட்டினேன்.
"அது சரி...இப்ப புரியுது...ஏன் நீ இப்படியெல்லாம் செய்ற...பேசறன்னு...இந்த பொல்லாத இண்டெர்நெட்டு மோகம் எப்பதான் உன்ன மாதிரி விடலப்பசங்கள விடப்போகுதோ...சரி...போதும் உன் வார்த்த விளயாட்டு...யாராவது வர்றதுகுள்ள சீக்கிரம் விளயாடி முடிடா பொறுக்கி..." என்று அத்தை செல்லமாக அதட்டினாள்.
பிறகு நடந்ததேறிய மதிமயக்கும் காம விளையாட்டுகளை நான் சொல்லவும் வேண்டுமா? நீங்களாகவே யூகித்திருப்பீர்களே...? சரி...சரி...நீங்கள் என்னை அதட்டுவது என் செவிக்கெட்டாமலில்லை. ப்ச்...அன்று எனக்கும், என் கைகளுக்கும், என் கை விரல்களுக்கும் கொடுத்து வைத்தது கொஞ்ச நேரம்தான்.
சரி...சரி...என் விரல்களும், என் கைகளும் என் அத்தையின் செழுமைகளிரண்டையும் எவ்வாறு பதம் பார்த்தது என்று கூறுகிறேன். மேலே படியுங்கள் என்னைபோல் அத்தை மீது காம/மோக வெறி பிடித்த மன்மதர்களே...
மேலும் தாமதியாமல் கூறுகிறேன்...படியுங்கள் காம வெறிப் புருஷர்களே...
நான் மீண்டும் என் இடது கை விரல்களால் அத்தையின் ஜாக்கெட் மூடிய பருத்த வலது மார்பகத்தினை எவ்வளவு பற்றிக்கொள்ள முடியுமோ அவ்வளவு பிடித்தேன். அதேபோல் எனது வலக்கை விரல்களால் அவளுடைய செழிப்பான இடது மார்பகத்தை பிடித்தேன். என் விரல்கள் என்னை வஞ்சித்தன. ஆம்...அத்தையின் இரு தினவெடுத்த, மதர்த்த மார்பகங்களும் என் கை விரல்களுக்குள் அடங்கவில்லை. அவையிரண்டும் அவ்வளவு பெரிதாயிருந்தது.
மெல்ல என் விரல்கள் அத்தையின் இரு செழுமைகளையும் அழுத்திவிட்டன. ஹ்ம்ம்...என்னுள் ஒரு இன்ப சுகம் பிரவாகமெடுக்க ஆரம்பித்தது. அது தந்த போதையினால் நான் மெய்மறந்தேன். மீண்டும் மீண்டும் அத்தையின் தினவெடுத்த, செழுமையான, வாளிப்பான இரு மார்பகங்களையும் நான் என் விரல்களால் அழுத்திவிட்டுக்கொண்டே இருந்தேன்.
அத்தை புன்முறுவல் மாறாமல் என்னைப் பார்ப்பதும், பிறகு டிவியைப்பார்ப்பதுமாய் இருந்தாள். இப்போது அத்தை எனக்கு வசதியாய் சற்றே என்னைப் பார்த்தவாறு சோபாவில் திரும்பி அமர்ந்தாள். அது எனக்கு, என் விளையாட்டுக்கு வசதியாய்ப் போனது.
பின் நான் ஏதோ ஞாபகம் வந்தது போல, என் இரு கைவிரல்களிலிருந்த கட்டை விரல், ஆள்காட்டி விரல் கொண்டு ஒரு உத்தேசமாப் அத்தையின் செழுமையான இரு மார்பகங்களில் முகட்டில் வீற்றிருந்த முலைகளையும் சுற்றி வளைத்துப்பிடித்தேன். என் விரல்கள், அத்தை அணிந்திருந்த ஜாக்கெட் மேல் அவ்விரு மார்பகங்களின் முலைகளை சில நேரம் நசுக்குவதும், சில நேரம் ஸ்ருதியேற்றுவதுமாய் விளையாடின.
இப்போது அத்தை, "ஹா...சு...சுதா...சுதா...நீ...நீ என்...என்ன பண்றே..." என்று முனகியவாறு தன் இரு கைகளின் விரல்களால் சோபாவில் தன் இரு பக்கத்திலும் இறுக்கிப்பற்றினாள்.
