Mrunmayee Career Women

मृण्मयी - करिअर वूमन

"मॅडम... मेरी रिक्शा मे बैठने की जगा तो बाकी रिक्शा के जैसी ही है... आप के ईस मॅडम को 'निचे का सामान' कम करने को बोलो... वो अगर कम होता तो आप तिनो आराम से बैठ सकती थी..."

रिक्षावाला ड्रायव्हरचे ते वाक्य ऐकून कल्याणी अवाक झाली! ती आश्चर्याने तोंडाचा आ वासून त्या ड्रायव्हरकडे तर कधी रिटाकडे तर कधी माझ्याकडे बघायला लागली... त्याचे ते वाक्य ऐकून रिटाचीही तशीच रिॲक्शन होती आणि ती सुद्धा कधी ड्रायव्हरकडे तर कधी कल्याणीकडे तर कधी माझ्याकडे बघत होती...

सगळ्यात मोठा शॉक मला लागला होता! आश्चर्याने वासलेल्या तोंडावर हात ठेवून मी माझा धक्का सहन करत होती... त्या ड्रायव्हरने म्हटलेले ते वाक्य... 'मला' उद्देशून होते! तो इशारा करत होता ते 'निचे का सामान' म्हणजे माझा 'बॉटम' होता!... स्पष्ट शब्दात सांगायचे म्हणजे तो माझ्या डेरेदार नितंबाला उद्देशून म्हणाला होता की 'माझे नितंब जर छोटे असले असते तर आम्ही तिघी रिक्षात आरामात बसू शकलो असतो'...थ्था

माझ्या 'बॉटम'बद्दल म्हणजेच माझ्या 'नितंबा'बद्दल इतके स्पष्टपणे, इतके धडधडीत, इतके रोखटोक आजपर्यंत कोणीही कधी काही ले नव्हते की कोणी कधी इतके बिनधास्त कॉमेंट केले नव्हते... मी कधी स्वप्नातही कल्पना केली नव्हती की माझ्या वरील अंगाच्या मानाने चांगलेच मोठे असलेल्या माझ्या नितंबाबद्दल कोणी परकी व्यक्ती, आणि तीही पुरुष व्यक्ती असे काही अपमानकारक कॉमेंट्स करेल... माझ्यासाठी ती खुपच लाजिरवाणी गोष्ट होती! त्या थर्ड-क्लास रिक्षा ड्रायव्हरने माझ्या मैत्रिणींसमोर माझ्या बॉटमचा उल्लेख करून माझा पाण.उतारा केला होता! मला असे वाटू लागले की तिथेच धरणीकंप व्हावा आणि मला तिने पोटात घ्यावे किंवा तेथून धूम ठोकून पळुन जावे म्हणजे त्या सगळ्यांच्या नजरेसमोरून मी गायब होईल...

मी विचार करू लागले की 'यार, माझा काय दोष होता???' की त्या नालायक ड्रायव्हरने माझ्या बॉटमचा उल्लेख करावा???...

तो विकएंड सुटटीचा दिवस होता आणि मी आमच्या सोसायटीतील माझ्या दोन मैत्रिणी, रिटा आणि कल्याणीबरोबर शॉपिंग मॉलमध्ये गेली होते... दुपारी जाताना आम्ही बूक केलेल्या उबेर टॅक्सीने गेलो होतो पण संध्याकाळी मॉलमधुन येताना ट्राफिकची वे असल्याने तेथे टॅक्सीज अवेलेबल नव्हत्या म्हणून नाईलाजाने आम्ही रिक्षात बसलो... शॉपिंग करून आणि फिरून आम्ही खरे तर सगळ्याजणी दमलेलो होतो तेव्हा टॅक्सीत आरामात बसून आम्ही रिलॅक्स होवू असे आम्हाला वाटले होते. पण आमचे नशीब जोरावर नव्हते त्यामुळे आम्हाला टॅक्सी मिळाली नाही आणि म्हणून म्हटले तर नाखुशीने आम्ही रिक्षात बसून निघालो.

आम्हा तिघींमध्ये रिटा माझ्याच वयाची, म्हणजे ३२ वर्षाची आहे आणि कल्याणी आमच्यापेक्षा २ वर्षाने तरुण आहे. आम्हा तिघींत कल्याणी सगळ्यात स्लिम आणि बारीक आहे, जिने आज थ्री-फोर्थ जीन्स घातली होती आणि स्लिव्हलेस टॉप घातला होता. तिच्यापेक्षा किंचित हेल्दी रिटा आहे, जिने आज वन-पिस मिडी ड्रेस घातला होता... आम्हा तिघींत सगळ्यात जास्त हेल्दी मीच होते पण म्हटले तर मी पण स्लिमच होती. आज मी लो-वेस्ट जीन्स घातली होती आणि त्यावर टि-शर्ट घातला होता. रिक्षात आधी रिटा शिरून बसली आणि तिच्या मागे मी आत शिरले. मी बसल्यावर कल्याणी मला ढकलुन आत बसली. म्हणजे मी आत त्या दोघींच्या मध्ये 'सॅन्डविच' होवून बसली होती.

