தேவதை வாழும் வீடு

“ம்கூம்,” என சிலிர்த்தபடி கண் விழித்தேன். அவளை அணைத்தேன். கீழே அவளது அப்பா அம்மா இருக்க எதோ தைரியத்தில் திருட்டுத்தனமாய் மாடிக்கு வந்து விட்டாள் போல. “இப்போ தான் உங்களுக்கு என் ஞாபகம் வந்துச்சா,” என்றேன் அவளை இறுக்கி கொண்டு. அவளுடைய சேலையில்லா ஜாக்கெட்டில் தெரிந்த பிளவு முலாம்பழங்களின் வடிவினை நிலா வெளிச்சத்தில் காட்டி தடியினை விறைக்க வைத்தது. “உன் நல்லதுக்குத் தான்டா!” “ம்கூம், அத்தை எழுந்திருச்சுக்க போறாங்க.” “அதெல்லாம் எழுந்திருக்க மாட்டாங்க.” நான் அவளுடைய ஜாக்கெட்டினை வெறித்தனமாய் கசக்கினேன். “ம்கூம்,” என சிலிர்த்தாள். ஜாக்கெட்டினுள் கையை விட்டு காம்பு ஒன்றினை விரலுக்கு இடையில் வைத்து அழுத்தினேன். “ஹ்,” என பெருமூச்செறிந்தாள். அவளை கீழே தள்ளி அவளது கழுத்து தோள் என எல்லா இடத்திலும் முத்தம் கொடுத்தேன். நிலா வெளிச்சத்தாலே உருவானது போல் ஜொலித்தது அவளது தேகம். “ஏன் என்னைக் காய போட்டீங்க?” என்றேன் முத்தத்திற்கு இடையில். “உன் நல்லதுக்குத் தான்டா,” என்றாள். “ஐ லவ் யூ ஷோபனா,” என்றேன் அவள் காதருகே முணுமுணுப்பாய். “எனக்குத் தெரியும்,” என்றாள். “உங்களுக்கு என்னைப் பிடிக்குமா?” என்று கேட்டேன். “ரொம்ப பிடிக்கும்,” என்றாள். அவளது பாவாடையைத் தூக்கினேன். உள்ளே அவள் ஜட்டி போடவில்லை. அந்தரங்க பள்ளத்தாக்கில் தடவினேன். லேசாய் வளர்ந்திருந்த முடிகள் கிளுகிளுப்பை அதிகரித்தன. ஈரமாய் இருந்த யோனிக்குள் கையை விட்டேன். ரெண்டு விரல்கள் உள்ளே போனதும் அவள் வயிற்றை உள்ளிழுத்து குதிகால்கள் நடுங்க சிலிர்த்தாள். அந்தச் சிலிர்ப்பிற்கு நன்றிகடனாக எனது தடியை வெளியே எடுத்து உருவி விட்டாள். நான் இதற்கு மேல் தாங்காதவனாய் அவளது ஜாக்கெட் ஊக்குகளைக் கழட்ட முயன்றேன். “இருடா,” என்று எழுந்து அமர்ந்தவள், ஜாக்கெட்டையும் பிராவையும் மெதுவாக கழட்டி பக்கத்தில் வைத்தாள். முலைகள் இரண்டும் நிலாக்களாய் பிரகாசித்தன. அவளுடைய பாவாடை நாடாவைத் தளர்த்தினாள். என் உடைகளையும் கழட்டினாள். அவள் உடலில் தளர்ந்த பாவாடை தவிர இருவரும் நிர்வாணமாய் இருந்தோம். நிலா வெளிச்சத்தில் நீலவேணியின் ஓடை சத்தத்தில் இருவரும் வெறித்தனமான அணைப்பிலும் கள்வெறியோடான முத்த களிப்பிலும் உடல்சூட்டின் வெம்மையிலும் இருந்தோம் பல நிமிடங்கள். அவளது பாவாடை தளர்ந்து தரைக்கு போனது. பிளந்த பலாபழமாய் இருந்த