Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.
You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.
Click here
"ඔය... සද්ද කරන්න එපා අනේ...! අම්මටත් ඇහෙනවා දැං" කාමරයෙන් නිකුත්වූ හඬට උවමනාවෙන් කන්දීගෙන සිටි ඈ හට ලේලියගේ වදන් පෙල පැහැදිලිව ඇසුනි.
"ඉතින් මොකෝ....? අම්මලත් මේවා කරලා තමා අපිව හදලා තියෙන්නේ.." පුතනුවන් ගේ හඬ ඇගෙ සවන් විනිවිද ගියේය.
"ඔයාට ඇහිලා තියෙනවද?"
"ඔව් මං ඉස්සර හොරෙන් අහගෙනත් ඉන්නවා" මවට හීන්දාඩිය දැම්මේය.
"එහෙනම් ශුවර් එකට ඔයා හොරෙන් බලන්නත් ඇති?"
"ඔව් මං ෆුල් ට්රයි කලා. ඒත් හුඟක් වෙලාවට තාත්තගෙ කාමරේ ලොක් කරලා. දවස් තුනක් විතර තමා ඇරලා තිබිලා හම්බුනේ" නිර්මලාගේ කකුල් වලට පවා දාදිය දමන්නට සම්පත්ගේ ඒ වදන් සමත් විය.
"ඒ තුනේ හොඳට බලන්න ඇති එහෙනම් ඔයා.."
"කරුමෙට හද්ද කලුවරයි නේ කාමරේ. යන්තම් දැක්කා තාත්තා උස්පාත් වෙනවා" මව ඇස්වැසුම් ලද්දාය.
"අම්මා මේ වගේ උඩින් ඉන්නවා දැකලම නැද්ද?"
"නෑ..! පරණ කට්ටියනේ. එවා කරනවදත් මංදා..?"
එසැනින්ම කාමරයට කඩා වැදී පරණ කට්ටියගේ වැඩ ගැන පුත්රයාට පැහැදිලි කර දෙන්නට ඇතිවූ සිතුවිල්ල ඈ අපහසුවෙන් යටපත් කරගත්තාය. කාමරයේ දොර සමීපයට ඇදුනු ඈ හොඳින් සවන් යොමු කලාය.
"මං අහන්නම් අම්මගෙන්"
"හපෝ එපා....! ඔයානම් මොකක් හරි ගැටයක් ගහලා අහයි තමයි ඒකත්"
"ඉතින් ආස නැද්ද දැන ගන්න?"
"දැනගෙන මොනවා කරන්නද. බලන්නවත් තියෙනවා නම් තව කමක් නෑ"
"ආස ඇති මෙයත් අම්ම උඩ පැන පැන තාත්තා එක්ක පොල්ලෙලි ගහනව බලන්න"
"නැතුව ඉතින්"
"කොල්ලො කාලේ ඔවාට ඉතින් හැමෝම ආසනේ..!"
"ඔව්..."
"තාමත් ආසද?"
"දැං වැඩියෙන් ආසයි බලන්න"
"අම්මලව..?"
"හ්ම්ම්ම්හ් "
නිර්මලාගේ සිරුර කිලිපොලා ගියේය. ඒ රති ආශාවෙන් නොව හීනෙකින්වත් නොසිතුන තම පුත්රයාගේ කුප්ප සිතුවිලි දැනගන්නට ලැබීමෙනි. ඔවුන්ගේ රති ක්රීඩාව මදක් නැරඹිම පිනිස ආශාවට වඩා කුතුහලය මතුවූයෙන් ඈ තවත් දොරට කිට්ටුවී රහසින් බැලුවාය. උඩුබැල්ලෙන් වැතිරී සිටින පුතුමත අමු නිරුවතින් හිඳගෙන සිටි ලේලියගේ උකුල, ඔහුගේ ඔඩොක්කුව දිගේ තාලයට ඉදිරියට හා පසු පසට දෝලනය වෙන අයුරු ඈ දුටුවාය. පුත්රයාගේ දෑතින් ඇගේ දෙතන මැනවින් සම්භාහනය වෙන සැටි දුටුවිට සැමියා තම දෙතන පිරිමදින හා මිරිකන විට ලබන අපමන සතුට ගැන නිර්මලාට සිහිවිය. බොහෝ වෙලාවක් තිස්සේ ඇදීගිය ඒ සප්පායමෙන් වියරුවී ගිය ලෙසින් ලේලිය ඇඹරෙමින් කෙඳිරිලි නගද්දී, සැමියා මෙතරම් දුරකට තමා හට කිසිවිටෙකත් පයෝධර සැප ලබානොදීම පිලිඹඳ උරණ සිතුවිලි ඈ තුල පහල වූවාය. දියණියගේ නිවාඩුව අවසන් වූ සැනින් රිසිසේ සැමියාගෙන් එලෙස දිගු පියයුරු සම්භාහනයක් කෙසේ හෝ ලබාගැනීමට ඈ අදිටන් කරගත්තාය.
