Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.
You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.
Click here
मग सायली अंघोळ करायला बाथरूममध्ये गेली... तिने मला आतून आवाज देत नाश्त्यासाठी काहितरी मागवायला सांगितले... मलाही भूक लागली होती तेव्हा मी रूम-सर्व्हीसला फोन करून नाश्त्याची ऑर्डर दिली... मी चेअरवर बसून टिव्ही पहात होतो तेव्हा सायली बाथरूममधून बाहेर आले... तिने अंगाभोवती फक्त टॉवेल गुंडाळला होता... माझी चेअर बाथरूमच्या दरवाज्याच्या जवळच होती तेव्हा बाहेर आल्या आल्या तिने मागून माझ्या गळ्यात हात घालून मला मिठी मारली... मी गोंधळून 'अग सायली काय करतेस हे' असे बोलत तिला बाजूला करू लागलो...
तेव्हा सायलीची नजर बाजूला गेली आणि भूत पाहिल्यासारखे तिने डोळे विस्फारले...
भाग ३ समाप्त
*******
वाचकहों,
येथून पुढे कथेचा शेवट काय होतो हे मूळ लेखक 'झवाडा' ने लिहिले नाही... त्याला मी विचारल्यावर त्याने मला दोन वेगवेगळे पर्याय दिले... दोन्ही पर्याय एकमेकांच्या परस्पर विरुद्ध आहेत... तेव्हा मी ठरवले की दोन्ही पर्यायावर कथेचा शेवट लिहावा... पण सध्या मी एकाच पर्यायावर ही कथा पुर्ण करत आहे...
सागर
*******
भाग ४
मग सायली अंघोळ करायला बाथरूममध्ये गेली... तिने मला आतून आवाज देत नाश्त्यासाठी काहितरी मागवायला सांगितले... मलाही भूक लागली होती तेव्हा मी रूम-सर्व्हीसला फोन करून नाश्त्याची ऑर्डर दिली... मी चेअरवर बसून टिव्ही पहात होतो तेव्हा सायली बाथरूममधून बाहेर आले... तिने अंगाभोवती फक्त टॉवेल गुंडाळला होता... माझी चेअर बाथरूमच्या दरवाज्याच्या जवळच होती तेव्हा बाहेर आल्या आल्या तिने मागून माझ्या गळ्यात हात घालून मला मिठी मारली... मी गोंधळून 'अग सायली काय करतेस हे' असे बोलत तिला बाजूला करू लागलो...
तेव्हा सायलीची नजर बाजूला गेली आणि भूत पाहिल्यासारखे तिने डोळे विस्फारले...
माझ्या बाजूच्या चेअरवर 'संगीता' बसली होती व ती आश्चर्याने सायलीकडे पहायला लागली...
झाले काय की सायली अंघोळीला गेल्यावर मी नाश्त्याची ऑर्डर दिली... नंतर थोड्या वेळाने बेल वाजली तेव्हा मला वाटले रूम-सर्व्हीस बॉय आला असावा... मी जावून दरवाजा उघडला तर दरवाज्यात संगीता आणि विजय उभे होते. त्या दोघांना पाहून मला आश्चर्य वाटले! ते दोघे असे अचानक येतील ह्याची मला कल्पना नव्हती म्हणून मी थोडा हबकलो! पण मी चेहऱ्यावर काही दाखवले नाही व त्यांना आत घेतले.
आत आल्यावर विजय मला सांगू लागला की सकाळी त्याला कोल्हापूरवरून एक फोन आला की त्याच्या काकांचा ॲक्सीडंट झाला आहे आणि त्याला अर्जंटली कोल्हापूरला जावे लागणार होते... त्याप्रमाणे तो निघत होता व तो संगीताला म्हणाला की तुला बरोबर यायची गरज नाही तेव्हा तू ह्यांच्याबरोबर थांब आणि संध्याकाळी ह्यांच्याबरोबर परत ये. पण संगीता त्याला तयार होत नव्हती व म्हणत होती की त्याच्याशिवाय तिला करमणार नाही. तेव्हा विजय तिला घेवून आमच्याकडे आला होता म्हणजे आम्ही तिला समजावून सांगू...
