Once Upon a Time Ch. 09

कामसुखाच्या बाबतीत सूर्यवंशी राजे कितीही वेगळ्या प्रथा पाळणारे असले तरी वीरसेनाने बहिणींशी आणि सावत्र आत्याशी विवाह करून अनेक प्रस्थापित समजुती आणि परंपरांना छेद दिला होता. वयाच्या चाळीसाव्या वर्षी त्याने सर्वांना अजून एक धक्का दिला, जेव्हा आपल्या आईपासून प्रभादेवीपासून त्याला झालेली मुलगी आभा आणि त्याने विवाहबद्ध व्हायचा निर्णय घेतला. आभा ज्या दिवशी प्रौढ वयात आली होती, त्याच दिवशी ती आपल्या वडिलांकडे राजा वीरसेनाकडे गेली आणि 'आपल्या आयुष्यात वीरसेन सोडून दुसऱ्या कोणत्या पुरुषाचा मी विचारही करू शकत नाही' असं तिने स्पष्टपणे त्याला सांगितलं. राजा वीरसेन भांबावला खरा, पण आपल्या सुंदर मुलीची इच्छा त्याला मोडवेना. आभाने लाडीकपणे हसत आपले कपडे उतरवले. आपल्या मुलीचं ते निखळ हास्य, तिचे कोवळे छोटे स्तन, लांबसडक काळे रेशमी केस या सगळ्याचा व्हायचा तोच परिणाम झाला. वीरसेनाचं लिंग तत्काळ कडक झालं आणि जराही वेळ न दवडता आभाने आपल्या वडिलांचं ते ताठर लिंग तोंडात आणि मग आपल्या कोवळ्या योनीत घेतलं. अशाप्रकारे वीरसेनची मुलगी आता राजकन्या पदावरून उन्नती होत त्याची नववी राणी म्हणून ओळखली जाऊ लागली. पुढच्या दोनच वर्षात बहिण विभापासून झालेली नभा देखील प्रौढ वयात आली. तिच्याचबरोबरीच्या अरुणादेवी आणि कौमुदीच्या मुली सोहा आणि रेखा याही वयात आल्या. राणी विभा खुद्द आपल्या मुलीला नभाला घेऊन वीरसेनच्या दालनात आली. राजाला आई-मुलगी यांच्याबरोबर एकत्र संभोग करायला आवडत असे याची तिला कल्पना होती. वीरसेनाने आपल्या आईला प्रभादेवीलाही बोलवून घेतलं आणि मग प्रभादेवी, विभा आणि नभा अशा तीन पिढ्यांच्या आपल्या राण्यांबरोबर त्याने कामसुख मिळवलं. राणी अरुणादेवी आणि राणी कौमुदी या दोघी सख्ख्या बहिणी आणि त्यांच्या मुली सोहा आणि रेखा असं चौघींना एकत्र बोलवून वीरसेनाने यथेच्छ कामक्रीडा केल्या.

अशाप्रकारे, वयाच्या बेचाळीसाव्या वर्षी, भद्रदेशाचा सूर्यवंशी राजा वीरसेन उषादेवी, प्रभादेवी, विभा, अरुणादेवी, कौमुदी, आरुषी, अरुंधती, शुभा, आभा, नभा, सोहा आणि रेखा या आपल्या बारा राण्यांसह सुखनैव संसार आणि राज्यकारभार करत होता. वीरसेनाचे सारे शत्रू एकतर नष्ट झाले होते किंवा बंदिवान होते, त्याच्या जनतेचं त्याच्यावर प्रेम होतं, आणि वीरसेन तंदुरुस्त होता. अजून पन्नास वर्षं तरी हाच राजा राहणार अशी सर्वांनाच खात्री होती. पण नियतीच्या मनात काहीतरी वेगळंच होतं. आपल्या कथेचा मुख्य नायक, विश्वभूषण मजल दरमजल करत राजधानीत पोहोचला तेव्हा राजा वीरसेन अतिशय आजारी पडला होता आणि आता तो काही या आजारातून उठणार नाही असं राजवैद्यांनी सांगितल्याची खबर शहरभर फिरत होती. आणि घडलंही तसंच. त्या दिवशीचा सूर्य अस्ताला गेला तेव्हा बारा स्त्रियांना यथेच्छ कामसुख देणारा सूर्यवंशी राजा वीरसेनही अस्ताला गेला आणि राजवाड्यावर एकच शोककळा पसरली. वीरसेनाला एकही मुलगा नव्हता. पुढचा राजा कोण असणार याची चर्चा सुरू झाली तोच बारा राण्यांचं मंडळ 'द्वादशराज्ञी' या नावाने राज्य करणार असल्याची घोषणा करण्यात आली. सर्व राण्यांनी मिळून वयाच्या साठीला पोहचलेल्या आणि वयाने सर्वात मोठ्या असणाऱ्या राणी प्रभादेवीला या द्वादशराज्ञी मंडळाची अध्यक्ष म्हणून निवडलं. हे सर्वच न भूतो न भविष्यति असं होतं. द्वादशराज्ञीची राजवट सुरू झाल्याची द्वाही फिरवली गेली. नशीब आजमावण्यासाठी राजधानीत आलेल्या विश्वभूषणला द्वादशराज्ञी थारा देणार का, ते आता येणारा काळच ठरवेल.