Internetpret op Kantoor

"Om eerlik te wees, ja. Jy laat my dinge ervaar wat Pieter nooit kon nie." antwoord sy eerlik.

"En Pieter?" vra ek.

"Ek het my man baie lief. Dit sal nooit verander nie. Maar ek het hom nou reeds verkul. Ek kan dit ook nooit verander nie. As ek dit dus weer met jou doen is dit mos nie of ek iets aan hom gaan doen wat ek nog nie gedoen het nie." verduidelik sy eerlik. "Soos jy gesê het, sou dit dan meer verkeerd wees?"

Isabel staan skielik uitasem op. "Sjoe, wat 'n aand! Nou moet ek maak dat ek by die huis kom. My man skei my as hy weet wat vannaand hier gebeur het!" sê sy.

"Skei? Pieter skiet my as hy hiervan moet hoor!" antwoord Lauren en staan ook op.

Die meisies begin haastig hulle bloesies toeknoop. Ek begin ook aantrek terwyl ek hulle dophou. Lauren tel die sykouse met die panty nog binne-in op. Sy haal die panty uit. "Wat gaan ek nou hiermee maak?" vra sy en hou die sykouse op.

"Wat bedoel jy?" vra Isabel.

"Ek kan mos nie met so 'n paar sykouse huis toe gaan nie." verduidelik sy

"Gee vir my. Ek sal daarvan ontslae raak." bied ek aan.

"Is jy mal?" vra sy "Jy gaan dit natuurlik vir almal wys!"

"Dis nou nie asof jou naam daarop staan nie..." kap ek terug.

"Goed dan. Maar jy gooi dit weg!" sê sy ferm en gee dit vir my. Ek steek dit in my sak.

"Wat anders sal ek nou daarmee maak? Dis in elk geval nie my grootte nie." spot ek. Die meisies lag.

"Gaan ons weer so 'n aandjie reël?" waag ek dit.

Isabel steek nadenkend vas. "Wat dink jy, Lauren?"

"Dit sal afhang van hoe hy hom gedra..." sê Lauren en glimlag geheimsinnig. Hulle groet en trippel by die deur uit.

Ek gee hulle 'n paar oomblikke om die gebou te verlaat voor ek uitstap. By ontvangs wag die sekuriteitswag my in.

"Het meneer darem die aandjie sover geniet?" vra hy met 'n sarkastiese glimlag. Ek maak of ek hom nie hoor nie, teken uit op sy register en stap verby. Ek hoor hom agter my giggel. Ek WEET die bliksem het by die deur gestaan en afluister! "Lekker aandjie verder!" roep hy sarkasties agter my aan.