ते ऐकल्यावर मी थोडा विचारात पडलो की संगीताला जर थांबवून घेतले तर सायलीबरोबरील माझी प्रायव्हसी जाणार होती व पर्यायाने माझी तिच्याबरोबरची मजा संपणार होती. पण संगीताला थांबवून ठेवले तर तिचा सहवास मिळणार होता व लक असेल तर कदाचित तिच्याबरोबरही काही मजा करायला मिळण्याचा चान्स होता. तेव्हा मी विजयच्या म्हणण्याला दुजोरा दिला आणि संगीताला थांबायची विनंती केली... तिला मी म्हटले की ती आमच्याबरोबर थांबली तर आम्हाला, विशेषत: सायलीला चांगली कंपनी मिळेल... मग संगीताने काही क्षण विचार केला व शेवटी ती थांबायला तयार झाली! मग विजय आम्हाला गूडबाय करून निघून गेला.
आता संगीता एकटी होती. विजय गेल्यावर संगीता मला म्हणाली की मी आमच्या रूममध्ये जाते, सायलीचे आवरले की तिला माझ्या रूमवर पाठवा. पण मी तिला म्हणालो की मी चहा, नाश्ता मागवला आहे तर तो खावूनच जा. मला माहीत होते की विजय घाईघाईत निघाला होता तेव्हा त्यांनी नाश्ता वगैरे काही केला नसणार म्हणून मी तिला थांबवले... मी तिला असेही म्हणालो की आता तिला एकटीने त्या रूममध्ये रहायची गरज नाही तेव्हा नाश्ता झाल्यावर तिची बॅग वगैरे घेवून तिने आमच्याच रूममध्ये यावे... संगीता थोडी संकोचत होती पण ती त्याला तयार झाली. तिने विचार केला असावा की विजय गेल्यावर तसेही तिने एकटीने वेगळ्या रूममध्ये रहाण्याची गरज नव्हती.
मग ती चेअरवर बसून चहा, नाश्ता यायची वाट पाहू लागली... मी रूम सर्व्हीसचा नंबर लावून चौकशी केली की त्यांनी नाश्ता पाठवला का ते. ते पाठवतच होते तेव्हा मी त्यांना संगीतासाठी अजून नाश्त्याची ऑर्ड दिली. आता ॲडीशनल डिश घेवून यायला त्यांना पुन्हा थोडा वेळ जाणार होता तेव्हा आम्हाला वाट पहावी लागणार होती.
सायली अजून बाथरूममध्येच होती व मनसोक्तपणे अंघोळ करत होती... बाहेर काय चालले आहे ह्याची तिला कल्पना नव्हती... विजय, संगीताने बाहेरून बेल मारली त्याचा आवाज सायलीने ऐकला असावा पण तो रूम-सर्व्हीस बॉय असावा असेच तिला वाटले असणार. नंतर विजय आणि माझे जे बोलणे झाले ते शॉवरच्या पाण्याच्या आवाजाने तिला ऐकायला गेले नसणार. तेव्हा तिला अजिबात कल्पना नव्हती की बाहेर काय चालले होते याची. तेव्हा बाहेर मी एकटाच आहे असे गृहीत धरून ती जेव्हा बाहेर आली तेव्हा तिने मला मागून मिठी मारली...
पण बाजूला बसलेल्या 'संगीता'ला पाहून तिला आश्चर्याचा धक्काच बसला! पटकन माझ्या गळ्यातून हात काढत ती बाजूला झाली. संगीताही सायलीला पाहून अचंबित झाली! तिने डोळे मोठे करत सायलीला एकदा दोनदा वरून खाली पाहिले. आपण फक्त टॉवेल लपेटलेला आहे हे संगीता पहातेय ह्याची जाणीव सायलीला झाली तेव्हा तिला खूप शरम वाटली! तिची अवस्था पाहून न जाणो आता संगीता सायलीबद्दल काय काय समज करून घेणार होती. हळु हळू संगीताच्या चेहऱ्यावरील भाव बदलत होते. आश्चर्याची जागा आता किंचीत तिरस्काराने घेतली.
"अग... तू कधी आलीस??" सायलीने गोंधळत संगीताला विचारले.
"मघाशीच... झाला बराच वेळ..." संगीताने फणकाऱ्यात उत्तर दिले.
"होय?... मला कळलेच नाही..." सायलीने कसेनुसे हसत म्हटले.
"कसे कळणार... मनसोक्तपणे शॉवर घेत होतीस वाटते..." संगीताने थोडे खोचटपणे म्हटले...
"हं?... हो!... मी दमले होते ना..."
