பாகம் 11: குறும்பு சேட்டை ஒரு கண்ணா

அத்தியாயம் 4: பானு ஒரு கிருஷ்ண-பானு

பாகம் 11: குறும்பு சேட்டை ஒரு கண்ணாமூச்சி

ஷீலா, "அடடா நல்லா விருந்து சாப்பிடும் நேரத்துல துரதிர்ஷடமா இப்படி ஆயிடுச்சே."

என் கை தொடர்ந்து பானுவிடம் சில்மிஷங்களைத் தொடர்ந்து கொண்டே உரையாடப் பானுவோ சமாளிக்க முடியாமல் திண்டாடினாள்; யாரும் பார்க்காத இடைவெளியில் 'டேய் வேண்டாம்டா செல்லம் ப்லீஸ்! ' எனக் கொஞ்சலாகக் கெஞ்ச; நானும் பதிலுக்கு 'ப்லீஸ்! ப்லீஸ்! ' எனக் கெஞ்சி எங்கள் அன்புச் சண்டையைத் தொடர்ந்தோம்.

நான் பானுவிடம், "நமக்கு அடித்தது யோகம்." மெலிதாகக் கிசுகிசுத்துக் கொண்டே என் கை முன்னேறி அவள் பாவாடையை முழுவதும் மேலேற்றி அவள் முழு நிர்வாணத் தொடையை வருட அதிர்ந்த பானு மூச்சிழுத்து என் கையைப் தன் இடது கையால் பற்றிக் கொண்டு சுற்றும் முற்றும் கவனித்து;

பயத்தில், "ஏய் என்ன செய்ற." சற்றே பயங்கலந்த கோபத்தில் கிசுகிசுதாள்

நான், "விருந்து பிரமாதம் (இரட்டை அர்த்தத்தில் பாராட்டியபடி; அவள் பக்கத்திலிருந்த உணவைச் சுட்டி) எனக்கு அந்தப் பொரியலைக் கொஞ்சம் வை." அவள் வேறு வழியின்றி என் கையைப் பிடித்திருந்த தன் இடது கையை விலக்க உடனே அந்த இடைவெளியில் என் இடது கை மேலும் முன்னேறி அவள் உள்ளாடைக்குள் (பேண்டீஸுக்குள்) புகுந்து அவள் கூதியைத் தடவ அவள் மேலும் அதிர்ந்தாள்.

பொரியல் சிறிதே சிதற; தன் தொடையால் என் கையை இறுக்கிப்பிடித்துக் கையை அசைக்க முடியாமல் தடுத்தாள். பொரியலைப் பரிமாறியவாறே என்னை மிக நெருங்கி 'ப்லீஸ்! ' எனக் கெஞ்ச அதே சமயம் என் நடு விரல் சற்றே அவள் கூதியிதழ்களைத் தோண்டிப்பிளக்க அவள் சற்றே சத்தமாக மூச்சை இழுக்க 'ப்லீஸ்! ' என்ற கெஞ்சல் மற்றவர்களுக்குக் கேட்க

ஷீலா, "அட உருக்கமா கெஞ்சி சாப்பிட சொல்றாளா?" கேலியான கேள்வியாக.

அதற்குள் தன் இடது கையால் மீண்டும் என் கையைப் பிடித்து இழுக்க முயல; அதே சமயம் என் விரல் சற்றே உள்ளே நுழைந்துவிட அவளால் எதுவும் செய்யமுடியாமல் திகைத்து மீண்டும் என்னை மிக உருக்கமாக 'ப்லீஸ்! ப்லீஸ்! ' கெஞ்ச நான் மிகப் பவ்யமாக 'ஏன் உங்களுக்குப் பிடிக்கலையா?' என வினவ அவளும் இல்லையென ஜாடை செய்ய மெல்ல என் கையை விலக்கி அவள் தொடையை மெல்ல வருட அதையும் அவள் கைகள் தடுக்க.

நான் மெல்ல என் கையை முழுவதும் எடுத்து விடச் சில வினாடிகள் தாமதித்தவள் மீண்டும் என் கையைப் பிடித்துத் தன் தோடையில் வைத்துப் பிடித்த வண்ணம் என் விரல்களைப் பின்னி விளையாட நான் எதுவும் செய்யாமல் அவள் விருப்பத்திற்கு விட்டுவிட்டேன்.

நான் எதுவும் செய்யாமல் இருக்கச் சற்றே பயந்து 'கோவமாடா' எனக் கிசுகிசுத்தாள் நானும் இல்லை என ஜடை செய்த பின்னரே அமைதியானாள். பின் இருவரும் கைகழுவும் இடத்தில் கிடைத்த தனிமையில் பேச; அவளுக்கு மற்றவர்கள் முன்னிலையில் பயத்தினால் அனுபவிக்க முடியவில்லை எனப் புரிந்தது.

