Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.
You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.
Click here
நந்தினி ஒரு புதிய அனுபத்திற்குள் தள்ளப் பட்டுக் கொண்டிருப்பதை உணர்ந்தாள். கால்களின் நடுவே அவனது யுதம் தனது பெண்மையின் எல்லையில் தொல்லையைத் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கும்போதே, தன் கண்களின் வெகு அருகே பரவசத்துடன் தன் விரல்களின் நடுவே வைத்திருந்த திராட்சைக் கனியை கண்ணிமைக்காமல் உன்னிப்பாக கவனித்தவாறே உருட்டும்போதே, அவனது விரல்களின் நடுவே தனது முலைக்காம்புகள் விறைக்க, சற்று நேரம் இந்த செயல்களில் லயித்திருந்தவளிடம், பல்லவன் மெல்ல சொல்லியது என்னவென்றால் - “ சரி, இப்போது இந்தக் கனியை உனது வாயில் போட்டுக் கொள். உனது நாவினால் அதை நன்றாக அனுபவி, னால் நான் கூறும் வரை அதைக் கடிக்காதே. கடிக்கச் சொல்லும்போது கூட, ஒரே கடியில் கடிக்கக் கூடாது.” என்று கூறிவிட்டு அவளூக்கு வழிகாண்பிக்கும் பாணியில், அவளது முலைக் காம்பைத் தனது வாயினுள்ளில் சிறைப் படுத்தினான்.
நந்தினி தனது செவ்வாயில் இட்டு குதப்பிக்கொண்டிருந்த அந்தக் கனியைபோலவே, அவளது முலையின் முனை அவனது வாயில் படாத பாடு பட்டுக் கொண்டிருந்தது. சிறிது நேரம் அவளது ஒரு முலையின் முனையைப் பதம் பார்த்த அவன் அடுத்த முலை தன்னிடம் கோபித்துக் கொள்ளக்கூடாதே என்ற அச்சத்தில் தலையைத் திருப்பி அடுத்த முலையின் முனையையிம் திராட்சைக் கனியாக பாவித்து அவளுக்கு பாடம் சொல்லிக் கொடுப்பதைத் தொடர்ந்தான். இரு முலைகளும் இப்போது நன்றாக விறைத்து நின்றன. மடியின் நடுவில் அவனது தடியின் தடவலும் தொடரவே, அவளது நாவினுள்ளில் இருந்த திராட்சைக் கனியையும் அவள் உன்னிப்புடன் அனுபவித்து ரசித்தவாறே தொடந்தாள்.
இப்போது சற்றே தலையை உயர்த்தி “தேவி, இனி மெல்ல கடிக்கலாம். ஆனால் வெகு மென்மையாக கனி உடையாமல் கவனித்து எவ்வளவு மெதுவாகக் கடித்துக் கொண்டே கடைசியில் உடையும் தருணம் வரும்போது கூட அதன் பழரசம் சொட்டு சொட்டாய்த் தான் வரும்படி செய்வதில் தான் நமது வெற்றி உள்ளது” என்று தனது தத்துவத்தை முடித்து விட்டு, ஒரு முலைக் கண்ணைத் தனது பல்லினுள்ளில் சிறைப்படுத்தி அடுத்த முலைக் கண்ணை ஒரு கைவிரல்களில் பிடித்தவாறே மெதுவாக நசுக்கத் தொடங்கினான். பல்லையும் லேசாகக் கடிக்க. நந்தினி தனது முல்லைப் பற்களின் நடுவே திராட்சைப் பழத்தை வைத்து மென்மையாகக் கடித்தாள்.
அவனது பல் இன்னும் சற்று அதிகமாகக் கடித்தாலும் வலி எடுக்காமல் மென்மையாகக் கடித்தான். அவன் விரலும் அடுத்த முலைக் காம்பை இன்னும் சற்று அழுத்த, கீழே அவனது ஒற்றர் வேலையைக் காட்டிக் கொண்டிருந்த ஒற்றை விரல் கொஞ்சம் ஊடுருவலைத் தொடங்கியது. நந்தினிக்கு இந்தப் பன்முனைத் தாக்குதல்களின் மூச்சே நின்று விடும் போல் இருந்தது. ஆனாலும் தனது பற்களின் நடுவே இருந்த கனியின் மீது கவனத்தை முற்றிலும் செலுத்த முயன்று கொண்டிருந்தாள். மெல்ல மெல்ல ஒவ்வொறு இடத்திலும் அழுத்தம் அதிகமாக அவளது பரவசமும் எல்லையைத் தொட்டுக் கொண்டிருந்தது.
