பாகம் 12: 80-இனிய வாழ்க்கைச் சூழல்

Story Info
1980-களின் இயல்பான வாழ்க்கைச் சூழல் மிக இனிமையானதே!
1.2k words
5
8
00

Part 48 of the 115 part series

Updated 10/09/2023
Created 06/11/2023
Share this Story

Font Size

Default Font Size

Font Spacing

Default Font Spacing

Font Face

Default Font Face

Reading Theme

Default Theme (White)
You need to Log In or Sign Up to have your customization saved in your Literotica profile.
PUBLIC BETA

Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.

You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.

Click here
Ragov
Ragov
7 Followers

அத்தியாயம் 3: வெள்ளி வெண்ணிலவே

பாகம் 12: 1980-களின் இனிய வாழ்க்கைச் சூழல்

கருத்தம்மா விடை பெற்றுச் செல்ல அடுத்துக் கிணற்றில் நீச்சல்/குளியல் உடை மாற்ற ஆயத்தமானோம். மருத்துவர் அங்கு யாரும் அணுகமாட்டார்கள் என்பதை மறு உறுதிப் படுத்திக்கொண்டார்.

ஷீலா, "கவலையே படாதீங்க; இதோ நுழைவாயில் பூட்டிய சாவி; நமக்குத் தெரியாமல் யாரும் உள்ளே வரமுடியாது."

அதைப் புரிந்து கொண்ட அனிதா தனக்கு விருப்பமான இரு துண்டு (Triangle Tie Side Bikini) நீச்சல் உடை அணியத் தடை இல்லையே என அவள் அம்மாவைக் கேட்டு; இது போன்ற தனிமை வசதி கொண்ட சிறிய நீச்சல் குளம் அமைத்துக் கொள்ளும் படி அவள் அம்மாவை ஊக்குவித்துப் பின் இருவருமாகச் சென்று நீச்சல் உடையில் வெளிவந்தனர். மருத்துவர் அணிந்திருந்த உடை மார்பிலிருந்து சற்றே கீழ் தொடை வரை மறைத்து மிக மிகக் கண்ணியமாக இருந்தது.

அனிதாவின் நீச்சல் உடை மிக வித்தியாசமாக இருந்தது. அவள் வெளிர் நிற சருமம் ஒரு புத்தம் புதிய/எழுதாத வெள்ளைத் தாள் போன்று தோன்ற அதில் அடர் பழுப்பு நிறத்தில், உள்ளங்கை அளவில் மூன்று முக்கோண துண்டுத் துணிகள்; இரண்டு மார்பகத்தையும் ஒன்று அவள் சிற்றிடை வாசலையும் மறைக்கும் வண்ணம் மிக எளிதான வடிவமைப்பு.

அவள் சிற்றிடை வாசலை மறைத்திருந்த துணி சரியாகத் தேவையான அளவே இருக்க; மார்பக பகுதியிலிருந்தவை முலையை மட்டும் முழுமையாக மறைத்து அதன் மற்ற பகுதிகளை வஞ்சனையின்றி வெளிப்படுத்தியது. சரியாகச் சொன்னால் பெரிய சாத்துக்குடி பழ அளவிலான அவள் மார்பகத்தைக் கிட்டத்தட்ட அதில் மூன்றில் ஒரு பங்கு அளவு சிறிய ஒரு ஆரஞ்சு பழ அளவு துண்டு துணி கொண்டு மறைக்க முயற்சி எனத் தோன்றியது. இப்படி ஒரு காட்சியைக் கண்டதும் நினைவுக்கு வந்த பாடல் வரிகள்

'கோபுரத்தின் கலசம் அதை ஆடைகள் மூட; கூந்தல் முதல்...'

இப்படி ஒரு ஆடையை அனிதா அணிந்து வெளியில் வந்ததைக் கண்ட அத்தை மற்றும் சியாமளாவின் வியப்பான அதிர்வைக் கவனித்த நான் இருவரையும் நோக்கி அவர்களின் அதிர்ச்சியைத் திசை திருப்பும் எண்ணத்தில், "சரிசரி நீங்கச் சீக்கிரம் மாத்திகிட்டு வாங்க." எனக் கூறி அவர்கள் கவனத்தை என் பக்கமிழுத்து என் கண் ஜாடை செய்ய இயல்பு நிலைக்குத் திரும்பினர்.