வெண் மத்தளத்தினைப் பார்த்தேன். அதனைக் கடித்தேன். அவள் தன் முதுகினையும் குண்டியையும் காட்டியபடி குப்புற படுத்திருந்தாள். நான் அவளது வயிற்றினைக் கையால் பிடித்து உயர்த்தி அவளது இரு கால்களையும் மண்டியிட்ட நிலைக்கு கொண்டு வந்து அப்படியே பின்புறத்தில் இருந்து அவளது யோனிக்குள் தடியை விட முயன்றேன். “ஹ் இருடா!” என்று அவள் அப்படியே எனது தடியை கையில் வாங்கி அதைச் சரியாக தனது பள்ளத்தாக்கில் வைத்து அழுத்தினாள். இதோ ம்கூம் உள்ளே போகிறது தடி. ஈரமான உள் உதடுகளின் இறுக்கத்திலும் நரம்புகளின் முறுக்கலிலும் துடிதுடித்து சிலிர்த்தேன் நான். அவளது குண்டியை இரு கைகளால் பிடித்தபடி பின்புறமிருந்து மெதுவாய் மிக மெதுவாய் புணர்ந்தேன். இரு முலாம்பழங்களும் தரையை நோக்கி தொங்க அவள் சற்றும் வெட்கப்படாமல் பசு போல அமைதியாய் இருந்தாள். “ஹக்,” என்றேன் புணர்வின் இன்பத்தால். அவளுடைய குண்டி அப்படியே விரிந்து பிளவு மறைந்து ஒரே பந்தாய் வடிவடைந்து உருண்டு பெருத்த உருளையாய் மாறியது. யோனிக்குள் உள்உதடுகள் கள்வெறியூட்டும் முனைப்போடு தடியைத் தொடர்ந்து தீண்டியபடி இருந்தது. அந்தத் தீண்டல்களுக்கு ஆட்பட்டு ஆட்பட்டு நான் கண் சொக்கி மதி மயங்கி மெதுவான புணர்விலே இருந்தேன். ஒவ்வொரு முறையும் ஆழமாக உள் இறக்கி பிறகு மெதுவாய் வெளியே இழுத்து பிறகு ஈரமான இறுக்கத்திற்கு ஆட்பட்டு அதனை விஞ்சி உள்ளே போய் ஆழத்தில் நிறுத்தி மீண்டும் அதே இயக்கம். அவளுடைய குண்டியை பளாரென அறைந்தேன். “ஹா,” என துடித்தாள். என்னை வேதனைப்பட வைப்பவளை நானும் வேதனைப்பட வைக்க வேண்டும் என தோன்றியதோ என்னவோ மீண்டும் மீண்டும் அவளது குண்டியை அறைந்தேன். என் கைகளும் அவளது குண்டியும் சிவந்தன. “ஹ் ஹ் ம்மா,” என அவள் சிலிர்த்தாள். என் உடலெங்கும் சில்லிட்டது. கால்கள் நடுங்கின. எனது தடியை உருவி அப்படியே அவளது குண்டி மீது விந்தினைப் பீச்சியடித்தேன். கடைசி சொட்டு வரும் வரை அவள் அப்படியே பசு போல பின்புற குண்டியைத் தூக்கி காட்டியவாறு மண்டியிட்டு படுத்திருந்தாள். பிறகு நான் எழுந்ததும் அவளும் எழுந்தாள். “ம், நாளைக்கு ஊருக்குப் போறேன்,” என்றேன். “இப்போ இன்னொரு முறை செஞ்சிக்கோ,” என்று சொல்லி விட்டு அவள் அமர்ந்தாள். நிலா வெளிச்சத்தில் ஒரு கால் சப்பணமிட்டு இன்னொரு கால் மடித்து கேசம் பாதி உடல் மறைக்க அமர்ந்திருந்த தேவதையைப் பார்த்ததும் எனது தடி துடித்தது.