"अस्स... कशाने ग?..." संगीताने संशयाने विचारले.
"त... ते... मी... खूप चालले ना काल..." सायलीने सावरत उत्तर दिले.
"हो का... चालण्याने दमलीस की अजून कशाने दमलीस??..." संगीताने पुन्हा खोचटपणे विचारले.
"चालण्यानेच ग...पण तू असे का विचारतेय??" सायली म्हणाली.
"नाही... तू पिकनीक भलतीच एंजॉय करतेय असे दिसतेय मला...," सायलीच्या अंगावरून नजर फिरवत संगीता क्षणभर माझ्याकडे पहात पुढे म्हणाली, "भावजींबरोबर चांगलीच 'गटटी' जमलेली दिसतेय..."
"काय म्हणायचेय काय तुला, संगीता??" सायलीने किंचीत घाबरत म्हटले.
"हेच... की भावजींचा चांगलाच लळा लागलेला दिसतोय तुला... टॉवेल गुंडाळून तू बाहेर येतेय... भावजींच्या गळ्यात हात घालून त्यांना मिठी मारतेय... हे न समजण्याइतकी मी 'दुधखुळी' नाही..." संगीताने सायलीकडे थोड्या रागाने बघत उत्तर दिले आणि ती उठून उभी राहिली...
तिरस्काराने आमच्या दोघांकडे आळीपाळीने पहात ती दरवाज्याजवळ गेली व दरवाजा उघडून बाहेर निघून गेली. सायलीने तिला 'संगीता थांब' म्हणून हाक मारली पण ती दुर्लक्ष करून निघून गेली... सायली घाबरली आणि माझ्या जवळ आली. कापऱ्या आवाजात ती मला म्हणाली,
"आता हो, भावजी काय करायचे?? संगीताला आपला संशय आला बहुतेक..." सायलीच्या डोळ्यात पाणी तरळले...
"येवू दे... काही होत नाही...," मी सायलीला जवळ घेत म्हणालो. पण तिने माझा हात दूर केला व ती बाजूला होत रडवेल्या स्वरात म्हणाली,
"काही होत नाही काय??... ती जावून आपल्या नवऱ्याला सांगेल... "
"नाही सांगणार... तो गेला कोल्हापूरला..." मी म्हणालो.
"म्हणजे?... कधी, केव्हा??"
"आत्ताच थोड्या वेळापुर्वी..."
"थोड्या वेळापुर्वी? कसे काय? आणि संगीता कशी आपल्या रूममध्ये आली??" सायलीने आश्चर्याने विचारले.
मग मी तिला विजय-संगीता आमच्या रूममध्ये आल्यापासून विजय निघून जाईपर्यंतची सगळी घटना थोडक्यात सांगितली. नंतर मी संगीताला नाश्ता करण्यासाठी कसे थांबवून घेतले हे पण मी तिला सांगितले तेव्हा तिच्या लक्षात आले की संगीता कशी आमच्या रूममध्ये आली ते...
"अहो मग तुम्ही मला सांगायचे ना... बाहेर काय चालले आहे ते..." सायलीने थोडे त्रासिकपणे म्हटले.
"कसे सांगणार?... संगीता येथे बसली होती... तिच्या समोर मला काही करता येत नव्हते..." मी उत्तर दिले.
"अहो पण आता किती घोटाळा झालाय... तिला आपला संशय आलाय... ती जावून सांगेल आपल्या नवऱ्याला... संतोषला हे कळले तर ते माझा जीव घेतील..."
असे बोलून सायली रडू लागली. मी जावून तिला जबरदस्ती मिठीत घेतले आणि तिला समजावून सांगू लागलो... तिला माझे म्हणणे पटतही होते आणि नव्हतेही. बराच वेळ समजावल्यावर ती थोडी शांत झाली. मी शेवटी तिला म्हणालो,
"हे बघ, सायली... संतोष तुला हवे ते प्रेम देत नाही म्हणून तू अतृप्त होतीस... मी फक्त तुझी तृप्ती केली... एका अर्थाने मी तुझी मदतच केली... पण आपल्या ह्या संबंधाचा अर्थ तू संतोषशी प्रतारणा करतेय किंवा त्याच्याबद्दल तुला प्रेम वाटत नाही असा होत नाही. संगीताने असा काही समज करून घेण्याची गरज नाही. तू म्हणतेस संगीता तुझी जिवलग मैत्रिण आहे... तिला तुझ्या व संतोषच्या संबंधातील कोंडमाऱ्याची कल्पना आहे... तेव्हा तू घेतलेल्या ह्या क्षणिक सुखाबद्दल तिला तुझा तिरस्कार करण्याची गरज नाही... कदाचित तिला अचानक हे समजले तेव्हा तिची पहिली प्रतिक्रिया तशी असेल... तेव्हा तू तिच्याकडे जा आणि तिला नीट सगळे समजावून सांग... तिला तुझे म्हणणे पटेल आणि ती तुला दोष देणार नाही..."