அத்தைக்குப் பதில் அளிக்க வேண்டாம் என்று என் மூளை கூறியது. காரியமே கண்ணாய் இரு என்றென்னை அதட்டியது. நான் பாவம் என்ன செய்வேன். என் மூளையின் அதட்டலைக் கேட்பதைத்தவிர. ஆதலால் நான் மென்மேலும் அவள் இரு முலைகளையும் ஸ்ருதியேற்றுவதிலேயே கண்ணாய் இருந்தேன்.
"ஹ்ம்ம்க்...ஆஹ்...டேய்...என் முலைங்கள விடுடா...ஹ்ம்மா...இவன் என்ன என்னென்னவோ செய்றானே...டேய் திருட்டு ராஸ்கல்...போ...போதுண்டா...விடு...விடுடா...என்ன விடுடா..." என்று அத்தை ஈனஸ்வரமாய் பிதற்றினாளே தவிர என் கைகளை தன் இரு மார்பகச்செழுமைகளிலிருந்து விலக்கவோ, என்னைத் தடுக்கவோ முயற்சிக்கவில்லை.
அதுதான் தருணம் என்று என் தறிகெட்ட மூளை என் விரல்களை அத்தையின் ஜாக்கெட் கொக்கிகளுக்கு அனுப்பியது. அத்தையின் ஜாக்கெட், முன்புறமாய் ஐந்து கொக்கிகள் கொண்ட வகை. பொதுவாகப் பெண்கள் அணியும் ஜாக்கெட்டில் ஒன்று முன்பக்கம் கொக்கிகள் கொண்டதாக இருக்கும் அல்லது பின்புறம் கொக்கிகள் கொண்டதாக இருக்கும். அத்தைக்கு முன்புறம் கொக்கிகள் கொண்ட ஜாக்கெட்தான் அணியப்பிடிக்கும் போல.
விரைவாக என் விரல்கள் அத்தையின் ஜாக்கெட்டின் முதல் கொக்கியை சற்றே சிரமத்துடன் அவிழ்த்தது.
அப்பப்பா...என்ன ஒரு இறுக்கம்...இருக்காதா பின்னே...அவ்விரு மார்கங்களும் E-கப் அளவாபிற்றே...ஆனால் அத்தை அணிந்திருந்த ஜாக்கெட் ஒரு இன்ச் சுற்றளவில் சிறிது...பொதுவாகப் பெண்கள் அணியும் ஜாக்கெட் பார்பதற்கு மட்டுமல்ல, அணிவதற்கும் இறுக்கமாகத்தான் இருந்தாக வேண்டும்...அப்போதுதான் அவர்களின் மார்பகத்தை தளர்ந்தது போல் தோன்றவிடாது. அதனால் அவர்களுக்கும் ஒருவித கர்வம் உண்டாகும் என்றும் நான் படித்திருக்கிறேன். ஏனென்றால் அப்போதுதான் ஆண்கள் அவர்களை அதிகம் பார்ப்பார்களாம். இது கால காலமாக மனித சமுதாயத்தில் நடந்துவரும் ஒரு நாகரிகம்தான்.
என் விரல்கள் மேலும் தாமதியாமல் இரண்டாம் கொக்கியையும் அவிழ்த்துவிட்டது சற்றே சிரமத்துடன்...
இதனால் சற்றே இறுக்கம் தளர்ந்த என் அத்தையின் மார்பகங்களிரண்டும், சற்றே தாராளமாய், திறந்திருந்த அந்த ஜாக்கெட் பகுதியில், தங்கள் விளிம்புகளை, அந்த விளிம்புகள் சரிந்து, மீதமிருந்த மூன்று கொக்கிகளால் மறைந்திருந்த இடம், இரண்டு பெரிய மலைகளுக்கு நடுவில் இருக்கும் அளவிட முடியாத ஆழம்மிக்க ஒரு பள்ளத்தாக்கைப்போல் காட்டிக்கொண்டிருந்தன.