இரவு உணவை முடித்துப் பின்னர்ச் சிறிது நேரத்தில் வழக்கம் போலக் காற்று வாங்க இரவு உலா செல்லப் புறப்பட என்னுடன் அனிதாவும் ஜெயா அத்தையும் சேர்ந்து கொள்ள மூவருமாய் நிலவொளி உலா சென்றோம்.

தனிமையை எதிர்பார்த்திருந்த ஜெயா உடனே தன் ஆதங்கத்தை வெளிப்படுத்தினார்; அதாவது நான் அனிதாவை நடந்த விஷயத்தைச் சொல்ல அனுமதித்தது மிகவும் ஆபத்தாக முடிந்திருக்கலாம் என்பது அவர் கருத்து எனவே நான் ஏன் அப்படி ஒரு அபாயத்தைத் தவிர்க்காமல் ஈடுபட்டேன் எனப் பெரிதும் குழம்பியதாகத் தெரித்தார்.

நான் அது சற்றே பயனுள்ள ஆபத்து என விளக்கினேன். அதாவது அனிதா மொழிப்பிரச்சினையால் எங்களிருவரைத் தவிர மற்றவர்களுடன் தன்னிச்சையாகப் பேசிப்பழகத் தடை. இந்தத் தடை நீங்க ஒரே வழி அவள் பேசிப்பழகுவது ஆனால் இந்த விவகாரம்/நிலைமை அதற்கு உகந்ததல்ல என்பதே அவர் கருத்து.

நான் அது அப்படிக் கட்டுப்பாட்டை மீறிச் செல்லும் நிலையில் அதைச் சமாளிக்க முதல் வழி அவள் மொழிப்பிரச்சினையை நமக்குச் சாதகமாக்கிக் கொள்வது. அதாவது அவளுக்குச் சரியாகச் சொல்லத் தெரியவில்லை என நமக்கேற்ற படி மாற்றிச் சொல்வது.

அதையும் மீறினாள் வேறு வழியின்றி ஆங்கிலத்தில் அனிதாவுக்குப் புரியும்படி சொல்லி மாற்ற உத்தேசம் எனத் தெரிவிக்க, அத்தையும் அனிதாவும் புரிந்து பாராட்டினர்.

ஜெயா, "உன்னைப் போல ஒரு மகன் வேணும்னு லஷ்மி (என் சித்தி) அடிக்கடி சொல்லுவா.... (அடுத்துத் தொடராமல் சற்றே நிறுத்த)

அனிதா, "உன்க்கும் வேணுமா அம்மா? அதூதான் நீ சொல்லா நான் புடிச்சிட்டான்; அவ்னா உன்க்கு son-in-law ஆக்கிட்டான்." அவள் கேலியாகச் சிரித்தபடி சொல்வதைக் காதில் வாங்காமல் மௌனமாய் நடந்த ஜெயா அத்தையை நோக்கி; புன்னகைத்து மகிழ்ந்தார் ஜெயா.

அதற்குள் வீட்டை அடைந்து விட இரண்டு மருத்துவர்களும் விடை பெற்று அவர்கள் வீட்டுக்குச் செல்ல ஆயத்தமாக அந்தச் சமயத்தில் மீண்டும் தொலைப்பேசி அழைப்பு; இம்முறை அழைத்தது கமலா.

அதைக் கேட்டதும் வீட்டுக்குள் வந்து விவரத்தை அறிய என்னைப் பின் தொடர்ந்தனர். நான் பேசியதில் கிடைத்த விவரம்; கமலாவின் அம்மா அவளை மீண்டும் தொந்தரவு செய்ய, விருப்பமில்லாத கமலா அம்மாவைப் பிரிந்து வாழ முடிவெடுத்து அவசர நிலை காரணமாக அந்த விடுதிக்கு விஜயம்.

நான் ஜெயா அத்தையிடம் ஆலோசித்து அவளை மீண்டும் கமலாவைத் தொடர்பு கொண்டு இன்றிரவு அந்த விடுதியில் தங்கிவிட்டு நாளை உடனடியாக ஜெயா அத்தை வீட்டுக்கு வர ஏற்பாடு செய்தோம்.

வீட்டில் அத்தை, சித்தி, பானு மற்றும் சியாமளா ஆகிய அனைவருக்கும் பல கேள்விகள் அந்தப் பெண் கமலாவைப் பற்றி. அதை அறிந்த ஜெயா இதில் பெரிய விஷயம் ஏதுமில்லை; இப்போது உறங்கும் நேரத்தை வீணாக்க வேண்டாம் நாளை தம்பி விவரமாக விளக்குவார் என அதிரடியாக அனைவரையும் வாயடைத்தார்.