आम्ही जसे आत बसलो तसे रिक्षा ड्रायव्हरने रिअर विव्हू मिरर असा ॲडजस्ट केला की त्यातून तो आम्हा तिघींचे अंग बघू शकत होता तर किंचित खाली वाकून तो आमचे चेहरेही न्याहाळू शकत होता... आम्ही रस्त्याला लागल्यानंतर तो ड्रायव्हर मिररमधुन आम्हाला न्याहाळायला लागला होता आणि ते पाहून आम्हाला त्याचा राग येवू लागला होता. पण आम्ही तिघींनी त्याच्याकडे दुर्लक्ष केले आणि गप्पा मारण्यात बिझी झालो...

एप्रिल महिन्याच्या संध्याकाळची गरमी अशी होती की आम्ही घामेजलो होतो. तेव्हा अस्वस्थ होवून अध्ये मध्ये आम्ही प्रत्येकजण टिश्यूने कधी चेहरा पुसत होतो तर कधी मानेचा तर गळ्याचा घाम पुसून घेत होतो... आम्ही घाम पुसायला लागलो की तो रिक्षा ड्रायव्हर टकामका मिररमधुन आम्हाला बघायचा... घाम पुसताना आमचे हात वर-खाली व्हायचे, ज्याने त्याला आमच्या काखेतला भाग तर ऊभारांची हालचाल न्याहाळायला मिळायची... पण ना आम्ही आमच्या हालचाली थांबवू शकत होतो ना तो आम्हाला न्याहाळायचे थांबवत होता... कधी एकदा आम्ही आमच्या सोसायटीत पोहचतो असे आम्हाला झाले होते...

शेवटी आम्ही आमच्या सोसायटीत पोहचलो आणि जशी रिक्षा थांबली तसे पटापटा खाली उतरलो. पहिली उतरलेल्या कल्याणीने रिक्षा ड्रायव्हरला किती भाडे झाले ते विचारले आणि मिटर न बघताच त्याने भाडे सांगितले, जे ऐकून आम्ही अवाकच झालो! त्याने नेहमीपेक्षा जवळ जवळ डबल भाडे लावले होते... एक तर गरमीत दमुन भागुन आम्ही वैतागलेल्या होतो, त्यात त्याच्या रिक्षात दाटीवाटीने बसून रस्त्यातील खाच-खळग्याचे धक्के सहन करून आमची अंगे खिळखिळीत झाली होती. आणि त्यात वर हा डबल भाडे मागत होता. त्यामुळे कल्याणीची सटकली आणि ती भाड्यावरून त्याच्याशी हुज्जत घालु लागली...

कल्याणी तसेही स्पोर्टस वूमन होती तेव्हा वाद-विवादात ती पुढेच असायची... त्यात रिटाही त्यांच्या वादात सामील झाली आणि दोघीही त्या ड्रायव्हरशी हुज्जत घालु लागल्या... रिक्षात दाटीवाटीने बसल्यावर मला मोबाईलमध्ये व्हाट्सॲप वगैरे चेक करता आले नव्हते म्हणून जेव्हा आम्ही रिक्षातुन उतरलो होतो तेव्हाच मी बाजुला ऊभी राहून माझा मोबाईल चेक करायला लागले होते... मला कल्पना होती की कल्याणीने त्याच्याशी हुज्जत घालायला सुरुवात केली होती आणि रिटाही तिच्याबरोबरीने त्या वादात सामील झाली होती... मी माझे लक्ष मोबाईलवर तर माझे कान त्यांच्या वादावर ठेवले होते... आता त्या दोघी त्याच्याशी वाद घालत होत्या आणि त्या दोघीही तश्या डॅशिंग होत्या तेव्हा मी तिसरी त्यांच्यात सामील व्हायची गरज नव्हती म्हणून मी बाजुला मोबाईल बघत ऊभी होते...