"तिला पटेल ते, भावजी?" सायलीने साशंकपणे प्रश्न केला आणि पुढे म्हटले, "आणि नाही पटले तर?..."
"तिला ते पटणार... तू पुर्ण इमोशनल होवून तिला सांग, तिला गळ घाल... तिला नक्कीच पटणार..." मी तिला आश्वस्त केले.
"पण ती कोठे गेली असेल?..." सायलीने विचारले.
"अग तिच्या रूममध्ये गेली असेल... तू पटकन कपडे घाल आणि जा तिच्या रूममध्ये..."
"भावजी, मला भिती वाटते... तुम्ही पण चला ना माझ्याबरोबर..." सायलाने मला गळ घातली.
"अग मी आलो असतो...," तिला मिठीत घेत मी म्हणालो, "पण माझ्यासमोर संगीता तुझ्याशी फ्री बोलणार नाही... ती तुझी मैत्रिण आहे तेव्हा तुझ्या एकटीसमोर ती मोकळेपणे बोलेल... तेव्हा तू एकटीच जा... चल पटकन कपडे घाल..."
असे बोलून मी सायलीच्या ओठांचे एक चुंबन घेतले आणि तिला दूर केले... सायलीने पटकन आपल्या अंगाला गुंडाळलेला टॉवेल सोडला आणि तशीच नग्नपणे माझ्यासमोर कपडे घालू लागली... मी आरामात चेअरवर बसून तिची लगबग बघू लागलो... खरे तर सायलीच्या चेहऱ्यावर प्रचंड दडपण दिसत होते पण मी बेफिकीरपणे बसलो होतो... मला खात्री होती की संगीता ह्या प्रकरणाचा काही बाऊ करणार नाही व सायलीचे म्हणणे समजून घेईल...
सायलीने पटकन एक पंजाबी ड्रेस घातला. केसांवरून फणी फिरवत तिने घाईघाईत आरश्यात स्वत:ला पाहिले आणि मग ती दरवाज्यात जावू लागली. मी तिला म्हणालो,
"अजिबात टेंशन घेवू नकोस, सायली... बिनधास्त तिला सांग... तिला तुझे म्हणणे पटेल... आणि नंतर मग तिला इकडेच घेवून ये... मी सगळ्यांसाठी नाश्ता ऑर्डर केलाय..."
माझ्या बोलण्याकडे लक्षही न देता सायली वाऱ्यासारखी रूमबाहेर पळाली... मी चेअरवर रेलून बसलो आणि आरामात टिव्ही पाहू लागलो... साधारण पंधरा मिनीटांनी रूम सर्व्हीस बॉय नाश्ता घेवून आला. दरवाजा उघडाच होता तेव्हा तो सरळ आत आला. त्याने समोरील टिपॉयवर नाश्ता ठेवला आणि तो निघून गेला. जाताना त्याने दरवाजा लावून घेतला... मग अजून पंधरा वीस मिनीटे निघून गेली... सायली अजून परत आली नव्हती. तिला परत यायला ऊशीर होवू लागला तेव्हा मला दडपण यायला लागले. सायली, संगीतामध्ये काय चालले असावे ह्याचा विचार मी करू लागलो. आपण जावून चेक करावे का? असे मला वाटू लागले...
मी चेअरवरून उठणार तेवढ्यात रूमच्या दरवाज्यावर टकटक झाली... मी पटकन जावून दरवाजा उघडला तर दारात सायली उभी होती... मी पटकन तिला आत घेतले आणि दरवाजा लावून घेतला. वळून तिच्याकडे पहात मी अधीरपणे विचारले,
"काय झाले, सायली? संगीताला पटले का तुझे म्हणणे??"