நிலா வெளிச்சத்தில் ஒரு கால் சப்பணமிட்டு இன்னொரு கால் மடித்து கேசம் பாதி உடல் மறைக்க அமர்ந்திருந்த தேவதையைப் பார்த்ததும் எனது தடி துடித்தது. ஷோபனாவை நிர்வாண கோலத்தில் இதற்கு முன் பார்த்திருந்தாலும் இந்த முறை அவளைப் பார்த்த போது எதோ அந்த நிலாவே பெண் தோற்றமெடுத்து காதலுடனும் பரிவுடனும் வந்து அமர்ந்திருப்பது போல இருந்தது. சேலை கட்டி கையில்லா ஜாக்கெட் அணிந்திருக்கும் போதும், வீட்டிற்குள் வெறும் ஜாக்கெட் பாவாடையில் இருக்கும் போதும், இப்படி உடையின்றி அம்மணமாய் இருக்கும்போதும் எப்போதும் இவள் ஒரு பேரழகியாகவே தெரிகிறாள். எனக்குள் ஏனோ ஏக்க பெருமூச்சு. “வாடா,” என்றாள். நான் அவளருகே போய் அமர்ந்து அவளை அணைத்தேன். இத்தனை மென்மையான அணைப்பின் சுகம் இவளைத் தவிர வேறு யாரிடமும் கிடைக்குமா என தெரியவில்லை. அறையெங்கும் புணர்வு வாசம். எங்களது அந்தரங்க திரவங்களோடு நிலா வெளிச்சமும் அறையில் பரவி கிடந்தது. அவளது முகவாயை நிமிர்த்தி கண்களைப் பார்த்தேன். அவள் புன்னகைத்தாள். ஆயிரம் நட்சத்திரங்கள் ஜொலித்தன. “உனக்குத் திருப்தியா?” என்றாள். “ம்,” என்றேன் திருப்தியோடு. “வா,” என்றாள். அவளது குரலில் இருந்த அழைப்பு என்னை படபடக்க வைத்தது. பெருத்த முலைகள் இன்னும் இறுகி கற்சிலையினாற் போல கடினமாக இருந்தது. தொட்டவுடன் ஜெல்லியாய் மென்மையடைந்து குலுங்கியது. “எனக்கு இன்னொரு முறை வேணும்,” என்றாள். “இது தான் கடைசி முறையா?” “ஆமா,” என்றாள். “என்னால நீங்க இல்லாம இருக்க முடியாது,” என்றேன் அவள் மீது சாய்ந்தபடி. “வாழ்க்கையில அடுத்தது என்ன நடக்கும்னு நம்ம யாருக்கும் தெரியாது. நாம தானா இப்படி மாறி போனோம்னு கூட நம்மால யோசிக்க முடியாது. கர்த்தர் ரொம்பவே சோதிப்பார்,” என்றாள். “என்னது?” என்றேன் புரியாதவனாய். “உனக்கு இன்னும் வயசிருக்கு. இப்ப இதெல்லாம் புரியாது,” என்றாள். “நாளைக்குக் காலையில இருந்து நான் ரொம்பவே வேதனைபடுவேன்,” என்றேன். “உன்னை விட அதிகமா எனக்கு வேதனை இருக்கு. என்னால காட்ட தான் முடியலை,” என்று சொன்னவள் சற்று நேரம் எனது தடியை தடவியும் மேலும் கீழும் பார்த்தாள். இப்போது தான் அதை கவனித்து பார்ப்பவள் போல அதனை உற்று பார்த்தாள். தோலினை உருவி இறக்கியும் கொட்டைகளை தூக்கி பார்த்தும் அதை பார்த்து கொண்டிருந்தாள். தடியின் உச்சியில் இருக்கும் சிவந்த மிக சிறிய உதடுகளைப் பிரித்து பார்த்தவள், தன்னுடைய விரலால் அச்சிறு உதடுகளைப் பிரிக்க முயன்றாள். “ஹேய் என்ன பண்ணறீங்க?” “வலிக்குதாடா?” “ஹ் இல்ல, கூசுது.” “ஒன்றரை