உடனே இருவரும் சென்று உள் பாவாடையை மார்பளவில் கட்டியபடி வந்து நின்றனர். அதைக் கண்ட மருத்துவர், "அட நம் நாட்டுப் பெண்களின் பாரம்பரிய குளியல் உடையே ஒரு தனி அழகு. நானும் அந்த உடையே போட்டிருக்கலாம்."

அதற்குள் ஷீலா, "ஆனால் இது நீச்சலுக்குச் சரிப்படாது ஏன்னா இது நம்ப உடலோடு ஒட்டி நிற்காதே." அட அத்தை நான் சொல்லிக் கொடுத்த வழியை மறந்து விட்டாரா அல்லது மீண்டும் பாவாடை பறக்க விட விரும்புகிறாளா; குழம்பினேன்.

ஆனால் சியாமளா மற்றவர் முன்னிலையில் அதை முற்றிலும் விரும்பாதவள் எனத் திட்டவட்டமாக அறிந்த நான் அவளுக்கு உதவ எண்ணி, "அதற்கு ஒரு சின்ன யோசனை/வழி இருக்கு... உங்ககிட்ட ஊக்கு (Safety Pin) இருந்தால் இந்தத் தொங்குற பாவாடையின் கீழ் முனையைச் சரியாக ரெண்டு கால்/தொடைக்கும் இடையில் ஊக்கைப் போட்டு நிறுத்த முடியும்."

சியாமளா, "இதோ இருக்கு, ஆனால் எப்படி செய்றதுன்னு புரியலை."

உடனடியாக அதை வாங்கி, "அதை நீங்க போடுறதை விட மத்தவங்க சுலபமா போட்டு விடலாம்; அதுக்கு இன்னொரு வழி அந்தப் பாவாடையைக் கழட்டிக் கொடுத்தால் நான் ஊக்கைப் போட்டுக் காட்டுவேன்." நான் நாகரீகத்தை வெளிப்படுத்தினேன்.

உடனடியாக ஷீலா, "அட இதென்ன கேள்வி நீ எனக்குச் செய் தம்பு."

நான், "இல்லை அத்தை நான் செய்யும்போது தொடைல கை படும்; அது கொஞ்சம் சங்கடமா இருக்கும்."

ஷீலா, "அதெல்லாம் பரவாயில்லை, இங்கே நாம மட்டும்தானே இருக்கோம்."

அத்தைக்குச் செய்து முடிக்க அவள் இடை இடையே பல முறை என் கை பட நெளிந்து தத்தளித்து ஒரு வழியாகச் செய்து முடித்ததும்.

அனிதா, "Wow! Simply Amazing Raghu." அணைத்து முத்தமிட்டு பாராட்டினாள் அனிதா.

மருத்துவர், "ஆமா தம்பி ரொம்பப் பிரமாதம்; எப்படி சொல்றதுன்னே தெரியல இந்தச் சின்ன யுக்தி ஏன் எங்க யாருக்கும் தோனலை; நிச்சயமா நீ ஒரு நல்ல விவேகி."

அதற்குள் உடலில் ஒரு துண்டைச் சுற்றிக் கட்டிக் கொண்டு தன் பாவாடையை என்னிடம் நீட்டினாள் சியாமளா. உடனே நான் அதையும் சரியான இடத்தில் மடித்து ஊக்கைக் குத்தி இணைத்து தயார் செய்து கொடுக்க அவளும் அணிந்து தயாரானாள்.

அத்தை கிணற்றில் இறங்கி கழுத்தளவு நீரில் மூழ்கும் படி ஒரு படியில் அமர்ந்து கொண்டார்; சியாமளாவும் மருத்துவரும் இறங்கி நீந்த அவர்களைப் பின் தொடர்ந்த அனிதா என்னை நோக்கியவள் நான் குதிப்பதைப் பார்த்து அவளும் என்னைப் பின் பற்றிக் குதித்தாள். அவள் குதித்தது மிகச் சாதுரியமாக மிகக் குறைந்த அளவில் சத்தம்/அதிர்வு மற்றும் நீர் தெறிப்பு (Water Splashing) நிச்சயம் அவள் நீர் குதித்தலில் மிகுந்த அனுபவசாலி என் தெளிவுபடுத்தியது.