அந்த அற்புதக் காட்சி தந்த மயக்கத்தில், கிறக்கத்தில் நான் அத்தை சொன்னதை முற்றிலும் மறந்துவிட்டு, அவள் ஜாக்கெட்டின் மூன்றாவது கொக்கியை அவிழ்க்க முயன்றேன்...அது இரண்டாவது கொக்கியை விட சற்றே அதிகம் சிரமமாய் இருந்தது.
என் அத்தையின் ஜாக்கெட் கொக்கிகள் அனைத்தையும் அவிழ்த்து விடு என்று என் மூளை இட்ட உத்தரவை நிறைவேற்ற என் விரல்கள் அத்தையின் மார்பகக்காம்பை ஸ்ருதியேற்றும் காரியத்தை, சற்று நிறுத்திவிட்டிருந்தது. அதனால் அத்தையின் மார்பகங்கள் மேல் இருந்த முலைகளிரண்டும் ஸ்ருதியிழந்து, மார்பகங்களோடு அழுந்திவிட்டிருந்தது. அது அத்தையையும் மெல்ல மெல்ல அவள் சுய நிலையை அடையச்செய்தது.
தன் சுயநிலை மீண்டிருந்த என் அத்தை, "டேய்...படவா...திருட்டு ராஸ்கல்...இதான் உன் திட்டமா...ம்ம்ம்...நான் கொஞ்ச நேரத்துல, நீ என் மார்பகங்க மேலயும், என் முலைங்க மேலயும் செய்ஞ்ச காரியத்துல என்னையே மறந்துட்டேன்டா...அந்த நேரம் பாத்து என் ஜாக்கெட்ட அவுக்க பார்க்கற...சரியான சில்மிஷப் போக்கிரிதான்டா நீ..." என்று கூறிக்கொண்டே என் கைகளைத் தன் இரு மார்பகங்களின் மீதிருந்தும் தன் கைகளால் சற்றே வலியப் பிடித்து விலக்கினாள். பின் அவிழ்ந்திருந்த இரு ஜாக்கெட் கொக்கிகளையும் மீண்டும் போட்டுக்கொண்டாள் சற்றே பொய்க்கோபத்துடன் என்னைப் பார்த்துக்கொண்டே...
"அத்த...எ...என்ன அத்த...ப்ளீஸ்..." என்று ஏமாந்தவனாய் நான் கெஞ்சினேன்.
"டேய்...நீ என் மார்பகங்கள்ல விளையாட ஆரம்பிக்கும்போதே என்ன சொன்னேன்...?" என்று அதே பொய்க்கோபத்துடன் கேட்டாள். அப்போதும் அவள் முகத்திலிருந்த சிரிப்பு மாறவில்லை.
"எ...என்ன சொன்ன அத்த..." என்று மறந்துவிட்டது போல் முகத்தைப் பாவகமாக வைத்துக்கொண்டு கேட்டேன்.
"ஹ்ம்ம்...சரிதான்...நீ சரியான கள்ளப்பூனைதான்...எப்படி நடிக்கற...நான் என் ஜாக்கெட்ட அவுக்க மாட்டேன்னு சொல்லிதானே உன்ன என் மார்பகங்க மேல விளையாட விட்டேன்...நீ...நீ என்ன பண்ண...நான் சற்று ஏமாந்த நேரமா பாத்து என் ஜாக்கெட்ட அவுக்கற..." என்று தன் வலக்கையால் என் தலையில் வலிக்காதவாறு கொட்டினாள்.
"அத்த...அது...அது வந்து...யாரும் தான் வரலியே...அதான்...சரி ஜாக்கெட்ட மட்டும் அவுத்துடலாம்னு..." என்று நான் கெஞ்சலாய் இழுத்தேன்.
"டேய்...நீ மணிய பாத்தியா?"
"இ...இல்ல அத்த...ஏன்...என்னாச்சு?" என்று கூறிக்கொண்டே அப்போதுதான் கடிகாரத்தைப் பார்த்தேன்.
"மணி நாலே முக்கா...இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல உன் அப்பாவும், தம்பியும் வந்துடுவாங்க...அதுவுமில்லாம அம்மாவும் எழுந்து வந்துடுவாங்க..."