என்னை நோக்கி, "ரெண்டு நாளா நிறைய அலைச்சல் தம்பி உங்களுக்கு; இப்போ நிம்மதியா தூங்குங்க தம்பி நாளை காலை பேசிக்கலாம் I tried to buy some time for you to think well and manage; take care Good night." சொல்லி என் நெற்றியில் முத்தமிட்டு விடைபெற்றுச் சென்றனர்.

ஒரு வழியாக உறங்கத் தொடங்க சில நிமிடத்தில் என் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள் அத்தை நான் எழுந்திருக்க முயல தடுத்து என் தலைமாட்டில் அமர்ந்து என் தலையை எடுத்துத் தம் மடியில் கிடத்திக் குனிந்து ரகசியமாகக் கிசுகிசுத்தாள், "ரொம்பச் அலைச்சல் முடிந்து இன்றைக்குத்தான் உனக்குக் கொஞ்சம் நிம்மதி; நீ இன்றைக்கு நல்லா நிம்மதியா தூங்கனும்; மோகினித் தொல்லை எதுவும் இல்லாம சரியா?" சொல்லி மீண்டும் முத்தமிட்டு விலக;

"எனக்குப் புரியுது அத்தை ஆனால் தம்பி பாவம் இல்லையா? சரி முயற்சி செய்து பாக்குறேன்."

"ஐய தூங்கு கழுத; டாக்டர் சொன்னமாதிரி உன் முகத்தில ரொம்பச் அலைச்சல் தெரியுது; அதுதான் நிறைய நாள் இருக்கே."

"உங்க கிட்ட நிறையப் பேசனும் அத்தை." யாரோ நடமாடும் சத்தம் கேட்க அத்தை பிரிந்து தன் படுக்கைக்குச் சென்றார். சிறிது நேரத்தில் உறங்க ஆரம்பித்தேன் சட்டென யாரோ என் கன்னத்தில் முத்தமிட நான் விழித்து நோக்க பானு, "ரகு வாடா என் கூட வந்து படுத்துக்கோடா." ரகசியமாகக் கிசுகிசுத்தாள்.

திடுக்கிட்ட நான் திரும்பி அத்தையைக் கவனித்துக் கொண்டே ரகசியக்குரலில், "அத்தை இன்னும் தூங்கல நாம மாட்டப்போறோம்."

பானு, "ப்லீஸ்டா வாடா."

அதற்குள் அத்தையும் எழுந்து வந்து மெல்லிய குரலில், "என்னடி நீ தூங்காம பிசாசு போல ஒலாத்திக்கிட்டு; தூங்கறவனையும் கெடுத்துக்கிட்டு."

பானு, "ப்லீஸ்! சித்தி எனக்கு அவனைக் கட்டிக்கினு தூங்கனும் ப்ளீஸ்! ப்ளீஸ்!; கொஞ்ச நேரம் மட்டும்; நான் தூங்கினதும் இங்கேயே வந்து படுத்துக்கட்டும் ப்லீஸ்! சித்தி." அவள் உருக்கமாகக் கெஞ்சினாள்.

ஷீலா, "அடியேய்! தடிமாடு மாதிரி வளர்ந்துட்டு இன்னும் சின்னக் குழந்தையாட்டம்... சரிசரி பேசாம தூங்கனும்; கொஞ்ச நேரத்தில் நான் வந்து பார்ப்பேன்." சங்கடத்துடன் அனுமதித்தாள்.

இதென்ன கூத்து; ஒரு பருவப்பெண் வீட்டுக்கு வந்திருக்கும் வாலிப ஆண்பிள்ளையைக் கட்டி அணைத்த படி தூங்க வளர்ப்பு அம்மாவிடமே அனுமதி கேட்க அம்மாவும் அனுமதி! இதெல்லாம் சாத்தியமா! எனக்குச் சற்றே சிரிப்பு வரச் சிரமப்பட்டு அடக்கிக் கொண்டு பானுவை பின் தொடர்ந்து அவள் இடத்தில் சென்று படுத்தோம்.

உடனே என் மீது பாய்ந்து என்னை இறுக்கி அணைத்தவள் என்னை மெத்தையாக்கி என் மார்பில் படுத்துக் கொண்டு என் உதடு, மூக்கு, கன்னம், கண்கள், கழுத்து எனச் சரமாரியாக முத்தமிட்டுப் பின் மெல்ல உருக்கமாக, ரகசியமாக மிக மெல்லிய குரலில் என் காதில் முத்தமிட்டுக் கொண்டே, "சாரிடா செல்லம்; ரொம்பச் சாரிடா தங்கம்."

"அட! எதுக்கு இப்போ சாரியெல்லம்?"