கன்னிக் கோட்டையின் எல்லையை ஊடுருவ முயன்ற அவனது வேலாயுதம் இனி தடையை உடைக்காமல் முன்னேற முடியாது என்ற நிலையை அடைந்ததும், அந்த ஆழத்துக்குள்ளேயே தனது ஆய்வைத் தொடர்ந்தவாறு, தனது பல்லால் சற்று அதிகமாகவே - ஆனால் வேதனை என்ற எல்லையை அவள் தொடுவதற்கு வேண்டிய சமயத்தை மெல்ல மெல்ல எய்தும்படி - கடித்தான், கைவிரலில் விறைத்துக் கொண்டிருந்த அடுத்த முலைக் காம்பும் இன்னும் நசுக்கப் பட, நந்தினி இன்பத்தில் உச்சிக்கும் துன்பத்தின் தொடக்கத்திற்கும் நடுவே இருந்த அந்த எல்லையைத் தொட்டுக் கொண்டிருந்தாள். அவளையும் அறியாமல் “ஸ் . . ஸ். ஸ்,” என்று நாகம் போல் சப்தம் வர, சற்று அதிகமாகவே தனது பற்களால் அந்தக் கனியை அவள் கடிக்க, மெல்ல அணை உடைவது போல் அந்தக் கனியில் ஒரு வெடிப்பு ஏற்பட்டு ஒரு சொட்டு பழச்சாறு அணு அணுவாக வெளியே வந்து அவள் உமிழ் நீருடன் கலக்க, நாவினுள்ளிம் பரவ, அதன் மதுரம் “என்னே! திவ்வியமான இனிமை!!” என்று அவள் மனம் குதூகலத்துடன் இன்ப கீதம் பாடியது.
மெல்லத் தலையை உயர்த்தி அவள் அனுபவிப்பதை ரசித்துப் பார்த்தவாறே அவளது கழுத்தில் முகம் புதைத்து “நந்தினி! எப்படி இருந்தது?” என்று கேட்க அந்த மதுரத்தின் இனிமையில் லயித்திருந்த இளவரசி, கீழே தனது மதனக் கோட்டை வாசலில் வேவு வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தது ஒற்றன் அல்ல, தனது மனதைக் கொள்ளைகொண்ட மன்னவன் தான் என்ற உணர்வில் களிப்புடன், இன்ப முனகலுடன் அவனது தலையைச் சேர்த்து இறுக அணைத்துக் கொண்டாள். தனது தொடைகளை நன்றாக விரித்து அவனை தனக்குள் வருமாறு வரவேற்பது போல் அவனுக்கு சைகை காண்பித்தாள். இனியும் தாமதிப்பதில் பயன் இல்லை, என்னதான் கனிந்தாலும், முதல் ஊடுருவலில் சற்று வலி இருக்கத்தான் செய்யும் என்றதால், அவளது இன்ப மேட்டின் நடுவே கசிந்து கொண்டிருந்த வஞ்சிக் கோட்டையின் ஓட்டையில் இழைந்து கொண்டிருந்த தனது ஈட்டியைப் பாய்ச்சினான்.
கடந்த இரு நாட்களாகத் தான் திரும்பத்திரும்ப விரும்பிச் சுவைத்துக் கொண்டிருந்த அவனது கரும்பு, சற்று முன் வரைகூட தனது முல்லை மொட்டை இழைந்து தனது தேன் பெட்டகத்தில் வாசலில் தவமிருந்தது, இப்படி பழுக்கக் காய்ச்சிய இரும்புபோலத் தனது ஆக்கிரமிப்பைத் தொடங்கியதும் பாண்டிய ராஜ குமாரி அயர்ந்து விட்டாள். சில கணங்கள் தான் இரண்டாகப் பிளவுவதுபோல் தாங்க முடியாத வேதனையில் துடித்த நந்தினி, தனது கரம் அவனது கழுத்தை இறுக்க நெறுக்கியவாறு தனது கால்களைத் தன்னையும் அறியாமல் சேர்க்க முயன்றாலும் அவனது வலிமை மிக்க முன்னேற்றத்திற்குத் தாக்குப் பிடிக்க முடியாமல், தன்னையும் அறியாமல் அலறிவிட்டாள். பல்லவன் அவளது கன்னித் திரையைக் கிழித்தவாறு முன்னேறி அவளுக்குள் பூரணமாக நிறைந்து விட்டான்.
“வீல் . . . . .” என்ற சப்தம் அந்த நள்ளிரவில் நிசப்தத்தைக் கலைத்தது. மரங்களில் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்த சில பறவைகள் விழித்துக் கொண்டு பட படத்தன. சற்று தூரத்தில் கட்டப் பட்டிருந்த அவளது புரவி, தனது எஜமானிக்கு என்ன யிற்றோ என்ற கவலையுடன் கனைத்து பதில் குரல் கொடுத்தது. அவளது சொர்க்க லோகத்தின் வாசல் திறக்க விட்டு விட்டதன் அடையாளமாக, ஒரு சொட்டு குருதி அவளது பிளவில் இருந்து ஒழுகி வந்து அந்தப் பஞ்சணையில் கறை படியச் செய்தது. அவள் கண்களின் தன்னையும் அறியாமல் நீர் மல்கி அவனது கன்னத்தை நனைத்தது. சிறிது நேரம் இருவரும் அசையாமல் அந்த நிலையிலேயே இருந்தனர்.
- COMMENTS
Anonymousalmost 4 years agoஎல்லாம் சரிதான். ஆனால் ஏன் சென்சார். முலை, கூதி, ஓக்கறது என்று இன்னும் தெளிவான வார்த்தைகளை உபயோகப் படுத்தி இருந்தால், இன்னும் நல்லா இருந்திருக்கும்!