விரல் சைஸ்ல இருந்துக்கிட்டு இது என்ன பாடுபடுத்தறது.” “என்ன பாடுபடுத்துறது?” என்று கேட்டேன் அவளைப் போலவே குரலில் ஏற்ற இறக்கத்துடன். “உலகம் முழுக்க இதுக்குப் பயந்துட்டு தான் கோடிக்கணக்கான பொம்பளைங்க முழம் முழமா துணியால தங்களோட உடம்பை மூடிக்கிட்டு சுத்துறாங்க.” “ம்,” என்றேன். அவள் எனது தடியினை உடைப்பது போல வலிமையோடு பிசைந்தாள். “ஹ் மெதுவா,” என்றேன். “ம்கூம், வலிக்குதா?” என்றாள். “ம்.” ஷோபனா தனது கேசத்தைச் சரிசெய்து கொண்டையாக கட்டினாள். இரு முலாம்பழங்களும் இன்னும் பருத்து உருண்டு நின்றன. கனவில் காணும் காட்சி போலிருந்தது அது. அழகிய முகம். அதில் சந்தோஷம் குடி கொண்டிருக்கிறது. அதைத் தாண்டி அமைதி. நிலா வெளிச்சத்தில் பிரகாசிக்கும் அவளது தேகம். உருண்ட முலைகள். சதைப்பிடிப்பான வயிறு. இடுப்பிற்குக் கீழ்புறம் வளைந்து பெருத்து அதன் மையத்தில் லேசாய் வளர்ந்து கிடக்கும் முடிகளுக்கு கீழே ஈரமாய் அந்தரங்கம். நீண்ட வழவழப்பான கால்கள். பெருத்த ஆனால் வடிவான தொடைகள், நான் அமர்ந்திருக்க அவள் என் மடி மீது அமர்வது போல தடியை தனது யோனியில் வாங்கி அமர்ந்தாள். கூசியது. தடியைப் புளக்கென உள்வாங்கி ஆழத்தில் நிறுத்தி கொண்டாள். சொர்க்கமாய் இனித்தது. எனது கண்களோடு கண்ணை நிலைநிறுத்தி பாம்பு போல வசியப்படுத்துவது போல பார்த்து கொண்டிருந்தாள். அவளது யோனிக்குள் எனது தடி தடதடவென அதிர்ந்தது. அவள் அதிகமாய் ஈரமாகி கொண்டிருக்கிறாள் என உணர்ந்தேன். அவளது முலைகள் இரண்டையும் கையால் பிடித்தேன். மென்மையான பூக்குவியல்களாய் இருந்தன. எனது நாவால் மாரினை நக்கி விட்டேன். அவளுடைய வாசமும் வியர்வையும் என்னை ஆட்கொண்டன. “ம்கூம்,” என சிலிர்த்தாள். அவளது அந்தரங்கத்தினுன் எந்த புணர்வு இயக்கமும் இன்றி எனது தடியை யோனி உள்உதடுகள் கவ்வி இழுத்தன. அவளது உடலே லேசாய் நடுங்கியது. நான் இரண்டு காம்புகளையும் ஒன்றாக பிடித்து நாக்கால் மேலும் கீழுமாய் நக்கினேன். நக்கி கொண்டே இருந்தேன். “ம்மாஹ்,” என முனகினாள். அவளுடைய புட்டம் எனது தொடையில் தேய்த்தது. லேசாக எம்பி கொடுத்தாள். என்னுடைய உள்ளே வெளியே போன்ற புணர்வு இல்லை அது. மெதுவான அரைவை அது. இரையை மெதுவாய் வேட்டையாடும் பூனையின் நகர்வு போன்றது அவளது புணர்வு. “ம்மாஹ், நிறுத்தாத,” என்றாள் திக்கி திக்கி. நான் இரு காம்புகளையும் நாக்கால் உருட்டி புரட்டி விளையாடியபடி இருந்தேன். “ஹா ம்மாஹ்,” என்று