පුතා හා ලේලියගේ උල තැබිමේ ක්රියාවලිය නන් අයුරින් සිදුවෙද්දි, එය රහසින් බලාසිටින මවහට කොතරම් වෙලාවක් ගතවිනිදැයි සිහියක් පතක් නොතිබිණි. යුවතිපති යුවලගේ රහසේන්ද්රීයන් නොපෙනුනද ලේලිය කිහිපවතාවක් රති ඉමට ගිය බැව් ඈ පහසුවෙන් තේරුම් ගත්තාය. රති ඉම නම් කිසියම් කඩ ඉමක්ම මිස නිමාවක් නම් නොවුනේය. හෙබිරිස්සාව හැදි සොටු දියර ගලන්නාක් මෙන් තම රහස් කුහරයෙන් දියර වෑහෙන්නට වූ තැන, තවත් දුරට භද්ර යෞව්වනයේ උමතු රති සංග්රාමය බලාසිටිනු නොහැකිවූ ඈ ඇඳට පැමිණ නිදාගන්නට තැනුවාය. දෙකන් පසාකරගෙන යන හී සර මෙන් තවමත් පහල කාමරයේ වියරු රති රණහඬ දිගින් දිගටම ඇසුනෙන් නිදි දෙව්දුවද ඈ අසලට පැමිණිම ප්රතික්ෂේප කර ඇති සැටියකි. අවසානයේ රති සංග්රාමයේ උච්චතම රණගොස නිකුත්වීමත් සමගම, නිවසියෝ සැවොම මලාක් මෙන් නිවස පුරා නිහඬතාවය රජකරන්නට වූයෙන් සෙමෙන් නින්ද ඈ වෙත ලඟාවිය.
******
"ආ අම්ම නැගිට්ටද?" උදෑසන කුස්සිය වෙත පිවිසි නිර්මලා දුටු එරන්දි විමසුවාය. "ඉන්න මං ටක් ගාලා තේ හදන්නම්"
"මොනවද කරල දෙන්න ඕන දුව?" රාත්රී සිදුවීම නිසා ලේලියගේ මුහුණ බලන්නට ලෑජ්ජාවෙන් පසුවූ මව කුස්සියේ හාත්පස බලමින් විමසුවාය.
"මුකුත් නෑ අම්මෙ. මං උයලා ඉවරයි. පොඩ්ඩක් නිමුනම බත් බැඳගමු" යලිත් කරමින් සිටි කර්තව්යය කෙරෙහි නෙත් යොමුකරගත් එරන්දි කියාගෙන ගියාය. "කොහොමද? අම්මට හොඳට නින්ද ගියාද? තැනත් වෙනස් වෙච්ච හින්දා අමාරුවුණාද නිදාගන්න අම්මට? මෙහෙ ඉතින් ගමේ වගේ නෙමෙයිනෙ. සද්ද බද්දත් ටිකක් වැඩියි."
"කරදරයක් වුනේ නෑ දුව හොඳට නින්ද ගියා" සද්ද බද්ද නම් තිබ්බෙ එළියෙ නෙමෙයි කියන්නට කටට ආවත් එය යටපත් කරගනිමින් නිර්මලා පැවසුවාය.
"සම්පත් ඇහුවා අම්මට රෑට බොන්න වතුර එකක් තිබ්බද කියලා. අම්මට ඕන වුණාද මංදා ඊයේ රෑ? මටත් ඒ ගැන කල්පනාවක් තිබ්බෙ නෑ. අද රෑට මං තියන්නම්"
"නෑ දූ මහන්සියට දිගටම නින්ද ගියා" ලේලියගේ පැණයෙන් ලැජ්ජාවෙන් මුසපත්වූ මව මොහොතක් මග හැරීම පිනිස මුසාවක් ඇදබෑවාය. "මං පොඩ්ඩක් ලැට් එකට ගිහින් එන්නම්"
සිතට ඇතිවූ ලැජ්ජාව පහවෙන තෙක් දෙවුම් කුටියට වී සිටි ඈ යලි පැමිනෙන විට එරන්දි තේ එකක් පිලිගැන්නුවාය. මද වෙලාවක් යද්දී තත්වය සාමාන්යය අතට හැරිනි. ඇගේ රාත්රී හොරෙන් බලා සිටීම ගැන පුතා හා ලේලිය කිසිවක් නොදන්නා බව ඔවුන්ගේ හැසිරීමෙන් ඈ සිතා ගත්ත්තාය. විශේෂ සිදුවීමක් නොමැතිවම ලකලෑස්ති වූ ඔවුන් තිදෙන තම කටයුතු සඳහා පිටත්ව ගියහ. සම්පත් මව වෙත හෙලන බැලුම් නම් අඩුවක් නැති බව බිරිඳ පමණක් දැන සිටියේය.
එතරම් කකුල් අමාරුවක් නොතිබුනද එදින රාත්රියේද සම්පත්, මවගේ කකුල්වල තෙල් ගෑවේය. පසුදින නිවාඩු බැවින් පෙර දිනයට වඩා රුපවාහිනිය නරඹමින් සල්ලාපයේ යෙදුන ඔවුන් අනතුරුව නිදා ගැනීම පිනිස කාමර වලට ගියහ. නිර්මලා නිදා ගන්නවාට වඩා පහල නිදන කුටියෙන් කිසියම් හඩක් නිකුත් වේදැයි කන යොමාගෙන සිටියාය. කිසි හැලහොල්මනක් නැති තැන ඈ නිදන්නට වූවාය. සුපුරුදු පරිදි මැදියම අවදි වූ ඈ එදින ලේලිය පුරවා තිබු වතුර ජොග්ගුවෙන් උගුරු කීපයක් බිව්වාය. අනතුරුව යලින් පහල තට්ටුවට සවන යොමාගෙන පැය භාගයක් පමන සිටියාය. කිසිම සද්දයක් නොතිබුනෙන් වැසිකිලියට යන මුවාවෙන් ඈ පහලට ගියාය. අනතුරුව තරුණ යුවලගේ කාමරය අසලට ගොස් සෙමෙන් එබී බැලුවාය. කුටියෙහි ආලෝකය බොහෝ සේ අඩුකොට තිබුණ අතර දෙදෙනා හොඳින් නිදන බව නිර්මලා දුටුවාය. යලි තම කාමරයට ගිය ඈ හට මහත් පාළුවක් දැනින. පෙරදා රැයෙහි අසන්නට හා දකින්නට ලැබුන දේවල් එදින නොමැති වීමෙන් මහා හිස් බවක් ඇගේ සිත වෙලාගෙන තිබුණි. පහුවී හෝ කිසියම් දෙයක් සිදුවෙතැයි අපේක්ෂාවෙන් ඈ බොහෝ වෙලාවක් ඇහැරගෙන සිටියාය. එනමුත් බලාපොරොත්තු සුන්වූ ඈ ඇඳෙහි ඇලවී සිටියදීම නොදැනීම නින්දට පිවිසියාය.
