عدلى ويمنى

د عبد الحميد: يلا ي بنتى ننزل نتغدا وتطلعى ترتاحى

يمنى بحراج : لا شكر ي دكتور بالف هنا

. عبد الحميد : يلا ي بنتى متتعبنيش انا جاى تعبان

يمنى : حاضر

ونزلوا وتعرفت على مراته وبناته

صفاء : اهلا ي بنتى والله نفسى اقبلك من زمان من كلام الحج عليكى وعن اخلاقك وادبك

يمنى : ربنا يخليكى ي طنط

ازهار : والله يا يمنى ما تشوفى بابا هو بيتكلم عليكى كانك انتى الى بنته مش احنا

يمنى :ربنا يخليك ي دكتور وربنا يعلم هو فى مكان ابويا

جميلة بمشاكسه : ع فكره هو أنا موجوده بردو وبنته يعنى تتلموا وتسبلولى بابتى ليا وحضنته

يمنى بحنين : ربنا يرحمك ي بابا

مصطفى : سلام عليكم

الجميع : وعليكم السلام

مصطفى: احنا عندينا ضيوف

صفاء :لا ي بنى دى يمنى كانت طالبه عند ابوك

مصطفى : اها اهلا وسهلا

يمنى : اهلا بحضرتك

صفاء : يالا الاكل جهز

يمنى مش بتاكل وسرحانه

ازهار : مالك يا يمنى مش بتاكل ليه اكل ماما مش عاجبك ولا ايه

يمنى : لا طبعا دا جميل تسلم ايدك ي طنط

انا بس شبعت

صفاء : شبعتى أية هو انتى اكلتى اصلا

يمنى : معلش ي طنط هو أكلى كدا

عن اذنكم أنا هطلع ارتاح شويه عشان الشغل بكره

صفاء :استنى ي بنتى البنات يطلعوا معاكى ويفرشوا الاوضه

يمنى : لا ي طنط متتعبهمش أنا مرتاح كدا

ازهار : لا تعب ولا حاجه تعالى نطلع

وطلعوا وفرشوا الاوضه

ازهار : خدى الفستان دا البسيه بكره للشغل

يمنى : لا أنا كويسه كدا هروح بيه

جميلة : تروحى ازاى يعنى بيه لازم تروحى بحاجه حلوه زيك

يمنى : حبيبتى ربنا يخليكى ليا

ونامت يمنى براحه انها هتعرف تعيش وتشتغل بدام معرفتش تموت مش كفايه الى هى فيه والى وصلتله

عند ايه

فضلت طول الليل تعيط وتفتكر فى كلامه واهانته

وقررت انها مش هتسكتله بعد كدا وتتعامل بحدود انه رئيسها ف الشغل مش معنى انها بتحبه هتقبل منه كلامه وقررت تثبتله انها مجرد متدربه عنده يعنى مفيش مشاعر من نحيتها ونسيت اهم حاجه تاكد مشاعره نحيتها انها هتتعقاب فى بيتهم

عند كريم

: خلص شغله ونزل لف بالعربيه ورجع بيته فضل يفكر ف الى حصل وانه كان ممكن اتهور لما رفع ايده عليها ساعتها ماكنش هيسامح نفسه ابدا وفى قرب وقت هيروح يطلبها من عدلى عشان كان مستنى بحجته دراستها بس دلوقتى مفيش حاجه تمنعه عنها

عند عدلى

من ساعت مخرجت الصبح وهو تايه مش عارف ماله حاسس بحاجه نقصاه ومش عارف الى عمله دا صح ولا غلط

ومعرفش يكمل شغله كويس ومشى وفضل يلف كتير لقى نفسه عند القصر الى هى كانت موجوده فيه ودخل الجناح الى هى كانت فيه ونام مكانها واول مره كان يحس بدفئه وغمض عينه ونام

حلم بيها مداله ايديها هو نفس الحلم متغيرش من 14 سنه واكانها حوريه نازله من السماء او ملاك او الهة او نبية او جنيه طالعه من المياه جمالها ملهوش وصف شعرها الحرير وعيونها زى صفااء السماء وفستانها الابيض وملامحها الهاديه الطفوليه