சிலிர்த்தாள். பிசுபிசுவென அவளுடைய திரவம் என் தொடை மேல் ஒழுகியது. அந்தப் பிசுபிசுப்பு மீது அவளது புட்டம் வழுக்கியபடி இருந்தது. அவளது காம்பினில் நான் கொடுக்கும் அதிர்வுகளுக்கு நன்றியாக அவளுடைய யோனி எனது தடியை இறுக்கி கொடுத்தது. ஒவ்வொரு இறுக்கலுக்கும் நான் இன்பத்தில் அதிர்ந்தேன். அவள் உணர்வெழுச்சியில் எனது தடியைத் தனது புணர்வால் குச்சி ஐஸ் போல் யோனியால் யோனிக்குள் சாப்பிட்டாள். “ம்கூம்,” என சிலிர்த்தாள். “ஹ்,” என்றேன் அந்தப் புணர்வின் இன்பத்தைத் தாங்க முடியாதவனாய். இருவரும் ஒன்றோடு ஒன்று முறுக்கி கொள்ளும் பாம்புகள் போல பிணைந்தோம். அரைவை போல அசைந்தாடி இசை கருவியை மீட்டும் வித்தகி போல தன் உடலையும் என் உடலையும் மீட்டி அவள் காமத்தின் எல்லையில்லா போதை இசையில் மூழ்கி கிடந்தாள். என் மேல் அமர்ந்து என்னுள் புணர்ந்தாள். வெளியில் இருந்து பார்ப்பதற்கு பெரிய ஆர்ப்பாட்டமான புணர்வு அல்ல. ஆனால் உள்ளே எங்களுக்குள் ஒரு எரிமலை வெடித்து சிதறி கண்ணெட்டும் தூரம் வரை நெரும்பு குழம்பு ஓடிக் கொண்டு இருந்தது. “கடிடா,” என்றாள் போதையேற்றும் குரலில். நான் அவளது இரு முலைக் காம்புகளையும் ஒருசேர வாயில் போட்டு குதப்பினேன். அவளது பிசுபிசுப்பு எனது தொடையில் கொட்டியது. மிருகங்களாய் தான் மாறிபோனோம். வெட்கமற்று எங்களுக்குத் தேவையானதை கேட்டு பெற்றோம். “ம்கூம் ம்கூம் ம்மா.” அடுப்பில் கொதிக்கும் பால் பாத்திரத்தில் இருந்து நுரையோடு பொங்கும் பால் போல என் மடி மீது அமர்ந்திருந்த அவள் தாங்க முடியாத துடிப்போடு பலத்தோடு பொங்கி எழுந்தாள். அவளைக் கட்டுப்படுத்தி முலைக்காம்புகளைக் கவனமாய் இன்னும் வாயிற்குள் வைத்திருந்து சுவைத்தேன். “ஹே ம்கூம், ம்மா,” என்று துடித்து, “ஆ ஆ ஆ ம்மாஹ் ம்கூம் ம்மா,” என்கிற கூச்சலோடு முழுவதுமாய் பொங்கினாள். எனது தடியை எதோ மலைப்பாம்பு இறுக்குவது போல உணர்ந்தேன். சுகமான இறுக்கம். என் முதுகெங்கும் அதிர்வலைகள். இரண்டு கால்களையும் விரித்து துடித்தேன். அவள் எனது முகத்தில் முத்தம் கொடுத்து எனது தடியை யோனியில் இருந்து விடுவித்தாள். “ஹக்,” என மிருகத்தனமாய் முனகி விந்தினைப் பீச்சினேன். அது அவளது நிர்வாண உடலெங்கும் அடித்தது. அவள் தடியை நோக்கி குனிந்து சிவந்த நுனியில் இருந்த சின்ன உதடுகளுக்கு முத்தம் கொடுத்தாள். “ஹா,” என முனகியபடி மீண்டும் விந்தை வெளியேற்றினேன். அது அவளுடைய வாய் முகம் என அபிஷேகித்தது. “தடியா