அவள் குதித்த தாக்கத்தைக் கண்டு வியந்த நான், "இதென்ன இப்படி இவ்வளவு சாதுரியமாகவும் குதிக்க முடியுமா?" என நம்ப முடியாமல் வியந்து பாராட்டப் புன்னகைத்து நன்றி தெரிவித்தாள் அனிதா.

அடுத்து அவள் நீச்சல் முறைகளும் மிக நேர்த்தியாக அலுங்காமல் மிக மிகச் சாதுரியமாகச் சிரமமின்றிக் குறைந்த சக்தியுடன்; இப்படி நீச்சல் செய்தால் மிகக் குறைந்த ஆற்றலே செலவிட்டு மிக நீண்ட நேரம் நீந்த முடியும்.

அவள் நீச்சல் திறமையைக் கண்டு வியந்து பாராட்டிய நான் அத்தையையும் சியாமளாவையும் நோக்கி, "என் நீச்சலையே அஹா ஹொஹொன்னு பெருமை பேசினீங்களே! அனிதா நீச்சல் திறமையை ஒப்பிட்டால் நான் கத்துக்க வேண்டியது எவ்வளவோ இருக்கு."

சியாமளா, "அதைவிட நாங்க எல்லாம் தண்ணியில இறங்கவே தகுதி இல்லாதவங்கன்னு சொல்லலாம்." சொல்லிச் சிரித்தாள்.

நான், "ச்சேச்சே அப்படியில்ல நீச்சல் தற்காப்புத் தேவைக்கு மட்டும்னு பார்த்தா உங்களுக்குத் தெரிஞ்ச அளவு போதும்; தண்ணியில விளையாடி மகிழனும்னா கத்துக்க நிறைய இருக்குன்னு சொல்றது தான் பொருத்தம்."

சியாமளா, "அப்படி இப்படிச் சொல்லி ஏமாத்தாதீங்க; இனிமேல உயிருக்கு ஆபத்தான விஷயங்களைச் செய்ய மாட்டீங்கன்னு எனக்குச் சத்தியம் செய்திருக்கீங்க ஞாபகமிருக்கட்டும்."

ஷீலா, "அட தம்பிய இப்படி மிரட்டுறாளே! சரி அது என்ன உயிருக்கு ஆபத்தான விளையாட்டு? யாரு செய்தது தம்பியா? என்ன தம்பி சொல்றா இவ?"

சியாமளா, "ம்ம்ம் கேளுங்க உங்க செல்லத் தம்பு நீச்சல் கத்துக்க அடித்த கூத்தை." சொல்லி என்னை நோக்கியவள் என் பார்வையின் அர்த்தம் புரிந்து தலை குனிந்தாள். ஆனால் அத்தை தொடர்ந்து நச்சரிக்க நான் நீச்சல் பயின்ற கதையைச் சொல்லி முடித்தேன். அத்தையும் மருத்துவரும் அதிர்ந்து வியப்பை வெளிப்படுத்தினர்.

அனிதா சற்றே ஆத்திரப்பட்டு என்னை அறைய கை ஓங்கி பின் சற்று தணிந்து என்னை இறுக்கி அணைத்தவள் பின்னர் விடுவித்து, "டோண்ட் எவர் எவர் எவர் ரிப்பீட் ஸச் stupidity." குறும்பு செய்த குழந்தையைப் பொறுப்புடன் மிரட்டும் விதமாக.

மருத்துவர், "ஏன் எல்லாரும் தம்பிய இன்னமும் குழந்தையாவே பாக்குறீங்க; சில குழந்தைங்க குறும்புத்தனம் கொஞ்சம் அதிகமா இருக்கிறது இயற்கைதானே (என்னை நோக்கி) ஆனால் தம்பி உங்க அப்பா அம்மாவை நினைச்சா ரொம்ப ஆச்சரியமா இருக்கு; இப்படி ஒரு குறும்பு பையனை இவ்ளோ அருமையா வளர்த்திருக்காங்ளே."

அதே சமயம் என்னை நெருங்கிய அனிதா, "ஐ எம் ஸாரி ரகு ஐ வாஸ் shocked a bit." சொல்லி உதட்டில் ஆழ்ந்த முத்தமிட்டுக் கொஞ்சினாள்.