कल्याणीने शेवटी वैतागुन त्याच्यावर डाफरत म्हणाली, "भाईसाब... आपके रिक्षा में एसी नही है... स्पेस नही है... हम तीन लोग भी ठिक से बैठ नही पा रहे थे... फिर भी आत इतना भाडा बोल रहे हो... जो एसी टॅक्सी से भी ज्यादा है..."

आणि तेव्हाच अचानक त्या नालायक रिक्षा ड्रायव्हरने मला उद्देशून ती कॉमेंट्स मारली!

"आप के ईस मॅडम को 'निचे का सामान' कम करने को बोलो... वो अगर कम होता तो आप तिनो आराम से बैठ सकती थी..."

त्याच्या शेवटच्या वाक्याने आम्हा तिघींची बोलतीच बंद झाली! कल्याणीने मुकाट्याने तो मागत होता ते भाडे त्याच्या हातावर टेकवले आणि आम्ही तिघी त्याच्याकडे न पहाता आमच्या सोसायटीत चालायला लागलो...

मला इतके लाजिरवाणे वाटत होते की माझ्यामुळे माझ्या मैत्रिणींना त्या वादात माघार घ्यावी लागली होती आणि त्यांना त्या वादात हार पत्करावी लागली होती. माझा बॉटम... माझे विशाल नितंब... ज्याचा मला खुप अभिमान होता... त्याचा उल्लेख करून त्या रिक्षा ड्रायव्हरने आमची बोलती बंद केली होती... आम्ही तिघी काहीही न बोलता शांतपणे चालत राहिलो... त्या ड्रायव्हरचे ते वाक्य सतत माझ्या डोक्यात घुमत होते... आता आम्ही वळुन चालत असताना मला असे वाटायला लागले की त्या ड्रायव्हरची नजर माझ्या बॉटमवरच खिळलेली असावी... मॉलच्या बाहेर त्याने आम्हाला पाहिले आणि आम्ही रिक्षात बसलो त्या काही क्षणातच जर त्याने माझे डेरेदार नितंब मार्क केले होते तर आता मी तर धडधडीतपणे त्याच्याकडे पाठ करून माझे नितंब त्याच्या नजरेसमोर नाचवत चालली होते...

अचानक मला माझ्या दोन्ही मांड्यांमध्ये ओलसरपणा जाणवायला लागला!... मी माझ्या मनाची भोळी समजुन करुन घेवू लागली की तो ओलसरपणा घामाने होत आहे... पण माझ्या सुप्त मनाला पक्की खात्री होती की माझ्या मांड्यांमधील ओलसरपणा घामाचा नाही तर माझ्या 'योनीरसाचा' होता... त्याची जाणीव झाली आणि माझे पाय लटपटायला लागले... माझ्या गुढग्यातले अवसान जणू गळायला लागले... त्या ड्रायव्हरने माझ्या नितंबाचा उल्लेख करून माझा पाण.उतारा केला होता आणि माझ्या त्या अपमानाचा इफेक्ट माझ्या शरीरावर असा 'अजबरित्या' व्हायला लागला होता...

ही गोष्ट मला पुन्हा पुन्हा विचार करायला भाग पाडू लागली की असे जेव्हा कोणी थर्ड क्लास व्यक्ती माझ्याबद्दल असे अपमानकारक, माझी निंदा-नालस्ती करणारी भाषा वापरते तेव्हा त्याने माझी 'उत्तेजना' वाढते... माझी ती उत्तेजना माझ्या योनीरसाच्या रुपाने बाहेर पडते ज्याने माझी खात्री होते की माझ्या अंगाबद्दल असे कोणी काही बोलले की माझ्या मनाला सुप्तपणे बरे वाटते आणि मी 'कामोत्तेजित' होते... माझ्या गोऱ्या सेक्सी अंगाचा मला जो अभिमान आहे, ज्याचा उल्लेख जेव्हा कोणी थर्ड-क्लासपणे करतो तेव्हा माझे अंग उत्तेजित होवून त्याला प्रतीसाद देते... मला एक वेगळीच कामोत्तेजना त्याने जाणवते आणि मी पाझरायला लागते... असे मला का होते माहीत नाही पण मग मला ते हवेहवेसे वाटते... माझ्या एका मनात अश्या थर्ड-क्लास लोकांमुळे किळसही निर्माण होते आणि दुसऱ्या सुप्त मनात एक अनामिक उत्तेजना जाणवून मला ते आवडायला लागते...

**********

अरे, मी माझा परिचय करून द्यायला विसरलेच!...