"இன்னும் அம்மா எந்திரிக்கல அத்த...அப்பாவோ, தம்பியோ வந்தா வாசக்கதவு கிட்ட சத்தம் கேக்காதா..." என்று சற்றே ஏமாற்றம் என் பேச்சில் தெரிய மேலும் கெஞ்சினேன்.
"அட பொறுக்கி...சரிதான்...உன் லட்சணத்த தான் நான் பார்த்தனே...நீயும் உன்ன மறந்துட்ட...போதாக்குறைக்கு என்னையும் அடியோட சாய்ச்சிட்ட...யார் வந்திருந்தாலும் நீயும் கவனிக்கற நெலமைல இல்ல...என்னையும் நெலையா இருக்க விடல நீ பண்ண கூத்துல..." என்று அத்தை சிரித்துக்கொண்டே இப்போது தன் சேலை மாராப்பையும் எடுத்து தன் இடது தோள் மேல் போட்டுக்கொண்டாள். இப்போது அவளைப் பார்த்தால், சற்று முன்பு எதுவும் நடவாதது போலத் தெரிந்தாள்.
"போ அத்த..." என்று ஏமாற்றத்தால் வந்த கோபத்தினால் நான் இப்போது அவளருகிலிருந்து சோபாவிலிருந்து வேகமாக எழுந்தேன்.
"அட...உங்க அம்மா சொன்னது சரிதான் போல...முனுக் முனுக்குனு உனக்குக் கோவம் வரும்னு சொல்லியிருந்தாங்க..." என்று அர்த்தமாய் அத்தை சிரித்தாள்.
நான் எங்கள் வீட்டுச்சோபாவின் அருகில் போடப்பட்டிருந்த, ஒரு முழு சோபா செட்டில் வரும் இரண்டு சிறிய, ஒரு ஆள் மட்டுமே அமரக்கூடிய, வலது புறத்தில் இருந்த சோபாவில் அமர்ந்தேன். அத்தை அவள் அமர்ந்திருந்த இடத்திலேயே அமர்ந்திருந்தாள். அவ்வலது சோபா அவள் வலது பக்கம் அவளருகில்தான் இருந்தது. மெல்ல தன் வலது கையால் என் இடது கையைப் பற்றினாள் அத்தை.
என்னை தன் பக்கம் இழுக்க முயற்சித்தாள். நான் பிடிவாதம் பிடித்தேன். அவள் பக்கம் திரும்பாமல், டிவியில் கண்களைப் பதித்தேன்.
"ஏய்...ஏய் சுதா..."
நான் அசையக்கூட இல்லை.
"கோவத்த பாரேன்...சரிடா...நீ என் பக்கம் திரும்ப வேணாம்...ஆனா உன் காது கேக்கும்ல...நான் சொல்றதக்கேளு..." என்று பீடிகை போட்டாள் அத்தை.
"ஆமாம்...செம்மையா இருக்கற உன்னோட ரெண்டு மார்பகங்களோட என் ஆச தீர இன்னைக்கு விளையாட ஒரு வாய்ப்பு கிடச்சிதேன்னு நம்புனேன் பாரு..." என்று ஏமாற்றம் தந்த கோவம் தலைக்கேற அத்தையைப் பார்க்காமல் கூறினேன்.
இதுதான் என் வயதுக்கு கிடைக்காத அரிய, முதல் சந்தர்ப்பம் என்றும், அதுவும் நடக்கவில்லையே என்று, வரும் நாட்களில் அத்தை எனக்காக என்னென்ன வைத்திருக்கிறாள் என்று அப்போது அறிந்திடாத என் புத்தி கெட்ட குரங்கு மனம் சலனித்தது.
"டேய் குறும்புக்காரா...இப்ப என்ன...உன்ன என் அம்மணமான மார்பகங்களோட விளையாட விடலன்னுதான உனக்கு கோவம்...சரி...கோச்சிக்கோ...ஆனா நான் சொல்றதக் கேட்டா உன் கோவம் தீருதா இல்லயான்னு நான் பாக்கறேன்டா..." என்று அத்தை தன் பீடிகையைத் தொடர்ந்தாள்.
நானும் அரைகுறையாக சரி அவள் என்னதான் சொல்ல வருகிறாள் என்று கேட்க அமைதியாய் அவளைப் பார்த்தவாறு திரும்பி அமர்ந்தேன்.