மருத்துவர் குறுக்கிட்டு ஆச்சரியத்தில் அதிர்ந்தவளாய், "அனிதா யு can't Kiss him in that way!!"

அனிதா, "I can; He Knows and He Likes."

மருத்துவர், "Likes what?"

அனிதா, "Me and My French Kiss." அதைக் கேட்டதும் மருத்துவர் என்னைக் கேள்வியாய் நோக்க.

நான், "சாரி டாக்டர்." நான் மரியாதை கலந்த வெட்கத்துடன் மன்னிப்பு கேட்க

மருத்துவர், "இந்தக் குறும்புக்காரனை யாருக்குத்தான் பிடிக்காது. அனிதாவும் கொஞ்சம் குறும்புக்காரிதான்; ரெண்டு குறும்பும் ஒண்ணா சேர்ந்தால் நாங்க தான் கொஞ்சம் பத்திரமா இருக்கனும்." சொல்லிப் புன்னகைத்தார்.

ஷீலா, "அதை ஏன் கேக்குறீங்க! நேற்று தான் தம்பி தன் குறும்புத் தனத்தை அவுத்து விட்டிருக்காரு. ஆனால் நேத்தே எங்களால தாங்க முடியல; அப்படி ஒரு சிரிப்பு என் வாழ் நாளில் சிரிச்சதில்லை. சிரிச்சி சிரிச்சி வயிறு புன்னாயிடுச்சி; அதை நினைக்கும் போதே எனக்குச் சிரிப்பு அடக்க முடியல."

நான், "அத்தை தான் தொடங்கி வெச்சாங்க; அதை நான் நல்ல படியா தொடர்ந்தேன் அவ்ளோதான்; மற்றபடி நான் ரொம்ப நல்ல பையன் உங்களுக்குத் தெரியாதா டாக்டர்." சொல்லி குறும்பாக மருத்துவரைப் பார்த்துக் கண் சிமிட்டினேன்.

மருத்துவர் ஷீலாவை நோக்கி, "நீ தான் நம்பக் கூட்டத்துலையே ரொம்பக் குறும்புக்காரி ஆக நீ தான் தொடங்கி வெச்சியா? சொல்லு நாம எல்லாம் கொஞ்சம் சிரிக்கலாம்."

ஷீலா, "ஐய்யோ நானா! நான் என்ன செய்தேன்?"

முழு விவரத்தையும் இரு மருத்துவர்களுக்கும் விவரிக்க அனைவரும் சிரித்து மகிழ்ந்தனர். அத்தையும் சியாமளாவும் நான் இறுதியாக ஒரு அசட்டு அப்பாவியாக நடித்த நாடகத்தை மட்டும் மறுபடியும் நடித்துக் காட்டச் சொல்ல நான் நடித்துக் காட்ட டாக்டரும் தன் பங்கிற்குக் குலுங்கிக் குலுங்கிச் சிரித்து ஓய நீண்ட நேரம் எடுத்துக் கொண்டார்.

இடை இடையே ஆர்வத்துடன் குறுக்கிட்டு விளக்கம் கேட்ட மகள் அனிதாவையும் பொறுக்கச் சொல்லி மிகுந்த ஆர்வமாய்க் கேட்டு அனுபவித்துச் சிரித்த விதத்தை எண்ணி அனிதா ஆச்சரியப்பட்டாள். பின் அனிதாவுக்காக ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்த்துச் சொல்வதையும் மிக அதிகமாக ரசித்துச் சிரித்தார்.

அனிதாவும் ரசித்துச் சிரித்தவள் நீ கிட்டத்தட்ட உண்மையைத் தானே சொல்லி இருக்கிறாய் எனக் கூற; நான் சற்றே தயங்கக் கண் ஜாடையில் வேண்டாமெனத் தடுக்க அவள் உண்மையை உடைத்தாள்; அதாவது நேற்று நான் பேசியதை அவர் அம்மாவும் கேட்டுக் கொண்டிருந்ததாக அவள் தொலைப்பேசியில் முதலில் தெரிவித்தது உண்மையெனக் கூற நான் அவமானத்துடன், "ஐய்யோ சாரி டாக்டர்."