அவளோ எனக்கு மீண்டும் முத்தமிட்டு, "சாரி தங்கம் கோவிச்சிக்காத (சொல்லிய படியே மெல்லப் புரண்டு என் பக்கத்தில் படுத்து என் வலது கையை எடுத்து தன் மார்பகத்தில் வைத்து என் இடது கையை எடுத்து தன் கூதிமேல் வைத்து தன் பாவாடையை மேல் நோக்கி வழித்துத் தன் முழு நிர்வாணக் கூதியில் என் கையை வைத்து) இப்போ இதெல்லாம் உனக்குத்தான்; நீ என்னை எதுவும் கேட்க வேணாம்; என்ன வேணும்னாலும் செய்; இதெல்லாமே உனது; உனக்கே சொந்தம்; உனக்கு மட்டுமே சொந்தம்; நாம் தனியா இருக்கும் போது நீ உன் இஷ்டம் போலச் செய்; ஆனால் மத்தவங்க முன்னாடி எனக்கு ரொம்பப் பயமா... என்னால முடியல தங்கம் என்ன மன்னிச்சிடுடா."

எனக்கு இப்போதுதான் விவரம் புரிந்தது; மேலும் என் கை அவள் கூதி இதழ்களை வருட அதுவும் தயாராக இல்லை. நான் உணவு உண்ணும் போது செய்த சில்மிஷங்களைத் தொடர்ந்து மின்வெட்டில் இன்னும் துரிதமாகச் செய்த காம லீலைகளைத் தொடர்ந்து அவள் என்னைத் தடுக்க; அதனால் நான் ஏமாற்றமடைந்து நான் கோபித்துக் கொண்டேனோ எனப் பயத்தில் என்னை நாடி வந்து மன்னிப்பு கேட்டு என்னைச் சமாதானப்படுத்த முயல்கிறாள்.

நான் மெல்ல என் கைகளை எடுத்து அவள் கன்னங்களைப் பற்ற முயல; நான் ஏதோ கோபித்துக் கொள்வதாக நினைத்துத் தடுக்க; நான் மீண்டும் என் கைகளை எடுத்து அவள் கன்னங்களை ஆதரவுடன் வருடிய படி அவள் நெற்றியில் முடிகளைச் சற்றே அன்புடன் வருடி/கோதி, "இந்தப் பானு இளவரசி/ராணி போல மிடுக்குடன் கட்டளை இடனும்; இப்படிக் கோழையா பயப்படக்கூடாது. எனக்குத் தன்னிச்சையான தைரியமான பானுதான் வேணும்; புரிந்ததா? நாம ஒவ்வொருத்தரும் ஒரு விதம்; நான் சாப்பிடும் போது செய்த சில்மிஷங்கள் சும்மா விளையாட்டுக்குச் செய்த கலாட்டா.

யாருக்கும் மத்தவங்க முன்னாடி செய்றது பிடிக்காது, அனுபவிக்க முடியாது; ஆனால் சிலருக்கு அது சிலிர்ப்பை உண்டாக்கும்; அதாவது மத்தவங்க முன்னாடி ஆனால் அவுங்க யாருக்கும் தெரியாத மாதிரி திறமையாக மறைத்து விளையாடுவதை நினைத்து ரொம்பச் சிலிர்ப்பு உண்டாகும். அது அவுங்களுக்கு ரொம்பத் தூண்டலான உணர்ச்சிகளைத் தட்டி எழுப்பும் செயலா இருக்கும். அது ஒரு விதமான கண்ணாமூச்சி விளையாட்டு அது புடிச்சிருந்தா விளையாடலாம்; புடிக்கலைன்னா விட்டுடனும். அதுக்குப் போயி யாராவது இவ்ளோ தீவிரமா கோவிச்சுக்குவாங்களா?

சரி நான் இப்போ ரொம்பச் சமீபத்துல நடந்த ஒரு கதையைச் சொல்றேன் என நானும் அனிதாவும் அன்று கிணற்றில் நடத்திய காமக்களிப்பு கண்ணாமூச்சி விளையாட்டை ஓரளவு விளக்கி அதே சமயம் அதில் அனிதா, மற்றவர்கள் யாரையும் அடையாளம் காட்டாமல் வெளிப்படுத்தினேன்.

என்னதான் ஒரு சவாலாக அதை செய்து முடித்தாலும் அப்புறம் கொஞ்ச நேரத்தில மத்தவங்க எல்லாரும் போன பிறகு எங்களுக்குத் தனிமை கிடைத்ததும் அவள் என்னை இறுக்கமா கட்டிக்கிட்டு ஆனந்தக் கண்ணீர் விட்டாள். அவளுக்கு அப்படி ஒரு சந்தோஷம்.

பானு, "அடப்பாவி கெட்கவே சிலிர்க்குது; உடம்பெல்லாம் அப்படியே நடுங்குது ப்ப்ப்பா." சொல்லி என்னை இறுக அணைத்துக்கொண்டாள்.

தொடரும்