माझे नाव मॄण्मयी... रहाते मुंबईमध्ये... मुंबईत एका सुखवस्तु कुटुंबात जन्म झाल्याने आणि मुंबईसारख्या मेगा-सिटीमध्ये लहानाची मोठी व शिक्षण झाल्याने मी आजची मॉडर्न लेडी आहे... मी एम.बी.ए. केले आणि २५ व्या वर्षी एका प्रायव्हेट कंपनीत सेल्स डिपार्टमेंटमध्ये ज्युनीअर पोजीशनवर जॉईन केले. २९व्या वर्षी आमच्या ओळखीच्या सर्कलमधील एका मुलाबरोबर माझे अरेंज मॅरेज झाले... लग्नानंतर २ वर्षाने मला एक मुलगा झाला... आज मी ३३ वयाची आहे जस्ट ७/८ वर्ष कामाच्या अनुभवावरून आणि प्युअरली माझ्या टॅलेन्टमुळे काही सिनीअर लोकांना मागे टाकुन मी ह्या प्रायव्हेट कंपनीत सेल्स डिपार्टमेंट हेड झाली आहे...

मी पुर्णपणे 'करिअर वूमन' आहे... स्वभावाने मी थोडी ॲरोगंट म्हटले तरी चालेल अशी आहे. माझे काम, माझे प्रोफेशनल टारगेट्स ह्याच्या पुढे मला इतर कोणाची किंमत वाटत नाही. माझी टारगेट साध्य करायला मी माझ्या टिमला भाग पाडते आणि त्यासाठी मी त्यांच्यावर सतत प्रेशर टाकत असते. त्यामुळे मी एक सेल्फ सेंट्रिक लेडी म्हणून जास्त ओळखली जाते...

माझी ऊंची ५ फूट ६ इंच आहे... अंगाने म्हटले तर स्लिम किंवा हेल्दी म्हणता येईल... मी ३६ साईजची ब्रा आणि ४० साईजची पॅन्टी वापरते त्यावरून तुम्हाला माझ्या फिगरची कल्पना येईल... चेहऱ्यावर मी इंडिअन स्टाईल भरपूर मेकप करते. जॉब जॉईन करायच्या आधी मी जास्त मेकप करत नसे पण सेल्स फिल्डमध्ये आल्यानंतर माझ्या लक्षात आले की ह्या फिल्डमध्ये सक्सेस मिळवण्यासाठी तुम्ही वेल ड्रेस्ड असायला हवे आणि तुम्हाला आवडो अगर न आवडो पण तुम्ही छान मेकप करून जास्त अट्रॅक्टिव दिसायला हवे... तेव्हा मग मी हळु हळु स्वत:ला एक सिंपल मेकप करणारी व साधारण कपडे घालणारी मुलगी ते भरपूर मेकप करणारी वेल ड्रेस्ड प्रोफेशनल लेडी असे ट्रान्सफॉर्म केले होते...

चेहऱ्यावरील मेकपमध्ये मी डोळ्यावर जास्त भर देते... तसेही माझे डोळे टपोरे आणि लक्षवेधक आहेत आणि त्यावर मी लॉन्ग आयलॅश लावते. त्याचबरोबर मी आय-लाईनर वापरते आणि मस्कऱ्याबरोबर आय-शॅडो वापरते... अश्या तऱ्हेने मी डोळ्याभोवती माझ्या स्किनच्या रंगाच्या शेडची किंचित डार्क टोन तयार करते जी मी घातलेल्या ड्रेसच्या कलरशी शक्य तितकी मॅचिंग असते...

माझे केस जास्त भरघोस नाहीत की जास्त पातळ नाहीत... ते मी मिडीयम लांबीचे किंचित कर्ली असे ठेवते... ९०च्या दशकातली माधुरी दिक्षित जर तुम्हाला आठवत असेल तर तिच्यासारखी माझी हेअर-स्टाईल आज आहे... कानात मी लांब आणि मोठे इअरींग्ज घालते... त्याला मॅचिंग असे गळ्यात नेकलेस, हार किंवा माळ घालते. पण मी नाकात काही घालत नाही. तसे मी एखाद्या धार्मिक समारंभासाठी जर साडी नेसून नटले तर नाकात नथनी घालते पण इतर वेळी मी नाकात एखादी रिंग किंवा हिऱ्याची फुली वगैरे काही घालत नाही... मला आपले उगीच असे वाटते की नाकात काही घातले तर ते एकदम चीप वाटते, एखाद्या लो क्लास बाईसारखे. म्हणून मी काही घालत नाही...