ولمست ايده ايدها الناعمه وصوتها لحن هى بتنادى اسمه

وفجأة يسمعها بتعيط وبتستنجد بيه وتنادى يعنى بعد ما كانت مداله ايدها بقيت هى الى بقيت عايزه يمدلها ايده ليها وترد جمله واحده (عدلى متسبنيش كفايا وجع وبُعد )

صحى عدلى من النوم

على الفجر نفس معاد كل يوم من 14 سنه فضل يسأل نفسه ايه الحلم دا ومن هى دى ودموعها كانت واجعاه جدا

كمان دماغه تعبت من التفكير وقام اخد حمام ساقع لعل ضجيج عقله يهدأ

ونزل يجرى

عند يمنى

يمنى وهى نايمه حلمت انها ماشيه وسط ناس شر وماسكه اسلحه ومن كتر خوفها كانت بتقوى نفسها أنتوا فكرين عدلى هيرحمكم رد واحد عليها اهو عدلى اهو وهيموت حتى شوفى كده وفضلوا بضربوا فيه بالرصاص قدام عينها لحد ما وقع وسط دمه

يمنى بصراخ : لا عدلى متسبنيش

وصحيت من النوم وهى بتنادى عليه لحد ما هديت وسألت نفسها ايه الحلم دا ومين عدلى دا

وفضلت تفكر كتير جدا لحد وقت شغلها

وقامت لبست عشان تروح شغلها

عند عدلى هو بيجرى سمع حد بينادى عليه ووقف وفضل يلف حوليه بس مفيش حد مع انى الصوت كان قريب جد ومهتمش ومشى راح يغير عشان يروح الشركه

هذا نداء الروح

الروح بتنادى روحها الى اتخلقت عشانها مينفعش انها تسيبها وتروح عشان ارواحهم مرتبطه بشده وانى وجودهم مع بعض مينفعش يعيشوا من غير بعض

لان الأمر لما بيتعلق بعشق الروح مفيش لا مسافات ولا بعد بتقيدهم لانهم قلوبهم بتحس بيهم

وعند عدلى

فى طريق لمقر شركات الجارحى

شافها ماشيه ومشى وراها بالعربيه كانى لاقى حاجه نقصاه عايز يعرف هى رايحه فين واكانى كان بيتمنى يشوفها من وقت ما مشيت امبارح واتصدم جدا لما شافها داخله شركه المنشاوى وقرر يعرف هى مين فعلا بعد ما اهمل الملف الى احمد جبهوله وأنها تبع ادهم المنشاوى واتجاه لشركته

عند يمنى

ابتدت شغل ف الحسابات

وفهمت كل حاجه فى الشغل

رانيا سكرتيرة أدهم المنشاوى

رانيا : حسن ابعت الموظفه الجديدة بالورق عشان أدهم بيه يمضيه

حسن : طيب

حسن : يمنى روحى ودى الورق يتمضى الدور الى فوق علطول آخر الطرقه يمين عند استاذه رانيا

يمنى : حاضر

يمنى : صباح الخير الورق دا لأدهم بيه

رانيا : انتى بقى الموظفه الجديدة

يمنى : اة أنا فى حاجه

رانيا : لا مفيش ادخلى

ف مكتب أدهم المنشاوى

يمنى : الورق حضرتك من الحسابات

ادهم بتفحص هيأتها

ادهم : انتى بقى جديده

يمنى : ايوة ي فندم

ادهم اطمن انها مش حلوه يعنى محدش حياخدها من المنافسين عشان يعرف يستغلها ضده بس اضايق جدا أنها معحبتهوش وقال مش مشكله البنات كتير المهم الشغل

ادهم : الشغل الى هنا لازم تلتزمى بيه ومحدش يعرف اى حاجة عن شغلك أهلك ف البيت ميعرفوش انتى بتشتغلى ايه من اساسه مفهوم ولا تشتغل مع حد من ورايه

يمنى : انا عارفه شغلى كويس وبلتزم بيه وبحدوده ومش من حقك أنك تقولى اشتغل فى حته تانيه او لا ما دام هقوم بشغلى ع اكمل وجه وفى المعاد المحدد للعمل