පසුදා උදයෙහි ඈ ඇහැරෙන විට අටට ආසන්න වී තිබුනේය. පහලට ගිය ඈ හට ලේලිය උදෑසන ආහාර පවා පිලියෙලකොට ඇඳපැලඳගෙන සිටිනු දකිනට ලැබුනේය.
"ආ අම්මා හොඳ නින්දක් දැම්මා නේද?" මුලුතැන්ගෙට පිවිසෙන නිර්මලා දුටු ලේලිය ඇසුවාය. අනතුරුව ඇය නිර්මලා හා දොඩමලු වෙමින් වහවහා ඇයට තේ එකක් සදා දුන්නාය.
"අම්මෙ, මං මාකට් එකට යනවා. එන්න පැය දෙක තුනක් වත් යයි. සම්පත් තාම නිදි. නැගිට්ටම තේ එකක් හදලා දෙනවද?"
"හා දූවේ, මං හදලා දෙන්නම්"
"අද ඉතින් නිවාඩු දවසනෙ. සම්පත් ටිකක් දවල් වෙනකම් නිදා ගන්නවා. අම්මට කම්මැලි හිතෙයි ද මංදා...? එක්කො මං ඉන්නද එයා ඇහැරෙනකම්?"
"ඕන නෑ දූ, මට ඔය මොනවාහරි කරන්න බැරියැ පුතා ඇහැරෙනකම්"
"එක්කො සම්පත්ට ඇහරවන්නද?"
"අනේ එපා, නිදහසේ නිදාගන්න තියෙන දවසනෙ කොල්ලටත් "
"එහෙනම් මං ගිහින් එන්නම් අම්මෙ. කෑම හදලා තියෙන්නෙ. මං එනකම් බලන් ඉන්න එපා. ඔයාලා දෙන්න කන්න. මං කාලා ඉන්නේ යන්න ඕන නිසා."
නිර්මලා හිස වනා එය අනුමත කලාය. එරන්දි යන්නට පිටත් වුනාය.
"ආ ...." මද දුරක් ගිය ඈ යමක් මතක් වූ විලස ආපසු හැරි පැවසුවාය. "ඕන නම් නංගිගෙ කතා පොත් ඇති කියවන්න. ලස්සන කෙටි කතා පොත් දෙකකුත් අරං තිබ්බා එයා ලඟදි"
පිරුණ සිනාවකින් මුව පුරවා හිස සලමින් නිර්මලා එයට එකඟත්වය පලකලාය. සියලුදෙනා ගැන සැලකිල්ලෙන් කටයුතු කරන තම ලේලිය ගැන පිරුනු ආදරයෙන් ඈ ලේලිය පිටත්ව යන අයුරු බලා සිටියාය.එරන්දි සැබැවින්ම නාගරික කෙල්ලෙක්දැයි සැක සිතෙන තරමට ඇගේ ගතිගුණ සෞම්ය වූයෙන් නිර්මලා පුදුමයට පත්වූවාය. ලේලියගේ ලාලිත්යමය ගමනත්, ගමන් තාලයට නැලැවෙන නිතඹත් දෙස ඈ බලාහුන්නාය. ඒ දසුන මුල් රැයේ ඈ දුටු දේවල් යලි මතකයට නැංවූයේය. 'කොල්ලට ඒ සැපෙනුත් ආයේ කිසි අඩුවක් නෑ..!". එකිනෙහිම පෙරදා රාත්රීයේ කිසිවක් සිදු නොවුන බව ඇගේ මතකයට නැගිනි. තමාට දැනේයැයි සැක සිතී ඔවුන් කිසිවක් නොකලාදැයි ඈ තුල සැකයක් මතුවිය. තමා නිසා ඔවුන්ගේ නිදහසට බාධාවෙන බැව් හැඟුන හෙයින් ඈ තුල දැඩි කණගාටුවක් පහලවිය. තමා කලින් දින රෑ හොරෙන් බැලූ බව අසුවී වත්දැයි අවිනිශ්චිත වූයෙන් කිසියම් බියක් හා ලැජ්ජාවකද ඈ සිතෙහි හටගත්තේය.
අනතුරුව ගෙදර කිසිවක් කරන්නට ඇතිදැයි ඈ විමසා බැලුවාය. කරන්නට තරම් කිසිවක් පෙනෙන්නට නොවූයෙන් මූණකට සොදාගත් ඈ යලි ඉහල මාලයට පිය මැන්නාය. එරන්දි ගිය පසු නිවස දැඩි පාලු ස්වභාවයක් ගත්තේ යැයි ඈ හට සිතිනි. කිරීමට තරම් වෙනත් කිසිවක් නොවූයෙන් තමාගේ ලිපිගොනු නැවත සකසා ගැනීමට සිතා ඒවා අත් බෑගයෙන් ගෙන දියණියගේ ලියන මේසයට ඈ ඇදුනාය. දියණිය ගමේ යද්දි කලබලයෙන් දාමාගිය ලෙසින් පෙනෙන දිනපොතක් මේසය මැද විය. එය අතට ගත් මවට එය පසුගිය වසරේ දිනපොත බැව් පෙනිනි. එය මේසය මත වූ දියණියග් අනෙක් පොත් ගොඩ මත තබා ඈ පුටුවෙහි වාඩිවි තම ලිපිගොනු පෙරලන්නට විය. මැනවින් පිලිවෙලට තබාගෙන තිබුනු ඒ ගොනු තවත් අදින්නට දැඩි අලස බවක් දැනුන හෙයින් ඒවා පසෙක දමා කතා පොතක්වත් කියවන්නට සිතූ ඈ දියණියගේ පොත් රාක්කය වෙත ගොස් පොතක් සෙව්වාය. එනමුත් එහි අධ්යාපනයයට අදාල ලිපිගොනු හා පොත් පත් හැර වෙනකිසිවක් නොවුනේය. අනතුරුව ඈ මේසය මත වූ පොත් ගොඩෙහිද කතා පොතක් ඇතිදැයි පිරික්සා බැලුවාය. එනමුදු එහිද වුයේ මොහොතකට පෙර තැබූ දිනපොත හැරුණකොට අධ්යාපනික පොත් පමණකි.