"அது நல்ல புள்ள...என் செல்லப்புள்ள...சுதா...சுதா...இப்ப நான் சொல்றத கவனமா கேளு..." என்று ஆரம்பித்தாள் அத்தை.
"உன்னோட இந்த வயசுல இந்த எண்ணமெல்லாம் உனக்கு வர்றது நியாமா இல்லையான்னு பாக்கறத விட, எனக்கு உன் மேல இருக்கற பாசம் நீ அந்த மாதிரி இண்டர்நெட்ல பாத்து உன் புத்தி சலனப்பட்டுருக்குன்னு புரிய வைச்சிடுச்சு...நான் உனக்கு அட்வைஸ் பண்ண விரும்பல...அத நீயும் விரும்ப மாட்டன்னு எனக்குப் புரியாம இல்ல..." என்று அத்தை ஆரம்பித்தாள்.
"உன் நல்ல குணம் உன் அம்மாவுக்கப்புறம் எனக்கு நல்லா தெரியும்...இந்த வயசுல நீ இப்படி மாறுவேன்னு நான் எதிர்பார்க்கல...நீ ட்ரெஸ் மாத்திக்கினு வந்து ஒக்காந்து முத தடவ என் மார்பகங்கள திருட்டுத்தனமா பாத்தத பாத்ததும் எனக்கு ஒரு ஷாக்..."
என்று ஆரம்பித்து அத்தை நிற்காமல் தொடர்ந்தாள்.
"என்ன ஆச்சு இவனுக்கு...எனக்குத்தெரிஞ்சி இப்படில்லாம் திருட்டுத்தனம் பன்ற ஆளில்லையே நீன்னு எனக்கு ஒரே கொழப்பம்தான்...அப்ப உன் அம்மா வேற பக்கதுல உட்காந்துக்கினு இருந்ததால, எனக்கு என்ன பண்றதுன்னு புரியல..." என்று அத்தை நிதானமாய் பேசினாள்.
"சரி...அவன் மனசு கெட்டுப்போய் கெடக்கு...அதுக்கு மருந்து போடனும்...என்ன மருந்து...என்ன மருந்துன்னுதான் என் மனசு பூரா அடிச்சிக்கிச்சி...இது உன் வயசால உன் மனசுக்கு வந்த காயம்...இதுக்கு ஒரே மருந்துதான்...உனக்கு என் உடம்புதான் ஒரே மருந்துன்னு ரொம்பத்தீவிரமா யோசிச்சதுக்கப்புறம் முடிவெடுத்தேன்..."
அத்தையே தொடர்ந்து பேசினாள். படிப்படியாக என் கோபமும் குறைய ஆரம்பித்திருந்ததை உணர்ந்தேன்.
"ஆனா உனக்கும் என் உடம்பு மேல இவ்ளோ ஆசை இருக்கும்னு இப்பதான் புரிஞ்சிக்கினேன்...அது ஆரம்பத்துல அதிர்ச்சியாதான் இருந்துது...ஆனால் குழம்பிபோய் நிக்கற என் செல்லத்துக்கு தெளிவா ஒரு வழி காட்டனும்னுதான் இந்த முடிவுக்கு வந்தேன்..." என்று அத்தை எனக்குப் பாடம் எடுக்க ஆரம்பித்தாள்.
"நான் விதவையா இத்தன நாள் வாழ்ந்தனே...நம்ம குடும்பத்துலயே இருந்த சில ஆம்பளைங்க என்ன நெனச்சி என்கிட்ட பழகனாங்கன்னு எனக்குத்தெரியாதா? எல்லாம் இந்த கட்டைல போற கட்டைக்குத்தான்னு...விதவைதானே...எப்படியாவது மடக்கி அவங்களுக்கு என் உடம்பு மேல இருந்த காமவெறிய தீத்துக்கப்பாத்தாங்க..." என்று அத்தை சற்றே கலங்கினாள்.
அப்போது எனக்கும் என் மேலேயே ஒரு வித கோபம் வந்தது. ஆனால் அத்தை தொடர்ந்தாள்.