माझा नवरा चांगला रोमॅन्टिक आहे आणि त्यामुळे आम्ही भरपूर रोमान्स करत सेक्सचा आनंद घेतो... लग्नानंतर दोन वर्षे मी नवऱ्याबरोबर पुरेपूर सेक्सची मजा करुन सुख घेतले... पहिली दोन वर्षे मुल ठेवायचे नाही असे आम्ही ठरवले होते. पण प्रेग्नंसी टाळण्यासाठी मी आय-पिल किंवा इतर काही घेण्याच्या भानगडीत पडले नाही तर नवऱ्याला कंडोम लावायला सांगायचे. तेव्हा सेफ पिरिअडमध्ये आम्ही विदाऊट कंडोम सेक्स करत असे तर अनसेफ पिरियडमध्ये तो कंडोम लावायचा... कंडोम लावून सेक्स करण्यात ना त्याला मजा वाटायची ना मला ते आवडायचे... पण दोन वर्षे तरी मुल नको म्हणून आम्ही पाळत होतो... दोन वर्षानंतर आम्ही मुल ठेवले आणि मुलगा झाल्यानंतर पुन्हा सेक्सची पुरेपूर मजा घ्यायला लागलो...

आता अजुन ५ वर्षे तरी आम्हाला दुसरे मुल नको होते आणि आम्ही दोघेही आपापल्या प्रोफेशनल करिअरवर लक्ष केंद्रित करायचे ठरवले होते! त्यामुळे आता आमच्यातला सेक्स आता पुर्वीसारखा घडत नव्हता. तसेही ऑफिसमधुन दमुन भागून आल्यावर आणि मुलाचे करण्यात माझी एनर्जी ड्रेन होत होती तेव्हा आम्हाला सेक्ससाठी म्हणावा तसा वेळ मिळत नव्हता. नंतर मी मुलासाठी आयाही ठेवली पण करीअरमध्ये प्रोग्रेस करण्याच्या ॲम्बिशनमुळे माझे लक्ष सेक्सवरून डायव्हर्ट झाले होते... त्यामुळे कधी माझा सेक्सचा मूड असला की माझा नवरा दमलेला असतो तर कधी त्याचा मूड असला की मी थकव्याने मूड मध्ये नसते. अर्थात, त्याबद्दल आमची एकमेकांबद्दल काही तक्रार नसते आणि आम्ही दोघेही एकमेकांना समजुन घेतो.

इन फॅक्ट, माझा नवरा इतका अंडरस्टॅन्डिंग आहे की त्याने माझ्या सेल्फ प्लेजरसाठी मला एक 'डिल्डो' आणून दिला. मग जेव्हा केव्हा माझा मूड असतो आणि तो अवेलेबल नसतो तेव्हा मी डिल्डो वापरून स्वत:ची कामतृप्ती करून घेते... ऑफकोर्स, खऱ्या लंडाची सर त्या डिल्डोला येत नाही! जरी त्याचा वापर करून मी स्वत:ला तृप्त करत असले तरी मी माझ्या नवऱ्याचा लंड मिस करत असते... मग कधी कधी माझ्या भावना खुप अनावर होतात आणि नवऱ्याचा लंड खुप हवाहवासा वाटतो. पण तो अवेलेबल नसतो आणि डिल्डो वापरण्याचा मूड नसतो. तेव्हा मग कधी कधी असे वाटते की कोणा परक्या पुरुषाचा लंड घ्यावा आणि कामतृप्त व्हावे... डिल्डो योनीत घालुन स्वत:ची तृप्ती करून घेताना मी अनेकदा डोळे मिटुन माझ्या नवऱ्याचा नाही तर इतर कोणा परक्या पुरुषाचा लंड इमॅजिन करून माझी योनी शांत केली आहे...

अर्थात, ती फक्त माझी फॅन्टसी होती, माझी स्वप्न-कल्पना होती, माझ्या योनीतली खाज शमवायची एक पळवाट होती... प्रत्यक्षात कोणा परक्या पुरुषाचा लंड माझ्या योनीत घ्यायचा विचार मी कधी केला नाही. पण मग माझ्या आयुष्यात असे काही घडले की तीच ती माझी फॅन्टसी अश्या अनपेक्षित प्रकरणाने पुरी झाली, ज्याची मी स्वप्नातही कल्पना केली नव्हती!

**********

"ओके मॅडम... आप का ठिकाणा आ गया..." टॅक्सी ड्रायव्हरने टॅक्सी थांबवत मला म्हटले.