ලේලිය කී නිසාම පමණක් නොව කොළඹ එද්දී දියණිය කතා පොත්ද රැගෙන ආ බව දත් ඈ, ඒවා ඇදුම් අල්මාරියෙහිවත් වේදැයි ඇර බැලුවාය. කාමරයෙහි බලන්න වෙනත් කිසි තැනක් නොවූයෙන් දියණිය පොත් සියල්ල ගෙදරවත් ගෙනිච්චාදැයි සිතමින් යලි පුටුවෙහි වාඩි වූවාය, හුදකලා බවක් තදින් දැනුනු ඈ කුසීත කමින් යුතු බැල්මකින් මේසය මත වු පොත් ගොඩ දෙස බලාසිටියාය. දියණියගේ දිනපොත යලි යලිත් නෙත ගැටුණ අතර එහි පිටු අතර පමණට වැඩියෙන් පිටතට පැන තිබූ පිටු යොමුවක් (බුක් මාක්) වීය. කිසියම් අමුතු ස්වභාවයක් ඉසිලු එම පිටු යොමුව වෙත ඇගේ අවදානය යොමුවිය. එම කාඩ්පත කුහුලක් දනවන්නට සමත් වූයෙන් දිනපොත අතට ගත් ඈ යොමුව තබා ඇති තැනින් එය දිග හැරියාය. එකිනෙහිම ඒ තුලවූ දෑ නෙත ගැටුනෙන් ඈ අන්ද මන්ද විය.
"යකෝ ...! මේ....කි...!" 69 අකාරයෙන් සම්භෝගයේ යෙදෙන යුවලකගේ පිංතූරයක් සහිත කොලයක් ඒ තුල වූ අතර පිටු යොමුවද, යුවලක් සංසර්ගයේ යෙදෙන අයුරු චලන රූප ලෙස පෙනෙන ත්රිමාන කාඩ් පතක් වූයේන් ඇයට නිතැතින්ම කියැවිනි. "කොහෙන්ද යකෝ මේකිට මේවා..!"
විශ්ව විද්යාලයට පැමිනි පසු දියණිය වනචර වී ඇති බව සිතු මව විස්සෝප වන්නට වූවාය. සැනෙකින්, බොහෝ මව්වරුන් මෙන් ඇය තුලද තරහක් හා පිලිකුලක් ඇතිවිය. එනමුත් මොහොතකට පසු ඈ මවක් ලෙසින් සිතන්නට පටන් ගත්තාය. දියණිය මෙවන් දේ තබාගන්නේ කිමද හා මේවා ඇයට ලැබූන ආකාරය සොයා බැලිය යුතු බව ඈ සිතුවාය. විවෘත කරගත් දිනපොතද සමග රූප දෙස බලමින් කල්පනා කල ඇයට ඒ ගැන දැනගැනීමට හොඳම මග දිනපොත බැලීම බව සිතිනි. කෙනෙකුගේ දිනපොතක් කියවීම නොහොබිනා දෙයක් බව ඈ හොඳින් දැන සිටියද, තමා එය කරන්නේ දියණියගේ යහපතට යැයි සිතමින් තම සිත සාධාරණීකරණය කරගත්තාය.
පෙරලා ඇති තැනින්ම ඈ කියවන්නට වූවාය. එය දියණිය කොළඹ පැමිණ දින කීපයකට පසු දිනයක් විය. සොයුරා හා නෑනා අතර ආලිංගන ගැන රුචිරා එහි සඳහන් කොට තිබිණ. තමන් නිසා ඔවුන්ගේ නිදහස අහිම්වී පවුල් ජීවිතයටද කරදරයක් සිදුවනු ඇතැයි ඈ තුල ඇතිවු බිය හා ශෝකය එහි අවසානයේ විය.
"මටත් එහෙම හිතුනනෙ" එරන්දි පිටත්ව යන වෙලාවෙහි නැගුනු සිතුවිලි මතක් වීමෙන් ඈ තමාටම කියා ගත්තාය. වේගයෙන් වර්ධනය වන කුහුලින් යුතුව ඇය ඉදිරියට කියවාගෙන ගියාය.
"කෙල්ලට වරදක් කියන්න බෑ....! කාටද බලන්න නොහිතෙන්නේ....!" අඹුසැමි යුවලගේ සම්භයෝගය හොරෙන් නැරඹු බව ලියා තියෙන කොටස කියැවීමෙන් පසු මව, තම දියණිය නිදොස් කොට නිදහස් කලාය. "මාත් බලපු එකේ තරුණ කෙල්ලෙකුට නොහිතෙයියැ...!"