सायली मख्खपणे माझ्याकडे पहात राहिली... तिच्या चेहऱ्यावरील हावभावावरून काहीही कळत नव्हते तेव्हा मीच गोंधळात पडलो... माझ्याकडे ब्लॅन्कपणे पहात सायली माझ्या चेहऱ्यावरील गोंधळलेले भाव पहात राहिली. मला रहावेना तेव्हा तिला धरून हलवत मी उत्तेजीतपणे पुन्हा विचारले,
"सायली बोल ना काय झाले ते? अशी गप्प का आहेस? तुझे संगीताशी काय बोलणे झाले? सांग ना लवकर..."
आणि सायली खुदकन हसली!... मग ती वेड्यासारखी हसत सुटली... आता मी पुरता गोंधळलो! तिला हसायला काय झाले ते मला कळेना... मी तिला दोन्ही हाताने धरली आणि जवळ ओढत तिला विचारले,
"सायली, पुरे झाला हं सस्पेन्स... सांग मला काय झाले ते..."
"सांगते सांगते...," कसेबसे हसू आवरत सायली म्हणाली, "मघाशी मी येवून जाताना तुम्ही एकदम निर्धास्त
वाटत होता... तेव्हा म्हटले तुम्हाला थोडे टेंशन द्यावे..."
"अग कसला निर्धास्त?... तु तर हवाच काढली माझी आत्ता ... सांग आता काय झाले ते..."
मग सायली मला सांगू लागली... ती संगीताच्या रूमवर गेली तेव्हा संगीता आपली बॅग पॅक करत होती. सायलीला पाहून तिने तिच्याकडे दुर्लक्ष केले. मग सायली तिच्या गळ्यात पडून रडू लागली... संगीता तरीही तिच्याकडे दुर्लक्ष करत होती पण सायली रडत रडत तिला तिचे म्हणणे ऐकून घेण्याची विनंती करत होती तेव्हा शेवटी संगीता बेडवर बसली. सायली तिच्या बाजूला बसून तिला काय आणि कसे घडले ते सांगायला लागली...
आम्ही हॉटेलरूमवर आल्यापासून तिने सुरुवात केली व नंतर बाहेर फिरायला गेल्यावर काय काय, कसे कसे घडले ते तिने संगीताला सांगितले. धबधब्याच्या ठिकाणी गेल्यावर काय काय घडले ते तिने तिला सांगितले. भावजींनी तिला दाखवलेले 'प्रेम आणि आपुलकी' पाहून कसे ती वहावत गेली. जे सुख, जे प्रेम संतोषने तिला द्यायला पाहिजे तसे भावजींकडून मिळायला लागले तेव्हा भारावलेल्या वातावरणात नकळत ती कशी त्यांच्या 'जवळ' गेली. भावजींच्या जादुई स्पर्शाने कसे तिचे रोमरोम पुलकीत झाले व कसे मग त्यांच्या शरीरसंबंध घडून आले ते तिने संगीताला सांगितले.
रात्री विजय, संगीता जेवून गेल्यावर नंतर भावजी आणि तिच्यात काय घडले ते तिने संगीताला सांगितले. भावजींनी कसे प्रेमाने तिच्या योनीवरील केस काढले आणि मग कसे तिला हळुवार प्रेम केले ते सगळे तिने तिला सांगितले... सायली सांगत असताना संगीता तिला मध्ये मध्ये काही प्रश्न आणि शंका विचारत होती व सायली तिच्या परीने योग्य वाटेल ते उत्तर तिला देत होती...
एकूणच भावनेच्या भरात आणि वातावरण्याच्या प्रभावात भावजी आणि सायली वहावत गेले आणि त्यांच्यात शारिरीक संबंध घडून आले हे संगीताला पटले. त्यांचे असे लैंगीक संबंध योग्य नव्हते पण त्याचा दोष ना तिचा होता ना भावजींचा हे सायलीने तिला पटवून दिले... सायलीचे सगळे म्हणणे ऐकून झाल्यावर संगीता शांत झाली! सायलीने तिला पटवून दिले की जरी तिच्यात आणि माझ्यात असे लैंगीक संबंध घडले तरी ते फक्त तात्पुरते आहेत. नवरा म्हणून संतोषवर तिचे पहिल्यासारखेच प्रेम आहे आणि ते कायम रहाणार आहे.