मी टॅक्सीच्या काचेतुन बाहेर पाहिले तर एक ४/५ मजल्याची जुनाट बिल्डिंग दिसली. रस्त्यावरील लाईटचा प्रकश अंधुक होता त्यामुळे सगळे स्पष्ट दिसत नव्हते. मी बिल्डिंगच्या एंटरन्सच्या वर नीट निरखुन पाहिले तेव्हा मला बोर्ड दिसला 'भावना गेस्ट हाऊस'... मला येथेच जायचे होते तेव्हा मी बरोबर ठिकाणी आली आहे ह्याची मला खात्री झाली!

मी टॅक्सी ड्रायव्हरला ५०० रुपयाची नोट दिली आणि माझी हॅन्ड बॅग व पर्स उचलुन मी दरवाजा उघडुन बाहेर पडू लागले.

"मॅडम... ३५० रुपया भाडा हो गया... लेकीन मेरे पास चेंज नही है..." टॅक्सी ड्रायव्हरने मला म्हटले.

"कोई बात नही... बाकी तुम रख लो..." मी त्याला म्हटले आणि टॅक्सीचा दरवाजा बंद केला. वळुन मी चालायला लागणार इतक्यात त्याने मला हाक मारली,

"मॅडम, एक मिनिट..."

"बोलो क्या है?" मी किंचित त्रासिकपणे त्याला विचारले.

"एक बात पुछू? आप गुस्सा तो नही होंगे??" त्याने संभ्रमात विचारले.

"क्या पुछना है?... जल्दी बोलो..." मी घाईत त्याला विचारले.

"वैसे तो मुझे कुछ लेना देना नही है... पर आप इस गेस्ट हाऊस में जा रही है... इसलिये ताज्जुब हो रहा है... दिखने में तो आप भले घर की लगती है... फिर इस फालतू गेस्ट हाऊस में आप किसलिये जा रही है? सब कुछ ठिक है ना??" त्याने किंचित काळजीच्या स्वरात विचारले.

"हां... सब कुछ ठिक है... शुक्रिया पुछने के लिये!..." कोऱ्या चेहऱ्याने त्याला उत्तर देवून मी त्याच्याकडे पाठ फिरवली आणि त्या भावना गेस्ट हाऊसच्या पायऱ्या चढायला लागले...

पायऱ्या चढुन मी गेस्ट हाऊसच्या दरवाज्याजवळ आले तसे अंधारातुन एक महाकाय आकृती पुढे आली आणि मी दचकले! तो एक तर सिक्युरिटी गार्ड असावा किंवा गेस्ट हाऊसचा मालक तरी... पहाडासारखा तो दरवाजा अडवून ऊभा होता आणि मख्खपणे माझ्याकडे पहात होता. अंधुकश्या प्रकाशात आमची नजरानजर झाली आणि त्याची भेडक नजर पाहून माझ्या अंगातुन भितीची एक शिरशिरी खालुन वर गेली...

"किसके साथ आयी हो??"

"एक्सक्युज मी??" मी पॉलिश्ड इंग्लिशमध्ये आश्चर्याने त्यालाच विचारले.

"तुम्हे यहां पहले कभी नही देखा... और मुझे किसीने बताया नही के कोई नई लडकी आ रही है... तुम्हारे साथ कौन है??... शंकर? टोनी?? या अस्लम??"

"मै समझी नही आप क्या पुछ रहे है?? मै यहां 'मिटिंग' के लिये आयी हुं..." मी गोंधळुन म्हटले.

"हां... हां... यहां सभ ऊसी मिटिंग के लिये आती है... चुदवाने की... रंडी साली!" तो माझ्यावर डाफरत म्हणाला..

त्याचे वाक्य ऐकून मी सुन्न झाले! तो मला 'रंडी साली' म्हणाला??... तो मला 'रांड' समजला???... ओह नो!!... त्याला मी काय 'चिप प्रॉस्टिट्युट' वाटली की काय???

"हे, सुनिये..." मी त्याला जाब विचारायला जाणार इतक्यात त्याच्या मागचा दरवाजा उघडला आणि एक जोडपे बाहेर पडले.

त्या जोडप्यातील पुरुष हा मध्यमवयीन होता आणि ती मुलगी एकदम तरुणी होती. तिच्या कपड्यावरून वाटत होते की ती 'लो-क्लास' होती... तिच्या कंबरेत हात घालुन तो तिला कवेत घेवून हसत-खिदळत बाहेर पडला. त्या पुरुषाची माझ्यावर नजर पडली आणि तो किंचित थबकला... वासनामय नजरेने तो मला वरुन-खाली निरखू लागला आणि शीळ घालुन त्याने त्या सिक्युरिटीला विचारले,

"नया माल है क्या?? ये मिलेगी क्या??..." नजरेनेच त्या पुरुषाने माझे कपडे फाडुन माझ्यावर रेप करायला सुरुवात केली आणि त्याच्या वासनांध नजरेने माझ्या जीवाची घालमेल झाली!