மருத்துவர் குறுக்கிட்டு என்னை அன்புடன் கட்டி அனைத்து நெற்றியில் முத்தமிட்டு, "பரவாயில்லை தம்பி வயசுப் பிள்ளைகளின் சகஜமான சேட்டைகள்தானே. நாங்களும் உங்களைப் போல அந்த வயதை கடந்து வந்தவர்கள் தான் அதனால் நீ பேசியதை கேட்டு சந்தோஷம்தான் சங்கடமில்லை அதைப்போல நீயும் சங்கடப்படாதே." என ஆறுதல் சொல்லி முடித்தார்.

பின்னர் அனிதாவை நோக்கி நீச்சல் குளத்தில் பயன்படுத்தும் காற்றடைப்பு மிதவையை தயார் செய்து கொணரும்படி சொல்ல அனிதா சென்று தயார் செய்யச் சென்றதும், "Raghu you have my hearty blessing to have my daughter entirely; As long as you both are happy mutually I am very happy." சொல்லி என் கன்னங்களைத் தன் இரு கைகளால் பிடித்து என் கண்களை அன்புடன் அமைதியாய் நோக்கி, "You are such a sweet boy; we are gifted to have you Dear."

நான், "நீங்க என்னை ரொம்பப் புகழ்றீங்க டாக்டர்; நான் அந்த அளவுக்குத் தகுதியானவன் இல்லை."

மருத்துவர், "ம்ம்ம் ஒண்ணு உங்களுக்கு வெளி உலகம் தெரியாமலிருக்கலாம் இல்லை அளவுக்கதிகமான தன்னடக்கம்; சரி அப்புறம் எனக்கு ஒரு சின்ன ஆசை நீங்க என்னை இனிமேல டாக்டர்னு கூப்பிடாமல் என்னையும் என் பேர் சொல்லி கூப்பிடுங்க; என் பேரு ஜெயந்தி செல்லமா ஜெயான்னு கூப்பிடலாம்."

நான் வளர்க்கப்பட்ட முறையை விளக்கி என்னை மாற்றிக் கொள்வது சிரமம் எனவும் ஆனால் மருத்துவருக்கு அதில் விருப்பம் எனில் நிச்சயமாக பழக்கிக்கொள்வேன் என உறுதி அளித்தேன். ஆனால் என் பெற்றோர் மற்றும் என் சித்தி மற்றும் சித்தப்பா அதை அனுமதிக்க மாட்டார்கள் எனவே அவர்கள் முன்னிலையில் அப்படி நிகழ்வது சாத்தியமில்லை என விளக்கினேன்.

அதற்கு மருத்துவர் அப்படி அவர்கள் எதிர்ப்பு தெரிவித்தால் தான் தலையிட்டு அவர்களைச் சமாதானப் படுத்திக்கொள்வதாக உறுதி அளித்தார். "எனக்கு இந்த அளவுக்கு சுதந்திரம் கொடத்ததற்கு மிக்க நன்றி டாக்டர்." என நன்றியைத் தெரிவித்தேன்.

உடனே ஜெயா, "ம்ம்ம் டாக்டர் இல்லை செல்லம்."

நான், "நீங்களும் என்னை உங்க வீட்டுச் செல்லப் பிள்ளையை கூப்பிடுற மாதிரி உரிமையோட ஒத்தையில 'நீ, வா, போ-ன்னு' ஷீலா அத்தை மாதிரி."

ஷீலா, "ஆமா நான் பார்த்ததும் புரிஞ்சி ஒரே புடி கெட்டியா புடிச்சிட்டேன்." சொல்லிச் சிரித்தார்

அதற்குள் அனிதா ஒரு புது வகைக் காற்றடைப்பு மிதவையைக் கொண்டு வர அதில் சாய்ந்து தளர்ந்து ஓய்வெடுக்க ஆரம்பித்தார்.

அதைக்கண்டு பிரமித்த ஷீலா அதை சற்றே உபயோகித்து அனுபவித்தவர், "அட இது நல்லா வசதியா இருக்கே; இந்த வெய்யிலுக்கு இப்படி தண்ணில மிதக்கிறது ரொம்பச் சௌகரியமா இருக்கும்."

ஜெயா, "ஆமா ஷீலா இது கொஞ்சம் வசதிதான்."

தொடரும்

Ragov
Ragov
7 Followers
Please rate this story
The author would appreciate your feedback.
  • COMMENTS
Anonymous
Our Comments Policy is available in the Lit FAQ
Post as:
Anonymous