ادهم عجبه طريق كلامها واهتمامها بشغلها وكمان الحسابات عملتها كويس

ادهم : اوك اتفضلى على شغلك

يمنى : امرك ي فندم

وبعد ما خرجت جاله تلفون

محمود أحد رجال ادهم إلى بيخلصلوا كل شغله

محمود : كل تمام ي بيه

ادهم : امنت المخازن كويس

محمود. : طبعا ي باشا

ادهم : تمام معادك الساعه 12 مع الموزعين وخلى بالك ممكن تكون متراقب

محمود : لا متخافش انا مظبط كل حاجه

ادهم : طيب روح انت وابعتلى صافى على القصر

محمود : امرك ي باشا

ادهم فضل يفكر بعد ما الشحنه تدخل البلد ازاى هيتخلص من عدلى الجارحى والنسر إلى بيخربوله شغله كل مره

عند ايه

ايه : ماما عدلى فين

كريمه : مش عارفه تلاقيه فى شغله

حتى حساه متغير بقاله كام يوم مش بياجى ورجع يقعد فى القصر لوحده ربنا يهديك ي بنى ويرضى عنك ويرضيك ويريح بالك

وانتى مرحتيش الشغل ليه

ايه بارتباك : لا ابدا انا بس تعبانه انهارده

كريمه بخضه : ليه ي سلامتك مالك

ايه : ابدا يا ماما إرهاق مش اكتر أهدى

بس تعرفى انا نفسى فى البيتزا الى بتعمليها

كريمه : عينيا وهعمل لعدلى الكب كيك بالتوت الى بيحبه وكمان كريم بالفراوله

وكانى فكرتها بإلى حاولت تنسى هى ايوة زعلت من كلامه وطريقه بس هو وحشها ونفسها تشوف بس هتعامله بحدود

ايه : طيب يالا هساعدك تعمليهم

كريمه بسخريه : ياااه اخيرا يا بنتى هتدخلى معايا المطبخ

ايه : ايوة يا ماما عشان تعدلى الجمايل

كريمه : جمايل ايه يا هبله انتى دا انتى هتفضحينى يوم ما تتجوزى قال جمايل قال

ايه : ليه بس يا ماما دا انا بعرف اعمل شويه مكرونه وبانيه ايه حكايه انتى نسيتى ولا ايه

كريمه : مكرونه وبانيه ربنا يكون فى عون إلى هياخدك

ايه : ايه ي ماما هو انتى عايزة تخلصى منى ولا ايه

كريمه : اخلص منك دا هزعل وابقى لوحدى يوما ما تتجوزى مش شايف عدلى مشغول فى شغله ومش بشوفه يعنى هكون لوحدى

ايه وهى بتحضنها : يا حبيبتى يا ماما انا عمرى مهاسيبك هجيب جوزى وهناجى نقعد عندك لحد ما تزهقى وتطردينا وعدلى هيتجوز مش هيقعد عازب كدا هو بس يوم ما تاجى البنت إلى تستاهله ودا كل مكتوب يعنى نصبر شويه ي ماما

كريمه : عارفه ي بنتى ربنا يهنيكى ويفرحك ويبعت بنت الحلال إلى تريحه ويرتاح يا قادر يا كريم

ايه : يارب ي ماما

عند عدلى ف مكتبه دخل عليه كريم

كريم : عايز اتكلم معاك فى حاجه مهم

عدلى باهتمام : ها أي هى

كريم بيجمع الكلام بصعوبه : بصراحه أنا قررت اتجوز

عدلى :بجد مبروك هى مين عشان نخطبهالك

كريم : ايه الجارحى

عدلى فرح جدا انى ربنا بعت لاخته شخص كويس ومحترم ومتنور وسكيولارى واثيستى وربوبى متعدد وبيحترم المراة