ඒ සමගම දෙනෙත් පියාගත් ඇයට තමං මුල්රැයෙහි දුටු දසුන් මනසේ නැවත නැවත මැවෙන්න වූවේය. චිත්ත රූප මැවි මැවී ඈ මොහොතකට දිවා සිහින ලෝකයක සැරි සරද්දී, නිද්රාවට පත්ව සිටි නංගියා ක්රමයෙන් ඇහැරෙන්නට විය. වැඩි වෙලා යන්නට මත්තෙන් පුත්රයා ගේ දසුන් නිසාම ඔහු බිහිවු ස්ථානය තෙත බරිත වන්නට විය. සිරුර ගිනියම් වෙන්න වෙන්න, එය නිවාදැමීමට මෙන් ස්ත්රි සිරුර තුල එක් රැස් වූ ගිනි දිය සෙමෙන් පිටතට කාන්න්දු වෙන්නට විය.
දිනපොත කියවන්නට පටත් ගත් හේතුව සිහිවීමෙන් ඈ එකවර ගැස්සි ඇස් හැරියාය. යලිත් දිනපොත කියවන්නට වූ ඇයට, එයින් පසු දින කීපයක් දිගටම දියණිය නැරඹි, පුත්රයා හා ලේලියගේ විචිත්ර රති ක්රිඩා පිලිබඳ කෙටියෙන් කල සටහන් දැක බොහෝ අමාරුවෙන් නැවත සිහින ලෝකයක වල්මත්වීමෙන් වැලකී සිටින්නට නැතහොත් ඉක්මනින්ම එයින් මිදෙන්නට සිදුවුනි. එනමුත් ගිනිගහන සිරුර, ස්ත්රී සිදුර දියෙන් පිරවීම හේතුකොටගෙන පිටාර ගලා ගිය තුනුවිල, යොනි තොල් වේලි අතරින් පහලට ගලන කුඩා ඇලක් තැනුවේය.
අනතුරුව සොයුරා තුවාය දීමට පැමින රුචිරාව අමු රුවතින් දැකීම ගැනත්, ඒනිසා තමන් තුල ඇතිවූ ලැජ්ජාව මෙන්ම විස්තර කල නොහැකි අමුතු හැඟුම් සමුදාය ගැනත් ලියැවී තිබිනි. ඒ සමගම තම පුතනුවන්, තමා සැමියා හා එකතු වෙන අයුරු නැරඹීමට ආශා කරන බව පැවසුන වදන් ඇගේ සිහියට නැගිනි. "කොල්ල ගෙදර ආපු වෙලාවක බලන්න අරින්න ඕන" ඈ සිතේ තදින් සනිටුහන් කොට ගත්තාය. ඒ සමගම ඔහු ඈ වෙත පසුගිය දින දෙකෙහි හෙලූ බැලුම් වල කිසියම් වෙනසක් ඇතැයි ඈ හට සංකාවක් පහලවිය. 'අයියලව හැමදාම හොරෙන් බලන එකේ අයියා මාව හෙලුවෙන් පොඩ්ඩක් දැක්කට මක් වෙනවද'?' යනුවෙන් දියණිය අවසානයේ පසු සටහනක් යොදා තිබිණි.
"මලා, මේකි හොරෙන් බලනවා කියලා මාට්ටු වෙලාවත්ද මට වගේ?" එයට පසු දිනයේ සටහන් වූයේ අඹුසැමියන් අතර කිසිවක් සිදු නොවු බව වූ අතර එය කියැවූ නිර්මලා කෙඳිරුවාය.
"කෙල්ලට ඇඟ උණුකරවා යන්න පටන් අරං වගේ" ඊට පසු දිනයේ සටහන් කියවු පසු ඈ මිමිණුවාය. පෙරදා රැයෙහි තමා නිරුවතින් නිදා සිටින අයුරු සොයුරා දැක තිබූ බවත්, ඈ හට ස්වප්න මෝචනය වී ඇති බව නෑනා පෙන්වා දුන් බවත් එහි කියා තිබුනේය.
"රෑට රෑට නිදාගන්න කලින් බලන එවා වල හැටියට එහෙම නොවුනා නම් තමා පුදුමේ" ඈ සිතුවාය. එතැන් පටන් දිනගණනාවක් දිගටම ස්වප්න මෝචනය වීම් ගැනද, ඒ ගැන දියණිය තුල වර්ධනය වන බියද, එරන්දි ඒ ගැන පලකල ගතානුගතික අදහස් ද, එයින් මිදීමට දියණිය දැරූ උත්සාහය ගැනද ලියැවී තිබින. අවසානයේ එරන්දි විසින් කලුකුමාරයා ගැන කර ඇති සඳහන ගැනද ඈ කියවාගෙන ගියාය.
"නගරෙ කෙල්ලෙක් වෙලත් එරන්දිත් ඒවා තාම විශ්වාස කරනවද?" ඈත ගමක ජීවත් වුවත්, යතා ස්වභාවය ගැන බොහෝ දැනුමක් හා වැටහීමක් තිබුණ නිර්මලා පුදුමයට පත්වූවාය. අනතුරුව එරන්දි විසින් දියණිය තනි නොකොට ඔවුන්ගේ කාමරයට කැඳවාගෙන ගිය බව එදින ලියා තිබූ දිගු විස්තරයේ මැද වූ කොටස කියවීම නැන්දාම්මා තුල ලේලිය ගැන වූ සෙනෙහස තව තවත් වැඩි දියුනු කරන්නට තුඩු දුන්නේය. අනතුරුව වූයේ එයින් කිසි පලක් නොවුන බව හා රුචිරා කලුකුමාරයාගේ දිෂ්ටිය වැටි අඩ නිරුවත්ව හොයුරා හට තුරුලු වී සිටි බවය.
"මුන් දෙන්නා මට නිකමටවත් කිව්වෙ නෑනෙ මේ ගැන?" එයින් මහත්සේ වියවුලට පත් නිර්මලාට කියැවුනේය. "කිව්වනම් ඔය ටික වෙන්නේ නැතුව මොනවා හරි කරන්න තිබ්බා...! ශික්...!"