"सेठ... निकलो यहां से... कल बात करेंगे..." त्या सिक्युरिटीने त्या जोडप्याला घालवून दिले आणि तो माझ्याकडे पहायला लागला...

आणि पटकन माझ्या डोक्यात ट्युब लाईट पेटली!

म्हणूनच तो टॅक्सी ड्रायव्हर मला काळजीच्या स्वरात विचारत होता की मी ह्या गेस्ट हाऊसमध्ये कशाला चाललीय??... त्या हरामखोर 'सागर कदम' ने हे चिप गेस्ट हाऊस निवडले होते, जेथे त्याच्यासारखे फालतू पुरुष 'लो-क्लास' बायकांना आणून त्यांच्याबरोबर मजा करतात... अश्या फालतू ठिकाणी त्याने मला आजच्या रात्री, ३१ डिसेंबरच्या रात्री, बोलवून तो माझा अपमान करत होता, तेव्हा त्याला भेटायला आत जावे की मागे फिरावे असा मी विचार करू लागले...

पण खरे सांगायचे तर 'मागे फिरायचा' पर्याय माझ्याकडे नव्हताच!... माझ्याकडे एकमेव पर्याय होता आणि तो म्हणजे कदमला भेटायला आत जाणे!

मी संभ्रमात ऊभी होते आणि तो सिक्युरिटी गार्ड हाताची घडी घालून माझा रस्ता अडवून ऊभा होता. तेवढ्यात आतुन अजुन एक पुरुष बाहेर आला आणि माझ्याकडे पाहून दात विचकत मला विचारू लागला,

"आप कदम को मिलने आयी है ना??"

"हं?... ह... हां... येस्स..." मी किंचित गोंधळुन उत्तर दिले.

"इसे अंदर आने दो... आईये मॅडम..." त्या पुरुषाने सिक्युरिटी गार्डला बाजुला व्हायला लावून मला आत शिरायला वाट करून दिली.

मी मेन डोअरमधुन आत शिरले आणि माझ्या मागे तो पुरुष आत आला, जो बहुतेक तेथला मॅनेजर होता... आत शिरल्यावर मी किंचित भांबावले! कारण बाहेरील अंधाऱ्या शांत सीनपेक्षा आतला सीन सर्वस्वी वेगळा होता... आतल्या लॉबीमध्ये विखुरलेल्या अवस्थेत वेगवेगळ्या प्रकारचे सोफे आणि चेअर ठेवलेल्या होत्या, ज्यावर जवळजवळ ७/८ बायकां आणि मुलीं वेगवेगळ्या भडक ड्रेसेसमध्ये बसलेल्या होत्या... काही एकट्या होत्या तर काहींबरोबर एखादा पुरुष होता काही जणींबरोबर २/३ पुरुष बसले होते... कोणी ड्रिंक्स घेत होते तर कोणी स्मोकींग करत होते तर कोणी हसत-खिदळत गप्पा मारत एंजॉय करत होते... ती ३१ डिसेंबरची रात्र होती तेव्हा नॅचरली सगळे न्यु ईअर सेलिब्रेट करण्याच्या मूडमध्ये होते... त्या गेस्ट हाऊसच्या बाहेर असताना जराही कल्पना येत नव्हती की आत इतकी वर्दळ असेल, इतका हल्ला-गुल्ला चालु आहे...

आतील गोंधळात त्या मॅनेजरने मला लिफ्टच्या दिशेने नेत म्हटले की 'कदम थर्ड फ्लोअर पर रुम में है'... लिफ्टमध्ये शिरल्यावर तो मॅनेजर माझे खालुन वर बिनधास्त निरिक्षण करू लागला... नजरेनेच तो मला निर्वस्त्र करून माझ्या अवयवांची मापे काढत होता. त्याची नजर माझ्या अंगावर फिरत आहे ही जाणीव मला अस्वस्थ करत होती. शेवटी न रहावून मी त्याच्याकडे रोखून पाहिले. त्यावर त्याने अजिबात न ओशळता छद्मीपणे हसत मला विचारले,

"आप कदम की बॉस है ना?? वो ऐसा बता रहा था..."

मनातल्या मनात मी त्या कदमला शिवी घातली की असे कोणा परक्या पुरुषाला ते सांगायची काय गरज होती?... आता ह्याच्या मनातही विचार चालु असणार की माझ्यासारखी तरुणी त्या वयस्कर कदमची बॉस कशी असेल?... आणि आता तेथे वर त्या रुममध्ये गेल्यावर तो नालायक कदम त्याची बॉस, म्हणजे माझ्याबरोबर काय काय करणार आहे...