"அப்போ உங்க அப்பாதான்...அதான்டா என் அண்ணன்தான் எனக்குத்தொனையா இருந்தாரு...உங்க அம்மாவும் என்ன பாத்துகிட்டாங்க...இல்லன்னா எப்பவோ நானும் சீரழிஞ்சி போயிருப்பேன்...அதுக்கும் ஒரு நன்றிக்கடனா இருக்கட்டுமேன்னுதான் இப்டி முடிவு செஞ்சேன்..." என்று சற்றே தன்னை ஆசுவாசப்படுத்திகொண்டாள் அவள்.
"சுதா...நான் சொல்லப்போறத கவனமா கேளு..." என்று மேலும் ஒரு பலமான பீடிகையுடன் அத்தை தன் திட்டத்தை, வரவேற்பறையில் யாரும் இல்லைதான் என்றாலும் யாருக்கும் கேட்காதவாறு, எனக்கு மட்டும் கேட்குமாறு கூற ஆரம்பித்தாள்.
"முதல்ல...எனக்கு ஒரு சத்தியம் பன்னு..." என்றாள் என்னை உற்று நோக்கி.
"என்...என்ன சத்தியம் அத்த...?!?" என்று புரியாமல் முழித்தேன்.
"அடத்திருட்டு படவா...அது ஒன்னும் கஷ்டமான சத்தியமெல்லாம் இல்ல...உன் அத்த எப்பவும் உன்ன கஷ்டப்படுத்த மாட்டா...அதுவும் நான் இப்ப சொல்ல போறதுக்கும், உனக்கு நான் செய்யனும்னு முடிவெடுத்ததுக்கும் ஒரு காரணம்தான்..." என்று என்னைப்பார்த்து பாசம்பொழிய சிரித்தாள் பாருங்கள்...அப்பப்பா...எனக்கு அப்போதுதான் என் இயல்பு நிலை திரும்பியது...
"அப்ப சரி...அத்த...என்ன சத்தியம்...சொல்லு..." என்றேன் தைரியமாக.
"அது ஒன்னுமில்லடா...இப்ப நான் உனக்கு சொல்லப்போறத, இனி வரும் நாள்ல நான் உனக்கு செய்யப்போறது எதுவும், எல்லாமும், நம் இரண்டு பேர்க்கு மட்டும்தான் தெரிஞ்ச இரகசியமா இருக்கனும்...தப்பித்தவறிகூட உன் அம்மாவுக்கோ, அப்பாவுக்கோ தெரியக்கூடாது..." என்று கூறியவறே என்னை அத்தை ஆழம் பார்ப்பதுபோல் பார்த்தாள்.
"அது ஒன்னும் பெரிய விஷயம் இல்ல அத்த..." என்று நான் உதாசீனப்படுத்தினேன்.
"இது...இதுதான்டா...அடுத்தவங்க என்ன பேச வராங்கங்கன்றத காது குடுத்து கேக்காத இந்த பழக்கத்தயும்தான்டா நீ மாத்தனும்..." என்று இப்போது சற்றே நிஜக்கோபத்துடன் என்னை முறைத்தாள்.
"இ...இல்ல அத்த...நான் அப்படி சொல்லல...நான் சத்தியம் பண்றன்னுதான்..." என்று சமாளிக்க முயற்சித்தேன்.
அவள் என் அத்தையாயிற்றே...எவ்வளவு ஆண்களை அவள் பார்த்திருப்பாள்...அதிலும் என்னை என் சிறு வயதில் தன் தோளில் தூக்கிப்போட்டு வளர்த்தவளும் அவள். அவளுக்குத் தெரியாதா என்னைப்பற்றி...
"சரிதான்...நல்லா சமாளிக்கறடா திருடா..." என்று இப்போது கோபம் சற்றே தணிந்து தன் பேச்சைத் தொடர்ந்தாள் அவள்.
"நீ கண்டிப்பா இந்த சத்தியத்துக்கு கட்டுப்படுவேன்னு எனக்குத் தோணுது..." என்று மறுபடியும் சற்றே என்னை உன்னித்துப்பார்த்தாள்.
என் பதிலுக்குக் காத்திராமல் அவள் மேலும் தொடர்ந்தாள். ஆனால் நான் அவளை பார்த்த தீர்க்கமான பார்வையில் அதற்கு பதிலிருந்ததை அத்தை கண்டுபிடித்துவிட்டாள்.