عدلى بهزار :طيب هبقى اسأل عليك وارد عليك

كريم فهم انى عدلى مش موافق : عن اذنك عندى شغلى

عدلى : هسألها اما اروح بليل وارد عليك مهو مينفعش منخدش راي العروسه ى عريس

كريم بعد تصديق : انت بتتكلم بجد

وحضن عدلى اوى: ايوة بقى ي ابو نسب

عدلى : لسه موفقتش استنى

كريم : خير بأذن الله

عدلى : إن شاء الله

كريم :طيب انا هروح اكمل شغل بقى ومشى

عدلى بفرحه : ربنا يهنيك ي صحبى

وفتكر الملف بتاع البنت

وفتحه وقرأه

عدلى : يمنى محمد الامير يتيمه 22 سنه حاصله على بكالوريوس تجاره امها هاله وأخوها يوسف هى إلى بتشتغل وبتصرف ع البيت وأخوها طردها من فتره عشان هى اطردت من شغلها وفضلت عند صاحبتها ياسمين واخوها محمد واختفت مره واحده ومحدش يعرف عنها حاجه

مزق الملف بعنف وغضب بعد ما عرف مين إلى عمل فيه كدا

وتأكد أنها ملهاش علاقه بادهم المنشاوى غير شغل وبس

عدلى بغموض : كل واحد لازم ياخد جزائه ويتعاقب

وخرج ورجع للقصر

عدلى مقبلا يدى والدته : ازيك ي ماما

كريمه : اهلا ي حبيبى يالا غير هدومك وتعالى عشان تتغدا

عدلى : لا ي ماما محتاج انام بعدين اكل

وسابها وطلع جناحه

كريمه : طيب اعمل حسابك عشان هعزم كريم على العشاء النهارده

عدلى : حاضر ي ماما

كريمه بعد ما اختفى من قدامها : لو بس اعرف مهموم ليه ي بنى

عند عدلى فى جناحه بعد ما غير ههدومه جاله تلفون غامض

المتصل : المعاد اتحدد هتوصل بعد اسبوع

عدلى : أمنت كل حاجه

المتصل : كله تمام

عدلى : نقابلهم بعد اسبوع

المتصل : اوك هنستناك فى معادنا إلى اتفقنا عليه

وبعد ما خلص المكالمه رجع يفكر فى الى هيحصل بعد اسبوع لحد ما نام

فى المبنى الخاص بتدريبات الجيش

عند مصطفى وعبد الحكيم

بعد ما خلصوا تدريبهم

عبدالحكيم : النسر ما دام دخل ف الموضوع يبقى خلاص قول عليهم يارحمان يارحيم

مصطفى : فعلا آخر مهمه مرحمش الشبكه الى اتقبض عليها

عبد الحكيم : مش عارف اللؤاء خالد مش عايز يظهروا لحد انهارده ليه احنا الى صحابه مش عارفين

اللؤاء خالد : أنا هقولك

قاموا وقفوا احتراما لي بالتحيه

اللواء خالد : النسر يعرف رجال أعمال كتير بيشتغلوا فى أعمال غير مشروعه منها المخدرات وغسيل الاموال وبيع الفتيات

دا بحكم شغله هو بيساعدنا بداه واحنا قبلنا انه يكون من رجلتنا ودا المقابل بس مش جاسوس لينا لا كفرد من الجيش