தடியா,” என்று சிரித்தபடி தனது உடம்பில் இருந்த விந்து துளிகளை எடுத்து எனது முகமெங்கும் அப்பி விட்டாள். இருவரும் மன தெளிவோடு சிரித்தோம். நான் என் தொடையெங்கும் இருந்த பிசுபிசு திரவங்களை அவளது வயிற்றில் அப்பினேன். எங்கள் சிரிப்பு சத்தத்தினைக் கேட்டு நீலவேணி சலசலத்தது. அடுத்த நாள் அவளைப் பார்க்கவே முடியவில்லை. மாலை நேரம் பெட்டியெல்லாம் கட்டி கொண்டு கிளம்புகையில், “இந்த மாசம் முப்பதாம் தேதி கட்டாயமா வந்துடு சௌந்தரு,” என்று சொன்னாள். வீட்டிற்கு வெளியே அவளும் அவளுடைய அம்மாவும் நின்றிருக்க நானும் மாமாவும் நடந்து ரயில்வே நிலையம் நோக்கி போனோம். ஊரில் நிறைய நடந்தது. அதைப் பற்றியெல்லாம் நான் விரிவாக எழுத போவதில்லை. என் அப்பா அம்மாவிற்கு நான் எதோ வேலையில் உருப்படியாய் இருப்பதில் சந்தோஷம் தான். சுளீர் வெயிலாக இருந்தாலும் எங்களூர் அற்புதபுரம் தராத எதோ ஒரு நிம்மதியை அள்ளி தந்தது. ஷோபனாவின் பிரிவு துயரத்தை முடிந்தளவு வேறு எதிலாவது கவனத்தைச் செலுத்தி சரி செய்து கொண்டிருந்தேன். தேவதை சொன்ன முப்பதாம் தேதி நெருங்கியது. “சித்த நாள் இருந்துட்டு போடா,” என்றாள் அம்மா. ஆனால் பிடிவாதமாக கிளம்பி முப்பதாம் தேதி காலையில் அற்புதபுரம் வந்து சேர்ந்தேன். அதிகாலையில் குளிர் இல்லாமல் இருந்தது. அற்புதபுரத்தில் ஒன்றிரண்டு முகங்கள் என்னைப் பார்த்து புன்னகைத்தன. நான் நடைப்பாலத்தில் நடக்கும் போது தேவதையின் வீடு தூரத்தில் சொர்க்கலோகம் போல் தோன்றியது. நான் நடந்து வந்து கொண்டிருந்த போதே மாமாவும் வேறொரு நபரும் கையில் பெட்டியோடு வீட்டிலிருந்து வெளியே வந்தார்கள். பின்னால் சேலையணிந்து கையில் பெரிய பெட்டியோடு ஷோபனாவும் வெளிப்பட்டாள். ஓர் அதிர்ச்சியோடு அந்தக் காட்சியைப் பார்த்தபடி நான் அவர்களை நெருங்கினேன். “வா சௌந்தரு,” என்றாள் ஷோபனா அன்பொழுக. அதிசயமாய் மல்லிகைப்பூ சூடியிருந்தாள். அது அவளை இன்னும் பேரழகியாய் காட்டியது. “அவ பாம்பே போறா, நீ இப்ப தானே வந்த, மேலே போய் சித்த நேரம் தூங்கு,” என்றார் மாமா. “களைப்பு எல்லாம் ஒண்ணுமில்ல மாமா. என் பையை வைச்சுட்டு நானும் ஸ்டேஷன் வர்றேன்,” என்று சொல்லி விட்டு நான் பையை வீட்டு திண்ணையில் வைத்து விட்டு வந்து மாமாவின் கையில் இருந்த பெட்டியை வாங்கி கொண்டேன். “இது தான் சௌந்தரு. நான் சொன்னேன் இல்ல,” என்றாள் ஷோபனா அந்த நபரிடம். அவன் சிவப்பாய் நீளமான தலைமுடியோடு ஓர் இந்தி சினிமா