"हुंऽऽ..." मी नुसताच हुंकार भरला...

"लकी है साला!... आप जैसी मिल रही है ऊसे चखने को!..." त्या मॅनेजरनेही नजरेनेच माझा रेप करत आशाळभुतपणे म्हटले.

मी त्याच्या बोलण्याकडे आणि नजरेकडे दुर्लक्ष करून लिफ्टच्या दरवाज्याकडे पहात राहिले...

माझ्या आयुष्यातली ती सगळ्यात बेकार आणि फालतू ३१ डिसेंबरची रात्र होती!... आजच्या इतके 'डिग्रेड' झालेले फिलिंग मी कधी अनुभवले नव्हते... तो टॅक्सी ड्रायव्हर विचार करत असेल की ही चांगल्या घरची बाई अश्या बदनाम जागी कशी काय जातेय?... तो सिक्युरिटी गार्ड विचार करत असेल की ही नवखी बाई आत जावून कोणाचा बिस्तर गरम करेल?... झालेच तर ते कपल बाहेर पडले त्यातील तो मध्यमवयीन पुरुष मलाही एखादी रांड समजुन माझी चौकशी करत होता... आणि आता हा मॅनेजर मनातुन विचार करत असेल की कदम सारख्या वयस्कर माणसाबरोबर मी त्या गेस्ट हाऊसच्या रुममध्ये काय काय करणार आहे... कदाचित त्या कदमने ह्या मॅनेजरला तिखट मीठ लावून सांगितलेही असेल की तो माझ्याबरोबर काय काय करणार आहे ते... आणि ते आठवून हा माझ्याकडे असा हपापल्यासारखा पाहून मनातल्या मनात इमॅजिन करत असेल की मी त्या ॲक्टमध्ये कशी दिसत असेल...

जेमतेम एखाद मिनिटाचा तो लिफ्टचा प्रवास मला एका तासासारखा वाटला... शेवटी एकदाचे आम्ही तिसऱ्या मजल्यावर पोहचलो आणि त्या मॅनेजरने माझ्यासाठी दरवाजा उघडुन धरला. मी लिफ्टच्या बाहेर पडले तसे तो पण माझ्या मागे बाहेर पडला. त्याने मला डाव्या बाजुच्या पॅसेजकडे बोट दाखवत म्हटले,

"कदम रूम नंबर ३०८ में है... एंजॉय युवर थर्टी फर्स्ट नाईट, मॅम... और ॲडवान्स में हॅप्पी न्यु ईअर!..."

मला मार्ग दाखवुन तो तेथेच लिफ्टजवळ ऊभा राहिला आणि मी पॅजेसमधुन चालत तेथे शेवटी असलेली रुम नंबर ३०८ जवळ गेले. मला कल्पना होती की लिफ्टच्या जवळ ऊभा राहून तो मॅनेजर मला पाठमोरी चालताना न्याहाळत असणार... माझे जीन्समध्ये ठासून भरलेल्या भरीव नितंबाची हालचाल तो हपापल्यासारखा न्याहाळत असणार ह्यात काहीच शंका नव्हती... न रहावून मध्येच मी वळुन किंचित त्रासिकपणे मागे त्याच्याकडे पाहिले. त्यावर तो आशाळभुतपणे हसत मला म्हणाला,

"आप जाईये, मॅडम... गेस्ट अपने रुम तक सेफली पहुंचे ये देखने की हमारी जिम्मेदारी रहती है..."

त्यावर मी वळुन पुढे चालायला लागले आणि रुम नंबर ३०८ समोर ऊभी राहिले. दरवाज्याला बेल वगैरे नव्हती तेव्हा मी हाताने दरवाज्यावर थाप मारली. थाप मारून मी वळुन लिफ्टजवळ ऊभा असलेल्या त्या मॅनेजरकडे बघितले. जशी मी थाप मारली तसे पटकन दरवाज्याची कडी उघडल्याचा आवाज झाला आणि दार किलकिले झाले! मी वळुन दाराकडे पाहिले तर दाराच्या किंचित फटीतून मला 'सागर कदम' चा थोडा चेहरा दिसला! त्यालाही मी दिसले आणि त्याचा चेहरा आनंदाने फुलला! पटकन त्याने पुर्ण दरवाजा उघडला आणि माझा हात धरून मला आत खेचले. मला आत खेचुन त्याने दरवाजा लावून घेतला आणि कडी घालून लॉक केला!