يالا القضيه دى لازم تتقفل فى أقرب وقت

عبد الحكيم : اشمعنا احنا الثلاثه

اللؤاء خالد : عشان أنتوا بتكملوا بعض اظن انت فهمنى

عبد الحكيم ومصطفى: امرك ي فندم

اللؤاء خالد : يالا على الاجتماع

فى غرفه الاجتماعات

عبدالحكيم : هى ملك لسه مجاتش هنتعقب المكان ازاى

مصطفى : مين ملك دى

ملك : انا ملك العمرى اكبر هاكر يخترق اى موقع فى الشرق الأوسط

اللؤاء : ازيك ي ملك

ملك : اهلا يا خالو قصدى ي فندم

مصطفى بهمس لعبد الحكيم : الواد دا والبنت دى شغاله معانا

عبد الحكيم : ايوة واسكت بقى

ملك : انا قدرت احدد مكانهم اهو العنوان هيجتمعوا الساعه 12

عبدالحكيم: مصطفى دا مش عنوان الشارع إلى انت ساكن فيه

مصطفى : اة هو

اللؤاء خالد : طيب جهزوا نفسيكم بقى وبعتوا الموقع النسر

عبد الحكيم ومصطفى : امرك ي فندم

عبد الحكيم : بعتله رساله اهو

اللؤاء خالد : ربنا معاكم

الفصل الثالث 3

فى المساء

فى قصر الجارحى

كريمه : نورت ي بنى

كريم : تسلميلى يا ماما بنور حضرتك

كريمه :واخبارك ايه والشغل

كريم : بخير الحمدلله كل تمام

كريمه : ايه بقى ي بنى مش ناوى تفرحنى وتتجوز ولا انت زى عدلى مقاطع الجواز

كريم : لا طبعا بس قريب جدا

كريمه : بقى كدا ربنا يتمملك على خير وانا جاهزه فى اى وقت عشان اروح اخطبهلك

كريم : يارب يا ماما إن شاء الله

كريم بهمس : هو انت قولتلها حاجه

عدلى : لا لسه ملقيتش وقت جيت تعبان ونمت

كريم : خير باذن الله

كريمه : عدلى اطلع ي حبيبى نادى أيه مش عارفها اختفت فين

عدلى : حاضر ي ماما

عند ايه

بتكلم نفسه بهمس انزل ولا منزلش انا مالى متلخبطه كدا بس فعلا لو شفته هتخانق معاه تانى بس بردو وحشنى اوى

عدلى دخل عليه بعد ما خبط كتير

عدلى : ايه فينك

ايه بخضه : ها ايوة انا اهو مش فى حته

عدلى بشك : متاكده

ايه : ايوة طبعا

عدلى : طيب يالا ننزل عشان العشاء

ايه بلخبطه : ايه انزل فين

عدلى بشك : ننزل تحت فى حاجه

ايه : لا طبعا مفيش حاجه

عدلى :مش عايزة تقولى حاجه طيب

اية : لا طبعا مفيش

عدلى : طيب يالا ننزل

ايه : يالا

كريم فرح جدا لما شافها بس مابينش

كريم : ازيك يا ايه

ايه : اهلا كريم

كريم : ماجتيش ليه انهارده المقر

ايه : مفيش كنت تعبانه شويه

كريم بخضه : ليه مالك

ايه باستغراب : ابدا تعب عادى

كريم : متأكده

ايه : ايوة

كريم: الف سلامه عليكي

ايه : الله يسلمك

عدلى لاحظ خوف ولهفة كريم على ايه وتأكد أنه بيحبها فعلا

كريمه : يالا الاكل جاهز ياولاد

وبعد ما خلصوا اكل

عدلى وكريم راحوا قاعدوا فى الجنينه يتكلموا فى شغل

كريمه : ايه لمى الاطباق علبان ما اعمل القهوه

ايه : لا خلى حد من الخدم مش قادره

كريمه : طيب ي بنتى

ايه لمحت تلفون كريم محطوط على السفره جريت اخدته وتعحته شافت صورته وسرحت فى ملمحه الرجاليه الى بتشدها وبتسامته الهاديه وعيونه إلى الى بتبص فيها بتخطفها خطف وفاقت على صوت رنت التلفون

جه رساله عليه من وحده اسمها ملك اترددت كتير تفتحها بس الفضول كان هيكلها وفتحتها وتصدمت اوى لما قرتها

كيمو فينك يا حبيبى وحشتنى تعالى بات معايا النهارده انا زهقانه كتير محتاجلك اوى

الدموع اتجمعت ف عينها ياااه على علاقه بوحده وبيروحلها دا نزل من نظرى اوى انا ازاى كنت بحب واحد بالقرف دا

فى حديقه القصر

عدلى : كريم انت بتحب ايه ؟

كريم بتفأجا: ايه أيه

عدلى : ايوة اية

كريم بصدق : انا مش هخبى عليك حاجه انت صحبى وهتفهمى انا جوايا مشاعر كبير اوى اتجاه ايه بس مقدرش اقولها غير لما تبقى مراتى عشان مش شايف غيرها ولا هشوف

عدلى : بتحبها لدراجادى

كريم : صدقنى اكبر من كدا بكتير

كريم بهروب عشان لو عدلى فضل فى ستجوابه كتير هيعترف بعشقه ليها إلى من الطفوله : مشفتش تلفونى