ඉන්පසුව වූයේ රුචිරා සොයුරාගෙ පසහ මහත් සේ රස වින්ද අකාරය ය. එය කියවාගෙන යද්දී මවගේ දෙකන් රත් වෙන්නට විය. "මේකිට කොල්ලව ඇහැරවන්න තිබ්බනෙ" ඈ සිතුවාය.
"ඇහැරෙව්වෙ නැති එකත් හොඳයි. නැතිනම කොල්ලත් අවුල් වෙනව" ඈ අනෙක් අතට සිතුවාය. කෙසේ වුවද දියණියගේ කාමයෙන් මත්වීම ගැන සටහන් වියැකී යමින් තිබුණ තුණුවිලෙහි උල්පත් යලි පෑදෙන්නට හේතු වූවේය. දිනපොත දෙස බලගත්වනම ඈ යලි කල්පනා ලොවක අතරමංවිය. ඇගේ දෙනෙත් නැවත නැවතත් පුතා හා දුවගේ ස්වප්න ආලිංගනය විස්තර කෙරුණ වැකි මත ඇදි ඇදී ගියේය.
**
තමන් පුතුට තුරුලුවී නිදා සිටිද්දී, දිනපොතෙහි සඳහන්ව තිබුණ අයුරින් නැගණියව සේම පුතා නිරුවතින් තමාවද බදාගෙන සිටින බව මව දුටුවාය. එකවරම තම ලෝගු ගවුමෙහි කර පහත් වී, තම දෙතන් එළියට පැන ඇති බවත්, බඳ දෙපසින් ඇදී ආ පුතනුවන්ගේ දෑත් ඒවා මතට ඇදෙන බවත් ඈ දුටුවාය. මොහොතකින් ඒවා තම සුවිසල් දෙතනට, තමා මහත්සේ ආශා කරන පහස ලබාදෙන බව දැනුනු අතර හිස හරවා මදක් ඔසවා බැලූ ඈ හට තම ගවුම ඉණ තෙක් එසැවි යටි කය සහමුලින්ම නිරාවරණය වී ඇති බව දකින්නට ලැබුනේය. එකිනෙහිම පුතුගේ මාංශ භූතයා තට්ටම අතරින් ඇදී යෝනි තොල් අතර ඇතිල්ලෙනු ඈ අත්වින්ඳාය. මොහොතකින් පුතුගේ අතක් යෝනිය මතට එය ඇදී පිරිමදින්නට වූවේය.
මද වෙලාවකින් ඒ අත නාගයෙක් මෙන් දික්වූ රහසඟ අල්ලාගෙන යෝනිය තුලට ඇතුලු කරන්නට විය. රස නහර කුල්මත් කරමින් එය විවරය දිගේ සිරුර තුලට කිඳා බහිද්දී, අල්ලා සිටින අත, එය තව තවත් ඇතුලට තල්ලු කරන්නට වූවේය. ඒ අතරම තම දෙතන දෑතකින්ම මිරිකන අයුරු දැනුනු ඈ විමසා බලද්දී පුතුගේ දෑත එවා යහමින් මිරිකන අයුරු දැක ගත්තාය. එසේනම් තම යෝනිය තුලට පුත්රයාගේ ලිංගය ඔබන්නේ කුමන අතක්දැයි වික්ශිප්ත වූ ඈ බැලුවාය. ඒ තමාගේම අත බව දුටු ඈ ගැස්සී ගියාය.
"ශිහ්..!" ගැස්සි ඇහැරුණ ඈ සිහිඑලවා ගනිද්දී මුවින් පිටවිය. "කොච්චර අසික්කිත වැඩක් ද? ශික් විතරක්..! මොන හීනයක් ද ඒ ....?"
විස්තර කියවමින් සිටියදීම යලි සීන ලෝකයේ අතරමංව මද වෙලාවක්. සුලු නිද්රාවකට පත් වූ නිර්මලා ඒ අතිශය කාමුක සිහිනය දුටුවාය. සිහිනය දුටුවේ සැබැවින්ම තත්පර කීපයක් වුවද සීනය තුල එය බොහෝ දෑ සිදුවු දිගු වෙලාවක් ගතවීමක් විය. සිහිනය නිසා සිරුර කොතරම් උත්දීපනය වී ගිණියම්ව තිබුණත් එලෙස හීනෙන්වත් පුතු හා රමණය කිරීම පිලිකුල්සහගත දෙයක් බව සිතූ ඈ වහාම දිනපොත කියවීම නවතා දැමීමට තීරණය කලාය.
මානසිකත්වය මදක් යහපත් වනතෙක් සිටි නිර්මලා හට යලිත් දිනපොත කියවීමට හේතු වූ කරුණ මතක් විය. මෙතෙක් ඈ කියවා ඇති සටහන් වලට අනුව සිතුවාට වඩා තත්වය බෙහෙවින් නරක බව පසක් විය. තොරතුරු දැනගැනීම් ගමනෙහි ආපසු හැරෙනු නොහැකි මංසන්දියකට තමන් පැමිණ ඇති බවත්, දිනපොත ඉදිරියට කියවාගෙන යෑම හැර වෙන විකල්පයක් නැති බවත් ඈ වටහා ගත්තාය. දිගු සුසුම් දෙකතුනක් හෙලූ ඈ දැඩි හුස්මක් ගෙන යලි අකුරු පේළි අතර නෙත දුවවන්නට වූවාය. නතරවූ තැනින් යලි ඉදිරියට කියවාගෙන යෑම ඇරඹෙන විටම තවත් බර සුසුම් වා තලයට එක්විය.
ඉන්පසු ලියැවී තිබුනු දෑ කියවාගෙන යද්දි නිර්මලා ක්ලාන්ත වන්නට ගියේය. නෑනාගෙ යෝජනාවට අනුව සොයුරා හා එදින රාත්රීයේ රමණය කරන්නට රුචිරා එකඟ වීම ගැන ලියා එදින සටහන් අවසන් වි තිබිණ.