"சுதா...நல்லா கவனி...நீ உன் மனச அலபாய விட ஆரம்பிச்சிட்டன்றது நீ வீட்டுக்குள்ள அடியெடுத்து வைச்சு, சோபால உட்காந்துக்கினு என் மாராப்பு மேல உன் கண்கள நீ கொஞ்ச நேரம் வைச்சிருந்தப்பவே, அந்த நிமிஷத்திலேர்ந்தே கவனிக்க ஆரம்பிச்சேன்..." என்று போட்டுடைத்தாள்.
மீண்டும் அத்தை அப்படிச்சொன்னதால் ஒரு குற்ற உணர்ச்சி என் ஆழ்மனதிலிருந்து பீறிட்டுக்கொண்டு வந்து என் வாயடைத்தது. அது தந்த அவமானத்தால் தலையை குனிந்துகொண்டேன்.
"ச்சீ...சுதா...இதுக்கு ஏன்டா இப்படி பண்ற...இங்க பார்...என்ன பார்...சுதா...சுதா..." என்று தன் பேச்சில் இப்போது மேலும் கனிவுகூட்டி மேலும் என்னருகில் நகர்ந்து என் வலது கையைபற்றி மெல்ல தன் பக்கம் இழுத்தாள்.
"இங்க வா...என் பக்கத்துல வந்து உக்காரு வா..." என்று செல்லம் கொஞ்ச அழைத்தாள்.
நான் சற்றே சமாதானம் அடைந்தவனாய் மெல்ல எழுந்து அத்தை அமர்ந்திருந்த பெரிய சோபாவில் அவளுக்கு வலது பக்கம், அவளை நெருங்கி அமர்ந்தேன்.
"ஹ்ம்ம்...இதுதான் என் செல்லச் சுதா...என் செல்லன்டா நீ...உன்ன கஷ்டப்படுத்த மாட்டேன்னு இப்பதான சொன்னேன்...ஹ்ம்ம்..." என்று குனிந்திருந்த தலையை நிமிர்த்தினாள் தன் இரு கைளால்...
"சரி அத்த...அது...அது நான்...வந்து...ஏதோ தப்பு பண்ணிட்டனோன்னு தோணிச்சி...அதான்..." என்று அவள் இரு கண்களை நேராய்ப் பார்த்து உண்மையாய் கூறினேன்.
"பரவால்லடா...உன் குணம் எனக்கு நல்லா தெரியும்டா..." என்று நான் ஆறுதலடைந்துவிட்டேன் எனத் தெரிந்துகொண்டு என் முகத்திலிருந்து தன் கைகளை எடுத்து தன் மடியின் மீது போட்டுக்கொண்டாள்.
"சரி...இப்ப கேளு..." என்று ஆரம்பித்தாள்.
"சுதா...செத்த நேரத்துக்கு முந்தி சொன்னேன்ல...உன்ன கவனிச்சிக்கினேதான் இருந்தேன்னு...நீ வந்து சோபாவில் உட்கார்ந்து திருட்டுத்தனமா என் மார்பகங்களையே அப்பப்போ உன் கண்ணு மேய்ஞ்சத பார்த்தேன்னு சொன்னேன்ல..." என்று மேலும் தொடர்ந்தாள் அத்தை.
"அப்ப உன் அம்மா பக்கத்துல இருந்தாங்க...என்னாலயும் ஒன்னும் சொல்ல முடியல...செய்ய முடியல...ஆனா முன்னாடி சொன்ன மாதிரி மனசுக்குள்ள ஒரு முடிவெடுத்தேன்..." என்று அத்தை மெல்ல மெல்ல விஷயத்திற்கு வந்தாள்.