पुढे सायलीने संगीताला म्हटले की ती तिची इतकी जिवलग मैत्रिण आहे तेव्हा तिला ती सगळे सांगणारच होती पण परत गेल्यानंतर... आता जेव्हा तिला येथेच ते माहीत पडले आहे तेव्हा तिला आता हलके हलके वाटू लागले आहे... संगीताने शेवटी सायलीची मनस्थिती जाणून घेतली व तिच्यावरील राग काढून टाकला. मग दोघींनी थोडा वेळ मनसोक्त गप्पा मारल्या व सायलीने माझ्याबरोबर केलेल्या 'मजेबद्दल' चावट चावट चर्चा केली.
मग सायलीला आठवले की आमच्या रूममध्ये मी नाश्ता ऑर्डर केला आहे. तिने मग संगीताला नाश्ता घेण्यासाठी आमच्या रूममध्ये चलण्याचा आग्रह केला पण ती यायला लाजू लागली... आता जेव्हा तिला माहीत पडले होते की भावजी म्हणजे मी किती 'प्रेमळ' आणि 'चावट' आहेत तेव्हा ती माझ्यासमोर यायला लाजायला लागली... पण सायलाने तिला फारच गळ घातली तेव्हा ती यायला तयार झाले. संगीताने सायलीला म्हटले की तू पुढे हो मी आलेच मागून... तेव्हा सायली परत आली होती...
सगळे ऐकून मी एकदम खूष झालो आणि मी सायलीला करकचून मिठी मारली! तिच्यावर चुंबनचा वर्षाव करत मी तिला म्हणालो,
"ओह, सायली!... मला वाटले नव्हते तू इतकी हुषार आहेस ते... तू संगीताला आपल्यातील संबंधाबद्दल किती हुशारीने पटवून दिलेस... मला तुझा अभिमान वाटतो!"
"उंहं... भावजी... आता जरा हे 'प्रेम' कमी दाखवा... किती मुश्किलीने मी तिची समजूत काढली आहे... तिच्यासमोर आता असा फाजिलपणा दाखवू नका..." असे बोलून सायली माझी मिठी सोडवायला लागली...
"अग... कसली चिंता करतेस...," मी तिला तरीही धरून ठेवत म्हणालो, "आत्ता जसे तिने तुला समजून घेतले आहे तसे पुढेही समजून घेईल... मला तर वाटते आपल्या ह्या आगळ्या वेगळ्या पिकनीकमध्ये ती पण सामील होईल..."
"नाही हं भावजी... तसे काही करण्याचा विचारही करू नका... नाहीतर इतके सगळे जमून आले आहे ते बिघडून जाईल... पण ही बया आली कशी नाही अजून?" सायलीने शंकेने म्हटले.
"तिच्या रूमवर फोन करून विचार बर... तिला म्हणावे लवकर ये नाहीतर भावजी येतील न्यायला..." मी हसून सायलीला म्हणालो.
त्यावर सायलीही खळखळून हसली आणि फोनकडे वळाली. तिने संगीताच्या रूमचा नंबर फिरवला. काही क्षणात संगीताने पलिकडून फोन उचलला. मग सायलीने तिला लवकर रूममध्ये यायला सांगितले. मी सायलीला हळूच म्हटले की तिला बॅग घेवून यायला सांग. त्याप्रमाणे सायलीने तिला सांगितले आणि फोन ठेवून दिला. सायली म्हणाली की संगीता निघतच होती व तिने बॅग ऑलरेडी भरलेली होती तेव्हा बॅग घेवून ती आत्ता येईल...
सायली माझ्या जवळ आली तेव्हा मी तिला पुन्हा जवळ घेवून आवळले आणि तिच्या ओठांचे चुंबन घेत म्हणालो,
"जरा शेवटचे रसपान करू दे मला... संगीता आल्यावर न जाणो काही करायला मिळेल की नाही..."
त्यावर सायली काही बोलली नाही व नुसतीच हसत लाजत मला चुंबनात साथ देवू लागली... तिचे चुंबन घेताना मी तिचे नितंब कुस्करत होतो तर मध्येच हात पुढे आणून तिची योनी चाचपत होतो... सायलीही पॅन्टवरून माझ्या लंडावर हात फिरवत होती... माझा लंड कडक होत चालला होता... तिला एक क्विक शॉट मारावा का असा विचार मी करू लागलो पण तेवढ्यात दरवाज्यावर टकटक झाली. दचकून आम्ही दोघे पटकन बाजूला झालो!