"අයියෝ..! මගේ දුව...!" හුස්ම හිරවී ගිය මෑණියන් හට මද හුස්මක් ගැනීමට හැකිවූ විගස කෙඳිරි ගෑවුනේය. "මේ මොන අපරාදයක්ද?"
ජිවිතයේ පලමු වරට ලේලිය ගැන තරහවක් ඇ තුල ජනිත විය. තමා සමග මේ ගැන සාකච්ඡා කොට විසඳුමකට නොයෑම ගැන ඈ හට මහත් සිත් වේදනා ගෙනදෙන්නට විය. පුතා දැනුවත්ව ඒ දෙය සිදුවීමට යන බව ලියැවී තිබුණත් සියලුම දෝෂාරෝපණ ලේලියගේ ගිණුමට බැරවිය.
"මේ බූරුවටත් බැරි වුනාද මට බැරිනම් තාත්තා එක්ක හරි ඒ ගැන කතා කරන්න" අවසානයේ ඒ ගැන මතක් වූයෙන්, ඈ වේගයෙන් හුස්ම ගනිමින් ගැහෙමින් සිතුවාය. "මොළයක් නැද්ද?"
තව දුරටත් කියවා ගත නොහැකිව අප්රාණික වු ඇය දිනපොත මේසය මත හෙලා පුටුවට බරවුනාය. තත්වය මදක් සමනය වන තෙක් නිර්මලා එලෙසම සිටියාය. නොයෙකුත් සිතුවිලි ඈ සිත තුල පෙරලි කරමින් වද දෙන්නට විය. තරමක් දුරට යතා තත්වයට පත්වු පසු ඈ වෙව්ලන ඇඟිලි තුඩින් ඊලඟ පිටුව පෙරලුවාය. එහි පලමුව වූයේ දියණියගේ මංගල රමණයේ සුන්දර සිදුවීම් ගැනය. කෙටියෙන් නමුත් රුචිරා රස විදි අයුරු මැනවින් ලියාතිබුනෙන්, වියවුල් මනසින් ගැහි ගැහී එය කියවූ නිර්මලාගේ ගත, සිතටද හොරා යලි උනුසුම් වන්නට විය. ලේලිය හා පුත්රයා එක්ව දියණිය රස සාගරයක ගිල්වන අයුරු මව කියවාගෙන ගියාය. එනමුදු පුත්රයාට සමාව දීමට යම් විදියකින් හැකි වුවත් ලේලියට හට නම් කිසිම සමාවක් නොදෙන තරමට ඒ විස්තර වලදීද කෝපය ඉහල නැග්ගේය.
"ඕකි වේසි...! පුතා බඳිද්දිත් කඩාගෙන හිටියේ..! මොකා මොකා එක්ක නිදා ගත්තද දන්නේ නෑ. මගේ අහිංසක කෙල්ලවත් අමාරුවේ දැම්මා පර වේසි....!" මෙවන් වදන් ඈ සිත තුල බුර බුරා නැගිනි.
"ආයේ නම් දූව එවන්නේ නෑ මේ ගෙදරට" ඈ යලිත් සිතුවාය. මව දියණියගේ රති ක්රීඩා විස්තරය දිගටම කියවාගෙන ගියාය. එහිවූ ශෘංගාර රසය නිසා එරන්දි ගැන ඈගේ වූ කෝපය මදින් මද අඩු වෙන්නට වුවේය. අනතුරුව වූයේ දෙනෑනලා අතර කතාවුණු පලමු රමණය ගැන ඉතා කෙටි විස්තරයකි.
"මංකිව්වෙ...! මං කිව්වෙ ඕකි කඩාගෙන තියෙන්නේ වෙන එකෙකුගෙන් කියලා..!" යලි කෝපයට ඉන්ධන සැපයිනි. නමුත් අනතුරුව දියණිය විසින් රමණයේ මුල් දිනයේ තමාට මහත් සේ සතුටක් අත්කර දෙන්නට සමත් වූ තම නෑනා හටනම් මුල්ම එක්වීම ඉතා අප්රසන්න දෙයක් වීමගැන මහත් වු අනුකම්පාවෙන් ලියා තිබෙන දෑ කියවාගෙන යද්දි, නිර්මලාටද එරන්දි ගැන කිසියම් අනුකම්පාවක් පහල විය. නිර්මලාගේ මනසේ තම මංගල රැය ගැනද මතකය යලි අලුත් වෙන්නට වූවේය. දියණිය තරම් වාසනාවක් තමන්හටද නොතිබුණ බව ඈට පසක් විය.
ඒ අනුකම්පාව භූමි කම්පාවකට පෙරලෙමින් සැමියාගේ ආශාවන් ඉෂ්ඨ කිරීම පිනිස සියල්ල සැලසුම් කරන්නේ ලේලිය බව එදින සටහනේ අවසන් පේලි අතර ලියැවී තිබුණි. බුරා බුරා නැගෙන කෝපයෙන් නිර්මලා උමතු වූවාය. දනහිස් පණ නැතුව ඈ ගැහෙන්නට වූවාය. ඇගේ කෝපය දෙදෙනා හටම මහත් සේ එල්ල වූ අතර එයින් වැඩි කොටස තවමත් පුතුට වඩා ලේලිය වෙතම විය. තවදුරටත් කියවීම පසෙක ලා දිනපොත පසෙකට විසිකර දැමූ ඈ වේගයෙන් හුස්ම ගන්නට වුවාය. යම් හෙයකින් ඇය හට අධික රුධිර පීඩනය එහෙම තිබුණානම් ඇගේ අවසන් ගමන එදින සිදුවෙන්නට ඉඩ තිබිනි.