عدلى : تلاقيك سبته جوه روح شوفه

كريم : طيب

راح دور كتير وفتكر السفره راح عندها وشافها كانت واقفه متجمده وترتعش ودموعها نازله كتير وجرى عليها

كريم بخوف ولهفه : مالك يا أيه فى ايه ايه الى حصل

ايه فاقت على صوته : اوعه تقرب ولا تلمسنى انت أقذر واحد انا عرفته فى حياتى معقوله ي كريم انت تعمل كدا انت ازاى تنزل للمستوى دا بتعمل كدا ليه ي كريم ليه

معقوله انت تعمل فيا كدا معقوله تخونى ليه دا انا فعلا كنت غبيه جدا لما امنتلك وانت متستهلش وجريت على جناحها تبكى على حبيبها الخائن بعد أن صدرت الحكم دون معرفه بمن تكون أو حتى يدافع عن نفسه

كريم وجعته دموعها اوى بس مش عارف ليه ولا ايه معنى كلمها دا انتشله من التفكير رنين هاتفه

كريم : ايوة يا ملك

ملك : ايه ي بنى فينك بتقرا الرساله مش بترد ليه انت من امتى بتعلقنى

ففهم ايه الى وصل ايه لحالتها دى وزعل منها اوى أنها افتكرته شخص مش كويس وقرر فعلا يحاسبها على سوء ظنها فيه وأنها مادتلهوش فرصه تسمع منه

ملك : انت ي بنى فينك

كريم : اهو معاكى هبقى اكلمك بعدين يا ملك انا مشغول دلوقتى

ملك : طيب يا كريم هستناك انهارده متتأخرش انا محتجالك

كريم : اوك يا حبيبتي مش هتاخر

وراح عند عدلى

كريم : عدلى معلش انا لازم امشى عشان مش عايز أتأخر

عدلى : تتأخر على ايه

كريم : ما انت عارف الاخت ملك بدام اتصلت وانا مرحتش هتزعل وانا معنديش خلق اصالح

عدلى : ههههههههههه انتو لسه ناقر ونقير هى البنت دى مش هتكبر

كريم : لا مش بتكبر بس تعرف انا صعبان عليا إلى هيبقى جوزها

عدلى : اشمعنا

كريم : هيتعامل مع عمى جعفر البواب

عدلى : هههههههه فى دى عندك حق

وبتسأل هى لسه منسيتش الى حصل

كريم بتنهيده :لا لسه بس مش بتبين ودا قلقنى جدا عليها مش عجبنى الدور الى عايشه فيه

عدلى : ربنا يهديها

كريم : يارب طيب يالا سلام بقى

عدلى : مع السلامه

وعدلى جاله تلفون

عدلى بغموض: اهو جاى وبعد ما خلص

فضل يلف بالعربيه كتير لحد ما راح القصر وداخل الجناح إلى كانت فيه وفضل يفكر فيها لحد ما راح فى النوم

عند يمنى

خلصت شغل ورجعت الاوضه الساعه وصلت 1 ولسه منمتش ومش عارفه تنام خرجت تشم شوية هواء فضلت تفكر فى حياتها والى وصلتلوا وفتكرت الى أنقذها والحلم إلى بتحلمه وعدلى الى بتنده عليه وفجأه سمعت صوت وخاف وجريت على اوضتها بس خبطت فى واحد وكانت هتصرخ بس هو حط اية على بقها وهى باصتله وتاهت. فى عينه العسليه وخوفها مشى وكانها حست بالامان

النسر : أنا آسف ج.....