सायलीने जावून दरवाजा उघडला आणि संगीता बॅग घेवून आत आली. सायलीने दरवाजा लावून घेतला आणि संगीताच्या हातातून बॅग घेवून कोपऱ्यात ठेवली. माझी आणि संगीताची नजरानजर झाली आणि संगीताने लाजून मान खाली घातली. आता ती मला खूपच लाजायला लागली म्हणून मी तिला म्हणालो,
"संगीता, बैस येथे चेअरवर आणि नाश्ता चालू कर..."
संगीता लाजत लाजत चेअरवर बसली. मी सायलीला दुसऱ्या चेअरवर बसायला सांगितले आणि मी ड्रेसींग टेबलचा स्टूल घेवून त्यांच्याबरोबर बसलो... कोणीही काही बोलले नाही व गुपचूप नाश्ता खावू लागले... संगीता मध्ये मध्ये माझ्याकडे चोरून बघत होती आणि आमची नजरानजर झाली की ती खाली मान घालायची... सायलीही मध्ये मध्ये माझ्याकडे तर कधी संगीताकडे पहायची पण ती सुद्धा गप्प होती. आम्हा तिघांच्यात एक प्रकारचा तणाव निर्माण झाला होता. वातावरण हलके करण्यासाठी मी बोलायला सुरुवात केली. मी त्यांना नाश्यातील आयटम घेण्याचा आग्रह करू लागलो. मध्ये मध्ये एखाद दुसरे विनोदी वाक्य बोलून मी त्यांना हसवण्याचा प्रयत्न करत होतो... माझ्या विनोदी बोलण्याने आमच्यातील थोडा तणाव कमी झाला.
मग नाश्ता झाल्यावर आम्ही एक एक करून उठलो व हात वगैरे धुवून, फ्रेश होवून आलो. मी त्या दोघींना म्हटले की आपण आता बाहेर फिरायला जावूया... सायली पटकन तयार झाली पण संगीता थोडी बावरत म्हणाली की 'तुम्ही दोघे जा मी रूममध्ये आराम करते'. संगीताच्या वागण्यात एक ऑकवर्डनेस आला होता तेव्हा मी तिला म्हणालो,
"अस कस संगीता? तुला रूमवर ठेवून आम्ही थोडीच एकटे जाणार... काल पण आम्ही तुला आणि विजयला बाहेर फिरायला घेवून जाणार होतो. पण तुम्हीच रूममध्ये रहाणे पसंत केले... मी आणि सायली एकटेच गेलो नसतो तर कदाचित जे आमच्यात घडले ते पुढे घडले नसते... तेव्हा ह्या गोष्टीला अप्रत्यक्षपणे तुम्हीच जवाबदार आहात... तेव्हा तुला आमच्याबरोबर यायलाच पाहिजे... तसेही तू येथे आल्यानंतर काही फिरलीच नाहीस... सायली, तू तरी सांग तुझ्या मैत्रिणीला समजावून..." मी सायलीला म्हणालो तसे सायलीही तिला गळ घालत म्हणाली,
"अस ग काय करतेस, संगीता?... चल ना बरोबर आमच्या... आमच्यात जे झाले त्याचा त्रास तू कशाला करून घेतेस?... तुला मी आमच्याबरोबर फिरायलाच तर आणले आहे... विजय नसला म्हणून काय झाले... तुला यायलाच पाहिजे..." असे बोलून सायलीने संगीता हात धरला.
"अग पण... माझ्यामुळे तुम्हाला डिस्टर्ब होईल..." असे बोलून संगीताने सायलीने धरलेला हात सोडवून घ्यायचा प्रयत्न केला. पण सायलीने तो सोडला नाही. मी पण हसत हसत संगीताचा दुसरा हात धरून तिला प्रेमळ स्वरात दटावत म्हणालो,
"आता तू जास्त आढेवेढे घेतलेस तर मी तुला धरून नेईल... सायलीने तुला सांगितले असेलच की भावजी किती चावट आहेत ते..."
काय जादू झाली कोणास ठाऊक पण मी हसत संगीताचा हात पकडला व तिला प्रेमाने दटावले तर ती खुदकन हसली! आपला हात सोडवून घेत ती हसत म्हणाली,
"सोडा माझा हात, भावजी... येते मी तुमच्याबरोबर... नाहीतर धराल मला सायलीसारखी..."