"சரி...உனக்கு என் எண்ணத்த எப்படி புரிய வைக்கறதுன்னு யோசிச்சப்பதான் தோணுச்சு...உன் அம்மா சாப்பிட்டதுக்கப்புறம் கொஞ்சம் படுத்து தூங்குவாங்க...அதுவுமில்லாம, நீ வரதுக்கு முன்னாடியே என் அண்ணனும், உன் தம்பியும் சாந்திரம் அஞ்சு இல்ல ஆறு மணிக்குமேலதான் வீட்டுக்கு வருவாங்கன்னு உங்க அம்மாகிட்ட கேட்டுத்தெரிஞ்சிக்கினேன்...அதனாலதான் தைரியமா உன்ன என் ஜாக்கெட் மூடுன மார்பகங்கள் மேல விளையாட அனுமதிச்சேன்...அதுலருந்து நான் என்னையே உன் வயசுப்பசிக்குத் தீனியா தர முடிவெடுத்துட்டேன்னு நீ புரிஞ்சிக்குவேன்னு எனக்குத்தெரியும்... " என்று அத்தை தன் இடக்கண்ணைச் சிமிட்டினாள்.
ஓ...நீ அவ்வளவு தெளிவாகத்தான் இருந்திருக்கிறாய் போலும் என்று எனக்குள் தோன்றியது.
அத்தை மேலும் தொடர்ந்தாள் என்னைப் பார்த்தவாறே.
"ஆனா...நாம இனிமேதான் கொஞ்சம் ஜாக்ரதையா இருக்கனும்...இப்ப மணி நாலே முக்கா ஆயிருச்சு...உங்க அம்மாவும் எப்பவேணா முழிச்சிக்கலாம்...உன் அப்பாவும், தம்பியும் எப்பவேணா வந்துடலாம்...அதிலும் நீ உன்ன மறந்து என் மார்பகங்க மேல விளையாடுனத பாத்து எனக்கு உள்ளூர ஒரு பயம்தான்...எங்க நானும் நீயும் மாட்டிக்கினு அசிங்கப்பட்டுருவோமோன்னு...அதனால தான் உன்ன நிறுத்தனேன்..." என்று அத்தை நிதானமாய் கூறினாள்.
என் மரமண்டைக்கு அப்போதுதான் புரிந்தது. அத்தை ஏன் அப்போது என்னைத் தடுத்தாள் என்பது.
"அதனாலதான்டா உன்ன நிறுத்த சொன்னேன்...இப்ப சொல்லு...நான் செஞ்சது தப்பா?" என்று சற்றே கொஞ்சலாக அவளும் கேட்டதும் என் புத்திக்கு நன்றாக உரைத்தது.
"நீ செஞ்சது சரிதான் அத்த..." என்று உண்மையாய் அவளுக்கு பதில் கூறினேன்.
"என் செல்லம்...புரிஞ்சிக்கின...சந்தோஷன்டா..." என்று என்னை ஆரத்தழுவிக்கொண்டு ஒரு முறை இறுக்கி அணைத்துவிட்டு, என் நெற்றியில் ஒரு முத்தத்தைப் பதித்துவிட்டுத்தொடர்ந்தாள் அத்தை.
"இப்பதான் விஷயத்துக்கே வர்றேன்...இங்க நான் தங்க மாட்டேன், தங்கவும் முடியாதுன்னு உனக்கே தெரியும் இல்ல...அதனால...நான் ஒரு ப்ளான் வைச்சிருக்கேன்..." என்று தன் திட்டத்தை விவரிக்கலானாள்.
"உன் அம்மா எழுந்து வந்ததும், உன்ன எங்க வீட்டுக்கு ஒரு ரெண்டு மூனு நாளு அனுப்பி வைங்கன்னு கேக்கப்போறேன்...இன்னைக்கு வெள்ளிகிழம...நாளைக்கு சனி, அடுத்த நாள் ஞாத்திக்கிழம...அதனால உனக்கு எங்க வீட்டுக்கு வர்றதுக்கு எந்த தொந்தரவும் இருக்காது...ஏன்னா உனக்கு லீவுதான அந்த ரெண்டு நாளும்...அதனால உங்க அம்மாவும் அதுக்கு சம்மதம்னுதான் சொல்லுவாங்க..."
"பிறகென்ன...சனிக்கெழமையும், ஞாத்திக்கெழமையும் என்ன நீ என்ன வேணும்னாலும் பண்ணிக்கோ...என் உடம்புல எங்க வேணா உன்னிஷ்டம் போல விளையாடிக்கோ...இப்ப சந்தோஷம் தான?" என்று விஷமத்துடன் அத்தை தன் திட்டத்தின் முதல் பாதியைக் கூறினாள்.