وملحقش يكمل كلامه من صدمته

مصطفى: يالا يا نسر لازم نمشى

مش مركز معاه وسرحان

عبد الحكيم سحبه بقوه وفاق

النسر : فى ايه

عبد الحكيم : مش وقت خالص هنكتشف ومشيوا

يمنى حست الصوت مش غريب عليها كانها سمعته قبل كدا بس فين مش عارفه

معرفتش تنام طول الليل بتفكر مين عدلى الى بتحلم بيه بقالها فتره ومين الشخص دا الى حست بالامان رغم الطريقة الى دخل بيها عليها ولبسه الغريب والقناعة الى خلفى بيه وشه مش مبين غير عيون لحد ما راحت فى النوم

عند النسر والشباب

النسر : كدا كله تمام

عبد الحكيم. :تمام مش فاضل غير التنفيذ

مصطفى : ربنا يستر وميتغيرش المعاد

كنا هنروح فى داهيه بس لولا ستر ربنا ويمنى مفضحتناش وتعرفت عليا كنا فعلا كنا رحنا فى داهيه

عبد الحكيم : والله فكره هايله لما عدينا من اسطح العمارات الا صحيح ي نسر انت تعرف يمنى الى دخلنا عندها

النسر : لا معرفهاش ليه

عبد الحكيم: عشان كنت بتبصلها اوى فأنا قولت ممكن تكون عارفها

النسر : لا معرفهاش أول مره اشوفه بس خوفت تصرخ عشان كدا كنت حطيت ايدى علي بقها

مصطفى :كويس انك انت الى اتوليت المهم دى كان ممكن اتعرف عليا والشغل يبوظ

النسر باهتمام : هو انت تعرفها منين

مصطفى : طبعا اعرفها دا مفيش يوم بيعدى غير وهى معانا فى البيت

عبد الحكيم : اوعه تكون بنت شمال وتودى نفسك فى دهيا

مصطفى : هو أنا بتاع الكلام دا

كل الحكايه انها كانت طالبه عند الحج فى الجامعه وبيعزها وبيساعدها وجبلها الاوضه دى عشان اهلها وحشين جدا معناها وطردوها

عبد الحكيم : هى قاعده من زمان معاكم عشان بتقول علطول معاكم فى البيت

مصطفى : لا مش قصدى يعنى بابا بيحكى عنها دايما

وهى اصلا دا تانى يوم ليها فى الاوضه

النسر : لو خلصتوا يالا كل واحده ع بيته

عايز اروح انام عندى شغل مهم جدا سلام

فى صباح يوم جديد

استيقظت عدلى على الفجر بعد ما حلم نفس الحلم ونزل يجرى لحد ما جاله تلفون من نسمه أنه فى اجتماع مهم الساعه 9 ولازم يحضر بنفسه

بعد ان ارتدى بدلته الرماديه صفف شعره باحترافيه ووضع البرفيوم الخاص بيه وخرج من جناحه ونزل

عدلى : صباح النور ي ماما

كريمه : صباح النور ي حبيبى

عدلى :كويس انى لقيتك لوحدك بعيد عن ايه

كريمه : ليه خير ي بنى فى ايه

عدلى : ايه جالها عريس كويس

كريمه بفرحه : بجد ي بنى مين

عدلى : كريم العمرى

كريمه : بجد والله بتمناه لابنتى دا كفايا أدبه واحترامه وتربيته واهو احسن من إلى منعرفهوش انا هكلمها وأشوف رأيها

عدلى : تمام بس متغصبيش عليها إلى هى عايزاه

كريمه : حاضر ي بنى

عدلى تمام انا همشى عشان عندى شغل

كريمه : ماشى ي بنى عقبال ما افرح بيك انت كمان

عدلى بهروب : ربنا يسهل عن إذنك ومشى علطول

عند يمنى وهى نازله قابلت جميلة

يمنى : صباح الخير ي جميلة

جميلة : يا صباح الورد ازيك

يمنى : الحمدلله رايحه فين انتى

جميلة بفرحه : انهارده اول يوم ليا فى الشغل خلاص هشتغل محاميه

يمنى : مبروك عليكى ي حبيبتى بس انتى مش معيده فى كليه الحقوق

جميلة : الله يبارك فيكى ايوة بس انا مش حاباها عايزة اشتغل بره وقريب هسيبك الكليه بس بحاول اقنع بابا يلا عشان مانتأخرش