"අර බැල්ලිගෙ පුතා නංගිට කෙළ හැලුවනම් ඌට හරි වැරැද්ද තේරුම් කරලා දෙන්නෙ නැතුව මේ හුත්ති මොකටද මගෙ කෙල්ලව විනාශ කලේ" බුර බුරා නැගෙන කොපාග්නි ජාලා මැද නිර්මලා කුටු කුටු ගෑවාය. "ඕකිට මං.....!, ඕකිට මං......!!"
සිරුරට සියලු ශක්තිය එක්කර ගනිමින් නැගී සිටිය ඈ , අඩියට දෙකට පහලට බැස්සාය. කෝපය නිසා උන් හිටි තැන් අමතකව ගිය ඈ හට ලේලිය ගෙදර නැති බව සිහි නොවීය. ලේලිය සොයා ඈ කුස්සිය, සාලය හා මිදුල පුරා පිස්සු බල්ලෙක් මෙන් දිව්වාය. අනතුරුව එරන්දි නිවසේ නැති බව ඈ හට සිහිවිය. ගිනිගෙන දැවෙන කෝපය තම පුතු පිටින් හෝ පිටකර හැරීම පිනිස ඈ වේගයෙන් ඇදුනාය. ලේලිය හමු නොවීමත්, ඈ ගෙදර නොමැති බව සිහි වීමත් නිර්මලාගේ ආවේගය මදක් පහලට හෙලන්නට සමත් විය. පුතා සමග කියන්නෙ මොනවද කියා කල්පනා කරන්නට පටන් ගැනීමත් සමගම ආවේගය තවදුරටත් අඩුවිය. ඊට සාප්ක්ෂව ඇගේ ගමන් වේගයත් ක්රමයෙන් පහලට වැටින.
"මේ පරයා හොඳ නින්දේ තාම" ප්රධාන නිදන මැදිරිය අසලට ලංවන විට කෝපය විසින් ඈගේ වදන් පිටතට විසිකලේය. තම පුතාව ඇඳෙන් බිමට ඇද දමා බැනගෙන බැනගෙන යාමට සිතා ඈ කාමරයට ඇතුල් වූවාය. නිදා සිටින පුත්රයා දෙස බලමින් ඇඳ වෙත ලංවු ඇය, හිටි අඩියේ ගල් ගැසී නතර විය. අමු නිරුවතින් සම්පත් ඇඳ මත උඩුබැලි අතට සුවසේ නිදාගෙන හුන්නේය. පෙරසමද පහලට ඇදුනු ඔහුගේ රහසඟ උපරිමයට කෙලින් වී ගැහෙමින්, පියකරු විෂ හත්තක් මෙන් පිපී තිබුනි. රෝස පැහ ගත් මුණ්ඩය පිම්බී දිලිසෙමින් බැබලුනේය. නිර්මලා ජීවිතයේ පලමු වතාවට සැමියා හැර අන් පිරිමියෙකුගේ ප්රාණවත් ලිංගයක් දුටුවේ එම මොහොතේදී ය. එහෙයින්, එයින් ඇගේ නෙත් ඉවතට ගැනිමට අපහසුව ඇ නිසොල්මන් වූවාය. ඕනෑම කෙනෙකුට නිතැතින්ම සිදුවෙන්නාක් මෙන් තමා දැක ඇති එකම පුරුශේන්ද්රියත් සමග එය සසැඳිමට ලක් විය. පියාට වඩා අඟල් දෙකකින් පමන දික්වූද, ඊට වඩා එකහාමාර ගුණයකින් පමන මහතින් වැඩිවූද එය, ඈ දුටුවේ ඊටත් වඩා විශාල එකක් වූ ලෙසකිනි.
පුත්රයා සම්බන්ධයෙන් ඈ ඇසූ, දුටූ හා කියැවූ කාමුකදෑ නිර්මලාගේ සිතටද හොරා යටි සිතෙහි කරක් ගහන්නට වූවේය. ඇයගේ කැමැත්තක් නැතුවම සිරුර උනුසුම් වෙන්නට පටන් ගත්තේය. දිනපොත කියවීම අතරතුර වරින් වර සිරුරෙහි ඇතිවූ කාම රත්වීමද ඊට රුකුලක් විය. කෝපය අමතකවී තිබුන අතර, ගත හා යටි සිත ක්රමයෙන් උඩු සිත ආක්රමණය කරන්නට පටන් ගත්තේය. ඇගේ දෑස් ඉදිරියේ ලේලිය රෑ ලබාගත් රස පහස මෙන්ම, දිනපොතේ ලියා තිබූ දියණිය දුටු දේවල් හා ලැබූ අති තෘප්තිමත් රසය ගැනද සෙමෙන් ඇගේ මනසේ හොල්මන් කරන්නට විය. කෝප සිතුවිලි යටපත් වී පුත්රයා නිසා උපන් කාමුක සිතුවිලි ක්රමයෙන් සිත අරක් ගත්තේය. ඒ සමගම, ඒ මිනිස් යගදාව ස්පර්ශ කරන්නට ආශාවක් ඈ තුල මෝදුවිය.
සිතුවිලි සයුරේ ගිලෙමින් නිර්මලා නිසලව ඔහුගේ නිරුවත් දේහය දෙස බලා සිටියාය. බලාසිටින්න සිටින්න, තම දෑස් ඉදිරිපිට පණ ගැහී දැඩිවූ තහනම් අවයවය කෙරෙහි ඈතුල නැගුණ කාමුක හැගීම් දලුලා වැඩෙන්නට විය. කොතරම් වෙලා ගතවිනි දැයි ඈ හට කිසිම හැඟීමක් නොමැති විය. ප්රාණවත්ව ගැහෙන ඒ රති මුගුර අල්ලා බැලීමේ ආශාව ක්රමයෙන් දෙගුණ තෙගුණ විය.
