Księżniczka Na Palu

Czas miło nam płynął, ale zbliżała się dwudziesta. Nadeszła pora by się pożegnać. To była pierwsza wizyta i nie chciałem nadużywać gościnności księżniczki Arbeliny i księżniczki żmii Diali.

Ubrałem się, a Abi, nadal naga, podprowadziła mnie do drzwi wyjściowych.

Jak ja bym teraz chciał jeszcze raz cię zwyczajnie zerżnąć, tu na tym korytarzu, jak stoisz, przemknęło mi samo przez myśl. Wydało mi się jednak, że wobec księżniczki, nawet nagiej, wypada zachować jakieś maniery. Poza tym czułem nawet nie przekonanie, a wewnętrzną pewność, że jeszcze się spotkamy sam na sam. Nago.

- Do zobaczenia w szkole - powiedziała.

Podeszła kroczek, w celu dania pożegnalnego buziaka, jak mi się wydawało. Tymczasem niespodziewanie przesunęła niezwykle mokrym językiem po policzku. Zdziwiłem się bardzo, ale pomyślałem, że może w jej kraju to taki zwyczaj. Polizała drugi policzek, jeszcze raz...

Otworzyłem oczy. Nade mną, na łóżku, stała moja jamniczka, machając ogonkiem i próbując dosięgnąć językiem twarzy.

- Fuj! Wystarczy - powiedziałem, zasłaniając się ręką i odsuwając twarz poza zasięg jej języka.

Spojrzeliśmy sobie w oczy.

- No dobrze - zmiękłem mimo bardzo wczesnej pory. - Zaraz pójdziemy na spacer.

Szybko oporządziłem się. Gdy w przedpokoju przyczepiałem smycz, z pokoju wyszedł tata.

- Wychodzę z księżniczką na spacer - zakomunikowałem.

Tata, ziewając, tylko machnął ręką.

* * *

Patrzyłem, jak jamniczka beztrosko hasa po trawie.

- Jak mogłaś przerwać mi taki piękny sen - odezwałem się z wyrzutem. Jamniczka jednak wydawała się tym nie przejmować.

Swoją drogą chyba mi odbija z tych nudów, skoro mam takie sny. Dobrze, że już za tydzień szkoła. I w ogóle chyba zupełnie mnie porąbało, że poprosiłem ją o rękę. Poluzowało mi się coś we łbie?! Niby sen... A może to była taka przestroga, żebym nie pił alko? Parę dni temu, właśnie z nudów trochę za dużo wypiliśmy z kumplem. Rodzice nie byli zadowoleni i moja głowa też. To mogła być przestroga. Jeśli będę pił za dużo, to któregoś razu, jak wytrzeźwieję, może się okazać, że mam już żonę i trójkę dzieci.

* * *

Wreszcie początek roku szkolnego. Na pierwszej lekcji organizacyjnej w klasie maturalnej, gdy wychowawczyni omawiała plan lekcji na najbliższe dni, otworzyły się drzwi od klasy i wszedł dyrektor wraz z dziewczyną w naszym wieku. Wysoka, chociaż może nie najwyższa, znając koleżanki w klasie. Szczupła, ubrana w białe dżinsy i biały T-Shirt. Biel niezwykle podkreślała bijącą od niej świeżą dziewczęcą ponętność, ale bez wulgarności, dzięki tej właśnie bieli nawet z nutką niewinności. Całości obrazu dopełniały blond włosy spływające niewiele poza ramiona.

- Przepraszam za wtargnięcie - zwrócił się przede wszystkim do nauczycielki dyrektor - ale ta młoda dama, która trochę się spóźniła, będzie się uczyła z wami. - Następnie zwrócił się do dziewczyny: - Proszę, przedstaw się.

Ona zaś nabrała powietrza w płuca i odezwała się, jakby miała już doświadczenie w przemowach.

- Zanim się przedstawię, chciałabym wszystkich przeprosić za swoje spóźnienie. Księżniczkom nie wypada się spóźniać, ale były tak wielkie korki, jakich jeszcze w życiu nie widziałam. Chociaż od niedawna mieszkam z rodzicami w waszym pięknym mieście. Nazywam się...

RATUNKU!!! NIECH MNIE KTOŚ USZCZYPNIE!!!