ومشوا

يمنى : انا وصلت خلاص

جميلة : طيب كويس نتقابل بعد ما تخلى انا كمان شغلى قريب منك

يمنى : تمام خلى بالك من نفسك

جميلة : حاضر وانتى

جميلة بعد ما وصلت خبطت فى واحد جامد

جميلة : انت متخلف مش تفتح

عبدالحكيم : على فكره انتى الى خبطينى مش انا

جميلة بعصبيه : والله ازاى بقى انت مش شايف نفسك عامل زى الباب

عبدالحكيم : انتى اتجننتى ازاى تكلمينى بالطريقه دا

جميلة : ايوه كمل الاسطوانه انتى مش عارفه انا مين وممكن اعمل فيكى ايه لولا انى مش فاضيه انا كنت عرفتك مقامك

عبدالحكيم : ايه شغل الروايات دا روحى ياشاطره اللعبى بعيد وسابها ومشى

جميلة : شاطره ايه وملحقتش تكمل كلمها عشان مشى بسرعه

جميلة : جبان لو كان وقف كنت ضربته فى عيونه الزرقه بس ملحقتش

عبد الحكيم بعد ما مشى : وحده مستفزه بس حلوه

عند عدلى هو ماشى مر من شركه المنشاوى فى الوقت الى شافها فيه امبارح بس مشفهاش ومشى

انتى فين ي يمنى

هو انا ايه الى بقوله دا وكمل طريقه

يمنى هى وماشيه سمعت حد بينادى عليها وبصت حوليها بس محدش كان طالع السلم غيرها ومهتمتش وكملت طريقها

عند ادهم المنشاوى

ادهم المنشاوى : عارف لو حد خد خبر الشحنه إلى هتوصل كمان اسبوع والله مهيكفينى فيها عمرك

محمود بخوف : عيب ي ادهم بيه هى أول مره تشتغل معايا متخافش انا مرتب كل حاجه

ادهم : اتفقت مع الموزعين

محمود : ايوة كل تمام ي باشا

أدهم : طيب عدلى على الحسابات خد إلى اتفقنا عليه سايب خبر مع حسن تحت

محمود : امرك ي بيه منتحرمش

وراح الحسابات

حسن : خد اهو إلى أمر بيه أدهم بيه

محمود : وادى حلوتك بردو

يمنى كانت مشغوله فى شغلها بس انتبهت على هيئته الشخص إلى دخلى واخد فلوس كتير غير كل الى بتشوفهم كانوا يلبسون بدل وناس مهمه لكن دا شخص عادى وفيه حاجه غريبه مش مفهومه وشكله كمان مش غريب انا شوفته قبل كدا فين مش عارفه

محمود : فى حاجه ي حلوه

يمنى بخضه : لا ابدا ورجعت لشغلها

ايه الى انا فيه دا انا مش فاهمه حاجه بقيت بفكر فى الناس كلها على انى شوفتها قبل كدا هو انا فقدته الذاكره

يااااا ياريت لو أفقدها فعل هرتاح بجد

عند ملك

على طاوله الطعام

ملك : ها بقى ي كريم احكيلى اية حصل امبارح جاى مضايق اوى وانا معرفتش أسألك عشان ماما كانت موجوده بس اهو نزلت تجيب حاجات احكيلى بقى

كريم : مفيش ي ملك

ملك بزعل : بقى كدا ي كريم مش عايز تحكى لأختك طيب براحتك

كريم : طيب خلاص متزعليش هحكيلك ياستى

انا طلبت ايه من عدلى امبارح

ملك بفرحه :واخيرا هشوفك عريس وهبقى عمتو انا مبسوطه اوى مبروك

كريم بضيق : متفرحيش اوى كدا مش هتوافق

ملك بصدمه : اية إلى بتقوله دا

كريم : عشان شافت الرساله الى بعتيها امبارح وافتكرت انى على علاقه بوحده وفتكرتنى بخونها

ملك بصراخ : ايه قالت بتخونى هااااااى

كريم : انتى بتصرخى ليه ي هبله دلوقتى

ملك : عشان انت مش بتفهم

كريم :انتى هتغلطى ولا ايه

ملك : ايوة مش بتفهم قالتلك بتخونى يعنى هى بتحبك

كريم بتفكير : تفتكرى يعنى أيه ممكن تكون بتحبنى

ملك : طبعا لو مش بتحبك ماكنش رد فعلها هيكون كدا

كريم : الحمدلله اطمنت