"हो मग... मला काय... मी धरेल बुवा... सायली काय आणि तू काय... दोघीही मला सारख्याच..." मी मिश्किलपणे म्हणालो.
"भावजी... माझ्या मैत्रिणीबरोबर फाजीलपणा करू नका हं...," सायलीने हसत संगीताची बाजू घेत म्हटले,
"ती माझ्यासारखी नाही हं..."
"तुझ्यासारखी नाही म्हणजे??..." मी चावटपणे सायलीला विचारले, "मग कशी आहे तुझी मैत्रिण? कळू तर दे आम्हाला..."
"चावटपणे बोलू नका...," सायलीने हसत हसत म्हटले, "मला म्हणायचे होते की ती माझ्यासारखी बिनधास्त नाही.. थोडी लाजरी बुजरी आहे..."
"हो का... कळेल कळेल... संगीताबाई किती लाजऱ्या आहेत ते कळेल आम्हाला... त्या जर आपल्याबरोबर आल्या आणि आम्हाला त्यांची सोबत मिळाली तरच कळेल आम्हाला... तेव्हा संगीता मॅडम... चला आता..."
आम्ही तिघेही दिलखुलासपणे हसलो... संगीता आल्यापासून प्रथमच आमच्यातील वातावरण इतके हलके फुलके झाले होते... मग मी त्या दोघींना म्हटले की तयार होवून तुम्ही बाहेर या तोपर्यंत मी रिसेप्शनमध्ये जावून सांगतो की आम्ही दुसरी रूम आता सोडली आहे ते... बायकांना बाहेर पडताना नटटापटटा, कपडे वगैरे ठिक करावे लागतात म्हणून मी त्यांना थोडा वेळ दिला. मी रूमधून बाहेर आलो व रिसॉर्टच्या रिसेप्शनमध्ये गेलो. त्यांना मी दुसरी रूम सोडल्याबद्दल इन्फॉर्म केले आणि रूम सोडल्याची फॉर्मलिटी पुर्ण केली...
साधारण पंधरा मिनीटांनी सायली आणि संगीता रिसेप्शनमध्ये आल्या. दोघींनाही पाहून मी थोडा हरखलो! दोघींनीही कपडे बदलले होते... सायलीने दुसरा एक पंजाबी ड्रेस घातला होता ज्यातून तिचे सौंदर्य खुलून दिसत होते! संगीतानेही साडी बदलली होती... पिस्ता रंगाच्या शिफॉनच्या साडीवरून तिचा कमनीय बांधा उठून दिसत होता... क्षणभर माझी नजर तिच्या भरीव छातीच्या उभारांवर स्थिरावली पण पटकन मी नजर वळवली... संगीताच्या लक्षात आले माझी नजर कोठे गेली ते कारण तिने पटकन छातीवरचा पदर सावरला...
मग आम्ही तिघे तेथून फिरायला निघालो... काल मी आणि सायली ज्या बाजूला फिरायला गेलो होतो त्याच्या विरुद्ध बाजूला आज आम्ही फिरायला गेलो... कच्च्या रस्त्याने पुढे पुढे जाताना मध्ये मध्ये पायवाट लागत होती. पायवाटेने चालताना आम्ही कधी कधी एकामागोमाग एक लाईनीत चालत होतो. मोस्टली सायली पुढे असायची आणि तिच्या मागे संगीता आणि संगीताच्या मागे मी चालायचो... संगीताच्या मागे असल्याने मला तिला पाठमोरी न्याहाळायला मिळत होते...
तिने पाठीवरून पदर घेतला होता पण साडी तलम असल्याने मला त्यातून तिचा ब्लाऊज आणि ब्लाऊजच्या आतली पांढरी ब्रेसीयर दिसत होती... कंबरेला किंचीत सुटलेल्या चरबीच्या वळ्या फुगून दिसत होत्या... खाली गोल गरगरीत नितंब चालताना डुचमळत होते... काल रात्री रमच्या नशेत नाचताना मी संगीताच्या ह्या नितंबाला नकळते स्पर्श केले होते तेव्हा ते स्पर्श आठवून मला तिच्या नितंबाला हात लावायचा मोह झाला! पण मी माझे मन काबूत ठेवले... चालताना मी बोलत होतो व थोडी थटटामस्करी करत होतो... सायली आणि संगीता हसत माझ्या मस्करीला साथ देत होते...