கதாநாயகன் போல் இருந்தான். ஷோபனாவின் கணவன். அழகாய் புன்னகைத்தான். அவர்கள் முன்னால் நடக்க நான் பின்னால் நடந்து போனேன். அழகாய் குண்டியை அசைந்தாட்டி நடந்து போகிறவள் சந்தோஷமாய் இருக்கிறாள். அது ஏனோ ஒரு சிறு வருத்தத்தினைத் தந்தது. அவள் கணவன் எதோ அவளிடம் சொல்ல சத்தமாய் சிரிக்கிறாள். ஏன் இவளைப் பார்க்க ஊரில் இருந்து இவ்வளவு அவசரமாய் வந்தேன் என என்னை நானே மனதிற்குள் திட்டியபடி நடந்து போனேன். ரயில்வே நிலையத்தில் கிட்டதட்ட அரைமணி நேரம் காத்திருக்க வேண்டியதாக இருந்தது. எனது ஊர், குடும்பம் பற்றி நலம் விசாரிப்பு தவிர அவள் என்னிடம் எதுவும் பேசவில்லை. நானும் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தேன். ரயில் தண்டவாளம் எங்களுக்கு முன் நீண்டு கிடந்தது. அவளுடைய மல்லிகைப்பூ மணம் மட்டுமே என்னுடன் உறவாடியது. ரயில் வந்தது. நான்கைந்து பேர் இறங்கினார்கள். வெகு சிலரே ஏறினார்கள். இரண்டொரு நிமிடங்களுக்கு மேல் இங்கு நிற்காது. தனது தந்தையிடம் ஜன்னல் வழியாய் பேசி விட்டு அவள் எழுந்து அவசரமாய் கதவு பக்கம் வந்தாள். நானும் கதவு பக்கம் போனேன். அவள் கதவு அருகே வந்து என்னை உற்று பார்த்தாள். நான் பெட்டிக்குள் ஏறினேன். கிடைத்த அந்தத் தனிமையில் எனது கையைப் பற்றினாள். “போயிட்டு வர்றேன் சௌந்தர்,” என்றாள். “ம்,” என்றேன். “நாவல் ஒண்ணு எழுத கேட்டிருக்காங்க, ராணி முத்துவுல.” “அப்படியா?” “ஆமா.” இருவரும் கைகளைத் தடவியபடி நின்றோம் காதலர்களைப் போல. யாரோ ஒருவர் கதவு பக்கம் வந்தார். நாங்கள் இருவரும் விலகினோம். ரயில் நகர தொடங்கியது. நான் பிளாட்பார்மினுள் இறங்கினேன். அவள் ஒரு கணம் என்னை உற்று பார்த்தவள் ஒரே ஒரு முறை கையசைத்து விட்டு கதவு பக்கமிருந்து நகர்ந்து வேகமாய் பெட்டிக்குள் போய் விட்டாள். நான் சிலை போல நின்றிருந்தேன். ரயில் தடதடத்து எங்களைக் கடந்து மறைந்தது. அவளது கேசத்தில் இருந்து உதிர்ந்திருந்த சில மல்லி இதழ்கள் மட்டும் எனது சட்டை மீது இன்னும் மணம் மாறாமல் இருந்தன. அன்றிரவு அறைக்கு வந்த பிறகு எனது கவிதை நோட்டினை எடுத்தேன். ஒரு நாவல் எழுத தொடங்கினேன். மல்லிகைப்பூவின் மணம். நுரையீரல் எங்கும் நிரம்பி கிடப்பது போல மணக்கிறது. அந்த மணம் மெல்ல நீல நிற வானமாய் அதன் மேலே மிதக்கும் மேகங்களாய் உருமாறுகிறது. திகட்ட திகட்ட முகத்தில் தடவுகிறது நறுமணத்தை. அந்த வாசனையை மடிக்க முயல்கிறேன், அது கட்டுக்கடங்காமல் விரிந்தபடி இருக்கிறது.